m
Water maakt alle stenen
rond of plat
Zoekt dat hemellichaam en die asvaas
Eenvoudige lieden kregen
dure auto's „cadeau"
De schuldeloze bloem
Chimpansé is
ongehoorzaam
r
Is Poelekie-pluis een kat?
D
"ARTHUR^
RAMSOME
Jac. v. d. Ster
WlftTRftSSESI
iNederland vraagt Frankrijk uitlevering
van beruchte auto-smokkelaar
Kerstsluitzegels voor
tbc-bestrijding
1051
Officier overweegt
vervolging van
notarissen
s
detective-verhaal
Charlotte Armstrong
Zaterdafg 27 October 195i!
EEN vorige keer vertelde ik, dat
de hoekige, kantige stukken
steen, die door de verwering los
raken uit'de bergen, en in de snel-
stromendé beken terecht komen,
twee bewerkingen ondergaan, die
van een vijl en die van een hamer,
slapen en slaan.
Alle stenen, die in dat wielende
water terecht komen ondergaan die
beide bewerkingen en toch met
verschrik Jc gevolgen. Het eno.
bonk steen wordt eèn schuif steen;
het ondere een rolsteen. Dat hangt
nou maar net yan .de soort .van hst
gesteéntei/a^^iiCfeieh;- dieuit, eenge-
Jaagde jstëe^öorti bestaan;.splijten
langs;'de, tlaïgvlakk'en-gemakkelijk."
Zij: werden in "dé bergstroomstuk
geslagen,., splijten langs de laag-
vlakken.; Ér. ontstaan dus platte sté-
ïien, schuifstcnen. Natuurlijk-. ver-
tonen die ook de afslijpende wer
king, aan; hoéken én kanten., zijn ze
reeds bijgerond. JüUie. kent ze wei,
3e kunt érmee over- het /'water-;
„keilen", zoals wij jongens dat voe
ger noemden. Je gooide de kei Jangs
de oppervlakte van het water;' tel
kens spatte de "steen dan op; ketsts
even en scheerde langs do water
oppervlakteverder. Eea „tweespat"
was niet; zo .moeilijk te maken.
Maar een vierspat" of een „vijf
spat.", nou. dat viel lang niet mee.
Dat moest Je kunnen!
Is de vorm van de schuifstecn al
heel begrijpelijk, dat geldt bij na
der inzien ook voor de rolsteen.
Stel je voor een stuk steen van wil
lekeurige vorm met scherpe kan
ten en hoekon. Stel ook dat het een
sterk gesteente is, dat niet gemak
kelijk splijt langs evenwijdige v]aic-
ken. Zo het in een rivier of bran
ding bezig is af te rollen, wordt het
niet veel en velerlei materiaal her
en der gesmeten; het wentelt en
kantelt, schuurt en botst, al naar do
luimen van het beweeglijke water.
"Waar zal het steenbonk nu het
meest met ander schurend en bot
send materiaal In aanraking ko--
men? Aan de uitstekende delen na -
tuurlijk,.aan hoeken cn kanten dus.'
Die ondervinden, dus de .slijpénde
werking ;tlan ook in de grootste
mace, die verdwijnen dus betrekke
lijk het snelst! Of anders gezegd:
het oorspronkelijke breksteen van
willekeurige vorm verliest- op. de
duur alles wat uitsteekt, of nóg
anders: bet wordt een stenen ko
gel! Ten minste in theorie. In de
E'-rkélijkhèid vind je weinig keer
■tbh fraai gevoromde .rolsteen, ech-
(Voorgelezen uit een Ameri
kaanse krant docr Marcel Vincent)
EScn 'Amerikaanse dokter en
zijn vrouw hebber, een chim-
pansó als kind aangenomen. Ket
aapje speelt als een baby, lacht,
en zegt papa cn marr.a.
OnmicÉelljjk na zijn geboorte
werd hijfc" opgevoed alsof hij een
jongen was. Toen- hij veertien,
maanden"*" <rud was, vroeg hij
door een bepaaldeklank uit. te
stoten om zijn flesje,, Spoedig,
hierna begon Puck te spreken'. Hij
doet dit met behulp van- zijn' han
den "waarmee hij aan zijn lippen
te, zuiver ronde kogels, ze zijn te'
vinden, maar zijn zeldzaam.
Ook de botsende werking van het
kolkende water werkt wezenlijk mee
bij, de vorming van rolstenen. Hoe
ken cn kanten worden het meest
afgeslepen, niet alleen, óók-ontvan
gen zij de meeste slagen uit de
aard van de zaak. Aan hoeken en
kanten wordt- liet gesteente murw
..'geslagen; -Ket' verppedert en ver
splintert,. Het brokkelt fijntjes af.
Instérk bewogen water is deze
wijze van .bijronden niet te onder
schatten. Ik bewaar rolstenen van'
een' gesteente, dat/harder dan staal
is, en toch.v. -overal zijn ze rond-
..gfeslepèh,.: erij/gebeukt.
Tenslotte:', gaan we de zaak.' wat"
algëméher stellen.; Alle stukken;;
steen ondervinden de beide' wèr-j-
kingen: slijpen 'en;slaan. De aard,?
,dc kwaliteit vanhet gesteente/
waaruit hetbrok j bestaat; '-maakt:
uit' dat; óf het slijp.en. óf het slaan
de meeste invloed.: krijgt bij de
vormgeving van de steen. Rolste
nen' demonstreren; vooral de afslij
pende werking, schulfstenen vooral
de splijtende werking.
En nou tot slot de derde hoop -
van ons, die ons de vorige keer
niet schelen kon. Dat waren de
keien, die noch' typische rolstenen,
noch typische schulfstenen werden.
Wel, dat zijnin znkcre zin de nor
male vormen! Het zijn de overgan
gen tussen rol- cn - schuifstenen, ze
vertonen in dezelfde mate het slaan
en het schuren van het water.
HENK VAN DAAR.
If1NDEREN, als ik me niet vergis
x Met Poelekie-pluis is het helemaal mis.
Zijn vader, zijn moeder, zijn oom en zijn tante
bekijken hem telkens van alle kanten,
van onder, van boven, van boven,-van onder,
ze vinden hem héél, heel, héél bijzonder,
ze snuffelen aan 'm, van achter, van voren,
ze zeggen: Hij heeft toch twee katten-oren
hij heeft toch een kattenneus, dat is waar,
en kaltcnogcn en kattenhaar
een kattenstaart en een kattenbuikje,.
hy ruikt ook kattig, (want zoiets ruik.je!)
En tochwat vreselijk, gek is dat
en toch is Poelekie-pluis geen kat.
broertjes en zusjes, die vragen dan:
Vaarom niet. Pa? Wat mankeert er an
HOOFDSTUK VI
de vorm geeft van de 'klinkers en
medeklinkers.
Drie woorden kent hij nu.
Mama, Papa en 3ol. Mama is
Mevrouw Hayes, Papa, Dokter
Hayes en .wiej Bol Js wordt ep- niet
bij vërteld.Nu is'Papa' ervan over
tuigd dat zijn zoon het nimmer
verder zal brengen dan deze drie
woorden. Maar zegt hij, hij heeft
vele andere 'kwaliteiten, is Intelli
gent slijpt zijn potlood zelf,
scherpt zijn. mes, hij kan zelfs
verven. Maar hij is ontzettend on-
gehoorzaam. Zijn grootste plezier
is van het ene meubelstuk op het,
andere te springen en met het
vaatwerk goocheltoeren uit te ha
len. Als Papa daarvan iets- zegt,
lacht Puck en bijt hem. Goed,
denkt Papa, jij bijt, maar ik ook.
Dat vir.dt Puck. échter :een heer
lijk -spelletje. Dus moest er een
andere straf worden bedacht. Die.
wist Mama. Puck- mocht niet mèe
naar de bioscoop, waar hij iedere
week bij een avonturenfilm zat te
genieten. Hierom is Puck luid
géan huilen. En .'Maretd Vincent
luid gaan lachen!-
JANINE
Het leven op het eiland
De - volgende morgen hadden zij
het drt?k. Het begon al vroeg. In
een tent word je nog eerder wakker
van de zon dan in. een kamer. Tit-
tie was de eerste die-,- ontwaakte en.
zij lag- naar de plekken/zonlicht" en
schaduw te kijken die op de witte
wanden van de tent speelden toen
de zon door de wuivende boomtop
pen kwam. Toen kroop zij* naar ae
openingvan de tent, slak haar
hoofd Daar buiten, snoof de voch-
tige morgenlucht op en luisterde
naar heLrilselen van de bladeren,
en het geluid van de golfslag tegen'
de oever van het eilar.d. Toen hoor
de zij stemmen in! de andere tent.
Ook daar begonnen ze wakker te
worden. „Jan", „Ja". „We zijn op
het eiland". „Natuurlijk zijn. we daar.
Wist je' dat niet?'.' „Niet voor ik
goed wakker was".
„Hallo", xiep Tittie. „Goede mor
gen".
„Goede morgen".
Jan er. Rutger .kropen naar de
opening van hun tent.
„Waar is Suze?". vroeg Rutger.
„Die s'oapt nog".
„Die slaapt niet", zei Suze. die
zich omkeerde op haar strozak en
naar ogen uitwreef. „Hoe laat is
.het? Is het altijd om melk te ha
len?"
Jan verdween cm op zijn horloge
tekijken, dat zij i r.u chronometer
noemden, omdat Jan scheepskapi
tein was.
..Drie minuten voor zeven", zei
hij. Hij had er even over gedacht
om het in scheepstermen'terzeggen,
maar 'daar moest hy even over na
denken. S
„Zouden ze de koeien al gemol
ken hebben?", vroeg Suze.
„Ik zal er heen roeien voor üe
melk", zei Jan.
„Wacht even", zei Suze. „Laten
we dit keer allemaal gaan. Dan we
ten we allemaal de weg en zij ken
nen ons allemaal, zodat de volgen
de dagen ieder van ons om melk
kan gaan".
Zij ./trokkenwat kleren nan cn'
wasten zich ccn beetje, bij de lan
dingsplaats. Nietveel: gezichten,
handen "en ze poetsten hun tanden.
Toen baande de hele bemanning
zich een weg door;het kreupelhout,
naar de verbergen haven aan ce
Zuidkant va"n(het-eiland. Daar lag
hun schip, gemeerd zoals ze het had- 1
den achtergelaten. De bankjes wa
ren. nog nat van de dauw, ondanks
de ochtendzon, en zij maakten met
Waarom niet, Pa? Wat mankeert er an?
Ssst zegt de vader van Poelekie-pluis,
het is een schandaal: Hij is bang voor een muis!
En kijk toch eens even, miauwt z*n mama: -
da muizendie zitten hem achterna!!
O, roepen z'n. tanie en z'n oom: - -
daar kltmt-ie warempel van angst in een boom!
IP N de hele familie van Poelekie-plWs
zit achter de ramen te kijken thuis -
en allemaal zeggen ze: Zie je dat?
Die Poelekie-pluis is geen heusige kat.'
die Poolekie-pluis heejt geen katten-fatsoen!
Weet jullie, wat of we daaraan móeten doen? -
ANNIE M. G. SCHMIDT
Uit het Engels vertaald
door
draaide telkens om met een geklap-
per van het bruine zeil, belde over
als'het zeil weer bolgeblazen werd
en richtte, zich dan weer op als hij
weer vaart- kreeg en stoof opnieuw
over de slaande golven.
Toen zij weer een keer laveer
den kwamen zij vlak bij het woon
schip. Zo konden zij dit goed bekij
ken. De zeerover zat op het achter
dek, tegen de wind beschut door dé
kajuit-,enj-het dekzeil.;-Zij zeilden
vlak langs de achterstéven van het
woonschip en zagen hem op zijn,
dékstoel zitten. Hij was bezig te
schrijven.op iets; dat op. zijn. knieën
lag. De groene papegaai zat op de
verschansing/ terwijl de -wind door
de groene veren op zijn rug speelde. -
De zeerover keek even op toen zij
passeerden en ging toen door met;
zijn werk.
„Wat doet hij?", vroeg Rutger.
(Wordt- vervolgd)1
hun zakdoeken een stukje droog om
op te Jutten.
Zij peddelden tussen de rotsen
door, hosen het vochtige bruine zeil
en zeilden n'aar< de aanlegsteiger bij
dc eikenboom; Hier trokken zij de
Zwaluw een eindje op het strand
enmaakten de lijn ?- om een grote
steen vast,-Toen stapten zij met 2"o.
vieren naar do boerderij;, -
- Déze lag niet ver van het'méér en
evenals Eikenïvtf verborgen: /tussen
de bomen aari.de overkant-van. een
steile groene 'weide;. Zij wisten niet -
precies-hoezij moesten uitleggen;
dat. zij de kapitein; en de beman
ning van'tae Zwaluw - warén, maar
mevrouw Dixoii. de -boerin, spaarde
hub. die last, want/zij zei onmiddel
lijk:-:,/Jullie komen* zeker. voor; :'dé
melk. Ik zie dat je je eigenkan
bij je hebt; Zé zijn nog aan 't mei-
ken". Zij' ging met de kan weg erf
bracht die terug vol schuimende
en warme' verse melk.: "Hieris" hij'V-
zei zij,„en denk 'er nu om dat je
gerust kunt komen vragen als je
iets anders nodig hebt". Mijnheer
Dixori kwam binnen, een lange ma
gere boer. „Het is pracht weertje",
zei hij. maar hij wachtte niet op een
antwoord.
Zij zeilden terug, dit keer naar
de landingsplaats en niet naar de
haven. ..Dc wind is Noord-West",
zei kapitein Jan, „en de landings-
piaats is er; goed tegen beschut".
Toenmoest het .vuur aangemaakt
en het ontbijt gekookt worden.
Daarmee' belastte stuurman Suze
zich. -maar de anderen hadden te
veel honger om ver van het vuur
.vandaan te» gaan. terwijl het eten
klaargemaakt werd. Toen ontbeten
zij en vervolgens gingen we weer
het hele eiland, rond. maar zij de
den geen nieuwe ontdekkingen.
Toen, terwijl stuurman Suze en ma
troos Tittie druk bezig waren in
bet kamp, zeilden de kapitein en
de scheepsjongen weg naar de Ei
kenhof mc» dc post. De post be
stond uit dén brief, een heel korte,
rr.aar Tittie was pas op dc gedach
te gekomen om hem te schrijven
toen -zij al büna klaar waren om
uit te zeilen. Zij zou zelfs voor zo'n
- klein briefje geen tijd hebben ge
had als er niet meer wind was ge
komen - na het ontbijt en kapitein
Jan besloten had om het zeil te re
ven. Terwijl hij de scheepsjongen
een-lesje caf hoe hij dit moest doen.
schreef Tittie haar brief. Er stond
in:
Liève' Moeder,
Wij zenden onze hartelijke groe-
ten en hopen dat je het goed maakt.
Wfj maken het best.
Je liefhebbende Tittie,
volmatroos.
„Uaac moeder is hier gisteren
nog geweest", zei kapitein Jan. „Ze 1
zal vandaag nog geen behoefte heb
ben aan brieven". 1
x „Nu, in ieder geval heb ik de
brief geschreven", zei Tittie.
- En 'dus nam de Zwaluw post mee,
toen hij uitzeilde naar de Eikenhof-
Er stond werkelijk, een stevige wind
en het water kwam bijna over de
Tand van de boot heen. Het spatte
in kleine,' golfjes uiteen cn nnt
schuim vloog over de scheepsjongen
en de kapitein heen. Zij moesten
tegen de wind in op htm weg naar
de Eikenhof. De kleineZwaluw
stoof vari/'de ene kant van het meer
naarde. andere en weer terug en
Horizontaal: 5. algeme
ne angstige verwarring 8. ge
zondheid! 11. zangstuk 12. soort
papegaai 14. moeilijk te kau
wen 15. woonschuit 16. moe
raskoorts 19. zaiig- en dans
keer 20. treuzelaar 21. zee
hond 23. hemellichaam 24., lan
ge smalle plank 26. tafelgerei
27. tussen koud en warm 20.
onverstandig 30. ajuinen 32.
stap 33. bruine kleurstof- 34
meisjesnaam. 35. gordijnlat 37.
gast 39. recht stuk'weg 'of wa
ter 40. zitten vóór het schil
deren van een portret 43. li
chaamsdeel 44. kippensbort 45
stilletjes, heimelijk 50.; lokspijs
51. bekendheid, faam, 53. tijd
perk 54. meisjesnaam '56. droe
vig. .57. gietvorm.
V e r t l ca a 1: 1: tuingereed
schap -2. Aziatische staat 3. re
kening 4. rivier in Duitsland ö-
wachtwoord 6. verouderde
naam van een voormalige Ne-
derl. kolonie (afkort.) 7. soort
almanakken 8. zilverachtig be
kleedsel van oesterschelpen
onder andere (afkort.) 10..we
lig groeien 13. zoogdier 17. be
kend Nederl. vervoersbedrijf
18. schuurmiddel 22. kunstig
beschilderde doek 23. stok met
een lang snoer 25. omhulsels
26. aanleggen 28. asvaas 31.
een weinig (in samenstel!.34.
gave 36. wallekant 38. verhaa»,
verslag 41. maand (afkort.) 42
lof 45. ontwikkélingsvonr. bij
Insecten en kikkers 46. vlek 47.
zie 31 vertic. 48. toiletartikel
49. hoeveelheid, grootte 50. scherm- Vervaardigd. Redevoering. Patrijs-
blocmige plant 52. uitroep 55. num- poort. Achterdocht. Scheerkwast,
mcr (afkort.). Hongersnood. Gebeurtenis. Grond
begrip. Verwisselen. Schoorsteen.
Oplossing Woord puzzle C.roclspraahAppreciëren Harddra-
r 0 very. Oprichtster. Uitgerekend. On-
Vervrocging.' Verordening. Coliec- middellijk. Zienderogen. Morgen-
lieve. Slakkengang. Uitschelden, avond.
(Advertentie l. M.)
hel verend binnen-
werk, maar ook de
deklaag
ONVERSLIJTBAAR
•*v(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Nederland heeft
aam: Frankrijk,'uitlevering verzocht
vari de internationale autosmokke
laar J. F., die-', in de jaren. '49 en
i '50 via', een vernuftig systeem tien-"
tallen zgn. „gescher.kauto's" uit
Amerika naar Nederland smokkel
de en hier voor enorme sommen
verkocht. F. deed dit r- wij- meld
den dit reeds eerder vla" ver
gunningen van de Centrale' Dienst
van Inr en Uitvoer. Hij kreeg deze
vergunningen door notariële acten
over te leggen van alle mogelijke
personen, die daarin onder ede
verklaarden, dat zij een auto uit
Amerika „cadeau" kregen. Zij kre
gen natuurlijk nimmer de wagen
te;-,zien. maar werden voor hun
handtekening en valse eed beloond
mei bedragen variërende, van
f 100.— tot f 200.Er zijn op deze
wijze veel valse acten bij notaris
sen gepasseerd.
De laatste maanden zijn ver
scheidene van deze mensen, die
Sowjet-delegatie van 85
man naar de VN
MOSKOU Wisjinsky, de Sow-
jet-Russiscbe minister van Buiten
landse Zaken, zal aan het hoofd
staan van de Sowjet-delegatie naar
de Algemene Vergadering der V.N;
Tot de delegatie van 85 man zullen
o.m. :behoren: Malik, onderminister
van .buitenlandse Zaken,Zaroebin,
ambassadeur te London, en drie
perscorrespondenten,. -, v
„even bij de notaris waren ge
weest" voor de economische poli
tierechter mr C. H. Plug versche
nen en steeds weer kwamen-^hun
verdedigers terug op het feit, dat
altijdweer dezelfde nattten
notarissen opdoken en dat^het'toch.
wel vreemd: was, dat, deze^notajds-
sen zonder blikken 'of blozen'Hien-
tallen eenvoudige mensen op kan
toor kregen, die zomaar .een4auto
uit Amerika kregen. Daarom heeft
de ;0£ficier van Justitie, mr Smit,
Vrijdagmorgen, toen weer - tien
verdachten in deze autosmokkel
voor kwamen, gezegd, dat hij gaat
onderzoeken in hoeverre bet mo
gelijk Js deze notarissen te ver
volgen.
Vijftig milliocn dollar
nagelaten voor het
algemeen welzijn
NEW YORK De Amerikaanse
multl-mllllonnair Fleischmann, die
de vorige week ls overleden, heeft
bepaald, dat zijn .vermogen, dat op
meer dan 50 millioen dollar wordt
geschat, besteed zal worden ter
bevordering van „het welzijn van
de mensheid of van de leden van
een of andere gemeenschap.'V
Oppositieleider in
Argentinië op vrije
voeten
BUENOS AIRES Lcbonsohn.
leider van de radicale partij in de
provincie Buenos Aires, die twee:
dagen na de mislukte opstand
tegen president Teron gearresteerd
•werd, is Vrijdag op vrye voeten
gesteld. Hij werd beschuldigd van
sabotage aan de spoorwegen.
DEN HAAG. In navolging
van?het buitenland zullen ook dit
jaar in 'ons land op grote schaal
Kerst(sluit)-zegels worden uitge
geven. Deze zegels kosten drie
cent per stuk, de opbrengst is be
stemd voor de tbc-bestrijding.
Het is de bedoeling de gehele
Nederlandse bevolking in vijf jaar
tijd.op tbc te onderzoeken. Daar
voor. zijn. twintig röntgen-foto
apparaten nodig, die f 20.000 per'
'stuk' kosten. Deze enorme "uitga-
ven kunnen, niet alleen worden be-
'stxedén/^üit;/ subsidies/ 'Daarom
hoopt men, dat-./vele Kerstsluitze^
vgeus-..worden:verkocht, l
BRUSSEL;-. Koning Boudewijn
en prinses Josephine Charlotte zul
len in Stockholm- de' begrafenis
bijwonen van hungrootvader prins
Carl van Zweden, Ex-koning Leo
pold is juist van eenrouwbezoek
in. Stockholm teruggekeerd.
Advertentie (l.M.)
Druk Uw eigen-
BANKPAPIER,..'
41 het schriftelijke werk, dat
U maakt met de leiding en
voorlichting van R.E.S.A.-Hil
versum (Bekende Schriftelijke.
Cursus), zal zich eenmaal om-
zetten in diploma's, \n promo-
tie, in hoger inkomen! Ge-
slaagde studie betekent: meer
verdiensten! Dat- U slaagt
daarvoor zorptR.ES.A. het
Instituut met dc meeste ge
slaagden.'
Vraagt ons prospectus M.B.A.
Pract. ex. Boekhouden enHan-
delscorr. MULO A en B.
Middenstandsdiploma. Hnofd-
correspondent en V.T-H.-di-
piinza (Fr., D. cn Eng.).
door
53
Meneer O'Leary, die in een soort
van snelwandclpas gelopen had,
hield stil. Hij keek verschrikt alle
'richtingen op enook naar boven,
alsof het de engelen konden zijn
die hém geroepen hadden. Toen
kwam Duifa gezicht door de bla
deren- heen, en meneer O'Leary
maakte eensprongin de lucht als'
een opgeschrikt konijn.
„Wat -voert Ur hier uit?" vroeg
Duff streng.
„Waar?" vroeg O'Leary nijdig.
Hij streek met een bevende hand
langs zijn slaap. „Wat voer ik waar
uit?" Wat bedoelt U?" Hij stamp
voette als een klein kind. „Waar
ben i k?" jammerde hij. Toen
haalde hij iels te voorschijn dat op
een horloge leek. „Zeven driekwart
kilometer", las hij af. „En wat hebt
U er mee te maken, als ik vragen
mag?"
„Dus zeven driekwart kilometer?
Verder niets?"
„Hè?"
„Denkt U all«?n maar aan Uw
wandeling?"
„Natuurlijk." O'Leary stond te
dansen van woede. ,Jk wandel op
doktersvoorschrift, zoals U zoudt
moeten weten. U
„En hoe besluit U waar U heen
zult. gaan?"
„Dat doe ik nietl Hoor es, me
neer, het kan mij niet ver
schelen waar ik heen ga!"
„Hoe toevallig U- ook niet?"
smaalde Duff door dc blaren heen.
„Wat nu nog? En ik moet nog
meer- dan. 7-:kilometer voor de kof-
He
Duff 'keek hem in de grijsblauwe
ogen, waarin tranen van woede
stonden. „Wandelt U maar verder".
„Hij stak over het hek zijn hand
Uit alsof hij hem daarmee een ver
ontschuldiging aanbood. „Het spijt
mij erg."
Meneer OTeary wierp een vér-"
nietigende blik op de hand en liep
.door.;
Duff keerde terug langs het pad
naar een 'opening tussen een' paar
b ess ens truiken, waardoor hij op-het
grasveld uitkwam. .-Mary duwde
haar hark langzaam -heen en weer
tussen de rijen zilvergrijze - kool-,
planten.
Duff keek.niet,naar haar, hoewel
hij nu. wel wist wat hem 'dwarszat
en "wie zijn gémoedsrust verstoorde.
Hij. schepte er een wrang!genoegèn
in dat niet te doen.Wel wuifde hij
naar de kinderen op het terras, en
daarop liep hij langs het vijvertje
naar het witte hekje, dat naar de
tuin van Eve voerde.
Hoewel hij wist dat hij zich ge
droeg als een kwajongen, die zich
naar buiten toe aanstelde als een
kind dat zijn zin niet krijgt terwijl
van binnen zyn hart-hem pijn deed.
en die als maar de zo'wstc conclusies
uit alles trok, was hij toch op een
bittere manier gelukkig en wakker
de de pijn in zijn hart aan. Hij was
verliefd op zijn leeftijd. Verliefd
op Mary Moriarity, met haar zes
kinderen cn al. HUwas nota
bene jaloers.
Hij moest de spottende geest van
professor Moriarity verdrijven.
HOOFDSTUK 14
Toen hy het hekje 'was doorge
gaan lièp hij door de tuin heen
naar een zijdeur van het huis. Dit
was ongeveer van dezelfde;stijl als.
dat van Mary, maar ikleiner. De
tuin was ook kleiner. Duff was er,
hoewel hij er niets van wist,' zeker
van dat het lang niet zo'n aardig
huis was.
Hy liet de klopper op de deur
vallen want er 'was geen bel .Eve
was thuis. Haar gezicht waarvan de
beenderen als het ware door de
huid heen zichtbaar waren, kwam
voor het raam cn ze liet hem bin
nen, kennelijk blij hem te zien.
Haar huis was vol oude, gammeio
dingen, geen mooie dingen; maar
het was netjes en bijna -gezellig.
Eve zelf maakte in haar eigen huis
niet zo'n verloren indruk. Ze zei,
dat ze op het punt stond te gaan
koffiedrinken en of hy niet wilde
eten, al was er niet veel bijzonders.
„Gaat U vooral Uw gang, me
vrouw Meredith, ik zal U niet op
houden. Mevrouw -Moriarity heeft
mij naar U toe. gestuurd "om te vra-
/gen, of U soms een.portret van haar
man hebt, een7 kiekje of zoiets. He
zou er graag reen. willen zien."
„Een portret, van Denis?: Dat weet
ik niet zeker;ik heb er wel een
gehad." Evc ging hem voor naar
de zitkamer aan de voorkant. Ze
haalde een album te voorschijn van
een plank ergens onder ccn tafel
tje en blies er de stof af. „Hier heb
ik een massa oude foto's. Misschien,
vindt U er een bij, maar ik weet
niet meer precies-
„Laat U mij maar eens kijken",
zei hij vlug, „en gaat U vooral kof
fiedrinken."
„Maar..."
„U hebt er wat onder geschreven
zie ik dat is prachtig. Ik blijf
hier even zitten als ik mag." Duff
installeerde zichzelf in een stoel
met het album op zijn schoot en
probeerde eruit te zien alsofhij
daar voorlopig zou blijven. Het leek
weL alsof zij op een been stond en
niet precies wist waar ze het an-
dere zou neerzetten.
„Mevrouw Meredith, als u zich door
mij laat ophouden beledigt U mij.""
„Goed dan, als U het zeker weet..
als-U het niet erg vindt..." Hii
"dmvde haar zonder verder verweer
de kameruit en eindelijk gtrig zfj
onwillig weg, aarzelend en omkij-
kend over haar schouder.
Duff opende het album. Het was
een oud album, waarin de foto'a
waren geplakt met behulp van
zwarte hoekjes. Drie of vier'foto's
op een bladzij in verschillende geo
metrische formaties.' Onder elke
foto had Eve met witte inkt op <je
donkere bladen met een rond hand
schrift iets geschreven, dikwijls de
namen, soms alleen maar .iets grap-'
pigs. De grapjes waren nogal goe
dig. „Zie ik er niet aardig uit?"
stond er onder een..
Het was Eve's eigen album "dat
zij zelf had gemaakt, ofschoon het
vóór haar tijd begon. Maar al gauw
kwam zij ex. zelf in voor, in een
-jurk vol "stroken, met Jhoge" rijg-
"ÏBHrzcn aan.
Düff sloeg snél dé bladen om.
Het was stil^in de kamer. Hij
had het gevoel of hij hier "in dit
vreemde huis -verborgen zat, met
het album en ook lets van Mary's
verleden op. zijn schoot, en mis
schien een deel van haar toekomst.
Daar zag hij een kiekje cn hij hield
zijn vinger tussen de bladzij. Nu
niet, later. Hij zocht nu alleen een
bepaalde' foto, van Moriarity.
Het was warm in de.kamer; Duif
voelde druppeltjes op - zijn voor
hoofd.
.Aha!"
Hij bad nu een. bladzij voor zich
met drie vierkante foto's die sym
metrisch waren opgeplakt met een
open plek, waar ce vierde had ge
zeten, Onder de foto rechts boveng
aan stond met witte letters: de
beer en/mevrouw WtoTiar-
tyEve- had er een/uitroepteken,
achter gezet.
Ja Duff bleef, er even naar
zitten kijken -.zeker was het Ma
ry. Mary zelf. maar jonger. En de
man naast haar door wiens, arm
zij de haré had gestoken keek hem
vanuit de foto 'recht -aan,
(Wordt vervokitfY
