ïktsfr
Friese gemoedelijkheid aan dekanf
in strijd voor taal en cultuur
Selskf/Cp
Grote mensen die met
poppen spelen
Kunstmanifestatie onder grote
belangstelling begonnen
Arme Ann Todd slachtoffer van
snode schilder
r
Ontvangers
i
j
éaM*
Zaterdag 1 December 195 L
„De zes van buiten
Qeen Abe of Fedde als president,
doch recht op eigen volkskarakter
Skotse Tri je
Om eigen .taal
Beier? Nee!
V.
<f.
MOANNEBLED
<§oud en tSuloer -
Gezond beslaan
„DE SCHANDEKRABBERS"
Niet alleen materiële opbouw
nodig, ook culturele!
Uit samenwerking
geboren
Zestig kunstenaars
ROTTERDAMSE BIOSCOPEN
Capitol
Cineac
Reorganisatie brandweer is
gedeeltelijk ingevoerd
(Van een onzer verslaggevers)
„Ljeaver dea as slaef" stond als laatste zin op de pamfletten,
die tijdens de roerige Vrijdag in Leeuwarden door de Friese
studenten onder het publiek werden uitgedeeld, „Liever dood
als slaaf". Wanneer men een dergelijke bewering helemaal au
sérieux neemt, doch er is gelukkig in Friesland zelf ook maar
een heel klein groepje, dat zich niet bewust is van het vrij over
dreven karakter van een dergelijke uitdrukking, dan zou het er
in Nederland naar toe gaan dat we binnenkort troepen moes
ten zenden naar het Noorden om met harde hand een opstan
dige provincie tot de orde te roepen. En dan zouden we thans
in Rotterdam met argwaan dienen te letten op de gedragingen
van de „Friso"-leden, die, al jaren lang in eigen Fries milieu
bijeenkomend, natuurlijk in wezen wegbereiders zouden zijn
van een staatsgreep in het hart van Holland om de landgenoten
wat meer armslag te bezorgen.
Welk een fanf -ïie1 Want als we
de laatste groep van „De Zes van
Buiten" de revue laten passeren,
dan is het toch steker onnodig te
zeggen.' dat de Friezen in Rotter
dam zeker geen aanhangers zijn van
de groep extremisten ia hun ge
boorteland en dat zij in geen. ge-
geval ook maar het geringste ge
voel hebben, dat Friesland „onder
drukt" wordt of de Friese eer door
Holland met voeten getreden. Dat
zijn propaganda 1cuzen, die geen hout
snijden. Die alleen maar goed ge
noeg zijn om onkundigen van de
■werkelijke feiten, de dood in te ja
gen _en eonfereneiei* en grappige-
stukjes-schrijvers een malse hap tc
bezorgen, waar zij maar al te graag
op af vliegen. En dan lachen hon
derdduizenden in het Westen om
dat wonderlijke volkje aan de an
dere kant van de streep afsluitdijk,
dat toch zo heerlijk over zijn lucht-
kasteeltjes kan kolderen.
groep is van een stuk of dertig he
ren, die een kaatsverenigmg vor
men en het land in gaan om aan
grote wedstrijden deel te nemen.
De zangers van Fnso staan momen
teel min of meer op non-actici
doordat een leider mankeert. Hi)
zal, terwüle van de juiste uitspraak,
een Fries moeteu zijn en deze taai-
kundige-muzikale combinatie in
een persoon heeft men tot nu toe
nog niet gevonden.
En wat „Friso" op de gecombi
neerde streekavonden voor het
voetlicht brengt? Geen toneelstuk
je, want dat kan memand verstaan
dan de Friezen alleen, en ook geen
zang, want de dirigent ontbreekt.
Nee, Friso, dat is bij deze gelegen
heid Friesland, zal de Skotse Tnje
laten zien, de beroemde dans vol
ingewikkelde figuren, hoogstwaar
schijnlijk in Fries costuum uitge
voerd, zodat men ook in dat op
zicht een mooie kans heeft een
facet van de Friese cultuur te be
wonderen, dat dreigde te verdwij-
Toch is er strijd. Maar het is geen
strijd, die tegen „Holland" is ge
richt omdat de Friezen baas in eigen
huis willen zijn met een eigen par
lement, eigen douane, bankbiljet
ten cn misschien Fedde Schurer of
Abe Lenstra als president. Het Frie
se volk in zijn geheel (en dat het
een zaak is, die meer en meer door
alle Friezen van iedere rang en
stand wordt gevoeld kan nog niet
genoeg worden gezegd) wenst de
vrijheid om in de ruimste zin des
woords het Fries te gebruiken, de
eigen taal ook in school, op de
kansel en eveneens in de rechtzalen
te spreken, en niet belemmerd te
worden in de talrijke acties en ini-
tiatpeven om de Friese cultuur te
bewaren cn te stimuleren.
Men verzet zich in. Friesland nu
eenmaal met hand en tand tegen
de vervlakking, die van Europa een
eenheidszaakje dreigt te maken met
overal dezelfde muziek, dezelfde
kïapkamvgom, dezelfde smaak, de
zelfde be-bop, dezelfde colbertjes,
dezelfde pin-up-beauties en zazou-
jongetjes, zonder andere rugge
steun dan een vleugje Amerikanis
me en een massa nolle bombarie,
w-aar de lommerd au fond geen
rooie cent op uitkeert.
Is het dan zo, dat de Friezen
zich beter voelen dan de rest? Ook
dèt niet Ik geloof eerder, dat het
door de jongeren hier' en daar ge
weldig overdreven, spektakel waar
bij het Westen des lands telkenmale
als de boeman wordt afgeschilderd,
soms meer voortkomt uit can ge
voel van ongerechtvaardigde, maar
wel begrijpelijke, minderwaardig
heid, dan uit een idee, dat het Frie
se volk werkelijk zó superieur zou
Alie Fcenstra (IS jaar) kwam op
vijfjarige leeftijd uit Bolsward
naar Rotterdam. Toch heeft ze
haar Fries in geen enkel opzicht
verleerd, leder jaar brengt te een
deel van de vacantia in het Noor-
den door. Tijdens de pauze van
een Fries toneelstuk op een avond
van „Friso" waarin Alie meespeel
de, poseerde ze even met een
exemplaar van de Irt het Fries
vertaalde Bijbel. ,Blbel. Dai is de
Hiele Hillige Sfcrift. Bifetsjende al
de fccnouike boeken fen it aide en
nije Testamind'. De vertaling ge
beurde in 1946 onder auspiciën van
het Bijbelgenootschap.
zijn. Fen Fries is niet zo vlot als
een bewoner van de grote stad. hij
kan er niet tegen op, is, als telg van
een uitgesproken volk van boeren,
te stug en te verlegen om in te
gaan op de luchthartigheid, waar
mee een welbespraakt „Westerling"
door het leven gaat, trekt zich te-
^ug en kiest als enig verweer dan
het gevoel van (misplaatst) mar
telaarschap, dat dan natuurlijk recht
geeft op, bijvoorbeeld, het uitgeven
van pamfletten met „Liever dóód als
slaaf Dit doen de jongeren. Het
uiterste.
Maar hoeveel maal zij de plank
ook misslaan en een averechtse se
rie reacties ontketenen, toch hebben
zij de reclame gemaakt, die nodig
is om de aandacht van anderen bui
ten Friesland te vestigen op de
voortdurend sterker wordende onwil
van het gehele volk in deze pro
vincie nog langer beiemmörd te
worden in de uitvoering van als
rechtvaardig gevoelde verlangens
betreffende het voeren van de eigen
taal. En de zeer grote groep, die dat
onderwerp als doel van een gêfun-
XTeBN, wij denken nu niet
aan de ambtenaren, die uit
hoofde van futn beroep soms tod
gedwongen zyn. ons een aanma
ning te zenden, omdat zij nog
het een cn ander «an ons te
vorderen hebben. Overigens zijn
wij wel eens ten onrechte ge
prikkeld tegen de ontvangers.
Zij handelen, via de Regering,
uiteindelijk in opdracht van ons
zelf. Of leven unj met meer in
ee» democratie?
Ook denken wij nu niet aan
de velen, die tegen 5 December
op de één of andere manier, iets
geestigs, ondeugends of gezelligs
ontvangen; en hoe aanstekelijk is
popelende kinderpret!
Wy denken nu even aan de
eigenlijke betekenis van het feit
dat unj alten ontvangerszijn.
Dat niemand van ons hoe
eenzaam ook wordt overgesla
gen. Dat niemand is uergeten.
Dat mat u>tj ontvangen, wordt
gegeven, nog voordat wij er aan
denken, laat staan erover gaan
aanmanen. Jesaja (in hoofdstuk
40) zegt: „al wat leeft zal het
zien." Wat - zullen toy zien? Dat
10ij „uit des Heren hand ontvan
gen": vergeving, vernieuwing,
eeuwig leven. Dat is de inzet van
advent.
F. OBERMAN
99
UD MM FT FBYS< BOUM OM UTEN5
FOAT ROTTERDAM EN OMKRITEN
prest forsli»«t ge«.i
^Icrloazjea
FY15EN
T kavw ïlt
oar
o m s
eemeene
»t - - <,r* „a
ra O- Wiersma Co. - W
by tl Jan afds biLentJe adres
deerd en intelligent gevoerd stre
ven heeft, telt mensen, als Fedde
Schurer, die thans de typische Frie
se, soms wat trage, gemoedelijkheid
hebben laten varen en de koppigheid
demonstreren, waarmee de Friezen
veel te vaak behept worden geacht.
Want een Fries is niet stijfkoppig
tegen heug en meug in, hetgeen zou
wijzen op een gebrek aan gezond
verstand, dat zeker bij de grote mas
sa van de bevolking in voldoende
mate aanwezig is. Hij is daarentegen,
zeer bewust van een eigen aard, een
eigen geschiedenis en een aparte cul
turele plaats onder de groepen van
de Nederlandse populatie, die hij on
der geen beding prijs wil geven. In
wezen zijn Friezen vrij sentimenteel,
waarvan hun liederen en hun litte
ratuur bewijzen te over geven, en
zijn f zij halsstarrig trouw aan de
ideeën, waarmee zij menen het aan
het rechte eind te hebben. En dit
zelfbewuste gevoel botst wel eens
met het onbegrip van „Hollanders",
wier kennis omtrent het Friese volk
uiteraard te gering is om zich in al
deze speciale problemen van het
Noorden in te leven.
De ruim vijf honderd twintig le
den van „Friso" volgen de ontwik
keling van de gebeurtenissen, die
Friesland in de afgelopen weken
opeens op de voorgrond hebben
gebracht, natuurlijk met aandacht.
Velen werden in „It Heitlean" ge
boren, anderen zagen in Rotterdam
het levenslicht, maar hebben een
Friese vader en moeder, die thuis
de taal nog spreken en de banden
met het dorp of de stad waar van
daan zij komen, nog niet hebben
verbroken, In deze Rotterdams-
Friese gezinnen leest men Friese
boeken, volgt men de nieuwtjes
van de week uit hét Noorden wel
licht ook in het Friese weekblad
„Frysk en Fry" en "mogelijk zijn
er jongeren, die zich zelfs in een
stad, ver van het gebied waar rij
hun kennis ten nutte kunnen ma
ken. interesseren voor het leren
schrijven van de moedertaal, een
onderdeel in de Friese Beweging,
dat buitengewoon veeL jongeren tot
zich trekt.
„Friso", dat in 1914 te Rotterdam
werd opgericht, heeft steeds een
gezand bestaan geleid omdat er
voortdurend Friezen naar het "Wes
ten trokken om in de steden hun
geluk te beproeven en zich dan
meestal heel gauw aansloten bij
een Friese vereniging. Nu het to
verwoord „emigratie" zijn intrede
hèeft gedaan maakt men dikwijls
een grotere stap en verdwijnen veel
Friezen naar andere werelddelen,
hetgèen „Friso" kan merken aan
een kleine vertraging in de toeloop
van nieuwe leden.
Zij, die komen en hun plaatsje
opzoeken in 't gelid van „Friso"
tonen een grote mate van mede-1
werking en genegenheid voor hun I
vereniging. Met liefde en begnp
voor de stukken, die allen van de
hand van Friese auteurs zijn, wordt
op verantwoorde wijze toneel ge
speeld, de cursussen in het Fries
genieten veèl belangstelling en tal
rijke Friso-lederi tonen aandacht
voor dé studieweekends, waarvan
de vereniging van Friese vereni
gingen buiten de provincie (het
Frysk Boun am Uteris) de organi
satie heeft. Verscheidene malen per
jaar komen auteurs en leiders van
de Friese Beweging naar Rotter
dam om voor de „Friso'Meoen een
onderwerp te behandelen, dat
meestal tot diepgaande discussies
aanleiding geeft, terwijl er ook een
Hef maandblad van -„Friso"' ricf
er welverzorgd uit, Dat het redac
tionele gedeelte in het Fries wordt
gesteld ligt voor de hand. Boven
dien zijn er verschillende adver
teerders, die in dezelfde taal hun
aanbiedingen plaatsen. Met wat
goede wil kan een niet-Fries ze
best lezen. ,J$ije Binnenwei" doet,
als letterlijke vertaling, natuurlijk
een beetje grappig aan.
nen, maar thans in Friesland weer
nieuw leven in wordt geblazen.
Niet omdat een kleine groep dat
als een uitdagend propagandagrap-
je etaleert, maar, integendeel, om
dat de liefde voor het onde, eigen
costuum b|j de Friezen zo groot
blijkt te zijn, dat men er gaarne
allerwegen aan mee wil helpen dit
tastbare bewüs van een eigen ge
aardheid in volle luister te helva
ren.
(Advertentie l.M.)
r
Theebeurzen
ln alle prijzen
Straatweg 63 r Ccolsingel A1 (tB.PwtkjMoofli
Resultaten van de vogel
tentoonstelling
De uitslag van de vogeltentoon-
slellmg luidt: Exotische vogels: le
prijs F. Houwchng, 2e prys H. G.
V. Oorschot, 3e prys N. V. Leeuwen,
4e prijs'H. H. Huitema, 5e prijs P.
Houwehng.
Kleurkanaries: le prijs J. C Muet-
geert, 2e prys A. v. Oorschot, 3e
prijs De Veth.
Meesterzanger: J, Schenk.
Dc fraaiste sierduif was een
raadsheer van de heer L. van Heus-
dens uit Delft. Bij de konijnen was
het fraaiste exemplaar een Gouwe
naar van de heer Drcesman uit
Groningen.
OUDERKERK AD. IJSSEL
INENTING TEGEN D-IFKTHBHIE
In de voormalige OX. school a. d.
Dorpsstraat zal op Dinsdag 18 December
a.s. te 3 uur nm. een kosteloze inen
ting of her-menüng plaats hebben te
gen diphthene voor Kinderen van
maanden t.m. 14 jaar. Wie hiervan ge'
bruik wil maken, dient hiervan voor
8 December ten gemeentel)uize kemus
te geven,
Kunst is openbaring van levensgevoel, ze kan antwoord geven op inner
lijke vragen en bovendien is ze diep-menselijk. Het leven is niet compleet
met eten, slapen en werken; het is de kunst, die inhoud aan ons leven
schenkt. De Rotterdamse kunstenaars willen hun stadgenoten deelgenoot
maken van wat in hen leeft en dat gestalte krijgt in de scheppende arbeid.
Er ontstond samenwerking toen de gedachte begon te leven een driedaagse
tentoonstelling te houden. Die samenwerking was niet altijd even gemakke
lijk, maar hier is dan toch een resultaat waarover wij ons niét behoeven
te schamen.
Het Rotterdams Blaas quintet
(leden van het R.Ph.O.) heeft een
vierdelig quintet van "Willem. Pij
per uit 1929 ten gehore gebracht;
vervolgens een quintet van Max
Vredenhurg, getiteld „Uit het
land van de wijn" en een drietal
stukjes van Jacq. Ibert.
De heer P. W. J. Steins heeft
een korte causerie gehouden over
het probleem en het mysterie in
Met deze woorden leidde Anna
BI am an de openingsavond in van
de driedaagse tentoonstelling in
het Schielandshuis, die door een.
groot aantal genodigden, onder
wie wethouder A. Hogeweg na
mens het gemeentebestuur en. vele
belangstellenden werd bijgewoond.
Mej. Blaman wees er vervolgens
op, dat de Rotterdammers nog on
langs, bij de kunstmanifestatie op
ne Beuistrappen, van hun belang
stelling voor culturele aangelegen
heden hadden doen blijken, dat
Rotterdammers wel zakelijk en
nuchter zijn, maar toch ook ge
schikt om culturele belangstelling
te tonen. Thans is op deze drie
daagse tentoonstelling de heelden-
de kunst zeer voldoende verte
genwoordigd. Zij, memoreerde) de
medewerking van de Rotterdamse
Kunststichting, die het streven
daadwerkelijk heeft gesteund en
noemde in het bijzondis: het aan
deel van de organisator Joop van
Hoorn en dat van de hangcorn-
missie, bestaande uit Louis van
Roode, Bas v. d. Smit en Jaap
Visser. Een afzonderlijk woord
van dank kwam toe aan mej.
Raayer en de heer Wjtzel van de
Kunststichting zonder wier arbeid
men nooit zo ver zou zijn geko
men.
de kunst, waarbij de causeur zich
bepaalde tot een schetsmatig
aangeven van wat wij onder kunst
verstaan, de flits die een ogen
blik ons leven doorlicht om ons
te laten zien waar wij staan en
waar wij zijn. Daarna heeft Anna
Blaman de tentoonstelling voor
geopend verklaard.
Anders dan anders, dit is de
indruk die men meeneemt na een
bezoek aan de driedaagse tentoon
stelling, die op de eerste verdie
ping van het Schielandshuis in
drie zalen is ingericht. En dan be
doelen wij in het bijzonder de
schilderijen-expositie, waarvoor
trouwens de meeste aandacht
wordt gevraagd en die een beeld
geeft van de vele facetten der
beeldende kunst in Rotterdam.
Namen noemen van de zeer velen,
ongeveer 60 kunstenaars hebben
werk ingezonden, is vrijwel on
doenlijk, By elkaar moet hun
(Van een onzer ver
slaggevers)
Op een zolder van
een flat aan -de
Oostzeedijk bevindt
zich het enige mario
netten-theater in Rot
terdam. Niet dat or
voorstellingen worden
gegeven, daar is de
ruimte te klein voor.
Wol wordt-er druk ge
repeteerd. Ook op het
moment, toen wij de
zoldertrap besteen.
„Hoe ik er toe ge
komen ben het mario
nettenspel te gaan be
oefenen? Dat is eigen
lijk een toevalligheid,"
zegt de 57-jarige sein-
hmswachter van de
Nederlandse Spoorwe
gen. Herman Hoebem
die via een trapleertje
van de theater-brug
daalt. „Een jaar of
twintig geleden kreeg
ik het boekje ..Hand
leiding tot bet zelf
vervaardigen en ver
tonen van marionet
ten" in mijn handen
en ik dacht: Joh, Her
man, dat is nou net
iets voor jou. Ik was
een knutselaar en had al meer in de
richting van een poppenspel gezocht
Dus bouwde ik een theater en sneed
zelf mijn poppen (die tuss ende 50 gr
en de 3 kg wegen). Ik deed het voor
royn genoegen en had er helemaal
geen idee van, daar voorstellingen
mee te gaan geven. Op aansporing
van kennissen kwam het er op
3 December 1935 toch van. Het was
"n kinderfuifje in Woerden. Ik kreeg
er toen zelf ook zo'n plezier m. dat
ik me er nog meer op toe ging leg
gen. Ik ging zelf stukken schrijven,
met Jan Klaassen als centrale figuur,
en ik componeerde zelf de muziek.
Via Guido van Deth in Den Haag, de
oprichter van het Theater der Ver
enigde Poppenspelers, kwam ik in
contact met Don Vermeire, die o.a.
les in poppenspelen op öe_ Vrjje
School aan de Waaldorperweg in Den.
Haag gaf. Omdat hy wist, dat ik een
assistente zocht, nodigde hij my dit
jaar uit het afscheidsfeest van die
Vrije School mee te maken. En daar
werd ik voorgesteld aan de 18-jarige
Nelleke Mooy uit Rotterdam. Ook de
ouders van Nelleke vonden het best.
dat zij mijn assistente werd. Zij gin
gen er zelfs zo in op. dat ze er in
toestemden, dat ik mijn hele „bedrijf"
overbracht naar de zolder van huize
Mooy aan de Oostzeedyk."
„We repeteren nu sinds Juli samen,
maar het gaat prachtig, hè Herman,"
zegt Nelleke, die eveneens van de
theater-brug is geklommen. „Herman
heeft cu een stuk voor grote mensen
geschreven. Voorheen waren het
steeds verhalen voor kinderen. Daar
treden, we nog het meest voor op.
Dinsdag 4 December op een school
in Overschie en Zaterdag 3 Decem
ber m het Industriegebouw aan de
Goudsesingel. Ik schryf nu ook stuk
ken. Het zijn sprookjes. De poppen
hiervoor maak ik zelf, maar ruet van
hout, zoals Herman.Ik gebruik lapjes
om.hout ledematen.'We treden, nu op
onder de naam „De Schandekrab-
bers". Het is hard werken tijdens een
voorstelling, die twee uur duurt. Je
komt soms handen te kort, Gelukkig,
dat moeder ons nog helpt Binnen
kort gaan we naar de Poesjenellen
kelder in Antwerpen en naar Parijs.
Misschien krijgen we er een kansje
om op te treden. Herman kent Van
Campen, de baas van de Poesjenel
lenkelder, goed. Maar anders kunnen
we van het zien toch heel wat op
steken."
„Gillen behoef je niet meer te
leren," valt Herman zfjn "jeugdige
helpster lachend in de rede. „Laatst
moest ze tijdens een voorstelling een
gil geven. Dat hoorde in het stuk.
Zo'n heel beschaafd gilletje hoorde
ik naast me. Toen heb ik haar maar
eens flink op d'r tenen getrapt U
hsd die schreeuw moeten horen,
meneer, "t Was net echt.
The Underworld story is een thriller,
wiano Dan Dureya, éen van de bijna
er^laat^iT^^^auwelnt* *hesUrrven Epf51?cn<!e fE1F vatl te Zo is nu doek, nu êens^optreedt ate^untoépMler,
,X.r£. nauwelyks bestorven ook de atoombom een geweldig aantrek- die door een overhaaste publicatie zun
vla Harwond i<ph u kelbk object geworden voor de spion- baantje verliest en. met het geld, dat hij
5 nage-fümers, cue eigenlijk net zovn een bendeleider aftroggelt, zich inkoopt
J Jl beet^e aa,tt hti ei2d. van huri LatlJn in een plattelandskrantje.
gante, die steelt, chantage pleegt, de waren gekomen. „Splonnage In Lake- Hals over kop valt hij hier in een
lgïl view» is daar een goed of liever: heel moordaffaire, waar hij met alle moge-
haa?'nas on'"j 6 voorbeeld van. Met film-, gra- lyke en vooral oneerbare methoden geld
haar pas op het nippertje van de strop mofoon-, röntgen- en allerlei andere uit tracht te slaan. Hoewel hij ook in
rf;tT hLr opna"}e" tr2,c?tc2 dP geheime agenten deze film rukelbk contact onderhoudt
n,t «?en vaf 5F b?wfczen tegen de met de onderwereld links en rechts
Tspionnen, die het op atoom-formules ge- bedriegt en sjachert, komt hy tenslotte,
r.™ behbe.n- Je verzamelen. Zakdoek- zijns ondanks, aan de zijde van het
oniuc maakte pmjiaar tot al deze snode jes, geheimzinnige inkten, camouflerende recht te strijden. Behalve Dureva. o.a,
handelingen tei drijven Ray Milland. de schilderij en en talloze ongedacht ver- Herbert Marshall en Gale Storm in deze
wSkS- ïpêSt A =aSe» te pao- f,lm' d«" Cyril Endtield.
zo onsympathiek mogelijk en Ann Todd Natuurlijk ook de liefde, en wel in de T)
heeft de onaanvaardbare en ondankbare hoogste regionen van de atoom-onder- t TlïlSeS
rol van de vrouw, die onder zyn invloed
zo gemakkelijk en zonder merkbaar ^ekers zelf. Louis Hayward en Dennis Eeri bejaarde film lijkt het, deze
groot innerliconflict haar noodlots- O Keefe spelen in dit dom anti-Russisch „Vlucht in bet moeras", die het leven in
gang in deze m het Victoriaanse Enge- werk, dat ter waarschuwing van het ecp kleine nederzetting van pelsjagers
land spelende film (LUXOR). Amerikaan.;® vniir rmo rr,®c cn vissers aan de rand van het Okefeno-
Amenkaanse volk nog met een serieus kee.rooera6 m de staat Georgia tot
T iitiTsrrt sausje overgoten is. Een aardige instruc- onderwerp heeft. De jonge Bagan (Wal-
zjuvuouu tie-film voor onze B.VD.
Verrassend is toch altijd weer de -
naïveteit, waarmee de Amerikanen ver- sf&cnte schilder (RaV Milland)
schynselen van wereld-historische be- enzijn goede prooi (AnnTodd). Vit:
tckenis aanpakken om er zo'n lekker De slem van het geweten (LUXOR)
ter Huston) ontdekt bij toeval, dat de
vermeende moordenaar Tont Keefer
(Walter Breiman) zich in de gevaarlijke,
zompige wildernis schuil houdt, over
tuigd van zyn onschuld, maar niet in
staat deze te bewijzen. De 3onge en de
oudere man sluiten vriendschap, wat
niet onopgemerkt blyft m het dorp. De
werkelijke moordenaar probeert op alle
mogelijke mameren een spaak in *t wiel
te steken, aanvankelijk met succes. Ten
slotte overwint, toch nog. het recht en
vindt Ragan ook het amoureus geluk,
waarmee het in *t begin vrij donker
stond gesteld. Geen onaardige film en
ook vrij spannend.
Dc burgeroorlog in Amerika is reeds
vele maJen het onderwerp van Ameri
kaanse films geweest. Het i» 't ook van
„De dodenrit ln het spookgebergte", een
verhaal, dat gaat over een klein groepje
soldaten uit het Zuidelijke leger, dat in
de onherbergzame Rocky Mountains
contact probeert te zoeken met de leider
van een rehellen-leger uit Californië.
Ze bereiken hun doel, doch dan dreigen
indianen een spaak in het wiel te steken
en wordt het groepje soldaten met een
zeker schijnende dood voor ogen ge
dwongen zich in de spookachtige berg
kloven terug te trekken. Een film met
veel oorlogsromantiek uit de vroegere
tijd. Errol Flynn en Patricia Wymore
spelen de hoofdrollen.
Eén der expositiezalen.
werlc wel anders dan anders zyn,
reeds door óe omstandigheid dat
het van zo uiteenlopende richting
is, onderling soms zeer sterk van
kwaliteit verschilt en aan de an
dere kant weer zwakheden en on
effenheden wegneemt door de le
vendigheid der rangschikking.
Juist door die levendigheid en
fleurigheid is het een genoegen
door de zalen te wandelen en
enkele ogenblikken voor schilde
rijen te toeven. De maquette van
het Rotterdamse teken is uiter
aard ook. geplaatst, een niet hele
maal origineel idee naar wij me
nen, sterk verwant aan het ont
werp voor een monument op de
Dam in Amsterdam van architect
J, J. P, Oud. Dit is jammer, om
dat wij in Rotterdam vooral be
hoefte hebben aan iets oorspron
kelijks. De boekenstands, waar
voor de heer Izaak, directeur van
,,De Bijenkorf" een compliment in
ontvangst had te nemen, zien. er
keurig verzorgd uit. Men vindt er
een zorgvuldige keuze uit de Ne
derlandse romanliteratuur, boe
ken over kunst en jeugdlectuur.
Voor het geval u het nog niet
weet, dc tentoonstelling is iedere
dag, tot en met Maandag geopend
van 2 tot 5 uur en 's avonds van
8 tot 10 uur.
Wel of niet onder
drankinvloed?
Begin dezer week berichtten wij,
dat de 26-jarige autobestuurder. D.
Hultinga uit de Bovenstraat op'de
Strevelsweg een. vrouw zou hebben
aangereden, terwijl hij dronken was.
Van bevoegde zijde wordt ons thans
medegedeeld dat het niet vast staat
dat de heer Hulsinga drenken is ge
weest, Weliswaar had hij sterke
drank gedronken, doch volgens ons
verstrekte verklaringen zou hij niqi
onaer drankinvlaed hebben ver
keerd. Het bloedmonster, dat de po
litie heeft genomen, zal uitwijzen of
deze verklaringen juist zijn. Tot zo
lang trekken wij onze bestempeling
„dronken" in als een voorbarige
conclusie.
Classificeerder maakt
dodelijke val
SCHIEDAM Tijdens werkzaam
heden aan boord van het schip „Mei-
dam" dat op het ogenblik op d«
werf Wilton-Feijenoord in Schiedam
ligt, is Vrijdag de classificeerder J.
J. Brokx, Chasséestr. 28, Den Haag,
van een zes meter hoge stelling ge
vallen. Hij werd door de ambulance
van de werf naar het Gemeentezie
kenhuis overgebracht, waar hij kort
na aankomst aan inwendige kneu
zingen en een. schedelbasisfractuur
is overleden.
Hoofdlieden van de brandweer hebben gemeend dc reorganisatie van
de Vrijwillige Brandweer in enkele buitenwyken van de stad reeds in te
moeten voeren, gedeeltelijk als proefneming. Zoals wy in September reeds
meldden, zon door de reorganisatie het uitrukken met slangenwagens of
baby-motorspmten komen te vervallen. Het brandweerpersoneel zou.
na alarmering zich rechtstreeks naar de .plaats Van de brand moeten
begeven, waarheen dan tegelükcrtyd het gemotoriseerde brandweer-
materieel zou worden gedirigeerd.
Dit systeem nu wordt sinds korte
tijd reeds gevolgd in enkele wijken
van de stad, In Overschie bijvoor
beeld wordt personeel van slangen-
wagen 118 gealarmeerd om direct
naar de brand te gaan, terwijl ge
lijktijdig motorspuit A 10, zij het
dan bemand, met een ploeg van de
bcroepskem, uitrukt.
Voor de Spaa nsepolder, waar
zich vele industrieën gaan vestigen,
is eenzelfde regeling getroffen en
wordt het personeel van de blus-
eenheden 118 en 44 gealarmeerd,
terwijl motorspuit A 10 tegelijkertijd
naar de brand wordt gedirigeerd.
Ook in IJsselmonde, waar de af
standen tamelijk groot zijn en waar
de baby-motorspulten log en 112
moeilijk aan tractor-materiaal- kun
nen komen geldt eenzelfde regeling
voor de bltiseenbeden 109, 110, 111
en 112, Het benodigde gemotoriseer
de materiaal wordt van de wacht
post Zuid aan de Stadionweg be
trokken. Tot dusver werkt volgens
de hoofdlieden deze regeling bevre
digend.
