ra [Amerikaan en Zwitserse liepen in R?dam tegen de lamp Dr Adenauer maakt goede indruk op Britten In Nederland vervoert de bus evenveel mensen als spoor en tram tezamen Rotterdamse werkende jongens krijgen beter tehuis Ruim 34.000 vrijwilligers nodig voor de defensie GELEZEN- 3 GOUDSMOKKEL IN KOFFERS Verbeurdverklaring geëist van 23 kg goud (waarde f125.000) Griep?'n MijnhqrJlje Q „Big business" Meeste treinreizigers: Rotterdam meeste trampassagiers: Den Haag meeste busklanten: Utrecht 3- l:ii; I"11 - 4 tltek 5b J sisaktP MATRISSEN Delft moet Maasstad helpende hand bieden Plannen klaar voor nieuw gebouw Nationale Reserve wordt geheel hervormd Militaire Vrouwen Afdeling vervangt VHK Juffrouw- l en gewogen Zaterdag 8 December 1951 „Merci merci beaucoup", bedankte Vrijdagmiddag snikkend een Zwitserse dame de president van de meervoudige econo mische kamer van de Rotterdamse rechtbank, toen een tolk haar het besluit tot onmiddellijke invrijheidssteiling over bracht. Maar de HongaarsAmerikaanse rakenman, die haar in September drie koffers waarin 23 kg. goud verborgen was, roet de „Westerdam van New York naar Rotterdam liet over- brengen, daalde somber en bleek het trapje af, terug naar de cel, waar hit tot Woensdagmiddag 19 December zal moeten afwachten wat de rechtbank vindt van de eis van de Officier van Justitie: 1 jaar met aftrek, verbeurdverklaring van het goud (officiële waarde ruim 125.000 gulden) en vernietiging van de getrucqueerde koffers. Tegen zijn helpster}?) luidde de eis 6 maanden met aftrek. vadino, noemde haar een zielig bur germensje met weinig inzicht. Haar fout was, dat ze teveel vertrouwde. Mr. Cavadino vroeg haar onmiddel lijke invrijheidssteiling; de recht bank willigde dit verzoek in en oogstte daarmee de reeds genoemde tranen van dankbaarheid bij de Zwitserse. Advertentie 1. M.) Er was veel belangstelling <xa van consulaire zijde, voor de be handeling van deze smokkelzaak en de internationale sfeer werd nog Versterkt door het optreden van «en Amerikaanse advocaat, Max G. König uit New York, die met de hoofdverdachte, de 50-jarige ia- en exporteur HA.3., in Boedapest ge boren en woonachtig in New York, aakelijk en als vriend omging. Eij verklaarde R. te kennen als een goed zakenman „big business, mr. President!" met een voor treffelijke reputatie. Voorzover hy bad kunnen nagaan, was zijn vriend niet betrokken bij een groot inter nationaal goudsmokkelcomplot. Het enigste motief tot dit vergrijp zou den zakelijke moeilijkheden ge vormd kunnen hebben; op de hor loge-markt, waar mr, R„ grote be langen 3iad, was een scherpe prijs- dahng_ ingetreden. „Indien deze rechtbank hem tot een gevangenisstraf veroordeelt, be" tekent dat zijn maatschappelijk en financieel bankroet onherroepelijk", zei de Amerikaanse advocaat. De president vroeg verd. waarom hjj een in het Hongaars gestelde brief, die in zijn zakboekje gevon den was, in klaarblijkelijke pani sche angst geschreven had <R, er kende nl. wel het vervoer van het goud, maar zei niet geweten te heb ben dat invoer zonder vergunning strafbaar is), Verdachte wist op deze vraag geen antwoord te geven; hij mompelde, dat hij erg angstig Was geweest. Waarvoor, zei hij niet. Els tegen R. 1 Jaar Alvorens zijn requisitoir te be- feinnen vroeg de Officier van Jus titie, mr. Klein aanhouding van de zaak totdat de rogatoire commissie die op het ogenblik een onderzoek naar de goudsmokkelarij in België instelt, teruggekeerd zou zijn. De rechtbank wees dit verzoek, waar de verdediger, mr. H. de Bie jr. zich fel tegen verzette, na raadka mer af. Mr. Klein ging toen in het kort de gebeurtenissen na. Hy stel de vast, dat R. de drie koffers met dubbele bodem in New York aan de Zwitserse ter hand had gesteld. Zelf reisde hij per vliegtuig naar Nederland en bracht 7 kilo goud per trein over de Belgische grens. Toen iuj zijn vriendin in Rotterdam, van de boot wilde afhalen, zag hij dat de zaak mis gegaan was. Verd. er kent deze feiten, aldus mr. Klein, maar betwist geweten te hebben, dat hij in strijd met de Nederlandse wet handelde. Ik kan dit van een zo bereisd man niet aannemen. Bo vendien is de herkomst en de be stemming van het goud in een mysterieus waas gehuld gebleven. De Off. kwam toen tot zyn eis: 1 jaar m. a. Talmoed en tranen Mr. de Bie achtte in zijn pleidooi de opzet niet bewezen. De Neder landse economie was ook in geen enkel opzicht geschaad. Met een toepasselijk citaat uit de Talmoed bracht mr. De Bie hilariteit in de Kaal. Hy concludeerde dat ver beurdverklaring redelijk noch recht matig was en vroeg een straf gelijk aan of niet belangrijk groter dan het voorarrest, dat voor deze vreemdeling toch al zo zwaar woog De tweede verdachte, de 48-jarige Germaine C, uit La Chaux de Fonds, bracht de Franse tolk in het geweer. Zij verklaarde met gewe ten te hebben dat de koffers goud bevatten. Zy was weduwe en had R. zes'jaar geleden in een bioscoop in La Chaux de Fonds leren ken- diging van zijn „Imperial Watch". De Officier van Justitie zag haar niet als de hoofdfiguur; zy was nogal laconiek gebleven toen het goud werd ontdekt. Mr. Klem vroeg zich af of zij van het goud geweten had. Hij eiste 6 maanden m.a. De verdediger mr. F. A. M. Ca- Stichting van de Arbeid vraagt uitkering ineens voor rentetrekkers DEN HAAG Het bestuur van de Stichting van de Arbeid heeft er bij de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid op aan gedrongen aan verschillende groe pen van rentetrekkers compensatie te geven voor de overschrijding van de consumptiebeperking, even als dit is geschied met betrekking tot de loontrekkenden. Het Stich tingsbestuur meent, dat een com pensatie-uitkering eveneens ver strekt moet worden aan hen die uitkering ontvangen krachtens de Noodwet Drees, de Ongevallen- en Invaliditeitswet. Advertentie l.M.) ikriigba (Van onze correspondent) LONDEN. Het bezoek van de Duitse bandskanselier aan Engeland Es binnen het raam, waarin het bedoeld was, als beleefdheidsbezoek, als il lustratie van het feit, dat West-Du its land weldra weer als gelijke In het West-Enropese gezelschap zal worden opgenomen, zeker geslaagd te noe men. Dr. Adenauer's waardige verschijning, de degelijkheid van de ver schillende redevoeringen, die hy In het publick heeft afgestoken, zijn ge hele houding en optreden hebben niet nagelaten indruk te maken. Het refrein van al zijn openbare betogen was steeds, dat West-Duitsland vast besloten was om deel van het Westen te zijn en dat te blijven wat voor gevolgen dat ook mocht hebben. xgg&t'ZH»--* u»r«iiif«rt (UfTEHLOCAAll Troir«lnq«r» tlMT£BL0CA*U AANTAL INTERLOCAL BUSREIZIGEH3 IN f94fl ÉSSÏTr*! cm fin u HM5 AANTAL REIZIGERS curtns X <0O OO D EH3 p«r inUrkïtfcj* Trom MEESTE ^mensen, die in Nederland op reis gaan, hetzij naar hun spoorwegbedrijf werkhetzij voor zaken, u heizy om andere redenen, maken gebruik van trein en bus. En van die twee vervoermiddelen wint de autobus het met glans. In 1949 zo Myfct uit an- langs door het Centraal Bureau voor de Statistiek gepubUceerde cijfers i) vervoerden de gezamenlij ke interlocalc aufobuson- dememingen niet minder dan 230.300.000 personen. Dat Is meer dan in hetzelf de jaar door spoor en in terlocals tram samen werd vervoerd, te weten respec- rieueltfk 16J.SOO.OOO en Srafiek ^doet_de on- pen sinds 1946, toen ia een men ons land verdeelt, lang berooid land, waar het niet dezelfde is. Hoewel „.bedrijf grondig zulks niet in de tekening was vernield en vnjwel is aangegeven kan van de geen bruikbare bussen meer interlocale tram hetzelfde m.vz e ooo), (20,760.000) <2Q.5G3.000). Maastricht n Arnhem Vergelijkt men deze cij- 42.500.000 reizigers. De bus speelt in ons per sonenvervoer de eerste over waren, de tram voor worden gezegd. De drukste fers met die van de spoor wegen (kaartje links) dan blykt, dat in de verkeers gebieden in het westen vooral de meeste klanten van de N.S. wonen. Daar vindt men dan ook de drukste spoorwegtrajeeten. Zoals bekend is het tra ject Amsterdam-Dordrecht het drukste en van dat tra ject Is dan nog weer het traject Rotterdam—Schie dam dat waarop de meeste treinreizigers worden ver voerd. Tot slot twee bijzonder heden van de vele, die uit deze statistiek te halen zijn. Het verkeersgebied Rotterdam is voor de spoorwegen, het meest van betekenis. Alleen hier ver velen uitkomst bracht. tramlijn is die tussen Am- De in de tekening opge- sterdam en Zandvoort, aiii;iiiiMiriiRiiiiiiiiijt!iiii:ii![i!tuiii:iiLiiii!Ui)iriii;y!niiiiniiii;iisi{ir.iiiiiiDrit(iiii[iitinntirun3[S{iiiiiiinni]][|]iiHiiiH!nmiimni;uin3 rnin.RDiiiFiiiiiiiiEiiiiiinifDiiiiiiiiiiiiii'iiiiUiitiiiiiüi^iiuiiiittiiiiiHDuiüiiDiiiffiirniLSiitiiiiiiiiiiaiitti^iiiiiiiiuiEitinmmniüiiBiaiim Daarna komen (in volgor- derhnge positie van bus, de van het aantal ver- trein en tram duidelijk uit- voerde reizigers) 'sGra- WVUBJ. «sola**; komer>. en laat ook duide- venhageDelft, 's-Graven- viool De interlocale tram zlen' dat ^et Personen- hageWassenaar—Leiden neemt een ondermchikte vervoer in de diverse maan- en s-Grayenhage—Voor- den aan sterke schomme- schotenLeiden. hngen onderhevig is. Voor Wat de autobus betreft: de bussen bijvoorbeeld xs de meeste interlocale auto plaats in, Dat was in al zo, dat is thans m nog sterker mate 't geval, om dat sindsdien enkele inter locale tramdïensten zijn opgeheven. staande tekening zien hoe Maart, Behalve de vacanties Bosch (11), "Utrecht ÜD), recht. Daarna*komt Noord- Augustus de drukste maand, busdiensten vindt men in voeren zij een kleine 7% Daarop volgt December en het verkeersgebied Rotter- millïocn mensen's jaars. De daarna komen in volgorde dam (13). Daarna komen meesle busreiztgers vindt Januari, November en de verkeersgebieden Den men in de provincie Ut- de positie van de autobus zich sedert 1938 heeft ver stevigd, hoe de spoorwegen zich wat het aantal reizi gers betreft vrijwel op het zelfde peil handhaven, het aantal reizigers van in terlocale tram daaren tegen sterk is teruggelo- spelen dus kennelyk de weersomstandigheden een bijzonder grote rol. Groningen (9), Leeuwar- Holland, daarna Gelder den (8) en Maastricht (8). land en vervolgens Lim- Let men echter op het aan- burg. Vergeleken met 1948 De tekening brengt met tal vervoerde personen betekent dat een verandc- behulp van twee kaarten dan neemt het verkeersge- ook nog naar voren, dat bied Utrecht de eerste de positie van bus trein in de verschillende verkeersgebieden waarin ring. Want toen nam Gel derland nog de tweede plaats in <46.412.000) en plaats in boven Noord-Hol- land en kwam Zutd Hol land op de vierde plaats. dan volgen <23.128 000), Amsterdam Rotterdam Inschakeling ïn de gemeenschap van de vrije naties is de enige toe komst, die Adenauer voor z'jn land ziet en hij prefereert Duitse deel name aan een Europees leger boven de wederopoouw van een Duits na tionaal leger Aan de andere kant maande de kanselier zijn buitenlands gehoor Dok herhaaldelijk aan om toch de betekenis van het weer in Duitsland de kop opstekende radicalisme van rechts niet te overschatten. Op de persconferenie noemde dr Adenauer gistermiddag het scheppen van een goede atmosfeer het eigenlijke doel van zijn bezoek en dat doel was stellig bereikt. Zijn besprekingen met Churchill en Eden waren van algemene aard, maar toch belangrijk en zeer bevredigend geweest. Op zijn persconferentie vertolkte de kanselier allereerst zijn erkente lijkheid voor zijn audiëntie bij de koning, die hij er goed had vinden uitzien en die uitstekend op de hoogte bleek van alle Duitse en Eu ropese kwesties. Bedaard en hoffelijk beantwoord de hij toen nog vele en meest nete lige vragen, Wat de Oder-Neisse-lijn betreft: hy wees er natuurlyk op, dat de Poolse aanspraken in de over eenkomst van Potsdam niet erkend waren en dat de zaak pas bij hot vredesverdrag geregeld kon worden. Hier klapte hij opzettelijk uit de school om niet zonder begrijpelijke ingenomenheid te vertellen, dat de nieuwe conventie tussen Duitsland ende drie Westelijke mogendheden, de Duitse republiek in een positie zou brengen, waarin zij op epn der gelijke vredesconferentie v r ij e 1 ij k SpfeM* 1 b; rhrrrj'rnrtrr- fraÊJf Den. R. had daar een vertegenwoor- zou kunnen onderhandelen. (Advertentie I. M.) fie( verend o/nnen- werk, meer opfc de deklaag ONVERSLIJTBAAR ALMELO 5ESA FABR. (Van een onzer verslaggevers) Op 13 December sluit de heer H, H. Kraan, directeur van het Tehuis voor werkende jongens, voor de laatste maal de deur van het Hervormd Wees huis aan de Voorhaven 57, Dat is gelukkig, want dit uit 1873 daterende weeshuis is geen behoorlijk tehals voor jongens, die huiten hun schuld het normale gezinsverband moeten missen. Maar het vertrek van de heer Kraan met zijn. jongens naar Delft is toch zeer te betreuren, want hier mede raakt voorlopig Rotterdam z'n Tehuis voor werkende jongens kwijt. Voorlopig, want er zijn al ver uitgewerkte plannen voor de houw van een nieuw tehuis in Kleinpolder West in Overschie. Het wachten is alleen op de bouwvergunning. werd niet gedacht. Tot 13 December 1951, dus ruim zen jaar na de verlossing van de Duitse bezetting, is men geen stap verder gekomen. Tot wie weet wan neer hadden de jongens in dat enorm grote gebouw moeten blij ven wonen. Slagen onder de hane- balken, eten en wonen in een ka mer van circa tien bij vijftien me ter, waar verveloze meubelen staan en de kilheid de bezoeker tegemoet treedt. Met een tafelkleedje en wat bloemen in een vaasje proberen de jongens er nog een beetje huiselijke sfeer aan te brengen. We hebben het gezien en geconstateerd, dat el ke poging daartoe water naar da zee rlragen is. Met de beste wil van de wereld valt er niets van te ma ken. De enige oplossing voor dit pand is. het te verhuren als club huis voor verschillende verenigin gen; Deze kille ruimte is zes jaar lang de woon- en eetkamer geweest in het Tehuis voor Werkende Jongens. Met bloemetjes probeer den de jongens de kamer een beetje te versteren, maar «iat valt er te bereiken in een lokaal waar de gasbuizen uit de muur steken en er een- enopn luik in de muur zit, dat verbinding geeft met de keuken. Het was een heel goed begin van het jaar 1940, toen op 1 Januari ra Rotterdam officieel een tehuis voor werkende jongens in gebruik kon worden genomen Jongelui, die om. de een of andere reden een eigen tehuis moe'cn missen, worden daar voer een zedelijke of hcharaelyke ondergang behoed, De plaatsing in dit tehuis geschiedt op advies van de Voogdijraad of door de Dienst van Sociale Zaken. Met de gedachte „We willen die jongens een thuis geven, waar ze zich gelukkig voelen", begon de heer Kraan in het gebouw aan de Westzeedyk zijn werkzaamheden. De eerste japen ging het goed Er kwam aan de 's-Gra vend «kwal 65 zelfs een huis bij. De Duitsers staken echter een spaak in het wiel en vorderden eerst het pand aan de Westzeedijk en enkele maanden later dat aan de 's-Gravendykwal. Als compensatie kon men het leegstaande weeshuis aan de Voorhaven 57 betrekken. Wat doet men in zo'n dwangpositie? Ver huizen, En zo installeerde de heer Kraan de jongens zo goed en kwaad als het ging m dit weeshuis. Trieste sfeer Directeur en jongelui hadden er op gerekend, dat dit verblijf maar van tijdelijke aard zou zijn. Als eerst de bevrijding er maar was. Die kwam. Maar aan de toestand, waarin de jongelui zich bevonden, Dóórgaan Maar het zo noodzakelijke werk in het Tehuis voor werkende jon gens moet door kunnen gaan. Dit is in Rotterdam niet meer mogelyk. Al geruime tijd neemt de heer Kraan geen nieuwe jongens meer aan. ondanks de overstelpende hoe veelheid aanvragen die hij krygt. „Onder deze omstandigheden kan ik de jongens, hoe graag ook, niet helpen", zo vertelde hij ons. Daarom was de heer Kraan dolgelukkig de aanbieding van regenten van een zeer modem (uit twee villa's be staand) weeshuis in Delft te krijgen om daar met zyn jongens in te trekken. En dat gebeurt nu 13 De cember. Dan moet een stad als Delft de wereldhavenstad Rotterdam op sociaal terrein de helpende hand bieden. Wel zijn er plannen in Kleinpol- der West iu Overschie een nieuw tehuis te bouwen. Tekeningen van architect D. Bakker zijn klaar. En de grond is ook al gereserveerd. Zelfs het bouwkapitaai was er, Wè.s er, want met de dag stijgen de ma- terianlpryzen. Het valt te betwijfe- Dit wordt 't nieuwe tehuis voor werkende jongens, zoals archi tect Bakker ?tef in Kleinpoldcr West in Overschie heeft gedacht. Elke jongen- krijgt er een eigen kamertje, waar, hij rustig kan zitten lezen en studeren. len of men met de destijds (nog vóór Korea) gemaakte begroting wel uit zal ':onv»i>. Maar al was het geld er in ruime mate, dan nog kon er niet worden gebouwd, om dat de benodigde bouwvergunning er niet is. Daar wacht men nu ai anderhalf jaar op. En hoe lang zal het no» duren?. (Van een onzer redacteuren) DEN HAAG. Nederland heeft behoefte aan niet minder dan 26.500 mannelijke en ongeveer 8000 vrouwelijke vrijwilligers voor de opbouw van de defensie. Ruim 16.000 mannelijke vrijwilligers zUn nodig voor de Na tionale Reserve, die thans bestemd Is om als een onderdeel van de Terri toriale Strijdkrachten zuivere infanterle-taken uit te voeren. Daarnaast zijn ongeveer 8000 mannen nodig voor het Korps Lucbtwacht Dienst, 1500 vrijwilligers om dienst te doen In de eenheden van de luchtdoetartilleric, en ten slotte 800 tot 1000 vrijwilligers voor de Reseree Grensbewaking in het kader van de Koninklijke Marechaussee. De% NationaLe Reservisten zullen v\orden samengevoegd in eenheden ter grootte van compagnieën welke zullen worden belast met acties tegen vijandelijke troepen, zowel als tegen binnenlandse handlan gers van de vyand. Zij zulien uitsluitend in Nederland optreden, zoveel mogelijk in de streek van inwoning en dienst-verbanden van twee jaar moeten aangaan. Het ligt in de bedoeling, dat de leden van de N.K- gedurende hun opleidings- tijd in ieder geval een week aan eengesloten dienst zullen doen. In die week zullen zij deelnemen aan oefeningen in groot verband. De regering verwacht van alle werkgevers, dat zij leden van de Nationale Reserve alle medewer king zullen verlenen. Het aantal oefenuren gedu rende de periode van twee jaar is bepaald op 300; de vergoeding per keer Is verhoogd van f 0,75 tot 1,00. Bovendien zal aan het einde van de periode van twee jaar vrij willigheid een bonus van honderd gulden worden uitgekeerd. De regering is met de leeftijds grenzen soepeler geworden. De nor male leeftijdsgrens is 21 jaar. Deze grens ia voor studpnten verlaagd tot 18 jaar. Het Korps Luchtwacht Dienst staat open voor vrijwilli gers van 16 tot 60 jaar, die zonder uitzondering werkzaam zullen zijn in hun eigen streek. In oprichting is de Militaire Vrouwen Afdeling, opvolgster van het VHK, Zij zal in vredestijd 1700 leden omvatten en in oorlogs tijd 3300. Mil va'a nemen dc vliegtuigmel dingen van het K.L.D. over en ge ven deze door aan de L.S.K, aan de Luchtdoel artillerie en aan de Burgerlijke Verdediging. Een ander onderdeel van de Milva zal het verpleegsterskorps zijn, waarin in vredestijd 500 leden zullen zijn opgenomen welk aan tal te oorlogstijd tot 2700 zal wor den uitgebreid. A LS December voorbij is, zou- Fx den we eigenlijk een Winkel- jujfrouwendag «weten houden, om boete te doen voor alles wat we dxe lieve meisjes rondom Sinterklaas en Kerstmis aan leed hebben toege bracht Wat mij zo uerbaast w dat ïk nog geen enkel geval neb ge hoord van een verkoopster, me een cliënt met haar artikelen ae her senpan heeft ingeslagen. Toch be wegen zich in deze dagen verschei dene dames en heren door de ne ringen, wier gedrag een zodanige correctie ruimschoots zou rechtvaar digen. In een speelgoedwinkel vond tk gistermiddag een verkoopster, die met diep doodsverlangen in de ogen dreigde te verdrinken in een onbe schrijfelijke oploop van spoortrein- tjes. Achter haar, op een hoge stel lage, stonden alle typen die voor handen waren, verleidelijk uitge stald, maar de toonbank toas een complete chaos van doosjesstuk jes rails, onder de voet geraakte locomotieven en gaederenwageutjes die moeder waren m kwijtgeraakt. Daarvóór verdrong zich een luid ruchtige samenscholing van ouders, opa's, tantes en ooms, die allemaal tegelijk iets essentieels over die treintjes wilden toeten. De juffrouw, die de indruk maak te dat zij, na deze Sinterklaas, nim mer meer het woordje „trein" zou kunnen horen zonder in zenuwach tig schreien uit te barsten, gaf me chanisch antwoord op alles wat haar ter ore kwam, totdat zij geheel werd opgeëist door een onverzettelijk echtpaar, dat zich door de seizoen- drukte niet van de kook liet bren- gen. „Mogen we die trein eens evert zien?" Er werd gewezen «aar de top van de uitstalling. De juffrouw greep onder de toonbank naar een doos. ,fJee", zei de dame op de toon ran iemand die zich niet laat nep pen, ,Jfie daari" ,Jdaar in de doos zit dezelfde, mevrouw". ,Dat kan wel wezen, maar wij willen toch dié daar zien". De juffrouw zuchtte diep en. be gon te klimmen. Het duurde even maar toen had ze het treintje toch gevangen. „Alstublieft mevrouw". Er werd gekeken. „Jtrff route*. juffrouw., juffrouw.." klonk het van alle kanten. Maar die dame zei: „Laat it hem nu eens even rij den". is heus in orde, mevrouw.. ,Ja, dat kan wel wezen, maar we trillen hef toch zién!" Weg met al die doosfes van de toonbank. Terwijl de lift twintig nieuwe, nog onverbruikte opa's, met een noodlottig duidelijke voorkeur voor treintjes uitbraakte, zette de juffrouw, met opeengeklemde lip pen, het ratlsj'e tn elkaar, draaide het mechaniek op en gaf een num mertje correct buurtverkeer ten beste. „Ziet u wel, dame?" „Ja. Zet tt 'm nou eens «til.* Het geschiedde. Nu keken de man en de vrouw elkander peinzend aan. „Zou het eigenlijk teel geschikt zyn voor Jan? Hij is nog zo klein.." zet de dame. .Moe oud is hy?", ttroeg de juf frouw. Anderhalfsprak de man fees telijk „Dan kunt u beter een houten treintje nemen", riep de verkoop ster, op de rand van huilen. .Als u alstublieft even achteraan rechts wilt kijken.." Juffrouw., juffrouw.juffrouw Heus, zo'n verkoopstersdag in Ja nuari zou zo gek- nog tüef zijn. Dan mogen ze oi<s 24 uur lang terug- pesten. KRONKEL WENEN. De Hongaarse kran ten meldden Vrijdag, dat de Ne derlandse auteur Theun de Vries in Boedapest gearriveerd is om samen te werken met het rege ringsbureau voor cultuur. A dvertentle l. M.) svwv P)s oorspronkelijke gedachts van dr B. telfEiuimv om zijn Beknopts Geschiedenis der Wijsbeiecrte (Amster dam „Het Wereldvenster" 5,60) in twee delen uit te geven heeft bij ge wijzigd. Daar zal het werk alleen, maar wel by varen want de stof. die 2eer uitvoerig is, kan thans gedetailleerder en in de details uitvoeriger worden be handeld. Het tweede deel \an zijn boek is nu verschenen, Het behandelt da mod-rne wijsbegeerte, waarbij de schrijver er naai streeft de grote den kers zoveel mogelijk recht te doen <en tegelijkertijd dc lijnen te laten Ben. die hen onderling verbinden. Figuren van het tweede plan 7ijn enkel aange duid om die van hcL eerste plan meer plaatsruimte le geven. Dr DelEganuw schetst eeist da Re naissance. de tyd der grote aystemen en de „Verlichting" om dan de wijs begeerte der 39e eeuw in Duitsland. Frankriik en Engeland aan een be schouwing to onderwerpen. Hij doet dat op dezelfde heicjere en klare wftze. die w(1 kennen uit het eerste deel. Ook nu weer wijzen bibliografische aante keningen de weg voor verdere studie. Het werk zal worden voltooid met een doeltje over de hedendaagse wijsbe- gerrte. Daarin zal ook een personen register worden opgenomen. Nu productie-verhoging van dwin gende ris der regering, om meer dan eén reden, tot drukkende zorg der in dustriële leiders ia geworden, blijkt vaak. da} hogere bedrijfspregtatle stel lig niet geremd wordt door onwil der arbeiders doch eerder hinderpalen on dervindt ln onsystematische arbeids- roeiheijpb. slecht beleid en verkeerde werkverdeling Modern hertrtjfsbeheer vraagt modem personeelsbeleid en een, scberp-doordachte organisatiestructuur als middel ter bereiking van het ge stelde dori: jn de bedrijven de mensen, en het materiaat tot een zo goed en zo productief mogelijk functinnijerende eenheid te brengen. Het boek van dr L. Hornstra Sr „Do men* In de organisatie van de arbeid", uitgegeven door de N.V, Noord-Hol- landsche Uitgeversmaatschappij f8.50 gebonden} wordt leiders van, grote be drijven ter lezing aanbevolen. Horn stra s opvattingen over: het functie- begnp als kernpunt der bedrijfspBy- chologieberoepskeuze en beroepsge- Kchiktheld: Vraagstukken der budge- tering en de waarden en momentele tekorten van het psychotechnisch on derzoek zullen, velen een beter Inzicht doen krijgen ln deze, vaak verwaar loosde, materie.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1951 | | pagina 3