Van
naar
buik
PARIJS
,de woelige baren
de
i
van
Toen was het voor sportkarren
een echte glorietijd
Nederland mengt zich in
Duitse kwestie
VIMPOL houdt April 1952
Landbouwtentoonstelling
Zo was het ongeveer5^
Henry George
dAlbert van
Leeuwen was
vier maanden
als clochard
in de Franse
hoofdstad
Een eeuw
Academie
y:N.-commissie 'van onderzoek met
grote bevoegdheden voorgesteld
Orloff speelde
Chopin
HARTJE STAD
Na breuk met Jaarbeurs viel
keus op Rotterdamse Ahoy'-hal
Minister Wemmers
bezoekt Hamburg
Bloemenuitvoer
fl 7 millioen
Gezagvoerder van de
„Kinhem" legt
verklaring af
Aannemer „leende"
arbeiders uit
Aanvaring op de
Westerschelde
Donderdas 13 December 1951
'(Van een onzer verslaggevers)"
HENRI George d'Albert van
Leeuwen is weer terug in
Nederland. Hij heeft zijn gou
den horloge weer om de pols
en de zilveren ring met de
doodskop weer om de pink ge
daan baard en snor werden in
de vertrouwde kapsalon ver
wijderd en van tijd tot tijd, als
hij bepaalde zaken op de keper
wil bekijken, verzen, brieven,
lijnen in de hand, dan kan hij
zijn monocle weer in de ooghoek steken. In
Parijs heeft hij enige maanden het lot gedeeld
van de clochards en als zijn uitgever doorzet,
verschijnt over een paar maanden zijn boek:
„Ik leefde als zwerver in Parijs".
Het wordt zijn eerste boek. Vroeger schreef
hij wel wat schetsen en trad hij op als bas-
bariton en als conferencier. Een poos geleden,
vóór Parijs, stond hij 's nachts, geïnspireerd,
om 4 uur op en had hij om 8 uur 's morgens de
tekst van een liedje gemaakt. Zijn vriend Eddy
Christian! maakte er de muziek bij en het werd
erg populair, ook in andere landen.
Op het uitgaande leven van Parijs was ik gauw uit
gekeken, vertelt hij. Het valse, kakelbonte leven op da
Place Pigalle, op Montmartre, ach -wat heeft dat een
man van 57 jaar nog te zeggen? Dat is allemaal schijn.
Maar de zwervers die slapen in de bouche van de Métro,
de drankzuchtigen die 's morgens bij de Hallen wat
bedorven groenten stelen en rauw opeten, de vrouwen
die de misdaad verbergen achter een laag schmink en
een schaterlach, die boeien me. De tragedie, het leed van
Parijs. Want diep in mij leeft ook „de Zwerver", be
grijpt u?
Aan do Seine ontmoette ik een man die iets bijzon
ders had. Iets intelligents geen gezwollen gelaat van
de drank. Hij vertrouwde mij toe, een een bloeiende
advocatenpractijk te hebben gehad in Parijs. Maar hij
kreeg een dégotit van dat werk en eens op een dag sloot
hij de deuren van zijn kantoor achter zich en werd
clochard. Hij walgde van de conventie. Van toen af aan
werkte hij 's morgens een paar uur
aan de groentenmarkt, sliep bij mooi
weer langs de oevers van de Seine
en anders in een zolderkamertje er
gens in Parijs.
TERUG:
met monocle
PARUS:
als „clochard"
Roterodamum over:
De leden van het Historisch Ge
nootschap „Roterodamum" kwamen
gisteravond in de gehoorzaal van
de Academie voor Beeldende Kun
sten en Technische Wetenschappen,
alwaar de heer F. N, Maas voor
hen een causerie hield jia.v, het
honderdjarig bestaan der Acade
mie.
De ondervoorzitter van Rotero
damum, dr F. Xossmann, stelde
de heer Maas, docent van de Aca
demie, aan zijn auditorium voor.
cn vestigde de aandacht op het
boekwerk, dat de heer Maas ge
schreven heeft over „100 jaar Aca
demie". Deze uitgave zal in de
loop van de maand verschijnen in
de Roterodamum-reeks.
Alvorens dg heer Maas zijn cau
serie aanving, vertelde ir B. B. de
Regt over de jaren 18951805, toen
hij een leerling der Academie was.
Na de heer De Rofit, wiens toe
spraak uiteraard meer anecdotisch
getint was, kreeg de beer Maas het
woord, die de aanwezigen een re
laas gaf van 'de voorgeschiedenis
der Academie en de gebeurtenissen
tijdens de honderd jaren van. haar
bestaan. Voorloper van de huidige
Academie was het Genootschap
„Hierdoor tot Hoger" opgericht in
1773. In 1817 kwam een Koninklijk
Besluit af, dat de gemeenten ver
plichtte tekenacademiën te stich
ten; het RJjk liet de financiële
zijde hiervan, echter volkomen aan
de plaatselijke overhedenEerst
in 1851 kwam er daardoor in Rot
terdam een academie,
Spreker toonde voorts aan. dat
er sindsdien grote veranderingen
2ijn gekomen: zo waren toonder
tijd de eisen van toelating het
kunnen lezen en schrijven, terwijl
men. voor het geven van onderwijs
zocht „bekwame mannen die des-
begerende gehonoreerd zullen wor
den". Waaruit wel blijkt, dat de
midden-negentiende-eeuwors het
onderwijs meer als liefhebberij op
vatten.
55
Wij hebben vandaag zin in iets
zonnigs. Dus duiken wij in ons
eigen Prentenkabinet en wij die
pen een oud Hofpleinplaatje-met-
zon voor u op. Zon op de Hof
pleinheuvel. veertig jaar geleden
misschien iets meer. En wandel nu
maar met ons mee.
Links, met zijn grauwe, zwarte
natuurstenen wand de Delftse
Poort in het water van de Schie-
kolk over welk water wcleris de
ontoelaatbare taal van een arres
tant (links onder, net buiten het
plaatje) moet hebben weergalmd
van achter de dikke tralïestangen.
En uit de bovenramen blies en
trommelde Het Muziek (vóór er
schilderijen werden tentoongesteld)
Recht-toe recht-aan, over de ko
lenwagen heen. een van de karak
teristieke hiuzcn van het hoekige
Slagveld. Op de hoek naar de Sta
tionsweg toe herinneren wij ons
van later een kasregisterzaak; on
der het voor u allen zichtbare
pand een Leyger-zaak, waar men
met piek-haren en rattestaartjes
binnentrad om er uit te komen
met de betoverendste krullen.
Rechts, „in de put", een druk
caféchie, Het Paviljoen of zo, met
een waranda-achtige buitenzit, - _7
trappetje op: en biSncn leek het «f
wel een gonzende wintertuin. Om
trent de Nieuwjaarsreceptie-uren
in de belendende bedrijven 2ag-je
er heel wat gratificaties in kopjes
voortreffelijke koffie en groc ver
anderen. Dan, de hol op (diep
achter de middelste voorgrond-
boom op onze plaart) langs de def
tige „burgerhuizen" die er op
wachtten tot ze in de termen zou-
den vallen garage-complex te mo- rende mededelingen toch verkeers-
gen worden. Hardstenen vloertjes, opstoppingen en knokpartijen zou-
„stoepjes", voor de kelderramen, cn dGn veroorzaken cn weerver,
hekjes. Een latere professor in daarboven een lichtcourant zou
Leiden (prof. Herm. Lam) bracht dragen met dakstellagcs.
daar zijn jeugd door cn hij heeft De Vereniging schemert nog tus-
later „stukkies" over schrijven.
En dan ging je de Slagveldhoek
om naar de Schie, dc hoek waar
komen
met heel veel plaatjes cn 'n zwarte
bordengalerij die met hun kalme-
Ik had mij toen al als zwerver
verkleed. Maar ik had bet type
nog niet, Ik durfde de drukke
boulevards niet langs, bang dat
men mij zou herkennen. Toen
kwam er een avond waarophet,
ineens over me kwam. Ik had een
mooie snor ïaten plakken. Zo
kwam ik bij het cabaret Le Fiacre,
waar ik altijd als mijnheer door
buigende kelïnei-s was ontvangen.
Ze herkenden me niet. Als een
kromme oude man stond ik voor
de patroon en hij riep bars: „pas
iei pappa, aliez vite!" en joeg me
de deur uit. Plotseling voelde ik
toen het leven van de zwerver. Ik
ben naar mijn hotel gegaan, heb
mijn twee koffers laten opbergen,
100 francs bij mij gestoken en van
dat moment af' ben ik het rauwe
leven ingegaan. Ik voelde mij arm,
oud, alleen.», een clochard. Alleen
mijn snor moest nog aangroeien.
Nou ben ik ook bas-bariton en
conférencier geweest en daarom
kon ik als chanteur-vagebond soms
aardig voor de dag komen. Aan
één kant yan de Champs Elysuées
haalde ik in drie uur op ecu avond
f 30-— op. En een andere avond
zong ik op uitnodiging van een
student in een sjïeke nachtclub bij
een witte vleugel.
Zo zong ik elke avond met mijn
oude. triestige kop. De mensen op
de terrasjes keken op als zij mij
hoorden en fluisterden tegen elkaar.
Je kon merken dat ze ergens voel
den: „die man is niet zomaar een
clochard.1' Na vier maanden voelde
ik dat ik genoeg staf had voor een
roman en ben ik teruggegaan. Ik
ben diep doorgedrongen in het
leven van de mensen die niets
meer te verwachten hebben en
daarover heb ik geschreven. De
.Werkelijkheid, de vrolijkheid, maar
ook over. de ellende.
U weet zegt Henri George
d'Albert van Leeuwen, dat ik dé
schrijver ben van „De woelige
baren.'1 Hij neuriet:
„Op de woelige baren
bi? stom en t>Ö wind
denkt hij steeds aan dat blondje
dat vrolijke kind.
Ze leeft in z'n harte
Ze zingt in z'n bloed
Hij hoort nog haar stem
In de eb en de vloed...."
Ze hebben dat liedje verhostHet
is een heel gevoelig liedje ziet u
en het is nooit de bedoeling ge
weest er op te dansen en in -te
haken. Aan de andere kant van
die gramofoonplaat staat „Het lied
van de zee." Dat is ook door alle
landen populair geworden. Ze heb
ben er in Amerika gans andere
Woorden op gemaakt en daar heb
ik dus niets aan gehad. Na bet suc
ces van die liedjes voelde ik, dat
ik ietc llPpl rviri<5<5+ Hnpn hf>-
IN de Dulvendreo.htse polder
speuren de Rijkspolitie en de boe
ren naar een wilde hond, die een
waar bloe ad onder de schapen
heeft aangericht. De politiehonden,
die aan de klopjacht deelnemen
zijn van witte banden voorzien
om hen ia de duisternis van het
a gezochte dier te kunnen onder-
ik iets heel anders moest doen, be- scheiden. Tot op lieden is men er
leven ondergaan dat heb ik. «iet in geslaagd het bloeddorstige
beest onschadelijk te maken.
PARIJS. Gisteren mengde de Nederlandse delegatie zich in dc discus
sie over Duitsland met een reden, die tot dc beste behoorde, die ik tot nu
toe gehoord heb. Dit was niet een vage, ambtelijke algemeenheid, toaar
een duidelijke en bekwame politieke beschouwing, zonder scheldwoorden,
maar ook zonder «elfbedrog. De indruk op de buitenlanders delegaties
en persmensen was uitstekend.
De heer Patijn onderstreepte, dat i niets voor een raadpleging van de
het Duitse probleem alleen opge- volksmassa's 2elf.
lost kon worden door de Grote Vier,
maar hij herinnerde er ook aan, dat
de scheuring en de daaruit voort
vloeiende moeilijkheden het gevolg
waren van hei gebruik van het
Russische veto in de geallieerde
Contröleraad in Berlijn. Rusland
had de economische unificatie van
Duitsland tegengewerkt. De eerste
stap tot vereniging van de beide
helften van Duitsland, zei de heer
Patijn, is van het Westen uitbegaan.
Eerst later reageerde Oost-Duitsland
hierop, doch deze politici wilden
oorspronkelijk alleen een contact
tussen de twee regeringen, die
Duitsland thans bezit. Zij welden
De heer Patijn kwam toen met
een voorstel, Is het niet mogelijk de
bevoegdheden van de commissie, die
voorgesteld wordt, uit te breiden
en haar't recht te geveneen regeling
voor de verkiezingen te ontwerpen?
Een dergelijk plan zou grote indruk
maken op de publieke opinie in
Duitsland en elders.
De minnaars van Chopin's mu
ziek hebben dit seizoen geen re
den tot klagen. De recitals ge
wijd aan deze componist, zijn be-
trekkelijkerwijs gesproken talrijk.
En dan laten we de vele concer
ten, waarop Chopin soms een met
onaanzienlijk deel van het uitge
voerde programma in beslag
neemt, nog maar buiten beschou
wing. De bewonderaars van de
Pools-Franse meester komen ech
ter altijd in groten getale op zijn
naam ai en luisteren verrukt (vol
komen begrijpelijk overigens) en
de solist en de impresario kijken
verrukt (ook begrijpelijk), want
de Chopin-aandelen staan immers,
althans tot op heden, hoog geno
teerd.
Dit bleek- gisteravond weer in
de Koninginnekerk. Nicolaï Orloff
vond daar voor zijn recital een
zeer groot aantal toehoorders bij
een en wist ze tot geestdrift te
brengen met de voordracht van
o.a, Mazurka's, Etudes, de Polo
naise op. 44 en de Berceuse. Hij
hield zich hierbij wel niet altijd
aan d® volgorde van het program
ma (hetgeen bij sommigen wel
enige verwarring zal hebben ver
wekt). Maar dit zij hem verge
ven. En dat de heel snelle passa
ges een enkele maal onduidelijk
klonken, lag waarschijnlijk niet
aan zijn spel-kwaliteiten, want
deze kérk bezit nu eenmaal een
acoustiek, die de piano-klank
lang niet volkomen doorgeeft.
Doch al met al bleef er genoeg
over, om Orloff weer te leren
kennen als een. groot pianist, die
ons nog eris tussen hek en hol
saamgedrukt tot wij geen lucht
meer in onze longen hadden. Ja
dat doen jongens niet meer, opeen
draaihek mekaar heen en weer
zwiepen, want dan moeten ze er
sen het zonnig gebladerte door;
oude mensen spraken van De Ro
mein. want zo heeft een grote af
spanning daar ter plaatse heel
vroeger geheten, en zij wezen naar
plekken, waar „de" molen zou overgoten ziet..v
hebben gestaan,... Jaja, zo wij
zen wy naar een. Hofpleinplefc en
zeggen, dat vandaér het beroemde
Delftse bootje vertrok, en daar
hét stoom vehikel naar Overscbie
en daar de paardenwiptram naar
Vrouw Romeijn cn Freericks,
maar dat ligt al naast ons plaatje.
Ziet u die „krakeling"?, de
drukst-bezoebte „krakeling" van
Rotterdam, en dat kioskachtig
wachthuisje en die bloemenkraam-
achterkant?
De gehoede schortenmeisjes en
de gehoede baby in de „sportkar"
in de zon. langs het hek, zijn nu al
grootmoeder; de twee jongelingen
in blouse en pet rijn erevoorzitter
van de soos van oude voetbalver
enigingen en de twee beknevelde
politieke tinnegieters (links) zijn
„tot hun eigen gezellige grootouders
vergaard", net als de bomen, net
als alles wat u hier nog met zon
ROTTERDAM. Van 15 tot 19 April 1952 zal in de Ahoy'-hal onder de
naam van „Het Landbouwwerktuig" een tentoonstelling worden georgani
seerd, die een volledige weergave zal vormen van hetgeen de internationale
machine-industrie produceert aan hulpmiddelen voor het boerenbedrijf.
De meest moderne landbouwwerktuigen, tractoren en aanverwante appa-
raturen zullen in en buiten dc Ahoy'-bal op grootse wijze worden gedemon
streerd, terwijl leveranciers van andere goederen, welke voor het boeren
bedrijf van belang kunnen zifn, in de gelegenheid zullen worden gesteld
aan deze expositie deel te nemen.
Het initiatief tot het houden van
deze tentoonstelling is uitgegaan
van. de Vereniging van Importeurs
van Landbouwwerktuigen (VIM
POL), die in 1952 vijfentwintig
jaar zal bestaan cn waarbij 22 van
de grootste voorraadhoudende im
porteurs zijn aangesloten. Toen op
28 November j.l. geen overeen
stemming mogelijk bleek tussen
Jaarbeurs en VIMPOL, heeft laatst
genoemde vereniging zich uitge-
ook de vele psychische aspecten
van deze boeiende muzieken niet
voornaam artistiek begrip weet
uit te beelden.
HERMAN VAN BOHN.
DEN HAAG. De minister
van Verkeer en Waterstaat, de
heer H. H. Wemmers, is Woens
dagavond vertrokken voor een
informeel bezoek aan Hamburg,
waar hij zijn West-Duitse collega
dr Seebohm zal ontmoeten. De
ministers zullen, naar wordt aan
genomen, op grond van het voort
durende contact tussen hun me
dewerkers, over diverse proble
men op het gebied van scheep
vaart. havens, (rail)-vervoer en
waarschijnlijk ook wel over Rijn
zaken en tarieven met eikaar be
raadslagen.
ONZE LETTEREN zijn niet rijk aan biografieën, en evenmin aan mé-
moires. Het is of een zekere schroom ons er van weerhoudt, de
intieme levenservaringen van grote kunstenaarsgeleerden en staats
lieden openlijk te beschrijven. Waarschijnlijk hangt dai samen met de sterke
huiselijk-burgerlijke factoren in ons volkskarakter, en met het nog altijd
ietwat Victoriaanse fatsoensbescf. Het is inderdaad niet zo zeer een bij-
zondere eerbied voor de persoonlijkheid als wel een traditioneel nauw
keurige scheiding tussen wat tot de openbeerheid behoort en wat tot het
particuliere bestaan. Men kan daaraan nog cén factor toevoegen: dc vaak
verkondigde mening, dat we met de mens niets te maken hebben, enkel
met zijn werk.
- Ik zou bereid rijn deze laatste uit de herinnering geschreven auto
stelling te onderschrijven maar biografie te vergelijken met een ja-
ook deze alleen indien zij niet renlang bijgehouden dagboek of met
ad absurdum leidde. Wie op weten- een reeks openhartige brieven, kwam
schappelijke wijze ceu kunstwerk voor verbijsterende verschillen te
bestudeert, en de vele bestaande staan, groter wellicht nog dan het
relaties in zijn onderzoek betrekt, onderscheid tussen een moderne ro-
kan de vraag naar de persoonlijk- man over de achttiende eeuw dn
lieid die het schiep, niet ontlopen, een authentieke roman uit die
Misschien ia er op het eerste oog eeuw.
weinig verband aanwijsbaartussen Evenals hét verstand Is ook het
Vondels kousenwinkel en zijn Lu- geheugén 'n gewillige dienstknecht:
cifer; maar dat zijn aanvankelijk vergeet niet zonder voorkeur,
succesrijke koopmanschap m Am- en ^et verwist en verwisselt nïex
sterdam mede zijn politieke hou- zcm<jcr zin. Wat wij ons vandaar,
ding heeft bepaald, en de ontwikke- vao Qös ygrlcden herinneren, i,
Img van de politiek mede zijn be- minstens even kenmerkend voor de
kering, cn zijn bekering mede zijn. mens die wij zijn, als voor de mens TOP NAEFF
dramaturgie lijkt nuj onwcerleg- ^jje wjj -waren. Maar daardoor be-
ba«T* x i, hoeft die herinnering niet minder ving vinden nauwelijks vermelding;
Wie vanuit het werk op zoek xs belangrijk te zijn. ervaringen die haar diep moeten
naar de mens, zoekt deze mens r?®* hebben ontroerd krijgen seén
héél, Men behoef waarschijnlijk Gestileerd proza breedvoeriger bespreking dan in
enkele beheerste woorden o* zin-
waarschijnlijk
geen speciale gebieden te versper
ren met bordjes van verboden toe- TNDERDAAD 3» Top Naeffg ném Zoals in haar romans en no-
gang: ook als men daarzonder vrije- a bescheiden boekje met mémoires vellen de kunstenares Top Naaff
lijk alle denkbare paden van geest (z0 was het ongeveer, Queri- compleet aanwezig is, maar de
en ziel heeft doorkruist, blijven er d0i f 4^5) Van de titel tot aan het vrouw-die-zU-was dan ook aan de
nog honderden boekjes over met siot één voortdurend bewijs van de profane blikken onttrokken bleef,
een eigen, ondoorgrondelijk geheim, bovenstaande overwegingen. Het is precies zo is in baar autobiografie
Het is een kortzichtige illusie, te opnieuw de bewonderenswaardige
menen dat ooit cmgc biografie vol- door - kunstenares aan het woord.
indïimn»t,^stï|jbMchUrëvm per- f .Evenwel: terwijl vroeger hel object
soonlijkhcid nu definitief voor ons dr Gaftnt Stuiveling éen figuur was die zu wél toonde in
Blaat als een uit woorden herseha- 1 1 al haar innerlijke en imuge vrouwe
pen wSS- VJ heeft z(j, nu dit object sa-
tiek met de mens van vlees en rnönvalfc met haarzelf, ook daér de
blóc'd die eenmaal leefde, ademde, namelijk in de eerste plaats de beperkingen doen gelden en zich dus
voelde, wilde, handelde, droomde en uiting van een artiste, die in geheel voornamelijk als schnjfster beschrc-
was. Geen enkele biograaf kan ver- haar werk óp aristocratische wij2e ,vcn' E ..f j *n 5^ „intiem
der komen dan de formule: zó heb afstand heeft genomen tot haar ob- f- is deze merkwaardige
ik hem begrepen: en de lezer van jecten, en wier gestileerde proza SU to biografie van Top Nacfi dan
de biografie verdubbelt of verveel- wel het tegendeel mag héten van °®}c veeleer een gestileerde be-
voudigt deze hachelijke marge nog „bekentenis-litteratuur". De vereen- schouwing van de gereserveerde
weer door de onvermijdelijke maar zelviging met haar hoofdpersonen, kunstenares cne-zy-is over de gere-
zelden-uitgesproken reserve: zó heb die zij nimmer heeft nagestreefd. Serveerde kunstenares die-zij-was.
ik die biografie begrepen. heeft zij ook nu met karakteristieke Ik heb daar vrede mee: dit boekje
De onmogelijkheid om in woorden consequentie vermeden: zij schrijft getuigt aldus van oen zeldzame ka-
vast te leggen wat eens in leven be- over zichzelf alsof hét een ander raktervasthcid en tegelijk ook van
stond, geldt bi; de autobiografie in gold, een vriendin van wie zij wel een fijnzinnige ironiè. Het Iaat zich
gelijke mate. Want ook voor de man veel maar toch lang niet alles weet, bovendien, door z'n aardige ancc-
van zestig of zeventig is het kind- en over wie zij bovendien niet be- dotes en markante typeringen, voor
van-tien dat hij was, of de jonge- reid is volledig te zeggen wat zjj treffelijk, lezen. Maar het is duidc-
Üng van twintig, een vreemde, wol weot. lijk, dat het geen enkel geheim ont-
v/iens'werkelijke wezen hij niet Do beslissende feiten van haar Ie- hult, én dat het derhalve een én-
meer kent of zelfs kennen kan. Wie ven worden bijna terloops genoemd; ders-geaarde biografie-over-haar
ae proef zou kunnen nemen om een personen uit haar dagelijkse oittge- waarlijk niet overbodig maakt,
sproken voor het organiseren van
een eigen landelijke tentoonstel
ling. Op oen gistermiddag gehou
den persconferentie is door leden
van de Organisatie-Commissie uit
drukkelijk verklaard, dathetgeens-
zins in de bedoeling ligt de Jaar
beurs afbreuk te berokkenen. Hoe
wel het bdrijfsleven in de agra
rische sector jarenlang medewer
king heeft gegeven aan de agra
rische afdeling van de Jaarbeurs,
zijn bepaalde bezwaren sterker
gaan wegen. Er kon o.a. niet wor
den voldaan aan de wensen die
bet agrarische bedrijfsleven en ook
de handel in landbouwwerktuigen
stelden, aangezien de agrarische
afdeling van de Jaarbeurs een
beurs is die ook het karakter van
beurs bleef behouden terwijl daar
naast toch eon zeer helangrijk fa
cet is, dat men de gehele land
bouw aantrekt. Hopelijk zal, naar
men mededeelde, de breuk met de
Jaarbeurs geen blijvende rijm
Rotterdam werd gekozen, omdat
de Ahoy'-hal eon overdekte ruimte
biedt van ca 9000 m2, terwijl de
gemeente Rotterdam een opper
vlakte open terrein naar behoefte
ter beschikking wilde stellen. Wat
het karakter van de tentoonstel
ling aangaat, zal slechts van een
nationaal karakter kunnen worden
gesproken. Alleen Nederlandse fa
brikanten en importeurs kunnen
deelnemen, en het ligt niet in de
bedoeling buitenlandse fabrikanten
tot deelneming uit te nodigen. De
vraag of het de bedoeling is deze
tentoonstelling jaarlijks In. deze
vorm te houden, wordt vooralsnog
ontkennend beantwoord. Voorlopig
is dit een eenmalige opzet.
Advertentie M.J
VERWACHTING Vf)OR
1951
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Ondanks de .vele
moeilijkheden, die de bloemisterij
o.a. door de importstop van.
Duitsland heeft ondervonden,
zal de export van blDemisterijge-
wassen ongeveer hetzelfde bedra
gen als in 1950, nL ruim zeventien
millioen gulden.
Voor een belangrijk deel is deze
continuering in de bloemen-export
een gevolg van de grotere afname
van Engeland. Ook België zal
moor afnemen dan vorig jaar. Twee
andere belangrijke afzetgebieden,
Zwedèn en Zwitserland, hebben
ongeveer dezelfde hoeveelheden af
genomen. De pogingen een "gecen
traliseerde export van seringen
naar de V.S. te krijgen, hebben
steeds meer succes.
KOPENHAGEN In Esbjerg is
Woensdag het officiële onderzoek
begonnen naar de gebeurtenissen
met de „Kinhem", die indirect leid
den tot de dood van vijf Deense
redders.
Dc vraag was of de kapitein van
de „Kinhem" roekeloos bad gehan
deld door vuurpijlen af te schie
ten. Kapitein Auer verklaarde, dat
de „Kinhem'1 geen roer meer kon
houden cn dat het gevaar groot
was op de kust te worden gewor
pen. Voor en na het afschieten van
de 'akkels had hij voortdurend ln
morse om sleepboothulp verzocht.
De bemanning van de „Xinhem"
bevestigde zijn verklaring.
Zware straf geëist voor
'Amsterdams Gerechtshof
AMSTERDAM. Een 5T-iarise
Amsterdamse aannemer maakte er
zfjn werk van arbeiders tegen hoger
uurloon aan andere bedrijven uit te
lenen. Hij verdiende daaraan per ar
beider 15 a 10 per weck. De pro
cureur-generaal mr Kist achtte voor
het Amsterdams Gerechtshof een
zware straf heel goed op zijn pia&ts.
Zijn eis luidde stillegging van ver-
dachtes aannemersbedrijf en twee
geldboetes van 500.Verdachte
is ondanks een vonnis in eerste in
stantie, dat hem ook tot stillegging
van zijn bedrijf veroordeelde, toch
door gegaan met werken. Hiervoor
was hij reeds veroordeeld tot drie
maanden gevangenisstraf.
Groningse huishoudschool
feestelijk geopend
GRONINGEN In tegenwoordig
heid van vele autoriteiten, onder
wie de commissaris der Kóningin de
heer E. H. Ebels, vertegenwoordi
gers van het Groningse gemeentebe
stuur, afgevaardigden van vrouwen
organisaties enz. hééft de minister
van Onderwas. Kunsten en Weten
schappen, prof. dr F. J, Th. Rutten
Woensdagmiddag de nieuwe Gr
ningse Huishoudschool geopend. De
vroegere school, die in 1910 was ge
bouwd, werd tijdens de bevrijding
van Groningen totaal verwoest
ROTTERDAM. Het 2-523 ton.
metende Duitse stoomschip Claia
Hugo Stinnes en het 2193 ton me
tende Noorse Stoomschip „Ben-
gazi" zijn Woensdag op de Wes
terschelde met elkaar in aanva
ring gekomen. De „Stinnes" is
bij Hoedekenskerke aan de grond
gelopen. De „Bengazi" js met
ernstige schade aan de boeg,
waardoor geen van beide ankers
gebruikt kan worden, naar Ter-
neuzen gesleept en werd vandaag
vei der gesleept naar Antwerpen.
Het Duitse schip heeft een groot
gat midzijds Sleepboten zijn ter
assistentie aanwezig.
De „Bengazi" was van Antwer
pen onderweg naar Oslo, de „Cia-
ra Hugo Stinnes" van Hamburg
naar Antwerpen,
Moordenaar van Jones
krijgt levenslang
DJAKARTA, In de voortge-
gezette rechtszitting van in de
zaak tegen Sukma Bin Kiban, be
schuldigd van moord op de heer
M, B. Jones, employé van de
Standard Vacuum in Tandjong
Priok, heeft het landgerecht te
Djakarta beklaagde schuldig be
vonden. Beklaagde werd conform,
de eis veroordeeld tot levenslange
gevangenisstraf.
Schacht gaat weer eeu
bank oprichten
BONN. Dr. HJalmar Schacht,
oud-president van de Duitse Reichs-
bank, heeft verklaard, dat hij zijn
plan om een bank te stichten met
een kapitaal van 6 millioen mark
zal gaan verwezenlijken.
