|ï-
VOOR ANTJES EN. V§
^4 6e Lenstra leerde voetballen op
\en met een tennisbal
klompi
Nu eens: een dubbele puzzle
i
:(«...en andere jonge klantjes)
Dierenraadsel
't Lijkt wel een
sprookje...
.Wie wil uilen ruilen?
ARTHUR
RAMSOME
r"1
u
i
ik
n
41
Waarom komen er niet meer
knipperlichten
GHAPLINS landloper-figuur
behoort tot verleden
Na 35 jaar heb ik er mijn geestdrift
voor verloren
ASTHMA
Eén meisje
en
vele mannen;
Zaterdag 15 December 1951
,jAls ik groot ben," zei m'n. vrindje Trens, terwijl hij een. tennisbal
op de grond stuitte, „ais ik groot bendan «Jtl ifc beroemd worden."
„Hoé wil je beroemd worden?" vroeg ik. „Als voetballer natuurlijk!!"
nep hij, en hij gaf die arme bal een verschrikkelijke trap.
„Maar waaróm toil je beroemd toorden," Informeerde ik. Htj heek
me aan met een gezicht van wat-bcn-jij-een-stommerd en betoogde
heel heftig: „Non, dan ként iedereen me toch zeker... en dan woon
ik toch zeker in een heel groot huis... en dan kan ik toch doen wat voetMJlen -
ik wil... enne...". „Frans," Hepen toen een paar vrindjes, „kom op het Koitife Vjwr
we gaan matchenV* Weg was Frans. Eigenlijk wel jammer, want ik had e wsie
hem net iets leuks kunnen vertellen over een bezoek aan Abe Lenstra
en Abe is toch. wel beroemd genóeg zou ik zo denken. Heel West-
Europa heeft wel eens van hem gehoord, en er zijn zelfs mensen vit
Zuid-Frankrijk en Italië geweest om Abe te zien voetballen. JVee, zo
beroemd als Abc zal m'n beste vrindje Frans wel nooit worden, hoe
wel... je kunt nooit weten
Abe Lenstra
we met 260. Nee, dat i$ niet leuk
meer".
„Gaat dat voetballen je nou niet
vervelen, Abe", willen wxj dan nog
weten. „Oh nee. ik doe aan aller
lei sporten, maar d'r gaat mij niks
boven voetbal. Misschien zou het
me gaan vervelen als ik beroeps
voetballer zou zijn, want dan móét
je voetballen. Maar nu doe ik het
heeft als jongen,
ook duizenden
keren achter eert
tennisbal aange
rend op straat.
„Ja", zegt Abe,
al» we gezellig
by hem in de
huiskamer zitten,
„ja, zowat elke
avond als we uit
school kwamen,
moesten we een
partijtje spelen.
Maar het meest
heb ik toch ge
speeld met myn
broer Jan. We
had dsn achter t
huls Wflt ruimte
en daar hadden
we dan een goal-
tja gemaakt en
de andere goal
was de schuur
deur. Nou, en dan
maar om de beurt
schieten. Nee,
niet op schoenen,
op klompen. We
liepen taan altijd
op klompen en
we konden de bal
behoorlijk raken.
Alleen.het be
zwaar van die
dingen was. dat
de kappen er
nogal eens afbra
ken. Nou, en dat
was niet zo best!
Want klompen
waren duur vanzelf..." Stedehouder en die Meld wel van
Zo zit Abe gezellig te vertellen spart, We hebben tenminste heel
in de gemakkelijke stoel bij de wat schoolwedstrijden gespeeld. Ja,
haard. Hij is hier een heel andere ja, de meeste wonnen we wel. Ik
figuur dan op het voetbalveld. Heb weet nog best, dat we eens een heel
je de Friese crack wel eens zien grote wisselbeker mee naar school
spelen? Ik ben bang, dat de mees- brachten, en we hebben tosn ook
ten „nee" zullen moeten zeggen nogal wat medailles gekregen. Nee,
en dat vind ik toch eigenlijk wel ik heb niet zo bijzonder veel ruiten
erg jammer. Heus jongens, ik heb kapot geschoten. Niks meer dan
*en gruwelijke hekel aan helden- de anderen tenminste!"
verafgoderij en zo, maar werkelijk, We praten nog even door over
'als Abe Lenstra voetbalt dan kjjk de school. „De meeste""hekel had ik
Je toch je ogen uit. De weergaloze altijd aan geschiedenis. Al die jaar
manier, waarop bij zijn medespelers tallen en die namen... brr., nee,
de bal voor de voeten tovert en de dan had ik liever algebra; daar
manier... enfin dat weten, jullie kregen we ook het minste huiswerk
allemaal wel. Abe ia een briljant van! Ja, dat huiswerk... Ik vond
voetballer van de allergrootsteklas- het niet zo erg, maar ais ik boven
se. Maar als je bij hem thuis zit op mijn kamertje de jongens bene-
leer je een andere Lenstra kennen, den zav voetballen, dan was het
Op het veld rustig en ernstig, thuis toch wel eens moeilijk",
beweeglijk en opgewekt en vrolijk.
Ja, hij lacht graag en.veel. zegt als We praten nog even over studie
echte Fries natuurlijk herhaaldelijk en voetbal. Kan het samengaan?
„nou" en „vanzelf" (dat betekent "Ik weet het met", zegt Abe, „maar
dan „natuurlijk"), en neemt af en als Je werkelijk iets wilt bereiken
toe zijn dochter Metteke op de Ms voetbalier, dan geloof ik van
knie. „Waar waren we ook weer niel- Jc moet voor de sport dan
gebleven. Oh ja... de school. keöl wat over hebben. Ik ben al
„Ik was op school by meester op mijn vijfde jaar begonnen en ik
heb heel wat uurtjes geoefend, ook
op m'n eentje. Alsmaar de bal trap
pen en koppen tegen de muur, dat
is heel goed voor je balcontróle en.
je reactie-vermogen.
Metteke krijgt de muts op, geeft
haar vader een pakkerd en gaat
naar school. Maar dan gaan we
vlug verder, want Afao moet straks
weer aan het werk. „Nee, ik stond
ui tocn hyua altijd middenvoor. Ik
Bilbao, geboren en isin'nWeshuis weet Mg. wol, dat ik dertien was en
doorheen' ?s geelde en da? we toen 7neens met
rinrM^ o ïS z'n drie°n b* Heerenveen II raoch-
aangenomen. Deze kenden spelen. Het tweede elftal had
H afkomst maar uit angst dat seizoen nog geen wedstrijd ge
nat het kind hen hierom zou ver- wonnen, maar toen die drie kwa-
ïaten, vertelden ze haar dat nooit, jongens mee gingen doen, wonnen
Toen in Spanje de burgeroorlog we de eerste wedstrijd met 13—1.
SI.lt"?kvEïs 9=™?" naar Frank- Ja, wa! een. uitslas aiet. Wa heb_
rijk en begon dam haar werkzaam- tien. het nog wel eens wilder mee
beden in die fabriek. En, zoals dat gemaakt. Ik herinner me nog een
gaat, op een goede dag wilde ze wedstrijd tegen Mïldam, die wonnen
trouwen. Toen moest zij natuurlijk
haar papieren uit Spanje laten ko
men en wat bleek.CarmenTrigo
heette in werkelijkheid Maria Ro-
sario Isabel Clara Romano Alvarez
Heredia. Zij was met al die mooie
namen bovendien nog markiezin,
en haar ouders, die Deiden kort na
haar geboorte waren overleden,
hadden haar een fortum nagelaten,
dat reeds lang op de bezitster
wachtte. Het waren twee paleizen
en een. villa in Spanje en nog eert
ander buitenverblijf m Frankrijk.
Alles bij elkaar wel voor een waar
de van een millioen gulden.
Carmen heeft de fabriek verla
ten, is nu getrouwd en maakt met
haar man een reis om de wereld,
terwijl de brave metjsen, die haar
uit het weeshuis hebben gehaald, - -
«n onbezorgde oude dag tegemoet
Z pakte zyn schokkende hengel, die
JONGENS en meisjes, doe je best
eens op onderstaande puzzle. Je
moet op elke stip en elk streepje
één. letter plaatsen. De woorden,
die uit deze letters zijn samenge
steld, hebben de volgende beteke
nis:
gereed, af
ovaal verfplankje
- geeuwen
bloemstengel
t winterappel
damp uit d« water
ketel
meest voorkomende
vloeistof
nietig, gering
wilde zwijnen
nekharen van bet
paard
- wasteil, kuip
hevige wind
zware hamer
Nadat alles juist is ingevuld, ge-1
Het is toch erg jammer, pieker
ik, dat m'n vriendje Frans niet
even mee is gegaan. Dan zou hij
hebben ervaren dat een beroemde
man ook maar een gewoon mens
is, en dat hij niet in een kasteel
woont, maar in een gewoon huis
zoals tienduizenden andere Neder-
landers. En wat zei Fransje ook ven. de letters op de rij streepjes,
weer? „Als je beroemd bent kun Van boven naar beneden gelezen,
je doen wat je wilt... Vergeet de naam van een dier aan. Welke
hret um-a,ar' besAt? Jongen. Toen wy vicnroeter is dat?
afscheid van Abe namen, trok ook ,,nrt„
- - -(3foqua3$su3drv :tPïhI oatp
jaq uoa uiaeu act "aaHoui 'unrojs
'aqqoj. *uaueux 'srana 'uiajïj 'jsjbm
'tuasEM. 'latrar *u3Ós3 'jspetï
'reepï rjaspBEJuajajd atnssoplo)
Abe zijn jas aan. mopperde net als
wij iets over het hondenweer, maar
sprong toch op zijn fiets en karde
door de striemende regen naar zijn
kantoor. GABRI DE WAGT
ARMEN TRIGO werkte in een
metaalfabriek in de Franse
stad. Valence. Ze was in Spanje,
Jonkheer van Emmelebom tot Builen
reed met een wagentje door de stad,
reed met een wagentje val met uilen,
die hij voor letterbanket wou ruilen,
omdat hij daar zo'n zin In had.
Iedere uil zat op een lat
zö reed de jonkheer door de stad.
Voor alle ramen en «oor alle deuren
stonden de mensen verbaasd en star
toen ze het wonder zagen gebeuren,
dat daar een jonkheer liep te leuren
met veertien uilen op een kar.
Iedereen vond het een leuk tdce.
maar om ze zelf te hebben? Nee'
O, wat die mensen allemaal praatten
over die uilen.' denk eens an,
die daar op uüebalkjes zaten
en die daar hobbelden door de straten,
niemand begreep er het fijne van
i Maar er was nergens een man of vrouw
die ook maar één uil hebben wou.'
Maar wie deed daar zijn deurtje open?
Dat was de bakker van brood en beschuit,
hy had de jonkheer cl lang zien lopen,
hy wou die uilen teel allemaal kopen,
daarom kwam hij zijn huisje uit.
En voor een kilo fijn banket
kreeg hij de uilen bij zijn bed.
Jonkheer van Emmelebom tot Builen
ging weer terug naar gyn huis aan de Vecht.
Wél met een letter, maar zonder zijn uilen
en htj moest even een klein beetje huilen:
hij was zo vreselijk aan ze gehecht.
En als je nil nog weten moet
wat of een bakker 7net uilen doet?
Tegen de muizen
tegen de muizen
tegen de muizen
Is het zo goed!
ANNIE M. G. SCHMIDT
Uit het Engels vertaald
„Dat is er in ieder geval één," zei hij had neergelegd toen hij de
Jan, terwijl hy een nieuw vorentje vangst telde. Hij voelde, dat er een door
aan de haak sloeg. vis aan het einde van zijn snoer r n.
Nadien vingen ze heel wat baar- zat. Juist toen hij dit by de opper- J(ICV. Q. OlBV
zen. Scms 'gingen er drie dobbers vlakte had was er een hevig ge-
tegelijk onder en al gauw hadden spartel in het water en werd zyn V-,- v
ze een heel bergje baarzen in de hengel weer omlaag getrokken. Rut
boot. Rutger telde ze. „Twaalf, der- ger trok wat hij kon en zyn hen- gemaakt moesten worden. Dus haal-
JT«r veer/iefl Sol werd bijna tot een cirkel ge- den zy de steen en het anker op en
„Waar is je dobber, Rutger?" zei bogen.
„Het is een haai! Het ft een haai!"
schreeuwde hij- Er bewoog zich lijk karwei. De stuurman deed het.
iets heel groots xn het water, dat Zij sneed de baars met een scherp
de hengel van links naar rechts mes open en haalde dc ingewanden
Tukte. „Vier de lijn", zei Jan, maar er uit. Deze werden in het vuur
Rutger hield vast. Plotseling kwam verbrand en Rutger ging met de;
er een gespikkelde groene vis van baarzen een voor een naar de lan-
bijna een meter lang, die een don- dmgsplaats om ze in het meer te
kere rug had en van onder wit was, Pc stuurman probeerde van 1
naar de oppervlakte. Hy stak een ook de schubben af te'
enorme kop uit het water, sperde krahben, waar al gauw gaf zy bat
op. Zij bakte ze in boter, met
schubben en al, nadat ze ze eerst
een grote witte bek open en schud
de zich. Er vloog een klein baarsje
SLg dé luïïïV De heng™'*'vï„ "UKES, T."
StekT-S4* 'S. JfÜwïïï te Sale de SaS.
«mihltlr trratm v« vlak aan De 2pi d^t hefc ZDnde
was van de goede boter, maar de
ogenblik lag de grote vis vlak aan
dc oppervlakte en keek boosaardig
naar de bemanning van De Zwa- [tapjtdii cn de bemanning reiden
law". Toen. met een snelle bewe- dat h5t „cst b5elje botar
luw". Toen, met een snelle bewe-j
gmg van zyn staart, die een hevig ^"5.J
geplas in het water veroorzaakte,
's Middags kielden zij de Zwaluw,
was hij verdwenen. Rutger haalde Zij haalden alle ballast er uit en
de kleine baars binnen boord. Het trokken dc boot ver het strand op. 1
"beest was dood en. er zaten diepe Ze legden hem eerst op de ene kant
gaten in van de grote snoektanden en toon op de andere en krabden
„Zeg," zei Eniger, „denk je dat de bodem at. ofschoon hot niet no-
-- dxg was. Maar je kunt nooit weten.'
Hij had best vol kunnen zitten met'
eendemossels of met lange water-
Nadien^vmg niemand moe^baars. pjanten. jn ieder geval behoorden
schepen gekield te worden. Dus ge-
het werkelijk veilig is om hier te
zwemmen?"
De snoek had ze op de vlucht ge-
VOOR de komende week, waarde puzzelaars, een
dubbele puzzle. Een oude bekende dus. In de
bovenste figuur moeten woorden worden ingevuld
van de volgende betekenis:
A Telwoord;
B Eig-erecbt; Twijfelachtig;
C Leer; Voortzetting;
D Legitimatie als abonné op een openbaar ver
voermiddel;
E Raadpensionaris van Holland in 1525;
F Gek; Aanvoerder in de Boerenoorlog;
G Laagste graad ener orde; Spottende nabootsing;
H Rangtelwoord.
Van deze in te vullen woorden komt elke letter
in een genummerd vakje te staan. Telkens wanneer
U een letter invult, moet U dezelfde letter ook in
vullen ïn het gelijkgenummerde vakje van de on
derste figuur. In deze onderste figuur ontstaat dan
tenslotte een uitspraak van een Franse schrijver,
wiens naam U in de bovenste figuur kunt vinden
door de beginletters der woorden achter A tot en
met H van boven naar beneden te lezen.
Oplossing kruisivoordraadsel
Horizontaal: 1. rok, 3. tournée, 8. aak, ID. are,
12. Ier, 13. els, 15. genef, 18. blaten, 20. storen, 22.
wetten, 23. spel, 24. loges, 26, ergo, 28. les. 30. kil,
31. ons, 32. re, 34. nap, 33. alt, 37. er, 38. ode, 39. mak,
40. kim, 41. bed, 42. Po, 43. mes, 45.
rem, 47. de, 48. pan, 49. zes, 51. nis, 53.
pion, 55. voile, 57. stel, 59. dreven,
61, arbeid, 63. morgen, 65. gareel, 67.
88. muf, 70. S.en, 71. pyn, 72. tra
want, 73. soL
Verticaal: 1» rog, 2. kartel, 3. teer,
4. ui, 5. ree, 6, nr., 7. eelt, 8, asters,
kan, 11. riolen, 14. latent, 16. esp.
17. fel, 13. bes, 19. eng, 21. nok, 22.
wel, 23. stropop, 25, git 27. oordeel,
29, samen, 31. olmen, 33. Edo, 35. pas,
36. air, 37. eed, 43. manege, 44. Mei,
46. misère, 48. porren, 49. zon, 50, sla.
52. Stiens, 54. ido, 55. ven, 56. erg, 58.
Ede, 60, vent, 62. bast, 63. map, 64.
ruw, 68. lol, 68. m«, 59, fa.
A
19
7
b?
it
y
<7
<7 fa
2b
J9
1?
B
C
b
a
J3
1
i
2
10
ft
6»
J
l
i
33
2
16
74
14
•7
D
J!
i
b
1
5
21 21
fa
Is
fel
E
2fl
9
it
23
ld.
i»
fi ft
tó
+7
(ft
F
fl
c»
69
n
b
11
1}
6
U
u
e
fel
1)
tl
■d
li-
i)
H
10
10
5&
(5
JS
0-
15 11
ïs
li
ie
ill
Z BH3
6
9
0
(I 112
ft
b Mj.
u>
rf
13
Ja
0
24
li
A
!o
it
21
it
31 32
J)
3fc
16
ftj
pfi
HJl
Ij
M
»J
L li'
Lfe
l'J
ft
r
Üpt
y
gHï7
bi
fel
iTpfi
>'l
(Advertentie t flJ
Een slepende kon of griep?
SANAPARIN helpt U er af.
Koker 77—41 ct.
(Van onze verkeersredacteur)
DE Wegenverkeerswetgevmg
biedt mogelijkheden, waarvan
tot nu toe met genoeg gebruik is
gemaakt. We denken daarbij voor
al aan de gele knipper lichten. Wie
in Frankrijk geweest is, zal zich
deze lichten herinneren. Sinds 1
Januari kent ook onze verkeers-
wetgeving dit licht. Bij kruispun
ten kunnen, ter waarschuwing van.
het verkeer, gele knipperlichten
worden aangebracht, die beteke
nen: voorzichtigheid geboden.
Men kan niet zeggen, dat er op
Charley Chaplin heeft
de reqmsieten voor de
landloperfiguur die hij
schiep en die hem be
roemd maakte, voor
goed opgeborgen. In
zijn nieuwste film „li
melight". waardoor de
opnamen thans in zijn
studio's te Hollywood
worden gemaakt, komt
de onvergetelijke tra-
gi-komische gedaante
met de veel te grote
schoenen, het malle
hoedje en de bekende
wandelstok nog een
ogenblik op het witte
doek, maar daarmede
behoort hij tot de
film- ge schi edenis.
Een journalist van
de New York Post,
die een repetitie in de
studio bijwoonde,
vroeg waarom Chaplin
zo vastbesloten is niet
meer in zijn alom be
kende gedaante te ver
schijnen.
Het antwoord luidde:
„Omdat die nfefs meer
te zeggen heeft. Ik
heb de Charley-figuur
35 jaar gespeeld cn
mijn enthousiasme er
voor verloren. Enthou
siasme is het geheim
van elk goed werk
De kunstenaar, om het
even toelke faïd van evenveel
zal scheppen."
Chaplin verzon het
verhaal voor zyn
nieuwste film, schreef
zelf het draaiboek,
speelt de hoofdrol,
voert de regie encom-
noneerde de muziek.
De vrouwelijke hoofd
rol wordt gespeeld
door Claire Bloom, 'n
Engelse actrice die te
Londen optrad in „The
Lady's not for bur
ning" en. „Ring round
the moon" en Ophelia
speelde tijdens een der
Shakespeare-feesten te
Stratford-on-Avon. Zii
heeft, naar zij mede
deelde. geen amoittes
om in Hollywood te
blijven, tenzy voor een
andere film van Chap
lin.
De voornaamste jon
ge rol in „Limelight"
is in handen van Char
ley's oudste zoon, Syd-
kunst hij beoefent, ney, voor wie dit een
moet niet alleen de filmdebuut betekent,
kunst verstaan het pu- Een andere zoon,
bliek te behagen maar Charley Chaplin Jr.,
ook zelf plcizier heb- vervult een kleinere
ben in zijn werk. Ik rol. Tot de verdere
heb pleizier in de film bezetting behoren o-a
die ik bezig ben te Snub Pollard, Lloyd
maken en het enige Underwood (bekend
wat ik kan hopen is uit de film „Easy
dat het publiek er Street") en een long
behagen in acteur, Julian Ludwig.
het ogenblik een overdaad vau
deze lichten is. integendeel Er
zyn steden in ons land, waar de
automatische verkeerslichten by
vermindering van het verkeer, in
de avond b.v„ worden uitgescha
keld. Er zijn echter ook steden,
waar deze verkeerslichten blijven
branden, ook als het verkeer zeer
aanzienlijk afneemt. Men krijgt
dan het zotte geval, dat een een
zame auto maar staat te wachten
voor rood licht, zondeT dat er ook
maar één auto of wielrijder van
de andere kant nadert. Wij vragen
ons af, of juist in deze gevallen
niet te dikwijls het streven naar
perfectionisme een. voor de weg
gebruikers practische oplossing m
de weg staat.
Er zijn in ons land verscheidene
punten, waar zulk een verkeers
licht nuttig en nodig zou zijn. Af
gezien van punten in de steden
denken wij b.v. aan het kruispun
van de rijksweg AmsterdamHe
Gooi met de weg HilversumLa
ren, waar het vorige jaar dertier
verkeersongevallen hebben plaats
gehad. By de weggebruikers, zc
zegt de A.N.W-Bstaat dit kruis
punt zeer ongunstig bekend, maai
de financiële toestand van het Riik
staat niet toe, hier een afdoende
verbetering aan te brengen. Dc
A.N.W.B. heeft daarom voorge
steld het verkeer op deze gevaar
lijke situatie opmerkzaam te ma
ken door het plaatsen van gch
flikkerlichten op de weg Hilver
sumLaren.
NU we het toch over licht heb
ben, nóg een liehtkwesüe
Als het overdag mist, moeten auto
mobilisten de koplampen van hui
auto's vol laten branden. Dat r
bijzonder nuttig, want bij eer
klein licht ziet men bij mist veel
al éérst de schim van de auto op
duiken en dan pas het lichtje
Maar het is niet alleen nuttig, hc
moet ook.
Het blijkt nog steeds, dat lan'
niet alle automobilisten deze voor
schriften opvolgen
nu in 30 seconden verlicht.
De hevigste astiima-aanval wordt
met één enkel Adozo tablet be
dwongen Dc verlichting is onmid
dellijk. Indien U aan asthma lijdt
moet U beslist Adozo proberen. D"
Adozo tabletten zijn verkrijgbaar
bij Uw apotheker of drogist.
roeiden terug naar het eiland.
Het schoonmaken was een vrese-
dreven. En toen de baars niet meer bc.urde het met de zwaiuw ook.
beet, wou niemand, behalve Jan. Tom lieten ze hem weer te water,
nog doorgaan met vissen. Ten slotte legden de ballast er weer in, zetten
zei Suze dat ze trouwens toch ge- de mast r*-■*— *-
noeg baars hadden en dat de vis- de haven.
sen, als zij ze wilden eten, schoon
de mast op en brachten hem naar'
(Wordt vervolgd)
door EDWARD HOPE
Mevrouw Arbuthnot xzat gemak
kelijk in haar kussens in bed. Het
blad niet het ontbijt stond op haar
knie. Alles aan haar on rona haar
ademde dat Nobele, dat Edele, dat
Dure, De straatgeluiden kwamen
hier op kousenvoeten bjnncn. Er
was écn vlieg in de kamer en die
zat, nerveus over haar eigen bruta
liteit, bibberig in haar handen te
wry ven.
Mevrouw Arbuthnot nam haar
dehcaat koffiekopje met een gra
cieus gebaar op. Ze nipte even aan
de drank.
De deur vloog open.
„Frances, lieve," zei mevrouw
Arbuthnot Jicht verstoord." je moet
werkelijk niet zo ongemanierd bin
nen komen vallen. Je deed me
schrikken
Frances zag er fraai cn liefelijk
uit in haar licht groene kleren.
„Pardon. Mama!", zei 2e.
„Wat is er, lieve? Je ziet wat
bleekjes!"
Het meisje sloot de deur achter
zich. lEep naar het bed cn legde
een geopende brief op het blad.
„Van Paul," rei zc met een dun
stemmetje, .ik geloof dat bij iets
heeft met een danseresje!1'
„Een wat?" Mevrouw Arbuthnot
zei dat op een toon alsof ze dacht
dat Paul iets had met een zee
leeuw.
„Een danseresje."
„Arm kind, achèrm kïnd."
Toen nam zc de brief Op, keek
zeer verstoord bij dc passage over
de revue en las snel verder, blaad
je voor blaadje. Toen 'ze klaar was,
bleef het even stil.
Mevrouw Arbuthnot haalde haar
Delicatie Wenkbrauwen op dat
Edele voorhoofd op. „Ach ja. kind
je, ehhet kim natuurlijk ge
beuren, hè, het kón gebeuren. Ik
bedoel, kindje, het gebetirt. En dan
moet je een beetje redelijk zijn.
Denk maar eens aan de zoon van
die arme mevrouw LaRochc. En
weet je nog van Freddie Van
Goren? En Robert Trant-Smith? Ik
ben waarachtig vergeten wat hij
deed.... Dat moqt je niet te erg
vinden,...
Het is natuurlyk met hetzelfde
alseh,... als bijvoorbeeld met
de vrouw van de chauffeur of zo
iets, hèl"
Frances wachtte welopgevoed tot
haar moeder was uitgesproken.
„Dat kan me allemaal met sche
len, Mama. Ik wil niet dat hij m
een schandaal wordt gewikkeld.
Ik.... Ik...."
„Lieve kind, we moeten de om
standigheden in aanmerking ne
men.
„Ik néém de omstandigheden in
aanmerking.... maar ik wil iets
doén!"
„Dóén?"' Dc wenkbrauwen van
mevrouw Arbuthnot gingen zéér
hoog. „Doén. Zeg, Je wilt de verlo
ving toch niet verbreken!"
„Nee, maar we kunnen die ge
schiedenis met de juffrouw laten
ophouden. Hy heeft gewraagd of
we iets voor haar willen doen.
Waarom gaan we vandaag dan niet
naar Princeton? Laten we de wa
gen nemen...,!"
„Dat zou misschien wel kunnen
geef my myn roodleren agenda
eens aan.... de kappei kan ik
afzeggen.... en mcviouw Fith zal,
het wel vervelend vinden als ik
met kom lea-engoed, dat kan
wel
..We kunnen over een uur ver
trekken, moeder."
„Onmogelijk, liefje, ónmógelijk!
Om elf uur heb ik vergadering
van het Comité ter Bevordering
van de Bestrijding van dc Werk
loosheid. Nee, na de lunch. Wil jy
de wagen voor laten komen?"
Gcirge Payne cn Howard Laval
hepen piekerend terug van college
chemie.
„Ik weet het nog zo net niet,
Gcoxge." protesteerde Laval, „je
kunt niet altijd van het algemene
naar het specifieke redeneren. Om
dat nu danseresjes, ais groep, ver
ondersteld worden zus-cn-zo te
doen, dan moet je daaruit niet con
cluderen dat Curly precies zo is.
Kijk nou eens naar haar ogen,..."
Payne zette zijn bnl recht op de
neus. „Als logica alles was.,..", zei
hy vaag.
EN IN EEN PENSION IN PHI
LADELPHIA.
Mevrouw Maguire zette haar
handen op haar brede heupen. Ze
keek Mugg Schnitzel uitdagend
aan. Haar blauwe ogen schitterden
van loyaliteit voor Curly Flagg.
Mugg deed zijn best, Hi| probeer
de mevrouw Maguire stralend aan
te kijken, maar dat was eigenlijk
een vreselijk gezicb'. Mevrouw
Maguire besloot zich niet te laten
intimideren, wat voor rare gezich
ten die man ook zou zetten.
„Jij bent een polltle-agent," zei
ze fel,
„Dame", ze! Mugg Schnitzel, „als
ik een agent ben. dan bent U Miss
America! Zie ik er nu uit als een
agent?"
„Je ziet d'r anders ook niet als
een mens uit", zei zij openhartig.
„Daar zeg je wat, dame!" Hij
vond, dat alles uitstekend ging, Hy
liet zijn stem dalen tot een ver
trouwelijk gebrom. „Ik zal ie eens
wat vertellen. Dat meisje is myn
vriendin. Nu weet je tegen wie je
praat. Ik en zij gingen met mekaar,
Daarom wil ik haar vinden".
„Zo, zo", zei mevrouw Maguire
„ze schijnt geen gebrek aan vriend
jes te hebben!"
„Wat?"
„Gisteren kwam er nog een voor
d'r. Fijne jongen. Soort boer".
Mugg haalde zijn schouders cp
„Je hebt hem ook een tip gegeven
Nu moet je mij ook eens een kans
geven Eerluk is eerlijk".
Mevrouw Maguire vond, dat daa
Iets redelijks Jn zat.
„Okido. Ik zal aan jou laten zien
wat ik aan hem heb laten aen. Eu
dsn weet, je net zoveel als ik.ne'
zoveel als ik daarover weet", voegde
ze er accuraat aan toe.
Ze liep naar een kast in de hoek
en trok daar ecu la uit. Ze rommelde
wat tussen oude brieven, sigaren
bandjes, haarspelden, stopwol. eei
corset, potloden en rose linten, man
kon niet vinden wat ze zocht. Z
keerde de hele la op de tafel om.
„Waar naar zoekt U?", vroeg Mup
belangstellend. Mevrouw Maguh
koerde nog een paar laden om.
»'t Is wèg!", zei zc verbaasr
„misschien heb ik het die andeic
knaap meegegeven. Maar dat was de
bedoeling niet!"
„Wat was het?"
„Advertentie".
„Een wat?"
,,'n Advertentie. Serveerster ge
vraagd. Ik vond het op haar bed".
„En ben je die nu kwijtï"
„Zal wel. Maar ik weet wat er
in stond. Serveerster gevraagd in
restaurant. Fatsoenlijk meisje. Do
Campus Cozy Corner. Princeton,
New Jersey".
Mugg Schnitzlcl keek wantrou
wend, maar vond geen reden oro
haar niet te geloven.
„Weet U dat zeker, dame?"
,Jk weet het nog, omdat het een
gekke naam was. Campus Cozy Cor
ner".
Voor de zeventL-.de keer die mor
gen kwam Buzz Jones' moeder bin
nen om te vragen of hij iets wilde
hebben,
„Ja!" zei Bu2z wraakzuchtig, „het
hoofd van die dokter. Op een scho
tel, met peper «rrrrut",
Nou, jongen!", zei zijn moeder
bezorgd, „nu moet je je niet opwin
den. Je weet dat de dokter dat juist
zei.... Iaat me je kussens non
maar eens opschudden"
(Wordt vervolg-
