VOORAL VOOR DE VROUW LOud en nieuw liggen wonderlijk dooreen op Wielingen ALPHEN •Ac Breien Assepoester-sprookje in Amerika Per jaar bezoeken 900.000 mensen Blij-Dorp j hootch^ ^\nj$&QJunJL y: KELIM .tea; „DE ECONOOM" BAAL Den Oever, vissersplaats met statige, dikke poezen Het is geen lachende zaak Ze kochten een boerderij in Texas en.... leefden lang en gelukkig UNIEK RECREATIE-OORD Dieren consumeren enorme hoeveelheden Nieuw bijkantoor van de Spaarbank Trams rijden langer op Oudejaarsdag Rob Geraerds in Scrooge en Mar ley" VEILIG Lya Murris Uw feestgebak... SLAOLIE en BOTEROLIE van PLASTIC MASKER Speciaal aanbevelen: M. DOORNINK Vrijdag 28 December 1951 S ALS u Iemand zou vragen „Noem eens een tiental vissers plaatsen in Nederland", dan zult u te horen krijgen Sche- veningen, JJmuiden, Katwijk, VolencLm, Marken, Spakenburg, Elburg, Vlaardingen, misschien Delfzijl, maar het zal niet vaak voorkomen, dat ook Den Oever wordt genoemd. Toch is Den Oever een Nederlandse vissf mlaats. Het dorp ligt op het vroe gere eiland Wieringen bij het begin van de afsluitdijk en het heeft een vissershaven, waarin op Zondag als alle vissers thuis zijn, wel een honderd grote en kleine vissersschepen liggen. Deze schepen varen op het IJselmeer, op de Waddenzee en op de Noordzee, Den Oever heeft een visafslag, waar aal, snoek baars, garnalen, ansjovis, schol, tarbot, tong, bot, wijting, ka beljauw, poon en nog enige vissoorten verhandeld worden. Het toeval heeft me in Den Oever gebracht. De familie van onze vis- ïeverander woont er. Ja, daar zit ie dan op een zonni ge dag in December in de trein naar Alkmaar en vervolgens in de bus AlkmaarLeeuwarden, en je denkt hoc afwisselend toch eigen lijk ens kleine land is. Die bus rijdt eerst door bet land van de kool, ri-e op hopen ligt en ook hier en daar nog wel verschrompeld op het land staat. Dan door de boom- Loze vlakte van de Wierir.germeer- polder. De ïakrode daken van de nieuwe boerenhoeven vormen fel le kleurvlekken in het winters vale land. We rijden door de propere, nieuwe dorpen Middenmeer en Wioringerwerf en even later zijn we dan op 't oude eiland Wierin gen. In tegenstelling tot de Wierin- gcrmeerpolder is dit oeroud land. Er is afwisseling van bouw- en weiland. Je ziet oude boerderijen en hier en daar oude bomen, in de verte rijst een kerktorentje op. Het dorp Den Oe^er ligt op de Oostpunt van het eiland. Met zijn smalle en bochtige straatjes en „stegelkes" is het echt een oud dorp. Er zijn vrij veel gevels, waarvan de bovenhelft uit groen geverfd hout bestaat. De onder- helft is dan vaak wit gekalkt, de ramen hebben kleine, vierkante ruitjes. Er zijn ook hele straten van nieuwe huizen verrezen. Hoe- /j P een middagals ik thuis kom met dikke zusje, sit er een mevrouw in de kamer, Een vriendeli)k iemand in een wijde, zwarte jas. ,.Ik ben maar zo brutaal ïcnifct ze en ze lacht erbij, termijn' ze daarna een beetje plechtig op staat, om te zeggen hoe ze heet. „Ze woont verderop," vertelt zc, ,j:e zijn net verhuisd. Of dikke zusje elke dag een uurtje viag ko men spelen. Zc heeft een kindje, dat zich verveelt." 't Kleine wijfje, wie geen woord meer ontgaatprist Pietje met de puntmuts uit de mand en is in een paar minuten startklaar. Daar stapt ze de deur cn het hek uit, aan de hand pan de-vreemde me vrouw. Tegen' half zes is er op eens een breed gezicht met een bril op bö het keukenraam en eren later staat dikke zusje op de mat. ..Dat was de meneer urm die mevrouw," praat zoontje, dat was hem nou. Hij is zo groot, wel bij na een reus. Die kleine griet is ook niet bang, zeg!" De uolgenae dag herhaalt zich het spel; eter uur komt de moe- 1% 49 oJ* der, half zes de vader. De dag daarop weer, zo een week lang en dan komt er ineens niemand meer. „Zeker ruzie gemaakt," zeg ik tegen zoontje. „Of een vies woord gezegd," op pen hij. „Ze zijn daar ontzettend streng, Mam." „Niet," stribbelt dikke zusje, „niet hoor..," Ondertussen zijn door dat spe len daar hun spelletjes veranderd Ze £s 2or0elijfc in de weer met Liedje, de beer. Ze raast en tatert niet, ze zit op d'er stoeltje cn slaat de wijsvingertjes vliegensvlug te gen ei,haar. 't Lijkt op „siiep-uit" •maar 't is breien. „Liedje kan «iet bloot zijn," praat ze, „Liedje kan niet bloot naar buiten, hoor..." Tenslotte gaat ook dat voorbij cn is cr niets meer dat nan de vreemde mevrouw met 't kindje herinnert. Tot na een dag of twaalf, kijk, daar is ze weer lachend als alt(?d cn met roze wangen. „Toosje heeft een broertje," roept zé. „Kom, ga maar patiio mee..." En daar holt dikke zusje, zonder Pietje, zonder beer. Als ze tegen het eten thuis komt, stapt ze me voorbij, wil niets vertellen, mnar gaat met jasje en al zitten bi? d'er speelgoed. IJverig breiend met de vingertjes. Pas als zoontje wil we ten wat ze doet. praat ze naastig en zakelyk: „Liedje heeft een beer gekregen en nou is z'n pak niet klaar." BIBEB. wc] oud en nieuw nogal zonder ling dooreen liggen, is Den Oever toch nog een aardig dorp. Voor bijna alle ramen staan opvallend mooie bloemen en er is bijna geen erf, of er zit op deze zonnige dag eon grote statige poes. Ik denk dat deze poesen vee) vis krijgen, want ze zien er zo bijzonder welgedaan uit. Schuw zijn ze helemaal niet. De mensen zyn vriendeli}.'. en groeten ook de vreemdeling. Ze dragen geen klederdracht. Veel vrouwen zien er zelfs nee] werelds uit met nylonkousen en geperma nente haren. De mannen zijn wat conservatiever op kledinggebied. Je ziet er veel in een blauwe kiel met lange, zwarte broek, een pet op het hoofd. Er hangt in de lucht een flauwe geur van vis, vermengd met iets ziltigs, die geleidelijk sterker wordt, En opeens sta ik nu onder aan de zeedijk. Als ik die dijk be klommen heb, strekt zich een glad de, parelmoerig getinte, onafzien bare watervlakte voor me uit, de Waddenzee, nu zo rustig, dat het Ongelooflijk lijkt dat nog maar en kele dagen geleden de golven bijna over de dijk sloegen. Links staat het gebouw van de visafslag en nog iets verder zie je als een donkere streep de afsluitdijk. Ver weg dry ven enkele schepen. Van oudsher is Wieringen be woond geweest door boeren en vis sers. Het kwam vaak voor, dat een boerenbedrijf niet groot genoeg v/as om meer dan één zoon een bestaan te verschaffen. De jongere of de meer avontuurlijke zoons werden dan visser of matroos, maar na het overlijden van de Vader gebeurde het ook wel dat zo'n zoon weer boer werd. De boe ren verdienden er ook wel wat bij met vissen en. vooral met het maai en van zeewier, een vroeger op Wieringen vee! beoefend bedrijf. Het wier. dat op de bodem van ae zee groeide, werd bij eb met een speciaal soort zeisen gemaaid, in schepen geladen, met een boeren wagen verder landwaarts gevoerd en als hooi gedroogd. Daarna werd het in sloten met brak water ge legd, waar het enige dagen in moest blijven liggen. Het was dan zwart van kleur geworden en werd opnieuw gedroogd. De vrouwvn hielpen ook wel mee bij het keren net als bij de getvone hooioogst. Het eindproduct was het bekende zeegras, waar matrassen mee wer den gevuld en dat ook veel ge bruikt werd voor het versterken van de zeedijken. Maar na de aan leg van de afsluitdijk is het wier om Wieringen verdwenen en deze bron van inkomsten dus voor de bevolking verloren gegaan. Er is sinds vroeger veel veran derd in het vissersleven, ook in het leven van de vissersvrouw. Terwijl vroeger met bouten zeil schepen gevaren werd, zijn tegen woordig de meeste schepen, 2eker de grotere kotters, die de Noord zee bevaren, van ijzer en bijna al len hebben eer. motor aan board. Het beroep van visser is nog al tijd. zwaar. Het valt niet mee om van Maandag tot Zaterdag niet uit je natte kleren te komen en het uitzetten en binnenhalen van de netten is zwaar en moeilijk werk. Maar de stuurman, die vroeger aan weer en wind was blootgesteld, staat tegenwoordig in een gesloten stuurhut. En natuurlijk is het va ren met een zeilschip veel bewer kelijker en ook vee! gevaarlijker dan het varen met motorkracht. Er kan altijd een ongeluk gebeuren door defect raken van dc motor, door een aanvaring, door op een mijn lopen, maar de kansen hierop zijn toch zo gering, dat de vissers en ook de vissersvrouwen aan de mogelijkheid van een ongeluk eigenlijk niet denken. Onze, door Kniertje uit Op Hoop van Zegen en door de IJslandse Vissers ro mantisch cn tragisch gekleurde voorstelling van het vissersleven, klopt niet meer met de hedendaag se praktijk. In Den Oever althans vindt men het allemaal nogal ge woon en eon vissersvrouw is er zeker niet angstiger dan byv. de vrouw van een chauffeur. Op Wieringen hebben de vissers de afsluitdijk zeker niet met vreugde zien komen, maar ten slotte is het voor hen tot nu toe nogal meegevallen. De vis brengt na dc oorlog goede prijzen op en de visserij biedt een lonend be staan. De haring is uit het IJsel meer verdwenen, maar de aal en ook de snoekbaars zijn ervoor in de plaats gekomen. Wel zijn de in komsten wisselvallig. De ene keer wordt veel gevangen, de andere keer bijna niets. Op Wieringen zijn geen grote reders. De visserij is er kleinbedrijf. Een schip behoort aan één man of soms aan een com binatie van bijv, enige familie leden er vaart een Wie rings schip dat De Zeven Gebroeders heet en de bemanning krijgt een zeker percentage van de opbrengst Een vissersvrouw moet dus in goe de tijden wat opzij leggen voor de slechte tijden. De meeste schepen hebben een radiozendtoestei aan boord en de familie thuis heeft dan een radiotoestel met een zoge naamde vlsserijgolf. Iedere dag horen ze thuis de stem van vader, die op zee is. Bij de familie van Dirk Tijsep klinkt hef dan: „Hal lo, hallo! Hier is de Marianne! Dag Moeder, dag Corrie, dag Annie! Alles is wel aan boord. We liggen hier of daar. De vangst is good." Nu de Wicrmgers niet meer op een eiland wonen, kanten ze zich niet vijandig tegen het nieuwe, dat van buitenaf tot hen komt. Maar een goed ding van de eilandge meenschap hebben ze weten te be houden: het saamhorigheidsgevoel of nusschion moet ik zeggen, de gemeenschapszin. De coöperatieve visafslag in Den Oever draagt de naam Door Eendracht tot Verbete ring en keert vrijwillig aan ouden van dagen, weduwen en wezen van leden êen wekelijks bedrag aan geld uit. Aan muziek- en toneel verenigingen werkt ieder naar krachten mee. Een boerenzoon schrijft revues, een vissersvrouw gedichten voor bruiloften en an dere feestelijkheden. De Flora- vereniging telt vele leden die wed ijveren in het kweken van prach tige kamerplanten. Zelfs nu er zo veel nieuwe mensen bij zyn ge komen noemt men nog iedereen bij de voornaam en als je 't hebt over Geertje van Jaap van Tet of over Kees van Kobus van Jan van Kaatje, weet iedereen op Wierin gen, wie je bedoelt. Moderne dan sen worden graag gedanst, maar ook de Wieringer Schots is nog niet vergeten en bij feestelijke ge legenheden worden ook de oude I liedjes nog wel gezongen. Oud en S nieuw liggen wonderlijk dooreen, maar zijn elkaar niet slecht gezind. Het nieuwe heeft de zee iets van zijn macht doen verliezen, „Alleen Moeder ig nog wel bang als het stormt," zegt de dochter, wier man op de Noordzee vaart. En Moeder zegt een beetje verlegen: Och ja, mijn zoon zegt wel dat het niet hoeft, maar het zit er oog Zü in van vroeger, toen het zo erg was voor dc vissers. CLARE LENNART Advertpïitie (1. AI.J CÊDISTIILEERD PES UT68 1.35 Heeft U met Sinterklaas een boek gekregen? En soms een ver taald boek? Dan bent U meteen waar ik U hebben wil. want ach, ach, die vertalingen daar weten ze toch wat mee. Dat is geen wonder want ver taalwerk wordt slecht betaald, en dientengevolge meestal uitgevoerd door geroutineerde technici of door enthousiaste leken, met alle euve len van dien. Voor de oorlog beleefden we dit euvel voornamelijk met uit het Duits vertaalde-werken. We lazen daar voortdurend over wanden die aangestreken werden, en over ar beid die niet licht was. Over men senkind, koffieklets, haar snijden en langweilig. De personen van het boek zochten hun zaken tezamen, berustigden elkaar, zagen er hups uit, waren ijverzuchtig, schouwden toe. en voeren heen. Sindsdien heeft de angelsaksische lectuur, die eerder al het gebied der detective-verhalen beheerste, zic'n van de harten van publiek cn uitgevers meester gemaakt. En nu worden we onthaald op een even grote stortvloed van vreemde kre ten, wat merkwaardiger is. omdat de oppervlakkige taaigelijkenis ont breekt. „Dag prachtig," zegt een. echtge noot dan. „De hal is op deze ma nier erg 'fijn, maar je moet er nog een aap bygooien!" Een wanhouige krijt: „Verdoemenis! Ik gooi me nog eens van een bloedige rots!" Men schrijft: „Ze had in Maart een baby," „Sinds hij riu eenmaal een man is", ..Ik ben 2iek van het pro beren", „Wie is je jongensvriend?" Men hutselt liefkozende bena mingen. platte aanroepen en offi ciële titels dooreen, verwart zich in het gebruik van „IJ" en „jij Ach, het is geen „vuil spel", geen ..hei van een schande", maar wat mij betreft is het lang geen „la chende zaak'' MARJOLEIN DE VOS (Van onze correspondent te New York) EEN Amerikaanse schrijver, Parke Cummings, vertelde zyn zevenjarig dochtertje op een avond het verhaaltje van Assepoester, zoals hij het als kind had gehooi-d en zijn ouders het op hun beurt in hun jeugd leerden genieten. Maar de jeugd van vandaag groeit, in dit land althans, op met televisie. D.w.z. met Hoppalong Cassidy of Gene Autry. Er gaat bijkans geen dag voorbij of de kinderen, jongens zowel als meisjes, zitten met hoog rode wangen te luisteren en te kijken naar Wild-West-ver halen waarin de held met behulp van geweld van wapenen, schurken ontmaskert en aan het gerecht overlevert. Ze spelen doorgaans in afgelegen dorpen waar het leven primitief is, waar tussen goed en kwaad, nobel en verdorven, betere en slechtere instincten weinig of geen schakeringen bestaan. Cumming's dochtertje, evenals haar buurtgenootjes, bij voorkeur getooid in cowboy-costuum met het pistool, al of niet met klapper - tjes geladen, als onafscheidelyx attribuut, vond Assepoester me; haar gevoel van vernedering om dat ze niet even fraai gekleed mocht gaan als haar boze stiefzus ters en met haar overwinning, dank zij de vorstelijke uitrusting die de toverfee haar verschafte, een eng wicht. Met een „Jasses, niks aan boor" verwees zij het sprookje, waaraan zich vele geslachten ge laafd hadden, naar de asbelt voor overleefde overleveringen. Maar Cummings gaf het niet op. Hij bracht het sprookje in heden daagse beelden over en vergaste daarop het ver jaarspartijtje van zijn lieveling. Het werd een ge weldig succes. Ziehier het resul taat van zijn modernisering. Daar was eens een meisje, dat Assepoester heette. Ze woonde bij haar stiefmoeder, een akelig mens dat haar afschuwelijk behandelde. Stel je voor: zc moest altijd in avondjurken rondlopen, schoenen dragen met hoge hakken en bood schappen doen in een acht-cylinder vier deurs-wagen. Assepoester had twee oudere stiefzusters, lelnk als de nacht.. Maar zij waren de lie velingetjes en kregen wat haar hart maar begeerde: net zo veel cowboy-costuums als ze wilden, pistolen en de beste rijpaarden die er maar te koop wam. Eens, toen zij 's ochtends in de krant las dat er die dag een volks dansavond zou plaatsvinden, nam zij zich voor daar beslist heen te gaan. Die avond trok zii haar mooi ste jurk aan en zette haar mooiste hoed oü. Maar juist toen zij in de gang kwam. stonden daar ha3r beide stiefzusters. „Hè. waar ga jij naar toe?" vroegen ze. ..Ik"* Ik ga naar de volksdansavond." „Och kind. je bent niet wijs. Daar kan je alleen maar naar toe in een ouwe jurk en alles wat jij hebt zijn zijden jurker en juwelen." En zonder zich verder te bedenken, gingen zij zelf gauw op weg naar de danszaal, en lieten Assepoester alleen thuis. Ze begon een deuntje te huilen, maar lang duurde haar verdriet niet. Want wie stond er plotseling voor -haar? Haar petemoei. Die vroeg haar wat er aan de hand was en Assepoester stortte haar hart uit. JDat zullen we wel eens gauw in orde maken" zei ze en ze maakte een beweging met haar toverstaf. Hop! Daar was Assepoes ters jurk veranderd in een gerui- tcn blouse en bonte rok. Nog een paar bewegingen en haar avond- hoed was een strohoed geworden met brede rand haar paarlencol lier een cowboy-ceintuur, compleet en al met holster en twee geladen pistolen. En in plaats van haar elegante pumps droeg ze plotseling cowboy-laarzen, met sporen er aan. Teen bekeek de petemoei eens Assepoesters wagen die voor de deur stond, bewoog nog eens haar staf en hocus-pocus daar klonk een bly gehinnik en kwam een schat van «cn bonte pony aandraven, met een cowboy-zadel. „Mieters!" gilde Assepoester en weg reed ze naar de volksdans, links en rechts schietend met alle bei haar pistolen tegelijk. Daargekomen duurde het niet lang of Jed Hawkins, de koning van de cowboy-crooners, werd bals over kop verliefd op haar. „Zus," zei-die, „jij bent dc fijnste cowboy- girl uit de hele streek. Nog nooit heb ik zo een tof cowboy-costuum gezien!" Vanaf dat ogenblik danste hij met niemand anders meer dan met haar. Maar toen de klok twaalf uur sloeg, hield de betovering op te werken en daar stond Assepoes ter weer piekfijn aangekleed. Facr pony was tegelijkertijd weer auto geworden. Met een blos van schaamte stapte Assepoester cr in en reed met c n vaartje van SO km. naar huis. door alle Stop lichten heen. „Nooit zal ik mijn cowboy weer terugzien," huilde ze. Maar daarin vergiste zc zich, In haar haast om weg tc komen had ze namcliik van haar laarzen verloren en Jed, die haar achter na was gelopen, raapte die op. Nou, hij moest heel lang zoeken cn werd cr vaak erg mismoedig ender. want een heleboel meisjes die hij ging opzoeken bezaten niet eens een schoenen-aantrekker om de laars aan te passen. Maar ten slotte kwam hij ook aan het huis van Assepoester, past haar de laars en jawel hoor, hij paste prachtig. Hij gaf haar een kus en Zei: „Zus. jij en ik gaan samen trouwen" En zo kreet? Assepoester haar cowboy Ze kochten een boerderij in Texas en daar bleven ze. gelukkig en te vreden tot aan het einde van hun leven. Alleen een paar keer per iaar maakten ze een reis naar New York, Hollywood en Chicago om voor de radio en televisie op te treden en aan een rodeo-vertoning mee te doen.. Ruim 570.000 mensen bezochten het afgelopen Jaar diergaarde Blij dorp. Voeg daarby 300.000 personen, die voor festiviteiten of andere uitvoeringen 's avonds naar de Rïvièra-hal kwamen, dan komt men tot een totaal van circa 900.000 mensen, die de weg naar de Rotterdamse diergaarde wisten te vinden. Doch zelfs met dit respectabele aantal bezoekers ia nog: niet de grote waarde van Biy-Dorp als uniek recreatie-oord voor de Maasstad tot uiting gekomen. Dc Spaarbank te Rotterdam heeft een nieuw, modern en fris inge richt bijkantoor geopend aan de Dorpsweg 127. hoek Wulpstraat Rotterdam Zuid. Het bijkantoor if gevestigd in een van de woning blokken. welke de spaarbank de laatste tyd heeft laten bouwen en. komt in de plaats van het bijkan toor aan de Boergoense^traat 68. dat in verband met de uitbreiding van Chariois minder gunstig is ko men te liegen. Er zijn nog steeds heel veel Rot terdammers cn bewoners van de randgemeenten, die nog nooit in diergaarde Bly-Dorp u»n geweest. Mogelijk vindt die categorie mensen de toegangsprijs van 1 per per soon 0.50 voor kinderen! een te grote uitgave. Dat kan de dier baar de-directie als bezwaar ten vol le aanvoelen. Doch met de beste wil van dc wereld kan 7i| de toe gangsprijs niet verlagen, omdat het in stand houden van deze dj eren- cn plantentuin zo ontzaglnk veel geld vergt, dat er sinds enkele ja ren al met een tekort wordt ge werkt. Dank 711 subsidies van de gemeente is BI ij-Dorp kunnen uit groeien tot wat zij nu is: Een tuin. waarop ieder trnts kan zijn; een tuin die onmisbaar is voor Rot terdam, Om een klein beeld te geven van hetgeen er In een jaar door de die ren wordt geconsumeerd, volgt hier een greep uit de menulijst: 49.000 onde broden. 3000 eieren. 10.000 kg graan. 35.000 kg. meel, 150.000 kg. hooi, 3.600 liter karnemelk, 3000 liter volle melk. 25.000 kg vis, 45.000 kg vlees, 150.000 kg voederbleten. 4000 kisten groenten en 35.090 kg vruch ten. Door het grote aantal geboorten, aanvoer uit de wildernis eti con betrekkelijk geringe sterfte foa. olifant Kelly) beschikt Biy-Dorp nu over een zeer kostbare en uitge breide collectie dieren, waarop me nige Europese diergaarde jaloers f is. Bovendien zijn er spoedig jonge zebra's, kamelen en een nijlpaard te verwachten. Behalve de kerngezonde levende have, beschikt Blij-Dorp over een exotische collectie tropische plan'en. In de grote Victona *".egia-sene heeft hortulanus Mark met 2. tin twintig assis'enten de laatste hand gelegd aan e-m bijzonder fraai ta blet orchideeën, waaronder de eattleva's cn dc eypnpediiun, het befaamde Ven us-schoentje. Al deze planten staan in volle bloei. Hoewel de wtn'er nauwelijks zijn intrede heeft gedaan is men nu reeds druk bezig voorbereidingen te treffen voor het komende voor jaar. Ruim honderdduizend bloem bollen staan uitgezet, de turn wordt verder verfraaid met kleurheesters on -struiken, goud-elzen en -iepen, terwijl er voorts hoge bomen 1 kas tanjes en populieren) worden aan gebracht. die 's zomers voor de no dige schaduw zuilen zorg dragen. Eind Maart kunnen de narcissen in bloei staan, terwijl met Pasen de hele tuin in een ware bloemen- tuin herschapen zal zijn. gereed om alle Rotterdammers aangename ont spanning te bieden Dc directeur van de Rotterdamse Electrische Tram maakt bekend, dat op Oudejaarsdag de trams e:\ auto bussen tot *s nachts 1.30 uur zuilen ruden. Om ongeveer 1.30 uur vertrekken de trams en autobussen van de be ginpunten voor het maken van ecu volledige rit. waarna naar de betref fende remises wordt ingerukt. Een uitzondering hierop maken de autobussen der lijnen F en L, welke als volgt vertrekken. Lijn F om 0.45 van Heemraads- plem naar Vondelingenplaat om 115 uur van Heemraadsplein naar Per- nis. om 1.30 uur van Heemraadsplein naar Heyplaat. Lyn L om 0.33 uur van Kootse- kade naar Kettael, om 1.33 uur van Kootsekade naar Schiedam (Broers- test). Op Nieuwjaarsdag zal worden ge reden als op Zondagen <8.0024.00 uur) doch de dienst zal worden ver sterkt. G een Kerst -Ni eu wj a a rsweek zon der boom. bout. bisschopwun en Dickens. Zijn vertelling van Scrooge en Marley (A Christmas Carol' hoort onafscheidelijk bij deze korte dagen en de leden van de Rotter damse Volksuniversiteit, die Don derdag in iwee voorstellingen naar het prachtige verhaal zijn ko men luisteren, werden er dan ook weer bijzonder door gesticht Rob Geraerds had de zware taak op rich genomen ..Scrooge en Marley". door wijlen Eduard Kecker Veter man in twaalf taferelen gedrama tiseerd. op z'n eentje te spelen en hij heeft dat in waarlijk verbijste rend tempo en zonder één hape ring zeer fraai volbracht. Geraerds doet dit naar wij ver menen niet voor de eerste keer, maar de prestatie was cr niet minder bewonderenswaardig om. Het was bovendien prettig de man, die als leider van het Jeugd toneel meestal achter de schermen biïjft of in één van een groter aan tal rollen optreedt nu eens ten. voe ten uit en geheel alleen te zien en in een stuk. dat hem volop ge legenheid gaf zijn capaciteiten zon der rem of reserve te tonen. Het publiek, dat dit lange solo-toneel programma "ten zeerste geboeid heeft gevolgd, toonde zich zeer dankbaar. j Firma Knoops en Zonen j heropent bedrijf De firma L. J. F Knoops en i Zonen heropende Vrijdag haar ge- j heel gemoderniseerd en aan de nieuwste eisen aangepaste winkel», bedrijf aan de Nieuwe Binnen- I weg 337 te Rotterdam. Deze reeds meer dan een halve eeuw be- staande Rotterdamse firmadie i bij het bombardement van Rotter dam in Mei 1940 tot de grond werd verwoest, heeft de tot haar beschikking staande ruimte met j circa 100 m- uitgebreid, terwijl tevens dc werkplaats en smederij j werden gemoderniseerd. Voor de afdelingen rijwielen, haaiden, radio en stofzuigers zijn nu aparte verkoopruimten inge- j richt, terwijl de inrichting van i het nevcnbedrjjf ,Sun£ield kle» ding' welke in hetzelfde pand is ondergebracht, eveneens werd ge moderniseerd. De verbouwing werd uitgevoerd door 't aannemingsbedrijf A. Hel- minck, welke firma ook de nieu we winkelinventaris leverde. De moderne TL-verlichting werd ge ïnstalleerd door het electrotech- msch bureau J Kikkert, terwijl de asbestcementvloeren werden aangebracht door de firma J. L. Trumm. J. H. Haarbosch 40 jaar bij Pakhuisnieesteren Op I Januari 1952 hoopt de heer J. H, Haarbosch de dag te herden ken waarop hij 40 jaar geleden in dienst trad bij de firma Pakhuii- mees teren. Op 18-jarige leeftijd werd hij als aankomend bediende in de vetafde ling geplaatst en hij ontving in April 1938 zijn aanstelling tot procuratie houder. Gaarne herinnert de directie aan de grote steun, die zij van de heer Haarbosch mocht ondervinden in de zo moeilijke dagen van Mei 1940 toen vrijwel het gehele bedrijf van Pakhuisnieesteren werd verwoest. De heer Haarbosch gaf voorts de stoot tot de oprichting der perso neelsvereniging. Zijn echtgenote verleent in het sociale werk der fir ma belangrijke diensten. Op Dins dag 8 Januari wordt in hotel At lanta een receptie gehouden, waar dc jubilaris vanaf 2.30 uur zal ont vangen. Dit keer eens een paar woordjes over het nieuwe model bustehouder: de WAL A strapless (de belia zonder hch onderban dj es). Voortreffelijke pasvorm- Voldoet aan. de niet ge ringe eisen, dia U aan 'n beha stelt. Ontworpen om te dragen onder uw avondjurk. U moet de Wala. strapless by ons eens komen passen. Het verplicht XI tot niets. WALA-HUIS Xoorttslnpel SS DE KROON Sehici/omsercKfT tS ZwarCjans/raaf. li Severiandnelacm aS Plcinwcg 1 Lagere pryseit, Husqtarna Handnaaimaehinf/238.' i Zïg*ag, «lec„ draagbaar in- koffer naar keus* S55.-1 machine... 20 rertch Mende bewerkingen. PÏJY DAM'# Naaimachinehandel J 1 k'ierambachtsstraal 6? - Tet. 52116 - Rotterdam. F Beyerlandulaan 184 - Rotterdam - Zuid. Alles op 't gebied van TAFELZILVER echt zilver en pleet V\ I; I il PII V. OLDENBARNEVEIDTSTRAAT 3 HULL h. COOLSINGEl - TEL. 26552 ONZE SPECIALITEIT IMITATIE FWTEUiLS Campl. woninginrichting Walenburgerweg l tel. 42390 BU van IS UW KLEDING IN ELK GEVAL TELEFOON: 28026 26669 OOSTZEEDIJK 205—208 bontmantels zonder verhoogde weeldebelasting SLAAGT BETER MET Producten van de fobriek dia U reeds 30 joren de bekende Eeonosm Azijn levert Voer W«d*rv«rkop»r* TELEFOON 36593 f i FIJNE KWALITEIT J NYLONKOUSEN 3.95 met donkere naad JACOB CATSSTR.'gQTJ "j STAOHOUD ERSW.13Ai r.iiri'r-yia i Alle noodzakelijke verzor ging om er permanent ge soigneerd uit te zien, krijgt IJ in ons Am er. behande lingssysteem. Vraagt vrij blijvend Inlichtingen SCH O ONH EIDSINST1TUUT „BEÜUTY CU F' Mevr, Jeanne Klarenbeek- Bzlckea. Med. ged. schoon heidsspecialiste BERGWEG 49 A. Tel, 81*71 (geen winkel) Bovenhuis! APPELBOLLEN, SAUCIJZEN BROODJES EN AMANDELBROODJES 25 CENT PER STUK Nieuwjaar»- en kalonderlearten vanaf f 1,40 p. si- L. COHEN'S BANKETBAKKERIJ LUSTHOFSTRAAT 64 - TELEFOON 28848-28314 12 JANUARI K BEGINT DE I RESTANTEN I OPRUIMING N. BINNENWEG 316 Inlichtingen over deze rubriek; Telefoon 25430 DAMES! wy zyn ges] op het gebit DAMESMODE U kunt keus maken uit een ongeévenaarde sor tering moderne ZUden en wonen stoffen Garneringen N uister sfournjturen Handschoenen Kousen Shawls enz. enz. DAMKSMODEM AG AZIJN 3e PUnackerstr. S. tel. 43528 Plein weg 222 TeL 79024

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1951 | | pagina 5