VOORAL VOOR DE VROUW
LOud en nieuw liggen wonderlijk
dooreen op Wielingen
ALPHEN
•Ac
Breien
Assepoester-sprookje in
Amerika
Per jaar bezoeken 900.000
mensen Blij-Dorp
j hootch^ ^\nj$&QJunJL y:
KELIM
.tea;
„DE ECONOOM"
BAAL
Den Oever, vissersplaats met
statige, dikke poezen
Het is geen
lachende zaak
Ze kochten een boerderij in Texas en....
leefden lang en gelukkig
UNIEK RECREATIE-OORD
Dieren consumeren enorme hoeveelheden
Nieuw bijkantoor
van de Spaarbank
Trams rijden langer
op Oudejaarsdag
Rob Geraerds in
Scrooge en Mar ley"
VEILIG
Lya Murris
Uw feestgebak...
SLAOLIE en
BOTEROLIE van
PLASTIC MASKER
Speciaal aanbevelen:
M. DOORNINK
Vrijdag 28 December 1951
S
ALS u Iemand zou vragen „Noem eens een tiental vissers
plaatsen in Nederland", dan zult u te horen krijgen Sche-
veningen, JJmuiden, Katwijk, VolencLm, Marken, Spakenburg,
Elburg, Vlaardingen, misschien Delfzijl, maar het zal niet vaak
voorkomen, dat ook Den Oever wordt genoemd. Toch is Den
Oever een Nederlandse vissf mlaats. Het dorp ligt op het vroe
gere eiland Wieringen bij het begin van de afsluitdijk en het
heeft een vissershaven, waarin op Zondag als alle vissers thuis
zijn, wel een honderd grote en kleine vissersschepen liggen.
Deze schepen varen op het IJselmeer, op de Waddenzee en op
de Noordzee, Den Oever heeft een visafslag, waar aal, snoek
baars, garnalen, ansjovis, schol, tarbot, tong, bot, wijting, ka
beljauw, poon en nog enige vissoorten verhandeld worden.
Het toeval heeft me in Den Oever
gebracht. De familie van onze vis-
ïeverander woont er.
Ja, daar zit ie dan op een zonni
ge dag in December in de trein
naar Alkmaar en vervolgens in de
bus AlkmaarLeeuwarden, en je
denkt hoc afwisselend toch eigen
lijk ens kleine land is. Die bus
rijdt eerst door bet land van de
kool, ri-e op hopen ligt en ook hier
en daar nog wel verschrompeld op
het land staat. Dan door de boom-
Loze vlakte van de Wierir.germeer-
polder. De ïakrode daken van de
nieuwe boerenhoeven vormen fel
le kleurvlekken in het winters vale
land. We rijden door de propere,
nieuwe dorpen Middenmeer en
Wioringerwerf en even later zijn
we dan op 't oude eiland Wierin
gen. In tegenstelling tot de Wierin-
gcrmeerpolder is dit oeroud land.
Er is afwisseling van bouw- en
weiland. Je ziet oude boerderijen
en hier en daar oude bomen, in de
verte rijst een kerktorentje op.
Het dorp Den Oe^er ligt op de
Oostpunt van het eiland. Met zijn
smalle en bochtige straatjes en
„stegelkes" is het echt een oud
dorp. Er zijn vrij veel gevels,
waarvan de bovenhelft uit groen
geverfd hout bestaat. De onder-
helft is dan vaak wit gekalkt, de
ramen hebben kleine, vierkante
ruitjes. Er zijn ook hele straten
van nieuwe huizen verrezen. Hoe-
/j P een middagals ik thuis
kom met dikke zusje, sit er
een mevrouw in de kamer, Een
vriendeli)k iemand in een wijde,
zwarte jas.
,.Ik ben maar zo brutaal
ïcnifct ze en ze lacht erbij, termijn'
ze daarna een beetje plechtig op
staat, om te zeggen hoe ze heet.
„Ze woont verderop," vertelt zc,
,j:e zijn net verhuisd. Of dikke
zusje elke dag een uurtje viag ko
men spelen. Zc heeft een kindje,
dat zich verveelt."
't Kleine wijfje, wie geen woord
meer ontgaatprist Pietje met de
puntmuts uit de mand en is in
een paar minuten startklaar. Daar
stapt ze de deur cn het hek uit,
aan de hand pan de-vreemde me
vrouw. Tegen' half zes is er op
eens een breed gezicht met een
bril op bö het keukenraam en
eren later staat dikke zusje op de
mat.
..Dat was de meneer urm die
mevrouw," praat zoontje, dat was
hem nou. Hij is zo groot, wel bij
na een reus. Die kleine griet is
ook niet bang, zeg!"
De uolgenae dag herhaalt zich
het spel; eter uur komt de moe-
1% 49 oJ*
der, half zes de vader. De dag
daarop weer, zo een week lang en
dan komt er ineens niemand meer.
„Zeker ruzie gemaakt," zeg ik
tegen zoontje.
„Of een vies woord gezegd," op
pen hij. „Ze zijn daar ontzettend
streng, Mam."
„Niet," stribbelt dikke zusje,
„niet hoor..,"
Ondertussen zijn door dat spe
len daar hun spelletjes veranderd
Ze £s 2or0elijfc in de weer met
Liedje, de beer. Ze raast en tatert
niet, ze zit op d'er stoeltje cn slaat
de wijsvingertjes vliegensvlug te
gen ei,haar. 't Lijkt op „siiep-uit"
•maar 't is breien. „Liedje kan «iet
bloot zijn," praat ze, „Liedje kan
niet bloot naar buiten, hoor..."
Tenslotte gaat ook dat voorbij
cn is cr niets meer dat nan de
vreemde mevrouw met 't kindje
herinnert. Tot na een dag of
twaalf, kijk, daar is ze weer
lachend als alt(?d cn met roze
wangen.
„Toosje heeft een broertje," roept
zé. „Kom, ga maar patiio mee..."
En daar holt dikke zusje, zonder
Pietje, zonder beer. Als ze tegen
het eten thuis komt, stapt ze me
voorbij, wil niets vertellen, mnar
gaat met jasje en al zitten bi? d'er
speelgoed. IJverig breiend met de
vingertjes. Pas als zoontje wil we
ten wat ze doet. praat ze naastig
en zakelyk: „Liedje heeft een beer
gekregen en nou is z'n pak niet
klaar." BIBEB.
wc] oud en nieuw nogal zonder
ling dooreen liggen, is Den Oever
toch nog een aardig dorp. Voor
bijna alle ramen staan opvallend
mooie bloemen en er is bijna geen
erf, of er zit op deze zonnige dag
eon grote statige poes. Ik denk dat
deze poesen vee) vis krijgen, want
ze zien er zo bijzonder welgedaan
uit. Schuw zijn ze helemaal niet.
De mensen zyn vriendeli}.'. en
groeten ook de vreemdeling. Ze
dragen geen klederdracht. Veel
vrouwen zien er zelfs nee] werelds
uit met nylonkousen en geperma
nente haren. De mannen zijn wat
conservatiever op kledinggebied. Je
ziet er veel in een blauwe kiel met
lange, zwarte broek, een pet op
het hoofd.
Er hangt in de lucht een flauwe
geur van vis, vermengd met iets
ziltigs, die geleidelijk sterker
wordt, En opeens sta ik nu onder
aan de zeedijk. Als ik die dijk be
klommen heb, strekt zich een glad
de, parelmoerig getinte, onafzien
bare watervlakte voor me uit, de
Waddenzee, nu zo rustig, dat het
Ongelooflijk lijkt dat nog maar en
kele dagen geleden de golven bijna
over de dijk sloegen. Links staat
het gebouw van de visafslag en nog
iets verder zie je als een donkere
streep de afsluitdijk. Ver weg dry
ven enkele schepen.
Van oudsher is Wieringen be
woond geweest door boeren en vis
sers. Het kwam vaak voor, dat een
boerenbedrijf niet groot genoeg
v/as om meer dan één zoon een
bestaan te verschaffen. De jongere
of de meer avontuurlijke zoons
werden dan visser of matroos,
maar na het overlijden van de
Vader gebeurde het ook wel dat
zo'n zoon weer boer werd. De boe
ren verdienden er ook wel wat bij
met vissen en. vooral met het maai
en van zeewier, een vroeger op
Wieringen vee! beoefend bedrijf.
Het wier. dat op de bodem van ae
zee groeide, werd bij eb met een
speciaal soort zeisen gemaaid, in
schepen geladen, met een boeren
wagen verder landwaarts gevoerd
en als hooi gedroogd. Daarna werd
het in sloten met brak water ge
legd, waar het enige dagen in
moest blijven liggen. Het was dan
zwart van kleur geworden en werd
opnieuw gedroogd. De vrouwvn
hielpen ook wel mee bij het keren
net als bij de getvone hooioogst.
Het eindproduct was het bekende
zeegras, waar matrassen mee wer
den gevuld en dat ook veel ge
bruikt werd voor het versterken
van de zeedijken. Maar na de aan
leg van de afsluitdijk is het wier
om Wieringen verdwenen en deze
bron van inkomsten dus voor de
bevolking verloren gegaan.
Er is sinds vroeger veel veran
derd in het vissersleven, ook in
het leven van de vissersvrouw.
Terwijl vroeger met bouten zeil
schepen gevaren werd, zijn tegen
woordig de meeste schepen, 2eker
de grotere kotters, die de Noord
zee bevaren, van ijzer en bijna al
len hebben eer. motor aan board.
Het beroep van visser is nog al
tijd. zwaar. Het valt niet mee om
van Maandag tot Zaterdag niet uit
je natte kleren te komen en het
uitzetten en binnenhalen van de
netten is zwaar en moeilijk werk.
Maar de stuurman, die vroeger aan
weer en wind was blootgesteld,
staat tegenwoordig in een gesloten
stuurhut. En natuurlijk is het va
ren met een zeilschip veel bewer
kelijker en ook vee! gevaarlijker
dan het varen met motorkracht. Er
kan altijd een ongeluk gebeuren
door defect raken van dc motor,
door een aanvaring, door op een
mijn lopen, maar de kansen hierop
zijn toch zo gering, dat de vissers
en ook de vissersvrouwen aan de
mogelijkheid van een ongeluk
eigenlijk niet denken. Onze, door
Kniertje uit Op Hoop van Zegen
en door de IJslandse Vissers ro
mantisch cn tragisch gekleurde
voorstelling van het vissersleven,
klopt niet meer met de hedendaag
se praktijk. In Den Oever althans
vindt men het allemaal nogal ge
woon en eon vissersvrouw is er
zeker niet angstiger dan byv. de
vrouw van een chauffeur.
Op Wieringen hebben de vissers
de afsluitdijk zeker niet met
vreugde zien komen, maar ten
slotte is het voor hen tot nu toe
nogal meegevallen. De vis brengt
na dc oorlog goede prijzen op en
de visserij biedt een lonend be
staan. De haring is uit het IJsel
meer verdwenen, maar de aal en
ook de snoekbaars zijn ervoor in
de plaats gekomen. Wel zijn de in
komsten wisselvallig. De ene keer
wordt veel gevangen, de andere
keer bijna niets. Op Wieringen zijn
geen grote reders. De visserij is er
kleinbedrijf. Een schip behoort
aan één man of soms aan een com
binatie van bijv, enige familie
leden er vaart een Wie rings
schip dat De Zeven Gebroeders
heet en de bemanning krijgt een
zeker percentage van de opbrengst
Een vissersvrouw moet dus in goe
de tijden wat opzij leggen voor de
slechte tijden. De meeste schepen
hebben een radiozendtoestei aan
boord en de familie thuis heeft dan
een radiotoestel met een zoge
naamde vlsserijgolf. Iedere dag
horen ze thuis de stem van vader,
die op zee is. Bij de familie van
Dirk Tijsep klinkt hef dan: „Hal
lo, hallo! Hier is de Marianne! Dag
Moeder, dag Corrie, dag Annie!
Alles is wel aan boord. We liggen
hier of daar. De vangst is good."
Nu de Wicrmgers niet meer op
een eiland wonen, kanten ze zich
niet vijandig tegen het nieuwe, dat
van buitenaf tot hen komt. Maar
een goed ding van de eilandge
meenschap hebben ze weten te be
houden: het saamhorigheidsgevoel
of nusschion moet ik zeggen, de
gemeenschapszin. De coöperatieve
visafslag in Den Oever draagt de
naam Door Eendracht tot Verbete
ring en keert vrijwillig aan ouden
van dagen, weduwen en wezen van
leden êen wekelijks bedrag aan
geld uit. Aan muziek- en toneel
verenigingen werkt ieder naar
krachten mee. Een boerenzoon
schrijft revues, een vissersvrouw
gedichten voor bruiloften en an
dere feestelijkheden. De Flora-
vereniging telt vele leden die wed
ijveren in het kweken van prach
tige kamerplanten. Zelfs nu er zo
veel nieuwe mensen bij zyn ge
komen noemt men nog iedereen bij
de voornaam en als je 't hebt over
Geertje van Jaap van Tet of over
Kees van Kobus van Jan van
Kaatje, weet iedereen op Wierin
gen, wie je bedoelt. Moderne dan
sen worden graag gedanst, maar
ook de Wieringer Schots is nog
niet vergeten en bij feestelijke ge
legenheden worden ook de oude
I liedjes nog wel gezongen. Oud en
S nieuw liggen wonderlijk dooreen,
maar zijn elkaar niet slecht gezind.
Het nieuwe heeft de zee iets van
zijn macht doen verliezen, „Alleen
Moeder ig nog wel bang als het
stormt," zegt de dochter, wier man
op de Noordzee vaart. En Moeder
zegt een beetje verlegen: Och
ja, mijn zoon zegt wel dat het
niet hoeft, maar het zit er oog Zü
in van vroeger, toen het zo erg
was voor dc vissers.
CLARE LENNART
Advertpïitie (1. AI.J
CÊDISTIILEERD
PES UT68 1.35
Heeft U met Sinterklaas een
boek gekregen? En soms een ver
taald boek? Dan bent U meteen
waar ik U hebben wil. want ach,
ach, die vertalingen daar weten
ze toch wat mee.
Dat is geen wonder want ver
taalwerk wordt slecht betaald, en
dientengevolge meestal uitgevoerd
door geroutineerde technici of door
enthousiaste leken, met alle euve
len van dien.
Voor de oorlog beleefden we dit
euvel voornamelijk met uit het
Duits vertaalde-werken. We lazen
daar voortdurend over wanden die
aangestreken werden, en over ar
beid die niet licht was. Over men
senkind, koffieklets, haar snijden
en langweilig. De personen van het
boek zochten hun zaken tezamen,
berustigden elkaar, zagen er hups
uit, waren ijverzuchtig, schouwden
toe. en voeren heen.
Sindsdien heeft de angelsaksische
lectuur, die eerder al het gebied
der detective-verhalen beheerste,
zic'n van de harten van publiek cn
uitgevers meester gemaakt. En nu
worden we onthaald op een even
grote stortvloed van vreemde kre
ten, wat merkwaardiger is. omdat
de oppervlakkige taaigelijkenis ont
breekt.
„Dag prachtig," zegt een. echtge
noot dan. „De hal is op deze ma
nier erg 'fijn, maar je moet er nog
een aap bygooien!" Een wanhouige
krijt: „Verdoemenis! Ik gooi me
nog eens van een bloedige rots!"
Men schrijft: „Ze had in Maart een
baby," „Sinds hij riu eenmaal een
man is", ..Ik ben 2iek van het pro
beren", „Wie is je jongensvriend?"
Men hutselt liefkozende bena
mingen. platte aanroepen en offi
ciële titels dooreen, verwart zich
in het gebruik van „IJ" en „jij
Ach, het is geen „vuil spel", geen
..hei van een schande", maar wat
mij betreft is het lang geen „la
chende zaak''
MARJOLEIN DE VOS
(Van onze correspondent te New York)
EEN Amerikaanse schrijver, Parke Cummings, vertelde zyn zevenjarig
dochtertje op een avond het verhaaltje van Assepoester, zoals hij het
als kind had gehooi-d en zijn ouders het op hun beurt in hun jeugd leerden
genieten. Maar de jeugd van vandaag groeit, in dit land althans, op met
televisie. D.w.z. met Hoppalong Cassidy of Gene Autry. Er gaat bijkans geen
dag voorbij of de kinderen, jongens zowel als meisjes, zitten met hoog
rode wangen te luisteren en te kijken naar Wild-West-ver halen waarin de
held met behulp van geweld van wapenen, schurken ontmaskert en aan
het gerecht overlevert. Ze spelen doorgaans in afgelegen dorpen waar het
leven primitief is, waar tussen goed en kwaad, nobel en verdorven, betere
en slechtere instincten weinig of geen schakeringen bestaan.
Cumming's dochtertje, evenals
haar buurtgenootjes, bij voorkeur
getooid in cowboy-costuum met
het pistool, al of niet met klapper -
tjes geladen, als onafscheidelyx
attribuut, vond Assepoester me;
haar gevoel van vernedering om
dat ze niet even fraai gekleed
mocht gaan als haar boze stiefzus
ters en met haar overwinning, dank
zij de vorstelijke uitrusting die de
toverfee haar verschafte, een eng
wicht. Met een „Jasses, niks aan
boor" verwees zij het sprookje,
waaraan zich vele geslachten ge
laafd hadden, naar de asbelt voor
overleefde overleveringen.
Maar Cummings gaf het niet op.
Hij bracht het sprookje in heden
daagse beelden over en vergaste
daarop het ver jaarspartijtje van
zijn lieveling. Het werd een ge
weldig succes. Ziehier het resul
taat van zijn modernisering.
Daar was eens een meisje, dat
Assepoester heette. Ze woonde bij
haar stiefmoeder, een akelig mens
dat haar afschuwelijk behandelde.
Stel je voor: zc moest altijd in
avondjurken rondlopen, schoenen
dragen met hoge hakken en bood
schappen doen in een acht-cylinder
vier deurs-wagen. Assepoester had
twee oudere stiefzusters, lelnk als
de nacht.. Maar zij waren de lie
velingetjes en kregen wat haar
hart maar begeerde: net zo veel
cowboy-costuums als ze wilden,
pistolen en de beste rijpaarden die
er maar te koop wam.
Eens, toen zij 's ochtends in de
krant las dat er die dag een volks
dansavond zou plaatsvinden, nam
zij zich voor daar beslist heen te
gaan. Die avond trok zii haar mooi
ste jurk aan en zette haar mooiste
hoed oü. Maar juist toen zij in de
gang kwam. stonden daar ha3r
beide stiefzusters. „Hè. waar ga
jij naar toe?" vroegen ze. ..Ik"* Ik
ga naar de volksdansavond." „Och
kind. je bent niet wijs. Daar kan
je alleen maar naar toe in een
ouwe jurk en alles wat jij hebt
zijn zijden jurker en juwelen." En
zonder zich verder te bedenken,
gingen zij zelf gauw op weg naar
de danszaal, en lieten Assepoester
alleen thuis.
Ze begon een deuntje te huilen,
maar lang duurde haar verdriet
niet. Want wie stond er plotseling
voor -haar? Haar petemoei. Die
vroeg haar wat er aan de hand
was en Assepoester stortte haar
hart uit.
JDat zullen we wel eens gauw
in orde maken" zei ze en ze
maakte een beweging met haar
toverstaf. Hop! Daar was Assepoes
ters jurk veranderd in een gerui-
tcn blouse en bonte rok. Nog een
paar bewegingen en haar avond-
hoed was een strohoed geworden
met brede rand haar paarlencol
lier een cowboy-ceintuur, compleet
en al met holster en twee geladen
pistolen. En in plaats van haar
elegante pumps droeg ze plotseling
cowboy-laarzen, met sporen er aan.
Teen bekeek de petemoei eens
Assepoesters wagen die voor de
deur stond, bewoog nog eens haar
staf en hocus-pocus daar
klonk een bly gehinnik en kwam
een schat van «cn bonte pony
aandraven, met een cowboy-zadel.
„Mieters!" gilde Assepoester en
weg reed ze naar de volksdans,
links en rechts schietend met alle
bei haar pistolen tegelijk.
Daargekomen duurde het niet
lang of Jed Hawkins, de koning
van de cowboy-crooners, werd bals
over kop verliefd op haar. „Zus,"
zei-die, „jij bent dc fijnste cowboy-
girl uit de hele streek. Nog nooit
heb ik zo een tof cowboy-costuum
gezien!" Vanaf dat ogenblik danste
hij met niemand anders meer dan
met haar. Maar toen de klok twaalf
uur sloeg, hield de betovering op
te werken en daar stond Assepoes
ter weer piekfijn aangekleed.
Facr pony was tegelijkertijd
weer auto geworden. Met een blos
van schaamte stapte Assepoester
cr in en reed met c n vaartje van
SO km. naar huis. door alle Stop
lichten heen. „Nooit zal ik mijn
cowboy weer terugzien," huilde ze.
Maar daarin vergiste zc zich, In
haar haast om weg tc komen had
ze namcliik van haar laarzen
verloren en Jed, die haar achter
na was gelopen, raapte die op.
Nou, hij moest heel lang zoeken
cn werd cr vaak erg mismoedig
ender. want een heleboel meisjes
die hij ging opzoeken bezaten niet
eens een schoenen-aantrekker om
de laars aan te passen. Maar ten
slotte kwam hij ook aan het huis
van Assepoester, past haar de laars
en jawel hoor, hij paste prachtig.
Hij gaf haar een kus en Zei: „Zus.
jij en ik gaan samen trouwen" En
zo kreet? Assepoester haar cowboy
Ze kochten een boerderij in Texas
en daar bleven ze. gelukkig en te
vreden tot aan het einde van hun
leven. Alleen een paar keer per
iaar maakten ze een reis naar New
York, Hollywood en Chicago om
voor de radio en televisie op te
treden en aan een rodeo-vertoning
mee te doen..
Ruim 570.000 mensen bezochten het afgelopen Jaar diergaarde Blij dorp.
Voeg daarby 300.000 personen, die voor festiviteiten of andere uitvoeringen
's avonds naar de Rïvièra-hal kwamen, dan komt men tot een totaal van
circa 900.000 mensen, die de weg naar de Rotterdamse diergaarde wisten
te vinden. Doch zelfs met dit respectabele aantal bezoekers ia nog: niet de
grote waarde van Biy-Dorp als uniek recreatie-oord voor de Maasstad tot
uiting gekomen.
Dc Spaarbank te Rotterdam heeft
een nieuw, modern en fris inge
richt bijkantoor geopend aan de
Dorpsweg 127. hoek Wulpstraat
Rotterdam Zuid. Het bijkantoor if
gevestigd in een van de woning
blokken. welke de spaarbank de
laatste tyd heeft laten bouwen en.
komt in de plaats van het bijkan
toor aan de Boergoense^traat 68.
dat in verband met de uitbreiding
van Chariois minder gunstig is ko
men te liegen.
Er zijn nog steeds heel veel Rot
terdammers cn bewoners van de
randgemeenten, die nog nooit in
diergaarde Bly-Dorp u»n geweest.
Mogelijk vindt die categorie mensen
de toegangsprijs van 1 per per
soon 0.50 voor kinderen! een te
grote uitgave. Dat kan de dier
baar de-directie als bezwaar ten vol
le aanvoelen. Doch met de beste
wil van dc wereld kan 7i| de toe
gangsprijs niet verlagen, omdat het
in stand houden van deze dj eren-
cn plantentuin zo ontzaglnk veel
geld vergt, dat er sinds enkele ja
ren al met een tekort wordt ge
werkt. Dank 711 subsidies van de
gemeente is BI ij-Dorp kunnen uit
groeien tot wat zij nu is: Een tuin.
waarop ieder trnts kan zijn; een
tuin die onmisbaar is voor Rot
terdam,
Om een klein beeld te geven van
hetgeen er In een jaar door de die
ren wordt geconsumeerd, volgt hier
een greep uit de menulijst: 49.000
onde broden. 3000 eieren. 10.000 kg
graan. 35.000 kg. meel, 150.000 kg.
hooi, 3.600 liter karnemelk, 3000 liter
volle melk. 25.000 kg vis, 45.000 kg
vlees, 150.000 kg voederbleten. 4000
kisten groenten en 35.090 kg vruch
ten.
Door het grote aantal geboorten,
aanvoer uit de wildernis eti con
betrekkelijk geringe sterfte foa.
olifant Kelly) beschikt Biy-Dorp nu
over een zeer kostbare en uitge
breide collectie dieren, waarop me
nige Europese diergaarde jaloers
f is. Bovendien zijn er spoedig jonge
zebra's, kamelen en een nijlpaard
te verwachten.
Behalve de kerngezonde levende
have, beschikt Blij-Dorp over een
exotische collectie tropische plan'en.
In de grote Victona *".egia-sene
heeft hortulanus Mark met 2. tin
twintig assis'enten de laatste hand
gelegd aan e-m bijzonder fraai ta
blet orchideeën, waaronder de
eattleva's cn dc eypnpediiun, het
befaamde Ven us-schoentje. Al deze
planten staan in volle bloei.
Hoewel de wtn'er nauwelijks zijn
intrede heeft gedaan is men nu
reeds druk bezig voorbereidingen
te treffen voor het komende voor
jaar. Ruim honderdduizend bloem
bollen staan uitgezet, de turn wordt
verder verfraaid met kleurheesters
on -struiken, goud-elzen en -iepen,
terwijl er voorts hoge bomen 1 kas
tanjes en populieren) worden aan
gebracht. die 's zomers voor de no
dige schaduw zuilen zorg dragen.
Eind Maart kunnen de narcissen
in bloei staan, terwijl met Pasen
de hele tuin in een ware bloemen-
tuin herschapen zal zijn. gereed om
alle Rotterdammers aangename ont
spanning te bieden
Dc directeur van de Rotterdamse
Electrische Tram maakt bekend, dat
op Oudejaarsdag de trams e:\ auto
bussen tot *s nachts 1.30 uur zuilen
ruden.
Om ongeveer 1.30 uur vertrekken
de trams en autobussen van de be
ginpunten voor het maken van ecu
volledige rit. waarna naar de betref
fende remises wordt ingerukt.
Een uitzondering hierop maken
de autobussen der lijnen F en L,
welke als volgt vertrekken.
Lijn F om 0.45 van Heemraads-
plem naar Vondelingenplaat om 115
uur van Heemraadsplein naar Per-
nis. om 1.30 uur van Heemraadsplein
naar Heyplaat.
Lyn L om 0.33 uur van Kootse-
kade naar Kettael, om 1.33 uur van
Kootsekade naar Schiedam (Broers-
test).
Op Nieuwjaarsdag zal worden ge
reden als op Zondagen <8.0024.00
uur) doch de dienst zal worden ver
sterkt.
G een Kerst -Ni eu wj a a rsweek zon
der boom. bout. bisschopwun en
Dickens. Zijn vertelling van Scrooge
en Marley (A Christmas Carol'
hoort onafscheidelijk bij deze korte
dagen en de leden van de Rotter
damse Volksuniversiteit, die Don
derdag in iwee voorstellingen
naar het prachtige verhaal zijn ko
men luisteren, werden er dan ook
weer bijzonder door gesticht Rob
Geraerds had de zware taak op
rich genomen ..Scrooge en Marley".
door wijlen Eduard Kecker Veter
man in twaalf taferelen gedrama
tiseerd. op z'n eentje te spelen en
hij heeft dat in waarlijk verbijste
rend tempo en zonder één hape
ring zeer fraai volbracht.
Geraerds doet dit naar wij ver
menen niet voor de eerste keer,
maar de prestatie was cr niet
minder bewonderenswaardig om.
Het was bovendien prettig de
man, die als leider van het Jeugd
toneel meestal achter de schermen
biïjft of in één van een groter aan
tal rollen optreedt nu eens ten. voe
ten uit en geheel alleen te zien
en in een stuk. dat hem volop ge
legenheid gaf zijn capaciteiten zon
der rem of reserve te tonen. Het
publiek, dat dit lange solo-toneel
programma "ten zeerste geboeid
heeft gevolgd, toonde zich zeer
dankbaar.
j Firma Knoops en Zonen
j heropent bedrijf
De firma L. J. F Knoops en
i Zonen heropende Vrijdag haar ge-
j heel gemoderniseerd en aan de
nieuwste eisen aangepaste winkel»,
bedrijf aan de Nieuwe Binnen-
I weg 337 te Rotterdam. Deze reeds
meer dan een halve eeuw be-
staande Rotterdamse firmadie
i bij het bombardement van Rotter
dam in Mei 1940 tot de grond
werd verwoest, heeft de tot haar
beschikking staande ruimte met
j circa 100 m- uitgebreid, terwijl
tevens dc werkplaats en smederij
j werden gemoderniseerd.
Voor de afdelingen rijwielen,
haaiden, radio en stofzuigers zijn
nu aparte verkoopruimten inge-
j richt, terwijl de inrichting van
i het nevcnbedrjjf ,Sun£ield kle»
ding' welke in hetzelfde pand is
ondergebracht, eveneens werd ge
moderniseerd.
De verbouwing werd uitgevoerd
door 't aannemingsbedrijf A. Hel-
minck, welke firma ook de nieu
we winkelinventaris leverde. De
moderne TL-verlichting werd ge
ïnstalleerd door het electrotech-
msch bureau J Kikkert, terwijl
de asbestcementvloeren werden
aangebracht door de firma J. L.
Trumm.
J. H. Haarbosch 40 jaar
bij Pakhuisnieesteren
Op I Januari 1952 hoopt de heer
J. H, Haarbosch de dag te herden
ken waarop hij 40 jaar geleden in
dienst trad bij de firma Pakhuii-
mees teren.
Op 18-jarige leeftijd werd hij als
aankomend bediende in de vetafde
ling geplaatst en hij ontving in April
1938 zijn aanstelling tot procuratie
houder.
Gaarne herinnert de directie aan
de grote steun, die zij van de heer
Haarbosch mocht ondervinden in de
zo moeilijke dagen van Mei 1940
toen vrijwel het gehele bedrijf van
Pakhuisnieesteren werd verwoest.
De heer Haarbosch gaf voorts de
stoot tot de oprichting der perso
neelsvereniging. Zijn echtgenote
verleent in het sociale werk der fir
ma belangrijke diensten. Op Dins
dag 8 Januari wordt in hotel At
lanta een receptie gehouden, waar
dc jubilaris vanaf 2.30 uur zal ont
vangen.
Dit keer eens een paar
woordjes over het nieuwe
model bustehouder: de
WAL A strapless
(de belia zonder
hch onderban dj es).
Voortreffelijke pasvorm-
Voldoet aan. de niet ge
ringe eisen, dia U aan 'n
beha stelt. Ontworpen
om te dragen onder uw
avondjurk. U moet de
Wala. strapless by ons
eens komen passen. Het
verplicht XI tot niets.
WALA-HUIS
Xoorttslnpel SS
DE KROON
Sehici/omsercKfT tS
ZwarCjans/raaf. li
Severiandnelacm aS
Plcinwcg 1
Lagere pryseit,
Husqtarna Handnaaimaehinf/238.' i
Zïg*ag, «lec„ draagbaar in-
koffer naar keus* S55.-1
machine... 20 rertch Mende bewerkingen.
PÏJY DAM'# Naaimachinehandel J
1 k'ierambachtsstraal 6? - Tet. 52116 - Rotterdam.
F Beyerlandulaan 184 - Rotterdam - Zuid.
Alles op 't gebied van
TAFELZILVER
echt zilver en pleet
V\ I; I il PII V. OLDENBARNEVEIDTSTRAAT 3
HULL h. COOLSINGEl - TEL. 26552
ONZE SPECIALITEIT
IMITATIE
FWTEUiLS
Campl. woninginrichting
Walenburgerweg l tel. 42390
BU
van
IS UW KLEDING
IN ELK GEVAL
TELEFOON:
28026
26669
OOSTZEEDIJK 205—208
bontmantels
zonder verhoogde
weeldebelasting
SLAAGT BETER MET
Producten van de fobriek
dia U reeds 30 joren de
bekende Eeonosm Azijn
levert
Voer W«d*rv«rkop»r*
TELEFOON 36593
f
i FIJNE KWALITEIT
J
NYLONKOUSEN
3.95
met donkere naad
JACOB CATSSTR.'gQTJ
"j
STAOHOUD ERSW.13Ai
r.iiri'r-yia i
Alle noodzakelijke verzor
ging om er permanent ge
soigneerd uit te zien, krijgt
IJ in ons Am er. behande
lingssysteem. Vraagt vrij
blijvend Inlichtingen
SCH O ONH EIDSINST1TUUT
„BEÜUTY CU F'
Mevr, Jeanne Klarenbeek-
Bzlckea. Med. ged. schoon
heidsspecialiste
BERGWEG 49 A. Tel, 81*71
(geen winkel) Bovenhuis!
APPELBOLLEN, SAUCIJZEN BROODJES EN
AMANDELBROODJES 25 CENT PER STUK
Nieuwjaar»- en kalonderlearten vanaf f 1,40 p. si-
L. COHEN'S BANKETBAKKERIJ
LUSTHOFSTRAAT 64 - TELEFOON 28848-28314
12 JANUARI K
BEGINT DE I
RESTANTEN I
OPRUIMING
N. BINNENWEG 316
Inlichtingen over deze
rubriek;
Telefoon 25430
DAMES!
wy zyn ges]
op het gebit
DAMESMODE
U kunt keus maken uit
een ongeévenaarde sor
tering moderne
ZUden en wonen stoffen
Garneringen
N uister sfournjturen
Handschoenen
Kousen
Shawls enz. enz.
DAMKSMODEM AG AZIJN
3e PUnackerstr. S. tel. 43528
Plein weg 222 TeL 79024