RUBROEKSTRAAT
41
43
45
SAMENWERKING EN CONCENTRATIE IS
TIJD- EN GELDBESPARING
KARWEI,
Het „Artistenpension" van
Wim Soimeveld
Vergiftigd sinaasappelsap
in boordevolle glazen
Ni
Uit het gehele land worden
bezoekers verwacht
Half Mei gaat
voor dak
lozen open
dat veel
vreugde
schonk
Voor Uw Bloementuin
ROTTERDAMSE BIOSCOPEN
Groothandelsgebouw, trots van Rotterdam (5)
"N
iaterdag 9 Februari 1952
De gevels van de panden 41—43—45 in de Rubroek
straat trachten 't grote werk, dat daarachter wordt
verncht, geheim, te houden.
Omstreeks half Mei zal de
strakke, grauwe lijn van de hui-
zengevels in de Rubroekstraat
1 i -J gebroken worden door vrolijke
TADIf^lC Vnnr n O Lrwapperende vlaggen en wim-
V U.C*JV pHpt accerit v(Ln de ver
siering zal «allen op de vanden
414345, die voor kort nog
dienst deden als normale woon-
hutten, maar dan door vele nij
vere handen omgetoverd zullen
zijn tot een klein paleis. Trots en dankbaarheid rullen het gelaat
van dominee Van Krimpen tekenen, wanneer de opening van ryn
„paleis" dat onderdak ral Verschaffen aan ongeveer 100 dafctosen,
plaats vindt. Het zal list alleen- staan als resultaat van de grote
hoeveelheid werk en energie welke onder zijn bezielende leiding
werd cpgebracnt, maar bovenal als een symbool van samenwerking
en offervaardigheid die door zovelcn bij het tot stand komen van
dit jeugdhuis werd betracht. Een symbool dat getuigt van waarach
tige gemeenschapszin en dat naar wij hopen gedurende lange jaren
zijn warmte moge uitstralen irt dit zo dicht bevolkte deel van onze
i stad.
Kalk, cement, zand en puin
hebben vette sporen achterge
laten op het trottoir voor de
panden 41-43-45 van de Ru
broekstraat en het wat morsig
gemaakt. Zij en de grote
vrachtwagens, die in ijl-tempo
van hun lading worden ont-
nsVan TC Tim TIP Tl ^aan* verraden wat de gevel hier en daar gepleisterd
A i-VI1111 jJCll tracht geheim te houden. Hier is men bezig aan een groot
Brand aan Ringdijk
in kiem gesmoord
Vermoedelijk door oververhitting
van een kachel ontstond gisteravond
omstreeks halfnegen brand in het
carrosserie- en wagenbouwbedriji
van J. van der Kraan aan de Ring
dijk 98, Het vuur ontstond nabij het
dak waar de pijp van de kachel
langs liep. Omwonenden zagen plot
seling vlammen uit dit dak slaan.
De ijlings gealarmeerde brandweer
rukte aanvankelijk met de slangen-
wagens 104 on 102 en de G 2 uit
Brandmeester A. Blonk achtte het
in verband met het gevaar voor uit
breiding echter beter middclalarm
te geven waarop nog volgden de au
tospuit 12 en de slangenwagens 103
en 101. In korte tyd had men de
brand met é*en straal volledig onder
de knie, waarmede ernstig gevaar
was geweken.
Advertentie (LUS.)
Speciale reel.-aanbieding voor klan
tenwerving. 25 pracht. Bntfbloem-
planten in 5 verseh. srtn., onmisbaar
in Uw tuin en 10 schitterend gem.
Dahlia's. Bovendien Tuinchvia gratis.
Voor slechts 3.75, Dubb. pakket
f 7.Pr. kw. Toezending na stor
ting op postrekening 459404, p. post
wissel of onder rembours.
Handelskwekerij A. J. v. d. Reep,
Leidsestraat 38, Hiliegom, Tel. 5056.
De kachelpijp werd door brand
weerpersoneel gesloopt. De schade
viel nogal mee. Een vrachtwagen,
die zich in het bedrijf bevond, bleef
voor het vuur gespaard. De leiding
van de blussing werd van brand
meester Blonk overgenomen door
hoofdbrandmeester A. W. Cossee en
hoofdman A. 1. Boone.
Gerenommeerd adres:
Wim Sonneveld strijkt dit keer
met z'n bent in het „j* rtistenpen-
sion" neer, dat gedreven wordt
door Bmmy Arbous, die hij aan
het slot van de avond als de ver
loren zoon om de armen valt.
Echt verloren, want de voormalige
operette-zangeres raakte haar Wil
lem I als heel klein knaapje in de
kleedkamer van de schouwburg
kwijt; hij werd gestolen, moet u
weten.
Nu, van die tussentijd heeft hij
gebruik gemaakt om een artist van
formaat te worden. Dat weet ove
rigens iedereen zo langzamerhand
wel en waarschijnlijk ook Sonne
veld zelf, maar hij heeft nu juist
die sterke benen, die een reputa
tie kunnen dragen, hetgeen maar
van heel weinigen op kleinkunst-
gebied gezegd kan worden. Sonne
veld, ondanks rijn meesterschap,
Zelfs de tuin sneuvelde. Hier ziet
men de douche-cellen irt aan
bouw.
Aanvankelijk doet htj wat achter
dochtig. Immers hy weet dat de
bouwondernemingen, die dit karwei
op zich hebben genomen en het vol
ledig zullen financieren, beslist niet
waar loost hy de preek met Inte
gendeel, hij vindt deze een van de
hoogtepunten uit het kerkelijke
leven en van zijn werk onder de
jeugd Om de uit balans geraakte
jongeren.^ die veelal :n de volks
wijken niet meer tot een kerk be
horen. op te vangen, zijn jeugd
huizen nodig. Het clubhuis-'oge-
ment dat m de Rubroekstraat
komt, is niet het eerste Stichting
„Clubhuizen, de JeuBdhaven"' be
zit. over de gehele stad verspreid,
kleinere en grotere nederzettingen.
Direct na de oorlog ving dominee
Van Krimpen aan met het herstel
van de schade die tijdens de oor
log werd aangebracht. Daarnaast
ontwierp hij vele nieuwe plannen.
Het gebouw in de Van Speyck-
straat vormde het eerste hoogte
punt. Daarna volgde de verbou-
belijdt z'n geloof
in daden
FJOMIKEE VAN KRIMPEN. Ge-
J-^reformeerd predikant, belast
met de zorg voor de buitenkerke
lijken. is een energiek meifs. die
Kjl'8". °m Selocf m «.u,g Iuum we.
Ze,l: «wr publicatie. Zij willen
dit object niet zien als een reclame
stunt, maar hebben hun. steentje bij
willen dragen m het lenigen van de
grote nood die er nog steeds in onze
dichtstbevolkte stadswijken bestaat.
Hun namen zuilen dan ook voorlo
pig onbekend blijven.
Het noemen van onze relatie
stemt Van Winden wat milder en
nu blijkt de aanvankelijke hinder
nis een goede leadsman. Vlot no.
oigt hjj cms uit om met hem bet
nieuwe trappenhuis te beklim
men en de vierde verdieping, waar
eens duffe, nare zolders lagen, te
bezichtigen. Onder het- trappen-
klimmen door vindt hij gelegen
heid om ons te vertellen wat er
allemaal moest gebeuren voordat
men tot het uitwerken van de
bouwplannen, die architect Hoefc-
veen gratis leverde, kon overgaan.
Fractasch alles moest worden ge
sloopt. Honderden wagens puin
leverde oat op. Men hield alleen
een geraamte van bouwmuren en
gevels over. Eerst toen kon men
pas echt aan de slag.
Op de vierde verdieping aan
gekomen kunnen we er ons van
overtuigen dat die eerste slag
raak is geweest. Er zijn brede,
luchtige slaapzalen gekomen van
•vier bij tien meter. Ruime ven
sters geven uitzicht op Schutters
veld en de singel die Exercitie,
straat en R.K. Begraafplaats
scheidt. Radiatoren zorgen voor
de verwarm mg Het geheel ziet er
solide uit. De wanden zijn van
beton. „Dat moet wel", zegt Van
Winden, „want zij moeten tegen
een stootje kunnen". Aan de mu
ren zijn frisse stevige wastafels
bevestigd, met koud- en warm
waterkranen.
Het werk is hier bijna gedaan,
evenais op de derde verdieping,
vvaap dezelfde slaapzalen zijn.
Daar raken we er van overtuigd
dat dit logement een unicum
wordt Men is op alles berekend.
Een der zalen »al worden inge
richt als ziekenzaal en geeft nu
rpEtis indruk van een compleet
Ziekenhuisje,
Aangeland op de tweede ver
dieping worden onze gevoelens, ge
wekt door de prettige en pittige
verteltrant van onze begeleider,
bevestigd 't Is hier niet een ge
woon karwei Daar op die tweede
verdieping waar het werk nog in
volle gang is klinkt de streek
van de zaag. de klop van de ha-
mer, het snerpen van de boor en
hel schim-on van het plamuur-
ir.es anders dan op andere bouw
v. erken Reziélder. Deze bouwvak-
ai beiders. meest eerste klas vak
lieden, weten dat het object zo
spoedig mogelijk moet worden op
geleverd en dat het „af" moet zijn.
Daarom vinden zij weinig tijd
voor de fotograaf of voor een
lang gesprek met Uw verslagge
ver. De korte antwoorden die zu
geven drukken echter een prima
stemming uit en bewijzen, dat ril
meecetiokken zijn m dc sfeer. waar.
in de gezamenlijke werk gé verf du
karwei zien Zij vinden daar
vreugde in. Bij één voert die vreug
de een strijd met de weemoed. By
mevrouw Peters. Zy bewoonde een
van de huizen en moet zich nu met
een deel van de zotder tevreden
stellen. Dat is maar tijdelyk, want
hoogsiAvaarschnnlijk zat haar man
concierge worden Het echtpaar Pe
ters zal dan de vertrekken toege
wezen krijgen die er voor de zé
functionaris" worden gereserveerd.
We zijn nog lane met uitgekeken
De verdiepingen die wij te zien kry.
Ben tonen onduidelijke vormen, om
dat er nog heel wat werk moet
worden verricht. Het ligt in de be
doeling om daar ruime zalen te mft-
ken, waarin de jeugd van de Ru
broekstraat cn omgeving zich zal
kunnen verpozen. Deskundige
jeugdleider(sters) zullen daarbij de
helpende hand bieden Niets is on
gebruikt gelaten. Zelfs de tuin sneu
velde. Daar komen- de douche-cel
len. De bouw daarvan Is reeds ver
gevorderd.
object. Dat is duidelijk. Het wordt nog duidelijker wanneer we
door de opening in de muur, waar straks de hoofdingang zal
komen, binnen treden. Onze zucht naar nieuws stuit al heel;
spoedig op de eerste hindernis: uitvoerder Van Winden.
Ruim 2x/z kilometer filmcdluloid is er nodig vooraleer 3fDe GifbekerM
tot op de bodem is leeggedronken en er een einde is gekomen aan de
huiveringwekkende geschiedenis van Alan Spender en Victoria Ko-
tvelska. U de finesses van dit verhaal, dat deels in een kamp in Bergen-
Belscn, deels tn een geheimzinnig huis op een heuvel nabij San
Francisco speelt, te onthullen zou onaardig zijn. Daarom zij bet genoeg
hier te verklappen, dat de rolprent veel griezeligs bevat als listig
verborgen valputten boven een afgrondknoeierijtjes aan auto-remmen
waardoor luxe sleeën in tomeloze vaart de helling afsuizen en vele
glazen boordevol vergiftigd sinaasappelsap. Richard Basthart en
Valentina Cortese spelen de hoofdrolten.
heeft niets van die geslaagd-doe-
nerij, die zelfs de grootsten. op de
duur omiitstaanhatir maakt en mis
schien is hij daardoor juist zo ge
slaagd.
Ook weer met dit program, waar
in men naast het gebruikelijke ve
le goede enkele zeer bijzondere
stunts ontmoet, waarvan de merk
waardige Willie the Weeper-scène
er één is. 't Is een soort blues-
achtige ballade, waarin Albert Mol
een nieuw gezicht in dit en
semble (en. een aanwinst) danst en
de anderen ongeveer alle vormen
van kleinkunst demonstreren.
Een tweede ,.hit'\ schoon meer
in het pantomimisch-plastlsche
genre, dat we van Sonneveld ken
nen. is zijn waarlijk onbetaalbare
éénraansvoorstelling van wat hij
alzo op de toneelschool geleerd
heeft. Lopen (voor- en achteruit),
talrijke soorten van gezichten trek
ken, diverse methoden van schou-
cerophalen. en tenslotte „het be
danken voor applaus", verwekten
asme in de zaal, die
de gang van zaken in het begm
enigszins afwachtend, hoewel ge
amuseerd had gevolgd.
Het is natuurlijk ondoenlijk zelfs
maar een opsomming van de vele
nummers en talrijke voortreffelijke
liedjes te geven. Maar „Mijn eigen
krant" was toch wel heel navrant
bij Lia Dora na en Conny Stuart
maakte van „Neem je vos terug"
cn „Santa Maro" bijzonder zotte j
episodes. Guus Verstraete en Em
my Arbous zijn ook van die ver
trouwde krachten, die men in dit
ensemble niet zou willen missen,
evenmin als de bekwame pianist
Han Beuker, die de muzikale lei
ding heeft (we hopen dat hij zich
Capitol
Dat het begrip „oorlog" voor niemand
enige prettige herinnering oproept zul
len we niet in discussie brengen. Tcch
is de regisseur Nicholas Ray sr ondanks
't pure oorlogsgegeven van zijn ..Lucbt-
dulvels boven de Pacific" m geslaagd
een zeer zuiver denkbeeld te geven van
de noodzakelijk harde geest onder man
nen, die noodgedwongen een walgelijke
strijd moeten voeren, omdat hun levens
die van anderen kunnen sparen. Men
heeft met geschroomd de bruutste lucht,
gevechten, inclusief delen van uiterst
realistische journaal-opnamen, ra deze,
ietwat stoer getitelde, film te introdu
ceren, maar op voorbeeldige wljre heeft
men er óók tegen gewaakt de schaal
naar het zo gemakkelijk hanteerbare
rook-vuur-lawaai genre te laten door
slaan. Zelfs de tegenstelling tussen de
ellende van de gevechten tegen een
onmeedogende vijand en het vaak be
proefde. sentimentele „menselijke trekje"
van de mannen, die men dan weekhartig
„jongens" noemt 3s, gelukkig, niet uit
gebuit. John Wayne speelt een uitste
kende rol evenals Robert Ryan, „Love
nu niet ergert'.). Dini de Neef is and kisses" blijven, afgezien van' enkele
van Cor Ruys overgestapt, ze heeft onbelangrijke episoden, absent. En dat
talent voor cabaret, maar een dui- is volkomen m overeenstemming met
rJAtïlk Kppld -var, tiaar canaHtdten i het gegeven, dat ssn de „Wildcat, -jagers
wT Jf 1 van de vliegdekschepen geheel, en zon-
kon men nog met krijgen. Deder tw,jfe] terecht, h» H«m
meeste teksten zijn vanAnnie hoofdrol schonk.
dominerende
Schmidt, enkele van Ina Fhllippo
en Wüly van Hemert. J. J. van
Mechelen en Wim Hora Adema
leverden, er leder één.
Bij al dit aangenaams en voor
treffelijks moet men nog optellen
de uitstekend gevonden costuums
en décors naar het ontwerp van
Colosseum
Cineac en Victoria
Daverende lachsalvo's ontketenen drie
Engelse infanteristen, die bu het begm
van de vorige wereldoorlog er een goede
„Drie van de infanterie"
(CINEAC. COLOSSEUM en
VICTORIA)
kampement brengen, terwtjl rij, toen
hun kleding verloren ging, met in allerijl
geeonfisceerde zijden dames-négligéa de
strijd tot de overwinning voortzetten..
Dat hierbij een goedhartige kolonel tot
wanhoop wordt gebracht, laat zich. be
grijpen, Het driemanschap wordt ge
scheiden, maar dan komt de ware
vriendschap naar voren.
Deze kostelijke geschiedenis, „Drie van
de infanterie", gebaseerd op de novelle
van Rudiard. Kxpimg wordt voortreffe
lijk gebracht door Stewart Granger.
Walter Fidgeon, David Niven. Robert
Newton en Cyril Cusack.
Volkstoneel voor
buurtverenigingen
DS VAiV KRIMPEN
man van daden
Ving van een winkel in de Sint
Mariastraat tot clubhuis, waarin
ook de buurtverenigingen hun by-
eenkomsten hielden. Het werk nam.
een grote vlucht Zo groot zelfs
dat het aantal vaste medewerkers
van dominee Van Krimpen uit
groeide tot vijftien, permanent aan
gevuld met vijf volontaires meestal
leerlingen van de school voor
maatschappelijk werk. die bij hem
bun practhkjaar vervullen. Hij
heeft er slag van om de mensen
voor het goede doel te interesse
ren, Dat moge blijken uit de
wijze waarop hij een groot deel
van de bouwondernemingen uit
Rotterdam en ook daarbuiten tot
dit grote offer bracht. „De som,
die ons werd geschonken, is zeer
aanzienlijk," aldus dommee Van
Krimpen, „maar niet voldoende, we
zijn er nog lang niet Het gebouw
in de Rubroekstraat moet nog
worden ingericht. We hebben boel
veel nodig: o.a meubilair, bedden,
dekens eri lakens. Zoudt u dat
vooral in de krant willen zetten en
noemt u dan ook even ons giro
nummer. Het luidt: 515700."
We doen dit gaarne omdat we
dé overtuiging hebben dat domi
nee Van Krimpen de grootste be
langstelling voor zijn werk ver
dient.
ALF Maart gaat de firma F. L. Vollemans onenin parfumerieën, toiletartikelen
en kappersinstallatiesover naar haar nieuwe bekuizing in het Grootkandelsgebouiv. Dat zal
een opluchting gevent In het pand Schiekade 114-118, waar de firma na het bombardement
een tijdelijk anderdak heeft gevonden, moet men zich heel erg behelpen. Daar zitten, de ver
schillende afdelingen boven op elkaar; er ij niet eens een spreekkamer om de clientèle te
ontvangen. Na twaalf jaren zal het leed dan eindelijk geleden zijn. Het Groothandelsgebouw
heeft wifA'omjf gebracht.
Vele Zuiderlingen waren gister
avond naar het R-K. Gebouw in
de Stampioenstraat getrokken om
de eigenaars van stemmen, jiie
vaak via de radio in de huiska
mers klinken, eens met eigen ogen
te aanschouwen. Het gezelschap
van Maarten Kapteyn met Jetty
Cantor, Joop Doderer en Jan Le~
maire voerde daar namelijk het
votkstoneelstuk „De Schippers-
dochter'*, door Jan Lemeire, op.
Met medewerking van de Rot
terdamse Gemeenschap was deze
avond georganiseerd door de
buurtvereniging Oranjedam en
Zinkerstraat. Ondanks een zeer
korte tijd van voorbereiding was
de zaal nagenoeg vol. De heer H.
Binnendijk, voorzitter van de
Oranjedam, sprak het welkomst
woord uit. Na hem beklom de
heer J, M. de Heer, secretaris van
de Rotterdamse Gemeenschap, het
spreekgestoelte om een gloedvolle
speech af te steken over doel en
middelen van de Rotterdamse
Gemeenschap.
Het toneelstuk, dat zich afspeelt
felijk 'A-erkende stal van Grcothandelsgeboim-en ff** ff
tvu nnH» rio otvf*v,*** i ooeiQe de aanwezigen zeer. voor-
t- I,», azitten. In die periode, toen men het met
avondje logeren in het „Altisten- de krijgstucht blhkbaar niet zo heel erg
pension is ?en gebeurtenis om I nauw nam, beleefden de2e mannen de
niet over te slaan (Tot nader order j ene klucht na de andere. Als maharadja's
in Luxor). H, F. REEDIJK lieten zy zich m een. draagstoel naar hun
Mevrouw Beters wijst met een
beetje weemoedige blik de plaats
(tan uiacr eens haar keuken was.
Met de heer F. L. VoEemans Jr hebben wü een.
lang gesprek gevoerd over het Groothandelsge-
bduw. Hij is een van de mensen, die ogenblikke
lijk door het idee werd gegrepen en èr zich achter
heeft geplaatst. Voor hem is eén van dë belang
rijkste aspecten de samenwerking. Daarvan geeft
hij een bondige samenvatting.
„Toen ik," zegt hij, „betrekkelijk kort na de
ramp van Mei 1940. pogingen in het werk stelde
om tot herbouw van onze bedrijfspanden te ge
raken, besefte ik al spoedig, dat samenwerking
met andere firma's noodzakelijk was. Ik 20cht
daarom contact met een zestal bekende Rotter
damse groothandelaren en opende besprekingen
om tot de bouw van een groot pand voor zes
tot tien firma's te komen. Men was toen echter
nog niet rijp voor het idee van „gezamenlijk
bouwen". Iedt.r wilde de beste parterreruimte en
zijn eigen voordeur hebben. Daar dit zonder meer
niet mogelijk was. liet ik de plannen los, totdat
ik bij toeval hoorde dat de heer F. Pot ook met
dergelijke plannen rondliep.
Later bleek dat de heer Pot er precies zo over
dacht als ik, met dit verschil dat zijn plannen
een huisvesting omvatten van zestig tot 100 groot-
handelaren in écn gebouw. Dat was dus tien
maal zoveel. Hoe dat allemaal is verder gegaan
heeft de heer Pot u verteld. (In nr 2 van deze
serie). Stellig geloof ik dat slechts onvoorstel
bare omstandigheden zoals het bombardement
de mensen er toe brengen kunnen een samen
werking te creeren als die. welke tot de tot-
standkoming van dit grootste gebouw van "West-
Europa heeft geleid. Het beschikbaar stellen van
enkele mlllioencn guldens als grondkapitaal voor
een verzamelgebouw is werkelijk geen kleinig
heid, maar dat is dan toch maar door een betrek
kelijk kleine groep Rotterdamse groothandelaren
gedaan.
De architect, de heer Maaskant, werd spoedig
geheel opgenomen in die sfeer van samenwer
king en hij weet thans heel wat af van de wensen
en noden welke de groothandelaren beheersen.
Typerend is een uitspraak van dc heer Maaskant
dat hij nog nooit zo'n gemakkelijke principaal
heeft gehad als de N.V. Groothandelsgebouwen.
terwijl het toch het grootste bouwwerk is dat hij
ooit heeft gemaakt en wellicht ooit zal maken.
Dat zit met in een „laisser aller" politiek van
het bestuur, maar veel meer in de geweldige
bundeling van belangen van de meer dan hon
derd groothandelaren, waardoor de taak langs
grote lijnen kan worden verricht, Wat nu de
samenwerking betreft, die zal na het gereed
komen van het gebouw niet ophouden, integen
deel, Iedere groothandelaar Üëeft er belang bij
dat zijn klanten uit het gehele land van tijd tot
tijd zyn magazijnen en monsterkamers bezoeken.
Dank zij de aantrekkelijkheid van de verschil
lende collecties in een assortiment, dat men elders
in Europa tevergeefs onder eén dak zal zoêken,
zal de detaillist of ambachtsman, die het goed
met zijn zaak meent, de noodzakelykheid inzien
van enkele malen per jaar het Groothandelsge
bouw te bezoeken.
Om het de2g mensen gemakkelijk te maken
zullen uiteenlopende groepen uit alle delen van
het land in de gelegenheid worden gesteld per
autobus (gratis) een bezoek aan het Groothan
delsgebouw en de zich daarin bevindende talloze
monsterkamers en speciale shows te bréngen. Een
en ander wordt gearrangeerd door de voortref-
N.V. onder de enthousiaste leiding van haar
directeur, de heer Thurmer.
Nooit tevoren zijn de Nederlandse detaillisten
en ambachtsbeoefenaren in de gelegenheid ge
weest zovele groothandelaren en derhalve een
ongekend groot aantal collecties op één dag af
te doen. Ook hier weer: samenwerking en con
centratie is tijd en geldbesparing voor de bezoe
kers. Meer en meer wendt de detaillist zicli tot
de groothandel, waar hij talloze producten in één
hand verenigd vindt; het betekent voor hem tijd
en geld winst. Overtuigd van deze, in het huidige
tijdsgewricht met te verwaarlozen factor, hebben
de groothandelaren welbewust hun belangen en
die van hun afnemers onder één dak verzameld.
Naast het begrip: Rotterdam - Havenstad, ont
staat een nieuw, namelijk: Rotterdam - Groot
handelsstad. Immers, vrywel alles wat goed en
courant is_ kan men in het Groothandelsgebouw
kopen: en'wat men straks als detaillist daar met
kan virtden is misschien de moeite om het afzon
derlijk in te kopen, niet meer waard. Zo'n artikel
heeft zich dus aan de samenwerking onttrokken
en het is te tijdrovend, dus te duur, om het af
zonderlijk te gaan behandelen.
Het is m i. volkomen juist wat dr W. F, Lich-
tenauer schreef in het winternummer van het
periodiek „Groothandelsgebouw": het laat
zich, naar menselijke berekening, niet inzien, wel
ke factor de machtige beweging zou kunnan
tegenhouden waarmede het zwaartepunt van dit
gedeelte der wereld zich ook op groothartdels-
gebied naar Rotterdam zal gaan verplaatsen."
Zo zag de heer F. Pot in het voorjaar tan
1945 het Groothandelsgebouw. Hoewel het
architectonisch een andere oplossing kreeg,
Zijn de principes volkomen bewaard ge
bleven.
al het sterke en meeslepende spel
van Jan Lemaire als de schipper
was knap, terwijl ook de andere
spelers bun vakmanschap bewe
zen, Jetty Cantor in de moeilijke
rol van Netty, Maarten Kapteyn
als Ar ie en Joop Doderer als Ba
rend. Deze prémière van het op
treden van een volkstoneel-gezel
schap voor leden van buurtver
enigingen is geslaagd en verdient
alleszins navolging!
Pianorecital
Lilly van Spengen
het tweede studiefonds-con-
van het Rotterdams Toon
kunst Conservatorium in de Aula
van het Museum Boymans treedt
de pianiste Lilly van Spengen
Woensdagavond 13 Februari op.
Op
eert
ui :tx'_ GTf ssvCSExr
ro: v.m ars m mum".
ra ra ssssim.
"E rr-a - 'k tsuHi. -
u) rr-m
Uiteengedreven
Het bootje naar het Prinsen-
hoofd uaarj niet meer. Behalve
aan de soms stampende en slin
gerende öutewaterspattende over
tochten over onze brede rtvier
behoud ifc nog een herinnering
aan dat heen-en-weert je. Wy la
gen aan hét Prinsenhoo/d, De
loopplank was al weggetrokken.
De ratling nog met toegeklapt. de
tros wel los. Waarom rinkelde
de mackinekamertelegraaf niet?
Waarom, voeren wij niet door?
Daar kwam nog iemand aange
rend. De kapitein gaf hem nog
een kans. Met een sprong tras
het te halen. JVog voel ite de sta
gende spanning. Van dé helling
rende de man. En langzaam
langzaam dreef het bootje af.
Wind en stroom speelden er
zoetjes mee. Breder, steeds bre
der werd de streep water. Wat
een sprong moest dat worden!
Toen hij vlak bij was hield de
laatkomer zijn vaart in, Hy durf
de niet. Het bootje voer weg.
Het onverbiddelijke van uit
eendrijven heb ik toen als kind
intens beleefd. Later zag Ik het
te'kens: een moeder en een doch
ter, een man en een vrouw. Uit
één zo stil cn nauiuélyïcs
merkbaar. Zo smal de spleet in
't eerst. Tot het opeens te ver
is en met geen sprong te halen.
Een mens en God. Uitéén. God-
wordt een vraag en de mens ook
voor zichzelf probleem. Kan het
oöit goedkomenVan ons uit:
neen. Van God uit: ja. Want de
tual komt naar hét schip. God
tuil de scheiding niet.
F. OBERMAN.
