Lente trekt uit alle windrichtingen zegevierend
een ontwakend Rotterdam binnen
Wij ontmoetten haar in de vier verste
uithoeken van onze stad
Grijs is dit voorjaar een
geliefde tint
Oost
Resultaat klokkenactie
ver beneden verwachting
Noord
Vier uithoeken
van Rotterdam
West
Zuid
MODESHOW VAN GERZON
~"A
Vandaag begint
de LENTE
Straatcollecte bracht in Rotterdam nog
geen duizend gulden op
Donderdag 20 Maart 1952
De Spijkenisserbrug ligt op het kruispunt van
vele belangen. Aan. de horizon verheft zich. het
complex der pelroleummaatschappijen, tankpark,
schoorstenencat-cracker, eeuwige vlamMeer
naar het westen duiken de rietomzoomde boorden
van de Botlek op. En dan is er altijd nog het
dorp Spijkenissedat in het klein doet wat grote
broer doet: industrialiseren*
Ieder bloeiend sneeuwklokje heeft het reeds gestameld, iedere vettig-glimmende
kastanjeknop glimlacht het en duizenden spreeuwen zingen er aldoor van, nl.
dat Z ij komt, de Lente, onherroepelijk komt. Daarom zijn wij haar te-
gemoetgegaan aan de uiterste grenrpalen van ons Rotterdamse grondgebied, om
haar met een diepe buiging te begroeten.
Wij achten de komst van de Lente van zeldzaam groot be-
lang, vöor iedereen. Laat zij voor de een betekenen: een lager
kolenrekening, voor een ander een maal verse groenten,
voor een derde: vacantieplahnen, en voor een vierde: luchti
ger, nieuwe, kleren aan een gezonder body: Lente is en blijft
een hoopgevend begrip vol zoete beloften. Daarom wilden wij
de eersten zijn, om haar, namens u eerbiedig de hand te kus
sen, een hand, waar wij ons diep overheen hebben gebogen.
Diep, omdat wij blij waren, dat wij haar mochten welkom he
ten, al ging zij in een stemmig grijs gekleed.
een drup aan zijn neus en had hij
paarse handen, maar dat kleurde
prachtig bij de vijf soorten geel
van iiin narcissen-m-petroleumbhk-
M__ ken. Wy stoven de Hoge Limiet af
ET een wagentje, dat begreep naar de Witderse Kaai. een soort
waar wij heen wilden en dat landBCheidinkje tussen twee droag-
7,elfs zo nu en dan de naderende gelegde moerassen. In de verton
Lente 'n z'n wielen had, vlogen reden enkele eenzaamlmgen mest en
wy omtrent Plaswijck een hoek zjj wierpen die verre van zich: de
om, waar een onbezoldigd bloemen- mest dampte, Wij kwamen de Wil-
koopman stond. Wel had hij nog derse Kaai zeeziek ten emde. waar
een blank huis
stond met wat pril
gepopulierle er om
heen; het rook er
naar venig water
en kleiige panne
koeken en naar
groen, dat zich met
nevel voedt. Hier
was het: Rotter
dams noordelijkste
punt. De Witderse
Kaai gaat er over
in de Bonfut en
die Boniut klimt
als met vermoeide
klompen tegen de
hoge Vaartweg .van
Rodenrijs naar Ber.
kei omhoog. Door
de Vaart worden
groenteschuiten ge
boomd, dag-in.
dag-uit; overal glas
van kassen en wa
renhuizen, en om
dat er overal kas
sen en warenhui
zen zijn, steken et
telijke pijpen hun
kop in de zware
lucht en liggen om
de honderd meter
zwarte steenkolen meisj
opgetast.
Zoals iedere 'gemeente heeft
Rotterdam ook een noordelijk
stezuidelijkste, oostelijkste en
westelijkste uithoek. De noorde
lijkste ligt tegenwoordig nog
geen kilometer ten oosten van
het station Rodenrijs van de
Elect?ische. Er is daar een hoge
(Wilde?se) boczemvaart, en een
landweggetje, de Bonfutgokt
er moedeloos ee?i sotnbere pol
der in, om als een sooit la?zd-
scheidinkje citidclijh een uitlo
per van de Hoge Limiet te
ontmoeten en terug te keren tot
ccn schaars-bewoonde wereld.
Rotterdam's zuidelijkste punt
ligt niet bij Smitshoek, doch
ecen tc?i zuidwesten van Poor-
tv gaal aan de Oude A laas,
ruim een kilometer te?i zuidc?i
van de hoge Spijkenisserbrug:
een dt ome lig punt voor een
wereldstad. Bij hel noordelijkste
punt ruikt men Dc Giocntc, bij
het zuidelijkste de Bi?inenvaart en de zoetwatervisserij hoe
ziet het ei bij het oostelijkste en het westelijkste uit?
Rotterdam's oostelijkste punt vindt men midden i« de
Alexander polder, aan dc Kapclsewcg het ruikt er naar vee en
naar dampig veen.
Neendan Rotte?dams Far West: eigenlijk is, bij laag water,
een reepje strand van de Beer het uiterste westen, ??iaar toe?i wij
er kwamen, Hep de zee nogal hoog op, zodat wij naar hel Lickt-
torentje van de Noorder pier trokken, vrijwel even westelijk ge
legen. Daar eindigen de rivieren, die uit het hart van Europa
komen daar is niets dan grote ZC€ en waarmede de zilte Zee
ons voedtbeseffen wij allen dagelijks.
Na een wandeling over de zonnige binnen te stappen, ook al was dat
Coolsmget, die zo langzamerhand om de voorjaarsshow te "bezoeken,
een boulevard gelijkt. Rotteidam
waardig, viel het niet mee het mo
dehuis van. de N.V. Gebrs. Gerzon
zocht naar madeliefje,
maar het steeltje was te kort, om
het reeds in het Knuistje-te kunnen
houden.
Waar een huis is zijn kinderen
Ambtsjubileum bij het
G.E.B.
Onder grote belangstelling vierde
fisteren de heer W. Kranendonk
van het Gemeente Energiebedrijf
zijn 40-jarig ambtsjubileum. Aller
eerst werd hij in de kring van zijn
gezin gecomplimenteerd en gehul
digd door de directeuren ir C. 1.
Ruiter en H. A. van der Maas, waar
na eveneens woorden van sympa
thie werden gesproken door d" he
ren E. Leydekker, P. A, van iuet
on A. J. van der Werff. De heer
W. Sas wenste de jubilaris geluk
namens de Nederlandse Christelijke
Bond van Overheidspersoneel, in
welke Bond dc heer Kranendonk
reeds vele jaren lid is van het be
stuur van de afdeling Rotterdam.
Ook de Algemene Bond van Amb
tenaren gaf bij monde van de heer
A. Verhoeven blijk van waardering
cn belangstelling. Een en ander ging
vergezeld van cadeaux en bloemen,
De heer Kranendonk heeft in har
telijke bewoordingen aan Directie,
Chefs, collega's en bestuurders zijn
cïank betuigd voor al het goede op
deze onvergetelijke dag.
Piano-recital Bram Boelee
De pianist Bram Boelee geeft on
der auspiciën van de Rotterdamse
Studenten Muziekvereniging op
Donderdag 2? Maart, 's avonds om
8 uur in sociëteit „Asker" (Mathe-
nesserlaan 372) een recital. Hij speelt
werken van J. S, Bach, Rob. Schu
mann. Fréd Chopin, D. Kabalefsky,
Jos. jonger., M, Ravel en Cl. De
bussy.
Geen takken met knoppen,
die op bersten staan
Waar een huis is,
zijn mensen, zijn
kinders. En waar
kmders zijn, zijn
ogGn, die nog >vel
ens iets andeis
menen te zien rkm de grauwe wer-
gehjkheid
De mensen, die in deze uithoek le
ven, leven on zweren bij DE TUIN,
bij DE VEILING zij z Ij n tuin
cn veiling geworden, uiterlijk en in-
nerlyk. Nu ja, een enkele heeft ook en kom langs de Bonfut Rotterdam
nog „beesten*' lopen. binnen, al was het alleen maar, om-
Rotterdams noordelijkste buiten- dat dat zo'n wonderlijke naam is
kinders speelden stil: jongetjes voor een zwart-grauwe poldersteep
haalden met een emmer 33" een en omdat daaft een. handjevol stille
touwtje een modder sloot je leeg, een kinders is, dat het wel zal begrijpen.
Wij zagen er de enorme, sombere
polderkom tussen Rotterdams
noordpool, Berkej en Bergse nhoek
nog eens op aan. En wij reden de
levensgevaarlijke Bonfut-Wilderse ^uiltobHrSè'ïês-
Kaai peinzend terug, neuriënd; tilente stanken op-
„Kom, o Zonne, zend uw stralen'
baan de autoweg
snijdt, die Capelse
weg dan "is zo
recht, zo kaal sn
zo volmaakt sfeer
loos en de sloten
aan weerszijden
laten van onder de
rimpelige vellen,
vet-f luorescer en d
Doe ons een genoegen. Lente,
ET R wuifden hier, op dit allcr-
westelijkste punt van Rotter
dam, geen takken met knoppen die
op bersten stonden cn er geurde
geen vette aarde. Er waren dus ook
geen weiden met pril gras. waarin
veulens en Jammeren dartelden en
er was al evenmin iets te bespeu
ren van voorjaarsbloemen. Het al-
Jer-westehjkste punt van Rotter
dam, dat zou de semaphore kunnen
zijn of de vloedlijn van het oker-
kleurige strand 'n Hoek van Hol
land, maar wij zochten het verder
op, over de Noorderpier met zijn
grimmige basaltblokken, overdekt
met glibberig zeewier, zijn aange
vreten golfbrekers, steeds verder
naar het einde toe, naar het een
zame vuurtorentje en de einde
loosheid van lucht en. water.
En daar, op dat allerwestelijkste
punt van Rotterdam, was het, hoe
vreemd het ook moge klinken, len
te. Daaraan kon zelfs de misthoorn,
die om de zeven seconden zijn on
heilspellend geluid over de water
vlakte uitstortte, niets teranderen.
Dit gebrul leek een farce. Het wa
ter van de zee had het uiterlijk
aangenomen van een stille vijver-
plas, Op de Nieuwe Waterweg rim
pelde het soms verrast, ten noor
den van de pier lonkte on twinkelde
het of speelde het uitgelaten met
de algen tussen het „basalt. Een
zinderend, atmosferisch licht deed
strand en duinen blond vervagen.
De lente geurde. Ze kriebelde in
de neus der hengelaars, die onbe
wogen in rubberlaarzen gestoken
knapen, zodat ze moesten niezen en
doodsbang werden dat de vis het
had gehoord. Ze zweefde om de
moeders, die met hun rug tegen
de grimmige bunkers geleund, naar
het spel hunner kinderen kelvcn en
ze baande zich een weg door het
Transit Camp. waar de jongens in
uniform de ramen wijd hadden
opengegooid. En op de Nieuwe Wa
terweg voeren de schepen in en uit.
Het meisje dat de groet van een
olieman aan boord van een tanker
beantwoordde, had hem nooit eer
der gezien. Het was immers lente..
In de voortumt]Cs
J-T IGENLIJK was 't jammer, dat
1onze chef-kaartlezer als Ooste
lijk „lente-punt" van Rotterdam een
plek 800 meter de Capelseweg af
in het marsbevel had opgeschreven.
Want die zijweg van de grote
Utrecht-route, kruisend niet ver
van het punt waar het logge dijk-
lichaam van de toekomstige spoor-
borrelen en voorts
is, wat er nog rest
van de ingeregen
natuur zo uiterma
te iel en schraal
met haar facilitei
ten voor de op
rechte speurders
en bewonderaars,
dat dit grenspunt
daar bij dat pro
vinciale bruggetje
over de goorgele
tochtsloot wel een
heel belabberde
plek was om de
lente te ontmoeten.
Er groeiden daar
nu geen sneeuw
klokjes of crocus-
jes of iets anders
inspiratiefs. Het
enige wat we van
die lange rechte
Capelseweg met
lintbebouwing
van huisjes-met-
tuintjes-ervoor, in
onze herinnering
nu over hebben,
is de aankondiging ,v»
op een aanplak
bord dat „Het
spook van de Vryburcht" cp die
en die avond in de plaatselijke
feestzaal zal rondwaren, dank zy
dc goede gorged van de amateur- baardcr in de oude luLnen. de nuf-
toneelveremginE eni trailmjtleet sierboompjcs. op de beschutte
zeer nuchtere eni strenge UZemt hek erfjeE t.n in de i;00; van .t.: zang-
vermeldend de naam van de hoeve liJEteri En dichterbij Rotterdam
„Uver-vmgt schoof, hoe groener 't gras, hoe
Maar de lente dan, zult ge vra- meer knoppen aan de takken, hoe
gen. waar ontmoetten we haar? meer kmdeien en fietsende paartjes
Wel, op 't erf van tuinder Kooy- met bosjes kieinhoefblad en
man zaten de vrouwen buiten het sneeuwklokjes in de hand.
strijkgoed te vouwen -en kousen te
stoppen. Zomaar in d'r daagse ja
pon En de dames van de Lange
Lintstraat zaten irs de voortuintjes
van heur huisjes thee te drinken, te
praten en zich steeds te zonnen in
de namiddagwarmte.
Daar moest toch stellig de lente
aan 't werk wezen, zij het dan ook
in enigszins afgeleide vorm.
En daar, aan de rand van het
Kralingse bos, met uitzicht op de
golf links, zaten mensen op een
terrasje bij een uitspanninkje. zo
maar zonder jas onder een kaal
berk e boompje, een beetje in de
wind, die rook van verbrand loof
over f platformpje joeg. een beetle
in de zon cnhelemaal in de
lente.
Wat jammer dus, dat we helemaal
Maar verderop, de Kralingseweg naar Capelle moesten gaan om te
terug naar Rotterdam, was de lente ontdekken dat 't veel dichter by
er toch veel duidelijker en tast- honk volop voorjaar was.
ÏN Poortugaal hebben sombpr kij-
fcpndn klerken ons zwijgend naar
„We zoeken de lente."
kende klerken ons zwijgend naar Hii schudde bekommerd het
een kaart van het kadaster verwe- hoofd Bij elke stap sopten zyn
zen. De zuidelijkste punt van het Gummilaarzen in de glibberige klei.
grondgebied Rotterdam bleek jyist Over het land scheerde een troep
hmixt. nolder Zalmolaat- aan de vogels. In de verte rees de Spijke
nisserbrug grimmig uit het land
schap op. Uit de schoorstenen van
boven de polder Zalmplaat aan de
Oude Maas te liggen. Als we over
de Belhoeksedyk reden en we sloe
gen links af bij een bepaald punt,
konden we langs de boerderij van
Tummers de plek wel bereiken. Het
was allemaal gemakkelijker gezegd
dan gedaan. Het Hollandse voorjaar
is van een wispelturig soort en vette
kieigronden van de eilanden laten
niet met zich spotten. De klei was
'o vet, dat we bii dc boerderij van
Tummers de motor even op adem
moesten laten komen. Het leek wel
alsof de weg vol granaattrechters
zat.
„Waar motten jullie heen?" vroeg
een potige boerenarbeider.
popperig huisjes kringelde blauwe
die deze firma gisteren hield.
Doch. toen de eerste mannequin
ten tonele verscheen ontdekten wij
dat ook hier de lente haar intrede
nad gedaan en wij vergaten de zon.
buiten om ons te koesteren in de
modezon die bmncn scheen. Een
zeer fraaie, bijzonder verzorgde col
lectie kregen wij te zien. Te begin
nen met de slacks, de ^4 pantalon,
die dit seizoen met een nauwslui
tende band onder knie, vaak. in de
kleur van de blouse, wordt gedra
gen. Voor haar die gezegend is met
slanke heupen, een grappge dracht,
met te versmaden, op de fiets en m
ue vacantie.
Grijs is dit voorjaar een zeer ge
liefde tmt. We zagen haar m alle
nuances, zowel voor mantelcosturm»»
cn mantels als voor cocktail -en
avondtoiletten.
Op een gryze. gestreepte rok werd
een kort wijd jasje gedragen, dat
onmiskenbaar de nieuwe lyn toon
de, laag ingezette mouwen, ronde
schouders en een laag afhangen le
ceintuur alleen op ae rug, die hoog
op het voorpand haar oorsprong
vond.
Een geliefdkoosde combinatie is
ook grys met geel, terwijl donker
blauw met wit gegarneerd neg
steeds cc-n woordje meespreekt
"Vlotte mantels, wyde cn getailleer
de modellen, met en zonder cein
tuur, vervaardigd van mooie wollen
stoffen doch ook van ottoman en
shantung welke laatste soorten dan
vaak de pyranude-Jyn toonden. Bij
zonder fraai van makelij was een
sportieve mantel van grijze wollen
stof waarvan het voor- en achter
pand elkaar eerst by na aan de zoom
raakten, waardoor men het effect
bereikte als vormde het V-vormige
zijstuk en de laag ingezette mouw
één geheel.
Ook m fleurige zomerjurkjes was
er ruime keuze. Bontgekleurde rok
ken met een effen bovenstuk je,
jeugdige Amerikaanse modelletjes,
meest met aangeknipte mouwtjes en
van luchtige stoffen vervaardigd.
Verscheidene van deze toiletjes had
den gematelassecrde rokjes d.w.2.
gevoerd en ruitvormig doorgestikt,
waardoor ze enigszins uitwaaierden.
Veel plissé was er te zien, vaak
kunstig verwerkt zoals b.v. in een
grys avondtoilet, waarover een wij
de. met bloemen bedrukte organza
rek werd gedragen, die ook als cape
\7ANMIDDAG begint de lente.
Het tijdstip heeft iets te ma
ken met de cirkel die d& zon in
een jaar tijds aan de hemel
schijnt te beschrijven. Die cirkel
heet ecliptica en voor het Noor
delijke halfrond klimt in het
voorjaar die ecliptica hoger en
hoger tegen het hemelgewelf op.
Op dit he
melgewelf
heeft de
sterrenkun
de vele van.
zulke
(denkbeel
dige) lijnen
getrokken;
één van die
lijnen is de
hemelequa
tor, een cir
kel, die in hetzelfde vlak ligt als
de aardse evenaar.
Nu vallen ecliptica en hemel
equator niet samen; zij liggen in
verschillende vlakken. Op twee
plaatsen snijdt dus de zonnebaan
de hemelequator en één van die
snijpunten bereikt de zon. van
middag om 17,14 uur. Dan staat,
zoals het heet, de zen in het len
tepunt: dit is het begin van de
lente.
Een en ander zou pas op 21
Maart zij" gebeurd als wij niet
drie weken geleden met de ka
lender hadden geknoeid door het
invoeren van een 29ste Februari.
Vandaar dat ditmaal de lente
vandaag begint.
dienst kon doen. Veel baretvormiga
hoedjes worden gedragen, ook klei
ne dopjes op bloementuïltjes gely-
kend en bij de mantels en jasjes met
laag afhangende ceintuur droeg
men vaak een potvormige hoge hoed
<anno 1925) rechtop het hoofd. Dit
laatste vonden wij geen bijzonder
fraaie vondst. Wij voelen meer voor
de wat minder stevige, doch gra
cieuze dracht, vaak enkel bestaan
de uit een diadeem waaraan een
met bloempjes bestrooide voile wordt
bevestigd, of een corsage, maar die
past alleen boven een wrong laag
»n de hals.
De reeks cocktail- en avondtoilet
ten, die de ry besloot deed ons wa
tertanden, doch, indien het budget
de aanschaf hiervan niet toelaat,
koopt U dan een corsage, die, ge
dragen op de schouder, in de taille
of laag op de rok toiletjes van vorig
jaar zeker opfleurt.
De „Klokkenactie voor Amerika" heeft in Rotterdam een slecht resul
taat opgeleverd. Het landelijk comité verwachtte, dat Rotterdam circa.
30-000 zou opbrengen. De werkelijke opbrengst blijft nog beneden een
derde van dit bedrag, namelyk circa 9000.—
Zeer slecht is de opbrengst van
de driedaagse straatcollecte geweest,
namelijk nog geen 1000,—. Een ac-
rook. Wij keerden dc auto en re- tie onder de bedrijven bracht onge-
den in een grote boog naar de brug.
Daar in dc buurt zouden wij de
lente op Rotterdams gebied kunnen
betrappen.
Het dijkje langs de rivier was zo
smal dat we te voet verder moes
ten. Niemand lette op ons om de
eenvoudige reden dat er niemand
was. Een zandzuiger hoestte kool
zwarte rook. Een beurtscheepje
pruttelde dromerig onder de brug
veer S 4000.op. Ook onder school-
met een wild blaffende hond. Een
bordje „Verboden te zwemmen".
We rilden. Maar dan opeens, de
overhangende takken van een ge
weldige kastanjeboom met dikke,
zwellende knoppen, een boom die
op springen stond, die de lente in
zijn botten droeg. Op de achter-
j. - grond de brug. koele ijzerconstruc-
dqor De rivier glinsterde. Modder, tie. onaandoenlijk, koud. nuchter,
net en knotwilligen. Een boerderij streng. En toch de lente!
kinderen werd een actie gevoerd,
waartoe Sociale Zaken bussen in di
verse scholen had geplaatst. Dit
bracht eveneens ongeveer 4000.—
op. Het plaatselijke comité wijt het
slechte resultaat van de straatcollec
te aan de korte tijd van voorberei
ding en het slechte weer. Hierdoor
ken men over weinig collectanten
beschikken. Zoals wy reeds meldden
was de actie bedoeld om in het kader
van de landelijke actie gelden by een
te krijgen voor de aankoop van een.
carillon voor Amerika, Ook in de
andere grote steden is de opbrengst
van de klokkenactie ver beneden de
verwachting gebleven.
A
