Kolen en kompels vieren feest in
bloeiend Limburg
HULDE
VAN OERBOS NAAR KACHEL
HET BEGON 250 MILL IOEN JAAR GELEDEN
CELEZEN
Deutschland über Alles"
thans weer volkslied
Moord op boswachter:
vijftien jaar geëist
Marine-officieren
met auto te water
Generaal Ridgway
24 Mei in Europa
Prins Bernhard
ter receptie
Beethoven's moeilijke hymne - met -
poukenslagen „deed" liet niet
Beide beklaagden geven elkaar
schuld van dodelijk schot
Vlotte jongens
Inbrekers slaan hun
slag in Apeldoorn
NSB-jurist Wolthuis
géén advocaat .meer
Djakarta komt praten
over uitlevering van
Westerling
en gewogen i
Dinsdag 6 Mei 1952
3
(Van onze correspondent)
HEERLEN, Mei. Eigenlijk is het 250 millioen jaar ge- K
leden begonnen. In de Carboontijd. En at zijn dus de vijftig
jaren, dat de Staatsmijnen in Limburg nu bestaan maar een
knipoog van de eeuwigheid, toch is er terecht feest in het ko-
lenland, want de kolen vormen de basis voor onze economie.
Misschien is het daarom beter te beginnen met Staatsblad 170
van 24 Juni 1901, waarin te lezen staat: „Wij Wilhelmina enz. I
Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is
van Staatswege steenkolenmijnen in Limburg te exploiteren,
20 was het, dat Wij de Kaad van State gehoord enz." Dit was de i
juridische basis voor een machtig stuk werk, dat nu aan dui- j
zenden werk biedt.
En zo kon het gebeuren, dat
de huidige minister van Eco
nomische Zaken, prof. Van den
Brink op 4 Januari 1949 bij de
installatie Van de tegenwoor
dige directeuren van de
Staatsmijnen kon zeggen:
„Met gerechtvaardigde trots
kunt gij allen opzien naar het
grootse werk, dat hier in het
Limburgse land, met zijn scho
ne en sterke tradities, is ver
richt. Het is treffend, hoe de
verwachtingen, die de Com
missie voor de Mijnen, die in
1399 werd ingesteld om te on
derzoeken of ook van Staats
wege tot mijnexploitatie moest
worden overgegaan, in vervul
ling zijn gegaan."
ZUID-LIMBURG is uiterlijk, een
land val tegenstellingen, maar
ook vol natuurschoon. Hierbo
ven ligt de Staatsmijn Wilhel-
mina te Terwinselen in de zo
mer tussen groen en bomen en
de welige korenvelden. De steen
berg links is met struiken be
groeid, op de westelijke helling
poogt men zelfs wijndruiven te
telen! De mijn. -mismaakt het
landschap niet. Op het veld, is
het paard verdrongen door de
tractor, zoals onder het vel4 het
paard verdrongen is door de lo
comotief.
Toen genoemde commissie aan
het werk ging, nu 53 jiar geleden,
was de belangstelling van het Ne
derlandse kapitaal voor de bodem
rijkdommen in Limburg gering.
Als oorzaak daarvan was er aller
eerst de ligging van die provincie
tussen de twee grote uitvoertanden
Engeland en Duitsland en de
slechte verkeerstoestanden in het
Nederlandse kolengebied.
Ook hield de concurrentie tussen
de twee exporteurs de kolenprijs
in ons land zo laag, dat de behoef
te aan een eigen mijnbouw niet
sterk werd gevoeld. En ten slotte
speelde niet de geringste rol, dat
Limburg tot 1866 maakte het
deel uit van de Duitse Bondt
sterk op het omringende buiten
land was georiënteerd.
Er waren wel particuliere mij
nen, want buitenlands kapitaal,
vooral Frans en Belgisch had veel
belangstelling voor ons kolenbek
ken. Uit een oogpunt van de Ne
derlandse economie was deze toe
stand onbevredigend en zelfs ge
vaarlijk.
Vandaar, dat men de stap. van
de regering om bij K.B. van 17
April 1899 een staatscommissie
voor de mijnen in het leven te
roepen slechts kan toejuichen. Op
grond van het rapport, der Com
missie, dat reeds een jaar later
gereed was, werd geadviseerd ko
lenvelden met een bescheiden om-
vang van 4500 ha van staatswege'
te doen ontginnen.
Maar de minister van Water
staat, Handel en. Nijverheid, de
heer Lely, had over de omvang
van de exploitatie geheel andere
ideeën: hij diende een wetsont
werp in, waarin de wens werd
geformuleerd het gehele tot dan
bekende steenkolenterrein voor
ontginning door de Staat te re
serveren. En het parlement was
het daarmede eens.
Vier meter per maand
A CHTEREEN VOLGENS werden
vier staatsmijnen aangelegd:
.iets waar men niet gering over
moet denken. Voor de eerste kolen
naar het aardoppervlak komen,
zijn vele maanden verlopen. ïn"1903
werden bij Terwinselen boringen
verricht, een Duitse firma kreeg
opdracht voor de aanleg van twee
schachten: dit werk nam dertig
maanden, want men vorderde vier
meter.... per maand.
In 1906 kwam de eerste kolen-
oogst naar boven; 3172 ton. Dat
jaar begon ook de aanleg van de
tweede staatsmijn „Emma" in Tree
beek, in Brunssum kwam in 1910
de „Hendrik", vijf jaar later ver
rees in Geleen-Lutterade de „Mau
ri ts".
Zo is het dan begonnen.
Glansrijk
Wie nu een halve eeuw staats
mijn-exploitatie overziet, kan niet
anders doen dan constateren, dat
onze kolenindustrie onder- en bo
vengronds de vergelijking met elk
buitenlands kolenrevier glansrijk
kan doorstaan.v
Het is de grote verdienste van
de leiding der Staatsmijnen, dat zy
voor de specifiek eigen structuur
van het mijnbedrijf eh wat daar
uit voortvloeit, voor de onderlin
ge verhoudingen steeds een open
oog had. Men heeft begrepen, dat
slechts door het innig samenwer
ken van bedrijfsleiding en kom
pels, een gemeenschap tot stand
kon komen, waarin het leven van
de mijnwerker de moeite van de
zware arbeid waard was.
Zeker, in het verleden hebben er
verhoudingen bestaan, die men an
ders had gewenst. En nog bestaan
er bij de mijnwerkers verlangens,
die men graag in vervulling zag
gaan. Maar in het algemeen is de
mijnbouw gemeenschap gezond en
hij draagt de kenmerken van de
arbeids vrede.
Dat is een niet te overschatten
feit, vooral voor wie bedenkt,
dat het industrialisatie-proces
van het agrarische Limburg in
feite een revolutie betekende,
economisch, financieel, sociaal en
cultureel.
Goede sorg
LI ROTE arbeidsconflicten zoals
men die elders kent, zijn on
ze mijnstreek steeds gespaard ge
bleven. De goede sociale zorg da
teert niet van vandaag o£ gisteren.
In 1905 was er al een regeling voor
ondersteuning bij ongeval en ziek
te. Zes jaar later kwam het On
dersteuningsfonds. waarin ook een
pensioenverzekering was opgeno
men. In 1918 werd de acte van
stichting van het Algemeen Mijn
werkers Fonds verleden. En dit
A.M.F. is uitgegroeid tot een grote
sociale instelling, die een aar.tai
ziekenkassen, een ziekenfonds cn
•eert pensioenfonds omvat.
De sociale zorg buiten de bedrij
ven is zoveel mogelijk overgela
ten aan het particulier initiatief,
maar waar nodig troffen de Staats
mijnen zelf voorzieningen. Zo kwa.
HET la vooral de man, dte diep
onder __de grond zijn werk doet
die wij in deze dagen huldigen.
Technisch en ook menselijk
moge hij het thans gemakkelijker
hebben gekregen dan voorheen, hij
blijft iemand, die geploeterd en
gepionierd heeft.
wm§m
Inzittenden redden zich
zwemmend
HABL1NGEN Drie officieren,
onder wie de commandant van de
Nederlandse duikbootjager Queen
Wilhelmina" (die in de haven al
hier ligt), die de nationale feeste
lijkheden te Harlingen wilden vie
ren, reden met een huurauto door
het te ruim nemen van een bocht
van de vier meter hoge walkade in
de Nieuwe V/illemshaven. Zij kwa
men in ongeveer drie meter diep
water terecht, maar wisten zichzelf
tc bevrijden en zich zwemmende te
redden. Dc auto is later door een
havenkraan op de wal gehesen.
TOKIO. Het hoofdkwartier
var. het Amerikaanse commando
in het Verre Oosten heeft Dinsdag
bekendgemaakt, dat ger.eraal Mat
thew B- Ridgway op 12 Mei te 15
uur per vliegtuig uit Japan naar
de Ver. St. zal vertrekken. Vol
gens het communiqué zaï generaal
Ridgway tot 24 Mei in de V. S-
blijven. Dan gaat hü naar Frank
rijk om zijn nieuwe taak als opper
bevelhebber van de geallieerde
strijdkrachten te aanvaarden.
men er 'verenigingsgebouwen, bad
inrichtingen, wijkgebouwen, ont
spanningsoorden. sportterreinen en
speeltuinen. Een staf van - sociale
werksters verricht gezinswerk,
Eigene bewaard
T N vijftig jaar is in Zuid-Limburg
-*- een streek grondig van struc
tuur veranderd, de mijnindustrie
drukt-"sterk haar stempel op die
nieuwe structuur. Desondanks is
men er in geslaagd het eigene van
dit gebied te bewaren.
In de schaduw van mijnschach-
tén en koeltorens vindt men on
gerept natuurschoon. De mijnwer:
'ker, die de daver en dreun' van
het bezige leven van alle dag wil
ontvluchten, hoeft niet ver te lo
pen, om In bos of hei, langs
boomgaarden en velden te dwalen,
om te genieten van frisse lucht en
van volop zonlicht. En wie diep
onder de aarde werkt, kan daar
•meer dan gewone behoefte aan
hébben.
Onze mijnwerkers-dorpen zijn
onvergelijkelijk vriendelijker dan
in zovele kolengebieden elders. De
kompel in Limburg heeft zijn huis
en tuin, zijn bloemen en duiven,
hij kan zijn gezin goed verzorgen
en zich ontspanning veroorloven.
Dit is veel en daarom past het
danook nu het feest van de
Staatsmijnen te vieren, te midden
van de bloeiende bomen, die de
Meimaand zo schoon maken.
Staatsmijnen in 't goud
(Van onze correspondent)
HEERLEN. Prins Bernhard zal
Vrijdag een kort bezoek brengen
aan de mijnstreek om in Heerlen
de officiële herdenkingsplechtig
heid en receptie bij te wonen, die
door de directie der „gouden"
staatsmijnen zullen worden gehou
den. Na deze plechtigheid zal de
prins met de directie de lunch ge
bruiken, waarna hij de terugreis
zal aanvaarden. De prins is bui
tengewoon lid van de Mijn-Indu-
strie-Raad.
DEN HAAG Tot voorzitter van
de zesde conferentie van het inter
nationale hydrografische bureau,
welke op 28 April te Monaco werd
geopend, is gekozen het hoofd van
de Nederlandse delegatie, schout bij
nacht Th. K. Baron van Asbeck
chef van de dienst der, hydrografie.
Z.-Afrikaanse Volksraad
ontdekt onder haar leden
een communist
KAAPSTAD Een speciale com
missie van de Zuidaflikaanse Volks
raad heeft Maandag bekend ge.
maakt, dat blijkens haar onderzoek
het lid van de Volksraad Kahn en
het lid van de raad van de Kaap-
provincie Cameson communisten zijn
j in de zin van de wet op onder-
l drukking van het communisme,
i Het parlement zal overwegen, wel
ke maatregelen tegen Kahn en Car-
neson genomen dienen te worden.
BONN. „Deutschland, Deutschland über Alles", is weer het officiële
West-Duitse volkslied. Dit bleek uil een briefwisseling tussen Bondskan
selier Adenauer en president HeUss, waarbij de eerste er op aanflrong de
melodie uit 1841 met de tekst wan Hoffmann von Fallensleben, weer tot
volkslied ie maken. De aanstootgevende coupletten, die al te veel herinne
ringen oproepen aan Hitler's Derde Rijk zullen worden weggelaten. Alleen
het derde couplet zal voortaan worden gezongen.
Het is een lijdensgeschiedenis
geweest met dat volkslied. Kort na
de capitulatie vonden de Duitsers
het zelf al te gek om het Deutsch-
landlied, dat door de nazi's mis
bruikt was zij speelden het teza
men met hun.Horst Wessellied
als volkslied te zingen. De West-
Duitse radio besloot daarom
's avonds haar uitzendingen met een
onmogelijk-lange en moeilijke
hymne van Beethoven, met veel
paukenslagen.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Vijftien jaar gevangenisstraf heeft de officier van
Justitie bU de Amsterdamse rechtbank Maandag geëist tegen twee mannen
door wier optreden de 58-Jarige boswachter Albert van der Schagt uit
Hilversum het leven verloor op 17' Juni 1947. Het heeft jaren geduurd
voor de toedracht van het drama kon worden opgehelderd. De Amster
damse rechtbank onder presidium van mr Meihuizen heeft getracht het
In de zitting van Maandag geheel uit de doeken te doen. Het fs niet gelukt.
Buitenlandse muziekcorpsen, die
het bij officiële gelegenheden moes
ten spelen, kregen er hoofdpijn van,
In cabarets was bet mèt de be-
zettingsautorlteitcn en de militai
ren een standaardgrap gewor
den.
Bondskanselier Adenauer vroeg
president Heuss, de oude melodie
in ere te herstellen. Hij voegde er
aan toe, „dat de internationale ont
stemming over dit lied, thans zijn
kracht heeft verloren." President
Heuss heeft thans toegegeven. De
sociaal-democraten hebben al ge
protesteerd. De tekst van het derde
couplet luidt:
„Einigkeit und Recht und Freï-
heit, für da$ Deutsche Vaterland.
Danach tasst uns alle streben, brü-
derltch mit Herz und Hand. Einip-
keit und Recht und Freiheit, sind
des Glückes Unterpfand. Blüh' im
Glanze dieses Glückes, blühe Deut
sche Vaterland.
*7 o moet het er ongo- bii twee meter een beeld mensen, cic deze recon- Carboontijd verschillen
veer hebben uitge- willen geven van de bo- structies verwerpen, om- sterk van de onze. Verre
zien in Zuid-Limburg ve- men en planten, die toen' dat zij er teveel persoon- weg de belangrijkste
le, vele jaren geleden, hebben geleefd. lijke interpretatie in aan- planten in die tijd waren
Hoe lang is niet eens De palacobotanica, die' wezig achtten: er moeten de tot bomen uitgegroeide
precies te zeggen, het zal. zich bezig houdt met het leemtes worden aangevuld paardestaart- en wolfs-
rond 250 millioen jaar reconstrueren van het door een mengsel van klauwachtigen en daar
in, plantkundige en geologi- kennis en visie. Maar men naast de varens en varen-
sche verleden, heeft het kan toch zeggen, dat dik- achtigen die soms ook tot
Uit het oerbos in de niet "gemakkelijk. Men wijls latere vondsten de bomen waven uitgegroeid.
Carboontijd is steenkool vindt haast nooit volledi- waarde van reconstructies Om de schildering niet
ontstaan en die kool ge fossiele planten of bo- hebben bevestigd en zo te vol te maken zijn al-
wordt nu in Zuid-Lim- men, die reconstructie geven zij de wetenschaps- leen maar levende plan
burg gewonnen. De schil- eenvoudig maken,
der Sjef Gieskens heeft Op het schilderij hier
op aanwijzing en ont- boven ziet men eer, ge-
werp van prof. Jongmans, hele samenleving van
de bekendste païaeobcta- planten, die in het Car- lingsvermogen.
man een grote bevredi- ten getekend. In werke-
ging en de natuurliefheb- lijkheid zal men zich
ber een levend beeld en moeten voorstellen dat er
voedsel voor zijn voorstel- ook afgestorven bomen op
nicus van Nederland, op boon leefden,
een plaat triplex van één Er zijn wetenschaps-
de grond en voor een
Eén ding is duidelijk: de deel in de grond wegge-
bomen en planten van de zakt, voorkwamen.
In de verdachtenbank zaten de
41-jarige H. F. uit Hilversum en de
33-jarige M. C. P. uit Bussum. Een
koopman en «en los-werkman vol
gens de dagvaarding.
De mannen waren die Juni-dag
bezig met stelen,op het kampeer
terrein. van der Schagt betrapte
hen op heterdaad. Hij haalde zijn
boekje te voorschijn, vroeg hun
namen. Ze vielen hem aan, i Een
sloeg met de vuisten, de ander met
een baksteen. Toen Van der Schagt
bewusteloos op de grond lag heeft
een der mannen zijn pistool gepakt
en geschoten. Berekend geschoten,
zei de getuigc-deskundige mej. dr
Nieland vanmorgen. Het beruchte
nekschot. Maar wie schoot?
„Ik heb gezien,, dat Rinus hem
door het hoofd schoot", zegt de
koopman. „Ik liep naar mijn fiets
en 2ag dat Henk het pistool pakte
en schoot", zegt de los-werkman.
De koopman H. P. zegt het met
bijzondere klem. Hij praat het
meest. Hij is de man. die met een
revolver wist om te gaan. Telkens
voegt hij nog iets toe aan zijn met
talloze details doorspekt verhaal,
Waarom? Tegen hem spreekt
mr Meihuizen dringende woorden
waarmee hij hem aanraadt om, als
hij de afschuwelijke daad gepleegd
heeft, schoon schip te maken. Maar
de man blijft uitvoerig ont
kennen.
/IV de Rue Droite, een smal, om
schilderpalet-ten en socialevoor
zieningen roepend straatje in het
oude Nice, ging ik eten, want mijn
geld was bijna op en er stond daar
een restaurant waar een uit over
tuiging kokende dikke vrouw voor
één rijksdaalder een subliem diner
leverdeop voorwaarde dat je ver
heerlijkt knikte als je na elk der
■uier gangen op byna coquette toon.
zet: „Dat teas goed hè?"
Haar clientele toerd gevormd
door mensen uit de buurt. Er zat
vaak een zeer morsig mannetje in
de hoek en voegde het eetgenot
doezelig bij dat van de vele wij
nen, die hem voordien reeds had
den bereikt. Na tafel dreigde hij
wel eens in te dutten, maar dan
kwam de vrouw hem wakker stom
pen, want in een restaurant mocht
je niet slapen, vond ze, dat ging je
dan maar thuis doen.
Hef teas een streng standpunt,
waarin het ventje zuchtend be
rustte, maar ze kon ook wel teder
zijn als ze met moederlijke zorg
haar uitverkoren tafeltje verwen
de, waaraan zes bruingebrande
jongens van een jaar of twintig
waren gezetendie tijdens het eten
het vertrek vulden met hun des
kundige sportcommentaren en soms
opstonden om elkaar vreselijke
grepen voor te doen, die zij de vo
rige avond bij de catch" hadden
gezien. Toevallig kwam ik met dit
gezelschap in aanrakingtrant ik
vroeg aan de bazin naar een straat
waar ik moest wezen en ze meng
den zich in de gedachtenwisseling
die toen ontstond.
„We brengen je er wel even
heen", zet een lange jongen met
een enorme kuif en even later was
tic met hem en één zijner makkers
op pad, want de anderen waren
achtergebleven om te digereren en
Mare te drinken, een soort alcoho
lische kopstoot, die in de Rue
Droite populair bleek te zijn.
Op straat wilden zij weten uit
welk land ik kwam en toen ik had
bekend waar ik voor het eerst de
regen zag, noemden zij met een
glimlach van herkennen een paar
prominente Nederlandse wielren
ners en vroegen of Kopenhagen
eigenlijk een leuke stad was. Na
dat ik. alles bevestigd én een Ne
derlandse sigaret rondgedeeld had,
stonden zij er op mij een* glas te
offreren en tk mist at dat de een
Ange en de ander Laurent heette,
toen wij eindelijk onder het wis
selen van. hartelijke handdrukken
uiteen gingen.
„Wat een aardig, vriendelijk
volk toch," dacht ik teder. Ik denk
dit eigenlijk nóg, hoewel ik- er
een paar dagen latertoch een
beetje moeite mee had. Want toen
zag ik mijn twee vrienden plotse
ling terug. Ze stonden namelijk af
gebeeld tn het dagblad „Nice Ma-
tin", bij een groot verhaal óver de
moord op Chariot, een voormalig
leraar Engels, die als bedelaar door
de stad zwierf ofschoon hij mil-
Itoenen francs op de bank had.
staanHij sliep altijd in het gras
van de Place Massena maar soms
deed hij dat met een deel van zijn
fortuin in zijn zak. De jongens uit
de Rue Droite, zo meldde de krant,
volgden zijn gangen - nauwkeurig
en haddén heniV di j verscheidene
malen vruchteloos overvallen.
Van de slagen op zijn ongewoon
harde schedel kreeg hij grote bul
ten, maar hij bleef in tact, tot men
hem zó- hard raakte dat zijn lamp
je doofde. Toen gingen de heren
van de Süreté op zoek en grepen
de héle Rue Droite op. Ook mijn
vrienden Ange en Laurent had
den, blijkens de foto's in.de krant
met de zaak te maken en verdwe
nen in het gevang/..
Waaruit weer blijkt dat moorde
naars en hun helpers héél anders
zijn, dan ze in films worden voor
gesteld.
KRONKEL
APELDOORN Tijdens het
weekend hebben inbrekers alhier op
drie verschillende plaatsen hun
slag geslagen. Bij de veehandelaar
De W. aan de Marsweg werd. een
bedrag van f 2800 aan contanten
gestolen, dat onder een kussen was
verborgen. Een speeltuin aan de
Amersfoortseweg kreeg nachtelijk
bezoek, dat er met drank, lekker
nijen, een automaat met inhoud en
enige gereedschappen vandoor ging.
Een kapper aan de Hoogstraat ont
dekte, toen hij van zijn Zondag
middag-wandeling terugkeerde, dat
tijdens zijn afwezigheid ongenode
gasten op visite waren geweest en
zich f 1200 aan geld alsmede enige
waardevolle sieraden hadden toe
geëigend.
(Van een onzer verslaggevers)
In aansluiting op ons artikel van
Zaterdag jongstleden over de groei*
ende activiteit van de stichting
oud politieke delinquenten, de
len wij nog mede," dat dc voorzit
ter van de stichting, mr J. A. Wolt
huis. niet meer gerechtigd is de
titel van „advocaat" te voeren. In
verband met zijn politieke bezighe
den gedurende de oorlogsjaren is
rar Wolthuis van de balie uitge
sloten. Deze jurist kan dus ten
hoogste als juridisch adviseur zon
der pleitbevoegdheid optreden.
DJAKARTA, De secretaris
generaal van het Indonesische
ministerie van Justitie, mr Besar,
begeeft zich vandaag per vliegtuig
naar Nederland voor een bespre
king van de eis van Indonesië tot
uitlevering van Westerling. De pro
cureur-generaal, mr Suprapto.
deelde alt aan Aneta mede. Hij
verklaarde ook, dat sultan Hamid
reeds sedert enige weken naar
Djakarta is overgebracht en is op
gesloten in de gevangenis Tjipi
nang. Hy zeide, dat de sultan
wordt beschuldigd van strafrech
telijke misdrijven. Het tijdstip,
waarop hij voor het gerecht z&
worden gebracht hangt af van ai
verdere ontwikkeling van de kwes
tie Westerling.
Chauffeur, uit gekraakte
cabine gezaagd, bleek
licht gewond
(Van onze correspondent)
HEERLEN. Op de Kruisberg
te Meerssum is Maandagmiddag een
wals in botsing gekomen met een
vrachtauto. Waarschijnlijk heeft de
reminstaïlatie van de wals gewei
gerd of werkte de koppeling niet.
De ravage, die veroorzaakt werd.
was geweldig. De chauffeur van de
vrachtauto moest uit de cabine wor
den gezaagd. Wonder hoven won
der liep de man slechts enkele
schaafwonden op.
rfUVVVWWWWWVW
EEN der belangrijkste romans van
S. Vestdijk is „De kellner en' de
levenden", een lugubere droom,
waarin het leven van deze tijd op een.
visionnaire wijze geprojecteerd wordt.
Deze fantastische roman over dood en
leven, waarin Vestdijk zeer knap een
essentie geeft van de mens in het
Christendom, is boelend en soms met
een zeer fijne humor geschreven en
blijkt niet alleen litterair een verras
sen werk, maar bovendien toeganke
lijk voor een groot publiek. UitgeverU
B-e Bezige Bij te Amsterdam deed er
een zeer verzorgde tweede druk van
verschijnen in een goedkope uitgave
(f 3.95),
Hoe veelzijdig Vestdijk, de meest
productieve onzer auteurs, ts, blijkt
andermaal uit zijn nieuwste werk: „De
verminkte Apotio" eén roman, spelend
in het oude Griekenland van 589 tot
55H. Vestdijk beschrijft hierin de zwerf,
tocht van een jonge man, die door het
Delphi$che orakel belast ts met de op
sporing van een ontvreemd Apollo-
beeld. Dit gegeven biedt hem de mo
gelijkheid *ot een kleurige schildering
der politieke constellatie in de antieke
wereld en voocal tot een voortreftijke
kenschets van de ontwikkeling van het
godsdienstig besef van die tijdculmi
nerend in de opkomst van de Dionysi
sch» jod vzii roes en extase als aan -
vulling van de wijze lichtgod Apollo.
De schildering van geestelijke en prac-
tische Invloed van Apollo en de be
perking daarvan tot een labiele? en
menselijker evenwicht is het eigenlijke
thema van dit boek. Het mag dan al te
opgekropt zijn van historisch feiten
materiaal en tn dtt opzicht als roman
nog niet voldoende uit de verf geko
men zjjn. Vestdijk's fantaste neefl
vooral in de beelding van dit religieu
ze thema een prachtig dj etend werk
opgeleverd. Het werd uitgegeven door
ftlfeh en Van Dittmai te Botterdam en
Den Haag. (Prijs f 850
Niet alleen romans, gedichten en lit
teraire beschouwingen heeft Vestdijk
geschreven, maar ook o.a. psychologi-
sche cn theologische studies. Daarvan
heeft zijn boek „De toekomst der re
ligie" enkeie jaren geleden ln het kamp
der theologen nogal opschudding ver
oorzaakt, tje geëmotioneerde en vaak
weinig, waardige wijze, waarop men
vanuit die hoek Vestdijk aanviel, prik
kelde dr Fokke Sterksma, bekwaam es
sayist tot het schrijven van een zeer
knap opstel; „Tussen twee vuren". ïn
het eerste deel hiervan richt hij zich
pamflettistisch tegen de zijns inziens,
bewust misleidende opzet en toon der
cr hl eken en bestrijdt polemisch de ar
gumentatie ervan In het tweede deel
geeft Sierksnva vervolgens een scherp
zinnig eritiseh. essay over Vestdijk'»
boek. Tezamen met Slerksma's zeer le-
zemvaardïge betogen werden ook de
gewraakte theologische crltieken en
Vestdilk's anti-critieken. daarop gebun
deld door Uitgeverij Bezige Bij te
Amsterdam. (Prijs f 4.90).
