m
Aan visitekaartje van Rotterdam
kan nog veel verbeterd worden
Encore: drie korte verhalen van
Somerset Maugham in één film
Met plantsoenaanleg is
al veel gewonnen
Een kwart eeuw Feith:
„Da's een Feit(h)!"
Toen.., vreesde men de wonderwagen
sMhs
Gouden Onderling Belang"door
personeel gehuldigd
Radio-Jazzforum in
„De Kroon"
ROTTERDAMSE BIOSCOPEN
Aangrijpende weergave van
vlucht voor Nazi-terreur
„De krekel en
de mier
HARTJE STAD
Zaterdag 7 Juni 1952
5
Van de züde van toeristen en burgertf bestaat sinds enkele Jaren een
*eer verheugende belangstelling voor de Wederopbonwrit. Wie zftn ogen
de kost geeft, kan er het nodige van opsteken en wie er in vorige Jaren ge
bruik van maakte en dit thans weer doet, heeft bovendien het voordeel
dat hü bepaalde vergel pingen kan trekken. Htf ziet ook de vorderingen
scherper en om dit laatste ls de rit toch eigenlijk begonnen. Wij hebben
van de rit 1952 wel weer zoveel geleerd dat w0 er gaarne enige kantteke
ningen bij willen plaatsen.
Het is ons opnieuw opgevallen hoe
chaotisch het stadsbeeld zich ver
toont gaande van Station. D.P. naar
de CoolsingeL Wanneer men van het
standpunt uitgaat dat deze intree al
les te maken heeft met het presen
teren van een visite-kaartje. dan.
moet ons toch van het hart dat wij
van een dergelijke ceremonie, voor
zo ver het een fraai en markant
beeld betreft, nog zeer ver zijn ver
wijderd. Waar verwacht mag wor
den dat van bebouwing in deze om
geving voorlopig niets zal kunnen ka
men, zou er, dunkt ons, naar ge
streefd moeten worden deze buurt
een aantrekkelijker gewaad te geven
dan nu sinds jaar en dag het geval
is. Is het nu niet mogelijk, zo heb
ben wij ons afgevraagd, door de aan
leg van een eenvoudig plantsoen
voor een smaakvollere entourage te
zorgen?
Die gedachte heeft ons ook verder
niet los gelaten. Onze stad zit helaas
met een niet onaanzienlijk aantal
open plekken. In Zuid, op de split
sing van Mïjnsherenlaan en Dordtse-
laan, bevindt zich al heel lang een
driehoekig, braakliggend stuk land,
dat in de winter een vieze modder
poel is, in de zomer een met stenen, straataanleg bevinden. Immers, een
huisvuil en ander ongerief bezaaide groot deel hiervan valt buiten de
wildernis, waar op zijn best de jeugd grens van het kernplan en het is
een partijtje voetbal kan spelen. Ook niet denkbeeldig dat het nog geruime
hier lijkt ons de oplossing er een be- tijd zal duren eer hier van enige be
hoorlijk plantsoen van te maken een.' bouwing sprake zal zijn.
daad, waarmede de bewoners van dit t v
stadsdeel van harte zullen instem- u getracht door net planten
men van boompjes er iets van het naar-
T t,, geestige karakter aan te ontnemen,
Hetzelfde geldt in vele opzichten ynaar een groot-succes is dat niet ge-
voor de woonwijk Kleinpolder West, Worden. Met wandelpaden, de aanleg
waar zich at evenzeer vole Jungle- van srasEaztms, een beplanting van
achtige wakken bevinden .weiland) es heesters, bloemen en struiken zou al
op maathoogte, die besust een ont- veej gewonnen zijn en wanneer men
sienng vormen voor deze nieuwe ons tegenwerpt dat zoiets weer geld
woonbuurt. Wanneer er mets aan, gaat kosten, dan zouden wij willen
wordt gedaan, zou dit op de duur Zwoorden dat dit geld goed be-
^en gezondheidscha- 6teed zal zijn< Tenslotte gaat het om
dendehasrden. Overigens werkt het ^et scheppen van een bewoonbare
degradatie van de wijk m de hand. stad, in de eerstkomende jaren om
Tenslotte de binnenstad zelf. Hoe- een enigszins gave stad die, als in
wel het vooruitzicht bestaat dat wij 1955 de grote tentoonstelling wordt
dank zij het kemplan en binnen wei- gehouden, op een manier voor de
nige jaren er in zullen slagen van dag komt die niet anders dan hewon-
het centrum een tot flaneren en win- dering zal afdwingen. Het oog wil
kelen nodend oord te maken, bete- ook wat! En laat ons ook de kunste-
verlost zullen zijn van de vele „pol-
dertjes", welke zich thans tussen de
Foldertjes in de binnenstad:
de jungle!
naars niet vergeten in dit praatje
over de noodzakelijkheid van plant-
soens. Hun plastieken, in een park-
aanleg geplaatst, zullen er toe bij
dragen dat de stad met recht wordt
verfraaid! -
BU verschillende festiviteiten wa-
ren directie en bestuur van de Rot-
terdamsche In- en Verkoopcentrale
„Onderling Belang" al gehuldigd ter
gelegenheid van het vijftigjarig be
staan, maar gisteravond was tenslot
te de beurt aan het personeel om
oprechte en warme hulde te brengen.
De heer C. Spronk, chef-bedrijfs-
i? ®r'r^pra^ directeur, de heer
V. B. Flandsoen, en zijn echtgenote
V e i°Ptiii ^podlum van de Blauwe
4aaL hij bood namens het perso-
«at maandenlang telkens wat
e VDOr een geschenk, een
f£rKS5m fan-' te ztiner tijd
een plaats zal vinden in een nieuw
gebouw.
Mevrouw Plandsoen onthulde het
en ontving als herinnering An
verzilverde schaal. De heer Pland-
vet. besm van dit jaar
de kern van het personeel de zilve
ren O.B. speld had uitgereikt werd
do°r echtgenote gedecoreerd
met dit insigne m goud.
Later op de uitmuntend georga
niseerde avond werd de heer C
Kroos vertegenwoordiger van OB*
gehuldigd ter gelegenheid van zun
yjjf en twintigjarig dienstverband
bu de firma.
Een uitgebreid feestelijk program
ma vermaakte de talrijke aanwen
gen tot laat op de avond. De heer
IX Groeneveld uit Schiedam, een
afnemer van O.B., bracht met licht
beelden en een praatje een half uur
vxolykheid, Na afloop werd er tot
laat m de nacht gedanst
Heu gedenkraam (1.75 x 1.05 me
ter) werd vervaardigd door de Rot
terdamse glazenier Krijn van Herp,
die daarin symbolisch de activitei
ten. van O.B, heeft vastgelegd.
Tussen Mijnsherenlaan en Dordt-
selaan: vuilnis en voetballen!
Gevaar voor woonwijk Kleinpol-
der West: open wakken!
"Woensdag 11 Juni zal In „De
Kroon" aan de Stationssingel het
„Philharmonic Jazz Forum" wor
den gehouden, waarbij het publiek
vragen kan stellen aan Jazzcritici
en Jazzmusici. Een gedeelte van de
avond zal worden opgenomen en
later worden uitgezonden in de
A.VK.O.-Jazzsociëteit, Het lorum
bestaat uit de critici Johnny James,
Bob Leen art en Anton Kop Jr.,
resp. hoofdredacteur en medewer
kers van het maandblad „Philhar
monic" en de musici Dim Kesber
van het' „Dutch Swing College" en
Sander Sprong van het A.V.R.O.-
dansorkest „The Skymasters", Muzi
kaal zal de avond worden opge
luisterd door de „White Elephant
Serenaders" o.Lv. C. Dekkinga en
het Rob Madna Bop Combo.
Een grandioze show, een bonte
afwisseling van dans, zang, mu
ziek, sketches, declamatie, dit was
de revue „Da's een Feit(h)", die
Vrijdagmiddag en -avond ter ge
legenheid van het 25-Jarig jubi
leum van de directeur jhr P. R.
Feith, in de Rotterdamse Schouw
burg werd opgevoerd, door perso
neel van Heineken's Bierbrou
werij-Maatschappij N.V.
Natuurlijk was Bier het schui
mig onderwerp en de pittige me
dewerker ih tal van delen van het
programma, hoe kon het anders!
De opening van de revue bracht
al direct de goede stemming in de
zaal: een tafereeltje uit Oud-Rot
terdam, waarin de heer en me
vrouw Feith tot ereburgers van
die sto populaire en- geliefde stad
werden benoemd.
Het Heineken's-ballet toonde
zich zeer veelzijdig. Onder andere
kon men de meisjes bewonderen
in enkele vurige Spaanse dansen,
die het bloed een gra'gd of wat
verhitten.
Het geheel was opvallend goed
verzorgd, zowel wat betreft décors
als costuums, kapwerk en diverse
requisieten. Het orkest van Rotter
damse musici stand onder leiding
van Pé Dorreöoom en de algehele
leiding was bij Piet Rhuis in zeer
goede handen. Terecht werd aan
het slot het personeel hartelijk
dank gebracht voor de blijken van
waardering en liefde
's Avonds kwamen ongeveer
2000 genodigden bijeen^ in het
beursrestaurant en café Spaan,
welke établissementen in bierkel
ders waren herschapen en "onder
ling verbonden met de „Jhr P.
R, Feithstraat". Om in stijl te blij
ven hadden de stands bekend
klinkende namen gekregen. Zo
was er de „Pilshoek" en het „Hei-
nekensplein". waar men na alle
gehos en gedans verpozing, lekke
re hapjes en bier kon vinden.
Het pierement in het beurscafé
zorgde voor een echte carnavals
sfeer, terwijl in de andere lokali
teiten het Ahoy' schuttersorkest
van. Willy Fontijn, het Stadion
Hoempa-loop orkest en het orkest
Jean Buurman voor de gezellig
heid zorgden. Diep in de nacht
trok „het volk" naar de grote
beurshal, waar men jhr F, R<
Feith, voor dit festijn tot „bier
koning" uitgeroepen, - hartelijk be
jubelde. Tegen de ochtendschemer
lagen de biexpaleizen stil en ver
laten en droomden de feestgangers
van een onvergetelijk festijn, dat
door Theo Moens zo keurig in
scène was gezet.
Van de Engelse schrijver W. Somerset Maugham zijn wederom drie
bijzonder goede novellen verenigd in een film., „Encore". Maugham's
zeer beeldende, conciese schrijftrant in deze verhalen leent zich uil-
stekend voor verfilming. Bovendien werden drie van de beste Britse
scenarioschrijvers: Harold French, T. E. B. Clarke en Arthur Macrae
belast met de adapatie ervan voor het witte doek. Hoewel de drie ge
gevens onderling sterk verschillen vooral het laatste heeft een ge
heel andere, wat ernstige ondertoon fs het geheel een eenheid ge
worden en ■niet een toevallige combinatie van losse fragmenten
De eerste geschiedenis „De krekel en
_e mier" ie een allergrappigste omkering
van de geldende moraal. Een brutale
nietsnut, die zijn ijverige, hardwerkende
broer met grote regelmaat geld afzet
en dit doet op een. vaak zeer oorspron
kelijke manier bezorgt die broer ten
slotte de desillusie van zijn leven door
de op één na rijkste vrouw ter wereld
te trouwen, al zijn schulden te voldoen
en zich te nestelen an het oude familie
huis, dat de knorrige ploeteraar juist
met een zoet winstje aan een ander ver
kocht heeft. Nigel Patrick en Roland
Culver vervullen dc rollen van de onder
ling zo totaal verschillende broers.
„De zeereis" is filmisch wel *t hoogte
punt. Dit verhaal gaat over een praat
zieke oude vrijster, die de officieren
van een vrachtschip met passagiers-
aecomodatie, waarmee ze een vacantie-
trjp maakt, tot nauwelijks verholen
razernij brengt met haar nimmer af
latende blijmoedige conversaties. Een
Franse steward krijgt de opdracht haar
de mond te snoeren door haar de zo
hard nodige romantiek toe te dienen.
Hoe hu daarin slaagt, knjgt men met
te zien. maar valt wel te raden uit de
merkwaardige slotopmerking van de
dame, die kapitein en officieren ten
slotte toch beschaamd achterlaat.
Het derde deel „Gigolo and Gigolette"
j het minst vrolijk. Een vrouw, die
tweemaal per avond van 25 m hoogte
een dodensprong wagen moet in een
klein ondiep bassin, gevuld met water
en brandende benzine, durft de duik
voor het op sensaüe beluste mondaine
Eivsèra-ptibhek niet meer te maken.
Glynis Johns, die zich („Miranda", de
zeemeermin!) blijkbaar tot het water
aangetrokken voelt, speelt deze lucht
acrobate. Kay Walsh is als miss Held in
„De Zeereis" wel de beste actrice uit
deze film. waaraan tal van bekende
figuren meewerkten.
Het geheel; een uitermate geslaagde
boeiende demonstratie van samen
werking in film. (ARENA).
Luxot
De film „Het zevende kruis" ontleent
haar naam aan een van de attributen,
met .behulp waarvan de sadisten in
dienst van het Nazi-regiem hun ornnen-
selijk wrede methoden toepasten op de
gevangenen in de concentratiekampen.
Zij speelt in '36; zeven gevangenen ont
snappen: zes van hen worden gegrepen
en dood gemarteld. De vlucht van de
zevende vormt het onderwerp van deze
film, die is geregisseerd door Fred Zin-
neman, die ook „Teresa" vervaardigde.
Spencer Tracy speelt de hoofdrol, die
van de als een. ondier opgejaagde vluch
teling, die vertwijfeld voor zijn vrijheid
vecht, moreel aanvankelijk alleen nog
op de been gehouden door een rest van
zucht naar zelfbehoud, later het ver
trouwen in de mensen terugwinnend alj
hij mensen ontmoet die hem een red
dende hand willen toesteken. Hij doet
het sober maar zeer overtuigend, met
een expressievermogen, waarover slechts
de beste acteurs beschikken.
Bewondering kan men voorts hebben
voor de wijze, waarop Zmneman de
angst, de wanhoop, de spanning, de
hoop. in beelden heeft getransponeerd.
Met "n opmerkelijke zin voor het detail,
dat filmisch za duidelijke taal kan
spreken, liet hij de camera op gezichten,
handen, gebaren, maar ook op laarzen,
galgen, tal van andere voorwerpen nch.
ten en het resultaat is een aangrijpende
weergave van de ellende, waartoe de
Nazi-terreur heeft geieid.
Ook de andere rollen zijn In zeer
goede handen. Als men tegen deze ove
rigens voortreffelijke film toch een be
denking wil aanvoeren is wellicht de
vraag begrijpelijk, waarom aan het slot
de blijkbaar onvermijdelijke liefdes
scène moest worden Ingelast.
Lutusca
klemmende rolprent geworden m die
Dit is de gele paradijsvogel, die
de bevolking van ManokwaH op
Hieuw'Guinea HM. de Koningin
heeft aangebodenHet dier is op
uer2oefc «cm HM. ondergebracht
in de volière in de VictoHa-
Regia-serre van Diergaarde Blij-
Dorp. De directie van deze die
rentuin is hiermee erg ingeno
men, want het is na de oorlog
uiterst moeilijk geweest de pa
radijsvogel levend te vangen en
naar Europa over te brengen.
Deze prachtige Giervogel uit
Nieuw-Guinea maakte de over-
tach per KLM.
Toen de straaljager kwam, zeiden
de mensen: „Jó, ga er niet in zit
ten, want de lucht - wordt je afge
sneden en in de bochten springt je
hart in stukken door je ribben
heen!".,,
Toen de race-auto kwam, zeiden
de mensen: „Jó, ga er niet in zit
ten, want niet alleen wordt je de
lucht afgesneden, maar je laatste
hersens komen als overkokende
pap je neusgaten, je oren en je
mond uitbobbelen".
Toen de snelle tweewieler kwam,
zelden de mensen: „Jö, het is
doodsgevaarlijk op zo'n ding te
gaan zitten, want je verleert het
lopen en je krijgt maagschuddings
om nog maar te zwijgen van nier-
wandelingen en bekkenscheuren"..,.
Toen het gewone knetter- en
sputtervliegtuigje kwam, zeiden de
mensen, dat het een schande was
om de koeien zó op stang en schrik
te jagen, dat de melk zuur zou
klotsen in de uiers en melk was
een onmisbaar volksvoedsel- En
andere mensen schreven Ingezon
den Stukken, dat zij het niet aan
hun eerlijk-geleefd middenstanders-
bestaan-zonder-diploma verdiend
hadden voortaan de voedzame zoe
te melkse kaas te missen bij hun
ontbijt en dat zij het ellendig von
den „voortaan alleen nog maarkar-
nemelkse kaas te soppen in het
zweet hun aanschijns."
Waarmee wij nederig zeggen wil
len, dat iedere vooruitgang of uit
vinding stuit op een verdrietige
afkeer of argwaan bij het behou
dende deel der natie dat meer dan
De wagens 7 en IS met trolley
stang verwekken panische 'schrik
op de Nieuwe Binnentoep.
tevreden is met wat het heeft en
kent. Want wat een Nederlandse
boer niet kent dat eet hij niet, en
Wagen. 24 sticht onheil in het
vrede-oord der Beurs.
wat hij niet eet dat lust hij niet. En dominee Lesage ten Broeck losbar*
wat hij niet lust. maakt njj
bela
chelijk of bespottelijk,
In September 1905 zou Rotter
dam's eerste electrische tram gaan
rijden. Door de draden, van de bo
venleiding waren, reeds alle zang
vogeltjes aan de boezem van Moe
der Natuur wredelijk
W gevaarlïikiï 3» ièuwv ï?fom>hW|r
3V
gcëlecirocuteerd en zii wa
ren toch zo'n verheven verrukking
van de Maeyse cn de zomerse
uehtendstond geweest met hun
(der vogeltjes) zoet gekweel, en nu
zou de spookwagen zonder
paard zelf verschijnen! Paarden-
trampaarden zouden uit hun zelen
breken, rijtuigpaarden zouden op
hol slaan tot groot ongerief van de
achtenswaardige censuskiezers, kar
ren zouden (van wege het telkens
krampachtig remmen) door hun
veringen zakken en als fvrakken op
elkander kruien als schotsen in een
woeste, winterrivier, hpnden zouden
dol van onder hun groente- en
melkkarren losbreken en zich gil
lend in de golven der binnen- en
zeescheepvaartwegeu storten.
De jeugd, van haveloos- tot nóg
meer uitgebreid onderwijs, zou in
kudde- en hordeverband klaaglijk
ronddolen onder het geblaat van
„Wattedoe-oen!, wattedoe-oen!"
Dames zouden struikelen in weer
wil van haar koket begameerdc
Tsformkleding („ruim om de benen,
nauw om de victoriaans-gevulde
hals"...,), de grote Kolder zou
over het eens zo lieve volk van
Kaat Mossel, Ruige Keet. Zwem-
vliezen-Jacob (de Vletter) en
sten!.
Zie, welke tonelen de Nieuwe
Binnenweg ter hoogte van Marti-
not's Poort van Kleef tegenover
het grazige Land van Hoboken. U
biedt! (zie pïaat).
Zie hoe tussen de Luchtbrug van
ontrukt het Beursstation en Mercurius'
paleis, ter plaatse waar eens de
Mysterieus cn minzaam lachend
neemt miss Beid (Kay Welsh J
afscheid van de officieren van
het schip, die nu eigenlijk geen
raad tveten met hun figuur. Een
scène uit „De Zeereis", één van
de drie verhalen, samengevat
onder de titel „Encore".
(ARENA).
strakke omlijning en nuchtere, maar
boeiende verhaaltekening, die wij al
vele malen in Engelse films hebben be
wonderd. Dit een vrfj eenvoudig ge
geven: een moordenaar vlucht voor zijn
achtervolgers met een zesjarig wees-
jongetje, omdat hij bang is dat het
knaapje hem aan de politie zal ver
raden, groeide de film tot een spannend
relaas van de wederwaardigheden van
de met onmenselijke moordenaar met
het tand, dat aan hem verknocht r3akt
en hem, ook als hij de wens te kennen
geeft alleen verder te vluchten, trouw
blijft. Op de duur wordt het jongetje
hem noodlottig, want op het moment
dat bij ergens in Schotland met een ge
stolen motortrawler als het ware de
vrijheid tegemoet vaart, wordt het bind
ziek. H;j kiest voor het kind en keert
terug. Meer met.
De vrouw van de moordenaar, de
pleegouders van het knaapje, de politie,
ze spelen eigenlijk maar een onderge
schikte rol. Hoofdthema is de verwar
rende toestand van moordenaar (Dirk
Bogarde) en kind (Jon Wbiteley), de
voortdurende ren van schuilplaats naar
schuilplaats, eerst in de stad, waar de
kans op ontdekking het grootst ts, later
op het platteland, in de bossen en de
bergen van Schotland. Het is deze vlucht
waarvan de soms monetone beelden-
reeksen tot spanning zijn verdiept. Met
vaste hand wordt deze knappe film naar
het slot geleid.
Capitol
De regisseur Howard Hughes heeft
reeds verscheidene malen bewezen een
goede thriller te kunnen maken. Met
„Misdaad N.V." bevestigt hu zijn ca
paciteiten op dit gebfed. Het iM een.
boeiend verfilmde geschiedenis van
Amerikaans gangsterisme een bende
wezen, dat niet meer werkt met grove
schiet- en knokpartijen, maar volgens
de meer effidente methode van omko
perij en corruptie. Gelukkig schijnen
er zelfs in Amerika nog eerlijke poli
tiemensen en Officieren van Justitie te
zijn, die er hun gewoonte van maken,
bendeleider?: een beentje te lichten.
Robert Mltchum vertolkt de rol van
zo'n deugdzame politieman en de ma
nier. waarop bij dit doet maakt het de
moeite wel waard deze film te gaan
zien.
Colosseum en Victoria
Uit een stoffige boek van een oude
rommelzolder heeft men blijkbaar bij
do grote schoonmaak de MGM-produc-
van deze „old-timer" den volke wordt
getoond. Dat men vroeger lang niet zo
ertiseh was als tegenwoordig, komt
hier duidelijk naar voren, Hoe sterk
Johnny Welsmuller dan ook mag zti".
het is wel zwaar overdreven om hem
een strijd tegen enkele forse leeuwen
te laten voeren, die hij met behulp van
handkracht en een dolkmes overwint.
Rex
„Wilde Vaart op Kaapstad" toont
een zilt zeemansverhaal, dat zich af
speelt op een roestig, ouwelijk tanker-
tje. Midden in een felle wervelstorm
moet de „Mokarfl" vertrekken uit Pa-
lembang, waar kapitein Steve Louway
met hulp van een obscure vriend een.
bemanning monstert door middel van
een fikse rel in een kroeg. Als dank
wordt vriend Johnny dronken gevoerd
en aan boord van. de „Mokara" ge
sleept, waar hij zbn leven np het spel
mag zetten als ..meester" Johnny's
aanstaand^ een bedrijvig vrouwtje van
verdacht allooi, raakt ook op de lek
kende. scheurende, aftandse *,Moka-
ra" terecht, evenals Rik, het Indone
sische jochie, wiens dramatische dood
de eerste lteldesbloemen in de harten
van kapitein Steve (Broderick Craw
ford en Johnny's (inmiddels ex-jver-
(oefde Kitty (Ellen Drew) doet op*
bloeien.
Prinses
Het beste deel van. de film „Opstand
onder de slaven" is waarschijnlijk het
moment, waarop het licht van de
komende dag juist kracht genoeg heeft
de top van de Ferry Hill te laten zien.
Daar wordt het vonnis voltrokken aan
de fanatiekeling John Brown, Er wordt
een eind gemaakt aan het leven van een
man, wiens strijdmethode schril afstak
tegen het doel dat hij nastreefde. HU
wierp zich nJ. op als beschermer van
de slaven. Dit moment is daarom zo ge
lukkig. omdat het 't einde van de strook
waarop men getracht heeft een beeld
te geven van de troebele sfeer die er
rond 1S50 in Amerika tussen Zuidelijken
en Noordelijken hing zal gaan - be
tekenen.
Dirfc Bogardte (de moordenaar)
en Jan Whiteley (het wegge
lopen jongetje) komen dodelijk
vermoeid en doornat t» Schot
land aan.
deftige, brede Beursbrug het West
Nieuwland met Zutdblaajk en Gel
derse Kade verbond een verwar
ring ontstaat als bij een veldslag!
Zie die gevechtswagens van
Lijn I, die onverschillige electrische
wonderkarren met omzwiepbeugel!
Moge de vorst die omzwiepbeugels
vast zetten, moge de stroom uitval
len, mogen de wielen naast de
gootjesrails springen, zodat de trot
se voetgangers in koor tot dc ver
dwaasde tramreizigers kunnen zin
gen „Ga jij maar 2o-open!''
Laat nu 50 jaar na dato het lied
„Ga jij maar lo-openJ" het over
winningslied geworden zjjn van
racers en stfaalpüoten. gegalmd ter
gelegenheid van de ontdekking van
de laatste voetganger.
Breeroo's woord van „Het kan
verkéren!" is verouderd, Het moet
luiden: „Het verkeert aldoor!'-
