Puzzelen met maar één woord
'ouwVanLye
HilUgersherg
Is boete mogelijk bij te
late huurbetaling?
SARON
en andere jonge klantjes'
MOEILIJKHEDEN?
gg35B3D Wij gev
ARTHUR
RAMSOME
A. S. M. Hutchinson
Zaterdag 28 Juni 1952
We zullen het U deze week niet
te moeilijk maken. Onze opdracht
draait ditmaal om het woord „stro
pen".
Van het woord „stropen" moet
steeds één letter worden afgenomen.
Van de overblijvende letters vormt
u dan weer een nieuw woord.
Bij het invullen van die woorden
moeten, de volgende voorwaarden in
acht worden genomen;
a. Het woord STROPEN moet tot
de in de figuur aangegeven letters
E, O of T worden teruggebracht;
b. De letters van elk woord mo
gen (dus niet: moeten) onderling
worden verwisseld;
c. Afkortingen mogen niet voor
komen;
d. Elk woord mag slechts een
keer voorkomen.
We wijzen er op, dat meer dan
één oplossing mogelijk is.
Tweehonderd Engelsen
bezoeken graven bij
Arnhem
I LONDEN Generaal-ma) oor
Urquhart, die bij de luchtlanding
in Arnhem in 1944 de „First Air
borne Division" commandeerde, zal
in September aan het hoofd van
een groep oudstrijders en familie
leden van gesneuvelden opnieuw
Arnhem bezoeken. De tweehonderd
bezoekers zullen vier dagen blijven
als gasten van. de Nederlandse be
volking. Op 17 September zal de
aanval herdacht worden met een.
kranslegging bij de brug en een
stille ommegang. De volgende dag
zal een tocht gemaakt worden naar
het strijdtoneel bij Oosterheek. Ook
hier zal bij het monument een
kranslegging plaats vinden.
Hier Is de oplossing van de
puzzle met de dominostenen.
"Wij kunnen ons voorstel
len, dat U" vorige week de
hele avond met domino-ste
nen hebt zitten schuiven.
Wellicht zullen er doorge
winterde puzzelaars zijn ge
weest, die het kunstje zó door
hadden. Hoe dart ook, een
aardig spel was het ongetwij
feld voor velen. Voor hen, die
er helemaal niet konden uit
komen, geven wij in naast-
staande figuur de wijze aan,
waarop de stenen moesten
worden gerangschikt zó, dat
hun ogentallen .in overeen
stemming waren met de op
gegeven cijfers.
(Advertentie l. M.)
mensen. Maar ik heb op die vrije
Donderdag waarop in Frankrijk de
scholen gesloten, zijn haast nooit
zó veel kinderen bijeen gezien. De
meesten droegen witte handschoen-
tjes,- dat is hier de mode. En zet.
spraken heel zacht. Dat is hier ook*
de mode. En ze zeiden „Pardon Ma
dame", als ze langs je beenschoven
om toch maar zo goed mogelijk te
kunnen zien.
En ze luisterden naar de mijn
heer met de sleutel die vertelde:
„Een groot Frans geleerde had zelf
eens een automaat gebouwd, om
zich een beetje te amuseren als hij
genoeg kreeg van zijn boeken. La
ter werd die auEomaat door matro
zen in een kist teruggevonden. Ze
namen het ding mee aan land,
schrokken verschrikkelijk toen het
begon te spelen, en wierpen het vol
afschuw weer in 2ee."
Gelukkig maar, dat die knappe
Franse meneer toen allang dood
waSl JANTNE-.
Toen hij op voorgeschreven tijd
de huur kwam betalen, weigerde men
een qui tan tie te verstrekken, tenzij d=
huurder f Q.20 boete betaalde. Hoe
moet deze huurder handelen?
Antwoord: U moet beginnen met de
reglementen, eens goed na te lezen. Zou
daarin bepaald, zijn, dat bij te'late be
taling boete verschuldigd is. dan bent
XJ daaraan gebonden. U hebt nJ, door
Uw toetreden als lid der vereniging, de
reglementen aanvaard. Is omtrent boete
niets bepaald, dan bent U deze niet
verschuldigd. Nu betaling per postwis
sel of giro verboden is. is U het beta
len. eigenlijk onmogelijk gemaakt, U
zult dit echter moeten kunnen- bewij
zen. "Wij raden U daarom aan met een
getuige (niet de echtgenote of een
Bloedverwant) naar het kantoor te
gaan en daar nogmaals betaling aan te
bieden, van de achterstallige huur,
echter zander de boete. Weigert men TJ
wederom een quitanöe te verstrekken,
dan bevestigt U het onderhoud per
aangetekende brief, waarin U tevens
mededeelt dat TJ nu genoodzaakt bent
per postwissel (eventueel per 'glrov. te
betalen, tenzij tJ binnen drie dagen be
richt krijgt, dat men alsnog bereid is de
huur tegen afgifte van een quitanüe in
ontvangst te nemen. Hebt TT na drie
dagen niets vernomen, dan betaalt TJ
per postwissel of giro. "Bewaar vooral
een afschrift van de aangetekende brief
en verzend deze metbewijs van ont
vangst. U krijgt dan jbebalve het be
wijs) e van een aangetek-nde verzan
ding. van de P.T.T. bericht, dat de
brief hij de geadresseerde is afgele
verd Wij geven toe, dat dit een om
slachtige weg is die nog iets meer
kost dan de boete. De verhuurder spe
culeert er echter op. dat de huurder
liever de boete betaalt, dan zich al de
ze last op de hals te halen. Wanneer
aüe huurders een. lijn zouden trekken,
zou het met deze ongeoorloofde boete
heffing gauw uit zijn
r~Uit het Engels vertaald
Du^-werd" „De 'Zwaluw" behoed- j
zaam over bet meer heen naar het aoor
eiland gewrikt en landden.zij bij de r j
oude landingsplaats. Tittie en Rut- J(2C. V* U* ijt&F
gev hadden hun schoenen, en kousen V
uitgetrokken voor zij er aankwa- VT-
men en twee paar schoenen en twee
paar opgerolde kousen vlogen aan „Tk beri hier geweest óm jullie te
land, zodra de boot de wai raakte, zeggen, dat je er verstandig aan deed
Een ogenblik later was de hele. be- om mijn woonschip met rust te laten,
manning In het water om het schip Eenmaal is genoeg. Geen grapjes
naar de kant te trekken en te verder.
lossen. Jacob Turner"
JEtuiger begon een keurige stapel te „Maar we zijn nog nooit aan zijn
maken van het hout, zoals de lange woonschip geweest", zei Suze.
stapels,'die zij hadden gezien bij de „Natuurlijk niet", zei Jan.
wigwam van de kolenbranders. De „Het is een naarling", zei Rutger.
boom van Tittie werd opzij gelegd Dat is dan vast zijn boot geweest
om later aan stukken te worden ge- die we zagen", zei Jan, „toen Sc dacht
broken. Toen al het hout er uit was, dat het een visser was. Eerst gaat hij
ging kapitein Jan san boord van de aan de .inboorlingen vertellen, dat
Zwaluw om;de kleine spaanders en we het hem lastig hebben gemaakt
gebroken twijgen en dode blaren, die en nu sluipt hij ons kamp binnen als
over de bodem verspreid lagen, op te we er niet zijn
rapen. Het is ongelooflijk hoe een „We hadden onmiddellijk met de
schip er uitziet, nadat het een lading Amazones mee moeten gaan ora hem
aan boord heeft gehad cn brandhout tot zinken te brengen", zei Tittie.
is een erg smerige lading. Het duur- „Dat. komt hem toe. Je haalt de schat
de een1 hele tijd, eer de Zwaluw er er uit en. brengt de galei tot zinken
even keurig Uit zag als toen zij die of verbrandt hem. De papegaai had-
morgen waren weggeroeid. Toen er den we kunnen redden."
ten slotte gee" dood blaadje en geen „We moeten beraadslagen met de
twijgje ter gr- otte van een lucifer Amazones", zei kapitein Jan. „Zij
meer- te vinden was. duwde Jan de kennen' hem. Hij is even goed hun
boot weer af en peddelde er mee vijand als de onze."
naar' de haven. Hij haalde de mast „Wat doen we nu?" vroeg Suze.
van de plek, waar deze in de bosjes .Laten we er heen gaan en om zijn
.verstopt lag en zette hem weer op. boot heen roeien en dan sehreeuwen:
Hij bracht de zeilen aan boord en Dood aan kapitein Flint", zei Tittie,;
probeerde de schoot, om te rien of „dan weet hij'hoe we over hem den-,
de; Idopkat aan de mast nog behoor- ken
lijk werkte. Het zou ncoit mogen ge- VWe hebben hem niets gedaan", zei
beuren, dat er wind opstak en dat de Jan. „Wij hebben zelfs een boodschap
Zwaluw niet gereed was om onmid- voor hem meegebracht van de kolen-
deliijk zee te kiezen. Toen liep hij brandersDe boodschap die ze
tussen de bomen door naar de ande- hebben meegegeven voor de Amazo-
ren toe. nes. Ik wou dat er wind was. Wij
Zij hadden, het hout al opgestapeld kunnen niet naar hen toe en zü
en vlak naast de haard had Suze een kunnen niet hier komen. Ik weet
aantal graszoden opgehoopt, niet wat we moeten doen."
„Waar is dat voor?" Hij las de brief nog eens over. Toen
„Dat is om het vuur mee af te dek- lazemSuze en Tittie hem.
ken, zoals de kolenbranders doen", .3Ü tekent niet eens met zijn ware
zei Suze. „Ik ga het vannacht probe- naam", zei Tittie. „Dat bewijst, dat
ren." hij niets goeds in de zin heeft." Zij
Jan stapte naar zijn ten*. Plotse- rende naar de andere tent en kwam
ling bleef hij staan. naar buiten mee een potlood.
„Er is iemand hier geweest," ..Laten we zijn ware naam er op;
Vlak voor de ingang van zijn tent zetten", zei hij. Suze gaf haar de
was een stok in de grond gestoken brief en Tittie schreef na de woorden i
en in een kerf aan de bovenkant zat „Jacob Turner" „Kapitein Flint" met
een opgevouwen stuk wit papier. nog grotere letters.
De anderen kwamen aangesneld. „Wij kunnen^ nu verder niets
Jan vouwde het stuk papier open. Er .doen", zei kapitein Jan somber. „La-
stond 'met grote letters op geschre- ten we gaan zwemmen."
ven; (Wordt vervolgd.)
door
jiiffrouw Van Lije uit Hilligersberg.
Dat was zo erg, o maar, dat was zo erg!
Altijd maar breien, die juffrouw van Lije!
Vind je dat niet zo verschrik keZyk, zei je?
Ja maar, ze breide te veel in haar leven.
's Morgens begon ze om iwintiff voor zeven,
Pas in de nacht. 20 omeven voor drieën
Dutte ze in, met de knot op haar knieën.
Slobbrockjes breide ze. Wel een miUioen!
En altijd groen, nooit iets anders dan groen.
't Was me een toestand, en dat was zó erg
Alle kindjes uit Hilligersberg 'L
Kregen een slobbrockje gratis cadedu.
En 't kriebelde zo. Het kriebelde zo!
Tot alle moeders begonnen te schreien:
„Hou nou *s eindelijk op met dat breien.
„Heus; lieve juffrouw,, het is niet zo leuk,
„Al onze kiv.ders vergaan van de jeuk."
„Roetsfaldenie." sprak juffrouw Van Lye,
„Dan zal ik iets voor dé vaders gaan breien,
,JEerst uoor de dokter en voor de notaris
,/)c Hoop dat het morgen om twaalf uur klaar ts.
Hoep, daar begon ze, én iedere man
Kreeg pan de juffrouw een stobbroekje an.
Allemaal groen, k\jk en ddt was zo erg:
Dc burgemeester van Hilligersberg,
Kreeg ook een slobbroek gratis cadeau,
En 't kriebelde zo. Het kriebelde zo!
„Nu roord ik pek," zei toen een pan de inannen,
„Zullen we juffrouw Van Lije verbannen?
„Zal ik haar twee gulden dertig betalen
„Om nog de trein naar Zaltbomtnei te halen.
„Neen," sprak de burgemeester toen
„Dat wordt te bar en dat mag u niet doen,
Luisterwe zullen die juffrouw Van Lye
„Tets voor de varkentjes laten breien.
„En voor de runderen en voor de schapen
„Zo dat ze 's nachts lekker, warm kunnen slapen.
Dat werd besloten en nu, sindsdien
Kun je daar vreemde dingen zien;
ledèr varken en iedere koe
Heeft er een slobbroek tot bonen aan toe.
'k Wil er me heus niet mee bemoeien
Maar als de varkentjes en de koeien
Allemaal ook de kriebel krijgen.
Laten uie dddr maar over zwijgen.
ANNIE M. G. SCHMIDT
