a Wonderland - Gouden Handen Het rad van avontuur Oplossing puzzle r Hie l Ho Het regende zo De ROOS SARON Ze zijn precies eender SU schaakbord- - k Wie zou het eerst s terug zijn -■ j] ARTHUR 1 RAMSOME Jac. v. d. Ster van A. S. M. Hutchinson Zaterdag 19 Juli 1952 (Van een onzer verslaggeefsters) De eerste de beste middag, dat „Wonderland—Gouden Handen." m het Amsterdamse RAI-gebouw open "was, stonden er al kinderen in lange rijen voor de kassa om voor hun 60 cent binnen te mogen. (Als je f S,betaalt mag je zes maal voor 50 cent per keer). Of ze het □ok fijn vinden, dat zo iets er is in de vacantia. Want dat HAI-ge bouw is nu eens helemaal voor kinderen, van hele kleintjes tot de al groteren. Drie weken lang (tot en met 6 Augustus) kun je er terecht en je moet het niet missen, Want er is heel wat te beleven- Kijk nu heb je kleine kindertjes, die komen niet verder dan de af deling naast de hoofdingang. Alle maal fietsjes, autootjes, autopeds en karretjes, waar _ze naar hartelust mee mogen ryden ^zonder dat iemand het afpakt. Zij snorren er uren achter elkaar en zijn zo zoet als honing. Of de nog klemeren spelen aan de waterplas (ondiep hoor) met de zandheuvels er om heen. Lekker taartjes bakken en kliederen. Kijk dat is het kleine werk, maar voor jou, die al acht, of tien of twaalf of nog ouder bent, is er het nodige te beleven. Hou je van actie, van bewegelijkheid, ga dan op een schommel zitten of de Butschbaan of doe mee aan de gym demonstraties of sport op het middenveld. Loop rond en speel daar met een trein en daar met een auto. Heb je zin om zelf wat te maken? Ga naar de .werkkamer. Et is daar net zoveel papier, krijt, Verf, klei, hout, werkgereedschap als je maar wilt, 5e hebt nog nooit zoveel bij elkaar gezien. Het is er licht, er staan fijne werktafels, je gaat maar zitten, je neemt maar papier, penseel... verf. klei en je gaat maar aan de gang. Er staan tafels vol geboetseerde beesten, de oogst van de vorige dag. Of wil je een vliegtuigmodel maken? Die grote jongens die het zelf zo goed kunnen, willen het je graag wyzen hoor. Kijk die kinderen hier. Dat kleine meisje merkte niet eens dat ze werd gefotografeerd. Ze zat te kneden en te kneden.1 want ze wilde van haar klei. een eend met jongen maken. En dat ai-Iere meisjes, zo klein als ze is, tekenen Laat jullie je vooral niets wijsma ken over die verschrikkelijk zoete Franse kindertjesdie een Oom of Tante of wie dan ook, wel eens in de Parijse straten of parken heeft gezien. Natuurlijk er zijn er, maar het is slechts een bepaald en zeer klein gedeelte der bevolking dat hun zonen en dochters als kleine modepoppen kleedt. Een Frans kind gedraagt zich misschien wat rustiger en dit voor- namelijk ten opzichte van de vol- wassenen, die hij zeer zelden hin dert! Maar zijn spel is gelijk het spel uan dat der Hollandse kinde ren en van de kinderen der gehele wereld. Heus, ze zijn precies eender.... geloof my toch. In een badplaats scheppen ze ook zand met hun han den en. dartelen in het water en vullen emmertjes en doen gymnas tiek en ballen en zuigen lolly's, net als jullie. Ze luiteren niet als je ze roept, ze eten als beren met goede manieren, dat moet gezegd ze slapen als rozen, en wat nog meer, ja, wat nog meer? Ze lopen door bossen en verbeel den zich dat ze rovers zijn; ze dragen zo weinig mogelijk kleren en leven voor hun vacantia. Die is ver schrikkelijk lang, namelijk twee en halve maand. Stel je voor, tot be gin October vrij. Precies genoeg tijd om alles te vergeten wat je het vorige jaar geleerd hebt. Beloof me dat je je nooit meer zoiets laat wijsmaken. Elk land heeft zo van die eigenaardigheden. En als jij nog gelooft aan die Franse modepop-kinderen, dan hebben zy het recht te geloven dat de hele Hollandse jeugd met klompen loopt, omdat zy wel eens een plaatje van een Marker boerenjongetje gezien hebben. JANINE Waagt u eens een kansje aan ons rad van avontuur. U kunt er niets bij verlie zen, alleen maar winnen. Het is dus altijd een po ging waard. Wat u te doen hebt, is het volgende. U begint bovenaan bij L. W. B. Oudeheer. Van deze naam tracht u door ver wisseling der letters een beroep te vormen. Vervol gens neemt u Z. Roerde- wijn onder de loupe en zo verder, tot u ook het be roep van Ch. E. H. Spaar der gevonden hebt. Bij juiste oplossing vormen de beginletters van deze be roepen een bekend gezeg de. Om het u niet al te moeilijk te maken, verklap pen wij nog, dat alle be roepen op één en dezelfde letter eindigen. E..Z.RAAREVRFK 33X00 131<S De figuur moet verdeeld worden zoals in de linker figuur is aangegeven. Het onderste stuk wordt dan een kwartslag naar rechts gedraaid waardoor het pre cies in de uitsparing past. 3a J ■jM i jt Xp' li !I% hè. Het ene papier na het andere. Ze had het nog nooit gedaan maar het werd prachtig. En als je moe van het doen en kijken bent, dan is er een verrukkelijke hoek, roet de mooiste en leukste kinderboeken. Achter in de middag is het daar het drukst, dan zitten er wel hon derd kinderen. Sommigen op de grond met hun vingers in de aren. Boeken, die ze nóg nooit gezien hadden,... Ze waren niet weg te slepen toen de tentoonstelling sloot. Het emge jammere is, dat er al een paar boeken gegapt zijn, flau we streek vinden wij, want zo blijft er niets meer voor de ande ren over. Stel dat dat iedere dag zo gaat, is er straks geen boek meer te lezen. Hij deed er niet lang over naar de zuidelijke punt van de Woon- schipbaai. Hij roeide daaromheen en keek over zijn schouder om zich er van te overtuigen, dat by regel- recht op het woonschip afvoer en toen keek hij over de achtersteven van de Zwaluw naar de tegen- /fENEER en Mevrouw van der HiddelDidau l'J di" gingen tezamen een dagje naar zee, ze. droegen een boodschappentas met een tornt? de kooi met parkietjes, die namen ze mee. Hie! Hee! Die namen ze mee. Meneer en Mevrouw tien der HiddelDidau die hadden tezamen een hoedje van stro, met bloemetjes rood en met bloemetjes olauw maar jeetje, wat jammer, het regende zo Hie! Hoo! Het regende zo. Toen konden ze niet met de voetjes in 't zand toen konden ze niet met een bootje in zee, en mos er dan nerqens een huis bij de hand en was er dan nergens een aardig café? Hee! Nee! Er was geen cafe. Meneer en Mevrouw van der Hiddel-Didau die kropen toen maar in de vogelenkooi ze zeiden „pardon'*, en daar zitten ze nou, en de kleine parkietjes? Die vinden het mooi. Hie! Hoi! Die vinden het mooi. En wat spelen ze? Klaverjas. En wie wint er? De parkietjes En wat krijgen ze? Een grote zak vol flikken. uit de boodschappentas van meneer en mevrouw. Eén flik is er over. En die is voor JOU! ANNIE M. G. SCHMIDT overliggende oever van het meer. Hij zag daar een wit landhuis. Op de heuvel daarboven stond een groepje hoge dennen. Hij koos er een uit, die precies boven de schoorsteen van het witte huis leek te staan. Het huis en de boom zouden dezelfde dienst doen als de tekens in de haven van het Wilde Katten Eiland. Zolang de boom vlak boven de schoorsteen stond, wist hij dat hij recht op het woon schip afvoer. Het was een erezaak voor hem om zich niet behoeven om te keren en te kijken of hij wel m de goede richting ging. Hij roeide voort zonder zich te haasten maar regelmatig als een klok. Het was ook een erezaak voor hem, dat de riemen niet plas ten als zy m het water kwamen. Ja, "hij roeide gaed. Maar ondertus sen dacht hij na over wat hij tegen de man van het woonschip zou zeggen. De boodschap was een zaak van de inboorlingen, zodat hij de man niet kon aanspreken als kapi tein Flint. Dat zou daarna moeten gebeuren als hij de oorlog verklaar de. Hij zou moeten beginnen met hem mijnheer Turner te noemen. Verder was dat nare briefje er. Maar dat behoorde bij het deel van het gesprek tegen kapitein Flint. Ja, eerst moest hij de boodschap afgeven van de kolenbranders. En als dat gebeurd was kon hij over het briefje spreken en de oorlog verklaren. Plotseling hoorde hij het gekras van een papegaai en werd er vlak bij hem geschreeuwd; „Kijk uit! Waar ga je naar toe?" Kapitein Jan keek om. Hij was nog wel een meter of tien van het woonschip vandaan. Hij Het de Zwaluw keren en liet toen 'de ach tersteven dichter bij het woon schip komen. De man van het woonschip be vond zich op het dek en liet een grote koffer zakken ra een roeiboot die langszij lag. Tn de roeiboot stond ook een grote kooi, waar de pape gaai in zat. De man van het woon schip droeg zeer steedse kleren. Op de weg, die vlak langs de oever liep, stond de auto te wach- Professor Auguste Ficcard zal een dezer dagen bij Capri drieduizend meter in" zee duiken in een daarvoor speciaal gebouwde „diepteboot" die in Triëst vervaardigd is. Ongeveer op hetzelfde tijdstip gaat dan zijn broer Jean dertigduizend meter hoog om de planeet Mars te bestuderen. Zodat er tussen de twee avontuurlijke broers een hoogte-af stand van drie en dertig duizend meter zal bestaan! Wie zal het eerst weer op de be gane grond terug zijn?, vraagt men zich af. Uit het Engels vertaald door ten.x Het was duidelijk, dat de papegaai en de man weggingen. j HOOFDSTUK XVI HET VERJAAR SFEESTJE Nadat hij ongeveer een half uur; op de uitkijkpost had gezeten was kapitein Jan wat kalmer geworden. Tenslotte kon er niets gedaan wor den in verband met kapitein Flint zonder de hulp van de Amazones. Hij was. hun oom. niet de oom van de Zwaluwen. Als de Zwaluwen een oom hadden gehad, zou het een heel andere man geweest zijn. Jan had er over gedacht om een brief aan de man van het woon schip te schryven, maar schrijven was met zijn sterkste kant en Suze was nog erger. Tittie zou daarvoor de aangewezene geweest zijn maar Tittie zou niet de soort bnef schrij ven, die nodig was. Die nare wind stilte ook. Als er maar wind was geweest en eer» kans om de Ama zones te ontmoeten, dan zou hy nooit naar kapitein Flint hebben behoeven te gaan om de boodschap over te brengen en dan zou dit nooit gebeurd zijn. Maar de heu vels in de verte gaven hem het gevoel, dat de man van het woon schip er met op aankwam. Die heu vels waren daar geweest voor ka pitein Flint. 21e zouden daar altijd zijn. Dat was om de een of andere reden troostend. Jan werd weer vrolijker en kwam tot de slotsom, dat het een goede dag was om om het eiland heen te zwemmen. Hij ging terug naar het kamp. „Suze" zei hij, ,,'t is een heerlijke dag om om het eiland heen te zwemmen." „Weet je zeker dat je het kunt?" vroeg Suze. „Ik ga het proberen" zei Jan „Als ik te moe word kan ik aan land gaan." (Wordt vervolgd). ZONDAG 29 JULI 1952 HILVERSUM I. 402 m. VARA; 8.00 Nieuws, weerberichten en postdmvenberichten. 8,18 Gram.muziek. 8 35"Voor het platteland, 3.45 Orgelspel. 9 02 Sportmede delingen en postduiven- berichten. S05 Granunuziek. 9,45 „Gees telijk leven", causerie. 10.00 Instrumen taal trio. 10.30 „Met en- zonder omslag," 11.00 Gram muziek. AVRO: 12.00 Post- duivenberichten en Finse volksmuziek, 12 00 Gram.muziek,* 12 30 „Even afreke nen. Heren!" 12.4Q Italiaanse muziek, 13,00 Nieuws ert weerberichten. 13 05 Mededelingen en gram.muzlek. 13.20 Dansmuziek. 13 55 Boekbespreking, 14.15 Gevarieerde muziek, 14.45 Zang en. or gel, 35.03 Filmpraatje. 35.20 Omroep orkest en solist 16.30 Spottrevue. VARA: 17.00 Fanfarecorps. 17.20 Gemengd koor. 17.35 Voor de jeugd. 17,50 Pianospel. 18 00 Olympische Spelen. 18.25 Nieuws VpRO: 18 30 Korte Vnjz, Herv. kerk dienst IKOR: 18.00 Kinderdienst. 19.35 „Waar Is God?", BijbeHezing. AVRO: 20.00 Nieuws, 20.05 Promenade orkest, solisten en. koor. 21.00 Olympische Spe len. 21.15 Gram.muzlek. 2150 „Vrouwen oordelen over een vrouw", hoorspel. 22.30 Amusementsmuziek. 23.00 Nieuws. 23.15 Weekoverzicht. 23.25—24.00 Gram- muziek. HILVERSUM n. 298 m. KRO; S.W? Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram-muziek 3.25 Hoogmis NCRV: 9.30 Nieuws en waterstanden. 9.-15 Mili taire kapel. 10.00 Gereformeerde kerk-' dienst 11.30 Gramunuziek. 11.55 Koor zang, KRO: 12.15 Apologie 12.35 Gramo- foonmuziek. 12,55 Zonnewijzer, 13 00 Nieuws, weerberichten en Katholiek nieuws. 13.10 Lunchconcert. 13.45 „De wereld van Sint Paulus", causerie. 14.00 Omroeporkest en solist 14.53 Gramo- Xoonmuziek 15.10" en 15.45 Idem. 16.10 Katholiek Thuisfront overal! 16.15 Gra- mofoonmuzlek, 15.30 Vespers. JKOR: 17,00 Jeugddienst, 18.15 Voor de zieken. NCRV: 19.00 Gram.muzlek, 18.15 „Twee Koningen van Oud-Isreal, Saul en Je- robeam I", caurerle? 19.30 Nieuws, sport uitslagen en weerberichten KRO: 19.45 Actualiteiten. 19.62 Boekbespreking- 20.05 Voordracht. 20.15 Gevarieerd pro gramma 22.45 Avondgebed en liturgi sche kalender, 23.00 Nieuws. 23.15—24,00 Gr am.muziek BRUSSEL. 324 m. 12.00 Radiojournaal, 12 30 Weerberich ten, 12 34 Lichte muziek. 13 00 Nieuws. 13.15 Gram muziek 13 30 Voor de solda ten, 14.00 Gram muziek, 16.00, 16.30, 16.45. 17 00 en 17.15 Idem 17.45 Sportuitslagen 17 50 en 18 00 Gram.muziek, 18 30 Gods- dienstigeuitzemüng. 19.00 Nieuws. 19 30 Gevarieerd programma. 21.45 Gram mu ziek. 22.00 Nieuws. 22 15 Verzookpro- gramma, 23,00 Nieuws, 23,05—24.00 Gra- mofoonrmmek. Engeland, BBC Light Programme 1500 en 247 m, 12 00 Verzoekprogramma, 13,13 Gevari eerd programma 13.45 Idem 14.15 Idem. 14.45 Gram.muzlek, 15.45 Klankbeeld. 16.15 Gevarieerd programma, 17.00 ..Round Britain Quiz". 17210 Sport. 18.00 Gram.muzlek. 18,30 Gevarieerd program ma, 19.00 Nieuws en radiojournaal, 19.30 Gevarieerde muziek, 20.30 Community hymn singing. 21.0O Gevarieerd pro gramma, 22.00 Nieuws. 22.15 Sport, 22.30 Orgelspel. 23 OO Grammruziek. 23,30 Lichte muziek, 23.56—24.00 Nieuws. MAANDAG 21 JULI 1952 HILVERSUM I. 402 m. VARA: 7.00 Nieuws, 7.18 Gram.muzlek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.1 B Gra- mof oen muziek. (935—9,40 Waterstan den). VPRO: 10.00 „Voor de oude dag" causerie. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de kleuters. 10.40 Gram.mu- ziek 10.55 Voor de zieken. 11,40 Sopraan en piano, 12.00 Promenade orkest, 1*.30 Land- en tuinbouwmededelingen 12.33 Voor het platteland 12.36 Gram .muziek, 13,00 Nieuws. 13.15 Voor de Middenstand, 13.20 Orgelsnel. <13.3013,45 Kmderver- telling). 14.00 Voor de vrouw, 14.15 Ka mermuziek. 14.55 Gram.muziek, 1510 Gevarieerd programma. 16.10 Residentle- Advertentie LM.) Geslaagd dank s/jf... Oekondo Sehrlftflfök* enrtlrt HILVERSUM Prakf. Boekhouden en Handelscorr. orkest, koor en solisten. 17.00 Voor de jeugd 17.30 Roemeense muziek. 17.50 Militair commentaar. 18.00 Olympische Spelen. 1B30 Nieuws 13 40 Voor de jeugd. 19 45 Regeringsuitzending: Ir. Ti, Groendijk: „Wat leert ons het proefbe drijf te Zegveld'" 20.00 Nieuws 20."5 Actualiteiten. 20,15 Gevarieerd program ma 20 50 „De harp van ebbenhout", klankbeeld, 21.15 Lichte muziek. 21.45 Causerie, 22.00 Gram.muzlek, 22.15 Olympische Spelen. 22 30 Pianorecital. 23.00 Nieuws, 23.13 Socialistisch nieuws in Esperanto. 23 ZO—24.00 Gram.muzlek. HILVERSUM II. 298 m. NCRV: 7 00 Nieuws, 7.15 Ochtend gymnastiek. 7.3Q Gram muziek 7,45 Een woord voor de dag. 8 00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gewijde muziek. 8.45 Gram muziek 9.00 Voor de zieken 9 30 Voor dc huisvrouw. 9 35 Gram.muzlek. 1000 Orgelspel. 10 30 Morgendienst. 1100 Alt en piano 11.30 Lichte muziek. 1225 Voor boer en tuirrder. 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33 Orgelcon cert. 12 59 Klokgelui 13.00 Nieuws. 13.15 Mandolinermtziek. 13.45 Gramofoonmu-^ ziek 14.00 Voor -de jeugd 14.35 Gramo- foonmuziek. 14.45 Voor de vrouw, 15.15 Tenor en gitaar, 15 30 Gram.muziek. 16.00 Bijbellezing, 16.30 Gram.muziek. 17.00 Voor de kleuters. 17.15 Pianovoor dracht. 17,30 Voor de jeugd 17.45 Rege ringsuitzending: Ptfof. Dr M, H. v. d- Valk: „Indonesië en China". 13,00 Nieuws. 10.15 Grarrutvuzlek. 18.25 „Voor de mannen in groen, blauw en grijs", causerie 18.30 Gram.muzlek. 19.15 „En meisje, "wat nu?", causerie, 19-30 Gra- mafoonmuziek. 19.40 Rndiokrant. 20 00 Nieuws en weerberichten. 20.10 „Vijf minuten" 20.15 Kerk con eert, 20.45 Mu zikale causerie. 2100 Lichte muziek. 21,15 Gram muziek, 21 50 ,Jn de Arabi sche wereld", causerie, 22.00 Cello en plano, 22 20 Gram.muziek, 22.45 Avond- overdenking 23.C0 Nieuws, 23.15—2400 Gramjnuziek BRUSSEL. 324 in. 12.00 Gram muziek. 12.30 Weerberich ten. 12,34 Voor de landbouwers, 12,42 Viool en piano 13.00 Nieuws. 13,15 Gram.muziek. 14 00 Klankbeeld, 14.20 Gevarieerde miedek. 15,00 Pianorecital. 15 35 Vlaamse liederen, 16.00 Omroep orkest. 17 OO Nieuws 17.10 Gevarieerd programma 10.00 Franse lea. 18,15 Gra- mofoonmuziek, 18.25 Kroniek. 1850 Voor de soldaten, 18.00 Nieuws 19.40 Gram. muziek. 19 55 Idem, 20.15 Symphonie- orkest, koor en solisten. (20.45—21.05 Sport.) 22.15 Lichte muziek. 23.00Nieuw# 23 0524.00 Gram.muziek, door m De heer Bitt liet niet mergen hoe verheugd hij was. „Ik ben er van overtuigd, meneer Howard", zei hij. „Overtuigd. De moderne kranten man en de literator van uw stan ding dragen enorme verantwoorde lijkheden. Onder de indruk van hun geza menlijke verantwoordelijkheid schudden de beide mannen elkaar zwijgend de hand, TIENDE HOOFDSTUK Alleen maar prettig nieuws De heer Bitt wendde zich tot Bill en wees op de deur waarachter on ze arme George zich nog steeds be vond. „De emge moeilijkheid is die kerel daarbinnen. Hij weet, dat de kat gevonden is. Hoe kunnen we „Als u dat aan mij wilt overlaten, meneer, dan geloof ik, dat ik die moeilijkheid wel kan oplossen." „Of het gevaar bezweren," voegde de heer Vivian Howard er aan toe, dm tenslotte de Engelse literatuur vertegenwoordigde en meende voor haar integriteit te moeten waken. „Ik geloof met, dat dat bestaat", zei Bill „Het is een vriend van me. Ik weet met of ik u dat, verteld heb, meneer. Ik maak het in één minuut m orde." Hij ging naar George toe en sloot de deur achter zich. George zei zwakjes: „Zeg het maar meteen, BUL Vlug!" „Je hebt het 'm geleverd, kerel! Geleverd!" George stond op en strekte zijn armen omhoog. De geweldige schreeuw waarvoor bij zijn mond geopend had hield hij door Bills waarschuwende vinger nog juist binnen. Hij wierp zich op een bank en wentelde zich in extase om en om. Bill gaf een korte schets van de plannen. Toen gaf hij George een zware klap op de schouder. „En ik heb het 'em ook geleverd. Ik krijg -Margaret!" „Margaret? Hoe kan dat?" „Het is zo eenvoudig als wat. Als we mot gen gepubliceerd hebben, dat we er zo goed als zeker van zijn de kat te zullen vinden, ga ik met de krant naar Marrapit en. vertel hem, dat mevrouw Major hem ge stolen heeft. Je kunt je voorstellen wat daar de uitwerking van zal zijn. Dan zeg ik: „Geef my Margaret, en. ik beloof, dat mevrouw Major nooit meer een woord over de zaak hoort." George, we hebben het 'em geleverd! Jy krijgt je Mary en ik mijn Margaret." De beide jongelieden schudden elkander lang en luidruchtig de hand. Diep ademend stonden ze elkaar aan te kijken. De hemel ging voor hen open! Ten slotte zei George: „Er is nog één ding, Bill, Ga dat nobele twee tal, zeggen dat ze hun ontdekking zo lang geheim kunnen houden als ze willen, en dat er geen woord over mijn lippen zal komen. Maar vertel dit er bij: ik zwijg niet als ik met met een mijn cheque krjjg." Bill raadde hem aan geen voor waarden te stellen. Maar George bleef op zijn stuk staan. „Het kan me niet schelen, Bill. Ik wil hem nu hebben. Er kan van de week nog van alles gebeu ren." Bill bracht de boodschap over. De heer Bitt maakte aanvanke lijk bezwjiar tegen onmiddellijke betaling. „ffHij zou zich tegen ons kunnen kft-en en ons gaan chante ren. We weten niet eens of hij zelf de kat niet gestolen heeft." „Dan heeft bij zoveel te meer aanleiding zijn mond te houden", zei de heer Vivian Howard. Hoewel hij de Engelse literatuur vertegen woordigde had hij toch blijkbaar 'n goede neus voor zaken. Bill nam het voor de vinder op. Hij kende hem en stond voor hem in. De heer Bitt schreef de cheque uit, en overhandigde hem aan Bill. „Ga er mee naar de kassier, Wy- vern. En zorg er voor, dat we zo gauw mogelijk van je vriend af rijn en dat we ais het kan nooit meer iets van hem horen. Nee, ik heb er geen behoefte aan om afscheid van hem te nemen. Na tuurlijk moet je hem wel vragen hoe hij aan de kat gekomen is, want daar kunnen we nog plezier van hebben als de artikelen van meneer Howard geplaatst zijn," Een koetsier reed een jongeman naar het ziekenhuis van St. Peter, die niet joed bij zijn hoofd leek. Hij zat doorlopend te zingen, sloeg de maat met zijn' voet en schreeuw de tegen de voorbijgangers. Hij gaf een fooi van ongeveer honderd pro cent en rende de trappen van het ziekenhuis op of hij door de duivel achterna gezeten werd. Nauwelijks had George de Deken een onsamenhangend verhaal ge daan van de vijfhonderd pond, die hij in een door een krant uitge schreven wedstrijd gewonnen, had, of de heer Lawrence, de eigenaar van de praktijk in Runnygate, trad binnen. De koop werd informeel gesloten en er werd een afspraak gemaakt voor een volgende bespreking, George rende weer naar een rij tuig, het zich naar Meath Street brengen, maar stapte eerst uit bij een bloemist in de buurt van Vic toria Station, waar hij een enorme struik kocht, die hij in het rijtuig met ïich mee voerde. Mary stond hem met trillende lippen ai op te wachten. Hij strooi de de bloemen om haar heen en riam haar in zijn armen. „Runnygate, Mary! Lieve, lieve schat, het wordt Runnygate!" Gunnen we ons een laatste blik op onze vrienden. We zien Bill zit ten aan het bureau van de redac teur van een maandblad, dat een ongelooflijk succes heeft door de publicatie waarmee de directeur van de heer Bitt begonnen zijn., Margaret, zijn echtgenote, corri geert de proef van een gedicht met de ondertekening „Margaret Wy- vern". Margaret is dolgelukkig met haar Bill, maar haar poezie ademt nog altijd weemoed. up een zomeravond zien we hoe George, na zijn praktijk, met zyn Mary uit rilden gaat ra de omge ving van Runnygate, de badplaats ra opkomst, George heeft alleen aandacht voor zijn paard. Mary tuurt door de sluier, die haar blau we ogen verbergt en zegt van tijd tot tijd: ..Georgie, Georgie, wees toch voorzichtig! We reden daarnet op één wiel. Ik voelde het heel duidelijk." Maar boven haar be zorgdheid uit reikt haar trots om dat ze naast deze geweldige kerel rit. Tenslotfe werpen we ©en blik op Heron's Holt, waar we mevrouw Marrapit, eertijds mevrouw Major, in het rijtuigje zien zitten, dat haar echtgenoot voor haar gekochi hoeft. De pony heeft alle makke eigen schappen van een blind schaap, maar Fletcher is er doodsbenauwd voor. Als hij het dier moet poetsen en het heft plotseling zijn kop op, laat Fletcher de kam vallen en doet haastig enkele passen achteruit. „Het Is hard", zegt hij dan, „verduiveld hard. Ik ben tuinman en geen paar dentemmer". EINDE

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1952 | | pagina 6