VOORAL VOOR
Nieuwe mode: geen revolutie
maar variatie in details
WiLLEM DE JONG
Sprouting
Broccoli:
Oom Jaap houdt zich niet
op met virussen
Waar blijft dat millioen?
Vrouwelijke antiquair
krijgt poëzieprijs
Als twee
druppels
water
VIJFTIENDUIZEND SPELDEN IN EEN JURK
Astrakan doeken,
smalle ceintuurs
enJD-D's"
Bloemkool in
het groen
Nieuwe opnamen van Philips op
langspeel- en standaardplaat
Impressies van een simpele ziel
Film over Eva Peron
Belgische visser nam
mijn op sleeptouw
Radioprogramma
Va\vt\eï\opqe«eW i w&Gj£L
Vrijdag 22 Augustus 1952
CV an eèn medewerkster)
E Parijsé couturier Jacques Griffe bereidde
op zijn open.inffMh.ouj zijn gasten een apar
te verrassing door een avondjurk te .iatjen zien
met strookjes valenciermeskant, die nog'niet af
was- Wij zullen 'u maar niét laten, raden hoeveel
spelden erin waren: vijftienduizend! Zijn ere
gast was Madame Vtónnet. bij wie hij de haute
couture heeft geleerd.
De collectie' van Jacques Helm stond in het
teken van ttD-DV'. Dat zijn japonnen-diner-
danse, zeer wijde toiletten half lang en meestal
uan kant gemaakt. „CarameP' b.v. mas nan brui
ne en zwarte kant en had een zwart fluwelen
lijfje met schaiiderbandjes. Envoi" bestond uit
een fluwelen bovenstuk .met een rok van rose
en zwarte bloemen.
Nade vele shows die soms zeer lang duur
den was het een verademing bij Vera Boréa in
een dertig minuten, ook precies dertig zeer ge
slaagde en uiterst verzorgde modellen te zien.
Hier waren de rokken eveneens/belangrijk lan
ger, lün en détails waren sober gehouden. De
taille zat bovendien waar ze behoort te zitten,
de schouders waren lichtelijk opgevuld en de
heuplijn vertoonde geen afwijking van datgene
-wat men onder normaal verstaat. Prettige klas
sieke tailleurs heeft Vera Boréa dit seizoen ge
bracht, een aansluitend jasje, met een of twee
rijen knopen. Een bijna onopvallend ietsje, aan
gebracht op kraag, de revers of zakken, maakte
deze mantelpakken juist niet te klassiek,
Die „ietsjes" zijn overigens zeer in de modè-
Heeft de lijn dan al geen voor ons gewoonte
mensen tè ingrijpende verande
ringen ondergaan, de nieuwe dé
tails zijn veelvuldig. Om te begin
nen: een mantelpak zonder kraag
of revers met in bet décolleté een
das van bont, gekruist erin gesto
ken, 2ijden shawls worden thans
vervangen door astrakan-doeken,
geknoopt of gedrapeerd gedragen.
Ook zijn er brede wollen shawls, in
een punt hangend en met franje,
maar die wel Iets te veel aan
grootmoeder doen denken! Veel
moffen. Dikwijls geknoopt om te
gelijkertijd als tas dienst te kun
nen doen. Enweg met die bre
de ceintuurs! Want deze zijn nu
even smal als ze--in de lente uit
bundig breed waren.
Deze luxueuze poederdoos is gemaakt uit goud en zilver
en met kleine robijnen versierd.
De vorige week hebben bestuurs
leden vaneen aantal vrouwenor
ganisaties kennis gemaakt met een
nieuwe groente: sprouting' Brocco
li. De proef werd 'genomen in hotel
„De Roskam" te .Hoorn, waar de
eigenaar, de heer Muller, de sprou
ting broccoli in twaalf variaties op
tafel bracht in genummerde scha
lenIedere deelneemster moest op
een loaamemingslyst, die naast
haarifbord^was gelegd, haar bevin
dingen noteren. Na de. maaltijd-
werden Idle lijsten can de Rijks-
tuinbouwvoprlichting gegeven, die
er haar voordeel mee kan doen
bij dé verdere: proefnemingenDe
dames vonden overigens de nieuwe
groente zeer geslaagd.
Sprouting 'Broccoli is een kool
soort, die een struik' 'beeft als
spruïtkooï; en die in sommige va
riëteiten'precies lijkt op -bloemkool
in 't groen, terwijl andere soorten
doen denken aan boerenkool. De
smaak komt overeen met die van
bloemkool of van groene kool, dat
hangt ook weer - af van hel ras. Het
gewas is bestand, tegen niet te
strenge vorst.
Een van dé medewerkers van het
Instituut voor de Veredeling van
Tuinbouwgewassen, ir Sneep uit
Wageningen, bracht van een stu
diereis door Amerika zaad mee van
een aantal rassen van deze groen
te, die in de Verenigde Staten zeer
in de smaak valt. Dit zaad werd
deels uitgezaaidop de proefvelden
ln Eist, maar ook de RijkstuLn-
voorlichtingsdienst in Hoorn kreeg
een deel van het zaad toegewezen,
omdat in die. streek veel kool ver
bouwd wordt.
Advertentie LM.)
Bo'doot Hial-crème voor overdag.
Beldeet coW-crème vóór da nacht
Det Is de hulp die Uw huid nodig
heelt om Jong, gaal en inooj te lijn.
Dg Philips-platen die ditmaal ter bespreking voor ons liggen komen,
niet alleen artistiek, doch ook technisch weer alle lof roe. Men kan ge
rust zeggen, dat Philips een opname-techniek heeft bereikt die aan de
hoogste eisen voldoet en die voor geen der buitenlandse gramofoon-
platen-industrieën- behoeft ónder te doen
Grijze met goud doorweven wo!
vormde het materiaal voor deze
turh/in van Lpgroux Soeurs. Een
gemakkelijk model, dat van aller
lei materiaal door vaardige handen
in korte tijd gemaakt kan worden.
Het haar eronder is naar boven
geborsteld.
Grapjes zijn overal- Het komt er
maar op aan of je ze waardeert.
Bij Serge Kogan begon een man
nequin opeens tefluiten. Niet met
haar liepen, maar - op een echt
fluitje, dat aan de ceintuur van haar
nauwe rok was bevestigd, Al.Ko-
gans rokken waren nauw. De hoe
den van Rose Valols die door de
mannequins gedragen werden, wa
ren sueciaal gemaakt voor hoge
mantelkragen; sommige lieten zeËB
de nek geheel "vrij en omsloten
van achteren het hoofd, alsof een
chignon beschermd moest worden.
Serge Kogan toonde wondermooie
avondjaponnen. Ze hadden iets
feeërieks;
nauw tot over
de knie. ja
zeer nauw
zelfs, om zich
dan in grote
wolken 'van
tullo. naar be-.
neden te
spreiden. Het
leken soms
fonteinen, dan
weer gaver, ze
'n mat schijn
sel.- dan weer
schitterden ze
met kleurige
stenen. Een
waar genot
voor het oog!
Patou (Julio
Lafitte), oen
Spanjaard van
huis uit, maar reeds lang Parijze-
naar, is een bescheiden coutirier,
do man met de volmaakte snit voor
de eenvoudige dich chique japon,
waarvoor -. de -. rest maar bijzaak
blijft. Asymmetrie was het ^hepia
van zijn collectie, zelfs tot in zyn
mantelpakken toe, die hierdoor
niet meer tof klassiek gestempeld
konden worden,
Gezondheid en ziekte zijn. ook maar betrekkelijke ideeën. Niet alleen dat
elke indiyidu, elke arts, en elke bevolkingsgroep daar een andere mening
over heeft, maar hét aspect ervan 'wisselt ook nog met elk stadium van
beschaving.
Men kan de grens tussen ziekte en gezondheid in het midden laten, en
het mensdom indelen in gezondheids-maniakken en ziekte-vrezers, maar
die onderscheiding. Is dan toch altijd pas ontstaan op het ogenblik dat de
eerste oerfamiilë ontdekt had dat de grot veilig, het gras smakelijk, de
jacht góed en de dag van morgen redelijk verzekerd was. Toen kwam het
ogenblik dat bij zei: „Ik geloof toch dat die paardebloemen me niet goed
bekomen. Er zal toch niks mee wèzen?", en dat zij antwoordde: „Je eet het
maar hoor, 'fc is best en krachtig voedsel"....
Dat was 't begin, on sindsdien
hebben we het ver gebracht. En de
grote stap; .de enorme -vooruitgang
ligt vooral ln deze eeuw," waarin we
•20 fijn precies'rwëten waV~is,"
Onze bacteriën,' onze trauma's; onze
vitamines, ze steken met kop en
schouder uit boven de bioscoop en
de wasmachine, en we zouden ze
voor niets willen ruilen. Zelfs in
die. verdroomde momenten dat we
onszelf rustig en statig door de acht
tiende eeuw zien leven, omringd
van een man twaalf rechtschapen
kinderen, en kandeel met beschuit
jes, dan nóg laat het idee van enze
alsoortlge hygiëne ons met los, We
kunnen niet meer anders. En als
we lezen van vroegere epidemiën,
straatvuil, wespencorsetten, en in
gebakerde zuigelingen, van dotten
met brandewijn, van wegkwijnen en
van blijven-ln-dit-of-dat, dan be
grijpen we nauwelijks dat de mens
het tot de twintigste eeuw beeft
gebracht, en voelen ons veilig in de
wetenschap van anderen en vooral
ook in onze eigensupérieure in
zichten.
Goed, onze grootmoeders waren
dan ook wel voor handen wassen en
Toen we nog kinderen warenkleine zoete onschuldige kinderen,
toen hielden wé ons ai bezig met dat glinsterende gegeven: Rijk zijn.
Dat is namelijk een heel belangrijk onderwerp, ook voor kinderen.
Maar hoe ze er tegenóver staandat ligt aan de ïcuenshoudinff van httn
ouders. Sommige moeders zeggen: Kijk, daar gaat meneer Hoppen-
daalHij ig rijk. Uit haar intonatie proeft het kind: Ah, ik moet mijn
eerbied gereed houden. Wat een groot man! Hij is rijk! Ik.moet dank
baar zijn, fiat ik hem. mag zien voorbijkomen! Hulde!
Andere moeders zeggen: Kijk daar gaat die rijke Hoppendaal. En het
kind voelt iets in deze trant: Daar gaat 'de schobber! Kijk 'm 'sl Rijk
is ie! Een kapitalist, een uitzuiger
En dan zijn er nog moeders dia
zeggen: Daar gaat een heel rijke
man, hü heet Hoppendaal..., En
in haar toon ligt opgesloten: Je
moet medelijden met hem hebben,
kindje, Hij;, is rijk, dat ls zielig,
want geld maakt niet gelukkig, in
tegendeel, geld leidt naar'de Bréde
Weg. Weliswaar géat deze man niet
elke avond brassen met sletten in
een nachtlokaal, maar hij' zou het,
gezien zijn - middelen, kunnen doen
eri vroeger of later komt het wei-
licht daartoe. Beklaag hem, kind!
Het laatste van die drie stand
punten heb ik lang in mijn bloed
meegedragen, maar sinds ik met
mevrouw Hoppendaal in een.comité
zit en bij haar thuis theedrink,-ben
ik veranderd. Ik wil graag rijk
zijn.. Er is niets zieligsaan. Rijk
zijn leidt niet ten verderve, o neen,
pas als ik een millioen heb zal ik
nobel kunnen wezén,
Dat grote witte landhuis met de
muur er omheen en dë oprijlaan
met kastanjebomen er. koekoeken
eh duiven en anemonen om de
vjjver, ik wit het heus niet üit be
gerigheid, ik wil het enkel en al
leen om eindelijk eens goed'te zijn,
diep-in goed. Natuurlijk zou ik be
ginnen mijn huis open te «tellen
voor een groot aantal behoeftige
kinderan, maar als ze de anemonen
hébben platgetrapt en als ze de
jachthonden hebben getreiterd niet
•tokken,,.dan zal ik tot mijn butler
•eggen: John, ik geloof- niet dat
dit de weg is Inderdaad mè:
vrouw, zegt hij bedroeld en eer
biedig..Jk geloof, zal ik zeggen, dat
ik beter een geheel aparte villa ter
beschikking van die kinderen kan
stellen met een hek om de ane
monen en een hok om de jacht
honden.' Dat gebeurt dan. En al
mijn kennissen en al mijn neven
en al rnijn nichten mogen komen
logeren, dat mogen ze nu niet,
want ik word ziek van hun ge
zanik. Maar dan krijgen tt een
aparte vleugel van het landhuis,
met eigen badkamers en eigen bil
jarten, en eenmaal per dog mogen
ze bij mij korben om naar mijn
raad te luisteren. {Dat willen ze
nu niet}. Ik zal het lied der vo
gels kunnen beluisteren en het
murmelen van de beek en het rui
sen van het park, want dat zijn de
dingen, die een mens goed maken.
Kan ik dat dan nu niet? Nee, waar
achtig niet. Ik heb wel wat anders
aan m'n hoofd met. de was aan
huis en dat dure gas en m'n gezin
dat zoveel slijt! Ik zal nooit meer
boos worden, want in mij zal het
Begrip groeien, al luisterend naar
het lied der vogels enzovoort. Al
leen zal ik mij een enkele keer
boos maken over het Onbegrip van
de anderen. En als ik dan boos
ben, zal ik het Wegdwood nemen
uit de Chippendale kast en het
door de ramen het park in gooien.
Mijn huisgenoten zullen zeggen;
Wat is zij weer origineel. Koste
lijk, de manier waarop zij af
reageert. O, o, o, wanneer krijg ik
dat millioen?
ANNIE M. G. SCHMIDT
Open venster naar het
verleden' bekroond
Yvonne de Brémond d'Art is op
en top Parisienne, Zowel in haar
uiterlijk, cultuur, als smaak. Zij
heeft in de rue du Faubourg St.
Hanoré- een antiquiteiten-winkel
waarmen uren zoek kan brengen.
Zij weet haar étalage te schikken
als geen andei Het Is dan. ook niet
zonder reden dai 'men haaf de wel
klinkende bijnaam van (rLc Pre
mière Dame du Faubourg St. Ho-
noré" heeft geschonken.
Yvonne de Brémond d'Ars.êchter,
is ook nog dichteres. Ze dicht over
haar land, over Parijs, ja, zelfs de
métro komt onder haar charme:
Zo heeft ze o.m. geschreven;
Cher métro de P3ris, petit salon
qui route
Sous la ville, en chantant ses
noms melodieux
Madeleine, Opéra, Saint-Phillppa
du-Roule
(lieve metro va» Parijs, kleine
salon die onder de stad rijdt, die
melodieuze namen zingt als: Ma
deleine, Opera. Saint-Philippe-du-
Roule.
De „Académie Franpaise" heeft
nu onlangs verschillende litteraire
prijzen toegekend en die van de
poëzie is aan Yvonne de Brémond
d'Ars geschonken, voor. baar bun
deltje: „Fenétre ouverte sur le Pas
sé" (een open venster naar het ver
leden).
Yvonne's reactie? Ik ben >ver-
gelukkig, zei ze, Ik voel me net of
ik door mijn eindexamen ben ge
komen. Ik dicht -al vanaf mijn
twaalfde jaar. Voor onze dienst
bode moest ik de liefdesbrieven
schrijven. Dat werden dan altijd
verzen, nimmer proza.
Yvonne de Brémond d'Ars komt
uit een .zeer oude Franse familie,
waarvan het merendeel zich van
haar afgekeerd heeft toen zij een
winkel durfde te openen. Eeh anti
quair in bün stamboek? Nu kan.
Yvonne hierop antwoorden, niet
zonder een tikje plezier over deze
overwinning: antiquair? Stellig.
Maar voeg er nu ook dichteres bij.
MONIQUE
groene groente eten, maar ze wisten
niet waaróm, hè?, en daarin
hem de -kneep.
En; die; goeie oude- Oom Ja?p, die
mag' tfatf ia 'principe net zo manisch
tegen besmetting gekant zijn ...als
wij. maar als je hem erover hoort
praten, dan weet je al wel dat dat
niet de juiste houding is. Hij is
tegen de zelfde zaken in de weer
als wij, maar. hij noemt man en
paard niet, hij zou het niet willen,
maar hij zou het ook niet kunnen.
Voor hem bestaan er geen bacte
riën, virussen, witte bloedlichaam
pjes of anti-stoffen. Voor hem be
staan alleen Tocht, het-Pootje, Stof,
Vocht en Vuil Geld. En natuurlijk
Besmetting. Hij verdiept zich ver
der niet in de elementen van deze
Furiën die zijn leven bij voortdu
ring bedreigen, en zelfs nun gevol
gen zijn hem vaag. Maar: hij
bestrijdt ze. Als hij maar 'uit
de tocht blijft, warm slaapt, over
schoenen en handschoenen draagt,
en bij het afborstelen van zijn jas
de neusgaten van een wattenprop
voorziet, dan wil hü wel eens zien
'wat ZE nog zouden kunnen doem
En wij maar hoofdschudden en
elkaar geamuseerd in de ogen kij
ken. Wij weten wel beter. Nou ja-
we weten het wel niet helemaal
grecies. -maar dat hoeft bok niet,
!et is voldoende dat wijer van op
de hoogte zijn dat we sommige bac
teriën, coccen en zo, altijd hebben,
en dat we voor andere moeten uit
kijken, of ons laten inenten. Dat vi
russen door de lucht vliegen in ge
mene zwermen, vooral ais er geen
ventilatie is, en dat 'bacillen door
de bloedbanen-kunnen kruipen, met
millioenen en mülioenen tegelijk.
En dat ze zich soms inkapselen, en
zich dan splitsen of eitjes leggen
of zo, en dat veel witte bloed
lichaampjes nooit kwaad kan, In
tegendeel, hoe meer, hoe beter. En
toch altijd maar oppassen voor stof
en vuil geld. Nee, 't is fijn. dat we
zovéél weten, wat zouden we moe
ten doen als we het niet wisten!
4 MARJOLEIN DE VOS.
MEXICO CITY. Robert Wolf.
de Amerikaanse filmmanager, die
hier de film „Somero" maakt, heeft
meegedeeld, dat Olivia de Havil-
land of Gene Tierney Eva Peron
zal spelen in de filmbiographie.
die van de gestorven echtgenote
van de Argentijnse president ge
maakt zal worden. Wolf zei, dat
Peron er bezwaar tegen had, dat
een Amerikaanse maatschappij de
film maakte, maar hij voegde er
aan toe, dat Miguel Aleman Jr
zoon van de Mexicaanse president
en filmproducer, op zich genomen
had om de toestemmingvan Pe
ron te verkrijgen. De film zal in
Argentinië gemaakt worden.
Het is dan ook een groot genoe
gen te luisteren naar de kleine
smalgroefplaat N 006Ü2- R, waarop
het celloconcert wan Edouard Lalo
gegrift is. Met de Symphonic Es-
pagnole behoort het lot de meest
gespeelde werken' van deze sym
pathieke componist.Lala schenk
'met dit concert de cellospclende
wereld een compositie, die. door
haar warme -populair getinte, doch
niettemin voorname melodiek eh
prachtig coloriet de moeite van het
horen nog altijd ten zeerste waard
is. De solocellist van het Concert
gebouworkest, Tibor de Maehula
speelt dit concert
met groot kunste
naarschap en het
Residentie Orkest
onder Willem van
Otterloo zorgt voor
een fraaie bege
leiding.
De langspeel
plaat A 00603 R
bevat twee, echt-
Tschaikcwskyaanse stukken, d.w.z.
soms in- iets aan de luidruchtige
kant, maar anderzijds geschreven
met een heftige muzikale spanning
en een warmbloedige meeslepende
melodiek. Op de ene zyde dan is
de Ouverture „1812" (het beroem
de jaar van Napoleon's nederlaag
in Rusland) vastgelegd. Het is een.
typische compositie, waarin de
componist op felle wijze uiting,
geeft aan zijn vurig patriottisme.
Het etiket op de keerzijde vermeldt
het Capriccio Italiano, een melo
disch sprankelend werk, waarin
volksliederen zijn; verwerkt. Het
ontstond naar aanleiding ..van
Tschaikowsky's verblijf in Italië,
waar hij enige tijd rust zocht voor
zijn overspannen zenuwen.
Bijna onnodig- te vermelden, dat
het Concertgebouworkest, gediri
geerd door Paul van Kempen, de
ze muzieken. met een maximum
aan kiankspanning en muzikale
uitbeeldingskracht tot klinken
brengt.
Twee recente standaard-opnamen
in de Weens-muzikaJe «feer ver
dienen eveneens een aankondiging.
Zo kunt u het Berlijns Philharmo-
nisch Orkest onder Fritz Lehmann
horen in de Keizerwalzer van Jo-
hann Strauss, die men terecht be
schouwd als de grootste vertolker
van het -Weense idioom-'De uit-
i voering ervan is zeer aantrekke
lijk; ze ia vrij van alle gema-
jiiëreerdheid, doch bezit'de -nodige
i vaart en Schwung (A 11178 G).
Voorts zingt met mooie stem en
levendige voordracht op N 11173 G
de sopraan Erna Spoorenberg voor
u „Mein Herr Marquis" uit Johann
Strauss' „Die Fledermaus" en „Ja,
werm die Musik nicht war" uit Die
schön Galathea van Franz von
Suppé. Onder de bezielende leiding
van Paul van Ke&pen wordt de
zangeres door het Radio Phïlhar-
monisch Orkest (Hilversum; en
het Koor der Nederlands the Opera
uitstekend gesecundeerd.
HERMAN VAN BORN
Advertentie lM.)
Laat ons Uw
discotheek verzorgen
Gramophone-Specialisten
sinds 1&06
VVytemaweg a/d Math en. taan
kruispunt Hochussenstraat
relet 2809$ Botterdam
Raad voor de Scheepvaart
wenst voorbeeldige straf
BRUSSEL. Een Belgische vis
ser, die enige tijd geleden een
mijn in zijn netten kreeg, nam
het gevaarlijke projectiel op sleep
touw mee naar Qstende,in plaats
van, zoals in zo'n geval gebruike
lijk is, de netten te kappen. De
kapitein verklaarde Vrijdag voor
de Raad van de Scheepvaart, dat
bij nu wel inzag, dat hij het leven
van zijn bemanning op het spel
heeft gezet en bet risico heeft ge
lopen dat zijn boot en een deel
vsn de haveninstallaties in de
lucht vlogen. Op het critieke ogen
blik had hij echter alleen maar
aan. zijn kostbare netten gedacht.
De Raad voor, de Scheepvaart; was
I van oordeel dat Rèri voorbeeldige
straf hier op zijn plaats is en zal
1 later uitspraak doen.
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1952
HILVERSUM I 402 hu
VARA: 7.00 Nws 7.18 GramfoonTOU-
ziek 7.30 Idem 8.00 Nws en weerbe
richten 8.18 Gramofoonmuzifik 8-40
Idem 855 Voor de huisvrouw fl.0o Gra-
m of oon muziek {955—9,40 Waterstan
den) VPRO; 10.00 ..Tijdelijk uitgescha
keld". causerie 10,05 Morgenwijding
VARA; 1050 Voor de arbeiders in de
continubedrijven 1150 Viool en piano
12.00 Gramofoonmuxiek 1250 Land- en
tulnbouV/mededelingen 1253 Roemeens
orkest 13.09 Nws 13,15 Gramofoonmuziek
1320 Voor de jeugd 13.45 Gramofoon-
muziefc 1455 „Onze vacantie hun
brood", klankbeeld 14.35 Wierlnger pro
gramma 15.00 Amateuruitzending 13.20
Boekbespreking 15.45 Accordeonxnuz.
16,15 „Van de wieg tot het graf", cau
serie 1630 Radio Phllbarmonlsch Orkest
en. solist 17.15 Sportpr.iatje 1750 Voor
de jeugd 18.00 Nws 18.15 VARA-Varia
18.20 Gramofoonmuziek 13.45 (ïvamo-
foon muziek 1S.D0 Artistieke staalkaart
VPRO; 195fl .Passepartout", causerie
19.40 „Het Oude- Testament in deze
tijd", causerie 19-55 .Deze week", cau
serie" VARA; 2050 Nws 20.05 Actuali
teiten 20-15 Promenade orkest en solis
ten 21.15 Socialistisch commentaar 21.30
Dansmuziek 22.00 „Onder de pannen",
hoorspel 2250 Gramofoonmuziek 22.40
Lichte muziek 23-00 Nws 33.15—24,00
Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II 298 m,
KRO: 7.00 Nws 7.15 Ochtendgymnas
tiek 7.30 Parochie-kocrr en orgel 7.45
Morgengebed en liturgische kalender
8.0 NWt en weerberichten 8.15 Grarao-
foonmuz. 9.00 Voor de huisvrouw 9,35
Gramofoonmuziek 10-00 Voor de kleu
ters 10.15 Gramofoonmuziek 11-00 Voor
de zieken 11.45 Gramofoonmuziek 12.00
Angelus 12.03 Gramofoonmuziek (12.30
1253 Land- en tulabouwmededeiïn-
geno 12.35 Zonnewijzer 13.00 Nws en
Katholiek nws 13.20 Lunchconcert 14-00
Boekbespreking 14.10 Pianospel 14.25
Gemengd koor 14/45 Symphonette orkejii
en golist 15.05 Kroniek van letteren en
kunsten 15.43 Metropote orkest en so
list 16.20 ,J3e schoonheid van het Gra_
goriaans" 16.59 Voor de jeugd 17.50
Sport 18.00 Nws 1855 Journalistiek
weekoverzclht 1853 Gevar. muziek 18.40
Gramofoonmuziek 19.00 Idem lg.25
Amusementsmuziek. 10.52 Actualiteiten
20.00 Nws en weerberichten 20.08 De
gewone man zegt er 't rijpe van 20.15
..Lichtbaken", causerie 20-35 Grarao-
foomnuzïek gl.00 Cabaret 21.40 Om
roeporkest <n soliste 22.30 „Wij luiden
de Zondag Ie" 23.00 Nws 23.15 Nws
in Esperanto 2352—24.00 Gcamoioonmu-
zfek.
Engeland RBc Light Programme
1500 en 247 m.
12.15 Gevar. muziek 1Z.55 Sport 1345
en 13.35 Sport 13.45 Voor de kleuters
14,00 Lichte muziek 14.30 SpDrt Daar
na: Militair orkest 17.00 JazsmuzLek
1730 en 18.00 Sport 1848 Orgelspel 18.53
Sport 19.00 Nws en radiojournaal 19,23
Sport 19.30 Symphonic -orkest en solis
ten 20.55 Causerie 21lo Symphonie-or-
kest en solisten 22-00 Nws 22.15 Sport
£2.20 Gevar. programma 2250 Lichte
muziek 23-20 Dansmuziek 23,56—24.00
Nws.
LONDEN. Japan verkoopt in
het Britse wereldrijk meer Engel
se vlaggen dan Engeland zelf, dat
niet zo goedkoop .kan leveren, Brit
se fabrikanten onderzoeken thans
of zij verandering in die toestand
kunnen brengen.
(Advertentie l.M.)
door
Samuel W. Taylor
29
Bill Meadows stond weifelend
voor het huis. Uit een mondhoek
hing een niet-aangestoken sigaret.
Hij zei iets tegen de hond, stak
toen de straal over en ging de dro
gisterij óp de hoek binnen. De
hond olgef op het trottoir voor het
huis staan.
„Hü gaat de politie opbellen." zei
Mary.
„Dat had hij al veel eerder kun
nen doen. Wat 7,ou hij nu gaan uit
voeren?" vroeg Walt.
„Ja, als we dat eens wisten," zei
Mary. „Hij probeerde in ieder ge
val binnen te komen. Dat is hem
niet gelukt en nu zal hij wel wat
anders proberen. Er moet nu vlug
wat gebeuren."
„Ik ga de achterdeur uit," zei ik.
„Morgen bel ik jullie op en dan
kunnen we...." Toen zei ik niets
meer, WRnt de hond had zijn oren
gespitst, rende toen plotseling het
trottoir langs en verdween om de
hoek van het huis. Kort daarop
was hü weer terug en hield de
wacht bij de voordeur.
,Dat is een pientere hond," zei
Walt. „Hij houdt de achterdeur inde
;aten. In dienst hadden we er ook
o een paar. Sommigen waren
bijna zo slim als een mens."
Aan de overkant van de straat
liep een man een sigaret te roken.
Toen hij voorbij de verlichte étala
ge van de drogisterij kwam, zag ik
de rook uit zijn mond komen.
„Walt," zei ik, „geef me een paar
schoenen van jou en je overjas,
vlug!Mary, heb je een sterk
desinfectie middel in huis?"
„Ja, in de badkamer. Wat wil je
doen?"
Walt scharrelde in de klerenkast
en ik volgde Mary naar de bad
kamer. Uit een kastje haalde ze
een fles lysol. Ik goot de hele fles
in het bad leeg. liet water in het
bad lopen, deed mijn pantoffels uit
en doopte mijn voeten, met sok en
al, in het mengseL Daarna ging ik,
onverschillig voor de sporen dié ik
achterliet, naar de huiskamer, waar
Walt een paar spiksplinternieuwe
schoenen tevoorschijn haalde.
„Oude, Walt," zei ik. „De oudste
die je maar hebt. Die goed naar
jou ruiken."
„Ik snap je. Chick."
In de slaapkamer trok ik mijn
jasje 'aan. Intussen had Walt een
paar oude soldatenkistjes opgediept,
die werkelijk helemaal op waren.
Ik reeg ze vast en trok toen zijn
gabardine overjas aan. Hij was
me wel wat breed in de schouders,
maar verder paste hij vrij aardig.
„Mary. blijf jij nu bij het raam?'
zei ik. „Als Bill Meadows uit de
drogisterij komt, vóórdat ik buiten
ben, fluit jij. Wanneer bij er uit
komt als ik er al uit ben; dan zie
ik wel wat ik doe. Jij Walt, zorgt
voor de achterdeur, je doet hem
open en dicht en rammelt er wat
aan."
„Ik snap het," zei' - Walt. „Je
moest toch liever de revolver mee
nemen. Chick."
„Als het niet lukt, helpt een
revolver ook niet veel. Ik ben
helemaal geen schutter."
„Chick," zei Mary. ..waar ga je
been?"
„Dat weet ik nog niet. Blijf jul
lie allebei hier. Laat niemand bin
nen. Morgen bel ik. Waar werkje?"
„Bij de Bay. Verzckerings Maat
schappij. We. werken daar allebei.
Heb je geld nodig?"
„Nou
Ze haalde, tien dollar uit haar.
portemonnaie. „Morgen kan je
meer krtjgen." Ik keek waarschijn
lijk nogal vreemd, want ze zei:
„Doe niet zo raar, Chick, Ik leen
het je immers -maar."
„Dank je.... Ben je klaar. Walt?"
„Ja, laten we gaan."
We gingen naar beneden. Ik bleef
bij de voordeur staan, terwijl Walt
door de gang naar de achterdeur
liep. Met de deurknop in zijn
hand bleef hij wachten. Ik gaf hem
het "afgesproken teken. Hij deed de
deur open en trok hem weer dicht.
Ik hoorde de nagels van de hond
over het trottoir krassen toen bij
wegrende. Ik glipte de voordeur
uit, die ik open liet staan. Met een
paar sprongen was jk twee huizen
verder. Toen dwong ik mezelf weer
langzaam te lopen en voelde dat
mijn voeten pijn deden.
Achter mij hoorde ik de hond
terugrennen, omdat hij siemand bij
de achterdeur had gevonden. Tege
lijk hoorde ik Walt aan de voor
deur rammelen. De hond krabde
verwoed met zijn voorpoten tegen
de deur. Toen hoorde tk niets meer.
Ik durfde niet omkijken. Ik wist
dat de hond me niet aan myn
uiterlijk zou herkennen; een hond
gaat op de lucht af. Toen ik even
later toch omkeek, zag ik dat de
hond voor het huis stond en - de
voordeur in de gaten hield.
Ik was blij, dat ik Walt's schoe
nen aan had. Ze waren twee maten
groter dan de mijne, maar ïil-pas
ten ze me precies.
Ik was bü de hoek van de straat,
toen Bill Meadows de drogisterij
uitkwam. Hij keek naar zijn hond
en liep toen naar de Ford, aie daar
geparkeerd stond. Aan mij schonk
hij niet de minste aandacht.
HOOFDSTUK XI
In de Howard Street vond ik een
onderdak." Kamers 50 cent, las ik.
Goed genoeg voor iemand die van
teleend geld leeft. Ik ging naar
innen en. vroeg een kamer. De
had een stil hoekje nodig en een
lamp, waar ik bij kon lezen. Aan
het plafond hing .een 25-Watt
lampje aan een snoer. Het werd
tijd dat ik de kranten eens las.
Ik kocht de „News" en de
„Herald" en de „Chronicle" en
„Star" van de vorige dag. Met mijn
overjas legde ik ze op net bed en
ging naar de gemeenschappelijke
badkamer beneden, om de sterke
lucht van mijn voeten en uit mijn
sokken te krijgen. Toen ik weer in
mijn kamer kwam, ontdekte ik, dat
er iemand op bezoek was geweest.
Walt's overjas was weg. Op een
bordje op de deur las ik: De direc
tie stelt zich niet aansprakelijk voor
het zoek raken van kledingstukken.
Voorwerpen nan waarde gelieve
men in bewaring te geven.
Mijn bezoek had de kranten ge
lukkig laten liggen. En wat moet
je in het zonnige Californië eigen
lijk met een overjas?
Ik deed de deur op slot, kleedde
me uit en nadat ik de lakens aan
een grondig onderzoek had onder
worpen, kroop ik in bed- De
„Chronicle" bevatte een overzicht,
van de hele geschiedenis.
Albert Rand was er op een knap
pe en handige manier met de ef
fecten vandoor gegaan. In zijn
functie van bankloper droeg hij
voor een bedrag van twee. millioen
dollar aan Staatsobligaties in een
handkoffertje, dat met een stalen
ketting met een slot aan zijn pols
vast zat. Een gewapende bewaker
vergezelde hem, maar de beste be
veiliging was. dat vrijwel niemand
wist, wat het koffertje bevatte. Van
Rand zelf werd verondersteld, dat
hij het ook niet. wist. Rand had
al honderden van dergelijke bood
schappen als bankloper gedaan.
Meestal waren bet belangrijke
stukken, die echter volstrekt geen
handelswaarde hadden. Het was
echter aan het Ucfct gekomen dat
Rand wèl wist wat hij by zich
had. Toen de politie de kassier van
de bank. H. R. Alexander, het vuur
aan de schenen had. gelegd, had
deze toegegeven dat hy de avond
vóór de diefstal aan Rand had: ver
teld, waar hij mee op stap moest
en hem had gewaarschuwd erg
voorzichtig te zijn. Rand genoot het
vertrouwen van de kassier, wat het
gevolg was van de omstandigheid
dat Rand met zijn dochter ver-
ioofó rsex. (wordt vervuild)
