D.P.-station zal in 1955 klaar
In Rotterdam grootste stationsplein van
Overheid moet spoedig
bijspringen
a
MS. voteerde al meer
dan 40 millioen
Een grote dag voor het
bedrijfsleven
De OnderdaanDuitsland rekent
met zichzelf af
In duysent
vrezen
Er komen zes
perrons
Luchtbrug wordt
langer
Spaansepolder nog
geïsoleerd
Via Gouda naar
Amsterdam
Frontbreedte van
100 meter
Excursie langs verschillende
spoorwegwerken
ROTTERDAMSE BIOSCOPEN
Een filmbetoog in zwart-wit.
genadeloos, maar leerzaam
Levensangst en
levenszekerheid
Zaterdag 20 September 1952
'j? 6 moét het Rotterdamse DJP.-station worden.
Het schijnt wat nietig, zo dicht naast het im-.
posante Grootkandelsgebouw dat men links op de
foto ziet, met ervóór hel Bouwcentrum. Rechts op
de achtergrond het hoge stationspostkantoor. Het
lage gebouw met het gebogen dak is het toekom
stige muziekcentrum.
Opbouwdag 1955. Dat is de datum, waarop bet nieuwe statio:
D.P. officieel in gebruik wordt genomen. Dan heeft Rotterdam
een monumentaal stationsgebouw, gelegen aan bet grootste
stationsplein van Europa, waar al het reizigersvervoer (inclu
sief de lijn Utrecht) zich concentreert; dan heeft de Maasstad
een spoorweg-emplacement, waarop het redelijk aanspraak kan
maken. Zeventig millioen gulden moeten er worden geïnves
teerd in de werken, die de Nederlandse Spoorwegen noodzake
lijk achten voor het herstel van het in de Mei-dagen van '4€
Zo zwaar gehavende Maasstedel jjke spoorwegwezen. Behalve
het nieuwe D.F.-emplacement, bevatten deze werken ook het
maken van een nieuwe spoorlijn NxemverkerkHillegersberg,
het goederenemplacement Rotterdam-Noord, de verbindings-
baan Schiebroek, de stukgoederenloodsen aan de Westzeedijk,
de onderdoorgang (ten behoeve van het autosnelverkeer naar
Den Haag) aan de Stadhoudersweg, het opknappen van de
stations Beurs en Feyenoord en het. ontruimen van het Maas
station. Een werk-object, dat men in haar geheel in 1957 hoopt
te beëindigen.
r Dit zijn de nuchtere feiten, die de
president van de Spoorwegen, ir F.
Q. den Hollander, gistermiddag in
een bijzondere vergadering de le
den van de Kamer van Koophandel
en het eveneens aanwezige
college van B, en W. vertelde. Als
dan die plannen op Opbouwdag in
1G55 verwezenlijkt zijn, dan heeft
Rotterdam niet die spoorwegempla
cementen, waarvan de plannen in
de zomer van 1946 door de toenma
lige pres.-directeur, ir Hupkes, wer
den ontvouwd. Hadden die werke
lijkheid moeten worden, dan zou er
een bedrag van ruim 250 millioen
gulden nodig zijn geweest. De be
narde financiële toestand, waarin
ons land in de jaren 1950 en '51
kwam te verkeren, maakten het
noodzakelijk, dat ook de Rotter
damse spoorwegplannen drastisch
Werden gewijzigd en tot een inyes-
terings-kapitaal van 70 millioen
moesten worden teruggebracht. En
zelfs die 70 milliofin zijn nog niet
geheel gefourneerd.
De heer Den Hollander deed
j volledige opening van de finan-
I eiële zijde van dit werk-object en
zei, dat de N.S.. om hel werk
tempo niet te vertragen, hun aan
deel in dit kapitaal, zijnde ruim
40 millioen. ein<ï 19!*t heeft gevo
teerd. De rest komt voor reke
ning van de overheid en. zo .zal
het dus'..noodzakelijk zijn. dat zo
wel op de rijks-, als op de ge
meentebegrotingen ln de komen
de jaren gelden voor de spoor
wegwerken moeten worden uit
getrokken. Zou dit niet geschie
den, dan zou Rotterdam eind 1953
met een half afgebouwd hoofd
station zitten en dit zou aldus
de heer Den Hollander de
j Maasstad toch wel heel erg on-
i waardig zijn,
„Tijdens de werkzaamheden aan
het nieuwe D.P.-station zal een nog
groter beroep moeten worden ge
daan op de trein-reizigers. dan men
nu in het desolate D.P.-station reeds
doet," vertelde ir N. v. Veen. de
directeur van de Spoorwegbouw en
belast met de uitvoering van de
Rotterdamse werken. Het treinver
keer kan niet. worden gestagneerd
en toch moet er gebouwd worden.
Zo zal het dus noodzakelijk zijn,
cïat de reizigers door de bouw-ob-
Jicten moeten wandelen om de per
rons te bereiken.
Er komen zes perrons, twee voor
richting Hoek van Holland, twee
richting Utrecht. Deze laatste twee
worden het eerst gebouwd en ko
men het dichtst langs de achteruit
gang (die normaal blijft bestaan) te
liggen. Met de winterdienstregeling
1353 moeten die klaar zijn, want
dan komen er de personentreinen
lilt Utrecht, via de nieuwe baan
Nieuwerkerk-Hillegersberg rond de
diergaarde vanuit het "Westen bin
nen. Om die perrons directvan het
tegenwoordige stationsgebouw te
kunnen bereiken zal de bestaande
luchtbrug op het tweede perron
worden verlengd tot het eerste per
ron. Dit is echter een overgangs
toestand, want in de toekomst zul
len alle perrons bereikbaar zijn via
Deze maquette geeft een duide
lijk beeld van de nieuwe per-
rona (schaalddksysteem) op DP.
Deze perrons worden 12 meter
breed en hebben elk een koffie
kamer.
een tunnel, waarvoor gisteren de
eerste paal werd geslagen. Naast die
tunnel komt rechts een bagagetun
nel en links voor voetgangers (en
misschien ook voor rijwielen) een
tunnel, die ten dienste staat van het
normale stadsverkeer en aansluiting
geeft van het Weena' op de Spoor-
singel. In 1953 is ook een klein
stukje van het Utrechtse perron
overkapt; een abri, die wordt uit
gevoerd volgens het scbaaldak-
systeem. Dit heeft tot voordeel, dat
op de 12 meter brede perrons al
leen maar in het midden steunpun
ten voor de overkapping behoeven
te worden opgetrokken. Wanneer in
1955 het nieuwe station wordt'ge-
hoge hal. Rechts daarin is het int
lichtingenkantoor en de bagage-be
waarplaats. In het midden.zijn de
loketten, voor de plaatskaarten.
Links in.de hoek is de personen-
tunnel. die toegang geeft tot de per
rons, ln die hal zijn op een hoogte
van drie meter bordessen geprojec
teerd, waarop snelbuffetten worden'
Ingericht,Op de eerste verdieping,
die aan de achterzijde van de hal
wordt opgetrokken, komt o.a. een
20: meter lange en 6 meter 'brede
restauratie.
Na deze uiteenzettingen dooi- Ir
Den Hollander en zijn medewerkers
konden de leden van de Kamer van
Koophandel vragen stellen. De heer
Fockema Andrea was beangst, dat
door de netelige financiële positie
het bou.wtempo in de laatste jaren
wellicht vertraagd -zou zijn. Hierin
stelde ir Den Hollander hem gerust
met de mededeling, dat de N.S. met
medewerking van de regering, vol
doen liquide middelen bezat om het
werk normaal doorgang te hebben
laten vinden en dat tot heden alles
volgens schema was afgewerkt. Ook
al-zou de investering tot nu toe niet
Toen ir Den Hollander boven
op de nieuwe spoordijk nabij
Nieuwerkerk stond, mijmerde
hij: „Dit is voor mij de wegnaar
Amsterdam. Veel kor ter dan de
bestaande over Delft, Leiden en
Haarlem. Veel vlugger en voor
deliger." En als de president van
de Nederlandse Spoorwegen er
nu al zo over denkt, dan bestaat
er een goede kans. dat het rei-
zïgersvervoer in de richting Am
sterdam in de toekomst ook via
Gouda mogelijk wordt....
alleen door de N.S. zijn geschied,
dan had er toch niet sneller ge
werkt kunnen worden.
Het meest teleurgesteld toonde de'
heer Van Doorn zich. „Rotterdam
had vóór 1940 toch al een achter
stand op spoorweggebied en die
werd door de verwoesting nog gro-
.ter. Wij hadden het eerst en het
snelst geholpen moeten worden." zo
scrak hij. Bovendien vond de heer
Van. Doorn het heslist noodzakelijk,
dat er meer aandacht aan het sta
tion Feyenoord en aan de spoorver
binding met de Spaansepolder moet
worden besteed, bij welk laatste ar
gument de heer Kolff hem bijviel.
„Station Feyenoord wordt beschei
den en eenvoudig opgeknapt en
voor een verbinding met de Spaan
sepolder moet zich eerst een drin
gende behoefte voordoen. Er zou
misschien een nood-oplossing (die.
overigens jaren zou blijven) kunnen
worden, gevonden inl een"'aftakking
van de baan achter de, .brug over de
Delftse Schie, maar dan dienen N.S.
en gemeente, eerst te gaan praten
over het geld, wat dit gaat kosten.
En zover Is het nog lang niët. Er
liggen tekeningen voor een spoor
wegplan Spaansepolder klaar, maar
de uitvoering daarvan brengt dus
danige kosten mee, dat die op het
ogenblik niet verantwoord zijn,"
antwoordde ir Den Hollander, En
daarmede blijft de spoorbaan naar
het industriegebied in de Spaanse
polder voorlopig 'n vrome wem.
Ir. den Hollander staat gebogen
over de maquette van het nieu
we Stationsplein, terwijl van
links naar rechts toekijken de
heren mr. K. P. v. d. Mandele,
J, Haaper, burgemeester Van
Walsum, mr. Jac. Dutilh, mr.
Hunger, secretaris van de K.
van K. en wethouder J. Meer-
iens.
opend. betekent dit niet, dat dan
het hele emplacement gereed is ge
komen. Deze opening is n.l. nood-
kelijk, omdat door het tegenwoor
dige gebouw de perrons voor de lijn
Amsterdam—Dordt komen te lig
gen, Het geheel hoopt men eind
1956/begin 1957 voltooid te hebben.
„Het nieuwe stationsgebouw krijgt
een frontlengte van 100 meter," zo
lichtte ir S. v. Ravensteyn, archi
tect van de N.S.. verder toe. „en hel
staat loodrecht op de Westersingel."
Het hoofdgebouw kenmerkt zich
aan de buitenzijde door vier mar
kante ramen in een sterk sprekende
omlijsting, terwijl de vleugels min
der zullen worden geaccentueerd.
Voorts worden tussen die ramen
drie pilasters opgetrokken waarop
plastieken worden geplaatst. Ten
Westen van dit stationsgebouw, dat
aan een 150 meter diep plein (het
grootste van Europa) komt te lig
gen, voert, de verkeersweg onder
een luifel, gesteund door zware pi
laren, in de richting van het Groot-
handelsgebouw. Achter, de Weste
lijke vleugel mondt de voetgangers-,
c.q. rijwiel-tunnel uit en daar is te
vens de taxi-standplaats geprojec
teerd, Aan dc Oostelijke zijde is
eveneens een luifel boven de ver
keersweg en achter de vleugel aan
die zijde van het stationsgebouw
komt de rijwielstalling, alsmede een
expeditiegebouw, o.a. voor de
PTT. De vleugels zelf zijn bestemd
voor burelen van de administratie
en de technische dienst. Het hoofd
gebouw bevat een' grote 60 meter
lange, 25 meter diepe en 12 meter
„Een grote dag was het, nu de vertegenwoordigers .van het
Rotterdamse bedrijfsleven mét eigen ogen hebben kunnen zien,
hoe de Nederlandse Spoorwegen zich beijveren om de trein
verbindingen met de Maasstad zo goed en efficiënt mogelijk te
maken." Aldus formuleerde mr K. P. v. d. Mandele het, toen
hij met de leden van de Kamer van Koophandel van excursie
langs de bouw-objecten terugkeerde. Maar niet alleen de
K;v«K.-leden, maar ook de burgemeester en alle wethouders
lieten gisteren hun werkzaamheden op het Raadhuis voor wat
ze waren om zich ter plaatse te overtuigen van de op het oog
zo gemakkelijk schijnende, maar in werkelijkheid zo moeilijke
'an pxeciese spoorwegwerken.
Nadat de eerste paal, op het em
placement D.P. ten behoeve van de
voetgangerstunnel was geslagen en
de zandprofiels van de „Utrechtse
perrons1' waren bekeken, begaf het
gezelschap zich per trein naar
Nieuwerkerk. waar de gereedgeko
men spoorlijn werd bezichtigd. Als
een lang lint strekten de ijzeren
rails zich door de polder, waar
straks de landelijke stilte wordt
verstoord door zoemende electri-
sche treinen. Tevoren had de spe
ciale trein gestopt op het goederen-
emplacement Rotterdam-Noord, dal
al gedeeltelijk in gebruik is geno
men dóór de veiling ..Rotterdam en'
Omstreken". .Meerdere expeditiege
bouwen zijn in aanbouw en te be
ginnen met de zomerdienst 1953
zullen de goederentreinen uit
Utrecht i.p.v.-, naar het Maasstation
naar Rotterdam-Noord worden ge
voerd. Dan moet .de spoorlijn au?
klaar zijn, hetgeen inhoudt,, dat ook
de cvertunneling van de verschei
dene de spoorbaan kruisende
verkeerswegen zijn beslag moeten
hebben.
Met uuitzondering van de be
tonnen overgang over de Rijksweg
tussen Nieuwerkerk en Capelle zijn
die allemaal gereed. Vóór de win
ter, verzekerde ir Den Hollander
zijn gasten, is ook dit laatste beton-
stuk laar. Hei ligt in de bedoeling,
nu de lijn uit Utrecht toch nabij
de Gordehveg de verkeersweg van
het centrum naar Hillegersberg
snijdt, ten gerieve van de mensen,
die in dat stadsdeel wonen, daar
een klein station te bouwen. Ook
'dit.is in 1953 gereed.
Per autobus werd het. gezelschap
vervolgens haar de nieiiwe stukgoe-
derenloodsen aan de "Westzeedijk
gereden. Die zijn daar in de plaats
gekomen van de in de oorlogsdagen
gebombardeerde en daarna nogeens
doorbrand geteisterde loodsen.
Alle stukgoederen zullen er per
trein worden aangevoerd, worden
gesorteerd, waarna in een andere
'■oods, de bekende v. G. en L, wa
gens klaar staan, die voor verdere
uxpediëring door de stad zorgen.
Mede door de technische expli-
•aties van ir N. van Veen kreeg
nen een goede indruk van de on
derhanden zijnde spoorwegwerken,
terwijl bovendien deze excursie
zeer. zeer nuttig was - om in de na
middag de maquettes en - de teke
ningen, die in de zittingzaal van de
Kamer van Koophandel stonden
opgesteld, beter te kunnen bekij
ken. Men was eenparig van oor
deel, dat er voor die zeventig mil
lioen belangrijk werk- tot stand
kwam en al is de huidige oplos
sing niet de ideale, gezien nood
zakelijke versobering van de oor
spronkelijke spoorwegplannen, was
men met de tot nu toe bereikte
resultaten dik tevreden.
E2. EEN FRANSMANBril of Amerikaan heeft ooit vernietigenderre~
quisitoir genomen tegen Deutschtumen Pruisen-mentaliteit
danDttitscrs zelf deden ih Der U nt erta n", een film van Wolf
gang Siaudte naar Heinrich Mann's bekende roman.
In „De Onderdaan" wordt de verderfelijke nationalistische geest
ontmaskerd, die speciaal vanuit Pruisen, na de éénwording van het
Duitse rijk gecultiveerd werd tot mystieke verheerlijking van keizer,
vaderland en militarisme.
Dat de" film over
de hoofden van deze
stramme heren en
dikke dames uit de
lijd der Wühelms,
ook het Herrenvolk
zelf, zoals zich dit in
de jongste tijd weer
misdragen heeft, aan
klaagt, bewijzen da
vijandige reacties van
het Duitse publiek op
de vertoningen er
van, De film Is dan
ook tn West-Dufts-
land verboden (het
feit, dat zij in de
Oost-zöne vervaar
digd werd en wel
door dezelfde man,
die met „Die Mördar
sind xmter tms" reeds
zo'n pijnlijk voor
beeld gaf van Duitse
zelfbeschuldiging, zat
daarbij ook wel een
rol gespeeld hebbent)
De Pruis lees:
Duitser die Staudte
tekent, is geen toe
vallige figuur uit een
toevallig tijdperk. Hij
vertegenwoordigt een
levensbeschouwing,
een mentaliteit, die
meer krachten bezit,
dan twee oorlogen vernietigen kun
nen.- Meer dan de schrijver Mann, die
een afrekening beoogde met een bepaal
de historische -episode (het regiem der
Hohenzollems), legt de cineast de ge
vaarlijke oer-eigenschappen bloot, die
tezamen bet begrip „mof" vormen.
Het zwart-wit schema, waarin dit ge-
Voor de werkelijk dwaze fragmenten
zorgen: een getikte schipper, die bulde
rend van de lach de ondergang van z'n
wrakke huikje voorspelt; de oude
„vriendin" van de casino-baas met haar
ongezouten "conversaties en oek het
intrigerend doehterje (Gigi Perreau
een nieuw filmkindje), dat de tegen
stribbelende schooljuf, eindelijk aan een
man (haar vader) weet te helpen.
Prinses
De oorlog in Korea is het onderwerp
van de Amerikaanse film „Met bajonet
ten op". Knappe propaganda, die wijst
op de verantwoordelijkheid, welke min
deren soms te dragen krijgen. Men
krijgt een treffend beeld van de ge
vechtshandelingen en de ontberingen,
die de Amerikaanse soldaten in Korea
moeten lijden. De spanning is vaak al
te lezen van de baardige gezichten, die
in sterke close-ups werden genomen.
Trouwens, men kon daarvoor putten uit
«en uitgebreid mensen-arsenaal, want
om karakteristieke soldaten-typen te
vinden, hoeft raen in de huidige wereld
niet lang meer te zoeken.
Lutusca
Naar het hart van Jan de Zeeman «n
Jaantje Neem Het Niet Zo Nauw zal de
technicolor „Café De Rode Engel" wel
zijn. Zij krijgen waar voor hun geld:
drie meesterlijke knokpartijen, waarbij
heel de kroeg eraan gaat, een volkomen
afgerichte lekkere filznbaby, ruige zee
mansliefde van een zwierige kapitein
voor een mooie meid „van gemakkelijke
opvattingen", bedrog, chantage en rail-
llonnalrslevcn, en dat alles in de natuur
getrouwe sfeer van 1965, toen de Noor
delijke staten de burgeroorlog hadden
gewonnen en Zuid niets anders meer
over had dan z'n trots en z'n armoede.
Yvonne de Carlo („van kroegmeid tot
gewiekste dame") levert haar nummer
zó af, dat ze sympathiek wordt; Rock
Hudson maakt van de kapitein een Fair
banks-aohtige creatie, en de overigen
blazen hun partij dapper mee.
Victoria
Donderdag hielden de afdelingen
Botterdam, Den Haag en Leiden van het
Verbond van Protestans-Christehjke
werkgevers in Nederland een bijeen
komst in de Beatrixzaal van het nog
niet officieel geopende restaurant En
gels in het Groothandelsgebouw.
De hoofdvlootpredikant, ds. J. H. SH-
levis Smitt. ingeleid door de vice-voor-
zitter A. H. Vegter, hield een inleiding
over '.Levensangst en levenszekerheid."
Ruim een uur werd de aandacht van de
deelnemers geboeid door zijn ontleding
ven de angst, die verdrongen of niet,
het leven van de hedendaagse mens.
werkgever evenzeer als werknemer, be
ïnvloedt. Onderscheid makend tussen
angst (onredelijk van aard) en vrees
(bewust onderkennen van gevaar) wees
hij erop,' dat juist degenen, die naden
ken, die liefhebben en die hun geweten
niet smoren. vrees kennen in het leven.
Angst ontstaat waar de gemeenschap is
verstoord, zoals pijn optreedt in een
verwond lichaam. Waar geloof (Over
gave aan de ander en aan God) en lief
de niet wortelen, daar woekert het on
kruid van de angst. Waar de zon van
liefde rijst moet de schimmel van de
angst verdwijnen.
Na een gemeenschappelijke maaltijd
sloot ds. F. Oberman da bijeenkomst.
j?
F óór de vernnietiging van on
ze -binnenstad stond aan een
van de binnenhavens hei
eeutuenoude huisje dat ,Jn duy
sent vrezen" heette. Het huis is
weggebrand. De duizend angsten
ook? Het macht wat.' Wel kun
nen we duizendkoppig in een
stadion „Wv 2'ijn niet bang.'"
aanheffen en hoe goed klinkt
de (Russische) melodie ervan;
tuel kunnen wv van de Neder
landse psychiater Professor Riim-
fee vernemen, dat het Nederland
se volk het meest zorgeloze ter
wereld is; het neemt ntet weg
dat er onberedeneerd ergens in
ons de angst zit. Ai erkennen
»cjj het niet, WU overschreeuwen,
hem of dutnen hem onder. W(j
ovenverken ons of krijgen neu-
razen. Maar wij zetten niet meer
eerlijk op ons levenshuis: „irt
duizend vrezen". Naar alle zyden
trachten tvy ons te beveiligen:
politiek in een Dejenstegemeen-
schap; economisch in verdragen
en industrialisatie; persoonlijk in
levensve rzék erin gen. En tochsyn
toy zo gemakkelijk uit het Jood
te krijgen. Eén suggestieve radio-
uftzending kan al een paniek te
weeg brengen. Waar ligt dat
toch aan? Zou het soms rijn, dat
thU niet meer tvlilen -luisteren
naar de stem van God?
Nóg. zegt Hij; Vrees niet, maar
geloof. OBERMAN.
De perfecte onderdaan (Werner
Peters) buigt altijd voor Gezag
en .Wacht. ('t Venster)
beurt, de ijzeren consequentie, waarmee
de Pruisische burgerman Dlederich
Hessling in al z'n domme opgeblazen
heid. serviliteit er, eerzucht belachelijk
wordt gemaakt, het wrede sarcasme, dat
alles en iedereen tot caricaturen ver
vormt het wordt allemaal zó extreem
en „griindlich" behandeld, als men ook
alleen weer van een Duitser kan - ver
wachten.-
Dril-systeem
De camera besluipt de hoofdfiguur op
z'n kwetsbaarste momenten, legt hém
vast in 3terk geconcentreerde beelden.
Men ziet het jongetje gedrild worden,
thuis en op school. In zijn studententijd
wordt hij volgegoten met de codes van
korpseer en patriotisme. Dan zijn dienst
tijd, die de laatste resten van zijn lege
persoonlijkheid vernietigt. Het nieuwe
creatuur is gereed voor de maatschappij.
Hij wordt een belangrijk man- door zich
te werpen op de nationalistische cultus
van de heersende klasse.
Op de huwelijksreis ziet hij in Rome
zijn keizer; welk eon heerlijk moment in
zijn leven 1 Extatisch schreeuwend .loopt
hij achter het ataatsierüjtuig aan, redt
de keizer later van. een bomaanslag, die
alleen in zijn verhit brein-plaats voud.
Om deze verschrikkelijke flater te her
stellen, maakt hij zich geweldig druk
voor de oprichting in zijn woonplaats
van een ruiterstandbeeld van Wilhelm
de Grote. Dp onthullingsplechtigheid ont
aardt tengevolge van een vreselijk on
weer ln een sauve-qui-peut. Maar als
iedereen gevlucht is voor de plensbuien,
staat Diederich nog voor het mon
strueuze beeld. Hij neemt de hoed af en
buigt: de „onderdaan" ten voeten Uit!
Het is geen prettige film, „De Onder
daan", De geschiedenis, die zij vertelt,
zonder veel commentaar, maar met
enorme kracht van suggestie, is onheil
spellend om haar onafwijsbare conse
quenties. Maar de film verdient door
iedereen gezien te worden: een bittere
echter zeer leerzame ervaring, ('t VEN
STER).
Alle stamgasten van de wijde prairies
kunnen in „De duirelsbriga.de" weer een
hoop kruit aan. Het werd dus een film
zoals de vele, die de oude kamp tussen
rood en blank behandelen. Bijna precies
dezelfde geschiedenis van de man, die
een oude vijand ontmoet in het leger,
dat tegen de- indianen optrekt, hem per
slot de das omdoet en toch. dat mooi»
meisje krijgt, zagen we nog onlangs.
Jammer voor Ray MiQand, die d'lmaal
echt zijnbest doet, maar de scenario
schrijvers bieden hem en zijn collega's
niet veel kans.
Capitol
Arena
Om haar paedagogisch talent uitgeroe
pen tot „Lerares van het Jaar", door het
weekblad Time als „Universele Moeder"
tot ccvergiri uitverkoren. laadt Linda
Darnell zich een geweldige speelschuld
op de hals aan de roulette In Reno. De
casino-eigenaar presenteert haar de reke
ning in de vorm van een tijdelijke func
tie als gouvernante, van zijn moederloos
slecht-etend dochtertje. Dit is het con
ventioneel onnozele uitgangspunt van de
comedy „Ondeugende Amor", die beslist
niet door het optreden van de 2 hoofd
rolspelers (de ander is Stephen Mc Nal-
ly) toch een aardige film. is geworden.
Ntet goud levert een rechtschapen
OUd-gevangenisboef de ware vrouw op.
doch echte Heide en om die waarheid
als een koe wederom te ervaren, moiten
we helemaal naar het Arizona van 1B5Ö,
moeten we een trein overvallen en ette
lijke malen voor ons leven vechten met
allerlei geboefte-
De Grot der Vogelvrijen" fin techni
color) beloont de deugd, lost raadsel
achtige moorden op, onthult rauwe
zeden uit een rauwe pionierstijd en is
toch niet een costuumfiim geworden, En
dat met een „plot", die er alle aanlei
ding toe gaf! De typen van Macdonald
Carey, Alexis Smith en Edgar Buchanan
rijn goed getroffen.
Cineac en Colosseum
Ergens bij een eiland in de omgeving
van de Philippijrten ligt voor een ma
lleen. dollar aan diamanten op de bodem
van de oceaan. Het geheim is aan enkele
ingewijden bekend, ever. zovele kapers
op de kust. die proberen de hardploete-
rende Mason, berger van schepen, voor
hur. doeleinden te gebruiken. Een reeks
spannende, geheimzinnige- gebeurtenis
sen gaat aan" het uitvaren van dé „Mara
Maru", die-voor het vinden van de schat
is uitgerust, vooraf. De gelijknamige
film behoort zeker niet tot de slechtste
in dit genre. Errol Flynn, de hoofdxol-
spelere, is voor dit soort geknipt.
Rex
Het jonge, roerige Amerika van een
honderd jaar geleden is het décor voor
de geschiedenis van de eerst als held en
redder gevierde, later als zeeschuimer
vervolgde Jean De Lafitte, een all-round
piraat, die zowel te land en ter zee als
ln de lichtblauw-met-gouden-sterretjes-
lucht der liefde triomfen viert. Als hij
tenslotte in de nacht vóór zijn huwelijk
voor een overmacht van staatstrcepen
moet wijken en alle verworven bezit
tingen weer verliest, zal menigeen hem
nog benijden, want <1e bekoorlijke Belle
blijft moedig aan zijn zijde, en daarom
is 1 einde van ,De Laatst© der Piraten"
toch niet droevig.
In het begin van „De Bode En
gel" r?jn Yuonne de Carlo én
Rock Hudson meer landhaai en
haaiendoder dan goede tmenden,
(Lu-hiscaj.
