SELMAN ABRAHAM WAKSMAN
eerst bijna ontslagen
nu winnaar van Nobelprijs
DEZE WERELD - WEEK
(„Dat geld kunnen we beter gebruiken
Tijd van winterjassen is aangebroken
r
Dr C. van Rijsinge
schrijft artikelen
voor ons blad
Na jarenlange
onderzoekingen
werd streptomycine ontdekt,
dat TBC kan genezen
Nauwe jas modieus, maar
ivijd mag
ook nog
Eindspurt Ike-
Stevenson
Korea's lijdensweg
in Ver. Naties
Maoe Maoe-terreur
en landhonger
Saarkwestie en de
Europese eenheid
Alarmerend neo-
nazisme.
Zaterdag 1 November 1952
In de maand November van het
jaar igio zette een as-jarige jonge
man, afkomstig uit de omgeving
Van Kiew in de Oekraïne, voet aan
zoal in de Verenigde Staten. Hij
kwam daar met de bedoeling er
medicijnen te gaan studerenmaar
zijn gróótste belangstelling ging uit
naar de studie van de mikro-
organismen kleinste levende we-
zens) en zodoende kwam hijop
raad van een paar Amerikaanse
vrienden, in ign terecht op een landbouwschool in New Jersey,
Rutgers' CollegeIn igi5 deed hij daar zijn laatste examen en vertrok
naar de Universiteit van Californie, waar hij drie jaren later de
doctorsgraad behaalde. Daarna kwam hij terug naar zijn eerste school,
ditmaal echter als docent en het vakdat hij daar zou gaan geven
was de mikrobiologie (leer van de levensverschijnselen der kleinste
levende wezens) van de grond.
Vanaf dat jaar 1918 heeft hij dit
inderdaad gedaan.
Byna was er in 1942 een eind
gekomen aan zijn loopbaan, omdat
een van de leden van het curato
rium vond, dat het geld, dat aan
die misschien wel aardige, maar
toch weinig nuttige onderzoekingen
van deze, toen niet meer jonge, man
"besteed werd, in de moeilijke tijden
van dg oorlog wel beter gebruikt
kon worden. Wat de onderzoeker
dan moest gaan doen vertelde hij
er niet bij dat was trouwens zijn
zaak niet.
Gelukkig voor de onderzoeker, ge
lukkig voor Rutgers' College en ge
lukkig voor wetenschap en mens-
beid, "kreeg onze ijverige curator
zijn 2Ï11 niet en mocht Se lm an
Abraham Waksman met zijn
bodembacteriën en bodemschtmmels
blijven werken, Ed nu in 1952 heb
ben de kranten juist vermeld, dat
aan deze zelfde, bijna ontslagen on
derzoeker de Nobelprijs is toege
kend op grond van zijn grote ver
diensten voor de wetenschap.
Van de hand van Waksman be
staat een meer dan voortreffelijk
handboek, dat zich bezighoudt met
het ontstaan en de betekenis van
de humus (teelaarde). Zonder twij
fel is de kennis hiervan van het
grootst belang en zal in de naaste
toekomst nog veel belangrijker bla
ken dan velen thans vermoeden. De
humus is immers een belangrijk
deel van de organische delen
van de grond. Uit planten- en die-
renresten wordt hij door de hulp
van tal van mikro-organismen uit
de bodem gevormd en zonder dit
bestanddeel is geen gezonde plan
tengroei en dus ook geen gezond
dieren- en mensenleven moge
lijk.
Anti-biatica
Toch is het niet voor zijn be
langrijke werk op dit gebied, dat
Waksman de Nobelprijs kreeg, Zijn
verdiensten, die op deze wijze er
kend werden, liggen op het terrein
van de antibiotica geneesmidde
len tegen infectie-ziekten die
merkwaardige stoffen, waarvan men
in steeds wijder kringen de grote
betekenis gaat beseffen.
Waksmans ontdekking dateert niet
van de laatste tijd en hij ia ook
niet de enige onderzoeker, die op
dit gebied verdiensten heeft. Maar
hij legde er wel de grondslag voor
en, merkwaardig genoeg, al in de
tijd, toen hij nog een leerling was
van Rutgers College. Hij ontdekte
toen bij zijn onderzoek van grond
monsters een nieuwe schimmel, die
hij beschreef onder de naam van
Streptomyces griseus, maar, hoewel
hij wel enkele hij zonderheden op-
Ds bekende radiospreker
dr C. van Rij sing e
heeft zich bereid verklaard op
geregelde tijden «oor'ons blad
popvlair-wetenschappeliike ar
tikelen te schrijven.
Zijn eerste bijdrage belicht
het werk van de Amerikaanse
geleerde Selman Abraham
Waksman, die voor de ontdek
king van het streptomycine
een middel tegen de zozeer ge
vreesde tuberculose enkele
dagen geleden de Nobelprijs
kreeg.
-
merkte, en later In zijn proefschrift
daar weer Op terugkwam, bracht
hij het toen toch niet tot de ont
dekking van de mogelijkheid, dat
deze schimmel bij de bestrijding van
ziekten een rol zou kunnen spelen.
Daarvoor was ook bij Waksman
eerst nog een heel stuk weten
schappelijke groei nodig.
Bodem-organismen
Maar die groei werd zijn deeL
Zijn studies over de humus brach
ten hem uiteraard in aanraking met
de werkzaamheden van de bodem-
erganismen en de onderzoekingen
hierover heten hem een merkwaar
dig evenwicht in die levende mikro-
wereld zien. Een evenwicht, dat het
gevolg was van de onderlinge strijd,
tussen al die honderden soorten van
bodemorganismen.
Zover was Waksman in 1824 ge-
SELMAN
ABRAHAM
WAKSMAN
uit het buitenland kreeg. René Du-
bos, een Fransman. Dubos werd nu
in deze richting door Waksman aan
het werk gezet en hij ontwikkelde
al spoedig het idee, dat, wanneer
mikro-organismen elkaar in de
grond hestreden, ze dat waarschijn
lijk ook wel elders zouden kunnen
doen en dat dus de mogelijkheid
bestond, dat bepaalde grond-orga
nismen bijvoorbeeld wel eens vijan
den zouden kunnen blijken te zijn
van mikro-organismen, die ernstige
ziekten bij de mens veroorzaken.
Een van de veelvuldigste en
moeilijkst te bestrijden infectie
ziekten is de tuberculose en Dubos
besloot, onder het wakend toeziend
oog van Waksman. zich eens op dit
probleem te werpen. Hij maakte af
treksels van allerlei gronden en
overgoot cultures van tuberkelbacil
len met die extracten. En inder
daadde tuberkelbacillen wér
den gedood.
Blijkbaar was er dus bij al die vele
afscheidingen van mikro-organismen
die in de extracten aanwezig waren,
ten minste één, die de bacillen
aantastte. Maar welke?
Onderzoek gaat voort
Het onderzoek werd voortgezet,
gesteund ook door de ervaringen
van de Engelse onderzoeker Fle
ming. die inmiddels ontdekt had
dat was in. 1928 dat de afschei
dingen van een schimmel, Penieil-
lium notatum, in staat waren som
mige bacteriën te doden. Of mis
schien is het beter te zeggen! de
groei van deze bacteriën zodanig te
remmen, dat ze zich niet behoorlijk
ontwikkelen kenden. Die afgeschei
den stof. die de naam van peni
cilline kreeg, was dus een groei -
remmende stof. een atof, die zich
tegen het leven keerde, een anti
bioticum- Veel verder kwam Fle
ming hier Intussen niet mee, want
hii ondervond weer eens de moei
lijkheid, waarmee al voor bem an
deren gevochten hadden: als iets
in een reageerbuisje of een kweek-
schaaltje goed verloopt, wil dat nog
niet zeggen, dat dit ook in een le
vend wezen zo zal gebeuren. En
penicilline bleek aanvankelijk voor
een levend wezen al even giftig als
de bacteriën, die 2lekte en dood
veroorzaakten,.,,. Na 1832 staakte
Fleming dan ook zijn werk in deze
richting. Het was jammer, maar
penicilline bood geen mogelijkhe
den voor de mens.
ceren. Helaas was het ook een mis
lukking. Want het „gramicidine" dat
Dubos had kunnen afscheiden en
dat tuberkelbacillen doodde in de
reageerbuis, was voor levende we
zens al even gevaarlijk als de tu
berkelbacillen zelf. Toch had deze
mislukkmg één positief gevolg. Ze
prikkelde iie Engelsen hun afgebro
ken penicilline-ohderzoekingen weer
op te nemen, Deze keer vormden ze
een hele werkgroep, het Oxford-
team, en werkelijk, het lukte dit
team de penicilline tóch bruikbaar
te maken.
Voor Waksman en de zijnen was
dit een aansporing toch maar weer
door te gaan. De oorlog brak uit en
een speciale organisatie voor de oor
logsproductie onderzocht in Ameri
ka 70.000 verschillende organismen
maar er was niets bruikbaars bij.
En zover stond het onderzoek, toen
men poogde de 10.000 gulden van
Wakmanssalaria te besparen, door
hem weg te sturen. Maar, zoals U
al weet, dat gebeurde niet en een
jaar later kreeg Waksman van een
collega uit de medische afdeling
een zonderling preparaat toege
stuurd, Het was een cultuur van
bacteriën, maar in die cultuur zaten
wonderlijke gaten en die gaten ver
toonden de draden van iets. dat wel
een schimmel leek. Of Waksman
dat eens even wilde bekijken, want
daar had hij immers verstand van?
Wel, Waksman bekeek het en hy
vond tot zijn verbazing, dat die
schimmel dezelfde Streptomyces gri
seus was, die hem in 191ö en daarna
tijdens het werk voor zijn proef
schrift al geïnteresseerd had. Maar,
die soort van 1815 had intussen
niets opgeleverd, dat op bactenedo-
dendp eigenschappen wees en waar
om zou dus deze nu.... Natuurlijk
was dat geen reden om het 'niet
toch nog een keer te onderzoeken
en Waksman ging aan de gang om
zijn Streptomyces uit verschillende
soorten grond te isoleren, Dat was
niet zo moeilijk en toen hij nu in
1943 zijn schimmels in bactenecul-
tures ging enten, bleken ze ditmaal
wel degelijk een bacteriedodende
stof af te scheiden. En nu kwam
waksman voor een nieuwe moei
lijkheid te staan. Kon deze stof in
het levende organisme worden toe
gepast, of waren Lijn antibiotische
eigenschappen zó sterk, dat ook
onze lichaamscellen er door zouden
worden aangetast?
Niet voor alles
Het was een belangrijke vraag,
want penicilline was wel een krach
tig middel gebleken, maar het bleek
fooh maar voor een paar ziekten
bruikbaar en daarbij waren niet
zulke verbreide als tuberculose of
zulke onbestrijdbare als kinderver
lamming, En m de reageerbuis wer
den in elk geval de tuberkelbacillen
door de nieuwe stof, het strepto
mycine, zoals Waksman het nu ge
doopt had, wél aangetast. Er was
bovendien nog iets anders: het was
al gebleken, dat soms de penicilline
helemaal met hielp voor een ziek
te, die normaal toch wel erdoor on
derdrukt werd, of dat na een aan
vankelijke verbetering toch weer
een verslechtering van de toestand
optrad, Meer en meer kwam men
tot het besef dat penicilline de
eigenschap had soms buitengewoon
levenskrachtige stammen, van een
bepaalde bacteriesoort in het leven
te laten en de minder levenskrach
tige te doden. En daarmee werd dan
eigenlijk het gevaar voor de patiënt
vergroot. Zou het in het algemeen
sterker werkende streptomycine
hier niet van nut kunnén zijn?
Moeilijk geval
Het werd. een moeilijk geval, want
streptomycine bleek soms wel,
soms niet tot schadelijke bijwerkin
gen aanleiding te geven. Er traden
storingen in bet evenwichtsorgaan
op en doofheid. Zo nu en dan was
deze van tijdelijke aard en
wel te overkomen, maar zo
nu en dan bleef de doofheid. Nu
spreekt het wel vanzelf, dat de arts
dit middel toch wel zal toepassen,
als hij weet, dat hij menselijkerwijs
gesproken daarmee zijn patiënt redt
van de dood. Maar het zou toch
riE tijd is nu aangebroken
*-* dat u over een winter
mantel gaat nadenken. Wat
voor één wilt u zich aanschaf
fen? Een getailleerde aange-
sloten jas? Die zijn in de mo-
Zo'n pretftpe wijde man-
- tel die over alle3 heen gaat
kunt u ook nog gerust dragen,
■want Dior vertoonde die in
zijn collectie en op hem kunt
u bouwen. Een mantel van het
vorige seizoen kunt u veran
deren door de kraag onder
handen te nemen. Zet op de
wijde jas een bontkraag met
revers, en zij zal er nis nieuw
uttzien. Maar het nfetztosfe ia
toch de getailleerde mantel.
Wij zagen er één by Pierre
Balmain met een plooi €tt
rug, die met vijf knopen taas
dichtgemaakt. De lossen
nen lang of driekwart
prettiger zyn. als men bet middel
helemaal veilig kon maken.
En zo werd en wordt het onderzoek
voortgezet. Langs scheikundige weg
slaagt men erin aan het strepto-
mycme-molekuul twee atomen wa
terstof toe te voegen en dit nieuwe
dihydrostreptomycine blijkt al weer
veel veiliger te zijn. En inmiddels
krijgt het streptomycine verschillen
de broertjes en zusjes: Chloromyce
tin e, aureomycine, neomycine en
met elkaar vormen die een arse
naal tegen een tiental door bacte
riën veroorzaakte ziekten en een
viertfll ziekten die door een kleine
bacteriesoorten, de z.g, rickettsial,
veroorzaakt worden, Maar in de
strijd tegen de soms ernstige, soms
lastige infecties, die door de aller
kleinste organismen, de virusser
worden veroorzaakt, helpen ze niet.
Daarom gaat bet onderzoek verder.
En intussen wordt de streptomy
cine van Waksman in een aantal
grote fabrieken vervaardigd. Van
iedere gram, die er gemaakt wordt,
krijgt Waksman twee (dollar) cen
ten. Drie jaar geleden bad hij zo
doende al twee millioen dollar ont
vangen. Maar, wat moet hij daar
mee doen? Hij is een onderzoeker
en geen man, die ap renpaarden
wedt en de speelbanken bezoekt. En
zo heeft hij deze bi;on van inkom
sten afgestaan aan de instelling, die
hem tien jaar geleden wilde ont
slaan, omdat zijn werk geen nut
kon afwerpen in de toenmalige
ernstige tijd....
Gelukkig is die universiteit niet
krenterig, dus kreeg hij een nieuw
laboratorium en een hoger salaris.
En 7.0 kreeg hij het hoogste in de
wetenschap: de Nobelprijs - voor
een nobel men»? „Och, kom!," zou
Waksman zeggen, „ik heb mijn hele
leven prettig Kunnen werkenI"
jassen kun-
iekwart zijn.
Vaak zijn zij klassiek, maar
soms hebben zij kimorto-
mouwett zoals dit model van
Grès, van langharige staf. De
kleuren.' veel grijs en beige
maar ook steeds rood en groen in verschillende
nuances. De stof/en.' tuieed of dikkewollen stof
die tegelijk soepel, warm en licht in het dragen
is, Keus is er in overvloed.
TUj AAR zorgt tt voor het kleine detail wan Ï953.*
Hf een gebreid ofifiderskraagje, een rechte
shawleen stukje bont op kraag en reverseen
klein hoedje een beetje schuin op het hoofd, een
paar handschoenen die bij het peheel kleuren. U
kunt er goed uit zien, of u nu een aangesloten man
tel of een wijde jas heeft. Het komt er maar op
aan. dat u de mantel, met de accessoires weet te
dragen.
Een verheugend bezit blijft altijd de tailleur met
bypMsende mantel, Een tailleur van tweed b.v.
onder een tweed mantel in dezelfde tint. Dan zijn
er nog de fluwelen pakjes, in zwart of in donkere
tinten. Lanvln heeft er één gebracht waarvan de
kraag tot de 0ren reikteBalenciaga gaf zo'n tail
leur een brede uierkante halsuitsnijding.
De stoffen-koningen van Frank
rijk, zoals Lesur, Bucol, Léoture,
krijgen v óór alles bestellingen voor
zwarte stoffen: zwarte crêpe, zwar
te wol. zwarte jersey. Op het oog
kan men die stoffen soms niet eens
onderscheiden, alleen by het aan
raken merkt men welk materiaal
het is. Het wordt weer een zwart
seizoen: zwarte crêpe de chine
zwarte georgette
JT) E zeer grote en de heel kleine
vrouwen zijn allebei niet ge
lukkig over de nieuwe roklengte.
„De rokken zijn dertig centimeter
van de grond'*, verzuchten de gro
ten. ,,Dan ïyFc ik nog langer". Dat
is echter gemakkelijk te verhelpen
wanneer u de schouders t?an ja
ponnen en mantels een beetje bre
der mahkt. De mode staat dat toe
Geen hogere hakken dan 5% cm.
en kies, als u mager bent, een
dikke stofdie een beetje „op
vult".
„Als ik mijn rokken dertig cen
timeter van de grond draag, ko
men mijn knieèn te zien", verzuch
ten de kleintjes. Maar niemand
zal er aanmerking op maken, wan
neer uw rokken 20 cm van de
grond zijn. Het gaat er maar om*
hoe u er het voordeligste uitziet.
Ten slotte nog het kapselHet is
van de voorzitter van de „Haute
Coiffure Fmngaise", Georgius, en
heet Vliegende schotel". Dit jonge
en bekoorlijke kapsel was het suc
cesnummer van de show die deze
haarkunstenaar hield. De manne
quin zag er dan ook wel erg lief
uit.... MONIQUE
Mislukking
Intussen werkten Waksman en
Dubos nog voort. En in 1939 be
komen, toen hij een nieuwe leerling sloten ze hun resultaten te putali-
SIR ALEXANDER FLEMING
de ontdekker van de penicilline, t Toen hij daar was werd, in zijn
is om. benoemd tot ere-doctor tegenwoordigheid, de jLeo-pe-
aan de universiteit van Rome. nicilUnefaoriek" de grootste
ttttn Europa in bedrijf gesteld.
AMERIKA beleefde deze week een eigenaardige verjaardag:
die van de grootste blunder in de voorspelling van een
verkiezingsuitslag. Het was namelijk precies vier jaar geleden,
dat alle grote instellingen van opinie-onderzoek en vrijwel de
gehele pers gouverneur Dewey tot president van de Verenigde
Staten kozen, zonder op de kiezers te wachten. Later, toen het
publiek naliet hun keuze te bevestigen waren zij stomverbaasd.
Deze onprettige- ervaring heeft
de profeten voorzichtig gemaakt
Aan de vooravond van de nieuwe
presidentsverkiezingen volstaan zij
met het geven van deze cijfers:
voor Eisenhouwer 41 procent, voor
Stevenson. 32 procent, onbeslist 27
procent maar van elke honderd
ondervraagde mensen verklaarden
er zeventig, dat hun belangen het
best door de democraten worden
vertegenwoordigd. En het is waar,
dat in Amerika in een tijd van
voorspoed de aan het bewind zijn
de partij nog nooit ia verslagen.
Bij zoveel onzekerheid moest de
strfjd om de stemmen in de laatste
week voor de verkiezingen wel
uiterst fel zijn. Radio en televisie
waren vrijwel onafgebroken in het
gevecht om de gunst van de kie
zers ingeschakeld, massa-bijeen
komsten, opgeluisterd door enorme
muziekcorpsen, zorgden voor een
soort kennisstemming in het gehe
le land en de can did aten en hun
adjudanten lieten bijna al hun re
serve varen, waar het er om ging
de tegenstander te treffen. Hel
peil van de campagne daalde daar
door snel: Eisenhower beloofde de
moeder nogal onwennig, dat hij
hun zonen spoedig uit Korea zou k
kunnen terugbalen; de beruchte
senator McCarthy ,aie een cam-
pagne op eigen houtje schijnt te i.?® ff if
voeren, met het doel om, wanneer iïïu loontrek-
Eisenhower zou worden verslagen, Jl J*, 3" ?e"
m 1058 als exponent van alles wat misschien zelfs wel de be-
nog reactionnair is in Amerika een 'JSn^JaHc{^ de verkiezings-
gooi naar het presidentschap te st$A ge70r^"L w
- Wat de waarnemers echter het
meeste opviel, was de kalmte van
de kiezers. De Amerikanen plegen
kunnen doen. richtte zijn oneerlij
ke verdachtmakingen tegen Ste
venson; Truman beschuldigde
Eisenhower van voor een, groot
de politiek met een lichte geamu-
deëT verantwoordelijk te" "rijn""ze- S?rS5Sj2.-tJ"
weest voor de ontwikkeling in Ko- deelneming aan de ver
re» doordat hi1 als stafchef ver- kiezmgen in de historie wordt ver-
k«'rdfïwUen zou h?bbe„ 1°
ven: en slechts Stevenson bleef driïwSrt !fa»? «L
zichzelf met de grimmige verkla- gjj* m £m?^Sv,ean
rins dat er voor Korea seen ifp- bevolking. En deze 70 millioen. be-
SSStelSke opSSfngïs g g Sï, °F een zeer
De aandacht trok, dat beide can- sc«*tting.
didaten het voor nuttig hielden ln -
hun eindspurt een duidelijke zwen- lx OREA was niet slechts In de
king naar links te maken. In de ^Amerikaanse verkiezingsstrijd
economische en sociale sector der een belangrijk thema, het beheerste
redevoeringen toonde Eisenhower deze week ook volkomen de debat-
zich weer eens de liberaal, die hij ten in de Algemene Vergadering
voor zijn verzoening met Taft was der Verenigde Naties. Ia de be
en Stevenson ontpopte zich plotse- langrykste commissie van de As-
semblée, de politieke, had de Ame
rikaan Acheson vorige week een
resolutie ingediend, ondertekend
door 21 landen (Nederland o.a.)r
die een beroep doet op de commu
nisten een bestand in Korea nu
eindelijk mogelijk te maken, door
af te zien van hun eis tot gedwon
gen evacuatie der communistische
krijgsgevangenen naar China en
Noord-Korea. Tevens toonde Ache
son in een magistrale rede nog eens
aan, dat Moskou niet slechts ver
antwoordelijk was voor het uitbre
ken van de Koreaanse oorlog, maar
dit ook is voor het slepend houden
der bestandsbesprekingen in Pan-
raoendjon.
Wisjinsky's reactie daarop: de
door de Verenigde Naties reeds
lang verworpen Russische visie,
dat de politieke en militaire pro
blemen van Korea tegelijk moeten
worden opgelost en dat dus de
„vredes"tent in Panmoendjon zou
moeten worden geruild voor de con
ferentiezaal, waarin ook afgevaar
digden van Moskou, Peking en
Pjongjang zouden meepraten, kon
geen verbazing wekken. De Russi
sche politiek streeft naar een iso
lering van Amerika en in zo'n po
litiek past geen vergelijk, dat Ame
rica's leiderschap van de Westelij
ke wereld zou versterken. De Ko
reaanse oorlog is, van Russisch
standpunt bezien, een ideale moge
lijkheid om een wig te drijven tus
sen de Amerikanen, die in een de
finitief mislukken der bestandson
derhandelingen wellicht aanleiding
tot een krachtiger optreden in Ko
rea Cen tegen Peking!) zullen zien,
en de voor een uitbreiding van het
conflict zozeer bevreesde Europea
nen en neutrale Aziaten. Door be
sten dising van het geschil over de
vrijlating van krijgsgevangenen
houdt Moskou zich deze mogelijk
heid open.
I~~)E activiteit van de Maoe-Maoe
in Kenia voorzag ook deze week
nog de bladen van nieuws met vet
te koppen. Het optreden van
zwaar gewapende Britse militaire
eenheden en het verrichten van
massa-arrestaties vermocht geen
einde aan de tegen de blanke kolo
nisten gerichte terreur van deze ge
heime inlandse organisatie te ma
ken. Maar zelfs indien dit wel het
geval ware geweest: het kernpro
bleem in Kenia ware gebleven.
Dat bestaat uit drie delen: land
honger, de snelle groei van een
dikwijls werkloos Afrikaans pro
letariaat in de steden, en de schei
dingsmuur tussen blank en zwart.
In bedachtzamere kringen in En
geland ziet men dit ook wel in. Zo
pleit de „Observer" in een hoofd
artikel -voor het beschikbaar stel-
BEHALVE Eisenho
wer en Stevenson
zijn er nog tal van an
dere candidaten die een
gooi naar het Ameri
kaanse presidentschap
doen.
Daar is bv. Homer
Tomlinson, candidaat
van de partij „De Kerk
van de Bijbel". Ook
de „Beweging van de
arme mensen" komt
met een candidaat, nl.
de heer Krajewski, een
joviale man. die op zijn
„verkiezingstocht" een
klein biggetje in de ar
men meevoert, Verder
bestaat er een z.g.
„Greenbacks-partij.
Haar candidaat, Fre
drick Proehl, vertegen
woordigt, zo heet het,
noch de mensen van
rechts noch die van
links, noch die van het
midden, doch verenigt
de beste elementen van
deze drie richtingen in
Parade van
10 kansloze
candidaten
zich. Wie iets tegen
abattoirs heeft kan zich
scharen achter de gene-
raal-in-ruste Herbert C.
Holdbridge, candidaat
voor de vegetarische
partij. V/ie nog meer
afschuw voelt voor al
cohol dan voor biefstuk
en tegenstander is van
alle bureaucratie, kan
zijn stem uitbrengen op
de heer Stuart Hém-
blen. candidaat van de
geheelonthouders.
De progressieve partij
die eens onder Henry
Wallace enig succes
boekte, komt uit met
de Californische advo
caat Vincent Hallfnan.
Hoewel Norman Tho
mas de socialistische
party heeft geadviseerd
niet aan de verkiezin
gen deel te nemen, komt
deze groep toch in het
strijdperk en wel met
Darlington Hoops
De „arbeidsparty,
(27.921 stemmen in '48)
eist bij monde van haar
candidaat Eric Hass de
instelling van een „In
dustriële arbeidersrepu
bliek". Verder is er nog
de partij van socialis
tische arbeiders (13,007
stemmen in 1948), die
Trotskistisch is en een
campagne voert voor
Farrel Dohbs, IJveraar
voor een. „arbeiders- «a
boerenregering,"
En ten slotte heeft
men nog de beweging
„Vrede van Washing
ton", die de brave mevr.
Ellen Linea Jenssen
candidaat heeft gesteld.
len van land aan de stammen uit
Kenia in het minder dicht bevolkte
Tanganyika en voor een ontwikke
ling, die Kenia geleidelijk moet ver
anderen in een gemeenschap, die
alle rassen dezelfde rechten en mo
gelijkheden moet bieden. Inderdaad,
indien Europa' ten minste in Afri
ka zijn economische kansen wil be
houden en het moet dit, op straf
fe van ondergang dan biedt een
dergelijke politiek de enige hoop.
aji
P) ICHTER bij huis vroeg het uit-
1-/ blijven van. een Frans-Duits ae-
coord over de Saar de aandacht.
Het is hier niet de plaats, dit in
gewikkelde probleem in al zijn fa
cetten te belichten. Genoeg te zeg
gen, dat een werkelijke oplossing
ervan slechts in een gefederaliseerd
Europa is te vinden, Men moet
daarom de regering te Bonn eer
toezwaaien voor haar besluit, de ra
tificatie van het verdrag over de
Europese Defensie Gemeenschap en
de zogenaamde Conventie van Bonn,
die een eind moet maken aan het
bezettingsstatuut niet op te hangen
aan een vergelijk in de Saarkwes
tie. Zoals de situatie thans is, ziet
het cr naar uit, dat Wcst-Duitsland
het eerste land zal zijn, dat zijn
goedkeuring hecht aan de totstand
koming van een Europees Leger en
zodoende een voorbeeld kan geven
aan de vele aarzelenden in Frank
rijk.
Overigens kreeg de Europese een-
hetdsldee deze week nieuwe impul
sen w Luxemburg en in Den Haag.
In Luxemburg verdeelden zich 200
deskundigen óp het gebied van ko
len en staal uit de zeg aan de Ko
len en Staal Gemeenschap deelne
mende landen in een aantal com
missies, die de Hoge Autoriteit van
advies zullen dienen in zulke zaken
als productie, productie-uitbreiding,
huisvesting van arbeiders enz. En
in Den Haag liet een Europees
Jeugdparlement duidelijk blijken,
dat de Europese federatie in ieder
geval voor de opgroeiende genera
tie een springlevend iets is.
MINDER verheugend, ja alarme
rend, was, dat men deze week
weer eens möest constateren, dat
het neo-nazi5me in West-Duitsland
steeds brutaler het hoofd opsteekt.
Dat een oud-generaal van Hitier,
zeven jaar na de oorlog, in het
openbaar zou durven verklaren, dat
niet de nazi-beulen, maar de ge
allieerden de werkelijke oorlogs
misdadigers zouden zyn, had men
niet voor mogelijk gehouden, De
zaak is werkelijk uiterst ernstig:
West-Duitsland zal in de ontworpen
Europese eenheid een sterke
misschien wel de sterkste macht
zijn en van de vraag of de repu
bliek van Bonn democratisch aan
wel autoritair zal zijn, hangt de
werking af, die zij op het Europese
geheel zal uitoefenen. Aan de de
mocratische gezindheid van de lei
ders in Bonn behoeft men niet te
twijfelen, de maatregelen tegen do
Socialistische Rijks Partij' van do
generaal bij Hitler's genade Remer
ebben dat bewezen. Maar zuilen
zij de leiding in handen weten te
houden? Het droevige is, dat de op
leving van bet neo-fascisme een di
rect gevolg is van epn Amerikaanse
fout. Het is namelijk het aandrin
gen op, ja byna het smeken om
een Duitse militaire bijdrage ge
weest, {n plaats van te wachten,
totdat de Duitsers daarom zelf zou
den vragen, dat de Duitse militai-
risten en. nationalisten de euvele
moed gaf, zich zo brutaal weer op
de voorgrond te plaatsen.
