VOORAL VOOR DE VROUW
/wol\
Hendrickje Stoffelsleven
in dienst van de liefde
Mevrouw H. StraaLnan-Cremer
wéét waarover ze praat
Naar de stad
Simone de Beauvoir holt
niet achter Sartre aan
Jan Verheij Co.
B8STJASJE
I BAAL
W. RfJSSEMUS
„Je kunt alleen maar spreken
met je hart zegt ze
Lilliputters eten per dag
huee boterhammen
NRV verwisselde
oma's in Palace
lauwe
koesër
ABDUSIROÖP
ZAKEN. DIE DB iNtBBBSSB BEN|£ra,
VAN IEDERB
Wn aranu
r DE JUISTE COUPE -
IDEALE HAARYERZORGINO
BONTGARNERINGEN
„VICTORIA"
i y
LIEVER DE LiVER
.Vrijdag 14 November 1952
Wanneer staat het leven van een vrouw in. het teken van de liefde?
Een moeilijke vraag. Moet het zo 2(jn dat de liefde bij haar een uft-
gangspunt tuas, waar misschien nooit meer op terug gekomen wordt,
of moet het een voortdurend nieuw gevoede impuls zfjn?
In onze tijd waarin het ser-appeal tot een gillende sirene uitge
groeid betekent een „liefdesvrouw" iets averechts-anders dan iti elfce
andere tijd. Ze zijn er altijd wel geweest, de Rita's en de Ingrid's.
■maar iedere beschaving had er z\?n eigen termen voor en nog nooit
■wellicht is het aureool om de hoofden van roekeloze gelukzoeksters zo
wijdverbreid geweest als nu.
De geschiedenis is vo] van vrou
wen die het etiket „Liefde" onver
brekelijk aangekleefd zit: Griekse
hetaeren, Romeinse keizerinnen.
Konings-maitressen, ze zijn er te
kust en te keur. - Maar wanneer
men voorzien van dit etiket het na
geslacht bereikt, dan is het al- bü
voorbaat niet wat het weien moet.
Want een werkelijk onbaatzuchti
ge liefde pleegt niet opzienbarend
te zijn.
Een uitzondering op deze regel is
Hendrickje Stoffels, de huisvrouw
van Rembrandt van Rijn, die naast
hem in de geschiedenis heeft voort
geleefd, als opvolgster van Saskia
van Uylenburcb. Ook op de schil
derijen leeft ze voort, en men weet
in het algemeen niet veel meer van
haar, dan dat zij Rembrandts twee
de vrouw was. En haar levensloop
heeft dan ook op het eerste gezicht
geen andere glorie dan de afstralen
de roem van de meester-schilder.
Toch is er aan het leven van
Hendrickje Stoffels een bijzondere
glans verbonden. Dat is de glans van
een nooit aflatende, zichzelf geheel
wegcijferende liefde voor haar man.
Als twee en twintig-jarig dienst
meisje kwam ze in het jaar 1645 bij
r iiilijnillBaSil! E IJII'll I! RUU Hili 19(13 l!l l/!il It! i liiHilRilJ B ü.lTKiia I !)ll IUi I'Ei-1
l~\ IKKE ZUSJE is nu geen thuis
*-* kind meer, 2e gaat naar school
Elke morgen om kwart voor ne
pen., ren ik met dat gekamde en
gewassen wijfje achterop de fiets
de weg af. Ze heeft een boterham
in een zakje en een appel voor het
speelkwartier. Ze doet daar in dat
klasje de poppenwas, ze mag teke
nen en kleuren en ze leert een
liedjewaar zelfs zoontje welwillend
naar luistert.
Ondertussen is d'er winterjas van
verleden jaar zo kort geworden ais
een hemd. Dat kan niet, zeg ik,
we moeten maar es naar de stad,.
En dikke susje met de gewichtig
heid, die ze net heeft geleera:
Zondag mam. Zondag ben ik
vrij
We gaan op Woensdagmiddag, dat
komt het beste vit, maar kijk aan
die stad is vol met moeders met
koopplannen en kinderen aan de
handWe staan dus in een optocht
bij de lift, die even later stampvol,
regelrecht naar de kind era deling
vliegt, 't Lijkt een reis naar de
maan, met dikke zusje tegen me
aangeklemd, want je kunt geen, vin
verroeren, suizen we omhoog in het
gele licht, terwijl een klein jochie
dat muurvast in een hoek gepropt
is, bang begint te huilen. „Stil"
roept de moeder, je bent de enige
niet."
Maar voordat er een soort op
stand uitbreekt, zijn we boven
Daar lijkt het op een verjaar spar tij,
een hele grote. Er zijn zoveel kin
deren, het krioelt ervan. Hele
kleintjes aan leidsels, die monter
heen en weer schieten op korte
beentjes of voor de spiegels in
stoere pakken met bont en rits
sluiting worden gehesen. En al
maar proteren, tot een paar lange
knullen toe. Dikke zusje is door al
dat ongewone totaal de kluts fcwijt.
Ze doet gedwee d'er jasje vit., maar
ze heeft een bleek en zorgelijk kop
je. En misschien komt 't daar wel
"door. maar mei dat passen viordt
het narigheid. Zodra ze een jasje
aan heeft, hen ik haar kwijt, se
lijkt een verpieterde kabouter met
on d'er ri/.p een gekleurde capu
chon. Naast me staat een andere
moeder «et zo te martelen.
..Lach es", zegt. se, „kom. Inch
nou es schat...." Maar haar doch
ter. een kleintje met zusarte vlecht
jes'. kijkt met sombere ogen naar
dikke zusje, die roerloos als een
sneeuwpop voor de spiegel staat,
..Ze staan d'er niet", praat ik te
gen de verkoopsterdie het in "die
volte allang best windt. Ze zept:
„Probeert u es bij de pakken,
m'vrouw."
Maar net als we aan 't h$sen
zijn, want het elastiek zit zo stijf
en die nieuwe broek mil eerst niet
over d'er schoen en dan haast niet
omhoog, piept dikke zusje; „Moet
een pias, een érge
Dan probeer ik maar verder he
lemaal niets meer.
De lift ts nergens. In betweping
blij wen is troutwens het beste. Dus
hollen toe al de trappen af en eten
in een winkel, waar een papieren
Zwarte Piet tussen hét lekkers
staat, een taartje. BIBEB
Mevrouw Eleanor Roosevelt, mevrouw Fanny Blank er sKoen, mevrouw
Hemden StraalmanCremer. Dat zijn de drie vrouwen, zo heeft een
enquête onlangs uitgewezen, die het populairst zijn bij haar Nederlandse
sexe-genoten. We weten allemaal, hoe mevrouw Roosevelt en mevrouw
Blankers er uit zien; we zouden hen van de journaals en de foto's in de
kranten direct herkennen als we hen op straat tegenkwamen, Maar van
mevrouw Straalman—Cremer, die ons twee morgens in de week een be
zoekje brengt, kennen we alleen de stem: een lieve, moederlijke stem,
waarmee ze ons raadt en troost en aanmoedigt, zodat de dag opeens wat
meer uitzicht biedt.
Mevrouw Straalman—Cremer is
een self-madevrouw. Haar vader
was opzichter van een fabriek m
Deventer en het gezin woonde op
het fabrieksterrein, Zo kwam Her-
mien Cremer sl m haar eerste kin
derjaren in aanraking met het fa-
brieksproletariaat. ..Mijn moeder
was een engel, die achter de scher
men alles voor de arbeiders deed
en die hen aanspoorce zich aaneen
te sluiten", zegt ze. Toch was het
nog door een toeval, aat zij met de
socialistische beweging ;n aanraking
kwam: zij had een mooie stem cn
toen er voor een kwartet, da* op
het 1 Mei-feest zou zingen, geer.
alt te vinden was. werd zij uitge
nodigd. En ze nam het asm ai icon
omdat zij zo graag zong. Op hnar
negentiende jaar werd ze lid van
de partij, daar ieerde ze haar man
kennen, en toen ze eenentwintig
was, trouwden ze. „Ik. had geen vak
geleerd", zegt ze. „Ik had 20 dol
graag onderwijzeres willen wórden-
Maar ik werd naar de huishoud
school gestuurd, waar ik uit protest
elk jaar maar op het nippertje over
ging. En toen ik trouwde, riep de
hele familie: zie je nu wel, dat wij
gelijk hadden!"
Och. en toen is het allemaal als
vanzelf gegaan: spreekbeurten voor
de geheelonthouding en voor de
partij (.,Ik ben nog eens veertien
dagen met A.B.K. op tournee ge
weest. Hij heeft toen nog een op
roerige krabbel aan me gewijd.
Jammer, dat ik die niet bewaard
heb. maar och, als je jong bent, dan
hecht je niet aan zulke dingen"),
lid van de gemeenteraad van Voorst
(„Ik ben een van de eerste vrou
welijke raadsleden geweest. Mijn
man en ik zaten samen in de ge
meenteraad tot een wetswijziging
dat onmogelijk maakte. Toen heeft
mijn man bedankt, omdat hij het
belangrijker vond, dat ik als vrouw
aanbleef'), lid van de gemeenteraad
in Hilversum („Dat ben ik nu al 25
jaar") en van '45'49 wethnudster
van volkshuisvesting. („Toen heb
ik blauwdrukken leren iezsen, want
ik moest weten, waar ik het over
had. als ik met de architect praat
te. Maar altijd vroeg ik: „Waar lig
gen de buizen?" ..Mevrouw Straal
man met haar buizen", zeiden ze
dan. Maar waarom moet een mens
met bevroren bulten zitten, als het
niet nodig is? En de lavettes, die je
nu in zoveel moderne huizen ziel,
die hebben ze aan mij te danken.
Ik zag er direct iets in en ik heb
ze in al mijn huizen ia ten aanbren
gen en toen volgden de andere ge
meenten.")
Mevrouw Straalman zegt nog Sets
beel beharteuswaardig, als we over
de manier praten, waarop de huis
vesting tegenwoordig werkt: vorde
ring, noodwoningen Ze zegt: „Het
lp verschilivine van het probleem.
Eerst zijn de mensen blij, dat 75
tenminste een eigen dnk boven huri
hoofd hebben, maar na een maand
beginnen ze te klagen en ze blij
ven klagen. Het is zo menseijlk en
het beeft me'tot denken gebracht.'"
Over haar radiopraatjes zegt ze:
Je kunt alleen maar sproken met
je hart, niet met je verstand. En je
kunt het alleen maar, als jo grijze
haren hebt.
Want al die totaal verschillende-
vrouwen, die naar mij luisteren,
willen het gevoel hebben: die be
grijpt het, Ze hoeven nooit de knop
om te draaien met „Ze kletsen
maar makkelijk", want ik weet,
waar ik het over heb. Thuis waren
we met z'n zevenen en mijn moe
der heeft altijd de eindjes aan el
kaar moeten knopen. Mijn broer
studeerde viool en als er tijdens
het studeren een snaar sprong, dan
vroeg mijn moeder onmiddellijk
angstig: Is het een dikke?? want
dikke snaren waren duur. Ik kan
wassen, boenen, koken, vertellen.
En ik ben nooit de deur uitgegaan
om te vergaderen of te colporteren
voordat de hele boel aan kant was.
Rembrandt in huis. Ze was m Lans- 1
dorp opgegroeid als dochter van j
kleine boeren, en de overgang naar
het grote sombere huis aan de Bree- 1
straat, toen nog nieuw en deftig. 1
moet wel heel groot geweest zijn.;
Ook de overgang van rustige, te-
vreden buitenmensen, naar dit haast 1
barbaarse milieu, waar Rembrandt1
ondanks rijn diepe godsdienstige
overtuigingen de kerk toch meed. 1
Toen Hendrickje kwam was het 1
drie jaar geleden dat Saskia van J
Uylenburch gestorven was, de rijke,
stralende eerste vrouw, moeder van 1
Titus. Zij was Rembrands eerste 1
liefde geweest, in de jaren dat hij
als een razende werkte en voor al
zijn werk gretig aftrek vond. Maan
Hendrickje heeft een man leren
kennen die geknauwd was door,
verdriet, door weifelen aan eigen -
meesterschap, en door voortdurend1
groeiende geldzorgen.
Na enkele jaren is ze zijn huis-
vrouw geworden. Ze is alles voor1
hem geweest. Ze was zijn minnares,
die hem een gevoel van herwonnen
jeugd heeft gegeven, waardoor zijn
in somberheid, doodgelopen genie
weer tot ontplooiing kwam. Ze heeft
zijn moeilijke huishouden voor hem
bestuurd, waarin af cn aan werd
gegaan door velen, en waar meestal
eert aantal leerlingen, verkeerden, en
tussendoor heeft ze altijd tijd ge
vonden om eindeloos cn onbewe
gelijk le poseren voor hem.
Daarnaast was ze de werkelijke
moeder voor Titus. en later ook van
de dochter van Rembrandt en haar,
Cornelia. En bü dit alles ze
nooit de indruk gemaakt v een
vrouw die zich schikt in een be
staan dat ze gedachteloos heeft ver
worven door toe te geven aan een
verliefdheid op een groot en char
mant man. En dat is misschien niet
verbazingwekkend maar wel bewon
derenswaardig.
Want met al haar liefde voor
Rembrandt heeft Hendrickje eigen
lijk alleen zorgelijke tijden met hem
gekend. De tijden waarin hij on
vermoeibaar en glorieus bleef pro
duceren, maar waarin men niet
kocht, of schandelijk onderbetaalde.
De tijden waarin dan weer grote
sommen binnenkwamen, waarvoor
nieuwe kostbaarheden en curiosa
werden gekocht, en geen schulden
gedelgd. Ze heeft de dreiging van
schuldbrieven, zelfs van gijzeling
meegemaakt, en samen met Rem
brandt de bittere vernedering van
het niet meer te keren bankroet,
waarbij al het waardevolle op de
veiling kwam.
En zelfs daarna, toen ze een klei
ner huis aan de Rozengracht be
woonden, is er toch nooit meer die
vroegere gulden onbezorgdheid, te
ruggekeerd. Daar is. Hendrickje .na
vier jaren overleden. Ze was toen
acht en. dertig.
Dit is een kant, eén. van de ve
len, van het leven van Hendrickje
Stoffels: veel zorgen, veel werk,
en ook, altijd, een groot geluk. Een
vrouwenbestaan, dat zich van an
dere onderscheidt door de opoffe
ring. Een opoffering die verder is
gegaan dan men veelal weet. Want
Hendrickje mag dan terecht de
„tweede vrouw" van Rembrandt ge
noemd worden: ze was nooit wettig
met hem getrouwd.
Als de naam Simone de Beauvoir in een gezelschap valt, is er altijd
iemand die zegt: o ja, dat is die discipel van Sartre! Iedereen ziet dan.
onmiddellijk in de verbeelding een geëxalteerd vrouwspersoon met platte
srHoenen, halflange fluwelen broek en wilde haren, die achter Sartre aan-
d;r 'ft. Het is een verkeerd beeld. Simone is een vrij forse, goedgeklede
mantelpakkenvrouw, met een knap, zeer intelligent gezicht, het type van
de intellectuele vrouw-met-charme. Zij draaft niet echter Sartre aan. ook
niet figuurlijk, al is dan de existentialistische gedachte de basis van haar
werken.
Zij is 43 jaar,
was vroeger lera
res aan een Pa
rijs gymnasium,
werkte in de
oorlog voor de
illegale pers en
is nu romancière,
essay isle, journa
liste. Ze heeft
een aantal ro
mans, een toneel
stuk en een be
langwekkend
boek over Ame
rika geschreven,
maar voor ons
moet de nadruk
vallen Op haar
studie van het
vrouwenvraag
stuk, vastgelegd
in haar tweede
lig boek: Le deu-
xiême sexe. Hei is wel de meest on
partijdige en volledige studie over
hot vrouwenprobleem die gepubli
ceerd is. Onpartijdig, vuor zovel'
iemand onpartijdig kan schrijven
over de vrouw, ledereen die schrijft-
over deze kwestie is altijd partij.
Men is of man, of vrouw. Wanneer
men theepot is, schrijft men niet.
Simone heeft haar onderwerp wel
van zeer veel zijden benaderd; psy
chologisch, ethnologisch, historisch,
filosofisch. Het boek beschrijft, hoe
de positie van de vrouw zich ont
wikkeld heeft van de vroegste men
sengemeenschap tot PU.
De vrouw, biologisch steiker be
paald dan de man, kon niet zoals
hij, de wereld veroveren, omdat hij
haar meerder© was tn spierkracht
en omdat 2ij kinderen moest krij
gen en verzorgen.
Dit biologisch verschil heeft ertoe
geleid, aldus Simone de Beauvoir,
dat het een manlijke wereld is ge
worden, waarin wij leven, een we
reld waarin de vrouw object Is en
geen subject. Zij staat wel in het
middelpunt, maar als object, als
aangebeden geliefde, als moeder, als
hulpeloos teaer schepsel, kortom als
standbeeld, ais ding. De man dic
teert de spelregels en regeert de
wereld: de verovering van gelijk
staatsburgerschap en kiesrecht is
dan ook een scnijn-emancLpatie zo
lang de vrouw nog door de huidige
huwelijksvorm economisch afhanke
lijk is 'van de man. Haar emancipa
tie is schijn, ook zolang de mythe
van de vrouwelijkheid bestaat,"een
mythe door de man geweven, toen
hy de vrouw op het voetstuk plaat
ste als ding. als object. Een mythe
nog altijd krampachtig vastgehouden
door de manlijke wereld, maar he
laas ook door de vrouw zelf. voor
zover zij weigert zich boven haar
biologisc h alleen-maar- vrouw -zij n
uit te werken, en het wel gemak
kelijk vindt een aangebeden en be
wierookt object te zijn.
We staan dan ook nu pas aan het
begin vati de werkelijke emancipa
tie. In een moderne wereld is de
grotere spierkracht van de man
niet meer van belang. Inderdaad is
nog steeds de vrouw sterker biolo
gisch gebonden, maai door de mo
derne huishouding en het geringer
aantal kinderen is haar conditie
zover verbeterd, dat zij vrij®** wordt
en tijd overhoudt.
Het is nu de vraag wat zij met
die vrijheid zal doen. En wij zien
de laatste decennia dat zij langza
merhand bezig is de mythe te ont
tronen. Dat langzamerhand bezig
is, subject te worden, dat zij stu
deert, schrijft, creëert en mee re
geert. Maar pas In ©en wereld, al
dus Simone de Beauvoir, waarin de
vrouw, ondanks haar huwelijk, eco
nomisch onafhankelijk van de man
zal werken in een zelfde geestes
sfeer als hij, pas in die wereld zul
len mannen en vrouwen als gelijk
waardige mensen elkaar aanvullen
Bij het taagenpark van.
circus Strassburger in
de Ahoy'-hal zy> twee
wagens, die er enigszins
anders uitzien dan nor
maal gebruikelijk is.
Deze woonwagens heb>-
ben de vorm van een
huisjeeen rijdend huis
je dus. En. deze huis
jes zijn de woonverblij
ven van de 16 Manias
Lilliputters, die in het
circus-programma hun
uiterste best doen het
„grote" publiek te amu
seren.
Als je als ..grote"zo'n
lilïiputters-home be
treedt, krijg je echt
het gevoel, dat destijds
Gulliver gehad sou
moeten hebben. „Neem
een stoel", zei een heel
klein vrouwtje tegen
ons. Van deze gastvrij
heid maakten we graag
gebruik, doch toen we
eenmaal zaten, waren
we niet zo heel erg
meer ran de wloer ver
wijderd. We keken zo
ongeveer tegen onze
eigen knieën, zo laag
was het stoeltje. En toen
zagen we nog neer op
een lilliputter-vrouwtje,
dat op een canapé zat.
Hollands spraken ze
niet. Hun voertaal was
Duits, maar „indien me
neer het loenste, kan
hü ook Engels of Frans
spreken". Het gezel
schap is zeer cosmopo-
liet. De leden van het
troepje rijn afkomstig
uit Frankrijk, Oosten
rijk. Duitsland, Honga
rije en Lithauen. De
oudste van de groep is
46 en de jonaste 16 jaar.
Het is dat dit bakvis
jepraatte en rich be
te oog. maar we hadden
gezweerd. dat daar aan
dat kleine tafeltje de
pop van onze jongsie
dochter zat. Deze bij-
co rider vriendelijke
mensjes, dte 60 tot PO
cm groot en norm aat
ffeuroporfionneerd zijn,
hebben hele lichte stem
metjes.
Hoe cij elkaar ge
vonden hebben? 't Ging
erg eenvoudig. Als de
troep in een stad op
trad, waar toevallig ook
een lilliputter woonde,
solliciteerde hij om mee
te mogen op tournee.
De groep is veel groter
getveest, maar net als
bij grote mensen, zijn
er ook lilliputters, uüe
'z gaat percelen steeds
hetzelfde werk te doen,
Het is hard werken,
vertelde ons het benja-
minnetje. Elke ochtend
repeteren om nieuwe
tries op de jiefsjes fe
Ieren. Alles wat deze
■mensjes gebruiken is
even klein. Een klein
haarkam metje, kleine
kopjes, bordjes, potjes
en pannetjes- Drie
schoentjes van het ben-
jaminnetje konden op
onze vlakke hand staan.
Alleen de lipstick is
van normale afmeting.
Hoeveel zij eten? Een
of twee boterhammen
per dag. De dames ten
minste. De heren zijn
„gulziger"; zij eten er
drie en sommigen zelfs
vier....
De toneel- en cabaretclub van de
Nederlandse Reis Vereniging begon
gisteravond in Palace haar seizoen
met „De eeuw der jeugd" een nieuw
Engels blijspel van H. Maltby en F.
Wynne, vertaling Ab van der Linden.
Het stuk ..deed" het. De speelsters
en spelers wisten een uitstekende op
voering te geven onder de regie van
Gerard v. Veen. Grootmoeder Spen
cer steekt plotseling over van
Australië naar Engeland en blijkt
met haar 66 jaar nog goed te kun
nen concurreren met alle dames van
minder jaren. Daardoor ontstaan gc-
comoliceerde en komische scènes.
Tenslotte wordt echter een tweede
grootmoeder Spencer aangekondigd.
De eerste „Oma" blijkt dan een
schrijfster te zijn die de komst van.
het .origineel' slechts kwam aankon
digen.
Voorzitter H. van der Wal opende
de avond en kondigde de viering van
het iS-jarig bestaan der toneelcluo
(Advertentie I. M.)
Die krompachtige hoest t
loot U geen rust. Spaar
Uw (ongen, neem de
slijmoplossende
's werelds besle hoestsiroop
Museum Boymans' agenda
1953 verschenen
De Boymans-agenda voor 1953, die
aan zes eeuwen portret is gewijd en
waaraan allerlei krachten hebben
medegewerkt, is uit. De vorige edi
ties hebben hechte vrienden weten
te kweken, deze agenda voor 1853
zal die kring ongetwijfeld weten te
vergroten. Het omslag is een uitste
kende reproductie van Carel Fabri-
lius' beroemde zelfportret, op welks
bezit ons Museum Boymans terecht
trots is, en achterin vindt men Char
ley Toorop's „Grootvader, dochter en
kleinzoon". Verder 50 merkwaardige
stalen van de tijd der Bourgondiërs
tot op heden dus van de Meester der
Vorstenportretten tot en met Wil
link,
(Advertentie l. M.)
Buisje 4
20 t«hl«0**
voorkomt
en geneest
Spelende kinderen deden
heistelling kantelen
Op een bouwterrein aan de Korf-
makerstraat is gisteren tijdens de
schafttijd van de arbeiders een Tran-
ky-heistellmg, die op een balkert-
constmctie stond, gekanteld. Door
dat een dertigtal kinderen op die
stelling stond te wippen, braken
een of twee balken. Een lantaarn
paal knapte in drie stukken. Nadat
de stelling was omgevallen, kropen,
er nog acht kinderen onder van
daan, die evenals de anderen de
vlucht namen. De schade aan de
stelling wordt geschat op duizend
gulden.
en het 45-jarige bestaan van de af
deling aan, op 31 Januari.-Op muziek
van „The Music Stars" werd na af
loop nog lange tijd gedanst.
Wij a tale ren in onze bekende showrooms een collectie
zeer chique BANKSTELLEN
weike geheel irt eigen werlcplcotsen
en bekleed met uitzonderlijk mooi
oordigd zijn
mportstoffen
U bespoort uiteraard veel geld, doordot deze bankstellen direct
door de fabrikant geleverd worden langdurige garantie
WOLPHAERTSBOCHT 260 - 264
Winkelcentrum Wereldhaven Zuid - Direct bij de tunnel
TELEFOON 76829 - 74194
Sinds 1843 VERHEIJ een begrip voor verzorgde interieur*
cïlu iecfere dame
'n Uuh «sportief
voor tlechts
Naiuurlijk bij
ALEN IluRfiER 1! ES 110
Tel 46066-<33799. R'dam
°rrEROh
0tó-en Srrufmowxyt
GRATI S ONDERRICHT
GRATIS PATRON EN
GROOTSTE SORTERING
BPTERF 'KWAUTE ITEN i
N E UWSTE ;KLËy R EN x
ADVERTEER REGELMATIG
Van Dam's Naaimachinehandel
DE Speciaalzaak van Rotterdam
Vlerambachnitraat 67 Telefoon 52116
Beliarlondjelaan 184 Telefoon 7079P
Beneden Oosfzeedlfk 95 Telefoon 20424
passend bij Uw gelaat!
Door rechtstreeks en regelmatig internationaal
contact, kunnen wij U een permanent en coupe
geheel volgens de Parijse mode garanderen.
ACADÉMIE
DE BEAUTÉ
Aparte Schoonheidssalons Soins de Beauté.
Wejtersingel 18 - Telefoon 28129
Dirprfo byouteriedn-Imnort uit Duitsland an Frankrijk
la KUS
BANKET-,
LUXE BROOD- EN
BESCHUITBAKKERIJ
NWE BINNENWEG 50
TIL 501&8
8ENTINCKUAN 22
TEL 44215
PÈRSIANER, INO, tAM,
YEMEN, OCELOT, SEAL,
BIBERETTE, ENZ. ENL
M. DOORN NK
3a Pijnockantttjot 9, Noörd,
TbWl 43528
Ptainwafc 222, Wara'dhovan
Zuid Tetéf. 79024
Het Ideale slankmakenda
RUBBERCORSET
«•oor do moderne vrouw!
Kor-nl U het eer» zonder
Icocpverplichting pesten?
Aperte peikamen
COaStTTE N MAGAZIJN
ZWASTMNStftAAt 5*. RQTTÉÜOAH-N.
TEL 80W0
HOOGSfRA'T 143. SCHIEDAM,
merooK moo
8.95
Deze week bijzondere aanbiedingen.
Grote sortering in COCKTAULZMDE
90 Cm breed, per meter
Pracht WOLLEN RUTT, 60 cm breed
In diverse kleuren, per meter«5,lv
KOOPT LIEVER BIJ
Het adres voor wollen en zijden stoffen
HEEMRAAD 88 ING EL 263, naodwinkel bij de
Binnenweg, Tel. 39729,
GESLEPEN GLASSTELLEN
30-dig 19,75
PORSELEINEN THEESERVIEZEN
13-dig19,95
A. BERKHOUT
NOORDMOLENSTR. 36 - TEL. 46069
MATHENESSERPLEIN 13 - TEL 38702
SCHIEDAMSEWEG 143 - TEL 50213
Porseleinen Eet-, Thee- en
Ontbijtserviezen
49-<3ig 98,50
