AFSCHEID VAN GRIEKENLAND
A. VIRULY
mm
#1m^^Mi
VOOR ONZE SCHAKERS
BOSCH
Circusleven in grootse stijl
Voor onze
dammers
dooi
c,féideafe
Het andere
Nederland
.J
'16 ,50met zwarte kap
Moei l eens
hüivu l
yi nm:
DE
- -
Zaterdag 22 November 1952
F)ELPHI is prachtig.
Wie denkt, dat het Orakel zo waar een
door priesters verzonnen misleiding van primi
tieve goedgelovigen was. hoeft daar maar
enige tijd tussen de laat stover ge bleven zuilen
van de Apollotempel te dwalen om te begrn-
pen. dat er, integendeel, niet eens een Fythia
nodig is geweest om cr de mensen in trance
te vertellen, wat zij weten moesten. Stadion,
tempel en theater werden hoog boven een,
prachtig wijd dal gebouwd tegen de ongenaak
bare rotswanden van de Farnassus; de Muzen
zelf hebben toegezien, hoe de Grieken zich
daarmede een drievoudig domem van marmer
voor lichaam, ziel en geest bouwden, dat voor
waarzegging als geschBpen was. En ook wie
zich thans uit zim dagelhkse wereld van ver
warde stemmen naar deze weergaloze harme
nie van Mens en Goden begeeft cn tot luiste
ren bereid uitziet in de schone eenzaamheid,
zal nóg het Orakel horen.
's Middags, een maanavond en de volgende
vroege ochtend was ik daarboven getveest:
toen begon mijn laatste dag in Griekenland en
ik hoopte cp een vlot verloop van de terug
tocht. De autobusweg, die van Delphi naar
Athene leidt, is van de halte Orakel tot het
eindpunt weliswaar maar honderd zestig kilo
meter lang, maar hij voert langs vele ravijnen
en is zo smal, kuilig en bochtig, dat de rit ge
acht wordt, vijf vermoeiende uren te duren.
Het werden er echter ruim zeven.
Niet, dat het geen gezellige rit was. Hoewel
de chauffeur, alvorens de motor te starten,
allereerst met zorg het rode eevotielampie bij
het icoon en de portretten van vrouw en kin
deren boven zijn hoofd ontstoken had. stoptr
de motor al, terwijl het Orakel nog m zicht
was. Alle passagiers zetten zien toen tevreden
in de ochtendzon aan de kant van de weg en
wij leerden elkaar in dat reparatieuurtie reeds
goed kennen. Wat later werden wij echt in-
tiem. Er stapte namelijk een noerin in, die
dodr het open raampje van haar familieleden
veertien kippen aangegeven kreeg. Daarmee
kon ze natuurlijk geen drie uur op haar schoot
blijven zitten en. ze liet ze dus met aller in
stemming meteen los in de bus De vertraging
die ontstond, toen een hunne* van de schou- \Ahadden het om vijf over
der vnn miin huurman ineens door een raam ïtiti-
vijf dagen tevoren plaats bespreken voor zo
iets. Ik betrapte mij al op een opgelucht ge
voel van „dan toch lekker vroeg naar bed,"
maar de dame zei, toevallig een aangetrouwde
nicht van de directeur van de Schouwburg te
zijn, trippelde ondanks mijn beleefde protesten
al naar de telefoon en kwam terug met het
bericht, dat men een Gnek op een klapstoel
zou plaatsen en mij een echte mooie plaats
geven, mits ik die meteen voor 15.000 drach
ma's zou komen afhalen. Ik zei er dan van
af te zullen zien, omdat ik geen enkele Griek
zulk een klapstoel aan wilde doen. Maar de
dame moest hier smadeluk om lachen en
noemde dit geheel misplaatste iijngevoehgheid.
want de Grieken waren allemaal onbetrouw
bare zwijnen; zij was Francaise en om nu eens
oen voorbeeld te noemen; zij was net twaalf
dagen met een hunner getrouwd geweest, al
haar tweede huwelnk met een Griek, het eer
ste had vier jaar geduurd en daarin had ze
geen bruidsschat meegebracht, maar in het
tweede wel. elfduizend Zwitserse francs name
lijk, en nu was die man er na twaalf dagen al
vandoor gegaan met al het geld en iedere an
dere Griek, die ze dit kwaad verteld had, had
alleen maar bewonderend gelachen om het
vernuft van zijn landgenoot. Hè, wat verve
lend voor u, zei ik, maar nu moeten wij ons
haasten, riep zij, en wij holden ons wringend
door vele straten om het biliet, dat wij aan
een achterdeur van het theater kregen voor
5000 drachma's fooi aan de portier, dat moest
wel, zei de dame, die allés in orde maakte,
want ik spreek geen woord van die taal.
zwager gaf toen telefonisch geen "gehoor meer,
jammeiv maar nu kende zij nog een tweede
boekhandelaar, tien minuten van hier en dan
was je er; wij wrongen ons opnieuw tussen
tienduizend Grieken en kwamen in de winkel,
die weliswaar voor mij heropend werd, maar
ze hadden er Electra alleen in de Franse Ver
zamelde Werken. Sophocles echter, verklaarde
de dame. was iets voor het Leven, dit Was,
zoal niet in het hare, dan toch wel in dat van
velen van haar kennissen gebleken, en voor
40.000 drachma's verzekerde ik toen op dit
advies miin leven tegen -alle verwording.
„Nu ga ik dan maar," riep de dame, „gaat u
nu maar gauw zitten lezen, net als mijn eerste
man, en veel genoegen! En tot morgen, of
vanavond laat, wanneer zie ik u weer?"
„Nooit meer," zei ik, „helemaal nooit, want
morgenvroeg ga ik terug naar Amsterdam,
voor goed," en toen nam het gewoel haar
uiterst snel op. Met de werken mijner mede
auteurs zeeg ik jeeg. uitgehold en afgemat neer
echter een ouzo en begon te lezen, met eten
mee had ik nog een uur voor Sophocles en dat
was net te weinig, want ik kwam maar tot de
dood van Clytemnestra, maar ze begonnen met
het stuk tien minuten te laat en zo had ik de
tekst in de zaal nog nét met de Verzamelde
Werken op mün schoot uit. toen het doek rees
en het gezelschap er mee begon.
T-T ET stuk duurde .zeven kwartier; zonder
I I pauze's snel gespeeld in énen door. En het
meisie Electra werd gespeeld door een actrice
van vijftig jaren, die ook het figuur van een
grootmoeder had.
Maar ik wilde niettemin wel, dat ik van
avond weer kon gaan en dan de volgende
maand nog eens.
Want het deed er niéts meêr toe, of een
man moe in zeven uren sinds Delphi gehotst
kwam, dan wel misschien in zeventig jaren
sinds zijn oorsprong door het gehele leven: de
diepste Stem van ons geslacht begon tot iedere
luisteraar in de ademloze zaal te spreken, toen
na de allereerste minuten van het drama het
koor van zestien Mycegnse vrouwen opkwam
en met gebaar en woord de verhouding van
de Mens tegenover het Gebeuren begon te ver
beelden. In alle machtige noodlottigheid ging
het beklemmende verhaal van moeder en
dochter, minnaar en minnares, liefde en haat,
vader en kinderen uit Atreus* of was het
ieders? Huis zich ontwikkelen, maar geen
voorstelling van passieve kijkers naar de spe
lers werd deze avond: ieders hart, mocht het
verschrikt of nog zo onbekwaatn tct woorden
zim. vond tegenover de handeling een ergen,
diepe stem in die van dat onvergetelijke Koor.
der van mijn buurman ineens door een raam
uit de bus in een kloof sprong, bedroeg slechts
veertig minuten. Het werd echter toch nog
half zeven, voor ik tamelijk uitgeput van het
hotsen en het pluimvee op mijn Atheens stam-
terras terug was.
Gauw eten, en naar bed, dacht ik, want wét
'4 dagï
Maar helaas, net had ik mijn glaasje gele-
zeven en om
negen uur zou de voorstelling beginnen
en dan geen genade meer, want men is in
Griekenland beleefder tegenover toneel dan
te onzent: als het stuk begonnen is. sIujï men
de deuren. Nu, dag mevrouw, en dank u wel.
zei ik, maar neen! neen! riep de dame. de
boekwinkels zijn nu net dicht gegaan en hoe
moet u nu het stuk nog kopen en lezen voor
't begmt? Dat wilde u toch? Het hielp niets
of een jongen passeerde, die mij de Mes- of ik gesloopt betuigde van och, daar nu maar
eager d'Athènes opdrong en deze koerier meld-
de mij nog op de valreep, dat vanavond in het
Nationaal Theater „Electra" gespeeld zou wor
den, Electra in het nieuw-Grieksen ik,
die de hele maand nog geen toneel gezien had!
Mocht ik zo van Athene scheiden? Neen. Een
flits van bedrieglijke oververmoeidheldscnergie
doorvonkte me voor een ogenblik en ik deed,
wat ik anders altijd vermijd up caféterrassen:
ik sprak een mij onbekende, eenzaam bij een
naburig tafeltje gezeten dame aan. Kende zij
toevallig Frans of Engels en kon ze mij daar
in zeggen, of het Nationaal Theater ver van
hier was?
niet meer aan te denken, want haar zwager
uit haar eerste huwelijk had een kwartiertje,
hier vandaan een boekwinkel. Toe dan maar,
wij draafden alweer. De zwager wilde mij In
derdaad na sluitingstijd nog wel een duur boek
met vijf stukken van Euripides, waaronder
Electra. verkopen. Euripides bleek hierbij in
het Grieks Efripidles te heten, wat mij deed
besluiten, hem voortaan in Nederland ook zo
te gaan uitspreken; ik betaalde 29.000 drach
mas en wilde toen met het boek heel gauw,
desnoods ook met de dame als ze stil zou zijn,
in een café gaan zitten. Maar toen kwamen
wij op weg daarheen weer langs de Schouw-
Niet heel ver, antwoordde de dame, maar burg en o, lieve help! riep daar de dame, toen
wilde ik soms naar Electra? Want dat zou ze net reclamebiljet zag, ze geven vanavond,
moeilijk gaan; men moest in Athene altijd wel nom d'un nom, Electra van Sophocles! De
Verwoestend greep het Leven, niet meer te
stuiten, in en voerde het Spel naar 2iJn fataal
einde en steeds opnieuw, plastisch en vo
caal door de regie tot een wonder van eenheid
gebracht, sprak door de vrouwen het wezen
van iedere mens. die tegenover het Noodlot,
luisterende en kijkende, verbijsterd tot een
Zin en een uitspraak van zijn eigen oordelend
Ik wilde komen.
Het eeuwige „Ken Uzelf' van Delphi sprak
middels dit Koor, dat de voorstelling beheers
te, met gelijke kracht over het moderne voet
licht als het des ochtends vroeg uit het land
schap bil stadion, theater en tempel rondom
het oude Orakel gesproken had. Een mens kon
zich geen beter afscheid van Griekenland
wensen.
(Advertentie I.MJ
Streuvels voorgedragen
als candidaat voor
Nobelprijs 1953
BRUSSEL. Tijdens een ver
gadering van da koninklijke
Vlaamse academie voor taal- en
letterkunde, is besloten de schrij
ver Stijn Streuvels voor te dragen
als candidaat voor de Nobelprijs
Voor 1953. De secretaris-generaal
van het ministerie van Onderwijs,
Kuypers, werd bertoemd tot direc
teur van de academie.
(Advertentie l. M>)
FIETSLAMP
met verchroomde kap 17.-
/O, Verkrijgbaar bij da
mQ? Erker.de Rijwielhendel
n.v. Willem van Rijn - Amsterdam (W)
Geen staatsbegrafenis voor
filosoof Croce
NAPELS. De familie van
Croce. dé Italiaanse filosoof, die
Donderdag is overleden, heeft de
wens geuit, dat er geen staatsbe
grafenis zal worden gehouden, pe
It&Üaan&e regering had een der
gelijk voorstel gedaan. Een gesta
dige stroom van rouwenden uit
aüe delen van Italië liep Visdag
langs het stoffelijk overschot, dat
opgebaard lag in Grace's studeer
vertrek in zijn woning t« Napels,
Engelse „overtreding"
Het is algemeen bekend, dat het
Engelse volk zeer gehecht is aah
oude tradities en tevens bepaalde
gebruiken en gewoonten zeer nauw
keurig naleeft en handhaaft. Des te
verwonderlijker is het daarom, dat
ons volkslied voor de aanvang van
de voetbalwedstrijd Engeland—Ne*
derland op Zaterdag 15 November
j.l. met een dusdanig snel tempo
werd gespeeld, dat er met veel
„overbleef" van het ons zo dierbare
en statige Wilhelmus. Aan deze En
gelse „overtreding" heb ik mij on
willekeurig even moeten ergeren.
A, J. VAN BEEK.
Malans rassenpolitiek
Naar aanleiding van het stukje
„Ontlek van Nederland op Malans
rassenpolitiek" zou Ik graag willen
opmerken, dat het zeer beklagens
waardig is, dat wy in on2é verlich
te eeuw nog over rassendiscrimina
tie durven spreken. Voor God zijn
wij allen gelijk en God heeft een
machtig gebod onder ons mensen
gegeven: „Hebt uw naasten lief ge
lijk lizeive." Er is een profetie, die
in Duitsland helaas bewaarheid is
geworden: „Tegen het einde der
dagen, zullen de Joden over de ge
hele wereld vervolgd worden". God
voegde daar echter nog aan-toe:
„wee hen, die de Joden vervolgen!"
Min of meer wordt in de Bijbel
gesproken over het Derde Rijk vau
Hitier. Gods toorn zal ontsteken en
Hij Zelf zal het 3e P4jk uiteen
slaan en het verdelen in alle wind
hoeken des hemels. Een soortgelijk
oordeel zal Malan ondergaan, voor
al het leed, dat hij de negers aan
doet; voor de haat, die hij zaait
tussen de kleurling en de blanke.
Ik doe een beroep op allen, die nog
een sikkepitje menselijkheid bezit
ten. Teken protest aan tegen de
rassendiscriminatie van Malan.
J. A, V, RUCKEVORSEL—
faulus.
Holland en Friesland
De ingezonden stukken van de
heren Waladorff en Weyand doen
mij opmerken, dat wij Hollandera
wel eena de hand in eigen boezem
mogen steken. Wat hebben wij me'
de Friezen gedaan? Hebben de Hol
landse graven niet voortdurend d«
Friese vrijheid bedreigd? Hebben
de Hollanders niet West-Friesland
geannexeerd cn Noord Holland ge
noemd? En hebben de Hollanders
soms geen kolonieën gesticht in
Friesland, zoals Gaasterland en de
Parochies? Nu strijden de Friezen,
voorlopig nog cultureel, voor hun
vrijheid. Maar zy zijn onderling
ook nog verdeeld. Sommige streken
willen alleen hun eigen taal. An
dere willen tweetaligheid en weei
andere willen ónze taal. Wel. gééf
hun de vrijheid en laten zij onder
ling staten vormen naar hun wenS
en zich dan verenigen in de Ver
enigde Staten van friesland. Ik ge
loot, dat wij met die Friese deel
staten heel best kunnen opschieten.
Want dat hebben wij Hollanden
altijd gekund. Na de tijd der Hol
landse graven dan.
W. F. BENGLEY.
Openbare school in het
gedrang
Wie op een of andere wijze met
de openbare school in aanraking
komt zal het bekend zijn. dat m
gemeenten, waar het gemeentebe
stuur voor de bijzondere school is,
de openbare er niet best of slecht
afkomt of er helemaal niet is, ook
al zyn er voldoende kinderen om
een openbare school te bevolken.
Omdat de L.O.-wet de voorstanders
van de bijzondere school meerrech
ten toekent dan die van de open
bare school is het voor de I&atsten
buitengewoon moeilijk om voor hun
schooi iets te bereiken, als het ge
meentebestuur onwillig is, £r
schijnt een nieuwe ongelijkheid in
bewerking te zijn voor de bezoldi
ging der leerkrachten. Ben ik goed
ingelicht, dan zullen de R.K. leer
krachten, die ongehuwd moeten
blijven (de niet-leken dus en dat
aantal tracht men steeds op te voe
ren) vrijgesteld worden van de be
taling van belasting. Ditbetekent
dus, dat nonnen en fraters voor
hetzelfde werk een hogere bezoldi
ging krijgen dan andere leerkrach
ten. die bovendien nog een gezm
hebben te onderhouden,
H. L.
Religie en wetenschap
Voor de AVRO-microfoon werd
de vraag behandeld: „Laten we
tenschap en techniek door haar
verregaande ontwikkeling nog
plaats voor een opperwezen?" De
Antwoordman vertelde, dat de we
tenschap steeds meer ging aanne
men, dat achter alles juist een Ho
gere Ordenende Macht, een Schep
per, moet zijn. Naar mijn mening
is dit even onjuist als onwaar. We
tenschap en Geloof hadden altijd
hun eigen terrein. Het geloofster-
rein is dat van het individuele,
subjectieve ervaren; het terrein
van de wetenschap U dat,van de
objectief geldende waarheid. Zij
voegt door haar dynamisch karak
ter iteed» nieuwe waarheden a*n
de door haar verworven waarheden
toe, Daarentegen pretendeert net
geloof eeuwig onveranderlijke waar
heden te hebben, Nimmer kenae
de wetenschap (ala zodanig!) een
Hogere Macht of Schepper, Wel
kunnen wetenschapsmensen gelovig
zijn. Doch dan slechts door over
tuiging en waarheden, ontleend aan
het geloofsleven of aan de geloofs
ter- J, A. VAN ARKËL
4
m i'
«zé*'
w: lm x m v
fiÜ%t1{'(4ii& *i;>h ,/f X v/N
;v'
A CHTjER de windmolens en de
bollenvelden, achter de histo
rische gebouwen in oude dorpjes
■met hun schilderachtig geklede
bewoners ligt ,Mt andere Neder
land", Dat is het land, waar mo
derne mensen in de schaduw van
httn grote verleden ploeteren
voor gezin, stad en land, ja voor
de xoereldVaak heeft hun bedoe
ning de schijn van een troosteloze
alledaagsheid Maar wie afstand
neemt, ziet hoe Ook in dit Neder
land van nu, nog veel bewaard
bleef van een eigen, ingetogen
stfjl. die op velerlei manier de
Bezige Bij", dat rij met de uitpa-
ve fan dit frappante werk9tuk
haar tiende verjaardag wil wieren.
Paul HuJ maakte de foto's: raak,
vaak verbluffend van compositie
en soms met een opvallende sym
boliek. Hy fotografeerde de repen
buiten, waar de borstel- en mat-
tenkoopman met ztln ploednieuwe
carrier fangrs verweerde boerde
rijen trekt en In de wind boltend
wasgoed getuigt van goed vader
landse zin voor gedegenheid, des
noods met 'n snippert je eenvoudige
opsmuk. In dit boek „Leven in Ne
derland" waarvoor Hans Redeker
de korte tekst. Dorothy de Graaf-
Sherton de Enpelse vertaling en
Han de Vries de opmaak verzorg
den, komt het wonder der kleine
dingen, die de lage landen zoveel-
woiidige Charmes geven, tot her
nieuwd leven voor de ogen van de
lezer. Dfp bladerend, opgetogen
Xinvollè~ traditie 'verraadt. 'Het is op het asfalt der grote steden, het -» --r-• -
de. verdienste wan wier kurtjtê- kleumend wee in de herfstige wet kijkt en bepeinst hoe riem t'°or
naars, dat z{f deze realiteit uit- en de ultra-móderne havenwer- „het andere Nederland alle wind-
drukking hebben gegeven In één ken in grote steden vol koopman»- molens gestolen kunnen warden,
fotoboek, en van de uitgeverij „De glorie. Dan zwierf hij weer naar Prijs j9.75.
In bijna êlk schaaktournooi wor- wordt tegenwoordig wel ale hit
den (vaak zeer fraaie) prijzen be
schikbaar gesteld voor de mooiete
partij. Een dergelijke partij doet
gewoonlijk de ronde door de ge-
lele schaakwereld, en wordt der
halve door duizenden bestudeerd.
Er zijn meesters geweest dis
schoonbeidsparfcijen aan de lopende
band produceerden. Zo won Rubin
stein b.v. in het tournooi te Tcpütz
Schönau ID22, slechts 5 partijen,
maar 4 daarvan werden bekroond.
De volgende bekroonde party is
hier te lande nog onbekend. Ze
werd kortgeleden gespeeld in Ame
rika. in de wedstrijd om het kam
pioenschap van Wisconsin.
Wit: Dr. L. C. Young. Zwart: Dr.
S, Kittsley. {Koningsgambiet).
1. e2-—e4, e7e5 2. 15f4, Lt8—
C5.
(Een goede verdediging, maar
2,exf4 S. Pf3, Le? 4. Lc4, Pf3!
beste tegengif beschouwd).
3. Pgl—f3. d?d6 4. d2d4.
(Het is beter om d«e opmars
door 4. c3! vóór te bereiden).
4e5XÖ4 5. Pf3Xd4, Dd8—e7.
(Leidt spoedig tot verovering van
een pion, maar beeft toch het na
deel dat de dame te vroeg in het
spel wordt betrokken. Zeer sterk
was 5 ,Pf« fl. Pc3, 0—0 gevolgd
door Te8).
6. Pblc3, Pg8~f6 7. Lfle2.
(Ook 7. Dd3, Pxé4! 8, PX<S4, f5
kost een pion).
7. ,Pf0 x c4?
(Dit had geen haast. Nodig was
eerst 7,Lb4).
8. Pc3d3!, De7—h4-f- 9. g2—«3.
Fe4xg3'?
(Zwart stelt ülcft met winst van
één Pion niet tevreden. HU wil het
onderste uit de kan hebben).
10. Pd4—f3, Dh4h3 11- b2—b4i
nieuwe karbonkel,
die Cecil B. de Millé.
de zeventiger, aan zyn
snoer van dikke, glinste
rende halfedelstenen heeft
geregen, heet „The grea
test show on earth". Heel
het bonte, veelzijdige cir
cusleven in Technicolor op
het filmdoek. En als u iels
afweet van de stijl, die
deze krachtpatser, de Ca-
rel Briéls van Amerika, êr
op nahoudt, dan kunt u
zich voorstellen wat men
Califomié is een mooi
land om té léven wan
néér je een sinaasappel
bent. Een beroemdheid is
iemand, die rijn hele le
ven heeft geploeterd om
bekend te wórden en dan
een donkere bril gaat dra
gen. Als een mens in
Hollywood een hond bijt
is dat geen nieuws, maar
honger.
Overhouden? Nee!
Levenswijsheid van
Fernando Lamas: „Met
(Stelt de tegenstander voor een
lastig probleem. Na 11,Dg2 12.
bxc5. Dxhl4- 13. Kd2, Dxdl+ 14.
Lx dl herovert wit het geofferde
materiaal dankzij de dubbele drei
ging 15. Fxc7+ en 15, hxg3. Het
baste was nu wel het eenvoudige
11,Lb6).
11Lc5xb4+? 12. Pd5xb4.
p£3Xhl 13. Ddl—d4!, 0—0 14. Lel—
b2, Dh3—hö 15. Pb4—d5, Pb8—06
18. fc-_ó_Q. c7c5 17. Dd4gl, Lc3
e6 18 Pd5—M-K KgSh8 19. PfS
h5. Tf8—g8 20 Pf3—g5, TafldS
21. Dglxhl, PaS—b4.
(Zwart heeft een gehele reeks
gedwongen zetten moeten doen, en
benut thans de gelegenheid om zijn
paard beter op te stellen).
22, fl2—a3, Pb4c6.
te verzwelgen zal krijgen.
De Mille heeft voor ae2C
felegenheid het circus van
ohn Ringling North (Bar-
num Bailey) gehuurd:
1450 man. Zijn eigen «taf.
300 man. In de Ameri
kaanse stad Sarasota is d<
speciaal gebouwde tent op
gealagen OOÖ.OOO dollar).
De bevolking van Saraso
ta heeft een ouderwetse
circusparade te zien ge
kregen; voor één keer,
lslo1 mri:'nIat*^traditionele olifantcnmelsje. In een I Ae Amerikaanse film-
BClLwsMi. lradItl!'n<"<: kleiner, rol ml een Ne- Started n Paratae" (Het U maatechappu, die Ann
derlandse artistê, miss Lo- ^5.' paradys). Blyth aan 2ich heeft vèr-
nj. Er is niet m®t „dou- 1J* éftn Engelse film, bonden, kent eén pro
bles" gewerkt. Betty Hut- r bestemd bieem minder. Een ciosè-
ton maakt een salto en voor net Kroningsjaar én Up vervaardigen van de
wordt door haar partner voor ae dames, die de aio. huilende vrouw, die u
bij de enkels gegrepen, de hierbij per speelfilm 5traks moet ontroeren,
clown; Dorothy Lam our,
het meisje met de ijzeren
kaken; Gloria Grahame,
BDTTY HUTTON
echt trapezewerk
die hoge belastingen zien
wij filmacteurs geen kans
geld over te houden.
Maar wij hebben een ge
makkelijker leven dan de
meeste mensen; geen
slecht leven als je erover
nadenkt,"
Zonder uien
w igrepen.
En het Is Betty Hutton
zelf die het doet (tijdena
een openbare voorstelling
te Philadelphia),
1L.. li dlvï IJ l L, 1_ L UUJJUtJClJ,
fcrygen opgediend Qe lei- vcr(t onteEtte„d veel Men
ding van een modehuis cn vele hulpmidde-
?.t "njd, °m. dc macM' Ion. ammoniak, menlhol
tussen twee vrouwen, en rauwe pasgekerfde
Staan m het middelpunt, uien Voorts glycerine.
Filmmode-ontwerpster Ann Biytj, echter kan
T' .1 gen gekost, toen kon De Sheila Graham heeit zich lich zo stGrk in]eVeii, dat
v Mille beginnen met het uitgeleefd in plooikragen, er echtc tranen komen,
monteren van „zijn zo- puntmouwen. kwikken en
veelste meesterwerk", zo- strikken. Als dat geen
als men ons trouwhartig Technicolor \vordt, hoor ik
uit Amerika wil melden, u donken. Wordt het ook!
Het filmen heeft 83 da-
L«2—£41
(Al dé volgende combinaties 2Un
gebaseerd op het «tikmat dat b*.
na 23, ,.,.,Lxg4 24. Pxf7 moge
lijk is).
23Dh6—80 24. Lg4Xe8. fïX
eg 25, Dhl—e4!
(De zwarte dame is belast met de
dekking van f7. en kan derhalve
niet op e4 slaan).
23Dg6xh5.
(Een ander mooi slot volgt op
25Tdf8, n.l. 26. Oxg6.>Xg6
27. Td3!l, gxH5 28. Th3. Tf6 29.
Txhö-fTh6 30. TxhS mat).
26, De4xh7+I, Dh5xh7 27, Pg5~
f7 mat.
Oplosêln; probleem nr, 2 (Rosen-
kilde): mat in drie zetten door 1,
Ka7—a8!, dreigend 2. Peg—a7+. De
belangrijkste varianten zijn
Tc2,X3c 2. Dflh3!, en 1Lf3X
e4 2. Dfl-bl! «ni.
H. KRAMER
Vraagstuk no, 1
(Partijstand uit Het wereldtitel
tour nooï 1952 tussen Fanelli met wit
en Bonnard met zwart).
Zwart: 2, S, 10, 13 t.m, 18, 18, 21
t.m, 23 en 25 t.m. 27.
föhn Ringllng North «peelt
er zelf in. Een paar
songs eruit. „A pic nic in
the park", „Popcorn and
lemonade".
JAMES STEWART
...clown Buttons....
Dramatisch hoogtepunt Is
de ramp mfit de circus-
trein. De Mille huurde 20
wagens van d« vermaarde
Ringling-trein. Zijn-verte
genwoordigers reisden hét
land af om beschadigde
wagons op te kopen, die
eerst glanzend Opgeschil
derd moesten worden
voordat ze finaal in de
poeder gingen, Dames en
heren, die u menigmaal
zult hebben bekeken, komt maar heel weinig véran-
u In een uitzonderlijke derd te worden om ze tot
vermomming tegen. Bij- aantrekkelijke vrouwen
voorbeeld Betty Hutton, hoedje* te maken. Dat riin
een trapezewerkster; Cor- overwegingen geweest, die
nel Wilde, een Frans tcro- een grote rol hebben ge
baat; Jamei Stewart, een ipeeld bij da film: «ït
Sinaasappel
TN de film „Full House"
(vijf verfilmde, korte
Plooikragen rsn- °h«>w
Li EN kardinaalsgewaad
1 - 20U een prachtige da-
mesjapön opleveren, aan
da hoeden, die de mannen
droegen in de tijd vao ko
ningin Elizabeth behoeft
ook Fred Allen mee.
Geen eigenlijk filmacteur,
maar een vermaard humo
rist van het Amerikaanse
televisiescherm. Nu en
dan semt de filmstudio of
Fred Allen komen wil.
Dan komt hij. „Ali men
iemand nodig heeft om
een raam open te zetten,
vlieg ik erheen", zegt Hij.
AJlen heeft over filmland
enkele fraaie uitspraken
gegeven. Hier zijn er een
paar:
FRED ALLEN
in „Full House"
Wit: 24, 29, 30, 32, 34 Lm. 38, 40,
42, 44, 45 en 47.
Wit, aan zet zijnde, kan een dan*-
zet uitvoeren, Hoe?»
(Oplossing in de volgends
brirt).
