Bestijgingen van de Mount Everest
waren nog steeds tot mislukking
gedoemd
GOED COMBINEREN
Mr*
DEZE WERELD - DEZE WEEK
Waarom
r 23^-
Sport, eerzucht en
wetenschap drijven
tot fanatieke
heldhaftigheid
Geheim van verzorgd uiterlijk
Berichten over Zwitserse
expeditie onbetrouwbaar
V_
r 1
8 Stuurse gezichten
Korea bedreigt
Ver. Naties
8 India doet een
voorstel
s Toch nog kans op
bestand
a Op achtergrond
de H-bom
e Ook Griekenland
kiest generaal
Spanje in Unesco
Aanval op Mount Everest-top vergt twee
weken om te acclimatiseren
Zo moet het niet
Zaterdag 22 November 1952
A L MEER DAN HONDERD JAAR oefent de
1 Mount Everest een onweerstaanbare aan
trekkingskracht uit op dat deel van de mensheid,
dat het bergbeklimmen 'in het bloed zit. Het is het
diepgeworteld begeren van de bergbeklimmer, de
natuur te overwinnen, haar het koste wat het
kost zijn wil op te leggen. De expedities naar de
Mount Everest hebben al heel véél gekost; aan geld
en goed, aan inspanningen enaan mensenlevens.
Er is in de loop der jaren vrijwel geen aanval op
deze hoogste top ter wereld geweest, waarbij geen
doden te betreuren 'vielen: Europeanen en inheem
sen. Ook bij de laatste poging, die van de expeditie
onder leiding van de Zwitserse dr Gabriel Che
vailey, moesten twee Sherpa-dragers hun mede
werking met de dood bekopen. Zij stierven aan
bevriezing tijdens een sneeuwstorm. De leiders zelf
hebben hun onderneming nauwelijks overleefd.
Het machtige Himalayagebergte (Himalaya be
tekent in het Sanskriet Sneeuwwoning) strekt zich
uit over een lengte van 2400 km en een breedte van
220 km en scheidt Voor-Indië en West-Achter Indië
van het Tibetaanse Hoogland.
Het gebergte telt 160 toppen van
meer dan 8100 m. waarvan 17 boven
de 7600 m. Van al deze bergen li de
Mount Everest de allerhoogste met
8840 meter; dit is bijna tweemaal Zo
hoog als de Morst Blanc, die met 4810
meter de hoogste berg is van West-
Europa.
De Mount Everest ontleent die
naam aan de Engelsman, Sir George
Everest (1730—1866), die Jn 1841 de
opmetingen aan de berg voltooide en
de hoogte bepaalde. De Tlbetaren
noemen de borg Djomoloengma, dit
Is „Dal van de Godin". Tegen de hel
lingen wonen verscheidene kluize
naars. Op 5030 meter ligt het Rong-
buk-k looster, in de buurt waarvan
vele expedities hun basis-kamp heb
ben Ingericht,
Aangezien do Mount EvereBt staat
bil de grens van Nepal en Tibet en
de regeringen van die beide landen
het vreemdelingen mei gemakkelijk
maakten er binnen te komen, duurde
1 het geruime tijd, voor een buitenlan
der zijn krachten op de hoogste berg
der aarde kon beproeven. Pas in 1921
gaf de Dalai Lama toestemming voor
een reis door zijn land.
Om het grote basis-kamp te be
reiken, moet men eerst een reis van
ongeveer 500 km maken door de
hoofdketen van hot gebergte én door
de kale hoogvlakte van Tibet, Met
tientallen ezels en muildieren en en
kele honderden koelies en „korpo
raals" trekt to'n legertje Op dê berg
aan, tien tot twintig ton aan levcns-
middelen, materialen en hout (voor
verwarming en het overbruggen van
kloven) met zich voerend,
Demonenvan de berg
Het is al era moeilijk de geschikte
helpers in voldoende aantallen ie
vinden. Want de Sherpa's hebben
veelal groot respect om niet le
zeggen een grote angst voor de
„demonen van de berg", die volgens
hen plotseling uit hun schuilhoeken
tevoorschijn kunnen komen en in
gierende, ijskoude stormen elk le
vend wezen kunnen wegvagen. Ook
de keuze van het Europese perso
neel schept problemen, omdat de
grote hoogten, die worden bereikt,
naar gebleken is. merkwaardige In
vloeden uitoefenen op dc mens, 20-
wél lichamelijk als geestelijk. In de
hoge, ijle lucht wordt het zich voort
bewegen b v, veel vermoeiender. Het
opmerkelijkst zijn echter dö psy
chische verschijnselen. Een rustige
«n evenwichtige mens kan ol op 5000
meter zijd zelfcontrole kwijtraken én
luttele honderden meters wordt hij
mogelijkerwijs twistziek o£ op an
dere wijze zielkundig ongeschikt
óm verder mee te gaan, Een zeker
feit is, dat boven de 8000 meter het
lichamelijke, geestelijke cn morele
uithoudingsvermogen sterk vermin
dert, De mens raakt als het ware af
gestompt door wind, koude en ge
brek aan zuurstof. Ook moderne
hulpmiddelen zoals zuurstof-appara-
tén bieden wat dit betreft geen vol
ledige garantie.
Boven het basis-kamp worden tij
dens de tocht omhoog op bepaalde
afstanden telkens vérdere kampen
ingericht. Men geeft die kampen
nummers; 2, 3, 4, enz. Het is duide
lijk, dat naar ieder volgend kamp
de weg moeilijker en gevaarlijker
wordt. Uit de honderden helpers
worden steeds veer de besten gese
lecteerd. tot er nog slechts enkelen
over zijn.
Het klimmen naar de (omgeving
Van de) top vergt zeer veel tijd. Wat
denkt u b.v van een dag of dertien,
veertien hakken van treden in het.
Jjs? Het alpinistenpad voert hier over
grote afstanden langs gJctschers en
ware muren van sneeuw cn Rs, die
dikwijls bewegen door de hevige
Stormen. Om nog maar te zwijgen
van het lawinegevaar, wanneer de
warmere stromingen uit de Golf van
Bengalen sterker zijn dan de Noord-
Westen wind uit Tibet. Een derge
lijke lawine verraste op Nanga Par-
bat (8025 meter, ook in de Himalaya)
zestien man van een Duitse expedi
tie tijdens de nacht in hun kamp in
het jaar 1937. Geen van hen heeft
deze ramp overleefd.
Laatste loodjes
VELEN zullen zich hebben afge
vraagd, waarom de Zwitserse dr
Chevailey vorige week die onnozele
laatste zestig meter naar de top nu
«et niet gehaald heeft. Indien deze
berichten (over die 60 meter) juist
zijn, is Chevailey waarschijnlijk het
hoogst geweeet van allen, die de
Mount Everest tot dusver hebben be
klommen. Maar toch niet zo heel 1
veel hoger dem enkelen van zijn
voorgangers. Ook zij bereikten de
f E bestijging van de Mount
Everest, de hoogste top van
het Hlmalaya-gehergte en tevens
de hoogste bergtop ter wereld,
schijnt wederom niet te zijn ge
lukt, De expertise van de Zwit
serse dr Gabriel UUévallc-y kwam
op zestig méter van het hoogste
punt, dat op 8840 meter ligt,
doch meest hierna aan het
eind van haar krachten door
onmensétykc ontberingen tenge
volge van koude en verschrik
kelijke sneeuwstormen de le
vensgevaarlijke weg terug aan
vaarden.
Wat drijft alpinisten en ge
leerden van 7,0 vele landen al
gedurende-tlontalleö jaren toch
altlid weer tot deze gevaarvolle
onderneming? Welk nut heeft
hel, deze nog nimmer door men
senvoeten betreden bergtop te
beklimmen? Wat komt er voor
zo'n expeditie kijken en wat z|jn
de oorzaken van het falen van
alle tot dusver ondernomen po
gingen? Enkele antwoorden op
deze vragen vindt U In het ar
tikel op deïe pagina.
dr GABRIEL CHEVALLEY
ten In de tartende nabijheid van htm
doel de strijd opgaven. Dit komt
mede, doordat de berg na 8009 meter
nog veel steiler wordt, juist op ccn
ogenblik, dat de bekhmmer de uit
putting nabij is. En de twee ófdne
bek limmers, die tenslotte de eigen
lijke aanval op de top moeten doen,
zijn dan onderweg wel zo veel moge
lijk gespaard.
Voor hem torenen tenslotte de
gladde rotsen loodrecht omhoog. De
droge poedersneeuw, die telkens
wegglijdt, biedt Been steun aan hun
voet; hun klimsporen vinden geen.
houvast. De mannen zijn dodelijk;
vermoeid, moeten althans zonder
zuurstofapparaat misschien tien
tot twintig keer ademhalen, aleer
zij één. stap voorwaarts zouden kun
nen doen.
Die laatste paar honderd meter
hebben van het begin af aan de alpi
nisten hat verder stijgen belet. In
1921 al kwamen Engelsen tot 7ÖÖ0
meter, In 1922 tot 8309 meter. In 1924
bereikte de Engelsman Norton de
B400 meter. Hij vertelde later, dat
zun hirt klopte alsof het elk ogen
blik t'lt elkaar zou barsten, Er kwam
een waas voor zijn ogen en hy zag
alles dubbel, Norton had nauwelijks
nog de kracht om een voet te ver
zetten, Verder gaan óf op de zelfde
plaats blijven gedurende dê nacht,
zou een zekere dood. betekenen. Er
zat dus niets anders op dan terug te
keren.
Twee andere Engelsen, Mallory en
Irvine, kwamen In dat zelfde jaar
tot op 203 meter van de top. Zij wer
den op die plek van verre waarge
nomen door de geoloog Odell, tot
een plotseling opkomende nevel de
twee mannen aan zijn oog onttrok.
Hij heeft ze nooit weergezien
Volgens tot nu toe ontvangen, on
volledige en geenszins betrouwbare
berichten heeft de Zwitser Chevai
ley op het kritieke ogenblik te kam
pen gehad met ongunstige weersin
vloeden, net als verscheidene van
zijn voorgangers. Mogelijk heeft hij,
net als zij, ook andere pech gehad,
andere tegenslagen als ziekte en
misschien koorts, bij vorst van twin
tig. dertig graden...
Sport cn wetenschap
WAAROM nu zyn zo vele alpi
nisten en geleerden, ondanks
de offers van talloze mensenlevens,
mét fanatieke heldhaftigheid In hun
pogingen blijven volharden? Eest
moeilijk td beantwoorden vraag. Het
sportieve clement is ongetwijfeld be
langrijk, 't bevredigen van persoon
lijke cn nation.13e eerzucht eveneens.
Engelsen, Duitsers, Amerikanen, Po
len, Fransen en Zwitsers hebben hun
krachten al op de Mount Everest be
proefd. Zij werden daartoe finan
cieel in staat gesteld door zogenaam
de Hunalny a-fondsen, die gesteund
worden door genootschappen cn re
geringen en versterkt door het ver
tonen van films en het houden vat)
lezingen door de deelnemers.
Hol kan echter niet ontkend wer
den, dat deze verkenningstochten
ook betekenis hadden voor de we
tenschap. Voor de geologie en de
geografie. En ook voor de physiolo
gic. Uitgestrekte gebieden 2ijn in
kaart gebracht, men heeft opmetin
gen kunnen doen wat betreft de
dikte en de verplaatsingen van de
gletschers (lot 800 meter per jaar!),
men heeft oudheidkundige ontdek
kingen gedaan, geconstateerd, dat
boven 6300 meter elke plantengroei
VAN EEN SERENE schoonheid
is de Himalaya, maar tegelijk ook
woest en onherbergzaam. Bij het
overnachten is er voor de lichte
tenten geen andere plaats dan op
sneeuw oi ijs...
ophoudt en dat boven 6700 meter er
bv, ook de insecten verdwenen zijn.
Men heeft geleerd, dat menselijke
wezens zich in de ijle luchtlagen tot
op zekere hoogte kunnen aanpassen
cn nog zoveel meer xs men te weten
gekomen. Of dit alles de ontzaglijke
kosten aan geld en mensen waard
was? Alweer een vraag waarop het
moeilijk is een antwoord te vinden.
Vast staat wel, dat er altijd alpinis
ten blijven, die het er ondanks alles
weer op wagen. Omdat zij er nu een
maal van overtuigd zijn, dat de
Mount Everest overwonnen kan
worden. En duamoet hetl
P 2 Juni van dit jaar speldde president Truman, In de rozentuin van
het Witte Huis, generaal Eisenhower de zoveelste hoge onderscheiding
de borst. De foto van deze plechtigheid toont twee mannen, die elkaar
vriendelijk en met wederzijdse waardering in de ogen kijken. De dag daar
op trok Eisenhower de uniform uit en ging in de politiek. Woensdag 1.1.
ontmoetten Triinrtn en de inmiddels tot zijn opvolger gekozen Eisenhower
elkaar opnieuw in de presidentiële woning. Maar ditmaal moest de enig
toegelaten fotograaf uitdrukkelijk om een glimlach verzoeken, vóór twee
stuurse gezichten zich in milder trekken ontspanden. Vijf maanden van
felle verkiezingsstrijd bleken te vee! te zijn geweest om de goede betrek
kingen uit het verleden ongeschokt te laten.
Dat de president en zijn opvolger
desondanks bereid waren, zo spoe
dig na de bittere campagne met
elkaar te confereren en daarmede
zelfs een precedent m de Ameri
kaanse geschiedenis te scheppen,
bewijst, dat er "zaken van het hoog
ste belang op het spel stonden en
staan. En inderdaad, nog nooit
heeft Amerika een Interregnum
de tijd tussen 4 November en 20
Januari, waarin het leiderschap van
de natie reeds bxj de meuw-gekozen
president berust, maar de macht
nog ligt m handen van de zittende
president beleefd, zo 2wanger
aan problemen ven verreikende in
ternationale importantie, Steeds nog
was het in het verleden mogelijk
geweest, de overdracht van de
macht zonder veel voorbereiding op
de 20ste Januari na een presidents
verkiezing de datum der beëdi
ging te doen geschieden. Thans
heeft een nieuwe president geen
tijd meer, zich eerst na zijn ambts
aanvaarding in de zaken in te wer
ken, hR moet dit daarvoor doen.
De verlammende invloed van het
interregnum alleen blijkt a! gevaar
lijk genoeg voor de Amerikaanse
en de Westelijke belangen. Het We
reldgebeuren in het algemeen en
Stalln in het bijzonder gunnen de
Amerikaan 6e politiek geen rust
periode vaïi bijna drie maanden....
v
DE agenda van de bespreking
tussen Truman en Eisenhower
en hun raadslieden was geheim,
maar het is duidelijk, dat Korea
daarop als eerste punt heeft ge
staan, De Koreaanse kwestie vórmt
op het ógenblik nog afgezien
van alle andere gevaren, die zij
inhoudt éen rechtstreekse be
dreiging vóór het voortbestaan Van
de Verpnigde Naties Van het be
gin af aan is het duidelijk geweest,
dat het Koreaanse conflict in zijn
gevolgen de Verenigde Naties zoa
kunnen maken of breken en on
vermijdelijk moest Korea worden
tot het voornaamste twistpunt van
de elkaar In de wcreldoigani«atie
bestrijdende krachten. Weliswaar
werd de grootste druk anderhalf
jaar lang van de Verenigde Natiea
afgenomen door de onderhandelin
gen te Panmoendjon. Maar deze
werden begin October vcior onbe
paalde tijd onderbroken en tegelijk
braken er op het oorlogstoneel
nieuwe zware gevechten uit. Zo
werd de zevende Algemene ver
gadering van de Verenigde Naties,
toen zy een maand geleden in Néw
York bijeenkwam, onmiddellijk ge
confronteerd met het Koreaanse
conflict in al zijn gevaarlijke fa
cetten.
V)Z kwestie v«n de knjgsgevan-
genen is. officieel ia ieder ge
val. de laatste hinderpaal op de
weg naar een wapenstilstand, in
maandenlange onderhandelingen is
men het te ^anmoendjon over een
zestigtal bepalingen van een be-
Ptandeovereenkomst eens géwordén.
Mo ar een accoórd over het lot t&n
170 000 krijgsgevangenen, géöiaakl
door de V.N.-strijdkrachten, efl van
de 12000 in de kampen der com
munisten bleek onmogelijk, De
V.N. staan erop, dat vrijgelaten
krijgsgevangenen kunnen gaan,
waarheen zij willen. De communis
ten eisen, dat de krijgsgevangenen
naar hun vaderland zullen worden
teruggezonden, desnoods met ge
weld.
Om uit de daardoor ontstane im
passe te gerakên en ook om
langs indirecte weg uit te vinden,
of Moskou en Peking werkelijk be
reid zijn, een einde aan het vuren
In Korea te maken zijn in de
V.N -Assemblée al voorstellen ge
daan tot een oplossing, welke, bij
handhaving van hét principe van
vrijwilligheid bij de repatriëring
der gevangenen, de communisten m
ets at zou stellen ..het gezicht" t«
redden. Van veracheïdéne daarvan
heeft Wisjinsky al te kennen ge
geven, dat zij voor Russen en Chi
nezen onaanvaardbaar zijn. Epn
nieuw plan is nu deze week ter
tafel gebracht door India, welks
vertegenwoordigers al wekenlang
sing van buitengewoon
transport problemen.
rMU.6«U6C,,. In de derde plaats, aldus deze
spits tot op een afstand van enkele kringen, heeft het ongeluk op de
honderden meters. En ook rij moes- Eperon de Génevois die weer een
ZURICH (United Press). De laatste aanval op de top van de Mount
Everest is nog niet begonnen, aldus hebben kringen die In nftuw contact
staan met de Zwitserse Stichting vuur Alpen onderzoek die de Zwitserse
Himalaya-expedUie van dr Chevailey financiert, verklaard.
Deze Insiders zelden zeer beslist, dat allo berichten volgens welke de
Zwitsers rcods de hoogste berg ter wereld overwonnen zouden hebben
voorbarig waren en dat do Stichting voor Alpen-onderzoek voortdurend
per telegram door de expeditieleiders op de hoogte wordt gehouden. De
poging is ook nog niet opgegeven, zoals ook beweerd werd.
Men somde verschillende redenen
op voor deze beweringen In de eer
ste plaats zijn tot dusver geen be
richten ontvangen over de oprich
ting van kamp nummer zeven, en
wanneer dit laatste en hoogste kamp
is opgericht zullen de onderzoekers
zich veertien dagen moeten acclima
tiseren alvorens de tocht naar de tóp
te kunnen ondernemen.
In de tweede plaats, zelden zij.
vergt de rechtstreekse aanval op de
top niet alleen acclimatisatie van de
expeditieleden die voor deze taak
zijn uitgekozen maar ook de oplos-
moeilijke
mensohleveti gevergd heeft, bewe
zen in welke mate de doden-zone
waarin de klimmers thans zijn san-
geland vertragingen, veroorzaakt,
vooral nu het gebruik van oxygeen
noodzakelijk Is, zelfs bij uitzonderlijk
goed weer.
Een zegsman van het Zwitserse
gezantschap in New Delhi maakte
bekend, dat het gezantschap géén
aanwijzing ontvangen heeft of de
Zwitserse alpinisten dè Mount Eve
rest bedwongen hebben of niet.
Hij trok da berichten In twijfel,
die zeiden dat de expeditie mislukt
was en voegde hieraan toe, dit het
tenminste veertien dagen duurt voor
dat het nieuws van Nsuncho Bazar in
Khatmandoe is.
(Van onze moderedactrice)
SOMS het kost me een beet
je moeite het te bekennen
vind. ik de Nederlandse vrouw een
onbegrijpelijk w-ez.cn. En aange
zien het in deze rubriek altijd
gaat over het uiterlijk, begrijpt u
dat deze verbazing betrekking
heeft op een uiterlijke verschij
ning. Op de kleding, om meer
nauwkeurig te ihoröenEr
wordt door de meeste vrouwen
veel aandacht aan kleding besteed
(ontkent tt dat maar niet) en cr
wordt heel tcat geld amaezet in
textiel. En het resultaat is zo vaak
volkomen aucvcnredia aan de
moeite die de dame in kwestie
zich heeft pe troost.
Omdat zij te uwlinp rcT/kónute
heeft soms, maar vaak ook omdat
haar belangstelling uoor haar
uitrrlffk blikbaar plotseiino op
hield Ze heeft een jurk gekocht
sclioenen, een tas misschien al
lemaal met veel zorg uit opzocht.
En ze trekt het ook aan. Het
niéuwe zwarte japonnetje, met de
oorknoppen die ze pas cadeau
heeft gekregen en dan trekt ze
daarbtf aan de evèneeA» nieuwe
rode Schoentjes met p laffe kak
kendie het misschienf wel doen
bij een beioe. sportieve man teL,
maar die beslist'niet hoi en btf een
zwarte uttgaansjurk.
Een bedacht voorbeeld? Welnee
wij vertellen u ditmaal alleen wat
wij op eett willekeurige avond in
de schouwburg hebben gezien.
Een erg geklede jurk van chan-
gcauf-cyde, gecombineerd met
bruine molières. Een doorzichtig
tuit blousje met een dnvkere rok.
en onder de blouse een agressief
tósê onderjurk.
Een moderne wollen stola af
dragen op eCtJ zijden i«rt waar
hi? «iet bij paste en hu kleurde.
Etn verflenste corsage kaalde een
japon naar beneden in plaats van
hartr op te vrolijken. Gekreukte
rokken, ongeh'Afhangende rokken,
loshangende zomen.
Dc Nederlandse vrouw te in het
alaemeen te slordig np haar xiiler-
Hfk ZIJ werkt slecht af. Zij ge
bruikt paarse lippenstift bij een
hel rode blouse. Zij heeft, de vele
goede uitzonderingen niet te na
gesproken, te weinig oog voor de
tails. Zij maakt niet ran zich zelf
uiat er van te maken ts.
Heushet is geen kwestie van
geld. De meeste vrouwen in die
schouwburg hadden er veel beter
uit kunnen zien zonder meer geld
voor kleren uit te geven dan zij
deden. Koop liever één goede jurk-
voor uitgaan èn voor werken, dan
een werkjvrk èn een uitgnansjurk
van twijfelachtige kwaliteit.
Een werkelijk goede rok kunt v
overdag met een jumper en voor
ecn^ «i/panpetje met een wat fees
telijker blouse dragen. Maar aan
een goedkope, vitpaansjurk, waar
van de rok verkreukeld is als u
drie minuien hebt gezeten, hebt v
niets. Ate u niet veel schoen en
kunt kopen, schaf dan liever een
paar zwarte pumps met niet te
hoge hak aandan een paar hard
groene spörtschgénen.
Kijkt u eens om n heen. in dc
tram. op str a of, in de schouwburg.
L' zult ontdekken, hoeveel fouten
d* meeste urouwen t» haftr kle
ding tegen de goede smaak ma
ken. Spiegel u aan haar.
Het hoofddoekje (nr 1) werd
gedropen bij de regenmantel, die
in de uestiaire achterbleef en
waaronder 'n gekleed zwart jurk
je te voorschijn kwam. Maar het
sportte tig tasje (4) past niet btj de
japon f2), evenmin ate de spor-
tkve rode schoenen.
De taf zijden rok daarnaast (7)
te euenmtn goed gecombineerd
met de sportieve gestreepte tcolleti
blouse (6j en de corsage in hét
haar (5) past u>el bü de rofc, maar
niet bij dé blouse én nop veel
minder bij de platte molières (8).
Ten slotte nog een geklede jürfc
met een wollen stola (10.)» elegan
te laarsjes (12) en een grappig
hoofddoekje (9). altemnal op zich
zelf heel mooi, maar niet patsend
bij de japon.
in beide kampen eon levendige
diplomatieke bedrijvigheid hadden
ontplooid, welke zich, naar ver
luidt, tot Peking zou hebben uit
gestrekt Ook dit plan voorziet m
een vrijwillige repatriëring, ma or
gevangenen die niet naar bun va
derland zouden wensen terug te
keren, wil het gedetineerd houden
in een neutraal gebied, tot over
hun lot door een neutrale commis
sie of een onafhankelijke scheids
rechter zal zijn beslist.
OF dit voorstel de impasse kan
doorbreken? Het sch:jnt, wan
neer men met ons meent, dat da
politiek van Moskou èn Peking ge
baseerd is op de hoop, dat de Ame
rikanen de oorlog in Korea toch
wel eens beu zullen worden, met
al te geloofwaardig Evenmin mag
men aannemen, dat het plan zou
kunnen bijdragen, tot een ontmaske
ring van een dergelijke politiek der
communisten. Weliswaar hebben de
Russen officieus al laten weten, dat
zij bepaalde bezwaren tegen het
plan hebben, maar die behoeven
niet doorslaggevend te zijn. De in
gewikkelde problemen, die kunnen,
rijzen bij de gedetailleerde rege
ling der voórgeste'de detentie van
krijgsgevangenen, geven de Russen,
indien zij het wensen, alle mogelijk
heid tot nieuwe, eindeloze onder
handelingen. Tegenover een niet
zeer strikte resolutie van de V-N.-
Assemblée zouden zij dus. ook wan
neer 2ij geen. bestand wensen. In
schikkelijkheid kunnen, betonen.
Aan de andere kant staan de Ame
rikanen. die al duidelijk hebben
gemaakt, dat geen resolutie bun
éigènlijk nog liever is dan een in
fraaie woorden verpakt plan, dat
Sn feite inhoudsloos is. En tussen
die twee uitersten bevinden, zich.
dan de naties van Europa en Azië,
die bereid zijn elke motie toe te
juichen, welke geen verscherping
betekent van het conflict, dat nu al
twee-en-half jöar lang de wereld
vrede bedreigt. Daar leeft ook de
bartètóehtelijkê hóóp. dat het voor
stel van India een reële kans van
slagen heeft, Dè Indische staats
lieden, zo redeneert men. zouden de
motie niet hebben ingediend, in
dien. zij van tevoren al overtuigd
waren geweest van een afwijzing
door Peking.
DE tragische situatie, waarin de
wereld in twee elkaar tot het
uiterste wantrouwende en vijandige
kampen is verdeeld, blijkt de oht-
stcllendete gevolgen te moeten heb
ben. De Amerikanen hébben, rij
het in bedekte termen, bevestigd,
dat zij een waterstof- of Kfydro-
geêni-bom tot explosie hebben ge
bracht. Misschien was hét nog geen
volledig tot ontwikkeling gebrachte
H-bom, maar zeker is. dat de Ver
enigde Staten binnenkort een wa
pen zullen bezitten, vele malen ver
nietigender dan de orisiuele atoom
bom. En dit wapen zal, zij het over
wat langere tijd. maar dan toch
zonder twijfel, ook In de handen
der Russen zijn.
Wat dit betekent, wordt duidelijk,
indien men bedenkt, dat tn de laat
ste wereldoorlog, met „Ouderwetse"
wapenen gevoerd, de Westelijke
beschaving bijna ten onder Fdng.
Een nieuwe oorlog, gevoerd met
H- en A-bommen, zou gelijkstaan
met een zelfmoord van de gehele
mensheid. Een Japanse geleerde
heeft berekend, dat een H-bom van.
een bepaald gewicht onze aarde m
«tukken zou kunnen splitten,
WellWit echter, dat juist In de
mogelijkheid van universele ver
nietiging de hoop ligt besloten, dat
de oorlog, alleen al wegens de ver-
scnrfkklngen. die hij insluit, kan
worden uit gebannen. Dit zal vrij
wel uitsluitend afhangen van de
wijsheid en het staatsmanschap van
de mannen, in wier handen het wa
pen zal worden gelegd. Zij zullen
niet kunnen, nalaten zich op korte
termijn met de problemen, die uit
d« constructie van de H-bom voort
vloeien. bezig te houden, want dit
instrument van pure massamoord,
bestaat immerü reeds. Maar nie
mand mag denken, dat deze pro
blemen gemakkelijk zullen kunnen
worden opgelost.
]~")AT de volken juist In deze tijd
van ongekende dreiging zica
militairen tot hun leiders kiezen,
moet ongetwijfeld worden gezien
als de reactie van bêvrcesden, die
steun bij een „sterke man" zoeken.
MAn kan slechts hopen, dat deze
militairen zullen bewijzen, dat de
vrees niét altijd een slechte raad
gever behoeft te ziin. Deze week
rieo het Griekse volk de nationale
held maarschalk Papagos. die m.
1940 de Italianen naar Albanië te
rugsloeg en een einde maakte aan
de communistische opstand na de
oorlog, aan de regering De meer
derheid. die deze ietwat „gaullis
tische" figuur achter zich Xree?.
was aanzienlijk en wordt in het
parlement nog geaccentueerd door
een nieuwe kieswet, die de over
winnende party een groot aantal
zetels garandeert. Voor het eerst in
de nieuwste Griekse geschiedenis
heeft het land nu een regering, die
de door haar nuttig geoordeelde
maatregelen kan doorvoeren, zon
der steed« te hoeven leven in de
vrees, dat de vbiksvertegenwoortU-
crlng haar haar steun zal weigeren.
Ön zichzelf een goed ding. want
veel. wat In het door oorlog en
bureeroorlog zwaar geteisterde
Griekenland had moeten geschie
den. Is totnogtoe ongedaan geble
ven. omdat zwakke reeenneen er
de kracht niet toe konden opbren
gen Aan de andere kant zal men
moeten afwachten, hoe de autori
taire papasos de verslagen liberale
en linkse feeenstanders zal behan
delen. Veel van de ellende, welko
het Griekse volk vowel voor als
de oorlog beleefde, snruit veen
uit de in het land biina traditio
nele politieke onverdraagzaamheid
ZOU onverdraagzaamheid t?e-
stond klaavblijkêiyk met bij dc
delegatie?, die op de jaarlijkse bij
eenkomst van de Unef.co Spanje als
lid binnenhaalden. Nederland w,i«
een van de weinige landen, die door
onthouding van stem lieten blijken,
dat zij nog bezwaren hebben tegen
de regering te Madrid, die haar
positie in zo hoge mate aan Hitier
en Mussolini te danken heeft. Na
tuurlijk stemden de meeste landen
m«t uit liefde voor Franco voor
toelating Zij meenden zich trc^n
demonstratie te kunnen veroorlo-
•en tegenover eèn regering, waar
mede zij noodgedwongen in de
vraagstukken der Westelijke defen
sie zullen moeten samenwerk»-"}.
Maar dat juist de Unesco, de*op
voedkundige en soclHle sectie van
de Verenigde NatièS, de eerste in
ternationale organisatie moest zijn,
die Spanje toeliet, was voor recht
geaarde democraten êen bittere pil
om te shkkeu.
