■ÜFRIDOR
'VOORAL VOOR
I^ESp
Juffrouw Kietelkee zal vanavond
wel boos aan Holland denken
/WOL\
I BAAL j
„Hap" zei Tommy en weg was de ring
'erP°PJe
DD
Zo zacht en
zoet
Henriëtte Van Eyk: record
Sinterklaas-verhalen
Achter de coulissen der
mythologie
BRABANTS BONT
20TTERDAMSCH PAROOL
SANGRIA, 'n frisse
Sinterklaasdrank
„We doen er dit jaar niets aan"
zeggen vele mensen, maar toch.
ligt er 5s avonds een pakje
Amerikaan knutselt
graag en goed
De ïMdemsk
DE THRACISCHE PAARDEN
Afrika-vaarders
stonden terecht
ZAKEN, DIE DE lftTE^sSE
VAN IEDERE
KELTUM PLEET
"HENDRIK
-WEfiDEMA-
W. J. GRASH0FF
29.75
Üdvards&h
hoqsdmatiq
SLAOLIE
,08 Econoon"
Siifti-enSmytouwot
Maison Meta
G.CORBET&Zn
Abonneert U
OP HET
Vrijdag 5 December 1952
5
P^BGENS In Finland woont een
juffrouw die om deze tijd
van bet jaar met bitterheid en
weerzin aan Holland terug denkt
Ik veronderstel het tenminste.
Ze was in Holland en studeer
de hier bewegingsleer, waarom,
dat begreep geen mens. Ze be
woonde in ens pension het hele
hoge, hele kleine dakkamertje,
waar ze net m kon. Ze was dun,
beige en stroef en niet in het
minst Olympisch, hoewel ze uit
Helsinki kwam Wij wilden haar
allemaal graag een beetje in het
lamplicht halen en daarom zeiden
we tegen elkaar: „Met Sinterklaas
moet juffrouw Kietelkee er ook
bij" Ze heette niet helemaal Kie
telkee, maar het klonk wel zo,
Die Sinterklaasavond werd pre
cies als alle Sinterklaasavonden,
eerst wilden we er niet veel aan
doen. maar 's middags trok ieder
een zich terug op zijn kamer, met
pakpapier en touw Tegen de kin
deren zeiden "we: „Ook iets maken
voor juffrouw Kietelkee! Aardig
zijn voor Kietelkee". Ze beloof
den het en maakten er een liedje
van: „Aardig zijn voor Kietelkee"
Met heel veel moeite probeer
den we haar uit te leggen wat er
allemaal zou gebeuren, maar ze
verstond slechts een paar woor
den Engels en verder alleen Fins.
En toen het begon, met veel Ia-
waai en gezang, begreep ze er
helemaal niets van. Ze begon in
een big van zeep te bijten, keek
at
£7 1NDS dikke zus je Sinterklaas van
yJ heel dichtbij heeft bekeken, en z'n
witte handschoen tegen d'er wangetje
heeit gevoeld, gelooft ze mi al zijn
toverkunsten. Hy rydt over daken,
gluurt dwars door de kachel de ka-
mer in en kent alle kinderen van de
wereld uit het hoofd.
V/el weet ze nag met hoe al de din
gen heten, die htj op en'aan heeft,
maar dat mag mei hinderen. Als
zoontje vraagt, hoe hy emit zag, roept
zet ff/let haar tot op ze fas en met een
mooie rooie hoed,"
Op een middag neem ik haar en d'er
broer mee naar de trinkets achter
ons, waar nu ook een poppendokter
woont. „We moesten Bibi maar es la
ten maken," zeg ik, „dan krijgt hy
weer armen en benen, dat is fijn."
„Nieuwe," vraagt dikke zusje, „hele
nieuwe?"
„Tuv/rlijk," roept zoontje, „wat
dacht je dan."
„Als 't pim doet, hoeft ie met," vindt
zusje en ze kijkt naar de étalage waar
een stei blote plastic poppen om een
kom water zit.
Die wille zwemme," praat zoontje,
„dat zie je zo, ze wille zwemme in de
pot." Hij lacht vergenoegd.
Tenslotte gaan we naar binnen,
want het is koud op straat en boven
dien tuil ik wel eens weten of er ar
men en benen voor Bibi zijn.
Achter de toonbank staat een vrien
delijk meneertje met een alpinopetje
op. Hij fcijïct een poos peinzend om
hoog en zucht dan: „Een beer me
vrouw? Nou, dat zal niet makkelijk
gaanalsof het een heel bijzon
dere operatie geldt. „Maar," zo finis-
ten hij plotseling, „waarom- geeft u de
kleine meid geen nieuwe pop, daar
heeft ze veel meer aan Hij toysl
naar de poppen links en rechts. En
naar dikke zusje die. helemaal onder
de indruk, staat te staren
Zoontje, die alleen technisch
nieuwsgierig is want de rest ts be
neden z'n stand tript onrustig langs
de dozen.
„V/elke pop wou jjj nou aan Sinter
klaas vragen?" zeg ik tegen dat klei
ne wijfje, die met de witte jurk aan?
't Is een lieve en niet duur." Maar
„nee," zegt dikke zusje „Nee Mam
Die dan," probeert 't meneertje
en pakte er een met rode krullen
en een witte hoed „Nee," zegt dik
ke zusje En ook de blonde met de
blauwe ogen niet en de baby met
ae cape om niet en die erge grote
met de vlechten wiet. Maar wét dat
klpine zwarte negerprmje met het
vilten rokje om z'n buik.
Eenmaal op straat moet zoontje
z'n verbazing kwijt „Als je die
vraagt. ben ie ivel suffig." roept hij.
,Die met de hoed was toch stukke
prachtiger."
En dikke zusje zegt uernumend,
alsof Sf met Sinterklaas zijn prrtc
tijken heu.s wel op de hoogte is:
Di«* kunnen neen "ens die worden
uil in de schoorsteen."
BIBEB
beleefdheid
verder; waarschijnjjlk dacht ze
dat dit een specifiek Hollandse
versnapering was.
Toen er ineens een bisschop de
kamer binnen kwam met een ne
gerjongen, beheerste ze zich uit
stekend. Wij waren allemaal ern
stig het werd bladstil in de ka
mer en zij dacht dat dit een reli
gieus gebeuren was. Ze zat er
devoot bij. bereid om een hymne
te_ zingen, zodra dit vereist mocht
blijken. Ze begreep natuurlijk niet
waarom die bisschop met peper
noten naar haar smeet. Hij ver
trok. nagezongen door de kinde
ren.
j[ OEN kwamen er de surprises
met lange lappen closetpapier,
met voetzoekers en gedichten en
briefjes die ons 't hele huis door
stuurden. De vloer was bezaaid
met grote fladderpapieren en de
herdershond. Tommy kwam in een
delirisehe staat van verrukking en
beet overal in. Eindelijk kwam't
pak voor Kietelkee. Natuurlijk
hadden de kwajongens iets met
stroop bedacht. Toen zij het bui
tenste papier er af had gewurmd,
kwam er een kleverige bruine
massa te voorschijn. Ze legde het
pak onmiddellijk op zü en knikte
ons dankbaar toe. Nee, nee. be
duidden wij haar. „Openmaken!
Verdergaan!"
Met de moed van de helden uit
de Kalevala ging ze door, nadat
ze eerst haar briljanten ring had
afgedaan. Na een poosje zat ze
van top tot teen verward in het
strooptouw, tot grote vreugde van
de-kinderen; Het kleine jongetje,
dat naast haar zat, kreeg zo'n vre
selijk plezier." dat hij zijn buikje
moest vasthouden. In zijn brood
dronkenheid gooide hij de briljan
ten ring naar boven, „Hap", zei
de hond.
kwam een verschrikt gegil
en gejoel. Juffrouw Kietel
kee begon boos en haastig een
heleboel te zeggen in het Fins en
ze wees wild op de hond. Wij
probeerden haar te sussen. We
zeiden dat het we] weer in orde
zou komen. „Morgen! Tomorrow!"
We probeerden haar uit te leg
gen dat het „iangs natuurlijke
weg" wel in orde zou komen,
maar wat was „iangs natuurlijke
weg" in het Fins?
Maar ze wilde niet getroost wor
den. Ze klampte zich aan Tommy
vast en wilde hem geen ogenblik
meer los laten. Met het Sinter
klaasfeest was het in eens afge
lopen. De hond moest worden uit
gelaten. maar juffrouw Kietelkee
stond er op mee te gaan.
„Het kan nog niet zo gauw!"
schreeuwden we tegen haar. maar
ze begreep het niet. Ze wilde ook
bij de hand slapen in de bijkeu
ken.
De volgende morgen vonden we 1
Tommy welgemoed en haar uit
geput, waarschijnlijk had ze do
hele tijd naar hem gekeken
Hoopvol gingen we de hond uit
laten aan een lim. Maar dat was
het afschuwelijke: zolang hij aan
die lijn zat. wilde hij niets doen.
We moesten hern even loslaten en
hij dartelde de gracht op. Kietei-
kee achter hem aan. schreiend
Toen hi| eindelijk gmg zitten had
hij een stoet van belangstellenden
om zich heen. Helaas, niets.
Het werd een vreseliike dag,
vooral omdat juffrouw Kietelkee
maar niet afliet zich aan Tom-
mxes staart vast te klampen. We
hebben haar eindelijk mei de
Jiond alleen gelaten op het plat
Pas 's avonds., laat kwamen zj> er
samen verkleumd vandaan. Maar
zij straalde van triomf. Ze had de
rme terug.
Heel kort daarna js ze terug
gekeerd naar Finland, maar ik
vraag me nog altijd af. hoe zij het
daar verteld zal hebben.
ANNIE M. G. SCHMIDT
Wanneer Sin
terklaas dode
lijk vermoeid
van zyn tocht
door Nederland
in de morgen
van de 6de De
cember in zijn
hotel terug
keert,
en wanneer de
vrygezeKUnJ
zich op de
avond van 5
December een
zaam gaat voe
len,
en wanneer
volwassen men
sen die avond
treuren over
het verloren geloof in de goede
Sint,
dan is het tijd om de Sangria
in de glazen te schenken.
U giet een fles zoete Spaanse wijn
in een kan, voegt er een in schijven
gesneden sinaasappel, een m partjes
gesneden halve citroen, wat druiven
tof pruimen of perz'ken, die u be
vroren hebt gekocht, maar die u in
de loop van do middag hebt laten
ontdooien) en een paar blokjos ijs
aan toe U laat dit mengsel een half
uur staan. En dan is er in de kan
een koele en geurige drank, die
elke vermoeidheid en weemoed al
bij de eerste slok doet wijken.
(Van onze sociale medewerkster)
„We doen er dit jaar niet aan,
hoor", zegt zij flink. „Het gaat ge
woon niet met .die belasting en de
rekening van de loodgieter. En je
moet nodig een nieuw pak hebben."
„Nee," zegt hij, Het gaat niet."
„Behalve moeder natuurlijk", zegt
zij weer, „En de kinderen van Kees
en Lien."
„Nee," zegt hü, „die kunnen we
niet overslaan en tante Annie ook
niet, die jou zo geholpen heeft toen
je ziek was."
Als ze die Sinterklaasavond naar
bed gaan kijken ze elkaar een beet
je verlegen, maar toch verheugd
aan. Op iedeT hoofdkussen ligt een
pakje met een vers. „Per slot," zegt
zij, „kon ik toch niet cadeautjes
gaan kopen en mijn eigen man
overslaan." En hij had ook zoiets
over haar gedacht. Als ze de vol
gende dag hun kas opnemen, blijkt
P nt Nicolaas hun toch nog aardig
wat te hebben gekost.
Er zijn mensen, die, kribbig door
alle extra uitgaven, zich voornemen
om tien uur naar bed te gaan en
dan, in het laatste kwartier voor
dat de winkels sluiten, holderdebol-
„U schrijft maar over ovens.
Maar ik heb helemaal geen oven",
zei een verontwaardigde stem aan
de telefoon. „En als ik geen Zweed
se appelschotel kan maken, wilt u
mij dan alstublieft eens even zeg-
gen, wat ik mijn gasten als toetje
kan voorzetten
„Zeker mevrouw," antwoordden
wij gedwee, want het is naar als je
geen oven hebt. Maar een lekker
toetje kunt u dan toch maken.
Voor vier personen zet u 3 ons
gedroogde abrikozen een nacht ie
weken. U kookt ze de volgende dag
met een beetje water en suiker en
zeeft 2e. Als ze zijn afgekoeld mengt
u er een kwart liter geklopte slag
room doorheen. Zo zacht en zoet ;s
dat toetje, dat ook uw gasten zuilen
zeggen: Mm mm enz.
(Van een onzer verslaggeefsters)
„Je hebt er waarschijnlijk nooit
aan gedacht, dat 'Sinterklaas zo
langzamerhand een dagje ouder
wordt", zo begint Henriètte van Eyk
haar boek Sinterklaas blijft een
zomer over".
Ze heeft er zelf wel aan ge
dacht. Er zijn trouwens weinig
dingen, die met Sinterklaas ver
band houden, waar ze niet aan
heeft gedacht. Want, zonder daar
naar een onderzoek te hebben in
gesteld, durf ik te verklaren, dat
Henriètte v. Eyk van alle auteurs
de meeste Sinterklaas- en Kerst
verhalen op haar naam heeft
staan.
Hoeveel het er eigenlijk zijn,
weet Henriette van Eyk zelf niet
zo precies. Maar hoe het zo ge
komen Is, wil ze wel vertellen.
De oorzaak lag gewoon in de
datum van verschijning van haar
Kleine Parade": 22 November.
En VictOi van Vriesland, die het
manuscript had gelezen en er
verrukt van was, publiceerde al
de volgende dag een opgetogen
recensie in de Nieuwe Rotterdam
se Courant. Die bespreking bracht
„Het Volk" op het idee mevrouw
Van Eyk een Sinterklaasverhaal
te vragen
„Ik was zo ontzettend onder de
indruk", zegt ze „Het moet ver
schrik kelyk goed worden, dacht
ik. En ik had natuurlijk maar
weinig tijd, want het was al bij
na Sinterklaas En ik schreef „Het
slippertje van Sinterklaas". Dat
was het begin Want het verhaal
had succes, en toon kwamen de
andere bladen Er zijn wel jaren
geweest dat 'k vier. vijf verschil
lende Sinterklaasverhalen moest
schrijven Ik vond het altijd ver
rukkelijk".
der tóch het nodige in huis te ha
len.
Eén ding staat vast: we doen
bijna allemaal wat aan de feesten
van de Decembermaand en de
me asten van ons kunnen het eigen
lijk met betalen. Want zijn we het
er met over eens, dat het kind, dat
Sinterklaas en Kerstmis moet mis
sen, iets tekomt komt' En zijn wij
allen eigenlijk niet grote kinderen,
die toch een gevoel van weemoed
niet kunen onderdrukken, als we
besluiten ,.er dit jaar maar mets
aan te doen"?
Maar intussen moeten de duiten
er toch voor zijn. En daarom zou
je van je „baas" iets extra's moeten
ontvangen, dat je zonder knagend
geweten aan de feesten zou kunnen
besteden. Nu zijn er al massa's
werkgevers, die hun personeel met
Sint Nicolaas of Kerstmis een gra
tificatie geven. Maar er zyn er nog
altijd velen, die daar niet aan mee
doen.
Tot hen zouden we wiien zeggen:
strijk de hand eens over Üw hart
Helpt uw personeel door de dure
Decembermaand en U hebt kans.
dat zij U straks met des te meer
toewijding door - een - moeilijke -tijd
heen helpen.
Er zijn werkgevers, die de hun
door de Rijksbemiddelaars toegesta
ne gratificatie al eerder in het jaar
hebben „opgemaakt", bv. door met
de vacantie een volle week tceslaj:
te geven. Voor hun houding pas
niets dan lof. Maar ach, wie legt er
van 2ijn vacantietoeslag een gedeel
te weg voor December? Wanneer
deze werkgevers verklaren, dat ze
eigenlijk nog wel een gratificatie
zouden willen geven, doch de voor
schriften hun dat verhinderen, moe
ten ze bedenken, dat vragen altijd
vrij staat, met alleen aan de Sint,
maar ook aan de Rijksbemiddelagrs.
Niets belet hen, aan het College
toestemming te vragen m December
nog een extra uitkering te doen.
Werkgevers, aan tl is het woord.
Maar Henriètte van Eyk heeft
2ich niet alleen verdiept in het
leven van Sinterklaas en van
het Kerstmannetje. Ze heeft de
sfeer intens beleefd, die zij met
zich meebrengen. Buiten is het
donker, het regent of het sneeuwt.
Maar binnen vlammen de hout
blokken in de haard, de kaarsen
branden, het ruikt naar chocolade
en banket, of naar dennegroen en
kalkoen. Boze mensen mogen pro
beren het leest in de war te stu
ren, het goede overwint.
Henriëtte van Eyk moet zelf 'n
beetje lachen om het record, dat
ze houdt. Ze probeert nog eens te
tellen en bladert m haar boekjes:
„Schots en Scheef", „Bedelarm
band", „Lappendeken", „Sneeuw"
en ze denkt, dat het er zeker wel
vijf tie zijn.
„Maar nu is het welletjes", zegt
ze. „In die tijd was het nieuw.
Nu schrijven er zoveel mensen
zo, nu is het cliché geworden,
't Gebeurt nu zo vaak, dat Kerst
mannetjes tussen werklozen 3o-
I pen
(Van onze correspondent te
New York)
Ik geloof niet. dat er in enig land
zoveel geknutseld wordt als m de
V.S. De voornaamste reden daarvoor
ligt in het feit, dat maar zeer wei
nigen zich de weelde kunnen ver
oorloven om voor elk wissewasje
een timmerman, loodgieter of elec-
tricïën te laten komen. De lonen
zijn daarvoor te hoog. Een reparatie
die op zich zelf niet meer dan een
half uur neemt, kost heel wat meer
dan alleen het loon voor die dertig
minuten en het gebruikte materiaal
Men moet ook de tijd vergoeden die
het du reparateur kost om ie komen
opnemen wat er te doen valt. Zijn
tijdverlies moet dus dikwijls twee
maal vergoed worden en die vergoe
ding is aanzienlijk door de grote af
standen. Bovendien treedt geen lood
gieter of elcctriciën op het terrein
van de timmerman. Moet er gebro
ken worden dan wordt een tweede
man Ingeschakeld. Dat betekent ex
tra kosten en sterkt het gevoel dat
men niet alleen goedkoper maar ook
vlugger zélf een reparatie verricht
Men kent wél de beroeps-,.knutse-
laar", de „handyman", die van alle
markten thuis is. timmert, schildert,
stucadoort, behangt, zeilen legt. kra
nen repareert en alle soorten kleine
karweitjes in huis opknapt voor een
schappelijker prijs. Hij kan da
doen omdat hij zijn eigen baas is.
De Amerikaan is bovendien var
nature technisch aangelegd. Hii
kimtselt graag. De zaak waar h"
zyn gereedschappen en materiaal
kooot, is gul met adviezen. De staa*
geeft bovendien tientallen brochure-
uit. met allerhande nuttige wen
ken.
Deze toestand heeft aanleiding gege
ven tot de opkomst van een meir
industrie, die olectrisch gereedse'
maakt voor huiselijk gebruik: e)^'
triscbe zagen, boren, draaibank'
e d. Een der fabrieken die zich 1
eerst daaron toelegde verkocht v
jaar geleden voor nog geen tv
mjllioen dollar van dit nieuwe elc
triscbe gereedschap en schat jmh-
zet voor 1952 op ruim dertien mil-
lioen.
Men schat het aantal lieden, «lat in
hun vrije tijd bouwt (garages, wa
randa's, zomerwoningen en kleine
huisjes"» op vijf millioenl
Men moot bij dit alles niet uit het
oog verliezen, dat dertig millioon
Amerikanen bezitters zijn van een
eigen huis, dus dat er heel wat te
knutselen valt. En het knutselen
heeft een goede kant die vooral de
vrouwen waarderen: het bevordert
de huiselijkheid,
(Advertentie l. M.)
eJectrischo naaimachine
mei vrgdragende stoparm
E»n Kal.» Zwlt*#r«» «rvei-lng
VRAAGT INLICHTINGEN BU
Dé FRIDOR FABRIEKEN
LEEGHWATERPL. 27. DENHAAG
T~\ E MYTHOLOGIE van haar hoge voetstuk halen, Griekse goden
J-J halfgoden, krijgshelden en koningen in het cancaturale, of nog
erger, binnen de gemoedelijkheid van huiselijk leven trekken, het is
altoos een gei'e/Jcoosd procédé geweest voor talloze schrijvers en
dichters.
Van de Ouden af, die ook de bovennatuurlijke dingen met een ge
zond gevoel voor humor konden bekijken, is tn de loop der eeuwen de
mythe steeds weer tot gewoov-menselijke proporties teruggebracht en
in de jongste tijd heeft, na Wilde Erskine en Linklater (om maar en
kelen te noemen) ook Maurice J. Valency in „De Thransche Paarden.
zo'n moderne paraphrase op oer-oude mythische gegevens beproefd.
Hij nam de Alkestis-mythe, dat Admetus van de dood redt.
waaraan Euripides reeds 'n treur
spel heelt gewijd, onder humoris
tisch-gemoedelijke loupe en het
lesultaat was een aardig blijspel
met klucht-inslag, dat goedaardige
sport drijft met militair helden
dom en mannelijke ijdelheid, met
vrouwelijke eerzucht en opoffe
rende liefde. De dialogen blinken
wel niet altijd uit door geestigheid,
de figuren zijn al te schetsmatig
aangeduid, maar de talrijke grap
pige situaties met een tikkeltje
wijsheid op de achtergrond, bieden
volop gelegenheid tot vrolijk en
fris toneel en daarvan heeft de
amateurtoneelgroep ,,De Maasstad-
spelers" Donderdagavond in de
Schouwburg doorgaans uitstekend
gebruik weten te maken.
D oortje Donker voortBeyn was
de eerst zo lieve Alkcstis, ontevre
den over de secundaire positie
naast hsar gemaal, de beroemde
koning Admetus, wiens militair
genie niet zo heel veel om het lijf
heeft. Zonder aarzelen brengt Al-
kestis met haar leven het offer,
maar o wee. als Heracles haar
bij wjjze van intermezzo (no 7a>
tussen zijn zevende en achtste hel
denwerk m nog iuibt uit de
Hades in het ri|K der levenden
heeft weten terug te brengen. Dan
blnkt haar edele dmri slechts in
gegeven door grenzenloze zucht
naar onsterfelijke rcem
Het was een aardige rol. door
mevr. Donkervoort met charme en
beslistheid mooi gespeeld. Moeilij
ker had Bob van Duiken het roet
de weinig indrukwekkende Adme
tus, maar ook hij maakte deze fi
guur zeer aanvaardbaar Dick do
Wilde, wiens vaardise regie voor
menig fraai en bondig toneelbeeld
zorgde, zag men ais Kritoon, cy
nische vrijgezel met practisc'ne
levensfilosofie, Wim van Geldrop
verschafte veel vermaak als de
rauwe Heracles. Nol Mennigs was
de vader van Admetus en Gerard
Malianr moest er m Ze us-gedaante
aan te pas komen om alles glad
te strijken voor het slot.
De vertoning, mooi verzorgd.
De reis van Jan wan B. en Dirk
D. begon m Amsterdam. De start
was met vlot, want toen de nacht
viel, waren zij nog niet verder ge
komen dan Schiphol, 't Was dus
nog een he ei eind naar Afrika. Na
twes dagen fietsen bereikten zij
Hoek vsn Holland. Daar werd het
leven, dat tot 6 Augustus van dit
jaar voor beide knapen nog met
zoveel zonncscnijn had gebracht,
plotseling licht. Hun dromen zouden
werkelijkheid kunnen worden door
het piachtige jacht dat m de haven
lag en toebehoorde aan P. S. Vol
slagen duisternis zou echter spoedig
volgen. Varen met een jacht bleek
voor hen dij zon der moeilijk te zijn.
Tot die ontdekking kwamen zij
enige uren later Het was niet de
kust van Engeland, zoals zij dach
ten, maar eer. Delfland? hoofd,
waarop het jacht stiet Dat bete
kende natuurlijk een ruwe versto
ring van hun illusies Zij werden
gegrepen en overgebracht naar het
Huis *'an Bewaring te Rotterdam.
Gistermiddag stonden zij teiecht
Door een vriendelijk Pres'dent
van de rechtoank en een wat koe
lere Officier werd hun duidelijk
gemaakt aat hun handeling bes hst
fout was Beide verdedigers wezen
op het tnesre milieu dat de ver
dachten traentten te ontvluchten
tn verzochten de rechtbank dit de
lict met te willen zien als een op
zettelijke misdaad. De veidediger
van Dnk D verzccK, gezien het
feit. dat beide jongens reeds 4
traanden in voorarrest doorbrachten,
f-n met het oog op de komende
feestdagen, om tot onmideïlijke in-
\rij.ieidstelhng over te gaan Difc
verzoek werd afgewezen door de
rechtbank. Het maakte ook weinig
indruk op de Officier, die bij zijn
eis, 3 maanden gevangenisstraf
waarvan 3 mnd. voorw met af
trek van voorarrest, bleef. Uit
spraak 18 December.
ook in cosiumenng en décor (van
ïr Viergever), werd voor een uit
verkochte zaM. waarin zich om.
ook de burgemeester en mevr. Van
Walsiim bevonden, gegeven. De
baten, 4 a 5000 gulden, waren voor
het Nederlands Studenten Sanato
rium in Laren. De voorzitter van
het plaatselijk comité van de
stichting N.S.S., mr Jj. Dutilh,
bracht dank aan alle medewerken
den en was verheugd, clat dit stuk
ook voor niet-klassiek of -univer
sitair geschoolden bevattelijk ver
maak was gebleken.
H, F. REEDIJK
cï7eer teder ft guur het
juidte model, met of
zander achouderbandjeó.
WALA-SPECIAALHtTIS
Noordsmgei 39. Rotterdam
Oranjegalerij 17, Schiedam
DE KROON
Schiedamseweg 23.
Kwartjanstraat 14.
BeyerJandselaan 59.
Plein weg l
PARTIJ VAN 1000 METER
Zwartjanstraat 119b
pastille
Provenierssinsre] 49
Teïef. 46I0S.
Gevestigd 1ES8
Fournituren voor
Dames- en Herenkleding
Watt ine - KraaaCluweel
Vlicseïine
de ideale tussenvoering
voor kragen, revers enz.
Rood - blauw - groen
per Gieter 0,98
[Jacob cflTssfoSj
*STflnHOUDERSW.133|j
r.a(fcAié»',L'rrgwif-"--ft ft Vtt*
Bijzondere aanbieding
El&ctr. Klokken
Pracht klokken by de vak-
ma n - Solide en goedkoop
Alle kleuren en met een
jaar garantie
Prima. KOPEREN -- -
KLOKKEN 22.50
BAKKER RIP
Nw. Binnenweg329, Tel. 32071
Noordmolenstr. 42, Tel. 4800?
SCHIEWEG
HEERLIJK GEBAK
VRAAGT UW
WINKELIER!
GRATIS.ONDERLICHT
GRAijs patronen
GROOTSTE^ SORTERING
BETERS KWALITEITEN.
NIEUWSTE KLEUREN
Ma the nesser laan S7,
Rotterdam
De laatste kapsels
Meest serieuze Schoon-
hcidsbehandeïingen
Haarverven in de
natuurlijke en in de
mode (kleuren.
Bespreek rydip:
Tel. 35336
MAATSCHOENMAKERIJ
Speciaal adres voor het
repareren van BALLY-
e.d. RIN SCHOEISEL
Steanxolen noot qipsefdruk
PEDICUREN
Schieweg 47 - TeL 46025
ROTTERDAM C.
