Men behoeft geen Dior, Fath of
Schiaparelli
te zijn om
te slag
en
MANDY: een klein meisje in een
grote stille wereld
ljng^; Brengen van t
ideale model
doel van elke creatie
MODE ONTWERPEN: VAK MET TOEKOMST
2n 7* SST"I00r *e n°ttsrdams* c°-
Wilhelm Teil door
Zanglust Koren
ROTTERDAMSE BIOSCOPEN
Mackendrick toont zijn talent
ook in 't ernstige genre
Lola Bobesco speelt met R.Ph.O.
Barber's vioolconcert
Él
Overschiese Wijkraad over
demping Schie-gedeelte
Hart en verstand
V.J
Zaterdag 13 December 1952
5
DE tijd, dat jongelui van de academie voor
excentriek werden aangezien en dat
rijke papa's hun zoon of dochter naar de aca
demie stuurden, omdat zij toch iéts moesten
leren, ligt ver achter ons. Het „gekke kind"
van vroeger is nu een heel normaal meisje,
wier vader net zo goed havenarbeider als
bankdirecteur kan zijn. Er is niets buitenis
sigs aan de leerlingen en mocht men (wat de
mode-afdeling betreft) iets bijzonders aan hen
zien, dan kan dit alleen een met eigen fanta
sie ontworpen en zelf gemaakte jurk, blouse,
rok of jasje zijn, die nu een
maal afwijken van de
bare, in elk modemagazij
krijgbare, modellen. Per slot
van rekening zijn zij niet voor
niets bezig aan een opleiding
voor mode-ontwerper (ster) en
wie kan er beter als proefko
nijn dienen, dan wie de creatie
heeft bedacht.
WJ11* men later in de mode-
branche slagen, dan dient
mei) ze er f antasierjj k te zij n Dat heb-
je of je-hebt-het-met, maar als-je-
het hebt, dan dient dat ontwikkeld
te worden. Het abstracte, (hetgeen
men denkt) moet men ook concreet
(tot iets tastbaars) kunnen maken.
Om die gedachten inpens goed op
papier weer te geven zijn slagvaar
digheid en routine met de teken-
stift onontbeerlijk. Daarom zijn de
eerste twee cursus-jaren volledig
op de techniek van het mode-vak
afgestemd. Lijntekenen, letterteke
nen, natuurtekenen, kostummteke-
nen, tekenen van model naar het
leven en decoratieftebenen nemen
de meeste lesuren in beslag.
Daarnaast prijken op het lesroos
ter beschrijvende meetkunde, kunst-
gesciedenis (het kosuum door de
eeuwen heen), ontleedkunde en
practisch werken. Het is volkomen
duidelijk, dat iemand die een arm
of een been of een meisjesfiguur
moet tekenen, ook precies dient te
weien hoe de juiste proporties zijn.
En dat er pracltseh gewerkt moet
worden laat zich begrijpen, want
hoe zou men later een model kun
nen ontwerpen, wanneer hij of zij
zelf niet in staat zou zijn het te
UU cell- f~\ M
Zonder behulr? van potlood
lijntjes, wordt de leerlin
gen direct geleerd een
mode-ontwerp t« plakkaat
verf op napier te brengen.
Marijke Seelen was zo ver
diept in haar werkdat zij
niet eens bemerkte, dat on
ze fotograaf haar „knipte".
Tot de practische lessen behoort
vervaardigen. Vandaar, dat zowel o.a. wevenOnder het critisch nog
de meisjes als de jongens enkele vcm de lerares, mevrouw E. J.
uren per week achter de naaïma- Kaf/, werkt Kieck Heetman aan
chine plaats nemen. het weefgetouw Haar klas-genote
In de derde en. de vierde klas Jaeqeïine van Riet is bezig met
wordt de artistieke zijde van het mecrame-werk. dat iets weg heeft
■vak meer onder de loupe genomen. van kantklossen. Met deze mecra-
Het tekenen van historische kos- me-methode kunnen vlotte wollen
tuums het ontwerpen (de fantasie mutsjes en aardige handtasjes wor-
wordt de vrije loop gelaten) en het den- gemaaktCostunm-versiering
geheugentekenen zijn de voornaam- w* belangrijk onderdeel van de
ste facetten om de leerling „rond" mode-cursus. Oud-leerlingen van
te maken voor de maatschappij. academie hebben in de praktijk
al verrassende resultaten bereikt
Ivr on® Een van hen is Carl GclHnps, die
vwscMnïiWe mode ki-ssenvan °nd" de naam Car^eIli costimms
nomen (daarbij deskundig voorge
licht door mejuffrouw E. Lamaker,
een van de leraressen) voelden we geschakeerde artistieke milieu niet
de gezellige sfeer en zagen we de abnormaal, wanneer er plotselm;
toewijding, waarmee de leerlingen iemand opstaat, achter de piano gaat
hun werk doen. zitten en er een klankrijke boogie-
Van het eerste tekenklasje van de woogie uitrammelt of de accoordcn
heer Seelen tot de hoogste afde- van Beethovens onsterfelijke muziek
lmgen, waar mejuffrouw G. Steen- door het hoog-gewelfde gebouw laat
beek de kunst van het mouleren trillen. Op gezette tijden ztin er
(het draperen van de kleding rond zelfs gramofoonptatcn-concertcn.
een model) of mevrouw E. J. Kalff waarin uiteraard de meest uiteenlo-
de versiering van de-kostuums on- pende rhythmen zijn vcrtcgcnwoor-
derwezen, was men een en al con- d:gd.
centratic om „iets nieuws" te beden
ken of om een werkstuk uit handen
te geven, dat de toets van de zeer
scherpe critiek van de leerkrachten
kan doorstaan
HPrUDI Skala (lift en Jan Post
x (21) zijn twee leerlingen van de
hoogste mode-klas. Twee leerlingen
met een precies tegenovergestelde
Dat het ook hier „na gedane arbeid, interesse. Trudi. die behalve öntwer-
goed rusten" is, blijkt wel tijdens de pen ook het vervaardigen zeer ter
middagpauze, wanneer alle leerlm- harte gaat en Jan, die alleen maar
gen zich in de grote hal verzamelen ontwerpen en illustreren wil.
I™ Vaüh4et Waarom zij het toch niet alle-
pfü f 1, f .br°?,d *e daagse beroep van mode-ontwer-
verorbeien. En dan is het in dit rijk per (ster) hebben gekozen?
Tekenen is het voornaamste vak
tijdens de eerste cursusjaren voor
de leerlingen, die later viode-ont-
werperfster) trillen worden. Op de
Rotterdamse Academie vnor Beel
dende Kunsten houdt men geen
jongelui die „interessant" trillen-
doen en hun studie als bijzaak be
schouwen. Integendeel, men moet
er hard aanpakken, zodat later de
gemeenschap de vruchten kan pluk
ken van de cursisten, die dank zij
de subsidie van de overheid, deze
„De leraar op de HBS adviseerde
me .omdat ik zo verdraaid aardig
kon tekenen, naar de academie te
gaan," vertelt Trudi tussen twee hap
pen brood door. „Maar als ik had
geweten, dat het zo zwaar zou zijn,
was ik er nooit zo jong aan begon
nen. Pas op m'n achttiende. O, nee,
ik heb er geen spijt van, want het
is bijzonder prettig hier. We gaan
zo nu cn dan naar mode-shows en
dan is het zaak goed op te letten,
want op de volgende les is meesteal
("anders onbetaalbare) studie kun- een opgave, een getoond model uit
tien volgen. het hoofd ng te tekenen. Daarom zijn
DE mode komt uit Parijs. Maar
waarom? Omdat Parijs toeval
lig langs de oevers van de Seine
in „la douce France" ligt? Of om
dat de mensen daar artistieker zijn
dan in Nederland? Onzin. Allemaal
onzin. Ons land herbergt een ar
tistiek gevoelig volk en al heeft
Nederland geen madame Schiape-
relli, geen Christian. Dior en geen
Jacques Fath voortgebracht, de in
Parijs op gelijke hoogte staande
mode-ontwerper Charles Montag
ue is een rasechte Nederlander, die
volgens de burgerlijke stand Karei
van den Berg heet en bij een van
de vooraanstaande modehuizen in
Rome is de leiding in handen van
•enNederlander.
Natuurlijk is de volksaard in Ne-
'erland een ietsje anders dan in
Frankrijk. Daar is men romanti
scher aangelegd. Wij Hollanders
bekijken de zaak van een meer
nuchtere kant. Daarom zullen de
mode-snufjes uit de Lichtstad bier
weinig opgang maken. Die moeten
worden „vertaald". Toegepast aan
de meer degelijke HoUandse.smaak.
Daarom deed de heer H. J. M. Ba-
sart, directeur van de Rotterdamse
Academie voor Beeldende Kunsten
na de bevrijding alle mogelijke
met succes bekroonde moeite
om op deze Maasstedelijke onder-
wijs-instelling het mode-ontwerpen
als leervak in te voeren. Daarme
de verrichtte hij pionierswerk,
want nergens in ons land bestond
toen zo'n opleiding.
„Ieder, die een behoorlijke
schoolopleiding heeft (minstens
MULQ-diploma) en blijk geeft van
artistieke aanleg, kan op de Aca
demie komen," vertelt de heer Ba-
sart, wanneer we hem in zijn
werkkamer in het schoolgebouw
aan de G- J- de Jonghweg opzoe
ken. „Zowel de technische (het ma
ken van kledingstukken) als de
artistieke (het ontwerpen) zijde
van. het mode-vak trachten we de leerling m vier jaar
bij te brengen. Voordat de leerlingen op school komen
worden zy getest (hetgeen zij overigens niet eens mer
ken). ïn de'loop van. de cursusjaren valt er circa 10
15% van het aantal leerlingen af. En dat zijn meest
meisjes, die trouwplannen hebben. Er wordt van de
leerlingen verwacht, dat zij doorzetting- en uithou
dingsvermogen hebben, want de cursus is niet gemak
kelijk. Maar, wanneer ttlen eenmaal gediplomeerd ïs,
ligt een goede toekomst open. Het bedrijfsleven ziet
halsreikend uit naar afgestudeerde mode-ontwerpers
(sters), maar men kan ook doorstuderen voor de akte
N XI. die onderwijsbevoegdheid geeft. Dit laatste dient
men niet te onderschatten, omdat door de grote bevol-
kings-aanwas behoefte ontstaat aan goede leerkrachten.
Ook op het terrein van de mode
y
de lessen in geheu
gentekenen zo be
langrijk.
Een vorm van huis
werk is om op Zater
dagmiddag de étala
ges van twintig door
de lerares aan te
geven modemagazij
nen le gaan bekijken
en daaruit bijvoor-
heeld de kragen van
de mantels in teke
ning te brengen. Je
moet -alle modellen
goed onthouden en eventueel voor de
winkelruit op een bloc-nota een paar
krabbels maken."
Jan Post, die juist van de borduur-
les komt, wilde van jongsaf al naar
de academie. „Als kind was ik gek
op sprookjes. Nu beu ik dat nog.
Op de figuren tenminste. Ik ben dol
op illustreren en probeer later een
baan te krijgen als illustrator bij
een mode-tijdschrift."
Excursies naar textielfabrieken,
(om op de academie geleerde waren
kennis aan de praktijk te kunnen
toetsen), het tegen een geredu
ceerde prijs bijwonen van toneel
stukken en voorstellingen als b.v.
die van het Joego-Slavische dans
theater (om een zo uitgebreid mo
gelijk eind ruk te krijgen van toneel-
historische en folkloristische kos
tuums). het bestuderen van verant
woorde mode-bladen en het organi-
seren van een eigen mode-show tij- papier een zelf door tiaar en Rudolf
dens de jaarlijkse bazar (ten behoe- Ebeiinp ontworpen avond-japon
ve van het excursietond? voor een rD„d ec„ pop te raou!erm. De kor.
buitenlandse reis voor leerlingen van _„__j
de hoogste klasse), dit alles dient ie avond-japon <.a.l in de toekomst
ervoor om de leerling zoveel ken- de lange robe fel beconcurreren.
nis van de mode bti te brenaen, dat Avondkleding met aen korre rok
later, in de practijk. een technisch (tuaarbij men toch de indruk van
en artisriek verantwoorde poging de luchtigheid en de elegance van
-n «-orden gedaan „het ideale mo- de lange japon heeftbtedt meer
del te brengen." ttitgaansmogelukkeden. Een oplos-
Want dat i$ toch het doel van el- sinp uoor de werkende vrouw met
ke mode-creatie, of die nu ge- een klem budget is de. uit Ameri-
schiedt door madame Schiaparelli. ka afkomstige, basic-dress. Dif is
Christian Dior, Jacques Fath. Cbar- een eenvoudige japon. die. omdat
les Montagne of door een onbekende er een blouse, bolero, kon jasje,
leerling van de Rotterdamse Acade- gedragen kan worden, veel variaties
mie voor Beeldende Kunsten.... biedt,-
;w. i
Trudi Skala Li druk bezig van
MANDYhèt kleine hoofdpersoontje toond wordt. In werkelijkheid heet
uit de ontroerende film van de- idtf Engelse „actrieelje" ook Mandy
zelfde naam, die in Arena ver- I (Miller).
Anton van Deursen cn zijn damd
en mannenkoor Zanglust hebben, met
de uitvoering in concertvorm van
Rossini's opera Wilhelm Teil wel heel
veel pech gehad. Waren twee der be
langrijke solistische partijen alreeds
op het laatste ogenblik door vervan
gers bezet, Jaap de Vries, die de titel
rol bezette, liet na slechts enkele no
ten gezongen te hebben ook wegens
keelontsteking verstek gaan, zodat er
voor v. Deursen niets anders op zat.
dan zélf dez-j partij verder te zingen!
„Symphoma" heeft zich dapper ge
weerd, maar dit was toch wel wat
teveel gevergd. Toch willen wij n.et
nalaten. Van Deursen's streven met
waardering te beschrijven. De koren
klonken uitstekend en bet brengen
van een „geheel" is als principe al
leen maar te roemen. De solisten
Corry Bijster. Come Daniskas, An
nie Hans, Frank Berger. Jos. Schee
pers en Gernt Vermeulen mochten
evenals de dirigent een schat van
bloemen m ontvangst nemen tijdens
het hartelijk eindapplaus Het con
cert werd in Luxor gegeven ten bate
van „Moveo-Fifo". E. S
alles komt weer goed, zrj bet na span
nende scenes bij de Vazun-stan» die de
diamanten met goedschiks afstaat
Krankzinnige medicynheden, woeste
rituelen en klopjachten komen er aan
te pas. voordat het gespuis dood :s.
Tarzan wordt ditmaal vergezeld van een
t verjongde uitgaaf van. zichzelf, de
tienjarige Joey (Tommy Carïton), die
zich best amuseert met Cheta de chim
pansee. In het voorprogramma een aller
aardigste Walt Disney-tekenfilm en. een
pseudo-muzikaal cowboy-filmpje.
ALEXANDER MACKENDRICK, die onder de Britse cineasten van de
laatste jaren sterk de, aandacht heeft getrokken door humoristische mees
terstukjes als „Whisky Galore" en „De man in het witte pak", heeft zich
thans met een ernstiger gegeven bezig gehouden: Mandy, de filmbewer
king van Hilda Lewis' The day is ours, een roman over een klein meisje,
dat van haar geboorte af doofstom is. Zonder voorbehoud mag vastgesteld
worden, dat Mackendrick ook in dit zo geheet andere genre zijn meester
schap tenvolle bewijst.
MANDY is een ontroerende film, maar
die ontroering wordt nimmer geforceerd
met sentimentele cliche-middelen, On
danks het moeihjke, soms pijnlijke ge
geven, heeft de regisseur door zijn per
fecte vakmanschap, zijn beheerstheid en
in bet bijzonder dank zq een zeer fijn
ontwikkeld gevoel voor sfeer en stijl,
het probleem van bet doofstomme kind
weten te behandelen op een niveau als
hierbij wel nooit bereikt is.
Toch zijn de eisen van filmkunst
allerminst m het gedrang geraakt. Wat
Mackendrick weet te bereiken met het
afwegen van geluid t»gen stilte, hoe hij
de isolatie van het meisje Mandy in de
voor haar geluidloze wereld suggereert,
zoals hij steeds weer ongezochte, maar
uiterstveelzeggende détails opspoort,
het getuigt alles van een zeer zuiver ont
wikkeld filmtalent.
Prinses
ECn concessie
Het verhaal van Mandy behelst in het
kort het conflict, dat tussen haar jonge
vader en moeder uitbreekt, wanneer
dezen tot de verbijsterende ontdekking
komen, dat hun dochtertje kan spreken,
noch horen. De moeder wal Mandy toe
vertrouwen aan een speciale school,
waar zy temidden van haar lotgenootjes
volgens modern-wetenschappelijke me
thoden het spreken leert. Mandy's vader
is echter huiverig voor dit experiment,
dat het meisje buiten de veilige beslo
tenheid van het gezinsleven 'voert.
In eén opzicht is nu echter wel een
concessie gedaan aan de smaak van de
bioscoopbezoeker. De moeilijkheden, die
tEiisIotte natuurlijk worden ovenvannen,
zijn teveel uitgesponnen en de aandacht
wordt door een extra-intrige om deze
ouders heen soms teveel van bet eigen
lijke onderwerp afgeleid.
Maar dit is dan een secundaire be
denking, die weinig af kan doen aan een
interessante, gevoelige, mooie film. met
in de hoofdrollen Phyllis Calvert, Jack
Hawkins en Terence Morgan en
Mandy Miller, een schattig klem meisje,
wier onbevangen gedrag m deze film.
dat nauwelijks spel mag heten, alléén
reeds een bezoek naar ARENA tot een
ontroerende ervaring maakt.
Lutusca
.Achter gesloten gordijnen" geurt niet
de poel van zonde, die de veel tof
weinig) belovende titel zou doen ver
moeden. Sandra, een hecht verloofd
meisje, heeft een zuster, die het slechte
I pad is opgegaan, die haar belt wanneer
ze aan 't ene van haar latijn jc. doch
onvindbaar blijft als de goede, mooie,
moedige Sandra de opsporing van het
J verdwaalde meisje begint Zo knjgt men
j wel een kijkje achter de schermen van
Italiaans amusemcntslcven, maar het
panorama is tamelijk droevig en somber
en bovendien wat ingewikkeld door de
j verbintenis van Sandra met de tamelyk
passieve man, die after all toch {213 het
met pobtie-assistenue) te hulp schiet.
I Geheel m Latijnse stijl is de tragiek
van deze geschiedenis „de terugkeer
ener verloren dochter" breed en luguber
Oorspronkelijkheid in uitdruk
kingswijze treft men bij Ameri
kaanse componisten zelden of nooit
aan. Wei hebben zn soms inventies,
die een persoonlijk accent eigen zijn,
maar een componist met een geheel
eigen geluid heeft de Amerikaanse
toonkunst voorzover we weten nog
niet voortgebracht. Dit geldt even-
eens de componist Samuel Barber,
wiens naam thans ook buiten Ame
rika een vertrouwde klank heeft ge
kregen.
Lola Bobesco speelde gisteravond
op het Phtlharmonisch concert diens
vioolconcert in eerste uitvoering
voor Nederland. En waarlijk: de
kennismaking met dit werk is van
hoogst aangename aard geweest. In
dit stuk heeft Barber niet ge
schroomd naar illustere voorbeelden
te werken (men treft er invloeden
der late romantiek en ook wel van
het impressionisme aan) maar er
spreekt anderzijds eon musicus uit,
die iets eigens he.eft te zeggen, en i
wat deze muziek een boeiend ka
rakter geeft, is het eerlijke en
warm kloppend muzïkantpnhart,
waarmee ze is neergeschreven. En:
deze componist kan nog een brede,
zuivere en welluidende melodie
schrijven, hetsoen in de hedendaag
se scheppende toonkunst zo lang-
1 zamerhand een uitzonderlijk geval
gaat worden: de slaafse volgelingen 1
van het twaalftonen-svgteem bij- 1
voorbeeld, bevestigen dit maar al te f
zeer. 1
In een vioolconcert dient het ks- j
rakter van het solo-instrument tot
uitdrukking te komen en ook dit is
Barber in dit werk volkomen ge-
lukt. De melodische aard ervan l
wordt geen geweld aangedaan en de I
vertolker krijgt, toch alle gelegen-
heid tot een brillant spel,
Lola Bobesco, die zich reeds voor
de pauze als een musicienne van uit
zonderlijk formaat had doen kennen,
speelde Barber's werk met grote
virtuositeit en gloedvolle toon.
Het orkest, dat nu weer door zijn
pii'cn dirigent werd geleid en voor
*cn geacheveerde, mooi klinkende
begeleiding zorgde, werd terecht
door c?e soliste in de langdurige bij
val betrokken.
Een der schoonste werken van
Brahms, de Haydn-variaties. opende
het Schouwburgconcert. Wel klonk
alles met altijd even exact, maar s
Flipse wist de zunen tot rouzikan-
tesk musiceren op te voeren en ze
ker ook in Hary Janos-Suite van
Kodaly, die het slotstuk van het
programma vormde, 1
HERMAN VAN BORN
Als een weemoedig afscheid aan het
Wenen van vervlogen dagen 15 de £üm
„Servus Wien" bedoeld. Vermoedelijk
heeft de maker de oude glorie van onbe
zorgde dagen nog eens in volle luister
op het witte doek willen doen herleven.
Hij is daar in geslaagd, omdat er pog
oude Weners als Paul Horbiger zijn, die
hij maar tegen decors van vroegere
tijden had te zetten. Bewust of onbe
wust heeft hu echter ook de minder
prettige zijden van oud-Wenen nogal
treffend weten te belichten. Het weee
gecoquetteer van mollige „Mitzi's", het
intrigeren v&n een gedegenereerd vor
stendom en het gemampuleer met speel
schulden van een beduimelde officiereai-
kaste, het as allemaal „echt Weens",
doch vermoedelijk in ander opzicht, dan
de maker heeft bedoeld. Rijk is de film
overgoten met melodieen uit het „ver
zinkende" Wenen, melodieen, die brui
sen als het vroegere amusementsieven
in Wenen en als de champagne, die op
spatte int de glazen. Doch wanneer een
officier van het type Wolf Albach Eetty
ze zingt komt men tot de ontdekking,
dat de champagne wat verschaald dreigt
te worden En men zoekt troost bij de
onvergetelijke Paul Horbiger, gemoede
lijk en philosofisch als de echte oude
Wener uit een tqd. dat er van „Servus,
Wien" nog geen sprake was.
Capitol
Tarzan is eigenlijk een Lord, een heer
van Britse adel. Dat blijkt overduidelijk
in „Tarzan en de Wazun Diamanten"
Tarzan's Savage Fury). Lex Barker
wordt door een tweetal ruige heren
opgezocht m zijn oerwoudhut. Zij bren
gen hem jn de waan dat Engeland m
nood is, diamanten nodig heeft voor de
bewapening en dat slechts Tarzan uit
komst kan brengen. Tarzan en zqn nra-
boevrouwtje Jane trappen er ui, maar
Rex
Een oud menu: geniepige schurken
tegen edele helden, wordt 10 „Wrekers
te paard" opgedist met een paar aardige
nieuwe garneringen, zoals een heet
revolvergevecht m een loeiende storm
en een laaghartige moord op het ogen
blik. aat een enorme kudde vee zich als
een springvloed over de vlakte ver
spreidt. Voorts valt er een meesterlijk
staaltje messenwerpen door ongure
tiamaak-Mexicanen te genieten. Ondanks
het feit, dat de draad van het verhaal
nogal kronkelig en moeilijk te volgen is:
een western, die de liefhebbers volop
laat gemeten.
Feestavond ,,"t Centrum"
De Rotterdamse Jeugdorganisatie
,.T Centrum" beeft gisteravond in do
feestzaal „Centrum" een contact-
avond gegeven voor de ouders van
de kinderen, die bij de jeugdorgani
satie zijn aangesloten.
De bedoeling van dit feest was nog
een laatste steentje bij te dragen aai'
het Sint Nicolaasfeest, dat de kin
deren Zondag zal -worden aangebo
den.
Na het openingswoord van de voor
zitter, de heer A. J. Nijs, hebben he
trio Record Swingers, met hun mond
orgels, en Hjalmar als accordeonnis
direct de stemming onder de aan
wezigen er in gebracht. De klein
Paul Kènes oogstte als humorist e
pianist een daverend applaus. De con
ferencier A. S. N. de Haan knoopt
met een. praatje de nummers as
elkaar. Alls medewerkenden trade-
belangeloos op.
Na de pauze werden nog enke'
komische films gedraaid. Het was ee
geslaagde avond.
De twee zusjes uit .Achter ge
sloten gordijnen (Persians cfriu-
se), de film, die LUTUSCA
vertoont.
De Wijkraad voor Overschie stelde
zien in syn vergadering van ciezei
dagen achter een reeds door de
commissie van voorbereiding aan
B. en W. verzonden verzoek om de
straks waarschijnlijk leegkomende
brandweerkazerne geen bestemming
te geven voor de Wijkraad daar
over is gehoord De raad is namely k
van oordeel dat het gebouw met
betrekkclyk weinig kosten kan wor
den gebruikt voor een sociaal-cul
tureel doel.
Het stemde de Wijkraad tot blijd
schap dat het instituut der stads
wachten er kan komen daar er
niet in het minst door de publica
ties in de pers dertien aanmel
dingen zyn binnengekomen. De
stadswacht kan dus binnenkort be
ginnen: men achtte het echter met
geoorloofd dat er pohtieagentje
w ordt gespeeld.
Een voorstel om de Rotterdamse
Schie tussen de Lage Erfbrug en
de vroegere fabriek van de Fa. van
Ölffcn té dempen, lokte brede dis
cussies uit. De heer Klynsmit voel
de er met veel voor om de histo
risch gegroeide situatie te doen ver-
avi ynon. 1
De heer De Ronde zou er een
singel van willen laten maken, met
dammen; de heer Hartog wns er be
slist tegen, omdat vele huiseigena
ren zouden worden gedupeerd cn
evenzeer de bewoners van de pand
jes langs het water die zeker zullen
gaan verzakken. De andere leden
waren er voor.
Het riool aan de Zestienhovense
Kade, dat verband houdt met de
aft-oer van de Gekro. is verbeterd
maar het probleem is nog met ge
heel opgelost De heer Hegge nam
op zich deze zaak in het oog te
houden
Klachten over de busdienst T> j
werden gegrond verklaard, maar j
een oplossing zou teveel kosten 1
meebrengen
De Wijkraad zal B en W, ver- J
zoeken de Kerksingel een fleuricei
aanzien te geven door het aanlei
gen. van eeii plantsoentje.
rvederlandse zeelui in
Genua veroordeeld
GENUA. De kapitein en zes
matrozen van een Nederlands schip
znn Vrijdag door de rechtbank te
Genua ieder tot 500 000 lire boete
veroordeeld wegens het binnen
smokkelen van 23 kilogram tabak
in Italië. Zy behoorden tot de be
manning van hel 5 799 ton metende
Nederlandse schip „Stad Maastricht"
uit Rotterdam.
„Hcrf en verstandwat een
reedsei" zegt Cnlvero de clown,
ferayl u aankyfct. Hu Jeukt
met near het meisje, dat tuiast
hem ztt en dat alleen maar haar
hart laat spreken als ry hem
zegt, dat 2Ü hem liefheeft. Want
hy, de veel oudere cn zo ieuens-
uru-e man, weet dat hier wèl het
Jiart. maar niet het verstand
spreekt En als dat eens aan het
woord komt dan heeft de harie
taal geen kans meer. Raadsel
achtig, zoals het leven m r.\jn
raart en terlangen in ztjn vreug
den en verdriet, raadselachtig
is. Zo stelt Chopltn, rie dichrcr-
lufce maker van de film „Linie
Light" ons «oor her raadsel. En
de oplossing die hy gee ff De
oude clou?» offert nch on en het
leven danst voort tn de "bloeien
de Thereza. Of is dit 9^en op
lossing?
In raadselen irandeft de mens
op aarde. Met ..doe maar wat jc
nart je ingeeft" kom je er niet.
uit Maar ook niet met uitslui
tend reken kamerachtige redelijk
heid Tasten u'ü werkduk bltn-
dehngs rond? Is er geen itif-
s*^gma erboven uit' Ik geloof
daj try er bovenuit pertld tror
den door Hem iriens k<imsi ;n
deze raadselachtige verrld ?j-»i iti
dp Ad-en'srüd gedenken Chris
tus. rf'c O'Z'vd heeft- Heb lip/
met heel hu* hart èn ocheel nu;
rprstand. Heb zó God He* en uw
naaste, OBERMAN-
