VOOR ANTJES EN JANTJES
Verkleedpartijdie eindigde
een vrolijke valpartij
m
Het schaap Veronica
Voor onze
dammers
Een dubbele puzzle
Voor onze schakers
RESA HILVERSUM
en andere jonge klantjes)
.Aangenaam, ik ben mevrouw De Korte'
JIP EN JANNEKE
Jip speelt voor
meester
ARTHUR
RAMSOME
Jac. v. d. Ster
J
m üt m M
mm m m p
Kerstpakketten voor
Korea-strijders
GESLAAGD dank zij
I BRIDGE
AGATHA CHRISTIE j
saterdag 13 December 1952
\\f AT een akelige, nare, don- Daar kon Joris met woei op te-
J» kere snertmiuciag" zuchtte rllo zegden, en hij schikte znh er
„Maar wat kunnen
zrïnuüdag'
Jan, .gouden we niet.,./" dus maar
„Ja, dat is een goed idee", zei '-ve dan zijn?"
Joris prompt, die als echte twee- 2e haalden de hele koffer uit, en
ling meteen begreep wat Jan be- ^et viel nog helemaal niet mee.
doelde. En ze holden allebei de Maar tenslotte besloten ze dat het
trappen op naar de zolderkamer heel goed. zou kunnen met een wy-
waar de verkleedkoiier stond. de gedrapeerde jurk waar een cape
Dat was me een. verkleeakoffer! by hoorae. Een echte dames-jurk,
Er was van alles in. De grootvader vonden ze alleoej. En er was nog
wassen zodat ze straks netjes bin
nen konden komen.
Nou, dat was wat. Jpn en Joris
keken elkaar verontwaardigd aan.
Stel je voor: zoveel moeite voor
mets?
„Ik dénk er niet aan!", zei Joris
toen. „Moeder komt toch eerst be
neden. Dat komt ze altijd, ook al
denkt ze van niet. En dan zorgen
"ij dat we in de hal klaar staan.
voor handen wassen, en anders
maar niet. Merkt toch niemand!"
Jan was het roerend met hem
van Jan en. Joris had vroeger veel een mooie pruik die Jan op kon Daarna is er heus nog wel tijd
gereisd, en overal waar hy ge- ze£en-
weest was, had hy bijzondere kleren Toen probeerden ze de beste ma-
gekocht voor zijn kinderen die dol nier out samen een mevrouw te
op toneelspelen waren. Ook thuis zlJn- Eerst trok Jan de jurk aan, en eens, en dus gingen ze weer aan
was er vaak Wat gemaakt voor de probeerde toen op Joris zijn rug te de slag, Het ging nu al veel vlot-
moeder van Jan en Joris en. haar klimmen, maar dat ging met. Toen ter, en m een wip 2afc hij op Joris
broers en zusters. En daar hadden deed jan de jurk weer uit, klom zijn schouders.
Jan en. Joris nu ple2ier van. °P Joris' rug en probeerde de jurk ..,Kun je eigenlijk zien?" vroeg
„Zal ik vandaag een zeerover zyn. z<? weer aan te doen, maar dat hij bezorgd.
j_x i crinï* nrtlr nfol Ci, Xïr..
en jij een prinses, en dat ik je dan fing °°k niet. En emdelyk mepc-
ontvoer?", vroeg Jons. ten ze dat het het beste was wan-
„Nee," zei Jan, „ik dacht dat ik neer J"°"S op een stoel ging zitten,
een edelman zou zijn, en jij rrrn. was _wei wat wankel maar
Wat dacht je!" antwoordde Joris,
gesmoord. „Ik zal daar gek zijn.
Ik heb hier een spleetje in de rok,
dat was er al. en zo gaat 't net.
schildknaap, en dat we dan nog Alleen waren ze er niet zeker Zal ik eens naar de spiegel lopen?"
x_x.wan r.e At* v/as een prachtig gezicht.
eens zouden proberen om de draak van de jurk van achteren wel
op de vliering te verslaan". Maar S°ed viel, maar jc kon ten slotte Net echt, vonden zc. En Jan schik-
dat wou Joris weer met niet alles willen. Het zag er nu te de pruik nog wat rechter. Nie-
- vast wel nl heel echt uit.
„We moeten het laten zien, be-
„Jij mag ook zeerover zijn," stel
de bh voor. „En dan vragen we
straks aan moeder of zij zich heel
eventjes wil laten ontvoeren. Tot de
thee.
Dat leek Jan ook wel wat, maar
toen ze al weer halverwege de trap
waren bedachten ze dat het met
kon. Want moeder had aan de kof- 1110651611
xie gezegd dat er een oude vriend
van vader 's middags zou komen
en dat die tot 's avonds zou blij
ven. En daar moest ze nu van alles
deur. Ja, daar stond een heer, die
zou het dan wel zijn.
„Komt U binnen", piepte hij, en
schopte naar Joris dat die een stap
achteruit zou doen. Die begreep
het gelukkig, maar lnj struikelde
een beetje, zodat Jan maar met
moeite zijn evenwicht kon_ he wa
ren. Hij deed meer alsof hij boog,
mand kon denken dat 't twee jon- wcc.„
gons waren, vond hij. Ze konden hoewel hij er met zeker van was
neden vond Jan, „Kun je met mij zelfs wel denken dat het moeder dat dames dat deden,
op je rug de trap afkomen?" Maar was! Het bezoek kwam binnen, en het
T neens ging de bel. En. moeder lee]5, al?of niets, zag.
1 riep vfn boven of rij even open ,..»J 5en mevrouw De Korte,
wilden doen. Hoe moest dat io piepte. Jan nu, ...Hoe maakt l, het.
gauw? Jan wou net naar beneden. hij stak zijn hand uit. Onder
wriemelen, toen Joris ineens heel hem klonk een raar Jel"3£- Dat
:en teleurstelling dat hard begon te lachen. lva® J°"s £le Pr°beerde om met
-- J „Vooruit, jöh," nep hij. „We doen feanï te lachen.
•- HPt ic me»
dat ging niet. Bij de derde tree
moest Joris ijlings gaan zitten, en
het scheelde mets of ze waren sa
men naar beneden gerold. En dus
ze dan maar apart.
Het was
i
moeder er nog met was, toen.
ze m de zitkamer gingen kijken, zo open, en dan zeg
Ze riepen haar. en ze riep terug mevrouw De Korte bent!"
voor in orde maken en klaar zet- dat ze nu met moesten zeuren,
ten. Dus gmgen ze maar weer naar maar dat ze over vijf minuten zou
boven....
komen, en de vriend van. vader moest wel mee doen, maar hij vond
dat «e -TIet is me ecn bijzonder genoe-
met- Ren" zei de vreemde, en leek 'x <">t
een schommelde hij naar de deur hij ook moeite deed om met
toe. Er werd alweer sebeld. Jar.
ook. En dat ze
moesten doen,
niks geks meer
hun handen
't wat eng.
Met enige moeite opende hy de
MAAK wat dan?" zei Joris, en.
hy zwaaide met een houten
zwaard om eens te kijken hoe hard
bij wei kon zwaaien.
„Au!", riep Jan, „Dat is wel hard
genoeg. Verdraaid, net tegen m'n
knie. Bedenk liever eens wat, We
houden zo geen tyd meer over!".
„Laten we samen denken", vond
Joris. „Jij aan dxe kant van de zol
der en ik aan deze. Dan hebben
we er meer ruimte voor".
Zo zaten ze een tijdje en dachten,
„Ik weet niks", zei Joris toen
treurig. En net wilde hij toch maar
weer wat met het zwaard gaan
zwaaien, toen Jan met een vreugde
kreet opsprong.
„Ik weet lekker wèi wat. Hoera!
Hoeraü", en hij maakte een dansje
van plezier.
„Wat dan?" vroeg Joris blij.
„Nou," zei Jan. „Weet je wat we
gaan doen??????" En hij keek heel
geheimzinnig. „We gaan samen één
iemand zijn....". Joris begreep het
niet.
„Hoe kan dat nou?"
„Ach, dat snap je toch wel", zei
Jan, ongeduldig. „We hebben dat
toch wel eens in een circus gezien?
Jij neemt mij op je schouders, en
ik doe iets langs aan, en dan zien
ze jou niet, maar ze denken dat ik
heel laag ben. Dat kan best!"
Daar had Joris wel oren naar
„Alleen",zei hij. „Kan ik toch ook
de bovenste zijn? Waarom jij nou?"
„Omdat ik 't bedacht heb", zei
Jan triomfantelijk. „En omdat jij
een beetje sterker bent dan ik- Dat Stuurman Suze boog zich over de verder. Tenslotte kwam ze terug
zei meneer Hobbes gisteren nog op riemen en. snel voer de Zwaluw de naar het kamp en wierp nog wat
gymnastiek". «m Viot mmr
geleiden?" Het leek Jan net iet.
uit een boek, maar het zou er dan
wel bij horen Hij glimlachte zo
aanminnig mogelijk, maar hij was
niet voorbereid op wat er nu ge
beurde. Want de bezoeker pakte
hem vrolijk bij de arm, en draaide
hem een halve slag om. En toen
ging alles tegel:ik mis
Jan verloor zijn houvast op de
schouders van Joris, en Joris be
greep het ook te Iaat. en draaide
de verkeerde kant uit. Hii pro
beerde zich nog ergens aan vast te
grijpen, en dat was het been van
de gast, terwijl Jan zich net in
doodsnood aan diens hals vast
klemde
Met een enorm gestommel rolden
ze met zijn drieën om. net toen.
moeder naar beneden kwam,
„Jan!Jorisriep ze ver
schrikt. „Wat is dat nu weer?!"
Tot haar stomme verbazing zag
ze dat ook de bezoeker overeind
krabbelde, en dat hij gelukkig heel
hard lachte. Dat stelde ook Jan en
Joris gerust.
..De echte mevrouw De Korte,
zeker?" vroeg hy ...En wie is nu
Jan. en wie is Joris*"
MARJOLEIN de vos
Uit het Engels vertaald
door
T hout op het vuur.
rivier op. Jan ,die zo scherp als hy loen herinnerde zij zich, dat Ho-
kon m de duisternis tuurde, zorgde, binson Crusoë een dagboek dIJ-
dat zij met in het riet terecht kwa- hield en dat zij een schrift had V V
men Hef volgende nsrenhlik nas- meegebracht om hetzelfde te doen.
- s ogenblik pas Zij gmg in de zon zitten, bij de had door inkervingen te maken op
se er den zij een bocht in de nvier. opening van haar tent en schreef een stok, maar omdat er maar over
Weer klonk er een geplas in het met hoofdletters „JOURNAAL" bo- een dag te schrijven viel, kwam Jat
riet bij de monding van de rivièr.
Weer kwaakte er luid een eend. Hij
kwaakte twee- of driemaal,, totdat
Woensdag speelt Jip met zijn een strenge stem zei: „Koud. op,
trein en Donderdag speelt Jip schaap. Overdrijf het niet."
met zijn trein. En dan zegt De neus van een boot kwam te-
TVTAevW- Ta "hphf nok ppn voorschijn tussen het riet. Vlak
Moeder. „Je neor ook een ^aarboven was het hoofd van kapi-
schoolbord gekregen. Speel je tein Nannie zichtbaar. Zij tuurde
j-«- riicf moe?" een ogenblik vooruit en luisterde,
naar nier mee vciljg» zei )Zlj zjjn de
„O ja, zegt Jip. „riet scnooi- rivier opgevaren, dat geeft ons een
bord. Kom Janneke. We gaan grotere voorsprong. Kom mee."
venaan een bladzijde. Het was jam- er niet erg op aan.
mer, dat zij niet de dagen geteld
(Wordt vervolgd.)
schooltje spelen. Jij "bent het
kind. Ga in je bank. En ik ben
de meester."
Janneke zi-t heel zoet in de
bank.
„Wat heb ik hier op het bord
geschreven?" vraagt de mees
ter.
„Niks," zegt Janneke.
„Wel waar," zegt de meester,
„Wat staat hier?"
Er klonk een nog luider geplas
in het net, toen Greet in het water
begon te poelen. De boot kwam
tussen het net uit hij de monding
van de rivier en dreef naar het
meer. Kapitein Nannie greep de
riemen Zij roeide een paar minu
ten snél,
„Nu is het veilig genoeg", zei zij.
1 „Ik zal de mast opzetten. Geluk
kig dat wij er aan hebben gedacht
om die neer te halen, anders zou
den ze die boven het riet uit ge
zien hebben." Zij hees het zeil.
„Zo, hartjes", zei zij, terwijl zij
achter in de boot ging zitten. „Le
ve het Wilde Katten Eiland en de
„Een poppetje," zegt Janne-
ke, „Een gek poppetje. Ha, ha, Amazones! We hebben ze mooi
de meester kan niet schrijven. fopt*
De meester kan niet schrijven," HOOFDSTUK XX
Jip wordt erg boos. „Je bent tistte alleen
brutaal," zegt hij, „Nu moet je Toen Moeder weg was leek net
in Na hnAlrTittie met kwaad om eens een
in ae iaën. rondgang over haar eiland te ma-
Janneke Staat een hele poos i^n. AUes was zoals het behoorde
in de hoek, En de meester loopt z«n- De waterspreeuw was tc-
ruggekomen naar een steen buiten
neen en weer. dc haven en boog onophoudelijk
„Mag ik er al uit?", zegt Jan- vaar haar en matroos Tittle boog
v. terug, maar dit keer was zij zo ver
nelce. weg, dat hy niet wegvloog en op
„Nee," zegt de meester, „Je zijn Steen bleef staan, twee- of
bent erg stout. Je mag er niet 1TK11 ZJ
uit."
Maar de meester heeft niets
meer te doen. Hij heeft maar
één kind in de klas. En dat
kind staat in de hoek. Dat Is
gek. En daarom gaat de mees
ter maar met zijn treintje spe-
len.
„Hee," zegt Janneke, „Wat
gemeen." En nu vergeten ze de
hele schooL Poppejans mag op
de trein zitten. Ze mag heel
ver weg. Waar naar toe? Naar
Spanje. Ja naar Spanje. Tuuut!
Daar gaat de trein. „Dag Pop
pejans!"
zag hem in het water schieten
er weer uit vliegen en ging toen
„AchJ* zei het schaap Veronica, „wat zit u toch te treuren."
„Ja,"' jam-merde de dominee, „mijn kies doet me zo'n pijn!"
Ajajriepen de dames Groen, dan moet er iets gebeuren,
„Dan gaan we vaar de tandarts, op het Winje?t:anjeplein."
,iDag dominee, dag demes," zei de tandarts, „komt u binnen,
„Wat is er? Doet het pijn? Ik zie het al een dikke. wang.
„Gaat u maar zitten in de stoel, ik zal meteen beginnen.
„Nee, dames, blijft u alledrie maar buiten op de gann."
riep de dominee alvast, nog uaor hij was saan zitten.
„Kom," zei de tandarts vriendelijk, „het helpt niet of u brult..
„Het is niet erg hoor! En we maken prachtige gebitten!
„Die holle kies hier moet er uit, die kan niei meer gevuld."
De dames Groen- die stonden stil te beven op de drempel.
„O kijk.," zei 't schaap Veronica„jont vreselijk gemeen!
,.Nou geeft ie 'tn ineens een pnk. Daar komt de tang warempel!"
„Awawariep de dominee en trapte om zich heen
De tandarts trok en trok en trok. Het was niet te geloven.
De hele tandarts-stoel werd langzaam uit de vloer gerukt.
De stoel met dominee en al ging zachtjes aan naar boven
En toen ineens een grote dreunhè hè. het was gelukt.
„Fffftzuchtten toen de dames Groen, „hy is eruit, de land
„We laten er een broche van mdken, met een gouden rand,"
ANNIE M. G.
Vraagstuk no. 3
(Partijstand uit het DAMAS-
tournooi te IJmuiden tussen Salet-
nik met Wit en Den Hartoga,
Zwart).
Zwart: 13 schyven op 2, 3, 8, 10.
U, 12. 14, 15, 18, 20, 24. 25 en 27.
SCHMIDT
W'i
Wit: 13 schijven op 29, 33, 34, 35.
36. 37, 38, 39, 40. 42, 43, 44 en 45.
Wit speelde 37—31
A. Zwart kan nu een damzet ne
men. Hoe? Waarom is deze fou
tief?
B. Waarom is na 3731 de voort
zetting 13 verhinderd?
C. Zwart speelde terecht 18—22,
waarna 3530, 24x35 de enige
voortzetting is. Waarom?
D. Nu speelde Wit 2923 en
wint hiermede altijd de geofferde
schijf terug. Welke fraaie slagzet
zou in deze stelling (dus vanuit
de diagramstelling na 37—31, 18
22, 35—30, 24X35, 29—23) aanwezig
zyn op 8—13?
(De oplossing van dit variant-
rijke vraagstuk volgt in de vol
gende rubriek.
Oplossing Vraagstuk no. 2: Op
28—23? wint Zwart verrassend met
22—28!', 23X21, 28X37, 42x31, 1SX
36. Dit is de voordeligste manier
voor Wit, hoewel de overgebleven
stand ook voor hem verloren is
Had Wit 33x11 geslager dan zou
zijn gevolgd: 6X17, 21X21, 24X 33,
38x29, 16x47, etc. met winst.
JOHN STEVOL
Hierbij geven wjj de om
schrijving van ae woorden, die
ingevuld moeten worden m
de bovenste figuur. In elk
vakje komt eén letter te staan
en daar alle vakjes genum
merd zijn. is Het duidelijk wan
neer wy zeggen dat U dezelf
de letter ook in moet vullen in
dat vakje van ae onderste Ei-
guur dat het zelfde nummer
draagt. Wanneer op deze wijze
alle vakjes van de onderste
figuur ook ingevuld zyu, l66St
U m de onderste figuur een
tweetal dichtregels terwijl U
de naam van de dichter in dc
bovenste figuur kunt vuiden
door de letters in de aangege
ven kolom van boven naar
benecen te lezen,
A Hieruit komt dikwijls regen;
B Het optreden van zeker on-
weers verschij nsel
C Koraaleilandengroep m de
Indische Oceaan;
D Toereikend;
E Kapitein op de tocht naar
Nova Zembla;
F Hier worden de tenms-we-
reldkampioenschappen ge
speeld;
G Oude hoofdstad van West-
Friesland;
H Grondsoort;
K Bekende pas en spoorweg
tunnel;
L Gestorven;
M Kwijtraken,-
N Beedneglijke redenering;
j? Genoodzaakt;
Q Jammeren.
OPLOSSING KRUISWOORD
RAADSEL
Horizontaal: 1 slaap, 5
vrind, 9 nabob, 13 gres, 13
era, 16 nabij. 17 eg, 19 acten
21 spaat, 23 t.t., 24 erg, 26 han
delaar, 27 rui, 28 room, 30 rei,
31 alm, 32 kelk, 33 stal, 35
Eva, 37 rage, 39 ene. 40 arena,
42 eng, 44 vandaal. 47 moeders,
50 ar, 51 air, 52 wan, 53 AP,
54 Ameland, 58 toelage, 61 til,
62 alibi. 65 lat. 66 vuns, 67 ode. 63
kalk, 70 Vlie, 71 vim, 73 ked, 76
rans, 78 las, 79 verbieden, 81 sap,
82 es, 83 massa, 84 nemen, 86 p e.,
87 fiat, 88 rad, 90 iris, 82 kwast, 93
adres, 94 ossen.
Verticaal: 1 speer, 2 AG., 3
ara, 4 pech, 8 rendier, 7 Ir., 8 na-
De spannendste partijen zijn die
waarin de ene party op de dame
vleugel, de andere op de komngs-
vJeugei aanvalt. Beide partijen beo
ben doorgaans geen tijd om aan de
verdediging te denken, want suj
gaan uit van het standpunt dat de
tegenaanval de beste verdediging is.
In de onderstaande partij, die on
langs te Budapest werd gespeeld,
worden de spanningen tot het kook
punt opgevoerd De witte aanval
op de damevleugel overspoelt als
een vloedgolf de vijandelijke stel
ling, en reeds schijnt het pleit be
slecht als de zwartspeler met en
kele prachtige zetten zijn tegenaan
val op de andere kant tot een or
kaan laat aanzwellen.
Wit: Laszlo. Zwart; Flesch. (Ko-
nings-Indisch).
I. d2d4. Pg8—f6; 2. c2—c4, d7—
d6; 3. Pbl—c3, Pb3—d7; 4. e2—e4,
e7e5; 5. d4—d5. Pd7—c5; 6. Ddl—
c2. a7a5; 7. Lfle2, g7g&; 3.
Pgl—f3. LfSg7; 9. 0—0, 0—0; 10.
Pf3d2, Pf6—e8.
(Een bekende stelling uit de Ko-
nings-Indische verdediging, die ech
ter gewoonlijk door omwisseling
van zetten ontstaat. De kansen te
kenen zich reeds duidelijk af: wit
zal op de damevleugel dc opmars
van de b-pion trachten door te zet
ten; zwart moet daarentegen op f7
■fö aansturen.)
II. Fd2b3, f7—f5; 12. Pb3xc5, d6
xc5; 13. Lel—e3, b7—b6; 14. f2—13,
Fe8—dB; 15. Kgl—hl?
(Overbodig. Direct 15. a3, Ld7;'
16. b3, f4; 17. Lf2 had een tempo
uitgespaard),
15f5—f4; 16. Le8—gl, Lc8
d7; 17. b2b3.
(Niet direct 17. a3? wegens 17.
a4.' en wit kan de opmars b4
slechts doorzetten, onder toelating
van a4xb3 ep., wat de kracht er
geheel aan zou ontnemen).
17Dd8e8; 38. a2—a3, g6~-
g5; 19. Dc2b2, De8—g6: 20. b3—
b4. gö—g4!? 21 b4xc5, b6xc5; 22.
Lglxc5. g4g3; 23- Lc5gl
(De enige verdediging; op 23.
gxh2 volgt nu 24, Lf2! en zwart
komt niet verder. Merk op dat 23.
h3 slecht was wegens 23.
Lxh3
23Dg6h5; 24. Tft—bl,
Tf8—f6: 25. c4c5, Pd6—17; 26. Db2
b7, Ta8d8; 27. Db7xc7, Tf6—g6:
28. Tblb8.
(Ogenschijnlijk kan zwart nu on
geveer opgeven. Maar de schijn he-
driegt want met de volgende zet
j breekt zwarts aanval los).
X«fi
28Ld7h3
(Een schitterend stukoffer. Het
is wel duidelijk dat 29. gxh3 ruet
gaat wegens 23g2 mat. Bo
vendien dreigt er 29Lxg2+;
30. Kxg2, gxh2+; 31. Kf2, Dh4~ en
mat op de volgende zet).
29. TbBxd8+, Pf7xd3; 30. Dc7x
d8-K Lg7—£8; 31. Le2—fl, Dh5xf3
(De eigenlijke pointe van zwarts
28e zet. De dame kan wegens 32.
g2+; 33. Lxg2, Lxg2 mat, met
geslagen worden).
32, DdE—h4.
(Of 32. Ld4.r, Dh5; 33. gxh3, exd4;
34. c6, Dö-f35. Lg2, Dxc3; 36. Tgl.
gxh2; 37. Kxh2, Dg3+; 38. Kbl, f3
en wint. Deze door de zwartspeler
aangegeven variant is echter met
geheel duidelijk, daar wit het ster
kere 36. Tflter beschikking beeft).
3 2g3xh233. Dh4—f2.
(Het enige, want op 33- Dxh3
volgt 33Dxh3; 34. gxh3, hx
glD mat),
3 3h2xglD4-; 34. Df2xgl.
(Op 34. Kxgl lag; 34LxcS
35 Dxc5, Txg2-U en mat gereed), i
3 4Lh3xg2+; 35- Lflxg2,
Tg6h6—36. Dgl—h2. Th6xb2-!-;
37. Khlxh2. Df3xc3; 38. Tal—gl.
Dc3g3+; 39. Kh2—hl, lJ8xc5; 40.
d5d6, Dg3f2 en wit gaf op; de
toren kan wegens Dh4 mat met
meer spelen.
Oplossing probleem nr. 4 (Sala
manca): mat ir. drie zetten door 1.
Dg8b8, b.v. 113; 2. T—f4 f
Kf4; 3. e3 mat, of 1Txfö; 2.
Dd6. e5; 3. 0d3 mat, of 1dó;
2. Txf4-h Kxf4; 3, e3 mat.
H. KRAMER
slaan, 9 naar, 10 abt, II bij, 12
batik, 14 star, 18 naam, 18 gros,
20 ene, 22 pal, 23 tule, 25 goten, 27
Regge. 29 mandoline, 32 kandelaar,
34 Lea. 36 vel, 37 ree, 38 ovaal, 40
Alida, 41 Araati. 43 espen, 45 arm,
46 aan, 48 OJ4.Ó., 49 rag, 55 étuis,
56 als, 57 lid, 59 elk, 60 atlas, 63
lombard, 64 bekende, 66 vlas, 69
knap, 70 vlerk, 71 vest, 72 Irs, 74
Ede, 75 demi, 77 speen, 79 vaat, 80
Nero, 83 mis, 85 nis, 87 fa, 89 ar,
91 s.s.
Advertentie I.M.)
DEN HAAG. Het Amerikaanse
troepenschip „Generaal Muir", dat
het Nederlandse aanvullingsdeta
chement Verenigde Naties naar Ko
rea brengt, heeft 160 Rode Kruis-
pakjes aan boord, die met Kerstmis
zullen worden uitgedeeld aan de le
den van dit detachement, dat dan
nog onderweg zal zijn. Deze pakjes
bevatten: een mapje luchtpostpapier,
een blik kaas, een blik roggebrood,
een blik chocolade, een zak zuurtjes,
een sigarettenaansteker met extra
vuurstenen, een ballpoint met reser-
vestift, twee zakdoeken, twee lang-
brandende kerstkaarsen. De inhoud
is dezelfde als die van de 1440 Rade
Kruis-pakketten, die reeds begin No
vember werden verscheept en die
bedoeld zijn zowel voor het strijden
de gedeelte te land als voor de be
manningen van het fregat „Johan
Maurits van Nassau" en van de tor-
pedobaotjager „Piet Hein", die afge
lost wordt. Alle Nederlandse militai
ren en marinemannen, behorende tot
de strijdkrachten van de Verenigde
Naties in en om Korea, zullen met
Kerstmis dus een groet uit het va
derland ontvangen.
(Advertentie L M.)
firic«nda 5c/u»ffeWj/ce Cu>suj
sLMLaLsLsm
ONDERWIJZERSAKTE S.P.D.
door
65
„Wat zijn we toch zedig en netjes!
Dc geloof, dat hij mij wel maghij
vindt me met zo aardig als jou, maar
toch wel geschikt."
„Hij Vindt je meer dan geschikt,"
zei Anne.
Haar stem had een ongewone
klank, kil, vijandig bijna, maar Rhó-
da hoorde het niet.
„Hoe last komt de bloedhond?"
vroeg ze.
„Om twaalf uur," zei Anne. Zij
zweeg een poos en zei dan; ,,'t Is oo
het ogenblik pas half elf. Ga mee
nog wat punteren!"
„Maar... heeft Despard niet ge
zegd, dat hij om elf uur hier zou
zijn?"
„Waarom zouden we op hem blij
ven wachten? Mrs. Astwell is er
toch. We laten een boodschap ach
ter, dat we naar de rivier zijnen
dan komt hij ons wel achterna."
„Met andere woorden: net doen,
of we hem niet reuze leuk vinden,"
lachte Rhoda, „Ik vind het best. Ga
maar mee."
Ze ging de kamer uit en door de
achterdeur de tuin in. En Anne ging
met haar mee.
Tien minuten later belde Majoor
Despard bij Wenden Cottage aan. Hn
had een schuldig besef, dat hij veel
te vroeg was, en daarom verbaasde
het hem des te meer, dat de twee
meisjes waren uitgegaan.
Hij liep de tuin door, stak het
grasveld over en volgde het jaag
pad langs de rivier.
Met haar handen in de zij bleef
Mrs. Astwell hem staan nakijken.
Haar werk had nog wel de tijd.
vooral nu de dames weg waren.
„Heb beslist een oogje op een van
de twee", was haar overpeinzing,
,,'t zal Miss Anne wel zijn, denk
ikmaar zeker ben ik der niet
van. Laat niet veel merken. Behan
delt ze allebei precies eender. En ik
geloof, dat zij "t ook aardig te pak
ken hebben, als je het mij vraegt.
Maar dan nullen ze niet veel langer
zulke dikke vriendinnen blijven.
Als er een man op de proppen
komt. is het uit met de vriend
schap!"
In het genoeglijke vooruitzicht
binnenkort een rol, zij het een klei
ne, in een roman met ruzie-moge
lijkheden te zullen spelen ging Mrs.
Astwell naar de keuken terug en
begon opgewekt af te wassen. Maar
nog voor de kopjes schoon waren,
werd er opnieuw gebeld.
„Die vervelende bel!" mopperde
Mrs. Astwell. „Lijkt wel, of ze het
opzettelijk doen. 'n Pakje zeker. Of
een telegram."
Langzaam slofte ze op de voor
deur af.
Op de stoep stonden twee heren,
een kleine, die er als een buitenlan
der en een grote forse, die er als
een echte onvervalste Engelsman
uitzag. Die grootste van de twee
had ze al meer gezien, herinnerde ze
zich opeens.
„Miss Meredith thuis!" vroeg de
grote man.
Mrs, AstwelL schudde het hoofd.
„Net uitgegaan."
„Ja? Welke kant op? Wij zijn
haar met tegengekomen."
Onder het luisteren bekeek Mrs.
Astwell de ongewone snor van de
kleinste van de twee, maakte bij
zichzelf uit, dat ze te weinig bij el
kaar pasten om vrienden te kunnen
zijn en gaf bereidwillig de nodige
inlichtingen.
„Zijn naar de rivier", zei ze.
De kleine meneer vroeg; „En de
andere jonge dame? Miss Dawes?"
„Zijn samen gegaan."
„Dank u wel", zei Battle. „Laat
eens kijkenhoe kom je van hier
uit het vlugst aan de rivier?"
„Eerste zijweg naar links afslaan
en laan aflopen", vertelde Mrs. Ast
well hem. „Zo gauw als u het jaag
pad te pakken heb, dan maar recht
toe recht an. Ik heb ze tenminste
horen zeggen, dat zu ook zo zouen
gaan", voegde ze er hulpvaardig aan
toe. „Geen kwartier geleden zyn ze
pas weggegaan. U kan ze nog mak
kelijk inhalen."
„En ik zou wel eens willen we
ten", ging ze tegen zichzelf voort,
toen ze, na een nieuwsgierige blik
op dc twee wegstappende ruggen,
onwillig de voordeur had dichtge
daan, „wie of ïullie zijn. Kan je
niet thuisbrengen
Mrs. Astwell ging naar de goot
steen en Battle en Poirot sloegen
gehoorzaam de eerste 2tjwcg aan
hun linkerhand ineen kronke
lende laan, die een eind verderop in
een jaagpad overging.
Poirot struikelde van haast bijna
over zyn voeten en Battle keek
hem van ter ziide nieuwsgierig aan.
„Is er iets, monsieur Poirot7 U
heeft opeens zo'n haast?"
„Ja, dat is zo. mon ami. Ik maak
me ongerust."
..Waarover? Over iets speciaals?"
Poirot schudde het hoofd. „Nee.
Maar er zyn mogelijkheden. Je kunt
nooit weten
(Wordt vervoigdj
