Als een gewonde reus ligt de Willem Ruys
in het grote dok van Wilton
Raad voor de Scheepvaart prijst
kapitein Wensing
Een dichter
stierf
Vertrek eerder dan
was verwacht
Fantasie en menselijkheid in een
modern filmsprookje
5
DE RAMP VAN DE LUCTOR
Herstel in
snel tempo
-- Kyi
Sober, maar aangrijpend, relaas
over tocht in reddingboot
Alfred Mozer bij Debating-Club:
Dubbele taak voor West-
(-Rest-) Europa
■s,J
PAS BIJ BOTSING BLEEK HOE STERK
DE „WILLEM BUYS" IS GEBOUWD
Materiaal was klaar
voordat het schip
arriveerde
ROTTERDAMSE BIOSCOPEN
„Het wonder van Milaan door
Vittorio de Sica
Zaterdag 31 Januari 1953
A LS een gewonde reus ligt
de Willem Ruys'" in het
grote dok ran Wilton-Fijenooi d
te Schiedam. Dag en nacht
wordt er in koortsachtige haast
gewerkt om de schade te her-
stellen. Aan stuurboordzijde is
van het voorschip, waar vlak
achter de steven de neus van de
„Oranje'1 binnendrong, de
scheepswand in een T-vorm
verwijderd. Het horizontale gat j|ï
onder de reeling langs de bo-
venste twee dekken is circa 20
meter lang en zes meter breed.
Verticaal vertoont de huid een
gaping van vijf bij vijftien me-
ter, In de midscheeps zit vlak
onder de waterlijn een horizon
taal gat van dertig bij zeven me
ter. Men is reeds zover met de
reparatie gevorderd, dat de
nieuwe spanten konden worden
aangebracht.
(Van «en onzer versla gevers)
AMSTERDAM. „De kapitein van de „Luctor" beeft zich gedragen,
zoals het een goed zeeman betaamt. Ik heb grote bewondering voor de
wijze, waarop hij is opgetreden, toen zijn schip ntet meer te redden was en
waarop hij leiding heeft gegeven aan de overige leden van de bemanning.
Ik wil ook mijn lof niet onthouden aan de Franse vissers, die schipbreuke
lingen tenslotte hebben opgepikt en myn deelneming gaat uit naar de
nabestaanden van de drie slachtoffers van deze ramp."
Er is voor West-Europa een dub
bele taak, herstel naar binnen, en
beveiliging naar buiten, en m dit
West-Europa tof liever: Rest-Euro-
paï moet Duitsland dezelfde rech
ten en plichten hebben ais alle an
dere landen nm zich heen Zo con
cludeerde gisteravond m de boven
zaal van café-restaurant Eden de
heer Alfred Morer. hoofd van de
afdeling „buitenland" van de Partij
van de Arbeid, tijdens een avond
...'n minuut of tien, dot ifc
daar lap in 't gras,
mtm thee gedronken
myn hoofd vol van het land
schap wijd en 2U(i
laat mij daar midden uit d'
oneindigheid
een stem vernemen
dat mijn oren klonken.
Het tras een rrouu?.
Het schip dat 21) bevoer
kwam langzaam stroomaf door
de brva gevaren.
Zij was alleen aan dek,
Zij stond by 't roer
en wat zij zong hoorde ik dat
psalmen waren.
O, dacht ik, 0, dat daar mijn
moeder voer.
„Prijs God." zong zo.
Zijn hand zal u bewaren."
Zo zong Nijhoff.
Nu is hij, die zich in beper
king een meester toonde, voor-
poe d paan znujpen. Ztjn verzen
zingen in ons voort. In zijn
kinderkntistocht hadden de
kinderen „een stem uit het licht
vernomenlaat de kinderen tot
Af2? komen".
Ook Nijhofj heeft nu die
stem vernomen. Een dichter
stierf. 2 (in stem zin ui uoort, op
dat wij hem vervemen.
Prijs God," zingt hij, „Zijn
hand zal u bewaren".
F. OBEKMAN.
van de Debating-Club „Rotterdam"
De beer Mozer sprak over „West
Europa tussen Oost en West". De
avond was een vervolg op een in
October gehouden bijeenkomst van
de Debating-Club. waar de heei
Morer eveneens het woord voerde.
De spreker noemde als essentie
van de toestand 111 Europa de be
sliste weigering der burgers om te
leven in de wereld van 1953. De
Europeanen leven nog in 1900 en
denken dat hun werelddeel nog im
mer de boventoon m de wereld
voert. Wij zijn nu echter slechts
„steuntrekkers" van Amerika
Europa, niet Duitsland alleen,
heeft beide wereldoorlogen tn alle
opzichten verloren Enig middel om
weer een potentie van enige bete
kenis te worden is volgens de heer
Mozer aaneensluiting Duitsland kan
daarbij als aardrijkskundig middel
punt niet worden gemist.
Alfred Mozer verdeelde de zeven
na-oorlogse jaren in drie fazen:
1945—1946. het Westen wacht op
samenwerking met de USSR om
pen global* oplossing te vinden tot
handhaving van de vrede, 1947—
1950. de Marshall-faze. waann Ame
rika deze oplossing tracht te vinden
door steun, die echter niet werd
aangenomen voor Weet-Rus land.
Polen en Tsj echo-Si owakije, en fa ze
drie: de Koreaanse agressie, die
misschien door Euiopese eenheid
had kunnen worden voorkomen.
„Morgen kan zo'n agressie aan onze
kant gebpuren".
De heer Mozer debatteerde na de
pauze met de aanwezigen over zijn
betoog.
Cabaretavond in de,
Rivièra-Hal
Ten bate van het Comité Aanbie
ding Gala-uniformen Luchtmacht-
kapel werd gisteravond in de
Rivièra-Hal een cabarpt-avond ge-
01 ganiseercl. Achtereenvolg"1* tna
den op de LuchtmachtkappJ. Sylvain
Poons als conférencier, de Anna bei-
la's, Gerv en Co. de Dutch Rolling
Stars, het dansorkest The Ramblers
en de Luchtmacht-korporaal .Toop
de Knegt, die de zaal tot hysterie
bracht met Amerikaanse songs.
Woensdag 4 Maart, drie dagen eerder dan men had verwacht, vertrekt
de „Willem Ruys", genezen van zijn wenden, die de botsing met de
„Oranje" heeft veroorzaakt, weer naar Indonesië. Onder commando van
zijn gezagvoerder, commodore C. C. Goedewaagen, kiest het vlaggeschip
van. de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd zee. nadat in record-tempo bij
de scheepswerf Wilton-Fijenoord te Schiedam de schade, die bij nader in
zien nogal meeviel, was verricht. „In de tweede week van Februari hoopt
men het schip uit het dok te kunnen halen. Daarna is het slechts een
kwestie van aankleding van de beschadigde hutten van het civiele perso
neel en het aanbrengen van de Isolatie rond de vries- en koelkamers aan
stuurboordzijde van 't voorschip om de Ruys vaarklaar te maken." vertelde
ons ir P. van Overbeek, inspecteur van de technische dienst van de Lloyd.
Direct na de aanvaring in de
Rode Zee is ir Van Overbeek naar
Port Said gegaan, waar de „Wil
lem Ruys" met gapende tvonden in
zijn. lichaam lag. „We hadden alle
maal de alarmerende berichten
van de buitenlandse persbureaux
gelezen, die van erge schade spra
ken. cloch toen ik de Ruys zag, viel
dit me allemaal heel erg mee. We
hadden kort voor Wn vertrek in
Rotterdam al een technisch tele
gram ontvangen en daaruit konden
we al enigszins opmaken, dat de
schade met zo groot was (technisch
bezien) dan men in eerste instantie
aannam", zei ons de heer Van Over
beek.
„Voor ons was de voornaamste
vraag, hoe het schip in zijn geheel
zich zou hebben gehouden. De
Ruys" en de „Oranje" zijn in hun
volle lengte tegen elkaar geklutst
en het zou niet denkbeeldig zijn ge
weest. wanneer het schip daardoor
ontzet zou zyn, Maar dat is beslist
niet zo. Het is nu sjebleken. dat het
zeer solide is gebouwd (by „De
Schelde" in Vllssingen) en oer
sterk is".
Ir Van Overbeek vergeleek de
aanvaring mei een botsing tussen
twee auto's, waarvan bij de een de
radiator naar achteren is gedrukt
en de ander een zwaar beschadigd
spatbord cn een deuk in een por
tier heeft. Dit laatste was bij de
„Willem Ruys" het gpvaL Er is al
leen wat schade aan het casco, die
door vervanging van scheepsplaten
zeer gemakkelijk te herstellen is.
Voor een leek, die voor het eerst
van zijn leven een gehavend schip
ziet en dan door de opengereten
scheepswand „naar binnen" kijkt,
is het, alsof de schade onherstel
baar is.
„Van groot belang voor ons was,
dat het materiaal, waarvan de
„Ruys" is gebouwd, zo degelijk en
van prima kwaliteit was. Ondanks
de flinke klap. die het schip heeft
gehad, is er geen scheurtje in een
van de dekken te bekennen; de
wandplaten zyn slechts verbogen
of in elkaar gefrommeld". De heer
Van Overbeek had alle lof voor de
snelle wijze, waarop "Wilton-Feijen-
oord het schip repareert.
De werf is hier volledig op „In
geschoten", want de- technici van
Wilton hebben de nodige ervaring
met deze reparaties. Oa. de grote
Franse stomer Paris" werd destijds
in ijltempo hersteld, hetgeen voor
deze Schiedamse scheepswerf een
grote reclamestunt was, waarmee
men naam heeft gemaakt, want in
oe kringen van scheepstechnici
spreekt men er nu nog over.
Telegrafisch contact
De tijdsduur van de reparatie is
aanzienlijk bekort kunnen worden
door het telegrafisch contact dat ir
Van Overbeek vanuit Port Said met
de w*rf in Schiedam heeft gehad.
Zowel op de Ruys als bij Wilton
had men de bouwtekeningen, zodat
slechts de nummers van de spantpn
en de hm dpi a ten behoefden te wor
den opgegeven om de reparateurs
te doen weten, wat er precies kapot
was Topq de Ruys in Holland te
rugkeerde lagen de nieuwe spanten
en platen reéds te wachten, die op
de werf al waren klaar gemaakt
terwijl het schip met zijn. in Egyp
te aangebrachte, noodverband door
de Middellandse Zee voer.
Blindedarm-operatie
Nu de Ruys toch noodzakelijk
moe<=t dokken, heeft men van de
nood pen deugd gemaakt, door aan
de bakboord-zijde een gat van twee
by twee meter in de huid te ma
ken ter hoogte van de machine
kamer. „Een van de vier motoren
sukkelde met een slechte krukas,
maar het is een heidens karwei
deze door de luchtsehacht naar bo
ven te halen", zei ir Van Overbeek.
„De beste manier was een gaatje
in de wand te maken en daar de
as door naar buiten te brengen. Wy
zien deze reparatie als een blinde
darm-operatie, want het leed is ook
hier snel geleden".
Aldus de Inspecteur van de
Scheepvaart vanmorgen in de zit
ting van de Raad voor de Scheep
vaart te Amsterdam, die de ramp
met de kustvaarder „Luctor" van 1
October 1952 behandelde.
De „Luctor", een kustvaarder van
336 ton, vervoerde gemalen graniet
van St Samson (Guernsey) naar
Dover en de kapitein had deze tocht
al vele malen gemaakt Op 30 Sep
tember van het vorig jaar was hij
weer vertrokken met een dergelij
ke lading. Het weer was goed maar
toen hu kapitein Jacob Wensmg
uit Haarlem op 1 October om
twaalf uur 's nachts de honden
wacht wilde betrekken, was het
weer bepaald slecht. Er stond een
hoge zee en de wind was tot storm
kracht aangewakkerd. Na ongeveer
een half uur bemerkte hij, dat het
schip enige slagzij over bakboord
maakte. Hij liet toen de machinist,
de 21-jange J. Visser uit Vlaardm-
gen. boven komen en samen met
hem ging hy in het ruim, want hy
vreesde, dat de lading was gaan
werken. De motor liet hy op halve
kracht draaien.
Een paar uur lang werkte de ka
pitein met de machinist en de ma
troos AL J. Aarnoutse, in het ruim,
proberend, zoveel mogelyk graniet
van bakboord naar stuurboord te
werken. „Toen ik weer boven
kwam." vertelde hy vanmorgen op
de zitting van de Raad voor de
Scheepvaart, „schrok ik, omdat de
slagzij veel erger was geworden
en ook het achterschip diep ui het
water lag. Op handen en voeten
ben ik naar de brug gekropen. Hoe
erg het was bleek pas. toen de kok
koffi<- wilde gaan zetten en merk
te, dat de salon op het achter
schip al helemaal onder water
stond. De kapitein ging toen de ma
chinekamer inspecteren, maar die
was nog helemaal droog. Vermoe
delijk was er een lek geslagen in
het achterschip en hy zag geen
kans meer het water uit de salon
te krijgen.
„Ik heb nog geprobeerd in radio
contact te komen met Guernsey,
maar dat 1$ met gelukt," zei hy.
„De radiozender werkte nog, maar
toen ik een paar maal Guernsey
had opgeroepen, was het afgelopen:
het toestel deed het met meer. Bij
de vuurpijlen kon ik ook niet ko
men, want die lagen al onder wa
ter." Tegen zeven uur in de och-
lend besloot hy het schip te ver
laten. Alle opvarenden gingen m
de boot, maar het zou twaalf uur
duren, voor zij werden opgepikt.
„Ik heb met twee man laten roeien,
maar de jongenswaren verschrik
kelijk moe", zo vertelde hy verder,
„en bovendien was er bijna geen
ruimte in de boot om te zitten.
Tenslotte heb tk een dryfanker uit
gezet.
Er passeerde ons een Amerikaans
schip, maar wy werden met opge
merkt en twee maal sagen ivy een
vliegtuig overkomen. De jongens
zater onder een zeil en ze hebben
zeekaak gegeten, die helemaal
doorweekt was Ik zei nog: doe het
nou met, jongens maar het hielp
niet. Na een paar uur merkte ik
opeens dat stuurman R. Datema,
naar iets wees. Hy had blijkbaar
weer een vliegtuig gezien. Toen ik
vroeg, wat hy wilde, merkte ik, dat
hy dood was. Vermoedelijk is hy
door uitputting gestorven".
Korte tyd later sloeg de boot om.
De mannen klampten er zich aan
vast en slaagden er in de boot weer
recht te krijgen. Dit herhaalde zich
nog eenmaal en na de tweede keer
merkte de kapitein dat ook de
tweede machinist, J. J. van Oosten
ov'erieden was En ook de matroos
Aarnoutse bezweek, uitgeput door
koude en uitputting. Tegen de
avond kwamen cr twee Franse vis
sersschepen m het zicht, die de
schipbreukelingen aan boord na
men en goed verzorgden. „U kunt
de oorzaak van de dood van die
drie niet verder verklaren?" vroeg
de voorzitter, mr Dirkzwager.
„Nee, meneer, de stuurman was
dood. voor jk het wisfe En de twee
de machinist was niet sterk. Hy had
altijd veel last van zeeziekte en in
de reddingboot lag hy maar met
zyn hoofd op de armen, 't Was een
erg goeie jongen... en die jonge
matroos Aarnoutse vond die storm
eigenlijk wel mooi. Hij had my ge
holpen m het ruim en toen zei hy
nog: „Zo'n beetje storm mag ik wel,
kapitein".
Ook de machinist Visser werd
nog sehoord en de raad complimen
teerde ook hem. met zyn kalm en
juist optreden.
De inspecteur van de Scheep
vaart, 'e heer Metz. vond alle han
deling* 1 van de kapitein zeer be
grijpelijk. Natuurlijk dacht by het
eerst aan de lading, toen hij merk
te. dat het schip slagzij maakte. Die
lading is echter niet de oorzaak
van de ramp geweest, maar zeer
waaischynlyk is er m het achter
schip een schot bezweken, dat ruet
goed onderhouden was. Wat de red
dingboot betreft. Het is met uit
gesloten, dat onze zin voor perfec
tie eert beetje te ver gaat. door voor
te schrijven, dat er van alles en
nog wat m 20'n boot moet worder
meegenomen, waardoor zoals in
dit geval de ruimte te klem
wordt om allen behoorlyk te ber
gen.
In elk geval treft de kapitein
geen enkele blaam. Integendeel: hi
heeft zich uitstekend gedragen er
alles gedaan, wat er van hem ver
wacht mocht worden.
De raad zal later zijn uitspraak
schriftelijk bekend maken.
A F EN TOE. eigenlijk veel te zelden, verschijnt zo'n film, waarbij
■f-men de bioscoopbezoeker een boodschap zou tatiïen meegeven:
vergeet de logica van de toerïeeJyfcfipid en wapen u met de fantasie
van het kind om te kunnen geloven in de waarheid van het sprookje'.
Wanneer dit sprookje dan nog verteld wordt met zoveel gevoel voor
humor en op die warm-menselyke tonn als „Het wonder van Milaan",
kan men zich van anderhalf uur zeer apart filmgenot verzekerd weten.
't VENSTER vertoont dit moderne
filmsprookje met sociale inslag, van
Vittorio de Sica. de Italiaanse cineast,
die zich vooral door zyn „Fietsendieven"
voorgoed bij de grootmeesters der film
kunst geplaatst heeft
De geschiedenis speeJt zich vrij we]
zonder onderbreking af in een onvoor
stelbaar armoedig bedelaarskairip ouder
de rook van Milaan. Het zyn werkelijk
„de verworpenen der aarde", die zich
hier m hun kin tien, Lnutsehveiken \an
petroleumblikicen en smaasappelkisten.
111 rioolbuizen of onder een paar lappen,
met gering succes tegen koude en regen
trarhten te beschermen
Om deze denmnstralie van troost einze
armoe en mensclnke degradatie ?<~u
men de Sica misschien van macabere
overdrijving willen verdenken, maar
wie wél eens m Italië cew*est ic, kent
deze onbeschrijflijke ellende, die totale
verpaupering en vooral de ontstellende
verschillen tussen de klassen
Onder een kool geboren
De komst van Toto betekent een ware
weldaad voor het kamp Toto ook
zo'n wonderlijk trekje' werd geboren
onder een koolstruik in de moestuin van
een oude dame Na haar dood werd hy
in een weeshuis opgevoed en als hij dat
verlaat, is hij een volwassen jongeman,
een aardige, vriendelijke knaap met
verstand en bovenal: een erg goed hart.
Onder Toto's leiding wordt het kamp
De doktei* (Fernandel) en het
lichte meisjetn de deuropening
een toeschouwster; zyn vrouw.
Uit „De verboden vrucht".
(CINEAC en VICTORIA)
zo goed mogelijk opgekalefaterd, er
wordt een echt stadje van gemaakt met
straatbordjes, die behalve een naam ook
rekensommetjes bevatten ter lering
Dit tweedehands maatschappijtje wordt
echter plotseling met de ondergang be
dreigd wanneer men petroleum ontdekt
op het terrein. D- nieuwe eigenaar van
de grond roept de hulp van de politie
m. als de bedelaars zich tegen de be
volen evacuatie verzetten.
Door traangas cn gevechtswagens
dreigt hun lot bezegeld te worden, maar
dan grijpt de geest van Toto's pleeg
moeder in. Zy schenkt een witte duif.
die hem toverkracht verleent. Op dit
punt bereikt de film haar komische
hoogtepunt Niet alleen kiezen de poll-
tietroepen op koddige wijze het hazen
pad, nadat hun aanvoerders door Toto
en zijn duif in belachelijke operette
figuren zijn veranderd, maar weldra is
ook de hele bedelaarskolonie voorzien
van de duurste bontjassen, staatsiege
waden. piek up-installahes en monster
dressoirs. die groter zijn dan de wrakke
stulpjes. Het originele slot van de film
mag een surprise blijven voor de toe
schouwer zelf.
Simplistisch?
Men heeft de Sica venveten, dat hi3
't probleem van de „underdog" Ie sim
plistisch gesteld, de tegenstelling tussen
arm cn ruk en goed en kwaad te zeer
in zwart-wit heeft getekend. Men ver
geet dan. dat deze film een (.milde)
sociale sa tyre is in een fantastische
vorm, waarvoor nu eenmaal andere
wetten gelden. Trouwens, al staat de
Sica met zijn sympathie duidelijk aan
de kant van de bedelaars, op hun be
lachelijke gedragingen richt hu zhn spot
evengoed als op de laffe mentaliteit van
de „bezittende klasse".
Eïi dan is er nog zoiets als „film".
Nu, dat biedt „Het wonder van Milaan"
in wel zeer pure vorm en In een over
vloed, die zonder meer zeldzaam is.
Luxor en Prinses
De film „Operatie Cicero" van. Joseph
Mankiewicz is veel mooier dan het boek
van dezelfde naam, rijker, bonter en
navranter; zij begint en eindigt met de
achtergronds-figuur van de Poolse gra
vin Anna Staviska (Danielle Darrieux)
sterk naar voren te halen, omdat het
heimelijke by-doel van de hele bedrie
gerij van de knecht Diello (James
Mason) geldzucht is. Want zonder geld
?al hij zi]n vroegere meesteres, gravin
Anna. niet kunnen kopen en omkopen,
nu zij even als hij arm en berooid in
Ankara is beland. Ankara is in Wereld
oorlog II neutraal gebied, dus besluipen
en omsluipen Duitsers en Engelsen
elkaar met een glimlach, die hun felle
onrlogshaat moet camoufleren, zij bc-
spienneren elkaar als nergens anders
Nu ie de domheid der Duil«er« dal zo
er ogenschijnlijk wél kapitalen voer
over hebben om achter de waarheid der
geallieerde oorlogsbedochnsen te komen,
maar de plannen niet geloven, als 2e
die in handen krijgen
Zij zyn de slaven van onderlinge na
ijver. zoals Anna en Diello slaven ziin
van het geld en allen b(j elkaar de
slaven van de oorlogsgod Mars.
De toeschouwer ziet juist voldoende
van Ankara cn Istanboel om te weten,
dat geloofwaardige buitenopnamen aan
deze op feiten berustende film een geur
van betrouwbaarheid verlenen Want
wat nu „Operatie Cicero" heet. bevat
inderdaad het uitgelekte geheim van de
operatie „Overlord", waarin de landing
m Normandlè op D-day in 1944 was
vervat.
Een opmerking moet ons van het
hart: naar Nederlandse smaak Is am
bassadeur Frsnz von Papen er te sym
pathiek afgekomen in deze overigens
ongemeen boeiende film. waarin voort
durend het grote duidelijke beeld treft
cn met een spannende intrige, die ge
het best zelf kunt gaan ontwarren.
Cineac en Victoria
Tn „De verboden vrucht" ziet men
Fernandel bijna steeds ernstig en fataal-
vertiefd op een geraffineerd „uitgaand
meisie". dat volgen* haar leeftijd ge
makkelijk z'n dochter had kunnen zijn
Fernandel is de geziene arts tn het
provinciaalse Artes, waar bij het huwe
lijksjuk torst met zijn Armande, een
trotse, ordelievende en alles bestierende
dame. die alleen maar aan zijn carrier»
en haar maatschappelijke standing
denkt
Het meisje Marline, dat de brave,
maar lang niet domme dokter Pellegrtn
in Marseille ontmoet,, roept heel andere
gevoelens in hem wakker. Er ontstaat
een hopeloze verhouding tussen ,.de
dokter en het lichte meisje" en de film
spint de details hiervan nu juist een
beetje te lane uit om ons In de tragiek
van dit «oort geschiedenissen te doen
gelovpn Het verhaal van de jaloerse uit
barstingen van de overspelige medicus
de smoesjes, die hij thuis verzint, het
wordt met de nodige pikanterie, doch
ook met onnodig realisme utt de doeken
gedaan.
Het avontuur eindigt in heilzame ont
goocheling Frangoise Arnoul is de
appetijtelijke „verboden vrucht". Een
film van Henrt Vemeuil naar Stmenon's
roman „Lellie A mem |uge".
Capitol
Films als „De grote beslissing" geven
de trieste indruk dat sommige Holly
wood-producers Korea als een nieuw en
Over Toto's jptigd vertelt De Sica
toeinig in Wonder in Milaan, maar
met een wrang poëtisch beeld als
dir zegt hij alles van de eenaeam-
heid van die jeugd.
zeer bruikbaar soort Wild-West aten
Soldaten ui plaats van cowboy*, de
paarden vervangen door tanks, rood
huiden door Noordkoreanen en daarbij
duizend en éen ontploffingen: ziedaar
een aardig recept voor twee uur span
ning en griezelingen. Het verhaal Is
chené. Robert Mitchum slechts een met:
zyn bonkige tors pralende Ijzervreter,
Ann Blyth een beeldschone, vlekvrjje
en snoezige U.N -dame, die per slot Rob
in de armen valt en op de achtergrond
van hun door oqrlogsgruwelen onder
broken idylle duizenden, zielige Korea-
rten. Als Korea door de 'Hm gebruikt
werd ter waarschuwing tegen verdere
ellende: soit. Ms ar met rolprenten als
deze is het all»en maar een bizarre
studio om centjes aan te verdienen»
Rex
Het fs een lust te zien met welk een
zwier Joan Carroll als musketier „Het
zwaard der vergelding" zwaait, hoe htl
zich onstuimig In een kolkende zee met
hongerige haaien en in een grote liefde
stort, en daar tussendoor nog tijd vindt
om met een fraaie diepe oas minne
liederen te kwelen in de maneschijn.
Hij beleeft 7ijn avonturen in gen kei
harde. maar romantische tbd. namelyk
die waann gouddorstige Spanjaarden
naar Amerika trokken en daar ge
vreesde to\ erbf-nden vormden, die de
bevolking plunderden en vermoordden.
De beruchte bendeleider El Mocho
neemt, na verslagen te zyn, onder een
val«e naam dienst bij de gouverneur en
probeert daar oanieuw onheil te stich
ten Of hij daarin slaagt, moet u zelf
ir.aar gaan zien, hoewel 't met moeilijk
te raden zal zyn.
Lutnsca
Het aantal variaties op het thema
„misdaad In een Chinese havenstad"
schijnt onbegrensd. Voor de film Hong
kong heeft Lewis R. Foster zo'n zueuwe
variant gevonden in een vierjarig Chi
nees longetje, om wiens kostbaj-e.
antieke beeldje het. gebruikelijke sinis
tere gedoe met 2eer frequent paffende
revolvers is begonnen Het moet hem
welkom zijn geweest, want bij de exoti
sche sfper, die het nog altijd doet. de
louche handelaars en a Res wat een der-
Celyke film pleegt op te leveren, kort
hy nog een vleugje sentimentaliteit
vonr^chotrien Bovendien, spelen Ronald
Reagan en Rhonda Fleming sympathiek
hun dankbare rollen en \oor wie dit
alles nog met genoeg is. de technicolor-
tir.ten lenen zich wel voor dit span
nende avontuur onder de (in Hollywood
altijd stralende) Chinese zon.
„Tjihnrah" liep op rif
Kapitein gestraft
voor achteloosheid
AMSTERDAM. De Raad voor
de scheepvaart heeft aan de kapi
tein de 49-jarige J. C. W. wo
nende te Hongkong van het 8633
brt metende m 5 „Tjiluwah", dat
op 2 April 1952 voor de haven van
Makassar op een rif liep, de be
voegdheid om als kapitein te va
ren ontnomen voor de tijd van
twee weken. De Raad is van oor-
deal, dat het aan de grond lopen
van het schip eigendom van de
N V. Koninklijke Java-Chma-Pa-
ketvaart Lynen te Amsterdam
veroorzaakt is door de achteloos
heid van de kapitein, die voor het
gebeurde ten volle aansprakelijk
is. De inspecteur voor de scheep
vaart had voorgesteld de kapitein
te straffen door het uitspreken van
een berisping.
