m
msSÊSstim
Zierikzeese middenstand koos
proces als wapen tegen B. en W.
Voorjaarszon in noodgehied
ff
de goud-gele VIRGINIA!
Audiëntie bij Koningin
in voorbereiding
Matige vertoning van een
zwakke thriller
Spelden
met zwarte koppen
Organisatievoorzitter
in kraag gepakt
Tankboot Sirrah gaat
Zaterdag te water
Volmaakt kamerm uziekspel in
aula van Boymans
Een schot valt
Zl
ZILVER
door Constance en Giüenyth Little
Minachting voor
de „massa"
Solo-dansavond van
Liesbeth. van Buul
Maandag 16 Maart 1953
\7
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM. Zijn de organisatorische feiten bij de eva
cuatie van Zierikzee een gevolg van de onderlinge verstand
houding tussen de middenstanders aldaar? „Neen", antwoordt
de voorzitter van de Middenstandscentrale in deze plaats, de
heer M. J. Snoek. „Is deze Centrale gedistancieerd van haar
voorzitter?" „Neen", antwoordt de heer M. J. Snoek. „Integen
deel!" „Kan men bepaald B. en W. van Zierikzee voor de fou
ten, die in belangrijke mate tot de geprikkelde stemming onder
de Zierikzeese bevolking hebben bijgedragen, verantwoorde
lijk stellen?" „Zonder enige twijfel: ja",- zegt de heer M. J.
Snoek, „Vooral onder de middenstand is de zeer geringe ap
preciatie en het weinige respect, dat wij voor de burgemeester
Jhr mr J. Schuurbque Boeye, reeds hebben, tot nul gereduceerd
door de volslagen willekeurige wijze waarop er na het bevel
tot evacuatie met onze belangen is omgesold."
De heer Snoek, die ons Zaterdag
zijn zienswijze kenbaar maakte, heeft
samen met een compagnon, een ma»
nufacturenbedrijf aan de Appelmarkt
te Zierikzee, tevens is hij voorzitter
van de Neutrale Middenstandsorga
nisatie ter plaatse en lid van de Cen
trale Middenstandsorganisatie. Deze
Centrale wordt bestuurd door vijftien
leden van de drie middenstands
organisaties, vijf van de Christelijke,
vijf van de Katholieke en vijf van de
Neutrale. Dit jaar was de Christelijke
voorzitter tevens praeses van de
Centrale. Toen hij evacueerde, droeg
hij het voorzitterschap over aan cie
heer Snoek, vice-voorzitter. Dinsdag
werd de heer Snoek formeel in de
kraag gepakt en per bus geëvacu
eerd.
„Zoals u Vrijdag schreef', aldus de
heer Snoek „is de loting onder de
middenstanders wie wel en wie niet
zou verdwijnen uit Zierikzee door
ons zelf, door de Centrale dus, ge
schied. Wij deden dat loyaal omdat
wij zonder mopperen aannamen, dat
het besluit om de bevolking uit, dit
deel van het rampgebied te verwij
deren. juist was. Wij trokken alle
maal ons lootje Daarmee was uitge
maakt wat B. en W. wensten dat uit
gemaakt werd. Tot onze verontwaar
diging en buiten de voorkennis van
de Centrale Middenstandsorganisatie
wezen B. en W. opeens op eigen
houtje nog meer middenstanders aan,
die mochten blijven. De kapper J v.
Doom, Poststraat. een grote zaak.
kreeg zonder loting natuurlijk
vergunning om in Zierikzee te blij
ven. Maar de kapper Jongsma. Korte
St. .Tansstraat, een kleine zaak, die
volgens loting had mogen blijven zag
zich deze vergunning ingetrokken
Toen vertikten de anderen het om
het hoofd in de schoot te leggen
„Als het np die manier gaat blijven
we allemaal" zeiden zij Wij willen
een loting vnor de tweede en moge
lijk lagere nlaatsen op de verblijfs-
vergunningslijst, waaraan wij ons
zullen houden,
Voorbeeld
De beer Snoek noemde ons een der
vele voorbeelden:
De schoenmakerij Van Beveren,
gevestigd aan de Fonteine. was totaal
uit bedrijf door de watersnood. Het
is een eenmansbedrijf en uiteraard
niet omvangrijk. De schoenmakerij
Verschiere, Korte St. Jansstraat,
werkt met drie man personeel, kreeg
geen druppel water binnen en is vol
komen intact. Wethouder Den Boer
reikte aan Van Beveren een ver
blijfsvergunning uit en liet Ver
schiere aanzeggen te verdwijnen.
Hierop protesteerde de laatste en
kreeg ten antwoord, dat hij wel
knecht mocht worden in het bedrijf
van Van Beveren, dat min of meer
een provisorisch bestaan voerde in
een inderhaast gehuurd"pakhuis. Ver
schiere vroeg of het dan niet beter
was de rollen om te draaien waarbii
hij Van Beveren. die overigens nie
mand misgunt, dat hij mag blijven,
de helft van de winst toezegde die
in de winkel en in de reparatieafde
ling zou worden gemaakt Wethouder
Den Boer herhaalde het bevel tegen
over de heer Verschiere zo snel mo
gelijk te evacueren, Verschiere bleef
tot het laatst, werd ook Dinsdag door
de politie uit huis gehaald.
„Bij de burgemeester kregen wij
geen voet over de drempel" aldus de
heer Snoek, iedere poging tot contact
met hem bleek vruchteloos. Aanvan
kelijk dacht geen haar op ons hoofd
eraan om over de al of niet juistheid
van het evacuatiebevel te procede
ren. Toen bleek, dat willekeur de
plaats had ingenomen van het eerlijk
lot, toen ons duidelijk werd. dat er
geen enkele lijn in het beleid van de
fleer Den Boer viel te ontdekken en
boosaardige geruchten omtrent het
jammerlijk falen van diens opzet
voortdurend hardnekkiger de rondte
gingen doen, hebben wij naar het
wapen van het proces gegrepen.
De Zierikzeese wethouder Den
Boerreageerde op voorlezing van
bovenstaand artikel hedenmorgen
met de opmerking: „Het is een
scheve voorstelling van zaken en
dat weet de heer Snoek zeer goed.
Alle fejten eisen toelichting en zon
der dat is het een absoluut onjuiste
weergave van de waarheid".
ROTTERDAM, Zaterdag a s.
's middags om twaalf uur zal b?j
de Nederlandse Dok- en Scheeps
bouw Maatschappij te Amsterdam
het ruim 18 000 ton d.w. metende
tankschip Sirrah, dat het eerste
tankschip zal worden van Van
Nievelt Goudriaan's Stoomvaart
Mij te Rotterdam, te water wordet:
gelaten.' De doopplechtigheid zal
worden verricht door mevrouw
Eikelenboom, echtgenote van de
heer M. Eikelenboom, een der di
recteuren van de rederij.
M. J. SNOEK
„Gesol met
middemtandsb elan gen
loting opnieuw opdracht hadden ge
kregen van B en W. ten tweede
male te loten en in sommige bran
ches nog meerdere keren, omdat
het bleek, dat een zaak niet in de
behoefte zou kunnen voorzien, dan
hadden wij ons zonder morren bij de
grilligheid van het Toeval neerge
legd. Had de burgemeester hiertoe
besloten dan was alle thans volop
aanwezige wrok achterwege geble
ven.
Thans zijn wii besloten nog déze
week een onderhoud met H M. de
Koningin te verkrijgen en Haar me
dedeling te doen van het onrecht, dat
B. en W. tientallen Zierikzeese mid
denstanders hebben aangedaan."
Het begup ..volmaakt" is in zijn
eigenlijke betekenis op 's mensen
werk wellicht n'ct van toepassing,
maar ik kan moeilijk een juister
woord vinden om het musiceren
van het Quartetto Itahano te quaü-
ficeren. Een rij van superlatieven
zou evenmin voldoende zijn, de
waarde van dit transcendentale
musiceren in het volle daglicht te
plaatsen. De ideale klankschoon
heid laat zich moeilijk in woorden
omschryven; - ze kan alleen maar
..beleefd" worden. En daarom kan
ik u ditmaal alleen maar zeggen
dat u de eerste de beste gelegen
heid moet aangrijpen om het Quar
tetto Italiano tg gaan horen. U zult
dan tevens begrijpen, dat hier alle
critiek dient te zwijgen en dat het
maar heel weinig zin heeft zich
bezig te gaan houden met de vraag
of het ene stuk stijlvoller wordt
vertolkt dan het andere.
De vier jonge kunstenaars, die
alles uit het hoofd spelen begonnen
Zondagmiddag hun concert, voor de
leden van de Kamermuziekvereeni-
gmg in Boymans gegeven, met het
kwartet in c van dp 18de eeuwse
Italiaanse comDonist F Giadani: het
werd 'n juweel van klassieke kamer
muziek. Doch evenzo werd Turina's
„Oracion del Torero'» een juweel
van een impressionistisch klankstuk,
vol dichterlijke sfeer en uitdruk
kingskracht, In deze hooggestemde
bewoording zou ik kunnen voort
gaan over de vertolking van Wolf's
Korea-vrijwilligers in
vaderland terug
In 72 dagen de wereld rond, zou
luitenant-kolonel J. Slagter uit
Den Haag kunnen zeggen. Op 3
Januari j.I. verti-ok hij met de
„Waterman" uit Rotterdam met
Nederlandse vrijwilligers aan
boord voor Korea en militairen
voor Suriname en vanochtend zette
hij in zijn functie van „comman
derend officier troepen aan boord"
weer voet op vaderlandse bodem
met 136 officieren en manschap
pen. die zich op 15 Februari j.l.
te Poesan (Korea) inscheepten.
Tn een loods van de Konink
lijke Rotterdamse Lloyd sprak de
staatssecretaris van oorlog, mr F
J. Kranenburg, de militairen toe.
Hij bracht hun de dank van de
regering over. s
Aan allen werd het „Kruis voor
recht en vrijheid" uitgereikt.
Itaïienische Serenade eti het tot slot
uitgevoerde Quatuor en Sol van
Debussy, het summum van klank-
vveelde op dit concert.
Maar dat bijvoorbeeld een Beet
hoven-middag precies dezelfde on
vergetelijke indrukken zou hebben
nagelaten staat onomstotelijk vast
Want toen de tot in alle uithoeken
bezette aula duidelijk blijk gaf zon
der een toegift niet te willen heen
gaan. speelde het Quartetto Italiano
nog even schoon van klank en
ideaal van stijl het adagio uit het
kwarttet op. 18 no. 3 van Beetho
ven. Artistieke volmaaktheid treft
men slechts heel zelden in de» con
certzaal aan, maar ditmaal is men
er bij voortduring mee geconfron
teerd.
H. VAN BORN
De geestelijke moeder van die beminnelijke gentleman-detective Her-
cule Poirot, de autrice uan het originele, intens spannende verhaal
„Tien kleine negertjes'>, heeft bepaald, niet haar beau jour gehad toen
zc aan „The Hollowbegoneen minder dan matige moordgeschiedenis,
waarin de onaannemelijkheid van motieven en daden zelfs de grenzen
van dit speciale genre te buiten gaat en tragische en komische elemen
ten voortdurend met elkaar botsen. Dit geschifte sausje van Agatha
Christie werd Zaterdagavond in de schoutoburgi als „Een schot valt
opgediend in een zeer langdradige toneelbewerking, die gedurende
ruim drie uur onrechtmatig beslag legde op de aandacht van het ge
duldige en in de aanvang nog zo optimistisch gestemde publiek.
Tijdens een logeerpartij op The
Hollow, het landgoed van sir Henry
en lady Lucy Angkatell, wordt één
der gasten, de vooraanstaande medi
cus John Christow door een revol
verschot gedood. De ontdekking van
de dader wordt al direct bemoei
lijkt door de omstandigheid, dat de
gastheer een verzamelaar van revol
vers en een liefhebber van schijf
schieten is, zodat op het moment
van de moord de meeste (moge
lijke! daders met een schiettuig
rondlopen.
Daarbij komt dan nog. dat het
slachtoffer behalve met z'n vrouw
ook andere intieme betrekkingen
onderhield; de beeldhouwster Hen
rietta Savernake is één van z'n ver
overingen en met een plotseling op
gedoken glamour-star van het witte
doek heeft Chrtstow *s nachts voor
Advertentie J.M.)
Laatste poging
Tn een besloten vergadering van de
Centrale Middenstandsorganisatie op
Zaterdag 7 Maart hebben wij een
laatste poging gedaan Aan de in ons
midden zijnde z«s leden van de Zie
rikzeese gemeenteraad, die wij tot
deze bijeenkomst hadden kunnen
overhalen, hebben wij gevraagd
„Laat dan de bedrijfshoofden in bun
zaak. Zij zijn bereid de vrouwen en
kinderen te evacuereh en ben. die
voor hun werk in het Zierikzees ge
bied verblijven, vreemden, in hun
huizen op te nemen. Zo ja, dan zullen
w-j- direct van elk verder procederen
afzien."
De raadsleden antwoordden op dit
voorstel en op de vraag of de raad
misschien een bepaalde antipathie
tegen de Middenstand heeft voor
zichtig „De burgemeester is de baas.
De raad heeft niets in deze kwestie
in te brengen
Resumerend zei de heer Snoek
ons „In Zierikzee is dus door o.i.
zeer ontactisch en ondiplomatiek be
leid de figuur geschapen, dat bloei
ende en onbeschadigde zakenpanden
gesloten zijn terwijl de eigenaren
van de Staat steun ontvangen .terwijl
zwaar gehavende bedrijven met een
vergunning van de burgemeester
doorwerken. Indien wij na de eerste
zijn verscheiden in 'nzeer langdurig
tête li tête vele innige herinnerin
gen uitgewisseld. Zijn dood, dit
wordt tenminste wel duidelijk, zou
een oplossing kunnen betekenen, in
ieder geval voor de excentrieke lady
Angkatell, die hierdoor eindelijk de
zo vurig gewenste partner ziet vrij
komen voor neef Edward, laatste
telg van het uitstervende geslacht.
Van een verdere uiteenzetting zul
len we moeten afzien, omdat wij
dan begrijpelijk dienen te maken,
wat Agatha Christie zélf niet ge
lukte.
De keus van Nell Knoop voor de
rol van de artiste Henrietta, die op
de mannen toch zoveel indruk moest
maken, was moeilijk te aanVaardên
en het was voor haar dan ook een
onmogelijke taak dit misverstand
weg te spelen.
Max Croiset maakte in leder ge
val een menselijke figuur van John
Christow, maar van de „brillante"
medicus, die hij heette te zijn. viel
weinig te bespeuren de tekst liet
hem daartoe ook weinig kans.
Loudie Nijhoff (lady Angkatell)
boeide nog het meest, al gingen
haar dwaze monologen grotendeels
verloren m de verwarde en dikwijls
dodelijk ernstige situaties. Georgette
Reyewsky sloeg zich moedig door
de larmoyante bekentenis-scène aan
het slot heen en Fientje Berghegge
was een filmster met wel veel
vamp-allure.
Frans Vorstman had goede mo
menten als d» neef Edward, Dick
van Veen typeerde sir Henry met
distinctie en de Midge Harvey van
Elisabeth Versluys werd gaandeweg
minder gemaakt. Op vertrouwd ter-
rem voelde zich Adolf Rijkens (in
specteur Colquhoun) en Kitty Knap
pert en Wim Grelmger toonden dat
van gedienstigen-rollen iets aparts
gemaakt kan worden.
Frits van Dijk regisseerde de voor
stelling, waar toch wel wat meer
eer mee te behalen was gexveest
en wat sprak men soms toch weer
onduidelijk! Een schot valt.maar
het prenueretpu bliek fluisterde
reeds; dit stuk óók!
H. F. REEDIJK.
s* -fc:
We gmgen weer zitten. Joe ver-
jullie niets meer vertellen.'
„Maar John, alsjeblieft!", zei me
lk glipte de deur uit, regelrecht is, is dit het wapen, dat is gebruikt
naar de kleine muziekkamer. bij dat meisje Freda".
Joe stond bij de piano en in zijn Ik sloot mijn ogen en wendde
hand hield hij een kleine hamer, mijn hoofd af.
waar hij zijn zakdoek omheen had „Ik zal hem op vingerafdrukken
gewikkeld. Ik zag dat hij afkomstig laten onderzoeken", voegde hy er
was uit een kast in de badkamer, vertrouwelijk aan toe.
waar wat gereedschappen werden „De meeste zullen wel van Ro-
bewaard voor kleme reparaties op salie zijn."
de b o ven verdie pmg. „Daar moet ik rekening mee hou-
Hy gluurde naar mij en zei: „Ik den", gaf hy toe. „Ik ga nu naar
wachtte al op Uwcs." zolder, om eens te kijken, wat die
„Hoe wist je dat ik zou komen?" twee detectives daar hebben ont-
„U wordt niet voor mets Steek- dekt."
neus-Smvth genoemd," zei hij op Voor een ogenblik had ik Richard
Het water is uit vele noodgebieden grotendeels weg, maar dag
na dag moet er nog hard gewerkt worden om in de huizen een
beetje normaal leven weer mogelijk te maken. £ondag rust men
uit als het even kan. Wanneer het Maartse zonnetje wat mee
helpt kan men buitendeurs zkten, al is dat wat je vroeger zag er
toch niet meer. En een fietsbandje kan weer rustig geplakt wor
den, net zoals vroeger. Hoewel vroeger de fietsmaker nog wel
eens langs drentelde en de fietsmaker is nu niet meer. Hij ver
dronk in de nacht van dr eerde Februari. Een nacht waarvan
het duister hier nog niet door zon kan worden verjaagd
anderde van plaats en ging naar vrouw Ballinger gespannen. „Zend een toon van vanzelfsprekendheid, en Berg vergeten. „Hoe wist je dat
Rosalies andere kant, .vaardoor ik ons nog één bericht eentje maar.„Wie heeft mij Steekneus-Smith ze daar waren?", vroeg ik meuws-
tussen Rosalie en Donald La:t *e* Ditmaal duurde de doodse stilte genoemd", vroeg ik vertoornd. gierig.
recht kwam. Nu Rhynda uit de zo lang, dat ik me niet langer kon „Jk", zei hij onverstoorbaar. „En „Zo zeker als twee maal twee
kring was verdwenen, moesten we inhouden. Ik imiteerde Rosalies lage nu wil ik wat van die hamer hier vier is", zei hij en stapte de kamer
onze armen strekken '-m elkanders stem en zel:_ „Geef Leigh Smith horen. uit. Ik holde hem achterna en volg*
vingertoppen te raken alsjeblieft duizend doliar." „Hoort hy hier thuis, en waar werd de hem naar de keuken, waar hij
Nadat we een poos zwijgend had- Rosalie sprong onmiddellijk op hij bewaard?" Doris de hamer gaf, met de op-
den gezeten, vroeg mevrouw Bal- en dat moet mevrouw Ballinger ook „Hij behoort hier in huis en hij dracht hem te overhandigen aan
linger opnieuw naar John. hebben gedaan, want leen het licht Werd bewaard m de badkamer. Waar een van zij'n ondergeschikten, die
Rosalie verspilde geen ogenblik opging, stond zij bij het knopje. Ze heb je hem gevonden? In de pia- binnen een half uur zou komen
ze antwoordde onmiddellijk „Hier keek razend naar me en ik keek no?" Toen ging hij langs de achtertrap
ben ik", met dezelfde iage stem. terug met ronde ogen van verba- „Wat dacht U dan?'*, vroeg hij weer naar boven en ik volgde tn
„John", zei mevrouw Ballinger zing. mct afgryzen. zyn voetsporen.
;eagiteerd. „zeg me eerlijk is Rosalie merkte op. dat het jam- Het deksel van de piano was open De hal van de tweede verdieping
thynda's kind niet van jou?" mer was, dat we zoveel lichtzinnig- en toen ik er m keek zag ik, dat was in stikdonker gehuld. We
„Niet van mij", zei de stem heid moesten bestrijden en dat ze er ruimte genoeg voor de hamer strompelden naar de schakelaar,
prompt. n'et geloofde, dat John deze avond binnenin was. Alleen moet hij tegen maar er gebeurde mets, toen we
Mevrouw BalJinger zuchtte zwaar nog terug zou komen; hij was on- snaren aan hebben gelegen, co- hem omdraaiden,
aarzelde en vroeg toen hoe hij was getwijfeld beledigd. dat er. als iemand piano speelde, „De lamp is kapot," zei Joe's
gestorven. „De laatste zin was dus niet van bepaalde noten geen geluid geven stem. „Ik zal een andere halen.
„Dat kan ik niet zeggen." John?" vroeg mevrouw Ballinger, bij het aanslaan. Ik dacht zo, dat Waar bewaren jullie die?"
Ze werd nu enigszins ongeduldig die zeker van haar zaak wilde zijn. Rosalie, die echt een type was om jfc lachte kort „Je zult een uit
tegen Johns geest. „Maar kan je het „O, beslist met. John was hele- met één vinger wijsjes op de piano een andere fitting moeten nemen
ons dan helemaal met vertellen? Je maal stil. te proberen, op die manier de ha- in dit huis is er van niets enige
moet iets zeggen kun je ons „Integendeel zei ik, „hij sprak mer bad ontdekt,
geen aanwijzing geven?" door mij. Mijn vermogens als me- „Maar waarom heeft ze erover
Er vie) een stilte ei» toen; „Kijk dium^.._.u gezwegen?", zei ik hardop. „Waar
in de oude piano."
„Onzin Leigh," zei mevrouw Bal- om j5 7e niet overal gaan infortne-
reserve.
Hij vloekte zachtjes en zocht zich
een weg naar de badkamer, waar
ze de bloedvlekken erop zag, hem
gauw weer teruggelegd", merkte
zeischap,"een soort van woordeloze d-um.
golf van voldoening. We schenen op Ze keerde zich van me af en be
de goede weg te zijn gon met Rosalie te overleggen ovci
„Geef ons meer aanwijzingen, een nieuwe séance voor de volgen-
John", zei mevrouw Ballinger gre- de avond, waarbij alleen de juiste Joe op.
tig. mensen aanwezig zouden zijn. Ik draaide roe om en bekeek de
Ér viel een veel langere pauze en Midden in het gesprek merkte ze hamer. De kop zat vol donkere
ik was er zeker van. dat Rosalie de afwezigheid van Berg en Richard vlekken en ik rilde,
alles gezegd had.-'wat ze wist. Ein- op en tegelijkertijd stelde ik vast, „Wat is het?" fluisterde ik.
delijb zuchtte ze en zei: „Ik kan dat Joe met meer in de kamer was. „Zo vast als twee maal twee vier
w™,. hii het iicht aandraaide en de deur
ren. waarom er een hamer in de ODJmljrt waardoor n ome wee
heeft ze hem eruit gehaald en toen m-„„ ,rn„„ ar1
Hij ging voor en ik volgde.
Richard en Berg waren aan het
eenentwintigen bij het licht van
een kaars.
„Lukt het nogal?", vroeg Joe.
„Nou", zei Richard, „ik heb drie
dollar verloren."
CWordt vervolgd.)
(De rert&ctie behoudt zich her recht
voor ingezonden stukken voor deze
ruhriek te bekorten. Anonieme stukken
?aan In d« prallemandï.
Ik heb als student van de Ned.
Ec. Hoogeschool te Rotterdam een
schrijven van het Studenten Oplei
dingscentrum Rotterdam (gelieerd
met het gewest Rotterdam van het
Nationaal Instituut Steun Wettig Ge
zag. Red.) ontvangen. Deze convo
catie is op een dergelijke naïeve
wijze gesteld, dat ik geneigd zou
2ijn te geloven, dat deze voor wel
zeer eenvoudigen van geest bestemd
moet zyn. Ik wil op de verschillen
de halfwaarheden van deze convo
catie met ingaan. Een zin heeft mij
echter pijnlijk getroffen. Ik zal de
gehele alinea weergeven:
„Hpt gevaar van een agressie uit
het Oosten is immers niet alleen
een militaire zaak. De diepe ach
tergrond xran de tegenstellingen is
gelegen m de ideologische verschil
len. Daarom wordt voor de verde
diging van het Westen tn de meest
ruime zin, een dringend beroep ge
daan op de studenten, want als het
intellect niet het voorbeeld geeft,
wie zal het dan moeten doen? De
massa, die niets te verhezen heeft,
soms alleen?"
Wij kunnen uit bovenstaande pas
sage opmaken, dat volgens de heer
K. M. Mo or] ach l onderteken aar van
de convocatie. Red.) de massa van
het Nederlandse Volk vrijheid van
meningsuiting niet waardeert en dus
uit ideologische overwegingen geen
interesse zal hebbon zich te verde
digen tegen de Sowjet-impcrjalisten.
EEN STUDENT
(Steun Wettig Gezag bedoelt het
waarschijnlijk u'el goed. maar
slaagt er_ tamelijk hardnekkig niet
in, dr juiste toon te vinden. Dit ts
onzes inziens de voornaamste re
den, dat deze instelling in de grote
steden zo weinig succes heeftHet
ontbreekt haar aan een geharnaste
ideologische achtergrond, die haar
bestaan zou rechtvaardigen n iet al
leen, in de ogen van de intellectue-
Een dans-recital van Liesbeth van
Buul is een ernstige zaak; haar
laatste optreden dateert al weer van
enige tijd terug en op de avond,
die zij Zondag m de Lantaren voor
een. vrij grote schare belangstel
lenden. gaf, waren de ernstige zorg
en ijverige studie die zij aan een
nieuw programma in samenwer
king met de componist-begeleider
Norbert Loeser besteed heeft, dui
delijk te merken.
Toch zouden we wensen, dat die
serieuze instelling, welke in het
stadium van voorbereiding zo nut
tig en noodzakelijk is minder sterk
sprak uit haar wijze van optreden,
haar manier van dansen, die nog
zo zwaar en gespannen is. dat het
vuur van werkelijke dansvreugde
slechts zelden een kans krijgt om
licht en stralend op te vlammen.
Ha3r dansen wekt de indruk dat
Liesbeth van Buul in een alles
beheersend streven naar expressivi
teit. naar het voordragen van diepe.
vaak tragische
van de licha
een harmoms-
van een aestr
geheel te veel
In haar suite
guren vielen de
Men. de eisen
rhniek, van
'd. kortom
-angend
"rii est.
che fi-
laatste
dans te waarderen u na de pauze
toonde ze in de reprise Piëta mis
schien wel haar beste capaciteiten,
maar noch het nieuwe nummer
Slangen bezwering noch Het weer-
poppetje heeft ons bijzonder kun
nen boeien. Voor de vele costuums
kon men zich een gelukkiger op
lossing naar kleur en coupe voor
stellen, al dient men er rekening
mee te houden, dat de danseres
deze geheel zelfstandig heeft moe
ten ontwerpen.
Het publiek toonde zich zeer er
kentelijk en voor applaus en bloe
men heeft Liesbeth van Buul ge
dankt met enkele bisseringen.
H. F. REEDIJK.
lev, maar ook van de „massa, die
niets te verliezen heefV'. Welke
icovdfriijk» Urden stfllcn dit soort
circulaires samen? Drukt "de ter
minologie, die de inzender terecht
signaleertde mening uit van de
te goeder naam en faam bekende
politieke figuren uan. democrati
sche huize, die met hun naam deze
lading dekken? Red.),
