VAN MOEDER DOORSNEE
Friezen of dooien om
Haagse Hofvijver
de
Amerikaan dreef met poes en
papegaai 10.400 km op vlot
Id de wandeling: BOB
voor haar kleinkinderen
OMA DOTJE;
het meest Hollandse
de stem van het Hollandse huis
BALANS VAN HET BINNENHOF
BERT
Geheimzinnigste spionnage-
zaak van na de oorlog
Rattenverdelger no. één in
Oostzaan op oorlogspad
GELEZEN-
over
Sophie I
Stein
Pijn
AKKERTJE
Yan Kleffens
sprak op dag
der YN
Duitse socialisten
tegen Saarregeling
Vier gewonden toen
•auto boom ramde
Goederentrein liep
bij Eindhoven uit
de rails
Rijpe aardbeien van
koude grond geplukt
in Zeeuivse kassen
Weer een top van de
Himalaya beklommen
Gevecht met 'n
2 m lange haai
hoofdpijn
RHEUMIN
Ae&t/
Knm
Gegarandeerd 100pCt succes"
en gewogen
-jandag 25 October 19o-i
i
3
Ket meest Hollandse van het Hollandse huis is wel die
stem van moeder Doorsnee, geloof ik. Niet dat de anderen
iets buitenlands zouden hebben, maar moeder Doorsnee is
zo nuchter, zo simpel. De stem hoeft alleen maar te zeg
gen: O. Nou... Dan is plotseling alles weer in 't evenwicht
teruggebracht en de bovenmatige opwinding of het boven
matige sentiment ebt af. Een van de plezierige dingen van
ons land is, dat de moeders op een bepaalde manier „O.
Nou..." zeggen, op zó'n manier dat de rest van de familie
alles weer ineens in normale proportie* ziet. Misschien
houdt daarom iedereen zo van die stem, die met een en
kele klank de Hollandse moeder kan typeren. Het is een
knappe stem. Overigens, die stem behoort aan
Sophie Stein, en 't is natuurlijk niet alleen de
stem die het 'm doet, maar voornamelijk de per
soonlijkheid erachter. Zoals het altijd om de
persoonlijkheid erachter gaat.
SOPHIE STEIN dus. In de wan
deling Bob. Of wandeling
Nee. ik heb haar nooit zien wande
len, integendeel ik heb haar zien
zitten. Vaak. In haar popperig klei
ne flatje en ze zit dar. achter een
tafel vol zelfgemaakte chocoladc-
cake (met van die lagen om en om
•weet u wel?), petits fours, bonbons,
thee, pasteitjes, worstjes, gebakken
peterselie, appelbollen en nog ze
ven en tachtig appetijtelijke en
kleurige hapjes zus en zo. Alles met
servetjes en prikkertjes en bloe
metjes en zij zit daar dan te scha
teren om iets zodat de chocolade-
cake schudt en zijzelf ook. Eet JU
niets. Bob?
Nee nee, zegt ze dan met het ge
baar van bovenmenselijke verza
king dat zo typisch is voor alle ge
vulde vrouwen die aan een goed-
voorziene tafel zitten. Nee nee, let
maar niet op mij. Ik eet nooit...
DmoedeTeldieemal2v wil Hwo?den Jtïjd zegt: Wat ben je toch een ze mijn idee van een reclame-
moeder, d.e mager^.aanJv:°.el.e.n_ ien campagne zo goed vinden, dan
OMA
DOTJE
MOE
DOOR
SNEE
(Advertentie l.M.)
Bestrijdt
prikkelhoest
er» kuchen door
een regelmatig
gebruik ven
™Maar Selo^ah?ng22eriode toch Rend actrS is eïdiJvoo?dïradio hoef je 't niet te doen hoor!
ie" mo«t meeslepende zaligheden Sfnj?J£v<Jmoeder speelt van andere Als je gèen zin hebt.
met veel
de" meest meeslepende zaligheden £fn|rootmt
lijk moest ze niet probei en slank nadr TOCn e.?ns Viasen ais ik ze zie,
te worden, die Bob
voorbeeld van
zijn en toch mooi".
Ineens krijg ik een reusachtig
idee voor een reclame-campagne
van banketbakkers: een campagne
tegen de vermagermgsboeken en
dieetbrochures, een campagne tegen
de Hauser-hausse, Dat moet dan
zijn een foto van Bob en daaronder
"Word dik! Blijf mooi'. Want ze is zo
mcoi. Ik vind het een groot genoe
gen haar te zien zitten, chocolade
cake of niet, met haar witte krullen,
haar meisjes-glimlach en haar zeld
zame zwarte spot-ogen die ook .zo
kinderlijk argeloos en zo moederlijk
vermanend kunnen zijn.
ZE praat en dat spreekt van
zelf over haar zoon, die luite
nant-kolonel is, en over zijn vrouw
die haar schoondochter is En die
zij beide toen de oorlog was afge
lopen in geen elf jaar had gezien.
Want hü zat in Indonesië. Hij kon
niet hier komen, zegt ze, dus ben
ik maar naar hem gegaan Met de
Niwin heb ik een tournee gemaakt
daar. Veertig voorstellingen in der
tig dagen, soms al een voorstelling
om 20 uur 's morgens. In een jeep
ben ik over de hele archipel ge
sleurd neem nog een tompouce
in een jeep, over trechtergaten,
in de tropische hitte, maar ik kon
tenminste mijn zoon en mijn schoon
dochter zien, als ik vrij was. Maar
dat is allemaal al weer lang gele
den en nu zitten ze in Den Haag.
En af en toe gaat Sophie Stein met
cadeautjes beladen naar de klein
kinderen kijken.
Als ze dan aan 't station uit de
taxi stapt en ze vraagt: Hoeveel
krijgt u chauffeur, dan zegt de
chauffeur: Twee gulden negentig,
mevrouw Doorsnee.
En als ze in de trein stapt en een
meneer legt haar pakjes m het net
en zij zegt dan: dat is heel vrien
delijk van u, dank u wel dan
verstijft de meneer in zijn bewe
gingen en kijkt haar getroffen aan
met de blik in zijn'ogen van: Hé?
Is het mogelijk dat...
Het moet heel gek zijn, een stem
te hebben die bijna iedere Neder
lander kent en hérkent.
jV/ï AAR als ze dan in Den Haag
a v 1 komt, in de straat waar ze
moet zijn, dan staan daar om en
nabjj vyftig kinderen te drommen
en te juichen: Oma Dotje! Oma
Dotje!
Ze is niet van alle vijftig de oma,
maar het krioelt zo om haar heen
dat ze moeite heeft de vier was
echte kleinkinderen eruit te pikken.
Oma Dotje! Oma Dotje!
Zon oemen ze haar, omdat ze zelf
Zn is een ze nog erg jong en ze
hoe "men dik kan vinde" het denk ik allemaal erg
,noe men gis gewoon. Dag Bob, als je dit leest
zal je wel zeggen: „O. Noumet
moeder Doorsnee's stem.
\7 ERGEEF je 't me, dat ik
dat zei.van dik en mooi'
en zo? En als die banketbak
kers naar je toe komen, omdat
ANNIE M. G. SCHMIDT.
t Adv-PTTpvtie I M I
door welke oorraak ook
Afeem'
Vervolg vim patf- I
van het ..Office of Strategie Service",
de Amerikaanse spionnage-organisa-
tie, die werd geleid door Allan W.
Dulles, de broeder van de huidige
Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, John Foster Dulles.
Aan deze organisatie bewees Field
uiterst belangrijke diensten daar hij
als geen andere Amerikaan verbin
dingen had met de Duitse en de
Franse ondergrondse bewegingen.
Later hebben Stalin en Ulbricht
Duitse communisten van verraad
beschuldigd, omdat zij met. Noel
Field, die toen een „agent van het
Amerikaanse imperialisme" werd
genoemd, hadden samengewerkt.
Sommigen van deze mensen zuchten
nog in Ooatduitse gevangenissen.
Na de oorlog hielden Field en
zijn vrouw zich bezig met het in
richten van kindertehuizen en me
dische hulpstations in het door hon
ger en ziekten geteisterde Polen en
Tsjechoslowakije. In die jaren ver
speelde hij iets van het vertrouwen
van Washington, waar de jacht op
communisten een steeds grotere
omvang aannam. Toch schijnt hij
in 1949 met de gedachte te hebben
rondgelopen, naar Amerika terug-te
keren. Maar in Mei van dat jaar
werd hij in Praag beschuldigd van
spionnage, gearresteerd. Zijn vrouw,
die op dat ogenblik in Genève ver
toefde en zijn broeder, Hermann,
die naar Europa was gekomen om
een congres van architecten bij te
wonen, snelden hem te hulp. In
Praag verwees men hen naar War
schau en daar verdwenen zij.
Op even onnozele wijze hep Eri-
ka Wallach in de val. Erika was
een Joods meisje, dat vóór de oor
log door de Fields als dokter was
geadopteerd. Zij meende, dat het
haar plicht was. een poging te on
dernemen om haar aangenomen
ouders te redden. Het laatst zag
men haar in 1950 in Berlijn. Toen
de Amerikaanse ambassadeur kort
daarop in Moskou nog eens naar
het verblijf van de Fields infor
meerde, verklaarde Molotow niets
van de gehele aangelegenheid af
te weten!
In het begin van deze maand
verscheen nu. na een vlucht uit
Oost-Eerlijn, de vroegere chef van
de Poolse geheime dienst. Swiatlo,
in Washington en vertelde daar,
wat hij van de Fields wist. Her
mann, die hij persoonlijk had ge
arresteerd. verbleef in een Poolse
gevangenis, hoewel hem geen mis
drijf ten laste was gelegd. Noel
Field en zijn vrouw waren in 1949
naar Boedapest gebracht en daar
beschuldigd van samenzwering met
Rajk, de „uitgezuiverde" en later
geëxecuteerde communistische mi
nister van Buitenlandse Zaken van
Hongarije. Swiatlo achtte de nans
groot, dat zij in de gevangenis ..ge
storven" zouden zijn. Noêl Field
wist al te veel van hetgeen erach
ter het ijzeren gordijn gebeurd is....
Naar aanleiding van de verkla
ringen van Swiatlo kwam Washing
ton, dat van de inhoud er van zon
der twijfel reeds lang op de hoog
te was, in actie. Tot de Poolse en
Hongaarse leiders werd de eis ge
richt, de Amerikaanse consuls in
Warschau en Boedapest bij de
Fields toe te laten. Warschau heeft
nu gereageerd met de vrijlating van
de volkomen onschuldige Hermann
Field. Msar Boedapest zwijgt nog.
NEW YORK. Op de drempel
van het tiende jaar sinds het hand
vest der V.N. tot stand kwam bij de
historische plechtigheden in San
Francisco, hebben de staatslieden der
wereld de V.N. Zondag er op gewe
zen, dat de V.N. nog steeds de beste
hoop op vrede bieden.
In een speciale plechtigheid, wel
ke gehouden werd_ in de zaal oer
Algemene Vergadering der V.N. ver
klaarde secretaris-generaal D. A. G.
Hammarskjóld: „Deze dag herinnert
ons aan onze plicht om buiten onze
nationale grenzen te kijken naar de
universele noden."
Mr. E. van Kleffens, de voorzitter
van de Algemene Vergadering, zei,
dat een bescheiden begin gemaakt
is om de brede economische kloof
smaller te maken, welke er bestaat
tussen sterk ontwikkelde en min
der ontwikkelde landen.
Een concert onder leiding van de
Franse dirigent Charles Munch werd
tussen de plechtigheden uitgevoerd.
Het begon met „De mars der V.N."
van Sjostakowitsj.
BONN. De Westduitse sociaal
democraten hebben Zaterdag de op
lossing van de Saarkwestie, die in
Parijs door bondskanselier Adenauer
en premier Memlès-France bereikt is
van de hand gewezen. In een for
mele verklaring van het hoofdbu
reau van de socialistische partij
wordt gezegd, dat de oplossing on
aanvaardbaar was, omdat deze te
veel elementen bevat, welke wijzen
op een definitieve scheiding van liet
gebied van Duitsland.
De leiders van de regeringscoalitie,
die de bondskanselier naar Parijs
vergezeld hadden, waren minder en
thousiast over de uitslag van de Pa-
njse besorekingen dan Adenauer.
Thomas Dehler, de voorzitter van
de vrije democratische partij zei:
„Wat in Parijs overeengekomen is
ten aanzien van de Saar is oedroe-
vend en teleurstellend".
Kapelaan anderhalf uur
achter stuur bekneld
ZEELAND Een Citroen ramde
Zondagmiddag tussen de Noordbra-
bantsc dorpen Zeeland en Reck met
vrij grote snelheid een boom. De
bestuurder, kapelaan Schoenmaker
uit Eindhoven,*en zijn passagiers, de
heer en mevrouw H-, uit dezelfde
stad, met hun dochter, werden ge
wond mejuffrouw H. licht, de
anderen ernstig.
Men had anderhalf uur nodig om
de kapelaan achter 't stuur van zijn
zwaar beschadigde wagen vandaan
te halen.
De oorzaak van het ongeval is
waarschijnlijk te wijten aan een
moment van onoplettendheid van de
chauffeur.
EINDHOVFN Zondagmidag om
ongeveer kwart over een is een goe
derentrein uit Duitsland, bestaande
uit een stoomlocomotief en vier wa
gons vlak voor het emplacement
van Eindhoven op een wissel uit de
rails gelopen.
Persoonlijke ongelukken deden
zich met voor en de dienstregeling
ondervond van het ongeval weinig
hinder.
Een spoor van de lijn naar Hel
mond was gedurende de oprui
mingswerkzaamheden, die tot laat
m de avond duurden, versperd
Over de oorzaak van het dérail
lement waren tot vanmorgen nog
geen bijzonderheden bekend.
KAPELLE Het is in Zeeland
nog niet vaak gebeurd dat er in
het laatst van October van de kou
de grond nog rijpe aardbeien wor
den geplukt. Zaterdag echter heeft
de heer J. Hoogstrate nog vijf ki
lo geplukt. Ze bleken zeer goed te
zijn.
(Van onze parlementaire redacteur)
WIË nog steeds een bezoek aan het Binnenhof op zijn program heeft
staan en nu gelegenheid heeft zou deze week best eens kunnen
komen kijken. Het kost niets en er is bijna altijd plaats. Beide Kamers
komen ïn actie en de agenda's zjjn wel aantrekkelijk. De keus lijkt mis
schien niet eens eenvoudig. Hoewel de Eerste Kamer de bezoekers van
haar publieke tribune slechts ccn ongemakkelijke staanplaats offreert, zou
men morgen toch het eerst daarheen z(j« schreden moeten richten. Onze
vyftig senatoren zullen nl, geconfronteerd worden met de plechtige eed
of belofte welke zij bij hun installatie hebben afgelegd, waarbij zij
zich hebben verbonden tot: getrouwheid aan de Grondwet. Zij moeten be
slissen over het Statu ut (reglement), dat Suriname en de Nederlandse Antil
len tot gelijkwaardige delen van ons Koninkrijk wil promoveren,
TJ herinnert zich hoe spannend het -
met dit stuk vrucht van moeizaam
overleg met de West in de Tweede
Kamer is verlept.n. Buna iedereen
was er gelukkig mee en „ons aller
Jeanne" zoals men mevr. Forta-
nier-de Wit achter haar rug oleegt
te noemen sprak er zelfs in het
papiaments haar vreugde ovei uit.
Toen voelde haar fractieleider Oud
zich geroepen te beweren, dat voor
stemmen op schending van de Gi ond-
wet zou neerkomen. Als een hoog
leraar in het staatsrecht zoiets zegt,
maakt dat indruk. De verhouding
met de West leek op springen te
staan. En dies begon men geagiteerd
naar alle uithoeken van het conti
nent te bellen om afwezige leden te
rug te roepen. Het slot deed haast
aan een klucht denken. De A.K -
fractieleider Schouten had als maar
bezwaren staan maken. En toen viel
op het beslissende moment zijn bele
groep, onder leiding van dr. Bruins
Slot hem af. Zo kreegm inister Kern
kamp wat hij verdiende: een zeer
ruime 2/3 meerderheid.
Eigenwijs
T-T OE zal het in de Eerste Kamer
gaan? Wie het Vuor.opig Ver
slag poogt te ontraadselen wat
een riskante bezigheid is stuit
allereerst op „verscheidene leden",
die zich bij dr. Bruins Slot aanslui
ten. Dat zullen dus wellicht de ze
ven anti-revolutionnairen zijn. Dan
zijn er „ettelijke leden", die geen uit
weg zien om te ontkomen aan de on
grondwettigheid van het Statuut. Zij
citeren prof. Oud en dat dcet denken
aan de vier liberale senatoren, hoe
wel hun sarcastische aanvoerder Mo
lenaar eigenlijk een te eigenzinnig
man is om bij voorbaat volgzaam
heid van te verwachten. Hij wijkt
nogal eens van Oud af. Men zegt
wel, dat dit komt omdat deze oud-
vrijheidsbonder zich niet zo maar
wil schikken naar de directieven van
KATMANDOE. Een Oosten
rijkse expeditie is er op 19 October
in geslaagd de top van de 8.100
meter hoge Tjso Ojoe, een der top
pen van de Himalaya, te beklim
men, aldus een radiobericht van de
expeditie, dat in Katmandoe is ont
vangen.
In 1952 was een poging van een
Britse expeditie om deze berg te be
klimmen, mislukt. De top werd be
reikt door de expeditieleider, dr
Tichy, en een der leden. Zij waren
vergezeld van een Sjerpa-gias.
Volgens het radio-bericht heeft dr
Tichy, een 42-jarige Weense geoloog,
bij de beklimming bevroren handen
opgelopen en gevreesd wordt, dat
hij enige vingers zal moeten missen.
De Tsjo Ojoe is op zes na de hoog
ste bergtop ter wereld.
Vice-voorzitter K.V.P.
Chr. G, Matser, treedt af
NIJMEGEN De heer Chr. G.
Matser, burgemeester van Arnhem,
zal binnenkort zijn functie van vice-
voorzitter van de Katholieke Volks
Partij neerleggen. De heer Matser
heeft dit besluit genomen, wegens
drukke werkzaamheden.
SOPHIE STEIN GEZELLIG THUIS
NEW YORK. De 61-jarige Ame
rikaan William Willis is weer veilig
bij moeder de vrouw. Willts is op
een vlot van balsa-hout in 115 dagen
van Peru naar Pago-Pago op de Sa-
moa-eilanden gedreven. Met zijn 1.at
„Meekie" en tot drie dagen voor
het einde van de reis zijn pape
gaai „Eekie" als enige reisgezellen
legde hij de afstand van 10.400 km.
af. Willis is 2400 kin. oerder gedre-
ander over Willis* avonturen bekend
dek van het vlot bleef liggen. Willis
kon zich vastgrijpen aan de lijn, die
aan het vlot bevestigd was. Spoedig
stond die met al te sterke. 50 meter
lange, lijn strak. Heel voorzichtig
heeft hij zich weer naar het vlot on
getrokken Tot zijn opluchting was
de haai verdwenen, toen hij daar
aankwam.
De papegaai Eekie is drie dagen
voor zyn baas de Somoa-eilanden be-
MWISTER KERNKAMP
Voldoende steun....?
een ex-vrijzinnig-democraat. De ei
gen-wijsheid van de 66-jariqe Leidse
hoogleraar lijkt een meer gerede
verklaring; dit zij gezegd met res
pect voor de oerdegelijkheid en
knapheid, waarmee hij zijn hoge
ambt vervult. Doch dit héél terzijde:
de stand is dan 74.
De „vele leden", die met voldoe
ning constateren, dat de Tweede Ka
mer met grote meerderheid als
mede de Staten van Suriname en de
Nederlandse Antillen het ontwerp
met algemene stemmen hebben aan
genomen en die er verder eigen
lijk niet veel meer over willen zeg
gen rieken (door hun woordkeus
over de voormalige „koloniale" ver
houding) naar de veertien socialis
ten. Het zou dan 214 worden. Ver
volgens zijn er „Vele Andere leden"
en dat moeten dan wel de KVP-
senatoren zijn, die verklaren in te
stemmen met het standmint der re
gering, dat het Statuut niet tegen de
grondwet indruist. Het zijn de he
ren-zeventien. En men zou minister
Kernkamp dus alweer kunnen feli
citeren met z'n 33 van de 50 stem
men als niet „Enkele leden, die
hetzelfde politieke beginsel zijn toe
gedaan" toch bezwaren hadden geop
perd. Er is hier dus een in zichzelf
verdeelde fractie aan het woord. Dat
wordt een interessant geval, omdat
er verder nog slechts „Enige leden"
zijn, die menen, dat het Statuut niet
van ongrondwettigheid kan worden
vrijgepleit. Die verdeelde fractie zou
dus wel eens op de wip kunnen zit
ten bil de vraag of het wetsontwerp
een 2/3 meerderheid zal halen. Blijk
baar vreest die minderheid dat ook.
Want zij liet al weten, dat zij voor
het ontwerp zou stemmen mits de
regering zou beloven, dat door her
nieuwd overleg met de West. het
Statuut van zijn grondwet-schennen-
de trekjes zou worden verlost. Maar
in de Memorie van Antwoord wei
gerde de regering die belofte te doen.
Het zou dus nog wel eens kunnen
gaan spannen. Doch Je overredings
kracht der regering is bij de Sena
toren altijd wat groter dan bij de
honderd „jongelingen" van de over
kant. Het kan vriezen en dooien
rond de Hofvijver!
Over het Fries
J2T ET zal vfDriezen in de Tweede
1 1 Kamer. Zal zij, terwijl de Sena
toren de West emanciperen, ons land
tot een kolonie van de V.S. degra
deren? Het laatste zullen de commu
nisten wel beweren, als morgen de
overeenkomst tot het statiohneren
van een Amerikaanse squadron op
Soestcrberg in behandeling komt.
Het is een mistekening van dezelfde
aard als de jonge, vrijgezellige se
nator Diepenhorst eens critiseerde,
„De betekenis van het Friese volk"
zei hij. slaat men een enkele keer zo
hoog aan, dat het de moederstam
van Engelsen en Amerikanen wordt".
Hij hoopte niet, dat dit gegeven de
CPN tot royenng van haar Friese
leden nopen zou
Hij zei dit met om het Friese volk
onaangenaam te zijn. Hij beweerde
zelfs het bij uitstek hoog te achten,
al bekroop hem wel eens de twijfel
of het omgekeerde het geval was.
Eens in Friesland een spreekbeurt
vervullend, was hij nauwelijks uit
gesproken. of van alle zijden weer
klonk de roep: „schoft, schoft". En
al koestorde hy by dieper nadenken
de hoop, dat men niet hem. maar
de schafttijd of de pauze op het oog
had. geheel gerust was hij er niet
over.
Te dom
WAT de taalmoeilijkheden in
Friesland betreft: prof. Ger-
bapdv heeft eens verteld, hoe hij als
kleine ion een psalmen moest leren:
In het Fries kon hij het in drie mi
nuten; in 't Nederlands; hij wist er
geen raad mee cn zijn zuster, die
hem overhoorde, zei: ..Schei maar
uit, je snapt er niets van, je bent
te dom."
Toen hij op school kwam merkte
hij. dat wanneer de meester sprak
over een paard, hij daarmee een
hvnsder" bedoelde, en dat. wanneer
hij begon over pen kievit, hij 't had
over een „liip". Dat zijn zo de pro
blemen van een Fries kind op een
cchoeJ met Nederlands als voertaal.
Tn '27werden door twee sena
toren Croles (AR> en de Vries
(CHTJj al vragen gesteld over het
onderwiis in do Friese taal. Deze
week zal een wetsontwerp tot rege
ling van het onderwijs in de Friese
taal en het. pebmik daarvan als voer
taal bii het LO, aan dp orde komen.
Fr priikt onder het Voorlonig ver-
slag niet de naam van een Fries
rannnrfeur. Het stuk is nl. in handen
gesteld van do vaste Onderwüscom-
mïs«ie. Wol ..ving een van de aan
wezige Ti leden, zo reet 't verst?
ziin betoog aan met te wnzen oo de
tragiek van het Friese volk. - maar:
het werd echter weinig opnortuun
gparht thans op de algemene vraag
stukken m. b. t. minderheden in te
gaan.
(Advertentie l.M.)
ven dan het befaamde vlot „Kon geworden. Hy meent, dat zijn vlot reikte in een onbewaakt ogenblik
Ttki tn 1047. alleen door de speciale constructie
Aan de journalisten, die hem op de hevige stormen, waarmee hij te
het vliegveld te San Francisco op- kampen heeft gehad, heeft kunnen
wachtten, toen hij daar tijdens zijn doorstaan.
reis naar New York aankwam, wil
de de avonturier met veel vertellen.
Hij is van plan over zijn tocht een
boek te schrijven. Ook heeft hij
reeds met een aantal bladen een
contract gesloten voor een reeks ar
tikelen.. Het welslagen van zijn on- ,,„B «YCIl
derneming noemde de heer Willis zich voorover bukte
Eén heel gevaarlijk avontuur heeft
Wilhs beleefd: op een kwade dag
beet een haai in het aas, dat hij had
uitgegooid. Hij trok het zeemonster,
dat bijna twee meter lang bleek te
zijn, aan de boegzijde van zijn vlot
,De zeven zusjes" omhoog. Toen hij
u..u.de haak uit
een kwestie van superioriteit van de bek van de haai te halen, gleed
de geest over de stof,.niets anders1;. Willis uit. Zijn rechterhand kwam m
Intussen is dank zjj de Australï- de open gesperde bek terecht, waar-
sche journalist Tom Farrell, die de door hij een diepe snee in duim en
Amerikaan van Pago-Fago naar Sa- pols opliep. Bovendien raakte de
van heeft gevlogen, wel het een en man te water, terwijl de haai op het
door de kat Meokie opgepeuzeld. Dit
trieste voorval heeft aan Willis' lief
de voor zijn poes niets kunnen af
doen. Toen hij eenmaal vaste grond
onder de voeten had was er maar
één ding, dat hem bezig hield: zou
de Amerikaanse douane Meekie het
land binnen laten? Gelukkig hebben
de immigratie-ambtenaren afgezien
van een uitvoerig onderzoek naar de
politieke antecedenten van het lieve
dier.
Willis vertrouwde Farrell toe. dat
hij van nautische instrumenten geen
notie had, Zelfs zijn chronometer
had hy niet kunnen gebruiken: „Zo
dra tk het ding ging opwinden, sloe
gen de wyzers op hol
(Van onze correspondent)
OOSTZAAN. Drieduizend van
de ruim zesduizend ratten, die in
de omgeving van en op de vuilnis
stortplaats wonen, hebben op het
ogenblik verschrikkelijke slaap. Ga
pend en met de ogen knipperend
sjouwen zy door hun holen en gan
gen rond, verbaasd naar hun drie
duizend mede-bewoners kykend
die reeds diep liggen te slapen. Mor
gen zullen ze alle zesduizend sla
pen, en over nog een paar dagen
zün ze allemaal dood.
Ten minste, als de vex-wachtingcn
in Nederlands rattenvanger J,
Oh schlager uit Maastricht bewaar
heid worden, zullen er aan het eind
can deze weck geen levende ratten
meer zijn bij de vuilnisbelt. Zater
dag hebben ze van zijn rattenver
delgingsmiddel geheim als de
atoombom gesnoept.
De heer Olischlager heeft een
paar weken geleden, toen hij van
de Oostzaanse ratter.plaag hoorde,
aangeboden de gemeente gratis van
het ongedierte af te helpen. Dit
deed hen niet omdat hij philantroop
is, maar omdat hij op het ogenblik
voldoende verdient met ratten ver
delgen elders, en op deze manier
meer bekendheid hoopt te verwer
ven als rattenvanger nummer één
van Nederland.
Het gemeentebestuur heeft hem
geschreven dat hij komen mocht en
dat hij, zoals hij had verzocht, een
schriftelijke verklaring kon krijgen,
waarin de resultaten van zijn cam
pagne goed of slecht zullen
zijn opgetekend. En aangezien dé
heer Olischlager een onbegrensd
vertrouwen in zijn exclusieve ver-
delgingsmiddel heeft nam hij dat
aanbod aan Hij kwam Zaterdag
met enkele assistenten, strooide
kwistig brood met vergif en een
lokmiddel rond en zal Vrijdag sa
men met de burgemeester gaan kij
ken wat het resultaat is. Hij garan
deert honderd procent succes. Als
ook maar één rat uit zyn diepe
slaap ontwaakt mocht zijn, zal hij
die ene persoonlijk ook verdelgen.
Eveneens gratis.
HOE Bambi opgroeide la een Deen»
dorpje van John Hartmann, is een.
soort sprookje, een boekje om de» kin
deren voor het naar bed gaan, een
stukje uit voor te lezen. Een kinder
boekje dus. Deze Bambi wordt door een
Deense boer gevonden, thuis opgevoed
cn ze wordt dikke vrienden met haar
mensenvrienden. Zo zelfs, dat ze haar
jongen mee naar de boerderij brengt,
wat allemaal aanleiding is tot het ma
ken van vele foto's, de een aardig, de
ander minder sprekend en het ver
haaltje dat dus kinderlijk is geschre
ven. (Uitgeverij Ploegsma. Amsterdam,
prijs 1,95.)
Op de vraag „kunnen dieren liefheb
ben d.w.z. elkaar, geeft het boek
van Prof. Dr. tv. van Buddenbrock:
Het liefdesleven der dieren over het
algemeen een treffend antwoord. Na
een wat taai begin over celbouw. be
vruchting en celdeling, vertelt de
schrijver bijzonder Interessante zaken
over allerlei plichtplegingen of juist
de afwezigheid daarvan, van ontzaglijk
veel verschillende dieren. Van pantof
feldiertjes tot de gaiwespen, van het
vogelbekdier tot het zeepaardje. D«
amateur-bioloog en zij die zich aan
deze wat grootse benoeming verwant
voelen, moet zich ai dikwijls hebben
afgevraagd hoe „zus" nu gaat, en „zo"
verloopL. Op zeer vele van die vragen
vindt men in dit boek het antivoord.
De schrijver trekt dtkwüls verrassende
paral ellen met de handelwijzen onder
f vrij wel» gelijke omstandigheden van
ons mensen, John Kooy vertaalde het
boek De tekeningen zijn duidelijk, hoe.
wel niet overal even geslaagd. Dat laat
ste geldt tevens voor enkele foto's die
een storende retouche vertonen of ge
deeltelijk zeer onscherp zfjn.
Overigens een goede gedachte van
Uitg. Bom ÏS\V. te Amsterdam, dit
boek de natuurliefhebber in handen te
geven. Prijs 8,90.
