WY8ERT
I
Weet Hammarskjöld-
nu wat China wil?,
rechtszaak
Yiruly geeft reeks
practische wenken
Aantal eerstejaars
studenten gestegen
Opzet van onderneming
wekt verwachtingen
I
Betere zaklantaarn had
mensenlevens gescheeld
Verkeersmisdrijven in
1953 verminderd
Miss Millscomponiste ,sBoomps-
a-daisy in Londen overleden
Voorts.
Revanche
- die in Peking sprak over gevangen vliegers -
Hammarskjöld
op terugweg
Meeste gevallen:
rijden onder de
invloed
luist nu!
Meer afgestudeerden
in 1953-'54
Toename van
21 procent
„Katingo" binnenkort
weer vlot
Jonge Britse
TV-kijkers
missen „Muffin
Ex-maarschalk
Graziani (72)
overleden
i
Dinsdag 11 Januari 1955
X-T AMMARSKJÖLD, de serretaris-
•l--1 generaal van de Verenigde Na
ties, is nu al weer op z^jn terugweg
uit Peking. Hij heeft daar verschil
lende, en heel lange gesprekken ge
voerd met Tsjne En-Lai, de minister
president, Hebben zij het alleen over
de elf Amerikaanse krijgsgevangen
vliegers gehad? Dit geval is eenvou
dig genoeg. Daarover waren alle le
den van de V.N. het eens, met uit
zondering van de cliënten van Rusland en enige staten', die het op het
ogenblik bij Peking niet willen verkerven. Wie nog getwijfeld heeft in de
aangelegenheid van de - op zich zelf volkomen onwaarschijnlijke
kwestie van de „baciilenoorlog", kan moeilijk nog voorbehoud koesteren
In dit geval, nu het overduidelijk geworden is dat die hele agitatie over
de bacillen een uit het niets geschapen propaganda-constructie is geweest
waarvoor men getulgenverklaringer. afgeperst had met de nu wel voldoend
bekende middelen. Aan communistische kant spreekt men nu ook liever
niet meer over deze aangelegenheid.
jjE positie van de Amerikanen was
duidelijk: De mannen zyn neer
geschoten boven Korea, dat oorlogs
terrein was, en gevangen genomen.
Zij waren in uniform. Hoe konden
zij dan spionnen zijn? Verkenning
boven operatiegebied is nooit als
zodanig aangemerkt. Hebben zij in
derdaad „bekend", dan weten wij nu
ten overvloede hoe dat toegaat,
Van het begin af leek het duide
lijk: De Chinezen willen wat met
deze actie. Gijzelaars nemen is nu
eenmaal het stelsel van alle dictato
riale systemen, als zij iets bereiken
willen dat buiten hun greep ligt.
Als men te New York niets anders
gewild had dan de onvoorwaardelij
ke uitlevering te verkrijgen van het
elftal, was het dan nodig en prac
tise!), de hoogste politieke ambtenaar
in de wereld erop uit te zenden? Het
kon eenvoudiger. Hooggeplaatstheid
is nodig voor ruimte van volmacht,
niet noodzakelijkerwijze voor over-
red Ings vermogen. De taak was in dit
geval als men de Amerikaanse en
de Westerse voorstellingen geloven
mag eenvoudig een bevrijdings
actie waarbii geen tegenprestaties en
geen concessies beloofd konden wor
den. Er zijn tal van instituten, en
tal van politieke en onpolitieke figu
ren in de wereld, die meer aange
wezen leken voor het uitvoeren van
de boodschap der "VN dan juist
Hammarskjöld.
Het is de moeite waard, te letten
door
Dr. M. v. Blankenstein
op de opzet van de onderneming.
Hammarskjöld spreekt eerst met een
diplomaat van Peking. Dit is rede
lijk. Wat voor zin heeft het. te gaan
ais men niet weet of men tot China
wordt toegelaten; dan wel, of men
te Peking geopende of gesloten deu
ren vinden zal. Naar Chinese opvat
ting van het geval viel er, zonder
politieke tegenprestaties die bij
voorbaat afgewezen waren niet
over te praten. Maar bet resultaat
van deze polsing was toch, dat Ham
marskjöld welkom zou zijn.
Nu lijkt de zaak zelf heel een
voudig als de instructie voor de
afgezant. Het is een kwestie van
bepleiten en overreden. Van dis
creet waarschuwen misschien. Zou
Peking zijn armen geopend heb
ben voor een dergelijk program?
TSJOE EN-LAI
spreeuw
P zijn reis
marskiöld ex
Vi-rtols van pas*. I
gen. Er zijn liederen op de moorde
naar Frans Hosier en op de „blikken
dominé". die met kruit en lood een
arme naaister neerknalde. Buziau, wij
zeiden het al, speelde destijds de
burchtheer; en het tegenwoordige
cabaret laat niet na, aandacht te be-
sleden, in de zalen en voor de radio,
aan lieden die zich voor dc rechtbank
hebben te verantwoorden. Men kan dit
sensatiezucht noemen; maar wee het
volk, dat geen belang stelt in zijn mis
daden en zijn misdadigers!
De gewoonte, ook bij grote proces
sen zeer angstvallig de volle naam
van de verdachte(n) te verzwijgen, is
van de laatste tijd. Nog bij de Osse
zaken zijn indertijd alle namen en
vooral de bijnamen voluit vermeld.
Ieder wist toen van Piet de Hie en Toon
de Soep; en wij kunnen niet inzien,
dat dit ernstig of laakbaar is geweest.
N het buitenland is het verzwij
gen van namen of het verschralen
van namen tot nietszeggende ini
tialen nergens gewoonte. Er is ïn
Frankrijk niemand, die er aan heeft
gedacht, Dominici alleen maar D. te
noemen, zoals wij spreken van dr. O.
Merkwaardig; maar met de vermel
ding D. was het proces ook plotseling
veel onpersoonlijker geworden. Een
stuk achtergrond en entourage ware
weggevallen. Dominici, zijn familie,
zijn dorp, het zijn levende begrippen.
Men kan ons geloven als wij zeggen,
dat wij de sensatie niet beminnen.
Maar in het denatureren van een
rechtszaak, in het losmaken van een
proces van sfeer en milieu dreigt het
gevaar van vervreemding tussen
rechtspraak en publiek. En ais er
iets, vooral in Nederland, niet moet
worden bevorderd, dan is het dit.
Onlangs lazen wij in een Zwitserse
krant het verslag van twee grote
rechtszaken, waarbij, overigens op
zeer decente wijze, het hele verleden
van de overigens met hun volle na
men vermelde verdachten, was be
schreven. Afkeurenswaardig? Het is
maar, hoe men het opvat. Ongetwij
feld hebben mede hierdoor de lezers
heel wat meer begrip gehad voor de
daad en voor de daders dan door
welke verzwijgrnethode ook.
In ons land, waar men graag be
hoorlijk wil zijn en doen, hebben
degenen, die in rechtszaken liever
geen volle namen in de kranten zien,
veel bereikt. Misschien te veel. Laten
ge in 'b hemelsnaam niet proberen het
nog verder te drijven.
beraadslaagt Ham
marskjöld echter met alle leiden
de staatslieden, die hij bereiken kan.
Met Mendès-France, die niet langs
zijn weg woonde, heeft hij zelfs een
onderhoud. Waarvoor is dit alles
nodig, als het zijn plan is, zich van
politiek ten strengste te onthouden?
Nehru is niet al te hoffelijk. Wil deze
daarmede zijn afkeuring te kennen
geven, uit vrees Peking te mishagen
door, als de anderen, zyn instemming
te betonen met de missie, die op een
VN-motie van afkeuring tegen Chi
na berust? Dan is hij „plus royaliste
que le roi", monarchistischer dan de
koning zelf geweest. Want te Peking
ivordt Hammarskjöld met opmer
kelijke gastvrijheid ontvangen. Er is
voor hem een feestelijkheid waaruit
blijkt hoe ingenomen men is met
zijn bezoek. En onmiddellijk gaat
men aan het praten, uren en uren
lang en herhaaldelijk. En naar bui
ten wordt de indruk gewekt dat het
bezoek heel belangrijk is en bevre
digend in zijn beloop.
Er is werkelijk een gebrek in ver
houding tot het puriteinse, het on
verzettelijke programma van deze
reis, dat weinig meer ruimte biedt
dan voor een ja of een neen. en de
pompeuse opzet, dour keuze van per
soon, en door de besprekingen in
Amerika, Europa en Azië, die aan
het bezoek voorafgaan; en ook tot
de bejegening en tot de blijkbare ver
trouwelijkheid, die de bezoeker te
Peking ten deel vallen.
Wij moeten dus benieuwd zijn naar
hetgeen hier achteraf over bekend
worden, of blijken zal.
TNTUSSEN betuigen wij ons orfcho-
-Mox geloof in het karakter van de
missie, zoals dat te Washington is
geformuleerd. McCarthy, die door de
hevige politieke en morele averij,
welke hij in de laatste maanden op
gelopen heeft, niet ontmoedigd
schijnt, wil andere middelen dan
overreding, laat staan concessies om
de elf ongelukkige vliegers los te
krijgen. Hij kondigt een voorstel aan,
waardoor wettelijk zou worden vast-
NEW FORK. De secretaris-gene
raal der V.N., Dag Hammarskjöld, en
de premier van communistisch China,
Tsjoe En-lai, hebben Maandag hun
vierde en laatste onderhoud gehad
over de kwestie van de vrijlating van
de Amerikaanse vliegers die nog in
China worden vastgehouden.
In een gemeenschappelijk communi
qué wordt gezegd dat het overleg be
trekking heeft gehad op „kwesties,
verband houdende met de verminde
ring van de wereidspanning".
Er wordt niets gezegd over de elf
Amerikaanse vliegers, die door de
Chinezen op beschuldiging van spion-
nage tot gevangenisstraf zijn veroor
deeld, noch over de andere militairen
der V.N., die sinds de Koreaanse oor
log worden vastgehouden-
De secretaris-generaal en zijn mede
werkers zijn Dinsdagochtend ze
ven uur plaatselyke tijd per vliegtuig
uit Peking vertrokken. Diplomaten,
die aan de V.N zijn verbonden, ver
klaarden niet te weten, of het com
muniqué betekent, dat de pogingen
van de secretaris-generaal succes
hebben gehad of dat de reis tever
geefs is geweest.
gelegd dat geen steun meer verleend
zou mogen worden aan landen, die
handel drijven, of zelfs hun schepen
veroorloven voor dergelijke handel
te varen, met staten die Amerikaan
se burgers gevangen houden. Men
kan nooit weten, waartoe een. golf
van geprikkelde openbare mening
leiden kan, maar de kansen voor dit
voorstel schijnen toch niet goed. daar
McCarthy in voor hem betere dagen
als eens een voorstel van dergelyk
karakter heeft zien stranden. Maar
oppassen is voor het Witte Huis toch
de boodschap. Het Congres is nu
bijeengekomen, en president Eisen
hower heeft reeds 2ijn wetgevende
plannen bekend gemaakt. Hij kan
slechts op waarschijnlijk gedeel
telijke verwezenlijking hopen
door een meerderheid, die wellicht
uit meer Democraten dan Republi
keinen is samengesteld. Zou hij. met
een Republikeinse meerderheid in
beide huizen van het Congres met
dat alles te voorschijn hebben kun
nen komen? Het ontgaat de Repu-
r$
HAMMARSKJÖLD
.kanon.
blikeinse partijmachine, en de zo
invloedrijke rechterzijde van zijn
partij allerminst, dat hij zich niet
onthand voelt in de nieuwe parle
mentaire verhoudingen.
Zou men hem nu ervan kunnen
beschuldigen, dat hij verder gaande
politieke besprekingen met Peking
in. een Amerikaanse aangelegenheid
duldt, dan waren zijn moeilijkheden
waarlijk niet te overzien.
Laat ons dus aannemen dat men,
door de reis van Hammarskjöld, met
kanonnen, die feitelijk voor Iets an
ders gemaakt zijn dan voor mens
lievend hulpbetoon, naar spreeuwen
schiet. Zou men het tenslotte toch op
grover jachtbuit gemunt hebben,
dan moet dat weldra blijken.
DEN HAAG. In 1953 werden,
wegens misdrijven, vermeld In de
Wegenverkeerswet, minder onher
roepelijke veroordelingen uitgespro
ken dan het jaar tevoren, namelijk
5.7? 1 tegen 6.109 in 1952. Het over
grote deel daarvan betrof rijden on
der invloed van alcoholhoudende
drank n.l. 4.492 (5.002 in 1952). Per
100.000 inwoners werden 43 (48) ver
oordelingen wegens dit misdrijf on
herroepelijk.
Naar de aard van het voertuig dat
werd bestuurd, zo blijkt uit de pu
blicatie van het Centraal Bureau
voor de Statistiek waaraan wij dit ont
lenen („Toepassing der Wegenver
keerswet 1953"), kunnen de vonnis
sen als volgt worden verdeeld: 881
motorrijtuigen, 3.608 rijwielen (in
clusief bromfietsen) en 23 paarden
en wagens.
Betreffende doorrijden na ongeval
werden meer uitspraken onherroepe
lijk dan in 1952: resp. 514 en 368; ver
oorzaken van dood of zwaar licha
melijk letsel door schuld leidde tot
353 (268) veroordelingen, joy-riding
tot 328 (364).
De cijfers lopen voor sommige
rechtbanken sterk uiteen. Bij het rij
den onder invloed van sterke drank
in 'sGravenhage 15 onherroepelijke
veroordelingen per 100.000 inwoners,
tegen 118 in Roermond, bij het door-
Advertentie LM.)
Nu zoveel mensen
om U heen ver
kouden zijn, mag
U vooral Uw keel
niet verwaarlozen.
Geel de bacillen
geen kans, gebruik
;en Ttósj
er- N
DEN HAAG Uit de door het
Centraal Bureau voor de Statistiek
samengestelde statistiek van het
hoger onderwijs 1953-*54 blijkt o.m.,
dat het aantal volledig ingeschreven
studenten is verminderd van 28.660
in 1952-'S3 tot 27.987 in 1953-'54 (—2.3
procent)Daar het aantal eerstejaars
studenten in dezelfde periode is ver
meerderd moet de vermindering van
bet totaal aantal studenten het ge
volg zun van een groter vertrek.
Deze conclusie wordt bevestigd door
een groter aantal afgestudeerden dan
in het vorige studiejaar, t.w, in
totaal 3.300 dj. een stijging met 3,7
procent.
DEN HAAG. Een tussentijdse
telling van het aantal eerstejaars
studenten, door het Centraal Bureau
voor de Statistiek gehouden In Oc
tober 1954, heeft geleerd, dat het aan
tal eerstejaars, vergeleken met het
resultaat van een soortgelijk telling
in October 1953, met 21% is toege
nomen.
De stijging, welke reeds in het stu
diejaar 1953—54 was begonnen
(2%) heeft zich dus in het jaar 1954
—'55 in versterkte mate voortgezet.
Het CBS verstaat bij deze tussen
tijdse tellingen onder „eerstejaarsstu
dent", elke student, die zich voor de
eerste maal aan een bepaalde
universiteit of hogeschool laat in
schrijven, zulks in afwijking van de
in de definitieve statistiek van het
hoger onderwijs gebruikte definitie,
welke hieronder verstaat een stu
dent. die zich voor het eerst by een
universiteit of hogeschool, ongeacht
welke, laat inschrijven-
De in het studiejaar 1954'55 ge-
constateerde toeneming van het aan
tal eerstejaars was bijzonder groot
in de studierichtingen aardrijkskun
de (51%), sociologie (45%), psycho-
gie (42%) en godgeleerdheid (41%).
Verwaarloosbaar klein was de stij
ging in de faculteit der rechtsge
leerdheid (1%) en in die der land.
bouwkunde.
rijden na ongeval 21 in Groningen
tegen 1 in Almelo.
Voor de veroordeelden wegens rij
den onde. drankinvloed lag het
zwaartepunt bij de 4049 jarigen:
136 per 100.000 van genoemde leef
tijdsgroep. tegen 44 voor de 1820
jarigen. Joy-riding daarentegen
kwam het meest voor bij de jonge
ren: 38 per 100.000 bij de 1520-jari-
gen. 1 bij de 40—49-jarigen.
Van de 861 bestuurders van motor
rijtuigen. veroordeeld wegens het
ri|deri onder invloed van drank werd
in vele gevallen voor een bepaalde
tijd de rijbevoegdheid ontzegd, n.l.
aan 611 of 71
DUBLIN. Commodore A. Vlru-
ly, de 50-jarlge gezagvoerder van
jhet bij Shannon verongelukte KLM-
toestel heeft Maandag voor de Ierse
raad voor de luchtvaart verklaard
dat meer Inzittenden van de „Tri
ton" gered hadden kunnen worden,
indien dc bemanning de beschikking
had gehad over een doeltreffender
type zaklantaarn.
Hij zei, dat, de leden van de be
manning na het ongeluk in de duis
ternis maar één hand hadden kun
nen gebruiken om de passagiers te
helpen, omdat zij in de andere hand
hun zaklantaarn hadden moeten
vasthouden. Hij stelde voor een an
der type lamp in te voeren. Dit zou
een soort mijnwerkerslamp moeten
zyn of een lamp, die ir. noodgevallen
om de hals zou kunnen worden ge
hangen.
De commodore stelde verder voor
een noodverlichting aan te leggen
bij de ingang van de vliegtuigen.
Hij vertelde dat in de duisternis de
inzittenden van de „Triton" in hun
verwarring de toegangsdeur niet
hadden kunnen vinden. Een der
stewards was gevonden in een posi
tie, die erop wees dat hij gepoogd
had de deur te openen.
Viruly verklaarde \ervolgens dat
de „Triton" met draaiende motoren
in het water was terechtgekomen
met een snelheid van ongeveer 290
km p.u. Motor nummer drie werd
van het toestel afgerukt en nam een
van de reddingsvlotten mee, die in
de vleugels waren bevestigd. Het
was slechts toeval dat de andere mo
toren ook niet waren afgerukt, waar
door ook de andere reddingsvlotten
hadden kunnen verdwijnen.
Commodore Viruly achtte het zeer
belangrijk, dat een vliegtuig aan de
(Advertentie t M.)
't Is of gij de vlam uitblaast
zó prompt dooit zunrbratnioii op da
maag - met een of twee Kennies.
Hei snerpendste branden in de maag,
soms tot in dc keel toe, dooft tf on
middellijk. Talloze lijders aan bran
dend maagzuur nemen ook Renmes bij
voorbaat Bij wijze van sluitstuk op
hun maaltijd. *t Is ook zo simpel,
gewoon maar laten smelten op de
tong EnRenmes zyn nog smake
lijk ook.
grond wordt gezet met afgezette mo
toren. omdat het anders mogelijk is
dat alle reddingsvlotten worden af
gerukt. Hij vond het aanbevelens
waardig cr op toe te zien, dat alle
vliegers hiervan op de hoogte wor
den gesteld.
Amor op de Agamemnon'
In Februari huwelijk
Prinses Maria Pia
en Prins Alexander
LISSABON Prinses Maria Pia,
de dochter van ex-koning Umberto
van Ilahe zal op Zaterdag 12 Febru
ari m de parochiekerk van Cascais.
20 mul van de Portugese hoofdstad,
in het huwelijk treden met Prins
Alexander van Joego-Slavic, aldus
is gisteravond officieel medegedeeld.
Beide jonge mensen J per den el
kaar kennen op de „Ag..memnon",
het schip waarmee tal van vorste
lijke personen vorige zomer een ex
cursie door de Griekse archipel
maakte.
BERGEN AAN ZEE Eerder dan
men verwacht had is de bergings
maatschappij, die de Grieks-Paname-
se vrachtboot „Katingo" poogt vlot
te brengen, er in geslaagd de zand
banken rond het schip weg tc bagge
ren. Gisteravond lag het 7100 brt me
tende Schip reeds in een soort van
bassin en liepen de grondzeeên reeds
om de scheepsromp. Er ontstond ccn
zeegang in het bassin, die onder de
boot doorliep, zodat zij begon te
schudden en de slagzij verminderde
van 12 tot 8 graden.
Men wil een poging wagen de
„Katingo" vlot tc makèn met behulp
van de eigen machines van het schip
en twee kabels, bevestigd aan an
kers, die inmiddels reeds enige hon
derden meters ver in zee zijn uit
gezet Wanneer het precies zo ver zal
zijn valt nog niet te zeggen.
i.;^i?ïiiNgi(!yi;ii!i>ii7ii]Ri!ii!!ii!iJifliuii:ii|Ji3i:|i44<]hihiiiiini!aiiiHi!rnn:ii,.:|i(ii>n
LONDEN Miss Annette Mills, die
acht jaar lang millioenen Britse kin
deren week na week boeide met haar
alleraardigste en charmante TV-
programma „Muffin the tnnle" (Muf
fin, de muilezel) en
honderden liedjes tellende
ook het eertijds beroemde „Boomps-
a-daisy" heeft staan, is gisteren
EÖ-jarige leeftüd overleden. Vorise t(meeI als he, onbenut
week Woensdag onderging zij een bleef voor de camera. Somen met
hersenoperatie e» bleef bewusteloos de poppen ontwerpster Ann Hogarth
tni hi?r dood werkte Ze haar idee van Muffin de
tot haar dood Muilezel uit. een grappig speelgoed-
Annette Mills was oorspronkelijk dat buitelde en danste op do
danseres. Met^ haar echtgenoot Robert piano, terwijl miss Mills er haar ver-
Seille trad zij overal met groot sue- haaltjes bij vertelde en liedjes over
ces op als de Engelse Astaires .Een zong. Muffins vriendjes waren Loui-
kwart eeuw geleden introduceerden se het Lammetje, Pregrine de Pin-
zij de Charleston w Europa. In 1930 guin en prudencc de Poes. De En-
brak zn bij een ongelukkige sprong gelse jeugd vond het schitterend cn
op het toneel van een theater te miss Mills kreeg niet ten onrechte in
Kaapstad haar been. waardoor een 1949 zilveren medaille van de
eind kwam aan haar danscarrière. Britse TV-verenigmg, Engelands
Met ongebroken moed legde
zich toe op het schrijven van lied
jes. Ze schreef en componeerde er
honderden, o.a. „Boom ps-a-daisy",
dat een ware rage veroorzaakte om-
Oscar" voor TV-werk.
hartig door de BBC worden verteld.
Toen miss Mills ziek werd stroom- dat nuss Mills niet meer is en dat
den duizenden briefjes van de kin- volgens BBC-traditie haar
deren naar het ziekenhuis. Alle vol Muffin met zijn vriendjes nooit meer
met beste wensen voor beterschap zal optreden. In honderdduizen-
r tl. ja J 41.^.1 umn n tiiiicu rvui utu.iuuia|. UDlICUeil. Ill 1IU1IUB1UUU141-LI-
streeks het begin van de tweede we- maar veler hoop werd niet bewaar- den kinderharten zal diep verdriet
TPldoorlos - maa_r_ opnieuw sloeg held. zijn wanneer ze moeten horen, dat
het lat toe: in 1942, terugkomend
van een optreden met haar piano en
liedjes voor vliegers van de RAF,
kreeg zii een zeer ernstig auto-onge
luk. Slechts met bijzondere in
spanning slaagde ze er in weer piano
te spelen.
In 1946 werd miss Mills uitgeno
digd op te treden voor de televisie.
Na enige opnamen merkte zij op, dat
het zo jammer was, dat zo'n goed
ROME. De
Italiaanse ex-
maarschalk Ko-
dolfo Graziani is
vanmorgen in 'n
ziekenhuis te Ro
me, waar h|j een
operatie onder
ging, op 72-jari
ge leeftijd over
leden.
Graziani's ster
rees onder het
bewind van Mus
solini snel: na de
i Abessijnse veld-
""„•1 I A/.hf
tocht, waarin hij
een zeer actief
aandeel had,
werd hij be
noemd tot vice-
koning van Ethiopië. In het begin
van Wereldoorlog nr II, toen de
Italianen enige successen in Noord-
Afrika boekten, schonk Rome hem
de bijnaam van „Woestijnleeuw". De
Britse generaal Wavell bleek voor
deze leeuw echter weinig ontzag te
hebben-
Graziani bleef Mussolini tot het
laatste toe trouw: in de nadagen
van het fascistische regiem was hij
minister van oorlog. Als gevolg
daarvan moest hij later terechtstaan
wegens collaboratie met de Duitsers.
Een Italiaans hof veroordeelde hem
tot negentien jaar gevangenisstraf
die hij wegens zijn slechte ge
zondheid niet behoefde uit te zitten
en ontnam hem al zijn militaire
rangen en onderscheidingen. In 1950
trachtte hij nog een rol te spelen in
de Italiaanse neo-fascisUsche bewe
ging, maar jongere leiders verdron
gen hem spoedig.
Vanavond zal de kinderen open-
die eerste tonen van de geliefde
Muffin-song kortgeleden voor het
laatst door de luidsprekers hebben
geklonken-
„Here comes Muffin, Muffin the Mule
dear old Muffin, playing the fool".
Op het eerste ge
zicht: een urolyk
rood-Chinees be-
graetingsgrapje aan
de oever van de
Gele Zee op het
tweede gezichteen
Mao-knaap, die
zich dc haren uit
het hoofd trekt
maar in we r Ice lij fe
ll eid een eerzame
Panjse standwer
ker tijdens de voor
ronde van het
marktuerfcopers.
concours tcaaruan
vandaag de finale
gaat. Pierre Dupuy
verkoopt nml. kou
sen, dameskousen
om nauiokeurig te
zijn. Geen toonder,
dat hij gebruik
maakt van de ver
schrikkelijke mo
gelijkheden, die
deze ragdunne
beenbeJcledinp biedt om het aardig- last van het vliegen had. Via Marok-
ste gezicht een spookachtige en af- en, de„Azoren ging de reis verder
4/, >%Tn4,inaar de V.S.. waar mevrouw Donahoe
stotende expressie te geien. Natuur- vadet. en P]eegdochter voi spanning
hjk zyn Pterres afgezakte boven- opwachtte,
tanden afkomstig uit een magazijn
tian schertsartikelen. Dit alles te- Die kip zonder kop uit San
r.amen dient om de onverslijtbaar- Antonio m Texas, waarover wy u
held. de superioriteit, de kracht en y,ori§e week iets vertelden, is nu dood.
de duurzaamheid nan Pierre's nylons Èll8rte
kop rondwandelende hen uit haar
den woifce te tonen. lyden geholpen. De kip begon zulk
een gebrek aan eten en drinken te
De Amerikaanse Marmsersluitenant kriigen. dat haar eigenaar, de heer
Norman Donahoe. een oud-Korea- Gilcrease, probeerde water cn soep
Z7 EN poosje geleden haalue- een
vriend een grap met ons uit.
Aangezien ik niet meer dan een
halve kolom ruimte heb, kart ik on
mogelijk gedetailleerd uiteenzetten,
hoe zij in elkaar zat, maar het was
een grap met brieven, die zich over
verscheidene dagen uitstrekte en
wij tuinden er zó volledig tn, dat
we bij de ontknoping zelfs geen
schijn van kans hadden om te roe
pen: ,Ja, we snapten het best, maar
we wilden niks zeggen."
„Jouw schuld", zei wij» vrouw,
toen alles voorbij was.
Daar had ze eigenlijk wel gelijk
in. Want tk mis het orgaan dat je
nódig heb om het flessen bijtijds te
voelen en ben dan ook een willoze
prooi van alle practical jokes. On
telbaar is het aantal telefoongrap-
pen waarvan ik al het slachtoffer
geworden ben Nog onlangs had ik
de telefoondienst aan de draad, die
ernstig zei: „Meneer, wij onderzoe
ken de lijn, wilt U de hoorn een
eindje uan Uw mond houden en
dan zachtjes ,oe....oe....oe...."
roepen."
Ito bracht het toestel gewillig op
enkele decimeters van mijn hppen
en hief aan: „Oe.,.. oe..oe.
„Ze houden je voor de gek",
waarschuwde mijn vrouw uit de
keuken. Ik hield het tuitje weer
voor wyu mond en sprak.
,Mijn vrouw zegt dat U mij voor de
gek houdt."
„Dat is zo" riep de man en belde
Qichelend af.
Een paar dagen later ivilde een
juffrouw het weer doen maar toen
toon ik haar party bieden en zeg
gen: „Nee hoordat ts een grap."
Maar onverwachte telefonische an-
noncenngen als „U spreekt met de
hoofdcommissaris" of „U spreekt
met de minister van defensie" bren
gen my onverwijld tot alle be tui
gt «gen van bij dte hoge juncties
passende eerbied, zodat het niemand
zal verbazen, dat de geraffineerde
grap ma de brieven, bij mij op
geen enkel beletsel stuitte.
Vanmiddag komt hij by ons
eten", zei mu» uroutu aan het ont
bijt. „En ik heb al aan hem ge
merkt dat hij iets van ons verwacht."
„Wal verwacht?" vroeg ik bot.
„Nou een grap", riep ze ongedul
dig, „een soort revanche. Iets ivaar
hy nu eens op zijn beurt intuint.
Weet je niks?"
Nu iyen ik [s ochtends niet zo in-
ventief met die dingen. Maar ze zat
kennelijk te wachten op een bruik
bare suggestie, zodat ik uoor de
uuist weg opperde; „We kunnen
misschien een por tem annate aan 'n
touwtje binden. En op de vloer leg
gen. Dan denkt hy: „Ha, een porte-
monnaie." En ais hij dan grijpen
wil, trekken wij m gauw terug
Ze sloot van walging haar ogen.
„Toch heb ik er vroeger wel mee
gelachen', hield ik vol, maar ze
schudde zo vastberaden wart, neen,
dat ik de portemonnaie definitief
prijsgaf.
,Je hebt ook van die dingetjes,
uiaar je de borden mee kunt laten
wippen'', beproefde ik,
„Dat is geen grap" zei ze genuan
ceerd „Dat i« *n schertsartikei. Dan
zegt hij gewoon: „Nou myn bord
wipt." Nee, het moet iets zijn waar
hv inloopt...."
„Uit een telefooncel opbellen",
stelde ik voor. „En dan met een
verdraaide stem zeggen: „U moet
onmiddellijk thuiskomen." Dat
wordt ook veel gedaan
„Thuiskomen? Waarom dan?"
vroeg ze geïrriteerd
„Nou omdat er iets gebeurd is.
Brand of zo", zei ik,
„Hé ja, wat lollig' riep ze.
„Nou, het bad overgelopen dan",
zei ik 7ii)dtg. ,Je moet niet alles af
kraken..
Haar blik deed mij de discussie
verdagen tot de namiddag. Terwijl
ztj in de keuken het kookboek op
de voet volgde, bestoten wij tot
iets bruikbaars, Ik zou, vlak voor
zijn komst, in de kast kruipen en
zQ zou vervolgens, in dezelfde ka
mer, voor hem opvoeren dat ik
weggelopen was.
„Dan gaat hij natuurlyk op me
zifiin a/geren", beloofde ik, „Je be-
griB/t wel, zo van: „Ach meid. kop
op.'Vyees oïU dat je hem ktoijt 'bent,
het is een felicitatie tuaard" en
meer van dat soort troostAls hij
dan op het hoogtepitnt is. spring ik
uit de kast en roep: „Boeh!" Nou,
dan zal je zijn gezicht eens zien..."
Ik had het van een vriend die
zulke dingen vaak doet.
„Goed", zei mijn vrouwuitjes
snipperend in een pan. ,,'t Is wel
een beetje leuk, misschien. Maar ik
zou met ,Boeh" roepen, als ik jou
trasIk weet niet, dat slaat zo op
niks, vind ik."
„Geen „boeh" dan" riep ik breed.
„Het is frouuiens tóch niet essen
tieel.'
Om zes uur twaalf ging ik de
kast in. De tafel stond klaar. Ze
had haar dress aan en prepareerde
een bedrukt gezicht.
„Je moet zeggen: „Hy is wegge
lopen met een dolle kop." Dat ts de
uitdrukking", adviseerde ik, wanuit
de kast.
„Wat zeg je?" vroeg ze.
Ik deed de deur half open.
„Nee. bïy'j er nou maar in", zet
ze. „Hij komt zo."
Maar hij kwam niet.
Toen mijn vrouw hem om "kwart
over zeven opbelde, riep hij: „Ja,
zeker, lekker eten daar tuin ik
niet m hoor"
„Maar het is heus", zei se zielig.
„Verzin wat beters", ried hij en
belde af.
Ze kwam het me in de kast ver
tellen.
„Hij uiil niet konven", zei ze, „Hy
gelooft het niet."
Ik zat er, tussei. de pakken en
de jurken echt pan te kijken.
„Kom er nou maar uit", zei ze.
,,'t Heeft tóch geen doei meer."
Maar toen we bedrukt aan tajel
zaten, beloofde ze;
„We doen het later nog wel eens.'
KRONKEL.
|!r.|lfl;lD,III|llllOlWlWl.l|'il:llil,li H I' «v.
vrijwilliger, is gisteren bu zijr
m New Vork thuisgekomen «a een
Europese reis, die hu speciaal maak
te om in Griekenland een baby te
halen, die door het echtpaar Donahoe
is geadopteerd.
Toen de lang® „Mno«e"Donahftr
per vliegtuig vertrok van zun basis in
Texas had hu 48 schone luiers bij zich.
Zondag had hij er nog 32 die schoon
waren de rest was de 17 maanden
oude Rom Marie al gepasseerd! „Ik
moet voortmaken anders kom ik er
tekort" zei de luitenant lachend HU
vertelde jn Napels, waar het tweetal
met een Amerikaans leger toestel op
doortocht een landing maakte, dat de
kleine meid erg zoet was en geen
door de halsopening le gieten. Toen
dat met lukte greep de dierenbescher
ming m en verscheen de vee-arts Bu
na een week dus heeft die kip het
zonder kop gesteld.
Dezer dagen was heel Paramaribo
in rep en roer omdat de speciale
„statu utbooro", geplant voor het ge
bouw van de Staten bij gelegenheid
van de afkondiging van het Statuut,
ontworteld was „Welke vandalen heb
ben dat op hun geweten?" nep men
reeds scheef fcukend naar bepaalde
politieke figuren. De politie speurde
de daders op: twee speelse hondjes,
die op een vroege morgen de boom
eensgezind hadden uitgegraven. Nu
De heer en mevrouw1 R. Wedding
te Chicago hebben gisteren definitief
hun huwelijk beëindigd Wel sneu als
we m de gaten houden, dat wedding
„huwelijk" betekent.
Meer raars uit Chicago: de heer
Paul .Tones is daar Maandag door een
taxi- aangereden en gewond De heer
Jones is directeur van de Voorlich
tingsdienst van de Nationale Veilig
heidsraad.
e Mane Hubert, een 60-jartge Franje
vrouw, die m haar bestaan voorziet
door het stelen van kippen, is Zater
dag te Angers veioordeeld tot 2 jaar
en tot verbanning van 20 jaar uit het
district Deze laatste termijn gevoegd
bij haar andere 30 vonnissen brengt
het totaal van haar verbanmngst-.jd
uit allerlei districten op ruim 400 jaar.
Tientallen genodigde artsen ston
den Zondag In Boston met be won de-
ruig te kuken naar de kleine Con
stance de Stasi i, bijna drie jaar), die
een trap opklauterde, rondliep en
sprongetjes maakte Het was verwon
derlijk. want het kiodie heeft een
kunst-linkerbeen, een kunst-rechter-
voctje en een kunst-rechterhand. F«n
abnormale bloedcirculatie maakte am
putatie noodzake'ijk toen Constance
13 maanden oud was Nu kan ze zich
bijna net zo goed bewegen als eer,
normaal kind.
NN
