SÊ^
Nieuwe vredeskans ondanks
gebleven tegenstellingen
Eisenhower deed het Russische
wantrouwen slinken
Prins Bernhard nam
parade af bij R.A.F.
Adenauer tevreden
over „Genève
Blériot inspireert nog
steeds vliegers
Badmeester mag zijn
Van Dycksik houden
eman
Westen hield
zijn belofte
Voorts.
Bitterheid
t 250.000
BALASTORE
Beter
Ver. Staten en
China gaan
praten
„Dodelijker dan
Hi tier was
Isaac Newton
Proeven voor radar
systeem voor de
Westerschelde
Ministersconferentie
op 14 October?
HEEFT U REEDS RHEÜMA- VERRASSINESCOÜVERTJES?
Radio besteedt
aandacht aan
amateurmuziek
RADIO
EHT.V.
Oudedagsverzekering
voor emigranten
Ook Singapore wenst
zelfbestuur
Dinsdag 26 Juli 1955
8
GENÈVE, 24 JULI. Dp, GeneefBe conferentie begon met nieuwe moge
lijkheden, maar tegelijk ook beladen met oude beperkingen. De oude be
perkingen zijn niet overwonnen, zoals te voorspellen was. De nieuwe
mogelijkheden echter zijn hoven verwachting tot hun volle recht gekomen.
De oude beperkingen waren scherp gesteld op de conferentie van Berlijn,
anderhalf jaar geleden. Van toen af wist men; Rusland zal nooit toe
stemmen In een hereniging van Duitsland, zolang het vaststaat, dat dit
Duitsland zich bjj de gewapende groep van het Westen zal aansluiten.
Moskou stelde als voorwaarde een veillgheidsstelsel voor Europa, dat
neerkwam op een Russische hegemonie. Daarvoor moest Amerika als
bondgenoot uit Europa worden gebannen. Moskou is nog even afkerig
als toen van een hereniging van Duitsland, en om de zelfde reden. Ver
anderd is alleen zijn wens. Amerika los te maken van West-Europa. Het
wil Amerika zelfs betrekken in een velligheidssteisel, dat weer samen
hangt met een ontwapeningssysteem. Maar ondanks alle vooruitgang, die
hiermede nog niet volledig omschreven Is, bleven hereniging van Duits
land, veiligheids- en ontwapeningsvraagstuk nog even onafscheidelijk
verbonden. Met elkaar vormen zU een kring, die niet opgehouden heeft
een vicieuze cirkel te zijn.
De oude beperkingen hebben zich
dus gehandhaafd. Wij hebben nog
geen aanwijzing, hoe de onderhan
delingen, die nu mogelijk gewor
den zijn, de vicieuse ring kunnen
verbreken.
Maar nu de nieuwe mogelijkhe
den, geschapen door de veranderde
houaing van Moskou. Die zijn, zo
als gezegd, boven verwachting tot
hun' recht gekomen. Dit is in de
eerste plaats te danken aan de wij'
ze van optreden van President Ei
senhower, die met recht deze bij
eenkomst als zijn conferentie be
schouwen mag. Hij heeft het, blijk
baar reeds wankelende, geloof der
Russen in oorlogsbedoelingen van
Amerika weten te overwinnen. Het
wantrouwen bleek bij Molotow het
meest ingeroest. Zijn negativisme
heeft zich tot het laatst doen gel
den. Maar de andere Russische
grootmachtigen hebben blijkbaar
meer vertrouwen gehad in hun ei
gen indrukken, dan in Molotows
onverzettelijkheid. Ingewijden in
Genève menen, dat de laatste, span
nende faze der conferentie vooral
bepaald werd door deze tegenstel
ling' ui het Russische kamp. die een
tegenstelling te Moskou heet te
weerspiegelen. De realistischer den
kende politici waartoe hier. naar
bet schijnt, ook Chroesjtjew be-
Blankenstein
Dr M.
hoorde en de mi Ij tan en
tegenwoordigd doo: J
hebben gezegevierd. Het is van gro
te betekenis, dat deze tegenstelling
hier merkbaar werd en Molotow
zijn nederlaag leed ten overstaan
van de buitenwereld.
De Russen hebben zich laten over
tuigen, dat de buitenwereld, en
vooral ook de Amerikaanse presi
dent, volmaakt vreedzaam gestemd
zijn. Men noemt dit het einde van
de koude oorlog. De koude oorlog
was echter niet een zo duidelijk
te omschrijven begrip, dat men een
einde ervan op een bepaald ogen
blik zou kunnen constateren. Het
was het uitslijten ervan, gevolg van
nieuw inzicht en ook van een nieu
we houding der Russen, die het
succes der conferentie mogelijk
maakte. Daardoor was reeds in de
openbare mening in Amerika een
wijziging ingetreden, die weer het
treffend overtuigende optreden, van
Eisenhower vergemakkelijkte. Voor
het eerst wiren er Russen ter con
ferentie verschenen, die machtig ge
noeg waren om zich daarvoor toe
gankelijk te tonen. Er was bij deze
mannen geen schuw achterom kij
ken naar Moskou, wat zo vele Rus
sische delegaties, zelfs van boog
gehalte voor en na de eerste we
reldoorlog heeft gekenmerkt. Zij
waren gekomen om zich een oor
deel te vormen, -zonder de moge
lijkheid daartoe door onbehoorlijk
optreden of propagandistische rede
voeringen te verstoren. Wat hen
daartoe dreef hebben wij hier niet
te onderzoeken.
Eisenhower had van den beginne
af succes. Hoezeer het wantrouwen
van de Russen tegen de NAVO
daardoor geslonken was bleek dat
zij s tegen het handhaven ervan tot
men het eens zou zijn geworden
over een veiligheidsstelsel. geen be
zwaar meer hadden. Dit sluit, zoals
óe dingen nu liggen, de deelneming
van Duitsland in. Dat vyas iets an
ders dan een hysterisch en onover
tuigend dreigen, na de opneming
van Duitsland niet meer over een
Europees vergelijk, dat Duitsland
insloot, te willen spreken.
Of nieuwe onderhandelingen nu
tot een oplossing der problemen
kunnen leiden? Zagen wij de weg
er heen, dan zouden wij niet van
een vicieuse cirkel hebben gespro
ken, Maar door het opruimen van
veel wantrouwen kunnen de voor
uitzichten niet meer even hopeloos
zijn.
De Russen toonden zich in staat
met uitzondering van Molotow
misschien met „open mond" te
luisteren. Daarvoor hebben zij een
sterk sprekend bewijs geleverd Het
voorstel van Eisenhower lot weder
zijdse luchtinspectie heeft velen
doen schrikken. De gedachte gaat
rechtstreeks in tegen alle Russisch
voelen door de eeuwen heen. Het
moest hun afgrijzen wekken, zelfs
als een vertrouwd bondgenoot het
voorstelde. Het is volmaakt in strijd
met hun antieke begrippen omtrent
souvereiniteit En er kwam dit nog
bij; De voordelen waren duidelijk
aan de kant van Amerika. Dit heeft
in Rusland meer te ontdekken dan
omgekeerd Ook zou het Ameri
kaanse, geheime propagandametho
den zeker beter nog kunnen dienen
dan Russische. Verder zijn groot
voordeel bij de wederzijdsheid
djge goede ontvangst m vele bla
den, zelfs in Le Monde, gaf hun
daartoe reden. „Voor het eerst heb
ben wij het in propaganda niet te
gen de Russen afgelegd", zo meen
den zij.
Zeker spraken zij niet in de geest
van Eisenhower. Ware het anders,
Amerika zou het wèl tegen de Rus
sen hebben afgelegd, in ingetogen
heid en correctheid. En dan was het
Eisenhowers conferentie niet ge
weest.
Zoals gezegd, Molotow was niet
gelukkig met dit alles. Maar een
lang gesprek onder vier ogen tus
sen Eisenhower en maarschalk
Zjoekow, en een gesprek tussen de
drie westelijke hoofdfiguren en
Boelganin hebben aan alle onze
kerheid een einde gemaakt. Toen
was Molotow verslagen.
Advertentie IM.)
HONGKONG.
Het communis-
voaraeei oij ae weaerzijasneia -
de Amerikanen met vele hunner t^ch-Chinese
vliegvelden dichter bij Rusland dan
de Russen bij Amerika.
De Russen hebben er echter niet,
zoals sommige geestdriftige Ameri
kanen, een grootse propaganda-zet
in willen zien. Zij geloofden in de
goede trouw en de naivieteit
van Eisenhower. Ik heb er met een
Rus, die het vertrouwen der zijnen
heeft, over kunnen spreken. „Na
tuurlijk", zo zei hij, „kunnen wij
het voorste] niet overwegen. De
president heeft de strekking blijk
baar niet overzien. Maar, nu wjj
■oor onderhandelingen staan, zullen
vij ook dit voorstel registreren
Wij zuilen hem het onmogelijke er
van zonder moeite duidelijk ma
ken".
Zoals gezegd, er waren Ameri
kanen die juichten. De merkwaar-
China meldt, dat Amerika en com
munistisch China op 1 Augustus te
Genève een bijeenkomst op ambas-
'sadeursniveau zullen houden.
Er zal gesproken worden over de
repatriëring van 50 Amerikaanse
burgers uit China en de regeling
van bepaalde kwesties, die thans
tussen beide landen bestaan.
De overeenstemming tot het hou
den van de bespreking is het gevolg
van overleg via Britse diplomatieke
kanalen. Ook India heeft bemiddeld.
ZAANDAM Op 80-jarige, leef
tijd is te Santpoort overleden de
heer J. A. E Vedkade, lid van de
directie der Koninklijke Verkade's
fabrieken. Hij was ridder in de or
de van de Nederlandse Leeuw
Telefoontje
LONDEN. „Deze maand bewees
uw k-ningin mij de grote eer, mij
te benoemen tot „air vice-marshal"
van de RAF en ik ben zeer getrof
fen door dit bewijs van waardering,'
sprak vandaag prins Bernhard op
het vliegveld Cranwell tot de ver
zamelde RAF-cadetten, deelnemers
de „passing-out parade", welke
hij had afgenomen. De Prins zeide
verder, dat sinds hfj £n September
1940 op het Britse vliegveld Hatfield
begon te vliegen, hij bijna honderd
types had gevlogen en in zyn log
boek bijna 4000 uren waren geno
teerd.
„Ik houd nog evenveel van vlie
gen als op de dag waarop ik ermee
begon," verzekerde hij.
„Ik had ook enige oorlogservaring"
ging de .''rins voort „deze keer
niet dank zij de RAF omdat zij ge
dreigd had, mij niet meer te laten
vliegen wanneer ik ooit met een ope
ratieve vlucht mee zou gaan, maar
met de hulp van de Amerikanen,
die voor mij minder streng waren."
De Prins besloot met een herinne
ring aan een zijner vrienden in de
RAF, commandant van een nachtja-
ger-trainingschool, die een foto van
Sir Isaac Newton, de ontdekker der
zwaartekracht, in de cantine had ge
hangen met het onderschrift: „Hij
was dodelijker dan Hitier", „Dat is
een eeuwige waarheid, vrienden,"
merkte Prins Bernhard op.
MIDDELBURG. Naast het mo
nument op de geallieerde landings
plaats te Westkapelle wordt een
proef genomen met een provisorisch
station, teneinde zo mogelijk te ko
men tot een havenradarsysteem voor
de scheepvaart langs de boorden en
de monding van de Westerschelde-
Over de resultaten en de plaatsen,
waar de vaste stations zullen komen,
is nog niets bekend.
Soortgelijke proeven worden ook
elders ondernomen door het Neder
landse Radar-proefstation te Noord-
wijk.
De Britse -post
meest er-gener na l
met New York g#"
gezagvoerder en bemanning van het
telegraafschip Monarch „God speed"
behouden, vaarttoegewenst op
hun grote missie: het leggen van een
kabel naar Netü Fotmcliand aan de
overzijde van de Atlantische Oceaan,
Na uoifooitnp van dit kolossale werk,
zal het mogelijk zijn van Europa
uit ongestoord met Ameraika en Ca
nada te telefoneren en in de om
gekeerde richting natuurlijkDe foto
toont de Monarch gedurende het,la
den van de kabel in de haven van
Erith aan de Theems.
GENèVE. Volgens het in Genève
verschijnende blad „Tribune de
Genève" zullen de ministers van
buitenlandse zaken van de Grote
Vier op 14 October opnieuw te
Genève bijeenkomen.
"WENEN Negen personen wer
den gedood en 43 gewond, van wie
24 ernstig toen een passagiers trein
in botsing kwam met een rangeren
de locomotref op het baanvak tus
sen Rawicz en Wroclaw, aldus heeft
radio-Warschau meegedeeld.
f Adoertenfie 1. M J
(Advertentie IJd.)
doet véél lever
in de leverpastei
lekker gezond
voordelig
Vraag ook eens Stegemcm's andere
1 ever specialiteiten: 5aksische er»
Berliner leverworst» leverkaos etc.
MiiRREN. Bondskanselier
Adenauer heeft er In zijn vacantie-
plaals Hiirren in Zwitserland zytt
voldoening over uitgesproken, dat de
vier grote mogendheden het Duitse
vraagstuk gemeenschappelijk op de
voorgrond hebben gesteld en dat dit
vraagstuk daardoor op de internatio
nale agenda blijft.
De vier hebben, volgens Adenauer
DAT de Spontane reacties tijde
lijk uit het Vara-Zondagavond-
programma verdwenen zijn is jam
mer, maar de rubriek „De amateur
musicus", die er voor in de plaats
kwam, is het beluisteren zeker
waard Bij de amateurmuziek, zoals
die door harmonie- en fanfaregezel
schappen wordt beoefend, zijn vele
duizenden actief betrokken. De
nieuwe Zondagavondrubriek is voor
de leden van muziekgezelschappen
interessant, omdat zij door deskun
digen worden voorgelicht over de
mogelijkheden van hun orkesten.
Voor alle luisteraars, die zich voor
muziek mteresserèn, is zij belang
wekkend, omdat ze hier iets te ho
ren krijgen over het streven naar
vernieuwing in het
I repertoire voor
amateur-orkesten
'n Streven, dat,
blijkens de com
posities van Boe-
1 dijn en Boekei.
waarmee de discussie werd geïllus
treerd, al een flink eind,op de goe
de weg is.
Omdat circus Althoff de tent
bleek te groot voor het terrein
niet in Utrecht zijn voorstellingen
kon geven, heeft de TV-staf van de
AVRO de programma'^ van Woens
dagmiddag en Donderdagavond moe
ten wijzigen. In de kinderuitzending
(Woensdag van 5 tot 5.30) zal Guidn
van Deth met z'n poppentheater op
treden.
In het avondprogramma van Don
derdag wordt nu de film .,Vyf over
twaalf' (Bis fünf nach zv.'ölf) ver
toond: een door Helmut Mattner sa
mengestelde reeks journaalopnamen
die de ontwikkeling In Duitsland
tussen de jaren 1918 er; 1945 schet
sen. Deze film. die tn West-Duits-
land lange tijd verboden is geweest,
fs pas enkele dagen geleden voor
Nederland vrij gegeven.
Zes en veertig jaar ge
leden vloog Louis Blériot
in zijn wankele tappen-
vliegiuigje dat een
drie-cylinder motor had
met een vermogen van
25 paardenkrachten
van Calais naar Dover
over Het Kanaal. Snel
heid: rond 90 kilometer
per uur. Vandaag doei
een straaljager het tier
keer zo vlug en ovei
nog eens 46 jaar mis
schien, twintig, derti?
keer sneller dan Blériot
Toch spreken luchtvaart-
enthousiasten nóg altijd
met trillende stem ovei
Blériot's pionierswerk
nóg zijn er, die het als
bun hoogste ideaal be
schouwen met net zo'n
lappentoestelletje en pre
cies zo'n motortje van
Calais naar Dover te
vliegen.
Vandaag start de 59-jarige piloot
Jean Salis, die Blêriot's vliegtuigje
na-bouwde. Vol trots ziet u hem
staan bij het dingetje waarvan wij
vertrouwd als wij zijn met straal
vliegtuigen en „turbo-jets" ons
nauwelijks kunnen 'voorstellen, dat
het ook maar één centimeter de
lucht in gaat. Maar de feiten liggen
er; Blériot vloog in 1907 afstanden
van 400 tot 500 meter, in 1908 legde
hy 28 kilometer af met zijn appa
raatje, en in 1909 deed hij de grote
sprong over Het Kanaal. Jean Salis
is er stellig van overtuigd, dat wat
Blériot presteerde, ook bjj kan. Als
hel weer vandaag niet gunstig is,
start hij morgen, of anders, over
morgen.
Maar hij zal moeten voortmaken,
want er komt een kaper op de kust:
Jean de la Bruyère. kleinzoon van
de Franse luchtvaartpionier Louis
Breguet, heeft Maandag met zijn
spor(toestelletje een noodlanding ge
maakt op het strand van Calais. Hij
kreeg geen schram: het zou jammer
zijn geweest, als hij wé] gewond
was. Want hij kwam helemaal uit
Canada vliegen om te trachten, ook
al met net zo'n toestel als Blériot
.vloog, over Het Kanaal te wippen.
"Jean's vliegtuigje is per schip on
derweg naar Calais.
En nu maar wachten, wie het
eerste opstijgt en wie van de twee
veilig in Dover landt: de al oudere
of de jonge Jean.
DEN HAAG. In zijn beantwoor
ding van vragen van het lid van de
Tweede Kamer F. van Vliet beves
tigt minister Suurhoff, dat emigran
ten. die naar Nederland terugkeren
en inmiddels de leeftijd van 63 jaar
bereikt hebben, niet voor een uitke-
ring krachtens de Noodwet Ouder-
doms voorziening in aanmerkig kun
nen komen, zolang zij niet weer on-
i afgebroken zes jaar in Nederland
i woonachtig zijn geweest.
De minister wijst er in dit verband
op, dat bij de parlementaire behan
deling van genoemde wet in 1947
duidelijk de bedoeling tot uitdruk
king is gebracht, emigranten, die
immers de vaste band met het moe
derland verbroken hebben, niet on
middellijk in het genot van een
ouderdomsuitkering te stellen, zodra
zij zouden zijn teruggekeerd.
Niettemin wordt, met inachtne
ming van de bedoeling van de wet
gever, naar een soepele toepassing
van deze bepaling gestreefd. Voor
schrapping of wijziging dier bepaling
kan de minister geen aanleiding vin
den.
Agent met glas getroffen
Officier van Justitie
in hoger beroep
ROTTERDAM. Tegen het von
nis van de Rotterdamse rechtbank,
waarbij de 32-jarige arts F. J. H.
W, L. H. wegens het veroorzaken
van zwaar lichamelijk letsel ver
oordeeld werd tot een jaar gevan
genisstraf met aftrek, heeft de offi
cier van Justitie, mr F. A. Groe-
ninx van Zoelen, hoger beroep aan
getekend.
De arts was ten laste gelegd dat
hij in de nacht van 23 op 24 April
in de kunstenaarssociëteit Oud-
Boymans de agent van politie D. L.
zwaar lichamelijk letsel had toe
gebracht door deze met een cognac
glas tegen het gezicht te slaan. Ten
gevolge van dit incident verloor de
agent het gezichtsvermogen aan één
oog.
De officier van Justitie had tegen
de arts twee jaar gevangenisstraf
met aftrek geëist.
ARNHEM „Sonsbeek '55". de in
ternationale beeldententoonstelling
in de openlucht in park Sonsbeek,
heeft Maandagmiddag de 50.000e be
zoeker geboekt.
het Duitse probleem tot basis van
een stabilisering van Europa gepro
clameerd. De Westelijke mogend
heden hebben hun verplichtingen je
gens Duitsland ten volle nagekomen,
zo ging bij voort, en het Duitse volk
behoeft in dit opzicht geen twijfel
meer te hebben.
Adenauer toonde zich voorts bij
zonder ingenomen met Eisenhower's
voorstel over de vry'e controle van
de bewapening.
De bondskanselier had overigens
weinig geestdrift voor de Russische
suggestie beide delen van Duitsland
bij de komende besprekingen, in te
schakelen. Voorlopig, zo vond hy,
konden de vertegenwoordigers van
de Grote Vier het wel zonder Duits
land stellen.
De resultaten van de conferentie
hebben geen invloed gehad op
Adenauer's reis naar Moskou. Nog
voor October gaat hij naar de Rus
sische hoofdstad, omdat het niet
hoffelijk zou zijn zo lang te wachten,
zo drukte hy het uit.
/N die kleine stad kwam ik weer
eens langs zijn gebouto.
Hij leeft allang met meer, maar
telkens als ik daar passeer, moet ik
aan hem denken en zie ik hem voor
me, zoals hit twintig jaar geleden
was: een zware, norse man met neer'
hangende mondhoeken, verbitterd
door een grote grief. In het journa
listieke werk van de dag, fctcant zijn
levenswond mi] het eerst onder ogen.
Als jong verslaggever moest tfc veel
lezingen uitzitten in een gebouw,
v:anrvati hij de concierge was. De
eerste kennismaking herinner tk me
nop precies. Hij liep, pijp paffend,
door de gang en hield mij staande.
„Jongeman", zei hij, op mijn siga
ret tc ijzend. „icset jij niet dat nes
hier verboden is te roken?"
En hij stootte mij uittartend een
kolom scherpe tabnksiralm in het
gezicht. Btj intuïtie liet ik na te zeg
gen: „En u dan?", maar doofde de
sigaret. Hij glimlachte, voor zover
hij dat kon en beschouwde mij voor
taan ais vriend.
Maar het was geen genoegen zijn
vriend te zijn.
In elke pauze van elke lezing
kwam h'-j onafwendbaar naar mij
toe en begon aTtijd met dezelfde
woorden:
„Nop niks gehoord...,"
Dat sloeg op zijn centraal levens
probleem.
Want hij was in ledige uren bloed
gever, een activiteit die toen met
meer romantische heroïek omgever*
werd. dan tegenwoordig. Ik herin
ner me tenminste dat mensen die
tien keer hun adoTen voor lijdende
patiënten hadden geopend, bij wijze
van beloning een soort medaille kre
gen, die hen voortaan reeds van ver
re als mensenredders onderscheidde.
„Nog niks gehoord", betekende dan
ook, dat 2ijn aanvraag, om óók zo'n
hangend muntje te ontvangen nog
steeds geen gevolg had gehad.
„En dat, terwijl ik van de week
voor de zeventiende keer mijn bloed
geofferd heb", vervolgde hij, „stel
je voor zeventien keer en niks
op mijn borstTerwijl mensen aie
krap tien keer geweest zijn, lopen
te pronken als hanen, 't Is dat ik
die arme zieken er niet onder wil
laten lijden, anders zou, ik er voor
bedanken verder..."
Ik riep maar telkens dat ik het
een schande vond en trok meeleven
de grimassen, maar zo fctoam ik er
niet af, want een week later steven
de hij in de pauze weer naar me
toe en zei:
„Zo. Nou is het al achttien keer.
En nog steeds niks gehoord..."
Het begon enorm op mijn zenuwen
te werken. Waarom gaven ze die
7nan nu niet eventjes die medaille,
dan hadden we rust, hij en ik. Want
het vrat aan zijn leven, dat kon je
zien, terwijl ik voor mij, óók wel
eens een keer over wat anders wilde
praten, dan over het onrecht dat de
wereld hem aandeed.
Nu kende ik in die tijd Iemand bij
de plaatselijke geneeskundige dienst»
een jonge arts, die ik ten einde raad
in de arm nam. Hij beloofde het
zaakje voor me uit te zoeken en
belde me een paar dagen later op.
„Zeg. die man waarover jij het
laatst had... Dat is een patiënt. Die
moeten ive regelmatig bloed aftap-
pen. Anders gaat hij dood".
Nooit in myn leven werd mij dui
delijker, hoe onsolide de menselijke
glorie is gegrondvest. Met nadruk
vroeg ik:
„Maar kan hij dan toch geen me
daille krijgen?"
Neen, dat scheen niet te gaan om
allerlei subtiele redenen.
„Maar je moet er je mond over
houden, hoor", zei de vriend nog,
„hij mag het zelf niet weten".
Nog jaren lang heb ik nadien rij»
pauze-gemak als een man gedragen-
Hij had al ongedecoreerd zyn
zeven en twintigste keer achter de
rug, toen ik de stad verliet om mij
elders te vestigen.
,,'t Is een mooie rotwereld", zei
hij tvrang in ons laatste gesprek
over de uitblijvende medaille. Kort
daarna is hij gestorven. Maar hij
blijft mij eeuwig bij als het sym
bool van de bitterheid, waarvooral-
tijd wel een reden is.
KRONKEL
D1BROEGARH De theestadDi-
broegarh in de staat Assam (N.O.
India) staat voor drie kwart onder
water tengevolge van het buiten
haar oevers treden van de Brahma
pootra. 2.000 personen hebben de
stad met vlotten verlaten. Men ver-
•ht, dat het peil der rivier nog
verder zal stijgen.
Advertentie LM.)
Vraag Uw winkelier
Rheuma-ver rassm gscou vertjes.
Ggk. Mtn. v. Just. 22-U-'51-LO 520/054
(Advertentie LM.)
Woning, werkplaats, schoof, kantoor...
alles schreeuwt om
DOORZICHTIGE ZO N OORDHNEM
NEW YORK. Een beidsbureau zei.Nee, van deze man is ,,een
badmeester, die in zyn man jij bent ontslage
V7ije tijd model stond omdat je een bevel van
in een Academie van je werkgever niet hebt
Beeldende Kunsten, had opgevolgd Jij krijgt
een baardje a la Van geen uitkering."
Dycfc laten staan om
zijn aantrekkelijkheid
als model te uerhogen.
JYiks." vond de di
rectie van het zwem
bad „baard er af of jy
d'r uit.*'
De badmeester ging
en vroeg werklozen
steun aan
Het plaatselijk ar-
„Dan gooi ik het ho-
ongeoorloofde inbreuk
op zyn recht als per
soon in een vrije ge
meenschap om er uit te
zien zoals hij wil zo
lang dit geen ongun-
stiap invloed heeft op
gerop," zei de man en de vervulling van zijn
hy ging in beroep by plicht en de werkgever
het arbeidsbureau van in diens zakelijke re
de staat New York putatie niet benadeelt."
Dit bepaalde een
Van-Dyck-baardje heeft Die benadeling van
in zichzelf niets weer- de werkgever had vol-
zinwekkends en het be- gens het bureau niet
vel van de werkgever plaats gevonden.
SINGAPORE. De wetgevende
vergadering van Singapore heeft een
resolutie aangenomen, waarin aan
de Britse regering wordt verzocht,
de kolonie onmiddellijk zelfbestuur
te geven.
De gouverneur van de kolonie. Sir
Robert Black, heeft medegedeeld,
dat hij niet terstond op het verzoek
zal antwoorden.
Driejarig jongetje werd
dodelijk aangereden
(Van onze correspondent)
WINSCHOTEN Maandagmor
gen is in Beerta het driejarig zoon
tje van ds Korporaal door een
passerende Amerikaanse auto gegre
pen. Het ventje liep 'n schedelbasrs-
fractuur op en overleed kort na
aankomst in het ziekenhuis.
De meisjes op de foto zijn Yvon
ne Leenaars (links) en Elisabeth
Bax, die besloten tijdelijk hun zon
netje te laten seftynen in 't vrouw-
loze Noorse dorpje Vera. Zingend
want zij zijn leerlingen van het
Amsterdamse Conservatorium
trekken zij van. boerderij naar boer-
derij, wassen er de vaat, mesten
eens lekker de boel uit, koken over
heerlijke maaltijden, enjin: maken
het leven wat dragelijker voor de
vrijgezellen, die Vera bevolken Ze
willen. er niet altijd blijven: Elisa-
oeth zei: „Desnoods een paar jaar",
maar Yvonne gaat in het najaar
weer huistoe. Beide» zy» teel een
beetje geschrokken toen zy hoorden
dac de dichtstbij-wonende dokter 60
km ver zat, "dat de Verase wegen
s winters volkomen onbegaanbaar
zijn en dat er geen electriciteit is.
Trouwens: beiden willen hun mu
ziekstudie voltooien. Maar nu steken
de Verase vrijgezellen de vlag uit
als zij horen: „Ywonwe en FJivnb"'h
zyn in aantocht."' De meisjes zijn
hier op bezoek bij Magne Haldorsen
en Trygve Sissenvólden,
't Zal je niet gebeuren, thuiskomend
dit stukje inbrekershumor m Je brieven,
bus te vinden: „We hebben Uw safe
opgeruimd, wees ons dankbaar, De
effecten hebben we er in gelaten". Cor-
rado Laras uit Turijn geloofde in een
flauwe grap. maar keek tóch in zyn,
brandkast.; daanut was voor 40.000
aan 3Uwelen verdwenen. C'orrado heeft
niet gelachen.
Ook de Engelsp leeuwentemmer Sid
ney Howes heeft met gelachen, toen
tijdens zijn nummer het licht uitgmg:
kortsluiting. Howes zag niets, maar
voelde zijn viif leeuwen, dichterbij slui
pen. Het slot van de kool kon hij met
vinden. Toen is Howes in doodsnood
langs de stalen balken van de kooi om
hoog geklommen, zó kwam hij in veilig
heid.
Angela Casanova is dé tegenpool van
Hellevi Rombin: zij is gekozen tot „Miss
Universe 1955", het mooiste meisje van
de wereld dus; hy noemt zich trots de
lelijkste man van de hele aarde. En de
jury van het Italiaanse stadje Pineroio
is dat met hem eens: unaniem gaf za
hem. boven tientallen, andere lelijkerds,
ds titel.
Benjamin Paguia heeit zijn mede-ge
meenteraadsleden van Quezon Philip-
pijnen) mooi te pakken. Om de abnor
male absentie tijdens avondzittingen.
vrouwen dor afwezigen bericht te stu
ren. dat hun mannen de raadszitting
verzuimden. Of zyn motie is aanvaard
vertellen de persbureau* niet.
En een Russisch „grapje": uit de
jcugste druk van de offlcièle Russis
che encyclopaedic is de naam van Beria
helemaal geschrapt. Het artikel over
Malen k ow is tot de helft van de vrw
gera lengte teruggebracht.
