PORGY
Werkgevers: „Prijsstabilisatie
remt vrijere loonpolitiek"
Bende treinrovers in
Rusland opgerold
KARL EARTH
- vernieuwer der theologie -
donderdag 70 jaar
Muur
Merkwaardig
conflict
verrassing
Nieuwe lastenverzwaring
wekt ongerustheid
Nieuwe wapens
voor NAVO
Kon. Shell244
miljoen winst
Schoonmaaksters en
Overtollig vet
Vraaggesprek over
verkiezingen op
TV-scherm
door
DU BOSE en
HEYWARD
gI;
azenwassers m
A'dam staken
Zionisten kiezen
nieuwe president
Vuur verwoest
acht ha. hei
Valse baard en snor
bij Britten in zwang
"«'r™, DÉBRQUfiE
^'nsdag 8 ruei 1956
3
(Advertentie IM.)
WASHINGTON. - Hypermoderne
wapens, die tot nu toe alleen ter be
schikking werden gesteld van Ameri
kaanse troepen, zullen weldra ook
aan de andere leden van de NAVO
verstrekt worden. Dit bericht, dat wij
kortgeleden aan de New York Times
ontleenden, wordt thans bevestigd in
Eisenhowers halfjaarlijkse rapport
over de wederzijdse veiligheid aan
het Amerikaanse Congres.
Het rapport zegt, dat de NAVO*
strijdkrachten in de laatste helft van
1955 ingrijpend gemoderniseerd zijn.
De Amerikaanse troepen kregen in
die tijd nieuwe atoomkanonnen, ge
leide projectielen en meuwe super
sonische straaljagers.
DEN HAAG. De vrijere
loonpolitiek, waartoe de rege
ring vorig jaar besloot, is niet
in zo ruime mate verwerke
lijkt als men had gehoopt.
Remmende factoren waren de
prijsstabilisatie, waarop de re
gering de nadruk heeft gelegd,
en de zeer krap blijvende ar
beidsmarkt.
Dit stelt het Centraal Sociaal
Werkgevers-Verbond vast in zijn
jaarverslag, dat vandaag is versche
nen. Intussen zijn wèl de lonen over
een breed front verhoogd naar
aanleiding van. de regen ngs-besiïs-
sing van maart met een percen
tage, dat dichter ligt bij de zes dan
bij de drie. Het C.S.W.V. wijst er op.
dat dit gemiddelde belangrijk uit
gaat boven de 2.2 procent, dat in de
Stichting van de ^Arbeid als uit
gangspunt was genomen.
Ook over de verdere op handen
zijnde veranderingen op het terrein
van loonvorming is het C.S.W.V,
niet best te spreken Het keert zich
tegen de geprojecteerde Loonraad,
die als de plannen worden ver
wezenlijkt het College van Rijks
bemiddelaars zal vervangen, en pleit
er voor voorshands het College te
handhaven, met de Stichting van de
Arbeid als adviesorgaan er naast.
Nog meer kritiek uit het C.S.W.V.
in zijn verslag. Het meent, dat de
regering ten aanzien van het huur-
aanpassmgsbeteid ernstig tekort is
geschoten. Uitstel van de volgende
huurverhoging van 25 procent
tot juli 1957 acht het „allerminst ver
antwoord" omdat het huurpeü van
de vooroorlogse woningen toch
eens, volgens zijn opvatting, twee-
en-een-baif keer zo hoog zal moeten
worden als dat van 1940. Een loons-
verhoging van acht pi ocent zou dit
moeten compenseren.
Ongerust toont het C S W.V. zich
over de verdere lastenverzwaringen,
die dreigen ten gevolge van de in
voering der algemene ouderdoms
voorziening. de op til zijnde gewij
zigde invaliditeitsverzekering, de ko
mende weduwen- en wezenverzeke-
nng, de veranderingen in de ge
meente-classificatie en het uitbeta
len van gelijke lonen aan vrouwen
en mannen.
Uitdrukkelijk spreekt het C.S W.V.
uit, dat het al deze verbeteringen in
de maatschappelijke positie der
werknemers niet zou willen missen,
maar het realiseert zich wel. dat de
kosten cr van onze concurrentie
positie op de internationale markt J
in verdrukking bunnen brengen.
MOSKOU De Russische spoor
wegpolitie heeft een bende treinro
vers opgerold en 'n buit ter waarde
van 18,5 miljoen gulden in bestap
genomen, aldus het spoorwegblad
Gudok.
De bende, de grootste, die ooit in
de Sowjet-Unle gearresteerd is,
stond onder leiding van de zigeu
ner-hoofdman Wladimir Stepano-
wisch Slarkozï. Jarenlang reisde
Starkozi ais een deftig heer per
trein. Hij droeg kostbare kleren en
de hakken van zijn laarzen waren
met zilver afgezet. Zijn reizen wa
ren nodig voor het leiden van de
bende, die overal afdelingen had.
Do rovers deden overvallen op
banken en woningen m kleine plaat
sen en sloegen hun buit op in de
bagagedepjit van de stations. _waai
deze dan 'door agenten van Star-
DEN HAAG. Het financiële
resultaat van de Koninklijke Shell-
groep over '55 bedraagt f 344.0S3.045
(v. j. f 199.339.835). Dit maakt het
mogelijk een dividend uit te keren
var 4 pet (onv.) over het cumula
tief preferente aandelenkapitaal van
f 1.500.000 en van 20 pet. (v. j. 16)
over et per 31 december 1955 uit
staande gewone aandelenkapitaal
van f 1.216.3S5.600 nominaal. In de
cember 1955 werd op de gewone
aandelen reeds 6 pet. als interim-
dividend betaalbaar gesteld.
Niettegenstaande de voortdurende
vermeerdering van de produktie zijn
de wereldreserves aan aardolie
enorm toegenomen. De huidige we
reldreserves worden op 22.000 mil-
joen ton geschat.
Voor het eerst in de gescb.edenis
van c!e groep ging de opbrengst van
verkopen en andere inkomsten een
bedrag van 2000 miljoen pond ster
ling o£ m guldens uitgedrukt
meer dan f 21 miljard te boven.
Deze toeneming was in hoofdzaak
toe te schrijven aan de overal ge
stegen vraag naar alle soorten aard-
olieprodukten. De vraag naar stook
olie was bijzonder groot door het
toenemend gebruik, vooral in West-
Europa.
kozi werden afgehaald. Op een goe
de dag liet de beheerder van een
bagagedepot een pak vallen, waar
in obligaties ter waarde van 775.000
gulden, 87 gouden munten, 19 gou
den horloges, gouden en platina ket
tingen. paarlen, diamanten en drie
medailles bleken te zitten.
Toen een zigeunervrouw het pak
ket ophaalde werd zij gearresteerd.
Starkozi werd opgepakt toen hij
zyn schuilplaats in Mongolië ver
liet om haar te helpen. Daarna werd
de rest van de buit gevonden in
stations in alle delen vandeSowjet-
Unie.
f A dvertentie l M
ia oo(?e*ond en maakt U onaantrekkelijk.
CARRUGAN, hel onschadelijke romige
Zweedse melkdieeïl» t «mindert Uw ge
wicht ronder hongerlijden, eo is verkrijg
baar bij apothekers en drogisten.
AMSTERDAM. Vertegenwoor
digers van de vijf grote partijen zul
len gezamenlijk voor de televisie
verschijnen in een verklezingsuït-
zending. waaraan alle omroepvereni
gingen hun medewerking geven.
Op dinsdag 31 mei zal m een ge
zamenlijk programma van alle om
roepverenigingen vanuit het Ko
ninklijk Instituut voor de Tropen
een directe televisie-uitzending woi-
den gegeven van een vraaggesprek
tussen vertegenwoordigers uit de l
jongerenorganisaties der grote po
litieke partijen en een forum, be
staande uit de heren mr. J. A. W.
Burger (P.v.dA.), prof. mr. C. P. M.
Romme (K.V.P.), prof. dr. J. Zylstra
<A.R.>, H. W Tilanus (C.H en prof.
mr. P. J, Oud (V.V.D.). De uitzen
ding begint om 21.15 uur en zal ein
digen om ongeveer 23.00 uur.
(Advertentie I.M.i
CO-OP
Een grote chocoladereep,
of puur, hij teder
pakje CO-OP thee
PORGY?", herhaalde ze
langzaam, als raad
pleegde zij haar geheu
gen. Toen riep ?e luid-
J keels: „Ister her ie
mand die "n zekere Porgy kan?"
Verscheidene van de zwijgende
omstanders keken op. ..Porgy'".
herhaalden zij. de een na de andere
en schudden het hoofd.
Da blanke man lachte gerust
stellend, alsof hij deze gang van
zaken heel gewoon vond. „Kom",
drong hij aan. „ik ben zijn vriend,
meneer Alan Arch da ie: ik weet
dat hu h>er woont en ik wil hem
helpen"
Vap achter haar wastobbe kwam
Serena naar voren terwijl ze onder
het lopen de as uit haar stenen
pijpje klopte Toen ze vlakbij ge
komen was bleef ze staan, en wierp
een tersluikse blik op het gezicht
boven haar. Toen wendde zij zich
tot het meisje.
„Vooruit, ga Porgy raepe". beval
ze. „Kan je onze eigen blanke
dan met kenne als je ze ziet?"
Een stralende glnnlach brak door
op het gezicht der jonge vrouw.
„O. je bedoelt Porgy?". riep ze
uit, alsof ze die naam zojuist voor
de eerste maal had gehoord, ..'k 'ad.
niet begrepe welke naam je zei.
baas", en van verschillende kanten
klonken nu op het pleintje haar
woorden na. „O, ja, de 'eer bedoelt
Porgy. Foe komp 't dawe dat
met begrepe". Toon was de span-
ntng in de lucht gebroken en ging
het le«en weer door alsof er niets
wa" gebeurd
De jonge vrouw stapte op de
deur van Porgy toe en nep On
middellijk werd de deur geopend
en een vrouw hielp de bedelaar
naar zijn plaatsje op de drempel en
ging toen zelf achter hem zitten,
in het sombere schemerdonker van
de kamer.
Archdale lien met enkele stap
pen naar de overkant en ging op
de drempel naast de neger zitten.
..Verte] me eens wat van je
vriend die gearresteerd werd m
verband met de moord op Rob-
bins", vroeg hij, met de deur m
huis vallend
In het schemerdonker boog Por
gy zich naar voren on keek lang
in het schrandere, welwillende ge
zicht van zijn ondervrager.
Archdale riep verrast uit: ;."Wel,
jij bent dc oude man die altijd zat
te bedelen voor de apotheek in
King Charles Street"', zei hij Toen,
nadat hij hem een ogenblik met
scherp<\ blik had opgenomen:
.Maar je bent eigenlijk niet oud,
is het wel?", en hp bekeek het ge
zicht aandachtig Er zat ren tikje
grijs in het wollige haar boven de
oren. en liinon dïe getuigden van
een sterk karakter tekenden zich
scherp af van de neus tot de hoe
ken van een mond waarvan de lip
pen vol cn sensueel waren doch
opeeusloten met een lijn van vast
beradenheid sis bij een neger zel
den voorkwam Hoewel de eerste
sporen van ouderdom er op zicht
baar waren scheen in dat gezicht
nog een jeugd voort te leven die
noch verbruikt was noch verspild,
..Maar, vertel me nu over je
vriend", zei de bezoeker, een stilte
verbrekend die gespannen begon
te worden.
Porgy's gezicht droeg nog steeds
zyn masker, .,'oe da* zo, baas?",
vroeg hij argwanend.
„Wel, ik ben de advocaat van de
Rutledge's: en ik behartig voor hen
de belangen van hun gekleurde
mensen. Ik denk dat zij de helft
van de slaven in onze staat in
eigendom hebban gehad. Een van
de vrouwen hier, Serena Robbins,
is de dochter van hun oude koet
sier of iets dergelijks; en zij heeft
hem gevraagd haar vriend eruit te
helpen".
„Peter 'eb geen geld, widde dat,
baas? En ik bedel 'uis an 'lus". Er
lag nog een zweem van wantrou
wen m Poigy's stem.
Archdale lachte geruststellend.
„Het kost in het geheel geen geld.
Tenminste, niet veel; en ik ben er
zeker van dat mevrouw Rutledge
daarvoor zal zorgen. Dus je kunt
Archdale overhandigde hem een
bankbiljet. „Geef hem deze tien
dollar en zeg hem dat hij zich ga
rant moet stellen voor Peter. Hij
heeft geen geld van zichzelf, en
zjjn zaak staat op naam van zijn
vrouw; maar hij heeft een over
eenkomst met de rechterlijke macht
waardoor hij volkomen aanneme-
lyk is"
Hij gaf Porgy een kaartje waar
op met potlood een adres stond
geschreven onder een gedrukte
naam. „Hier kan ie me vinden", zei
hy. „Als Peter met binnen twee da-
gen. nadat je die tien dollar hebt
overhandigd, vrij is, laat het me
dan weten". Toen verliet hij met
een kort doch vriendelijk goeden
avond" het pleintje.
Er heerste grote vreugde in Cat
fish Row. Peter was terug. Het
bankje van tien dat Archdale aan
Porgy had gegeven had dit wonder
verricht. Behalve het feit dat de
oude neger wat voorover was gaan
lopen en door zijn gevangenschap
de dagelijkse gebeurtenissen meer
langs hem heen schenen te gaan.
was er niets waaraan men zien kon
dat h»j afwezig was geweest. Hjj
was naar de paardehandeiaar ge
gaan en daar was hem gebleken
dat zyn oude beestje nog steeds
wachtte op een, koper. Er was een
nieuw contract getekend waardoor
hij weer van voren af aan met de
nimmer-eindigende wekelijkse be
talingen begonnen was. De Duitser
had het meubilair teruggebracht
gerust van wal steken en me alles
vertellen'
Aldus tenslotte volkomen tevre
den gesteJd verbelde Porgy het ver»
haai van de moord en cfe daarop
gevolgde arrestatie van Peter,
Toen hij zijn relaas gecmdigd
had bleef Archdale enige tijd zwij
gend zitten „De smeerlappen!", zei
hij met gesmoorde stem. Tenslotte
wendde hij zich met een vermoeid
gebaar tot Porgy en legde hem,
langzaam sprekend, uit:
„Natuurlijk kunnen we hier een
rechtzaak van maken; maar dat zal
eindeloos duren. Er is een gemak
kelijker weg. Hij moet iemand heb.
ben die zich garant voor hem stelt
en die aanvaardbaar is voor de
magistratuur. Ken je een zekere
Huysenberg. die een zaak heeft op
de hoek van dc West-End kade?"
Porgy, die tngespannen luisterde
knikte bevestigend.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Maandagmor
gen is een wilde staking uitgebro
ken onder het personeel van de Am
sterdamse schoonmaakbedrijven.
Deze staking die circa 3000
schoonmaaksters en 120 glazenwas
sers omvat ïs hei gevolg van
de oproep van een commissie, sa
mengesteld uit leden van de Chevofa
(E.V.C.) en de zich onafhankelijk
noemende glazenwassers vereniging
♦<^*euw Eeven". De staking heeft
niet de goedkeuring van de erkende
organisaties.
Dg directe aanleiding voor de sta
king is het feit dat de werkgevers
in het schoonmaakbedrijf niet in
staat zyn de uitkering van drie pro
cent meens over 1955 te betalen.
Aan deze bedrijfstak is nl. officieel
roestemming verleend tot verhoging
\an de prijzen. De bedrijven hebben
nl m 1955 met verlies of met een
zeer geringe winst gewerkt De ove-
tige eisen t.av. lonen en andere ar
beidsvoorwaarden zijn voor glazen
wassers ingewilligd, terwijl die van
ne schoonmaaksters grotendeels zijn
•n gewilligd.
JERUZALEM. Op de slotver
gadering van het 24e congres van de
Zionistische wereldorganisatie is
maanrtas di Ni hum Goldmann tot
present gekozen
De G2-jarige di Goldmann. die in
ï-r.ien geboren werd. is een genatu-
ra' widf1 Amerikaan. Hij is zijn
'evert werkzaam geweest voor
••£"nstiscLie beweging en is de j
ZG=de president van de organisatie 1
sinds deze in 1897 opgericht werd.
NU de ongetwijfeld grootste
der nog levende theolo
gen, de Bazeler professor
Karl Barth, op 10 mei zijn
zeventigste verjaardag viert,
en men slechts een willekeu
rige encyclopedie hoeft op te
slaan om zich snel en gemak
kelijk te laten oriënteren over
zijn betekenis voor godgeleerd
heid en kerk, nu kost het
moeite zich nog eens te ver
plaatsen in dat jaar 1919, toen
hij met zijn commentaar op de
brief van Faulus aan de Ro
meinen („Der RÖmerbrief')
ineens heel de christenwereld
in opschudding bracht. Zó on
gehoord nieuw was het, wat
de toen nog Zwitserse predi
kant beweerde.
Hef zyn langzamerhand alleen nog
de ouderen, die het zich herinneren.
Juist daarom vind ik het niet onbe
langrijk om nog eens aan de verge
telheid te ontrukken, wat toen de
goede dominee J. H. Gunning J H zn.
('van „Pniel") in zyn blad over dat
overrompelende van Barlhs nieuwe
geluid neerschreef
„De nacht, volgende op de dag
waarop ik de laatste bladzijde van
de Römerbrief genoten had, heb ik
een benauwde droom gehad. ...Ik
zag my' zelf in een holle stenen
badkamer en ik werd gedtvongen
een bad te nemen. Een cipier, op
't hoofd een pet, die „Earth's Rö
merbrief' op een rood lint te lezen
gaf, had. my bevolen al mijn kle
ren af te leggen. Barth had mij
heel mijn theologische plunje ont
nomen. Op een fluitje van de ci
pier kwam een prooi aan/al „hel
pers" binnen en begon mii op alle
denkbare vijzen te mishandelen, t
De een sloeg my met een stok, de l
ander trapte my op de buik, een i
derde richtte een slang, die gloei
end heet water spoot, op mijn ar
me body, een vierde goot mij em
mers ijzig gletsjerwater over de
benen, en inmiddels toeterden ge
weldige stemmen mij Bartfnaanse
paradoxen in het oor: alles is mets,
rechtop ïs horizontaal, zwart is
identisch met wit, hellepijn met
hemelvreugd. Ik dreigde myn ver
stand te verliezen, maar een ge
luid, krachtiger dan tien saxofo
nen, bulderde my toe: nu begin je
eerst recht te denken! Ik werd
veroordeeld ses pagina's uit de
Romerbnef van buiten te leren en
de eindeloze vragen des meesters
op het rijtje af op te zeggen. In
middels kon ik my voorbereiden
op een examen, waarop de cipier
mij de juiste betekenis zou vragen
van kerk, religie, geloofprediking,
aanbidding, uitverkiezing, kortom
van alle theologische termen, be
grippen en formules, die alle van
betekenis veranderd zijn, sinds
Barth ze heeft behandeld.
Ds. Gunning bekende vervolgens,
dat hij, in Barlhs paradoxale wereld
van gedachten binnengeleid, nu zelf
óók in paradoxen ging denken
„Mijn leven lang heb ik tever
geefs verlangd een goed theoloog
te worden, een echte, een van God
geleerde. Maar als ik nu begin in
te zien, hoe alles op zyn kop
staat, en hoe al onze termen en
dogmen het omgekeerde betekenen
van hetgeen 99 procent aller men
senkinderen er tot dusver in gezien
heeft, nu word ook ik door deze
demon aangegrepen en roep ik
uit: weg met de theologie! in de
hoop dat ik dan op pad kom om
de ware theologie te vinden. De
volkomen leegheid is eerst de wa
re volheidtotale onkunde baart
zuivere kennis, het absoluut irra
tionele is de zuivere ratio, door de
vernietiging van alle commentaren
op de Brief aan de Romeinen (de
vier edities van Barth incluis) zal
het fundament van de alléén-
ov feilbare exegese van Paulus'
epistel gelegd worden. En zo zal
ook voor mij utt de lezing van dit
boek der raadselen, dat tk dicht
geslagen heb met de verzuchting:
ik snap er haast niemendal van, de
moed geboren worden mijzelf op
de schouder te kloppen en te zeg
gen: iiu heb je het boek heus al
aardig goed begrepen...."
MAAR toch zag ds. Gunning
toen reeds; „Alle scherts ter
zyde: dat wij toch in Barth met een
geweldig denker en een for
midabele theoloog te maken
hebben is buiten twijfel."
De invloed van die denker en
theoloog is 3indsdien al even „ge
weldig" en „formidabel" geweest.
Zyn verwerping van de „natuurlij
ke" theologie, het nieuwe begrip dat
hij voor termen als „Schrift" en
„openbaring" wekte, dat alles en
nog oneindig veel meer stempelde
hem voor- en tegenstander zul
len het er over eens zijn tot de
grote vernieuwer van het theologi
sche denken sinds de eerste wereld
oorlog.
Daarbij gaat Barths betekenis ver
re uit boven studeerkamerfilosofie
en -theologie. Zyn herontdekking
van het ware wezen ener slechts
aan haar Heer gehoorzamende kerk
inspireerde de Duitse kerkstrijd te
gen het nationaal-socialisme. De
Barmer stellingen van de Duitse Be-
lydeniskerk, met hun hamerende
herhaling: „Wij verwerpen de valse
leer" werden goeddeels door hem
opgesteld.
De vernieuwing van de Ned. Her
vormde Kerk. gaande in de richting
(opnieuw) van een Christus-belij
dende volkskerk, is van de directe
en indirecte invloed van Barths den
ken niet lós te denken. Evenmin de
„doorbraak", die in Barths voetspoor
weigert de christen uitsluitend op
„christelijke" politiek of organisatie
vast te leggen of daaraan te binden.
Zo is de predikant van Safenwill,
de hoogleraar van Gbttingen, Mün-
ster. Bonn en Bazel, niet slechts in
het theologisch-kerkelijke, maar ook
in het „gewone" sociaal-politieke
leven een „begrip" geworden: voor
velen een toetssteen bij al hun han
delen en denken, voor anderen een
voortdurende steen des aanstoots.
PROF. DR. KARL BARTH:
.revolutionair wt theologie,...
Zijn medestanders zal hij vooral
in de kringen der Hervormde zg.
„middenorthodoxie" vinden, zijn fel
ste tegenstanders onder öe Gerefor
meerde neo-ealvinisten. Maar ook
daar wij denken aan recente pu-
blïkaties van prof. Berkouwer
rijst geleidelijk aan, boven de be
zwaren uit, de erkenning van het
unieke van een figuur, die zyn
grootheid en oorspronkelijkheid al
leen al hierdoor bewees en bewijst,
dat hij feitelijk in geen enke] be
staand „vakje" was en is onder te
brengen.
Barth's hoofdwerk, zijn „Kirch-
liche Dogmatik" zo eindeloos om
vangrijk, dat men er langzamerhand
een afzonderlyke boekenkast voor
moet bouwen is nog niet voltooid.
Het eert de stad Bazel, dat zij haar
professor ook na zijn zeventigste
in zijn ambt handhaaft, cn aldus tot
rustig-rusteloos verder werken in
staat stelt
J. W.
ROSMALEN. Opnieuw hebben
bos- en heidebranden een opper
vlakte van in totaal acht hectare
bos- en heidegrond verwoest. De
grootste daarvan woedde onder de
gemeente Rosmalen, waar 6 ha aan
het vuur ten offer viel. Twee klei
nere branden verteerden in de di
recte omgeving van Nijmegen 2 ha.
jonge dennenaanplant.
dat Peter Jydzaam voor de tweede
maal had gekocht. „Dg grote sla-
vpnbevrijder" hing weer op zyn
oude plaatsje boven de schoorsteen
mantel. Ratelend over de keien
reed het oude karretje nu weer
elke morgen uit met als gewoon
lijk ecn_ aantal kleine, zwarte
lichaampjes, dat zich met onbe-
schrijfelyke vreugde vastklampte
aan de gammele bovenbouw.
„De brocate witte 'n nikker toch
maar tos op 'n cent te vmden!".
merkte Peter filosofisch op. met
nog iets van bewondering m zijn
stem. „Ze witte 'oeveel geld we in
'n week kenne verdicne; en de
paardeman, de meubelman en d'
uurbaas rekene daarnaar. Maar ik
'eb nou lang genoeg geleefd om z'
allemaal de loef af te steke, want
'n mens kan ze geld toch niet
meeneme naar 't beloofde land,
nooitme".
Toen de oude man zich weer
stevig in zyn oude bedoening ge
nesteld had en in de gelegenheid
geweest was om eens wat verder
om zich heen te zien merkte hy
een verandering op in Porgy.
„Die nikker is gelukkig, wat ik
je zeg", zei hij op een avond te
gen Serena toen zij samen hun
pijpje zaten te roken op haar
wasbank
„Loop rond!", antwoordde ze
scherp. „Die vrouw is niet van 't
soort dat 'n man gelukkig maakt.
D'r is een moordenaar als Crown
voor nodig om d'r op d'r plaats
te 'ouwe".
„Dat kan wel weze", stemde
Peter wijsgerig toe. „Ma da wit
Porgy nog met En dan nog, as 'n
man van 't soort is dat 'n vrouw
nodig 'eb. wordt ie 'oedan ook ge
lukkig. Ze 'emelt 'm op in z'n
eige oge tot Ie gaat denke dat zij
de Koningin van Saba is. Porgy
wit nou nie beter dan dat ie 'n
wyfjesgod in. z'n kamer *eb".
,,'IJ 'eb zeker 't soort dat 'm 'n
leven als 'n 'el zal geve", was
Serena's cynische commentaar.
„Dïe vrouw is met geschikt om
mee te gaan samenwone Zo
graag as 'k Porgy mag. met 'aar
zo u *k geen drie woorde wille
wissele".
„Da's allemaal waar, zuster",
gaf Peter toe. „Maar 'ou Porgy
nou 's in de gate. Hij 'ad altijd 't
land an die kmders 'ler. Is 't niet
zo? Let nou 's op 'm. Elke dag as
ie thuiskomp trakteert ie z' op
balletjes. En wat meer is, gister
'oorde ik ze same zinge in 'un
kamer".
LONDEN Britse mannen ma
ken meer en meer gebruik van val
se baarden en snorren om indruk
op hun vriendinnen en zakenrela
ties te maken.
De directeur van een Londense
pnukenmakersfirma zegt dat er de
laatste tijd vooral veel vraag is
naar het baardje, zoals dat door
premier Boelganin gedragen wordt.
De cliënten zyn afkomstig uit
ahe iagen van het volk en meestal
is het bun wens' om er „wat man
nelijker uit te zien". Wat zy echter
waarschijnlijk met weten is, dat
hun haarden en syorren uit vrou
wenhaar bestaan.
FANMORGEN zag ik, dat ze dt
muur aan het afbreken waren.
Het lang omstreden bouwterrein er
achter, krijgt blijkbaar eindelijk een
bestemming. Ik heb lang toegeke
ken, met dc vage ogen van een
gepensioneerde opperman, die een
karwei-in-nitvoermg gadeslaat.
Want érg erts gaf dit tafereel ant
woord op een brief, die de post my
juist vanmorgen had gebracht. Een
brief van eert opvoedkundig tijd
schrift. Met het verzoek, liefst
regelmatig kleine bijdragen te Zeve
ren over aspecten van de pedagogie,
die u van belang acht". Leidt de
journalistiek met tot «Hes? Myn
huis verlatend, begon ifc na te den
ken over de vorm, waarin ik zou
weigeren, om aan deze invitatie
zonder oever of horizon, te vol
doen. Toen kwam ik langs, de muur
en vond het symbolisch.
Want jarpn geleden woonde ik
daar vlak by.
Mijn. zoon was vyf of zes, ik weet
het niet meer precies, maar xn elk
geval verkeerde hij in de zoge
naamde khm-periodedie je, net
als de mazelen, nu eenmaal dóór
moet. Als tk 's ochtends naar mytt
werk ging, kwam het vaak voor.
dat ik hem, m zijn eentje, helemaal
boven op die muur zag zitten, wel
gemoed wippend, zoals thuis op zijn
stoel. Aangezien de muur een meter
of zes hoog was, bleef mijn hart
altijd een ogenblik stil staan op
zo'n moment. Mijn gevoel overwoog
ren reeks impulsieve pamekhande-
lingen, die gelukkig allemaal van
tafel werden geveegd door het ver
stand, dat my opdroeg achteloos te
zeggen:
„O, dag."
„Dag pap," antwoordde hy dan
welwillend op mij neerziend.
.JZit je lekker?", vroeg ik ver
volgens.
,Ja hoor", zei hij,
„Nou, dag".
„Dag pap."
Einde der pedagogische actie.
Met een slap gevoel in mijn kui
ten liep ik verder, tot ifc op een,
eerbiedige afstand was, want dan
ging tk gauw achter een boom
staan loeren. Na een poosje begon
het hem daarboven te vervelen en
klom hij, met de behendigheid van
een aap, 'langs een belendende re
genpijp naar beneden Zodra ik zag
dat hy vaste grond onder zyn voe
ten had. ging ik opgelucht mijns
weegs. Het was weer eens goed af
gelopen.
Persoonlijk geloof tfc, dar deze
ervaring symbolisch is voor het
ouderschap in het algemeen.
Kinderen blijven hun hele jeugd
lang op hoge muren klimmen, zon
der dat je er eigenlijk iets steek
houdends tegen kunt doen. Als je
schreeuwt of vloekt, maak je de
kans dat ze naar beneden duvelen
alleen maar groter. Underacting lyfct
mij de aangewezen stijl en hopen
dat het goed afloopt. Je hebt ook
ouders die het doen a. fa Louis
Bouwmeester. Z-y kunnen zeker
zyn van mijn hoogachting, maar
niet van het beoogde resultaat.
Ziet u, daarom schrijf ik maar
geen artikelen voor een pedago
gisch blad. Ik zou toch niet verder
komen dan één bijdrage, bestaande
uit één regel: .jk hoop cr van harte
het beste van". Dat ts ais basts te
smaZ. Een oude schoolvriend van
mij had een pa, die rnsito op een
brede basis, van (vaak handtaste
lijkezekerheden De grijsaard is
allang dood, maar mijn vriend zie
tfc nog dagelyks, yruciifeloos bezig
hem. „naar 'ben groot bos te bren
gen".
Want eigenlijk wordt dat sprook
je van Klein Duimpje pas goed
symbolisch, als je de intrige om
draait, irirtd ifc.
KRONKEL
(Advertentie LM.)
puistjes verdwijnen
Vervolg van pag. 1
bedrijven? Zou in ieder gevaJ over
leg met de vakbonden en de overheid
niet verstandig zijn geweest en in de
geest van de veranderde tijd hebben
gelegen?
Men ontkomt niet aan de gedach
te, dat inderdaad de leiding van de
fabriek de arbeiders te veel heeft
beschouwd als nummers en te licht
vaardig met hun belangen heeft om
gesprongen. Een bedrijf, dat zonder
bezwaar zomaar dertig procent van
zijn personeel wegstuurt, kan moeilijk
gelden als de arbeidsgemeenschap,
zoals een modem bedrijf die behoort
te zijn.
NU zou het onbillijk zijn, de
schuld eenzijdig te werpen
op de leiding van het bedrijf.
Voorzover er sprake i= van
gee-telijke stagnatie in het Britse
bedrijfsleven, komt de vakbeweging
daarvan ook een deel van de schuld
toe. Het is de arbeiderspal tii geweest,
die volhardend lieeft gestreefd naar
de sociale staat eu deze tot op zekere
hoogte heeft bewerkstelligd ook. En
zoals ieder weet, Wtudt de kern van
de arbeiderspartij gevotmd door d»
vakbeweging. Doch zo al np wetge-
vend gebied zeer veel is geschied, de
piaktijk van de vakbeweging bernat
nog altijd op vroegere toe-tanden. De
organisaties houden hardnekkig vast
aan een vergaaude en veelzins dwaze
werkverdeling.
Hier achter zit historisch misschien
de vrees voor werkloosheidmaar het
ïs ou wel sleur geworden ook en een
typisch Britse viees voor een breken
met de overlevering. We stuiten hier
op een fundamentele zwakheid van
de Britse economie: de moeilijkheid
van het ach onttrekken aan oude
vormen en gedachten. Een bedrijfs-
leiding moet beseffen, dat zij een
stukje maatschappij beheert; maar
voor een vakorganisatie geldt precies
hetzelfde. Zo kan een conflict, gelijk
dat thans te Coventry i«, uitgebroken,
misschien iets bijdragen tot die ver'
andering van de wederzijdse men
taliteit, die nodig i? tot het weislagen
van de sociale staat.
