PORGY
Frankrijk zendt 50.000 man
extra naar Algerije
Kwade posten
Minister Algera in confict met
Senaat over Twentse bussen
Verenigd Europa met
„veranderd" Rusland
Extra-belasting'5 van vrijgezellen
behoeft dringend hei- inning
Motie-BROEKSZ kon nog
niet in stemming komen
Anders
mjd°BosE £71
Felle brand in
een bejaarden
centrum
CHURCHILL PLEIT IN AKEN:
Oude staatsman
krijgt Karei
de Grote-prijs
SCHERP SLOT VAN WELWILLEND DEBAT
Spaanse ambtenaren
krijgen hoger loon
Blijf meester
ON GEHUWDEN ROEREN GROTE TROM
Mr. v. Leeuwen:
Een oneervolle
positie
Vrijdag 11 mei 1156
(Van onze correspondent)
PARIJS Maandag zullen 501)00 Franse jongelieden, die htm militaire
dienst vorig jaar beëindigd hebben, opnieuw worden opgeroepen om naar
Algerije te worden gezonden. Dat is het belangrijkste besluit dat de Franse
ministerraad op verzoek van de minister voor Algerije, Robert Lacoste, ge
nomen beeft. Dit stuitte in de ministerraad op des te minder weerstand, om-
de laatste dagen wederom onrustbarende berichten over overvallen
van de Algerynse rebellen, vooral in de gebieden van- Constant!na en Oran,
op ongeveer honderd bezittingen van kolonisten binnenkwamen. Ondanks
de dagelyks krachtiger wordende aktiviteit van de rebellen gelooft Lacoste
nog steeds deze zomer met de rebellen in Algerye af te kunnen rekenen,
wanneer hem meer troepen ter beschikking gesteld worden.
Parallel hiermee besloot de mi
nisterraad de agrarische hervor
ming in Algerije te bespoedigen.
Lacoste heeft verder het voorne
men, Fransen, die zich tegen de
sociale maatregelen in Algerije ver
zetten, de regering bestrijden en el
ke hervorming afwijzen, uit Alge
rije te verbannen wanneer zij op
heftige wijze tegen de regering de
monstreren. Eergisteren werden al
twee Poujadisten uit Algerije per
vliegtuig naar Frankrijk overge
bracht.
Een even gewichtig besluit nam
de ministerraad met betrekking tot
de Marokkaanse enTunesische kwes
tie, Nu zowel de Marokkaanse als
Tunesische regering eisen stellen,
die praktisch neerkomen op de vol
ledige onafhankelijkheid, ook wat
het leger en de diplomatie betreft,
wij de regering-Mollet niet meer
alleen de verantwoordelijkheid voor
de onderhandelingen met Marokko
en Tunesië op zich nemen en heeft
ze besloten op 20 mei het parle
ment tegenover deze kwestie stel
ling te laten nemen, d.w.z. na de
terugkeer van Pineau en Mollet
uit Moskou.
Wat de besprekingen betreft, die
Guy Mollet gisteren met de Tune-
sïscbe ministerpresident, Habib
Bourguiba, heeft gevoerd, hierover
verluidt, dat Mollet zijn Tunesische
gesprekspartner zeer duidelijk te
verstaan gegeven heeft, dat de Tu-
nesiërs niet het recht hebben voor
Algerije onafhankelijkheid te ver
langen en de Algerijnse rebellen te
steunen. Bourguiba zelf is er in
tussen van overtuigd, dat het in
Algerije zonder een vergelijk met
Vervtiljg van p»ö- I
VAN 'Noord-A frika naar Cyprus
is niet meer dan enige bon
derden kilometers blauwe
Middellandse Zee. Er is in
Engeland niet veel waardering voor
wal Frankrijk doet in Noord-A frika,
maar er is ïr. het hele Westen, weinig
waardering voor het Britse optreden
op Cypïus, Ook Cyprus is een kwade
post, waarvan de afschrijving veel
pijn veroorzaakt. Üe Britten vinden
hun optreden zeer rechtmatig en bun
beheer van het eiland zper nuttlS
voor het Westen: maar buiten hun
land wint meer en meer de mening
veld dat ze historisch ongelijk heb
ben en binnen afzienbare tijd ge
dwongen zullen zijn, dit in te zien
ook.
Het is geen vrolijke idee voor
Groot-Brittannië. zich te moeten te
rugtrekken uit bun laatste sterkte in
het nabije Oosten; een schok te tneer
ais het is ioor hun trots en een ramp
te meer als het volgens hen is voor
ie wereld, die zij zo gaarne bescher
men. De kwestie-Cvprus heeft bo
ven Noord-Afrika voor. dat ze zich in
N.A.V.Ö.-verband zou kunnen laten
regelen. Nu nog tenminste. Bij vol
trekking van de tegen enige terroris
ten (de Grieken zeggen; verzetslie
den) uitgesproken doodvonnissen kon
bet er echter wel eens niet gemakke
lijker op worden. Deze vonnissen,
hoezeer van Brits standpunt recht
vaardig, zullen bij voltrekking wer
ken als een uitdaging. Er is niets
mee te winnen en zeer veel mee te
verliezen: aan vertrouwen in Enge
land. aan goede naam en aan moge
lijkheid tot Europese samenwerking.
de rebellen niet tot rust en orde
in Tunesië en Marokko kan konaen.
Wat het eigenlijke twistpunt met
Frankrijk betreft: nl. of Tunesië
voor goedkeuring van het Frans-
Tunesische akkoord door het Fran
se parlement het recht heeft di
plomatieke vertegenwoordigers naar
het buitenland te zenden en bui
tenlandse diplomatieke vertegen
woordigers in Tunisië te ontvan
gen is Bourguiba tot concessies be
reid. Hij weet zeer wel. dat het
hier slechts om een spel met woor
den en de vrees van de Franse re
gering voor binnenlandse moeilijk
heden in Frankrijk zelf gaat. Want
Mollet heeft voor de officiële pro
clamatie der onafhankelijkheid van
Tunesië en Marokko de steun no
dig van de conservatieve elemen
ten in het Franse parlement. Ter
wijl Bourguiba met Mollet onder
handelde, kwam uit Londen het
bericht binnen, dat do Britse re
gering zich gereed maakt gezan
ten naar Tunesië en Marokko te
zenden en gezanten van deze bei
de landen in Londen te ontvangen.
Algerije blijft echter het centrale
thema van de Franse politiek.
(Advertentie IM*)
©VcR ia&N£ G6V0EQEH3 DÊ5 t-eVEA»3
Op Moederdag
een
doosje Spencer
NEB,
MIJN
Wist V dat het eieren van Moederdag al een
heel oude traditie is? Het toas Mis» Mary
To wies Sasseen nit Kentucky in de Verenig'
de Staten, die in 1890 op het idee kwam om
alle moeders op de wereld te eren door kun
een speciale dag te wijden. Toch duurde het
nog tientallen jaren, voor deae gedachte wor
tel schoot cn, merkwaardig genoeg, wist toen
een andere dameMiss Anna Jarois uit Phila
delphiade verjaardag van hóór moeder als
de Moederdag door te drijven.
Wat of dit allemaal nu met Spencer te maken heeft Alken
maar dit.'ah moeder de vrouw er van houdt af en toe eens
op te stekengeef haar dan op Moederdag een doosje met
twintig van de lekkerste sigaretten, die er bestaan: een
doosje gouden Spencer!
Top Etui
ftVAurr
LpVTB OLt.t'3
Spencer:
een genot
dat een
traditie
werd
HEYWARD
F
A j
EN diepe 2ucht klonk door
het raam Porgy in de oren
en maakte dat hij een be
dachtzaam en boosaardig
glimlachje niet kon onderdruk
ken, Toen vervolgde de neger-
advocaat met een huilstem; ,,'t 'eef
mij in leve ge-ouwe, baas. En wat
meer is, 't Teld de nikker op 't
rechte pad. Deze meneer zegt dat
ze 'oe dan ook, motte blijve same-
leve tot d'r dood toe. Da's de wet,
zegt ie. Maar nikkers ben zo nie.
Ik 'leid ze be'oorlijk an eer en
deugd, en diezelfde meneer ver
telt 'un dat mijn papier niet meer
is dan een vrijbrief voor overspeL
Dus nou gane ze zo maar van me
kaar en. ik krijg m'n dollar niet. En
nou wil ie bewere dat ie me zal
late arrestere, da's erger!"
Er was een ogenblik stilte, toen
hoorde Porgy de stem van Arch-
dale een nummer vragen; en toen:
„Hallo! Spreek ik met het kantoor
van de advocaat? Mr. Denms
alstublieft."
„O met Archdale, Dennis. Ja,
weer een neger. Deze keer is het
Frasier, je weet wel, van die eeht-
scheidingskwestie. Ja, hij is hier
bij me op mijn kantoor. Nu, luister
eens even; je hebt voor deze zit-
tmgstijd een overbelaste rol van
aanhangige zaken. Het heeft niet
veel zin om het geld van de Staat
en jouw eigen kostbare tijd aan
deze zaak te verspillen."
Het bleef een poos stil; toen zei
Archdale haastig: „O. neen; ik pro
beer helemaal mets; maar hy is
volmaakt onschuldig aan enige
welbewuste overtreding. Ja, na
tuurlijk; het zou inderdaad ernstig
zijn indien hij verantwoordelijk
was; maar je weet het, geen ster
veling neemt de ouwe Frasier au
serieux Een verklaring van de
Grand Jury dat de aanklacht onge
grond is zou een ontzaglijke bespa
ring van tijd en moeite zijn"
„Ja; ik zal ervoor zorgen dat ze
geen rechtsingang verlenen."
Porgy luisterde met gespitste
oren: en een ogenblik later hoorde
hij Archdale zeggen: „Dank je",
en hoe hij jsyn stoel omdraaide
naar zijn cliënt toe. Toen hoorde
hij hoe hij de neger toesprak.
„We sullen je voor dit keer niet
in de gevangenis zetten, Sïmson.
Maar je zult moeten ophouden met
die echtscheidingspraktijken onder
je mensen. Ik heb mijn woord ge
geven. Als je het nog eens doet,
kip ik heb je! dan draaien we alle
bei de gevangenis m. Begrijp je
dat?"
Met eer) zucht van verlichting,
gevolgd door een „God zegen je
baas!" werd deze mededeling ont
vangen en even later stond Frasier
te knipperen tegen het felle zon
licht op straat.
Porgy keek op en, terwijl hij de
manier van doen die Frasier er bij
de uitoefening van zijn beroep op
na hield precies nabootste, zei hij
op een ietwat gemelijk toontje:
„Loop door, asteblief; loop door,
'k 'eb her 'n 'ecl verfijnde bok, die
de stank van koolvogels nie ken
verdrage,"
'n Onderdrukt lachen klonk uit
het kantoor van Archdale.
Onmiddellijk flitste in Porgy's
ogen, behoedzaam omfloerst doch
fel smeulend, het licht op van de
overwinning. Hij tastte achter zich
en trok de bok aan zijn oor. De
arme verschoppeling begreep dat
teken verkeerd en ging met een
ruk vooruit
„Nee, nee, makker," fluisterde
Porgy. „'oor je de baas dannie
lache? As 'n nikker de brocrate laat
laehe weet ie datie 't gewonne 'eb.
Ons verder leve slijte we 'ier. Let
m'r op."
De verandering in Porgy, die
Peter het eerst had opgemerkt,
was nu duidelijk merkbaar voor
allen die hem kenden. De verde
digingsgordel van terughoudend
heid welke hij om zijn leven had
opgebouwd, was omvergehaald. De
lange uren dat hij in gespannen
concentratie placht neer te zitten,
met een uitdrukking van zelfinkeer
op zijn gezicht, bestonden niet
meer. Zelfs de meest sceptische
gestemde vrouwen moesten gelei
delijk toegeven dat Bess een goede
vrouw voor hem was.
Niet dat 2ij nu gewoon omgingen
met de andere bewoners van het
pleintje. Integendeel, bet was eigen
aardig zoals zij volkomen genoeg
aan elkander schenen te hebben te
midden van de gezellige bedoening
om hen heen waar de anderen als
een grote familie leefden. Porgy's
verdiensten waren voldoende voor
nun bescheiden behoeften en Bess
behoorde altijd tot de vrouwen die
het eerst op waren en m de weer en
onder haar allen was er geen die zo
gewiekst kon afdingen bij de vissers
en venters die hun waren verkoch
ten op de kade.
Evenals bij Porgy had er zich aan
Bess een nauw waarneembare ver
andering voltrokken die echter met
de dag duidelijker werd. Haai schra
le gestalte had wat ronder vormen
gekregen en daardoor aan jeugdige
bekoorlijkheid teruggewonnen en
(Van onze correspondent)
APELDOORN Woensdagnacht
om*» reeks één uur is een brand uit
gebroken in het bejaardencentrum
Avondzon in Apeldoorn-znid. Het
vuur woedde in het verzorgingshuis
in een gedeelte dat op het ogenblik
in verband met een verbouwing niet
in gebruik is.
Spoedig verplaatste het vuur zich
van de zolder, waar de brand ont
stond. naar de eerste etage.
Daar werden enkele kamers in de
as gelegd De brandweer welke snel
ter plaatse was, wist te voorkomen
dat het vuur naar andere gedeelten
van het fraaie bejaardencentrum, dat
na de oorlog werd gebouwd, over
sloeg.
Een aantaJ bejaarden, wier kamers
dichtbij het brandende gedeelte la
gen. werden naar elders overge
bracht.
De oorzaak van de brand is niet
bekend
AKEN, Een diep bewogen Chur
chill heeft donderdag in de duizend
jaar oude kroningshal van Aken de
Karei de Grote-prijs voor Europese
eenheid in ontvangst genomen. De
oude staatsman had tranen Ln de ogen
toen burgemeester Heusch hem een
keten met het zegel van de stad om
de schouders legde.
In zijn toespraak ontwikkelde
Churchill daarna het idee van een
„werkelijk verenigd Europa" met in
begrip van een nieuw, tot overeen-
stemming bereid Rusland. „De enige
eenheid die uit geweld voortkomt,'
zei hij, rfis de eenheid van as en
dood."
Hy merkte op, dat de Sowjet-Ume
sedert het einde van de tweede we
reldoorlog voortdurend een politiek
(Advertentie l.M.)
(Van onze parlementaire redacteur!
DEN HAAG. Het is een beetje vreemd gelopen met de behandeling
van de begroting ran Verkeer en Waterstaai in de Eerste Kamer, Zeker,
zy rverd zonder boofdelyke stemming aanvaard. Maar terwijl er aan
vankelijk grote welwillendheid teerste tegenover minister Algera. waar
voor deze sober doch uit de grond van ztfn hart dank zegde, eindigde het
debat in een zekere korzeligheiden een ontwerp-motïe. Daarover zal
nas volgende week worden gestemd Wellicht haalt zij het dan niet. Maar
haar indiening door de socialist Broeksz markeerde het verschil in stem
ming by de senatoren. Toch was de redevoering van minister Algera
degelijk geweest als steeds en in bepaalde opzichten bracht ze zelfs méér
dan verwacht was. Zij gaf tenminste toe, dat de aanstelling van een
staatssecretaris op zijn departement een punt was, waarover bij de a.s,
kabinetsformatie kon worden gesproken. Ook voor de verbetering van
de Scbeveningse buiten-haven opende zij een duidelijk perspectief. Boven
dien voedde zü de hoop, dat met de indijking van de Lauwerszee, hegin
1957 een aanvang zal worden gemaakt al kon de minister dan nu nog geen
definitief plan overleggen.
Natuurlijk kwam de ministeriële
speech niet aan alle verlangens van
de Kamerleden tegemoet. Zo ver
klaarde mr. Algera het vrijwel on-
had gevoerd, die een brede kloof tus
sen Rusland en het Westen liet be
staan. m
„Er is nu echter een nieuw Rusland
gekomen," zei sir Winston, „en waar
om zou dit nieuwe Rusland zich met
bij een verenigd Europa kunnen aan
sluiten om aldus agressie tegen te
gaan en de wereldvrede te verzeke
ren?". Met dit „nieuwe Rusland"
duidde hy op de koerswijziging van
het Kremlin, dat Stalin thans vele
fouten verwijt.
Sir Winston sprak over een .groot
bondgenootschap", dat de Europese
mogendheden, Amerika, Canada en
het Britse Gemenebest zou vereni
gen en dat zeker ook. de Sowjet-Ume
en de Oosteuropese landen niet zou
uitsluiten Hij meende, dat indien de
communistische landen bij dit bond
genootschap aangesloten zouden zijn,
bet veel gemakkelijker zou zijn het
vraagstuk van Duitslands hereniging
op te lossen.
Churchills opmerkingen over ait
grote bondgenootschap hadden veel
gemeen met vroegere voorstellen van
bondskanselier Adenauer in die nch-
Terwijl Churchill sprak hielden
Westduitsers en politieke vluchtelin
gen een kilometer verderop een rus
tige protestdemonstratie tegen de toe.
kenning van de Karelsprijs aan de
voormalige Britse premier. De beto
gers menen, dat Churchill de prijs
niet heeft verdiend, omdat hi) heeft
deelgenomen aan de conferenties van
Jalta en Potsdam, die Duitsland vol
gens hen een groot deel van zljh
grondgebied hadden gekost en waar
door vijftien miljoen Duitsers-achter
het IJzeren Gordijn verdwenen. Ook
de socialistische oppositie in het par
lement in Bonn heeft geprotesteerd
tegen toekenning van de prijs aan
Churchill.
Prinses Elizabeth van Luxem
burg (33) en prins Franz Fer
dinand oon Hohenberg (28)
verlaten na hun huwelijk arm
in arm de iVotre Dame-kathe
draal in Luxemburg. De prin
ses is de oudste dochter tan
de regerende Hertogin van
Luxemburg en haar echtge
noot, prins Felix. De prins ts
de kleinzoon van aartshertog
Frans Ferdinand, die in 1914
werd vermoord. Dit was de
direcle aanleiding tot de Eer
ste Wereldoorlog.
KAMER
dat zyn hart heeft. Als Tweede
Kamerlid bad hij al voor rechtsher
stel op dit punt gepleit en hij had
daarvoor de rechtse meerderheid
gewonnen. Nu viel opeens ieder de
socialistische kritiek bij!
De woordvoerder der P.v.dA.,
Broeksz, zag zijn kans schoon en
kwam met een motie waarin de re
gering werd uitgenodigd om als in
1957 de huidige vergunning van de
O NOG afloopt, deze aan de TEM
terug te geven. De heer Nijkamp
schrok er nog een beetje voor terug.
Voorlopig had hij er eigenlijk geen
behoefte aan. Deze mededeling gaf
minister Algera nieuwe moed. Met
formele argumenten poogde hij de
motie de grond in te boren.
Maar inmiddels hadden zoveel se
natoren de vergadering verlaten, dat
president Jonkman geen kans zag
over de motie-Broeksz te laten
stemmen.
haar gezicht begon zijn opgejaagde
uitdrukking te verliezen. De trots
die baar nouding had gekenmerkt en
die grensde aan minachting, hetgeen
zozeer de woede der deugdzamen
had gewekt in de tijd dat het haar
niet zo best ging, had zich verdiept
en, nu zij ér beter aan toe was.
dwong zij hiermee haar vrouwelijke
belagers een spijtig respect af.
Op zekere morgen toen zij haar in
kopen deed op de kade werd zij op
al te gemeenzame toon aangeroepen
door een der rivierlui die haar in het
verleden had gekend. Hij stapte op
dat moment juist van de bovenste
sport van een. scheepsladder op de
kade.
„V'navond?" zei hij lonkend.
Ze hield een ris wijting in haar
linkerhand en was nog bezig de laat
ste stuiver af te pingelen van een
koopje bij de visventer. Zij draaide
zich half om en deelde een klinken
de mep uit met haar rechterhand.
De man wankelde achteruit, bleef
nog een seconde hangen en ver
dween. Een geweldige plons klonk
van beneden uit het ondiepe water.
„Twintig dollarcent voor deze vis,
en geen cent meer," vervolgde Bess
onverstoorbaar haar gesprek met
de vïsventer.
Hij aanvaardde het bod. Bess gal
hem achttien cent en een vinnige
blik. Hij telde het geld na, wierp een
blik op de hand die nu onschuldig
langs haar schort afhing, en begon
toen te lachen.
„Net as je wilt, zuster. Ik maak
met JOU geen ruzie vanmorge."
Bess schonk hem een van haar in
gehouden, raadselachtige glimlach
jes die mannen tot haar vrienden en
vrouwen tot haar vijanden maakten
en sloeg weer de richting van Cat
fish Row in alsof er niets de eento
nige sleur der ochtendbezigbeden
had verbroken.
Het was zaterdagavond en het
pleintje had aanzien en stemming
van alledag van zich afgeworpen. In
het hoekje bij de wasbank van Se
rena had een kleine kring van alle
maal goede bekenden onder elkaar
zich verzameld om een walmende
petroleumlamp. Verscheidene vrou
wen zaten op de bank met slaperige
negerhummeltjes op haar schoot
Dicht bij de lamp zat een man gebo
gen over een gitaar met iets van
weemoedig verlangen in zijn gezicht
en betokkelde opeenvolgende sna
ren met snelle, nagonzende loopjes.
Toen klonk het neuriën van een
donkere bariton die onmiddellijk
daarna een lied inzette:
„Is 't niet 'ard e' nikker te motie
weze;
Is 't niet 'ard e' nikker te motte
weze;
Is *t niet 'ard e' nikker te motte
weze;
'mdat je je recht niet kan verkryge,
as je't'eb.
„'k lag te slape op 'n stapel lorre,
En zo gelukkig as 'n mens kan zij*
Toen 'n blanke m' uit m'n slaap
komp porre.
En zeg; „Jij moet nou werk want
jij ben vrij!"
Toen stemden zij allen in met het
refrein:
„Is 't met 'ard e' nikker te motte
weze,"
en het duister gonsde van zachte,
innige melodietjes.
In een andere hoek waren de
dobbelaars neergestreken, Porgy's
plezier in het spel had niet geleden
onder zijn toenemende belang
stelling in andere dingen en hij
koosde als van ouds de kleine
witte dobbelstenen en fluisterde
ze toe op zijn oude vertrouwelijke
man ter.
„Kleine, witte 'ummeltiens,"
teemde hy: „Kom zing *r 's voor
de nikker."
Hij gooide en won.
Het kleine hoopje geldstukken
bijeenrapend reikte hij dat achter
om aan Bess, die op baar hurken
in het halfdonker zat. Zwijgend
nam zij het geld aan, telde het, liet
het in de zak van haar schort glij
den en bepaalde dan haar volle
aandacht weer bij het spel, glim
lachte haar raadselachtige glim
lachje als Porgy aan de winnende
hand was, maar zei nauwelijks een
enkel woord
(Advertentie LM.)
mogelijk op de treinlijn Amsterdam
Rotterdam een kwartierdienst in te
voeren. Dan zouden de spoorbomen
van de tussenliggende overgangen
n.l. nog vaker gesloten moeten wor
den, dan nu reeds het geval is.
Tevens stelde hu de socialist
Broeksz ietwat te
leur door mee te
delen, dat ondanks
diens protest voort
gegaan zou worden
met een onderzoen
naar de mogelijk
heid 't particulier kapitaal van de
KLM uit te breiden, wellicht door
inperking van het overheidsaandeel.
Ook aan de verlangens der KVP
kwam minister Algera niet m alle
opzichten tegemoet Op haar vurig
ste wens reageerde hij zelfs afwij
zend. De KVP had gewild, dat ae
regering de Belgen een termijn zou
stellen, binnen welke zij hun stand
punt t.a.v. de Volkerak-kwestie
zouden moeten bepalen,
De verkoeling van de atmosfeer
was echter te wijten aan de kwestie
van de Twentse EJeetrische Tram-
maatscliappy en de beslissing van de
minister een bepaald bustraject van
de TEM aan de ONOG terug te ge
ven. Hij verdedigde dit als een
kwestie van rechtsherstel
Wat zyn critici het meest dwars
zat was. dat het buspubliek de dupe
zou worden, omdat het meer moet
gaan betalen en langer op aanslui
tingen moet wachten als gevolg van
de omstandigheid, dat het in de
streek met meer ondernemingen dan
voorheen te doen krijgt.
De KVP-er Nijkamp (ex-wethou
der van Enschede) keurde het uit
voerig af, dat aldus een streekbe-
lang aan een persoonlijk belang was
opgeofferd. Toen vatte de minister
vlam en hij zei giftig, dat hij de grote
belangstelling van de heer Nijkamp
best begreep. Deze was toch com
missaris van de TEM? Uiteraard
werd de aangevallene hierdoor pijn
lijk getroffen. Het meest ergerde
"t hem, dat de minister niet op zyn
zakelijke bezwaren was ingegaan.
Voor de minister ging het hier
om een stukje persoonlijk beleid,
Wordt vervolgd)
MADRID. De ambtenaren en
militairen in Spanje krijgen loons
verhoging. Er wordt daarvoor jaar
lijks drie miljard peseta (circa 300
miljoen gulden) uitgetrokken.
De laagstgesalarieerde ambtenaren,
die thans 7.000 peseta (ongeveer 700
gulden) per jaar verdienen, krijgen
een verhoging van 60 procent De
verhoging neemt af naarmate de sa
larissen hoger liggen. Zo krijgt een
departementshoofd, die thans 30.000
peseta verdient, er 25 procent bij.
De jaarwedde voor de hoogste
rang in het leger wordt 90.000 pese
ta. Een sergeant gaat 14.000 peseta
verdienen.
]\7EEN, moet niet zeggen dat
■I V het leven overal eender is.
In Parijs, waar ik, u dit lettertje
schrijf, gaat het toch een béétje an
ders. Het begint al met het ontwa
ken. Mijn eerste bewuste ervaring
?s de pure doodsangst van de zuige
ling, die geboren wordt. Satan staat,
persoonlijk gereed om zich op mij
te werpen. Eén seconde maar. Dan
herleidt het op gang gekomen ver
stand hem reeds tot de meneer van
het hotel, een gnoom van Spaanse»,
bloede, met overal haar waar een
gewoon mens gezicht heeftOp mijn
verzoek wekt hij my om negen utir
en hij doet dit volgens een systeem
dat in doeltreffendheid alleen door
een emmer koud water sou kunnen
worden overtroffen. Op de deur
kloppen is zijn styl niet. Hij treedt
binnen en begint, onder het mono
toon herhalen van de uitroep: „Neuf
heure.... neuf heure.,.. neuf heure
ritmisch tegen het ijzeren bed te
schoppen, waardoor mijn nog elders
toevende persoonlijkheid, per cake
walk de barre werkelijkheid btn-
nenschokt. Zijn mijn ogen eenmaal
open, dan zegt hij nog één keer
„neuf heure", werpt een blik vol
onverholen verachting op de ver
kreukelde staat, waarin Klaas Vaaks
omhelzing mij heeft achtergelaten
en verlaat nors mompelend het ver
trek. Ik denk dat hij een voormalig
toreador is, ontslagen omdat de stie
ren te bang voor hem waren.
Neen, eender is het niet.
Buiten op de boulevards, waar de
lente zich als de zomer kleedt, lo
pen de Parijzenaars en zijn mooier
dan wijals je tenminste niet in
een al te arme wijk zit, want dódr
zijn ze lelijker. Hollanders en zonen
van andere doorwrochte naties, kla
gen wel eens dat Fransen hun af
spraken niet nakomen en vaak din
gen zeggen, die ze later niet doen.
Als je hier in de café's zit, verbaast
het je niets, want ze zeggen zóver-
schrikkelijk veel, dat ze. het onme-
gelijk allemaal kunnen nakomen.
Voor ons is het per slot gemakke
lijk genoeg, ons woord te houden,
want we laten er maar zo zelden
een los. Maar hier.... neen, bij zo'n
spraakwaterval, is het meeste na
tuurlij k gewoon tekst om te vullen,
of omdat het nu eenmaal je beurt
is.
Neen, eender ts het niet.
Overstekend tussen de punaises,
waarachter het door rood licht even
bedwongen verkeer, ais een roof-
dierengalerij naar je gestalte staat
te watertanden, utnd je, aan de an
dere fcant van de boulevard een
juffrouw van om en nabij de tach
tig, zó maar 0p de stoep zitten, 'tls
geen bedelares, 't Is 'n keurig wijf
je, met een hoedje en een tasje. Ze
sit op kleermakershurken; haar naar
beneden gezakt hoofd rust in haar
handen. Ik denk dat ze uitgeput is,
of ziek, 0} moedeloos. In elk geval
wéét ze het niet meer. Ze zit maar
op die stoep en ze kijkt naar niks.
Dat komt goed uit, want niks kijkt
ook naar nadr. In Amsterdam ma
ken toy van zo'n tafereel een op
loop, met behulpzame mannen die
vragen: „Wat is er dan, tnoederV1
en minstens twee omwonenden, die
spontaan de vijf maal acht, eerste
hulp, of brandweer opschellen. Maar
Parijs loopt dóór, met zo'n ferme
niet-mee-bemoeien~pas. Geen. vrijer
stad ter wereld: a's je hier per se
op een druk trottoir wïlt slapen of
ontslapen, zal niemand je daann-
kleinzielig dwarsbomen.
Neen, eender is het niet.
Ik nj 's avonds om een tttir of tien
met de bus naar mijn hotel terug.
Het is het stille uur, mant ik sta vn
rayn dooie eentje achterop. Binnen
zitten twee passagiers, een geteister
de man, die er uit ziet of h\j alle
griezelverhalen van Hans Heinz
Ewers van buiten heeft geleerd en
ze nu niet meer vergeten kan, en
een blonde juffrouw, wier eclatante
attracties niet zijn voorbijgegaan
aan de conducteur, een van dte
kleine, stevige, goed-doarvaede man
netjes,Hij is in een amoureuze
stemming, want hij heeft zijn post
op het achterbalkon, maar hij na.
elke halte aan het belletouw moet
trekken om de bus te doen verder
rijden, tenminste verlaten en staat,
binnen in de bus, flirterig met haar
te babbelen.
By de volgende halte gaat üe
spookman er uit en er komt nie
mand in. We staan. En blij oen staan,
tcant de conducteur heeft het bin
nen nog altijd druk met die juf
frouw. Pas na geruime tijd valt het
hem op dat 10e niet meer rijden.
Mijn verwachting, dat hij zich nu
haastig naar het balkon zal reppen,
om alsnog aan dat belletouw te
trekken, blijkt in-HollandsOver
zyn schouder heen, kijkt hij enigs
zins wrevelig naar my en roept dan,
op zo'n toon van mot-ik-je-dat-nou-
nog-zeggen:
,,fféë poem la cloche, toil!"
Neen, eender is het niet.
KRONKEL.
(Advertentie LM.)
over Uw zenuwen. Neem
Mljnhardt's Zenuwtabletten
DEN HAAG. „U verkeert als
vrijgezellen tegenover de gehuw
den in een oneervolle positie en dit
maakt het roeren van de grote trom
tot een eerste noodzaak". Aldus ver
klaarde gistermiddag mr. H. F. van
Leeuwen, lid van de Tweede Kamer,
voor honderden leden van de Ne
derlandse Vrijgezellenhond, zowel
mannen als vrouwen, die in Den
Haag waren bijeengekomen om deel
te nemen aan de WereldvrljgezeUen-
dag.
In zijn causerie over het onder
werp „De verlaging van tarief I der
loon- en inkomstenbelasting", zei
mr. Van Leeuwen dat deze „straf-
klasse" van de extrabelasting op het
vrygezellenleven nog uit de Duitse
bezetting stamt cn dat dit tarief I
verre van na de bevrijding tot zijn
vooroorlogse proporties te zijn te
ruggebracht integendeel nog is ver
hoogd.
Bij een inkomen van 6000 gulden
bedraagt de belasting voor een vrij
gezel 165 procent van hetgeen een
gehuwde betaalt, bij een inkomen
van 9.000 gulden 176 procent.
Mr. Van Leeuwen wenste een
nieuw progressjvjteitsschema te zien
ingevoerd, dat voor jeugdige onge- l huurprijs,
hiervoor begrip. Spreker hekelde de
gewoonte, die bij kamerverhuurders
ingang vxndt, eon kamer te verhu
ren met gebruik van een warme
maaltijd waarbij men dan meestal
een twijfelachtig maal ontvangt te
gen een allerminst ontwijfelachtige
huwden minder gunstig zou zijn dan
voor de oudere vrijgezellen. Hier
naast raadde hij aan het sparen door
jeugdige vrijgezellen te stimuleren
door belastingfaciliteiten.
De heer J. B. N. Schregel van het
bedrijfschap Horeca hield een voor
dracht over „Financiële consequen
ties van de huisvestingproblemen
der vrijgezellen". Hij belichtte de
moeilijkheden waarmee ook de pen
sionhouders en kamerverhuurders
dikwijls te kampen hebben en vroeg
(Advertentie LM.)
VERWIJL
1 WONDEROLIE
W«s met MrtiandlgB likdoorn rtr gen «n
gevaarlijke acheemesies. Een nieuw
vloelb&ar middel, NOXACORN, neemt de
pijn -weg- ln 60 seconden. Eeltplekken en
eksterogen verschrompelen met wortel
en »L Bevat cezulverde wonderolie,
jodium en het pijnstillende benxccaïne.
Een flesje NOXACORN Antiseptisch
Llkdocrnmlddel van 1.35 bespaart V
veel ellende. LÉO)
Mej. dra. Anette Schippers ver
klaarde, dat uit statistieken blijkt,
dat slechts 50 procent van de onge
huwde werkende vrouwen over
meer dan één kamer beschikt. Zij
drong aan op het bouwen van flats
waar vooral de oudere vrijgezellen
over meer woonruimte beschikken.
Commandant „Tijgerhaai"
tekortgeschoten
DEN HAAG, - De Nederlandse
onderzeeboot „Tijgerhaai" raakte op
19 oktober j.l, in de baai van Wey
mouth (Zuid-Engeland) by storm
achtig weer op drift en strandde
daarbij op een zandbank ongeveer
400 meter uit de wal. Toen enige
uren later de vloed opkwam is het
schip, dat niet werd beschadigd, vlot
gekomen.
De marineraad heeft thans uitge
maakt, dat de commandant van de
„Tijgerhaai" in zeemanschap en be
leid tekort is geschoten.
