FEUILLERE
a
sgp
I
Adenauer steekt loftrompet
over vakbeweging
LEIDEN gaat edelstenen op
echtheid onderzoeken
Bevan wint strijd om
penningmeesterschap
Uw Kunstgebit
Sjarow
Labourcongres
unaniem
Tory-beleid
Bolsjoi-ballet in
Londen aangekomen
Dönitz wil stil
gaan leven
Nu havenpersoneel
van Le Havre
in staking
SPRAK MET:
Piinsessenkalender 19o7
Algerijnse kinderen
niet naar school
Andere straatnamen
in Saargebied
W.-Duitsland koopt
rijf atoomreactors
Dinsdag 2 oktober 1956
3
BLACKPOOL Aneurin Bevan,
de-leidervan, dé linkervleugel In de
BrWse Labourpartij, is vanochtend
•voor de belangrijke functie van pen
ningmeester van de party gekozen.
Hij kreeg de stemmen van de ver
tegenwoordigers van 3.029.000 vak
bondsleden, terwijl zün tegenstander,
George A. Brown de steun van
3-T55.000 ledea kreeg.
Onze Londense correspondent seint
ïdt Blackpool:
Het Laboui-congr.es heeft tot dus
ver een kalm verloop. Gaitskell on
derging in de ochtendzitting zijn
vuurdoop als partijleider m het korte
Suezdebat. Het congres nam met al
gemene stemmen een resolutie van
de mijnwerkers aan, waarin de eco
nomische politiek van de Tory-rege- i
ring veroordeeld werd en de wense
lijkheid van de terugkeer van een
Labourregerinp werd betoogd en
's middags besprak men het eerste
van de werkrapporten voor het
nieuwe partijprogram, dat ov'er per
soonlijke vrijheid.
Scherpeverschillen van mening
traden niet aan het licht. Men was-
eensgezind in het veroordelen der
Conservatieve regering en vol ver
wachting, dat Labour weer spoedig
aan het bewind zal komen.
Het meest de aandacht trokken de
■woorden van y Frank Cousins, de
nieuwe leider van de machtige
Transportunie, uit wiens optreden op
het vakverenigingscongres algemeen
de conclusie werd getrokken, dat het
kolossale stemmenblok van de
Transportunie thans een goed eind
naar „links" is verschoven. Ieder
woord, dat. Cousins thans zegt, wordt
momenteel op een goudschaaltje ge
wogen en het feit dat hij zeer snel
spreekt en niet overdreven duidelijk
in zijn uitdrukkingen is, maakt alleen
maar, dat iedere uitlating van hem
des te meer als een orakelspreuk
wordt beschouwd.
Cousins zei, dat het niet juist was
dat het vakverenigingscongres vori
ge maand de oorlog aao de Conser
vatieve, regering had verklaard. Wat
men. daar gezegd had was alleen,
dat als de regering haar „vrijheid"
Advertentie IJLi.)
Hoe houdt U de gehele dag
•tevig .op zijn plaats?
Hot fs niet nodig, dat U angst beeft,
dat Uw gebit losschiet bij het eten,
lachen of nïezeni Een weinig DENTO-
FIX 's morgens op de gebitsplaat
gestrooid houdt Uw gebit onwrik
baar opzijn plaats en doet U alle
vroegere ongemakken vergelen. Koopt
nog heden een strooibus voor f 2,35
bij Uw apotheek of drogisterij.
LONDEN De 140 dansers van
het Bolsjoi-ballet zyn in drie Rus
sische straaJpassagïersvliegiuigen op
de basis van de Amerikaanse lucht
macht in Manson bulten Londen ge
land.
De toestellen zouden op het vlieg
veld van Londen gedaald zijn, waar
een officiële commissie van ont
vangst gereed stond maar tengevol
ge van het. slechte weer ging dat
niet door.
De dansers moesten bijna drie uur
in hun toestellen blijven totdat
douane- enimmigratie-autoriteiten
aangekomen waren uit Dover. Met
auto's ging het gezelschap naar Lon
den.
Samenwerking voor bouw
Fokkers „Friendship" met
Belgische fabriek
AMSTERDAM De Fokkerfa-
brieken eri de Belgische vliegtuigfa
briek SA..B.C.A. hebben een pro
gramma opgesteld voor samenwer
king in verband met de ontwikke
ling en produktie van het Fokker-
vliegtuig „Friendship".
De Belgische fabriek heeft de
studie en fabricage van. gereedschap
pen en samenbouwmallen reeds ter
hand genomen.
Wellicht zal deze samenwerking
nog verder kunnen worden uitge
breid, Dit hangt echter af van even
tuele Belgische orders op de F-27
„Friendship". Wel zijn er,.onderhan
delingen gaande, maar er zijn nog
geen beslissingen gevallen.
aanwendde tenvoordele van bepaalde
groepen uit de bevolking, de vakbe
weging vrij moest zijn om de belan
gen van haar leden te beschermen.
Het was de regering die de oorlog
bad verklaard!
Cousins kreeg de zaal met zich
mee toen hij verklaarde: „De men
sen, die ik vertegenwoordig, zijn
niet van mening, dat nationalisatie
niet werkt. Sommigen van ons vin
den dat het heel goed werkt en niet
alleen beperkt moet blijven tot de
dingen, die niemand anders wü
hebben."-;.
Zonder dethans .heersende .ten
dens van het opnieuw, formuleren
van het partijprogram met zoveel
woorden aan te vallen, voegde Cou
sins hier een verdediging van het
„oude'socialisme" aan toe. welke
grote byval oogstte." „Het' oude
socialisme," zei Cousins, „was. een
goed soort socialisme. Laten, wij er
niet over gaan praten hoe het aan
trekkelijker voor de mensen, kan
worden gemaakt, laten wij het er
over hebben, hoe wij het eerlijk on
der de mensen kunnen brengen."
BERLIJN. De voormalige Duitse
groot-admiraal Karl Dönitz, die zon
dagnacht uit de geallieerde gevange
nis in Spandau bij Berlijn ïs ontsla
gen na zjjn gevangenisstraf van tien
jaar uitgediend te hebben, zal in een
ziekenhuis worden opgenomen voor
een algeheel onderzoek van zijn ge
zondheid.
Dönitz zag er overigens bijzonder
gezond uit. Op een druk bezochte
persconferentie weerde hij de vraag
of hij opnieuw een politieke rol zal
gaan" spelen met de woorden: „Een
man als ik kan slechts één taak
hebben:, zwijgen en opnieuw een weg
vinden in de wereld en een mening
vormen over vraagstukken, over alle
vraagstukken, want er bestaat geen
op zichzelf staand vraagstuk."
Neo-nazigroepen hebben hem al
gevraagd de leiding te nemen van een
nieuwe rechtse beweging.
Uitspraak moord-Zeist
Dader door rechter
in krankzinnigen-,
gesticht geplaatst
UTRECHT De 29-jarige fabrieks
arbeider C. B. te Zeist, die heeft
terechtgestaan wegens moord op de
22-jarige leerlingverpleegster Willy
van Soest te Zeist, is door de recht
bank ontslagen van rechtsvervolging.
De rechtbank besloot tot plaatsing in
een krankzinnigengesticht voor de
tüd van één jaar en ter beschikking
stelling van de regering. De uit
spraak was conform de eis.
Op de ochtend van de dertiende
oktober van het vorige jaar werd het
stoffelijk overschot van het meisje
gevonden langs de Oude Wouden-
bergseweg in Zeist. Zij was de avond
daarvoor per N.B,M.-bus. van Amers
foort naar Zeist gereisd. Bij de bus
halte werd zij door B„ een oude
buurjongen van haar, opgewacht en
per fiets gevolgd. Na een worsteling
bracht hij haar door wurging om het
leven.'
LE HAVRE. Het havenpersoneel
in Le Havre is voor 24 uur in sta
king gegaan. Verwacht wordt, dat
het Franse schip „Liberté" hierdoor
niet naar New York zal kunnen ver
trekken.
De stakers vragen 15% loonsverho
ging een werkweek van 40 uur, ho
gere pensioenen enandere sociale
verbeteringen.
\R DE Boulevard Saint Martin even voorbij de oude tere ogen. Griekse journalisten, te- belle ville," maar ze is niet meer
stadspoort Saint Martin is het Théatre de la Renais- raÜfirar af ze me t seveel
sance. De huizen-zijn er zo grijs en verweerd, de Straat loopt rijke Griekse films stond óók op wil Uitleggen ten opzichte van haar
*0 onverdacht snel op, dat het lijkt of voorbij het hoogste S*
punt net land ophoudt en een zee begint. vliegtuig Uit Athene gekomen om keur en hoe vindt ze het haar eigen
Tien'maskers kleven langs het dak van het theater en Edwtee Feunièrets tata-vtowen. dros te zien?
t,ij.-Men vereert naar. zeer m ons Ze heeft voor mijn begerig ge-
daaronder strekken zich drie meer aan levensgrote beelden, land," zeiden ze met een ernst als vraag dezelfde glimlach als voor
De ramen grauw vaii'stbj zijn gebarsten, sommige worden gold het een politieke kwestie, de verering van de Grieken, maar
V f Toen kwam er iemand binnen die ze antwoordt geëmotioneerd.
gestut aoor kal zon. 2ei dat madame Feuillère weinig „Al speel ik honderd, tweehon-
tyd had na het uren lang repete- derd keer op't toneel dezelfde rol,
In dit geaeelte van Parijs neooen TTj/r WAS.een van de weinige ren. Wilden we de beschikbare tijd m'n spel en het gevoel dat me be
de vrouwen:; nauwelijks chic en de x x!eer zomerse dagen en de Bou- samen delen dan konden we ko-
meisjes 'missen de durf die kleur, levard Saint Martin was in de mid- men.
geeft aan de boulevard Saint Mi- daghitle niet te verdragen. Toen We vonden dat wel best en de
chel. In een straatje, smal en hel- pen ik naar het parkje Square Griekse jongens snelden naar de
lend als in een bergdorp, is.de ar- Emile Chautemps gegaan. Een actrice, die uitgeput op een krukje
tiesteningang. Een deur zonder kiem stuk koelte aan de Boule- .zat. Ze zongen haar iri vurige Fran-
naam die je kunt open duwen, een vard Sébastopol, met bomen en se zinnen het hof, zo met het hart meer veranderen. Daarom vind ik
donkere smalle gang, het gezicht gras en perken met roze bloem'en. en de ziel en kwistig veel liefde 't een nachtmerrie om m'n films
van een ouda vrouw.door een luik-Met een vijvertje vol bruin water erbij, dat Edwige Feuillère in een Msahtiinw aün io
je en een wenteltrap- met uïtgehol- waarin twee groen stenen vrouwen, lach schoot. Verre van hatelijk ech-
de treden. - ik heb daar naar de duiven ge- ter,,'t leek of het geheel haar wel
.Wie zegt waar de eerste-verdie- keken en naar kinderen die speel- goeddeed,
ping eindigt, de tweede begint? Hoe den in 't zand. Naar 'een man zon- En nu had die enthousiaste hulde
hoog is 't hier? Na enigè tijd wor- der arm, een bank met oude men- ook wel iets. gebracht door jongens
den de treden onderbroken door sen. Naar breiende moeders eri een met minstreèlachtige gebaren en
een vlak stuk dat uitmondt in een heer met een aktentas en een tic. brandende ogen. En daar bleef het
kleine kamer. Er is een raam met Naast .me zaten twee moeders zo- niet bij. Een van hen pakte een
blauw glas en in het gedempte licht als je'ze overal op de wereld hebt. doosje en gaf het haar met tedere
zit een meisje te Jezen. In een
heerst is nooit eender. Het is altijd
weer anders, alles- wat er die dag
gebeurt, je stemming, de sfeer ver
werk je in je spel.
Maar als een film klaar is^ kun je
aan dat -wat je.hebt gedaan, niets
hoek: een oude naaimachine, een
wasbord, een beeld, boeken, een
teil en wankele stoelen. Aan het
plafond een kroontje van oud, grijs
glas. Van buiten dringt vaag 't ge
luid van de straat naar binnen.
Recht tegenover de trap is een
gordijn. Als ik dat met de deur er
achter open doe, sta ik voor een
onverwachte grote, kille ruimte,
waarvan de vloer, net als bij een
zwembad, meters dieper ligt en het
plafond, doordat 't zo hoog en. don
ker- is, schijnbaar ontbreekt. "Wel.
hangen er: touwen en. stangen en,
haken die ergens een beginpunt
moeten hebben. En er is een lampje
aan een snoer.
In het gele licht staat een slanke
vrouw in een zwarte rijbroek en
witte bloeze. Ze heeft kort, blond
haar en een zweep in. de hand. Ze
praat metbewogenstem tot een
schemerige zaal die haar aankijkt
met rijen lege stoelen.
Ze herinnert me vreemd '77.
aan een plaat uit een boek dat ik
als kindvereerde, de plaat van de.
Kleine Lord. Ze is Edwige :Feuil-.
lère, een van Frahkrijks grootste
actrices.
Haar leeftijd is een geheim, maar
ze is een vrouw die' bewijst dat;
niets zo betrekkelijk is als het aan
tal verjaardagen. Hoewel ze jonger
is dan Mariene Dietrich heeft ze,
net. als zij, iets vande eeuwige
jeugd. Een donzige huid, zo goed
als zonder, rimpels, grote goud
bruine ogen en een mooie gevoe
lige mond. U hebt haar o.a. in de
film „Le Blé en Herbe", naar het
boek van Colette kunnen zien en ze
trad nog niet lang geleden op in
ons land. Ze speelde de hoofdrol in
„La dame aux Camélias", waarvoor
ze in Engeland geëerd werd als een
koningin.
Cocteau- schreef voor Edwige
Feuillère een toneelstuk „De arend
■heeft twee koppen", dat is ver
filmd. En haar laatste film, onder
regie van Yves Alïëgret, speelt in
een gangster-milieu op de Champs
Elysées, Edwige Feuillère is de
vrouw van een der beruchtste boe
ven, Het nieuwe toneelstuk, waar
van wellicht nu de première is ge
weest, heet „De koningin en de re
bellen" van de Italiaan Ugo Betti.
Ik had gehoopt dat ik bij de repe
titie mocht zijn, maar hoewel ik
geen geluid maak en in de scheme
ring .nauwelijks zichtbaar ben, on
derbreekt ze plotseling haar tekst
en zegt" zeer beslist dat ik niet sto
ren mag voor half zes.
De een zei: „Ik heb toch maar
een lap vóór een jurk gekocht."
De ander: „En je man?"
„Die is meegegaan." En met een
koestering in haar donkere stem:
,,'t Is groen met bloemen."
zwier: ..Dit is een gift van het
hart," zei hij. „U bent onze grote
liefde,"
Edwige Feuillère plukte de
touwtjes eraf met de fijne blanke
vingers, die beschreven worden in
te zien. Machteloos te zijn. om je
fouten te verbeteren, uitgeschakeld,
opzij gezet. Het is allemaal zo me
chanisch, je bent een object. Op het
toneel ben je een verantwoordelijk
mens.
Daarom hou ik van het toneel.
Het is m'n minnaar voor het le
ven."
Ze kijkt.naar haar kleine mooie
handen, die ze niet zoals Mariene
Dietrich voor 't oog van de camera
hoeft te. camoufleren.Ze zegt:
„Daar komt bij dat ik nooit van
gemakkelijke dingen gehouden
heb. Maar," vervolgt ze, „toch zie
ik veel in de film. als mogelijkheid
om het leven weer te geven zoals
het is. En jè krygt zo'n kans om
door veel mensen gezien te wor
den, ver buiten de grenzen van je
land. Ik ben nooit in Amerika ge
weest en toch zijn er daar die me
schrijven. Die me dus kennen."
Of het voor de film spelen haar
veel inspanning kost?
„Je moet zo onmenselijk veel ge
duld hebben. Je mist wat je bij het
toneel hebt. dat je naar een climax
toegroeit. Je wordt voortdurend
onderbroken."
Elke goede acteur of actrice is
dan ook zeker niet altijd geschikt
vóór de film. En 't is ook niet zo
dat eon geraffineerd regisseur elk
fotogeniek meisje tot een film-
actrice kan maken. Hij kan haar
een goede rol doen spelen als ze
qua type aan de figuur die ze moet
zijn, beantwoordt. Valt ze in de
smaak, dan kunnen haar latere
films aan haar prestaties worden
aangepast.
Iets dergelijks zei Simone Signo-
ret eens, maar ze voegde er scherp
aan toe: ,.Er zijn er genoeg die
haar succes aan lichamelijke toe
valligheden danken. Namen hoef ik
Diet te noemen."
Edwige Feuillère echter windt
zich hierover niet op. Het enige
wat haar na aan het hart ligt. is
't toneel. Hier duldt ze geen char-
latannerie. Die houdt daar ook
geen stand.
Toch gaat het ondanks de inspan
ning van waarachtige acteurs, ac
trices en regisseurs niet best met
het toneel. „Men kan de moderne
mens niet verwijten dat hij er niet
heen wil," zegt ze. „Men moet
nieuwe wegen vinden, zodat het
publiek terug komt en blijft. Maar
men moet 't niet zoeken in de
oppervlakkige komedie."
„In ons land," zeggen de Grie
ken, „houdt men niet van kome
dies. Men houdi van u. U bent onze
grand amour.
Ze glimlacht als de vrouw in
Op de banken langs het hek za- romantische verhalen en vond een Xe Blé en Herbe"
ten invaliden inwwtiTH cronftn masVor T-n A fhdTio rm
Tegen j-.s:; ?.es w.-is het meisje
in dat kamertje met de blautije
ruiten er nog. Ze bleek een jonge schenkem.d.e ging fotograferen.
actrice. En er waren twee jonge
mannen met zwarte haren en zwar-
verguld stenen masker. In Athene
der^nS1^?»cT^n """terne schüderifen~höüd"t,"~maar
Toen moesten we allemaal met van Bruevhel. Mnrfpmo i»** vin^u
Ze zegt tegen mij dat ze niet van
van Brueghel. Moderne jazz vindt
ce ze boeiend. irAl ben ik niet jong
Maar dit vertroebelde de sfeer om dat z0 ^thousiast te
Jrt ...l.an Ja r*f -
niet, want de volgende stunt was
het aanbieden van het manuscript op>
Ze poedert haar wangen en staat
aiMBURG. Gisteren Is in Hamburg het congres van de Duitse een-
neidsvakbeweglng B.G.B. geopend. Voor het eerst heeft bondskanselier
Adenauer liei vakbewegingscongres met zqn aanwezigheid vereerd. Toen
Adenauer de zaal van het „Gewerkschaftshaus", waar hei congres wordt
gehouden, betrad, werd er vrijwel geen notitie van hem genomen. De
aankondiging „Nu zal de bondskanselier het woord tot n richten", lokte
een matig applausje uit, dat al was verklonken vóór Adenauer op het
podium achter het spreekgestoelte stond. De bondskanselier sprak in zeer
lovende bewoordingen over de vakbeweging.
Hij stelde vast. dat de wederop
bouw zeker niet zou zyn geslaagd,
indien niet de vakbeweging steeds
haar grote gevoel voor verantwoor
delijkheid zou hebben getoond. Met
dankbaarheid herinnerde Adenauer
aan de rol, die de in 1954 overleden
voorzitter van de D.G.B., Hans Böck.
Ier, in het Duitse openbare leven
heéit gespeeld. Adenauer legde er de
nadruk op, dat'het onjuist zou zijn
om te geloven, dat de politieke en
economische toestand in Duitsland
stabiel is. Er zijn integendeel moge
lijkheden van labiliteit en teruggang.
Met het oog op de kans, dat ooit
minder goede tijden aanbreken, acht
te Adenauer het gewenst, dat de
bondsregering maatregelen neemt,
die het sparen, en de •bezitsvorming
-bevorder eiu
Wat het verlangen van de vakbe
weging naar een kortere werktijd be
treft, erkende de bondskanselier dat
KInderen-!n-moeilljkheden bescher
men eu steunen. Kinderen die een
moeilijke, ongelijke strlja moeten uit
vechten tegen ongelukkige omstandig
heden, soms door milieu, aanleg ol
opvoeding, dat wil „Pro Juventute".
Wie wij dat niet?
Voor de tiende maal kunnen we dete
sympathieke vereniging helpen te
helpen door een .JPrinsessenkalender"
te kopen.
Dertien foto's bevat deee kalender
voor 195T. Werden de foto's vorige ja
ren gekozen uit collecties van beroeps-
fotograren, voor dit Jubileum mocht
„Pro Juventute" beschikken over een
keuze die Koningin en Prins maakten
uit hun particuliere verzameling. Ten-
dele foto's die de Prins zelf maakte,
tcndele foto's die vrienden van het
Koninklijk huls maakten.
In de afgelopen jaren heeft deze
prlnsessenkalender zich terecht -
grote populariteit verworven. Volstaan
wij ten slotte met de vermelding dat
men de kalender kan kopen aan de
bekende adressen Prij» ,2.75.
Ter Illustratie kozen wij de afbeel
ding bij de maand oktober, Prinses
Marijke op weg naar school.
dit een gerechtvaardigd verlangen is.
Wil -echter een verkorting van de
werktijd niet ten nadele van de
werknemers en de consumenten
werken, dan moet de produktiviteït
worden gehandhaafd en zelfs cpge-
'voerd.
Adenauer sprak zich uit voor een
beleid, dat de kansen van de begaaf-
"den op verantwoordelijk werk ver
groot. Daartoe is iri de eerste plaats
noodzakelijk, dat zij gelegenheid
krijgen hun kennis te vermeerderen.
Naar aanleiding van jegens de
bondsregering geoefende kritiek ver
zekerde Adenauer, dat de herzie
ning van de uitkeringen voor de
economisch-zwakke groepen binnen
kort haar beslag krijgt en dat daar
bij een verband zal worden gelegd
tussen de hoogte vari de uitkering en
de ontwikkeling van deproduktivi
teït. De sociale woningbouw, aldus
Adenauer, zal op dezelfde voet a2s in
de laatste jaren gebruikelijk was,
worden voortgezet.
Met het uitspreken van een woord
van dank voor de politieke rijpheid,
waarvan de vakbeweging heeft blijk
gegeven, in het bijzónder ook In haar
standpunt tegenover het oostelijk
totalitarisme, eindigde de bondskan
selier.
aa een toneelstuk dat Matsan voor
Edwige Feuillère had geschreven.
Ze woont vlak bij de Eiffeltoren
in een flat, waar niemand, die over
Tv^,,- -Au cni.u,4l, wncu jueiucuiQ. aie over
-f w 4f.f1 baar schrijft mag komen. Men weet
tS n hii Weinig van haar persoonlijk leven,
ben, bij t gaf en de actuee Haar minnaar is 't toneel. Ze werkt
dankte hem zo overrompelend m- en Werkt zei iemand> die haar
nemend dat ik uit t land, waar goed kent. Ze heeft zoveel gelezen,
danken onze beste kant met is, er ze spreekt zo goed haar talen. Ze
zocht nooit de publiciteit van Ma
in dit onflatteuze licht zag je j-jiyn nf Mariene Zè is zezt men
heus wel dat ze met meisjesachtig in Parijs^ande dam|^
jong meer is, maar ze heeft een J BIBFB
zeldzame charme, die belangrijker
is dan alleen jeugd.
"We haalden stoelen, gingen om
haar heen zitten en besloten dat
we om de beurt wat vragen zou
den. Maar omdat ik zo nooit op
dreef kom. liet ik de Grieken, die
trouwens niet te stuiten waren, be
gaan.
Ze vertelden van de openlucht
theaters in Athene, waar de duur
ste plaatsen 200 francs (twee gul
den) kosten, en waar ruimte is voor
200.000 mensen. En van de goede
Griekse toneelstukken met prach
tige rollen, als 't ware voor haar
geschreven!
En de actrice, oplettend luiste
rend, zei: „Stuur me er een paar.
Ik kan ze laten vertalen." En pein
zend: „Ik heb altijd de auteurs van
m'n land willen dienen, maar nu
speel ik voor het eerst iets van
een buitenlander en dat doe ik ia
de toekomst méér."
DAN KEERT ZE ZICH vriende
lijk tot mij en begint over ons
land waaraan ze goede herinnerin
gen heeft.
De Grieken, roepen: „Amsterdam
Pascale
Petit
(Van onze correspondent)
DEN HAAG Ju somemoerfcinp
met de Rijksuniversiteit van Leiden
fs in oprickting een edelsteenkw-
dip institute. Bandelaar en particu
lier zullen'- daar alle soorten: edel-
sienen op echtheid kunnen laten on
derzoeken. Deze mededeling deed de
voorzitter van.de Federatie Goud en
Zilver, de. heer W. F. Goldschme-
ding, op de jaarlijkse congres-ver
gadering-van. deze organisatie die
in het KurhattS te Scheveningen
werd gehouden:
Frankrijk en Engeland, bezitten
reeds dergelijks instituten; Neder
land is dus binnenkort het - derde
land op „het. continent waar edelste
nen door een onafhankelijke instan
tie kunnen worden onderzocht.
In zijn openingsrede, zei de voor
zitter, dat de prijs van het goud la
ger is dan in vijftien jaar is voor
gekomen en als het ware tot kopen
noodt.
In een jaaroverzicht merkte de
secretaris vari de federatie, mr, dr,
J. A, M. van Staay op, dat de'loons
verhogingen., van ongeveer 6 de
rendabiliteit van de ondernemingen
in de bedrijfstak in de wortel aan
tasten. Zelfs als daar een grotere
produktiviteït tegenover zou staan,
zal een geringe prijsstijging niet
achterwege kunnen blijven, aldus dé
heer Van Staay,
Volgens de heer Van Staay ïs dé
animo voor het edeknetaalvak by
de jeugd niet groot. De nijverheids
scholen te Amsterdam en Utrecht
hebben voor hun afdelingen voor
opleiding van goudsmeden met een
tekort aan leerlingente kampen.
Het gebruik van zilver - is per
hoofd gerekend belangrijk, lager dan
vroeger. De omzetten van juweliers
blijven relatief achter bij de om
zetstijgingen in de detailhandel in
het algemeen.
SALISBURY, Op de rivier de
Zambesi in Zuid-Rhodesia is zater
dag een boot gezonken. Achten
twintig arbeiders verdronken. Er
waren maar zes overlevenden.
/N het Amsterdamse Americain
heb ik een uurtje zitten praten
met Peter Sjarow over „Iwantnv",
Tsjechows eerste stuk, dat hij regis
seert bij de Nederlandse Comedie, die
er op 28 september de première van
gegeven heeft.
J5s ist: was machenxegt hij,
om de problematiek van de hoofd
persoon aan te geven.
Verder zal ik hem zo weinig -mo
gelijk natuurgetrouw citeren, want
hij spreekt een soort eigen teelt
Duits, waarin hij toch alle nuances
weet uit te drukken, omdat de door
Stanislawski gevormde acteur in
hem telkens mimisch aanvult wat
zijn lekke woordenschat te kort
komt.
Iwanow maakt hij duidelijk -
tras het type van de goedwillende
Russische intellectueel, in zijn jeugd
vurig strijdend voor grote idealen,
maar ap 35 jarige leeftijd volko
men: gedesillusioneerd en opgebrand
„omdat het toch -niet helpt", Dc be
langrijkste figuren die hem in dit
stuk omringen zijn Sasja, min of
meer een ,Jbsen -brouw", die hem
van de geestelijke ondergang redden
wil door met hem te trouwen, doch
in wezen niet verliefd is op hwji
„maar op deze taak", gelijk
Tsjechoio het zelf uitdrukte, door de
starre waarheid spreker Lwow, een
figuur waarin; de schrijver, volgens
Sjarowzijn kritiek heeft geloosd
op simplistische Tolstoianen en
door Lebedjew, Iwanows generatie
genoot en voormalige strijdmakker,
die capituleerde in een dof burger-
mansbestaan, dat hij met behulp
van de wodka tracht te vergeten.
„Veel goede mensen hebben ge
dronken in Rusland," zegt Sjarow,
„omdat hun strijd toch niets veran
derde aan de zwijnerij. De drie
zusters konden niet; op tegen de be
krompen Natasja's, de dromerige
eigenaars van de Kersentuin legden
het af tegen de Lopachins en voor
de Iwanows kon alleen de dood uit
komst brengen. Daarom slaat hij,
aan het.slot van het stuk, de hand
aan zichzelf, 't Is een logisch einde,
dat Tsjechow er overigens pas na de
mislukteRussische première aan
geschreven heeft:, de eerste versie
van zijn, in negen dagen op bestel
ling gemaakte stuk, eindigde met
een huwelijk."
„V/ie speelt Lwanoui?" vraag ik.
Sjarow schept adem. Na enig mik
ken zegt hij; „Hans Benks von den
Berk." .-i-
Hij heeft op zijn vingers meege
teld en roept, met een theatraal
wanhoopsgebaar: „Fünf Worter sind
das!" waarbij Hij een gezicht trekt
of de mam alleen bedacht is om
hém te sarren. Maar onmiddellijk
daarna, straalt hij weer van bewon
dering voor de artistieke capacitei
ten van „Hans"en. de anderen en
voor de- grote mogelijkheden van
het stuk, dat overigens meer eist dan
,Jje drie zusters" en ,£)e Kersen
tuin", omdat het, als Tsjechows eer
steling, nog niet zo perfect was.
Vooral de daareenmenging van tra
giek en „vaudeville" zal een Hol
lands publiek misschien wat orsemd
aandoen. Eerstelingis overigens
niet helemaal juüt-, want in 1928
dus 24 jaar na zijn dood heeft
men in zijn nalatenschap nog een
jeugdwerk ontdekt, een als gymna
siast van zeventien geschreven stuk
zonder titel, dat nooit is opgevoerd.
„Ik heb het gelezen," zegt Sjarow,
,,'t Is veel te leng, maar het bevat,
merkwaardig genoeg, in aanleg reeds
ai zijn. latere stukken. Villard heeft
het, bekort tot drie uur, in Bor
deaux gespeeld en ik ga 't hier, re
gisseren, bij de Haagsehe Comèdïe.
Maar waarschijnlijk moet ik .eerst
naar Wenen, om de Kersentuin te
doen, met Elisabeth Bergner"
Het is leuk om -met Sjaroui te pra
ten. Hij heeft de leeftijdsloze zwier
uan de artiest, die overal ter tzereld
thuts is, maar. het getal zijner jaren
maakt, dat hij mensen heeft aekend,
die voor ons ioi de historische fi
guren bekoren. Als leerling-acteur-
tje bij Stanislawski in Moskou, zag
hij Tsjechow in levende lijve.
„Hij zat bij de repetitie van de
Kersentuin in de stalles en ïk hoorde
hem lachen om Moskwin, die de
dwaze Jepiehodow speelde en er een
hoop eigen grapjes bij maakte, u>a<v-
over Tsjechow zo enthoitsidst was,
dat hij schaterend riep, dat ze er
in moesten blijven," -zegt hij met
een vertederde glimlach, ,,'t Was een
jaar voor zijn dood an hij was al
erg ziek. maar och, hij lachte eigen
lijk altijd maar..."
KRONKEL
ALGIERS De oproep van de
Algerijnse rebellen om de kinderen,
niet naar school te staren, is een
volledig succes geworden. Ongeveer
95 procent van de kinderen is niet
op school verschenen. Een in Al
giers verschijnende krant heeft
scherpe kritiek geleverd op het
voortdurende optimisme, van resi
dent-generaal Lacoste. In dit week
einde zijn zeven burgers gedood en
109 personen gewond door activiteit
van opstandelingen.
SAARBRÜCKEN Nu het Saar
gebied met ingang van 1 januari
weer in de Westduitse Bondsrepu
bliek zal worden opgenomen, haas
ten de gemeenteraden van de plaat
sen in dit gebied zich de namen
van de straten te wijzigen om de
herinnering aan de tijd. dat hei
Saargebied onafhankelijk waa, zo
snel mogelijk uit te wissen.
Speciaal in de gemeenten, waar
de nationaai-democratiscbe partij
van dr. Schneider sterk vertegen
woordigd is, beijvert men zich de
straten weer de namen te geven die
zij voor de Duitse capitulatie droe
gen
De gemeenteraad van Saarbrüc-
ken zou voornemens zijn een hon
derdtal straten andere namen te ge
ven.
BERLIJN De Westduitse minis
ter voor Atoomzaken, Straus, heeff
meegedeeld, dat vijf reactors zullen
worden gekocht, die in Karlsruhe.
West-Berlin, München, Keulen en
in de omgeving van Hunburg zullen
worden geplaatst. Ze zullen worden
gebruikt voor de opleiding van spe
cialisten.
Na een voorbereidende periode van
ongeveer vijf jaar zal de bonds
republiek beginnen met de bouw
van grote atoomcentralen. In 1970
hoopt men over vijftien centralen te
beschikken ten einde in de gehele
behoelte aan energie te voorzien.
