NAAR DE DICTATUUR?
De wolk, de regendruppel, de
sneeuwvlok en de regënmaker
Onschuld op schoolschoeneii
'ff'f
Beroemde Miss EUa
bleek verklede jongen
J. F. den'Tonkelaar
SïïiW^^ÏSfcSSg
Christmas-eiland
ontruimd
Onderwijzersexamen
RESA- HILVERSUM
Op pantoffels
^o^r?FRANI^€OD^I
'tëKJrff-JÊIf
AVONTUREN
VAN/
-KAPITEIN
door
JOSEPHINE TEY
Zaterdag 23 februari 1957
WAT voor lichaam is do Nationale Kaad, Wells oprichting pre-
sident Soekarno van Indonesië heelt bekend gemaakt en tot
welks leider hij richrelf heeft geproclameerdHet antwoord
moet luiden: in elk geval geen regelmatig gekozen volks
vertegenwoordiging. in eik geval geen volgens de regels samengestelde
grondwetgevende vergadering. Duidelijker dan ooit neemt de president
van Indonesië nu afstand van de officiële instellingen van zijn eigen
staat. Deze instellingen zijn gebaseerd op de parlementaire democratie.
Soekano verklaart: de Westerse democratic past niet hij Indonesië.
Midden m het moehame groeiproces wendt de president het roer, volks-
vertegenwoordiging en regering verloochenend en in feite een onwettige
instelling proclamerend als het orgaan, waarvan hij zich verder wil
bedienen.
De berichten zijn nog niet geheel duidelijk, maar er blijkt in elk
geval uit, dat Soekaruo van de oppositie af wil. Alle regeringen zijn zwak
geweest tot dusver, verklaart hij; het wordt nu tijd dat er eindelijk een
sterke regering komt. Zijn uitvinding, de Nationale Raad, kan zo'n sterke
regering afs adviserend orgaan terzijde staan. £n dan valt wel een con
clusie te maken Soekarno wenst een dictatuur, bestaande in een kabinet
dat naar zijn pijpen danst, en een gedenatureerd parlement, dat niets
heeft in te brengen maar het nut heeft dat het alle richtingen heet te
vertegenwoordigen. De vergelijking met sommige Ooateuropese parlemen
ten, ook in naam veelzijdig samengesteld en ook volkomen machteloos,
dnngt zich op. Het wekt, gelet op alles wat Soekarno zo voor en na heeft
verklaard en gedaan, geen verbazing. Het is de laatste jaren vaker ge
bleken. dat zijn afkeer van de Westerse democratie hand aan hand gaat
met sympathieke belangstelling voor datgene, wat wel volksdemocratie
■wordt genoemd.
IS Soekarno communist? Ware hij burger der V.S., de commissie
voor on-Amerikaanse activiteit zou stellig geen gunstig oordeel over
hem vellen. ïMaar bij is Indonesiër, en kan niet met al te simpele
maatstaven worden gemeten. Was het fascisme nog een sterke
macht in de wereld, Soekarno zou er stellig niet afwijzend tegenover
staan. Nu het communisme een sterke macht is, neigt hij de kant daar
van over. Hij wil eenvoudig baas zijn in een machtig Indonesië, en heeft
bij democratie niets te winnen.
Vandaar, dat hij er niet tegenop ziet, met de communisten samen te
werken. De Indonesische communistische partij is de vierde in grootte;
maar er is geen sprake van, dat ze in de Nationale Raad en een presiden
tieel kabinet de vierde in belangrijkheid zal zijn. Soekarno weet dat best,
en het bereidt hem geen zorgen. Hij heeft geen behoefte meer aan een
zorgvuldig overwegen, aan een rustig en bezonken tegenover elkaar plaat
sen van de Btaodpunten. Soekarno wenst de eenzijdigheid, die het ken
merk is van de revolutie. De communisten, opportunistisch als zij zijn in
hun tactiek, zullen, eenmaal zich bevindend op verantwoordelijke posten,
zonder de minste terughoudendheid of voorzichtigheid alles zetten op de
kaart van het felste nationalisme. Verzet daartegen is uiterst moeilijk.
Zo zijn de communisten waardevolle bondgenoten van Soekarno in zijn
streven naar de macht. Op het ogenblik poogt Soekarno munt te slaan
uit de algemene lusteloosheid als gevolg van de autonomistische bewegin
gen alom in de archipel en de ontevredenheid in legexkringen. De goede
burgerB zeggen: dat kan zo niet doorgaan. Soekarno roept nu ook luid
keels: het kan zo niet doorgaan I Hij zegt er bij, dat de hele parlementaire j
apparatuur stagneert De Augiasstal moet maar eens schoon. j
DE vraag is nu maar. in hoeverre de partijen zich laten overrompe
len. Voor hen kan de verdere loop der dingen moeilijk veel
vraagpunten opleveren. Wanneer het huidige coalitiekabinet in
zichzelf verdeeld is. hoe zou een ministerie op nog breder basis
dan sterk kunnen zijn, wanneer niet één mening er in overheerste? Die
ene mening kan geen andere zijn dan die van de president en zijn felste
aanhangers kunnen slechts degenen zijn, die in een overgang naar de
dictatuur de voorwaarden zien vervuld van een heerschappij naar voiks-
democratisch model.
Nu pleegt de soep in Indonesië nooit zo heet te worden gegeten als ze
wordt opgediend. Uitstel, tussen-oplossingeo, halve maatregelen, ze zijn
welbekend aan ieder, in en buiten de jonge republiek, die met kritische
belangstelling de ontwikkeling na de soevereiniteitsoverdracht heeft ge
volgd. Maar een kritiek punt heeft het land nu zonder twijfel bereikt De
communisten, die weten wat zij willen, zullen in een constellatie, zoals
Soekarno die in zijn re®e heeft ontworpen, geen moeite hebben de leiding
in handen te nemen. Het zal van beslissende betekenis zijn of de niet-
communistische partijen en leidende figuren in staat zijn, voldoende moed
en vastbeslotenheid aan de dag te leggen ten eerste om neen te zeggen
tot de president, en ten tweede om de zaken met wat meer energie en
vastberadenheid aan te pakken dan tot dusverre.
f.Advertentie LM.)
In de vorige eeiiw waren de perfec
te ruiters en amazones van het cir
cus precies zo internationaal be
roemd als Vandaag de filmsterren.
Vooral de amazones, de paardrijd-
sters dus, werden toegejuicht door
het publiek, bezongen door dichters,
door schilders uitgebeeld. Er was
natuurlek veel naijver onder de
schone rijdsters.. Zo wekte omstreeks
1852 een zekere Miss Ella grote sen-
satr*. Zij reed „panneau" en pres
teerde het daarbij om vlug en vlin
derlicht achtereenvolgens doob vijf
tig dichtgeplakte hoepols te sprin
gen en in het maken vaa saUc-" or-
tale's niet onder te doen vou" de
meest ervaren ruiter-acrobaat. Alle
andere vrouwelijke beroemdheden,
die het nooit verder dan twintig
hoepels hadden gebracht, verbleek
ten bij dit bericht. En ziet, de af
gunst deed wonderen: na korte tijd
presteerden alle dames hetgeen tot
dan toe onmogelijk werd geacht,
sprongen door meer dan vijftig hoe
pels, draaiden salto's alsof het niets
meer was. Pas toen lekte uit, dat de
beroemde Miss Ella een verkleed
jongetje was geweest.
Dit is ook een van de tientallen kijk
jes achter de schermen, waarover u
kunt lezen in het circusalbum „De
Bonte Droom yan het Circus**. Een
boeiend en afwisselend verhaal met
talloze pentekeningen, vele prach
tige kleurenplaten en plaatjes; ge
schreven door de circuskenners bij
uitstek J. van Doveren cn Fred Tho
mas.
Voor slechts 2.50 kunt u dit
boekwerk kopen bij uw roomboter-
leverancier of direct bestellen, per
brief of briefkaart bij het Kantoor
„Roomboteralbum", Postbus 47, Den
Haag, U krijgt het album dan per
omgaande toegezonden onder rem
bours. Vermeld vooral duidelijk uw
naam en volledig adres. De bijbeho
rende plaatjes ontvangt u gratis voor
de rijksbotermerken. U vindt zo'n
merk c-p elk pakje roomboter. (Na
tuurlijk ook op koelhuisboter).
Neem 'n pakje extra voor de zondag!
EEN" condensatie van water-
damp tot waterdruppels zon
der de hulp van „condcnsatleker-
nen" uiterst fijne stof- of zand-
deel.jes die in de atmosfeer zwe
ven. Dit toonden \vÖ aan In het
tweede artikel, Wanneer er een- isooo
maal wolkendruppeltjes zijn ge
vormd zullen zij, als het conden-
satieproces steeds meer water
damp in de vloeibare toestand doet
overgaan, daardoor verder aan
groeien.
Zolang de druppeltjes niet be- iïooom
vriezen ts hun aangroeiing, ver
oorzaakt door de verdere conden
eatie, echter verwaarloosbaar
klein, want al zou alle in de lucht t500
aanwezige waterdamp in de vloei
bare fase overgaan en daarbij
worden verdeeld over de miljar
den reeds aanwezige druppeltjes,
dan zouden er nog maar druppel
tjes van twee- a driehonderdste
millimeter doorsnede ontstaan, ter
wijl een normale regendruppel
toch al gauw een doorsnede van
één mm of meer heeft!
De enige mogelijkheid die in
deze fase voor de vorming van
regendruppels overblijft is de
samen kl ontering van tal
rijke reeds bestaande druppeltjes.
Hoewel deze in het algemeen zó
klein zijn dat zij nagenoeg zwe
ven, vallen zij toch langzaam door
de opstijgende lucht, waarin
wiwoRiCHrms
Jp IMKMHnWM»
WomtntWUPPEl.TJtS VAK Xoo"
met TTWfRATwm taw "W- W. C.
tV.'f DamKOM «gr ea thiPkwrwr
BWTOE* MUL GR C. ZUM ,OMOeRK6a.Tc" MuSMTOaeS
uShaaldjès I
sncEuWKSisrMLUM
i?."" luerepen berust, BL de aangtoeiins In over grote oppervlakten stij-
K !cn reMnmilk int? van de Ösileelties ten kos<e de kende lucbtmasss's hangt de mate
wikkelt. aanwezige vloeibare druppeltjes, waarin op een gegeven ogenblik
In fase A bestaat de uitgroeiende Aan de nu volgende theorie zijn gevormde ijskristallen aangroeien
wolk u°g geheel uit minuscuul klei- voor altijd de namen verbonden van de hoeveelheid w a-
nerwaterdruppeltjes. van de Zweedse pionier op meteo- terdamp die er condenseert,
ij, f,se R" "«.t-rwbil- rl. won, niè «-„t uc "wtseuws piumw up nieweu- - - 1 f vwnutiwcci h
2ijn ontstaan omlaag en wel met bovea het zgn? jjskiemniveau (dat bil r<>logisch gebied: Bergeron en waarby het er niet toe doet of er
een snelheid van omstreeks 20 era ca. io 12 graden c ögt) waarboven de Duitse fysicus: Findela en, 01 geen waterdruppeltjes aan-
per minuut, indien de druppeltjes de „onderkoelde" waterdruppeltjes Wannppr Hrimnpitïp in wezlgzijn..Dedoor aangroeiing ge-
één honderdste mm groot zijn. <dus een temperatuur lager dan watprdamD lurht 7 w pp ft vortnde «skristalletjes zijn door-
De grotere zullen echter sneller «"""W- S™, "SS W» echter niet groter dan
grotere
vallen dan de kleinere en daardoor
onderweg tegen kleinere opbotsen,
welke zich daardoor aan de gro
tere zullen vasthechten, zodat de
vallende druppel na iedere bot
sing groter en zwaarder wordt, en
sneller zal vallen. Geschiedt de
aangroeiing aanvankelijk maar
langzaam, in een later stadium vol
len overgaan.
In fase C bereikt de wolk zijn re-
5ensta.dium. De Ijskristallen vallen om-
laag en groeien aan ten koste van
de aanwezige druppeltjes. De aan
groeiende deeltjes vallen, al smeltend,
uit de wolk. pc neerslag Intensiteit
V/aar m?tècro!ogiscf*
§j löëi
één mm. De veel grotere, en wan
neer u ze aandachtig bekijkt, ster
vormige, sneeuwvlokken moeten
dus kennelijk ontstaan zijn door de
vereniging van talrijke kleinere
"lementen.
NAAST de grote Stervormige,
sneeuwvlokken, kennen we ook
de veel kleinere vlokjes in de
vorm van prismaatjes. plaatjes,
bestaat er eigenfyk een even
wichtstoestand tussen dat druppel
tje en de omgevende damp. Er
zullen namelijk evenveel watermo
leculen (dat waren de uit twee wa-
terstof-atomen en een zuurstof-
bereikt z'u hoogtepunt. Geleidelijk atoom samengestelde allerkleinste,
aan gaat de wolk geheel in een ijs- onzichtbare waterdeeltjes) door
wolk over. hun altijd plaats hebbende heftige
in deze laatste rase (D), worden de bewegingen uit het kleine druppel-
begrenzingen steeds vager en blijft er +ie ontsnaDoen als er uit de damn
nog slechts een wolk van vezelige e onJf nappen ais er uit ae aamp
stuctnnr over. De hoeveelheid uit- 'eSSn het druppeltje aanbotsen en „tngfigg en naaldies De verklarint»
vallende sneeuwvlokken die al smel- worden ingevangen, zodat het drup- ^nal]e- J. ffg
tend tut lichte regen het aardopper- péltje niet verder aangroeit noch verschillende vormen
vlak bereiken, wordt steeds kleiner, ifneemt. Wanneer zo'n druppeltje echter een van ae allermoei-
_n.riiMB echter bevroren raakt, dus in ijs !j^temen r W0,Iten{cun-
T uit wolken van overgaat, is het in deze vaste toe- t, l - -
verticale nitge- stand voor de moleculen veel moei- °ok ,faJ e r behoeft een detail na-
streküieid, en een belangrijk deel ujker zich uit het ijsiiehaampje los niüeg: _nl. «gai« alttfd wel
van de regen uit zomerse regen- te maken voldoende ijskristallen aanwezig
trekt het proces zich steeds sneller, .fani«n hun ontstaan aan dit proces Bestaan er nu iïsrteelties en wa- oln op Z0'D ?rote öe oVer"
totdat er een eind aan komt als de te danken hebben. teMrupShlL naast efkaar dan zll te bewerkstelligen van een
druppel... de wolk verlaat! - ertussendï drup pil tjes en aït„_ waterdruppeltjes bestaande
De beschreven wijze van samen- Al T de omSevinÊ wé 1 een evenwicht W^V1 ^ds ?bleek bij de
smelting heet: coalescentie, t daar nu mee. Zoals eer- bestaan, maar niét tussen de ijs- \r*rruL vnru- a»
vandaar dat de theorie die de re- °P gemerkt koelt de sty- deeltjes en de omgeving. Deze vorm-nn vsn
genvorming aan dit proces toe- vocdlt,1ge Jucht steeds vangen nl. meer moleculen in latuur nnlnwiné vn^r
schryft, de coalescentie-theorie ge- ®r en weirnet een bedrag die er dan spontaan op vastvrie- h^t Sa hamf
noemd wordt. wnd 2es gr C. per kilometer. zen en het deeltje steeds verder 5e'
Stel dat een wolk aan haar basis Mn mpotHnvi/iVip dn^n aan dnuv. ae botsingen, zien we ook
Twee details vragen echter om een temperatuur heeft van tien gr. da^i zif loslaten Hier- hier dat de natuur op wonderbaar-
nadere r. - hfW vaak gtnoet tS ge- "us air, de Sgl Wke «fiae. wannaer ar «n tekort
a m onte strekel; - dan aal „aterdampmolecuien onttrokken, de tooeikjkheden on-
de temperatuur op nrnn 1500 n:e- Iodat hetPevenwieht met de drup- ^fr bovendien gebeurt
een nadere toelichting:
ste plaats dat er druppeltjes moe- vaI is inform streken dan zal uu^1' ,Ci" V"s
dan hrt geI^ddSr4.'Seprnce"S ter'tavïfdTLS ÏÏTot^n h« ^^e'venwkS met de drup-
te kunnen laten inzetten, en het vrtesoim? peltjes wordt verbroken, en. deze het volgende* de steeds groter wor-
dan wel vandaan;moeten tomen! J ïi..„€r' alSJJSSSi Bovendien
Het probleem van
dat kleine
lost, want we weten dat er in de
lucht boven zee altijd zeezoutker
nen aanwezig zjjn, de zgn. „reu-
zenkernen", die doordat zij sterk aije
Lvaterdampaantrekkend zijn al- bevriezen!
tijd druppeltjes om zich heen vor- Nu zijn wolken- en regendrup-
men welke verscheidene malen peltjes vrijwel nooit geheel zux-
groter zijn dan het gemiddelde. Ver omdat zij gevormd zjjn om
Zelfs al zouden zij afwezig zyn, kernen van stof of zont of door
darT uog kunnen onregelmatige welke andere oorzaken dan ook.
luchtstromingen in. de wolk zulke Nu hebben sommige van de2e
botsmgen veroorzaken dat er mt- ingesloten vaste deel-
eindelijk wel grotere druppeltjes t j e s de bijzondere eigenschap
dan de middelmaat ontsta^i. dat zij bij temperaturen beneden
Bovendien moet nog worden op- het vriespunt de kleine druppel-
gemerkt dat «_e niate en de kracht tjes tot bevriezing aanzetten, re-
waarmee de druppeltjes elkaar den waarom deze deeltjes in de
kunnen „invangen - of „afsto- weerkunde „stolkernen" heten,
ten -- ook nog worden bepaald bij- temperaturen van —10
door de aan bet oppervlak van de gr. c. zullen de „geïnfecteerde"
druppeïtjes meestal voorkomende druppeltjes, de niet-zuivere dus,
elektrische ladingen. in belangrijke mate beginnen te
Om nu een redelijke schatting bevriezen. Naarmate de tempera-
te kunnen maken van de hoeveel- tuur daalt voltrekt zich dit pro
heid regen die op bovenstaande ces sneller, totdat alle druppel-
wijze wordt gevormd is het nodig tjes bij 40 gr. in de vaste ijs-
dat we wat meer weten en be- vorm zijn overgegaan,
grypen van de grootte-orde der Het Is de kennis van deze en
botsingen, en dan blijkt, dat men volgende eigenschappen, die de ge-
dienaangaande nog lang niet tot leerden In staat stelt zoals ver-
het naadje van de kous is door- derop zal blijken zich een oor
gedrongen! deel te vormen over de mogeljjlc-
Niettemin twijfelen de vakge- beid om door menselijke ingrepen
leerden er niet aan dat het „coales- invloed op het proces van de wol-
centie"-proces vooral In tropische ken- en neerslagvonnlng nft te
streken aanzienlijke regenval tot oefenen. Het voorgaande is eigen
gevolg heeft, terwfjl men aan- lijk de inleiding tot een kardinaal
neemt dat ook op onze breedten proces waarop één der kunstmatige
die zich dan weer op de jjsdeeltjes
hecht s Bovendien zu"
druppeltjes patjes en ijsdeeltjes, z
t ver- voorgaande begrijpelijk mei. e*- r
eerder kaat botsing komen, temeer hun stervormige
buitengewoon daar de aangroeiende ijsdeeltjes op kwetsbaar
7iin hurfukt- L,ro.hrepVhaar zim. Vi
zullen drup- zullen- 31 sneller "vallend, t.g.v' de
j. «m npities en iisdeeitles zoals na het botsingen en de sterkere lutlht-
|5 »U„ zuiver wat er (dus zonder ver- ^orsaande begrij^iellik is met el- stromingen -steeds een -aantal-van
SS Jo At ShI ontreinigingen erin) niet eerder ta9Vg in komen' temeer hun stervormige tentakels, die
.stollen" Vóórdat buitengewoon da££ de aan^^iendTiïsdeelties^op nogal kwetsbaar en makkelijk
lage temperaturen zyn bereikt; en Hegeven ogenblik zo groot en breekbaar zyn, verliezen, welke
eerst beneden -40 gr. CA zuUen 'wa^ wSn d?t z§ begSnen te kleinere delen dan in het tóelzog
druppeltjes ogenblikkelijk vaUen sneller en sneHer en steeds achterblijven en op hun beurt weer
meer vlokjes en druppeltjes invan- als stol-kemen kunnen werken om
gen, totdat ook zij de wolk het bevriezingsproces doorgang te
verlaten, als sneeuwvlok. iaten vinden.
FANNING. De ongeveer twee
honderd bewoners van Christmas
Eiland, het atol in het midden van
de Stille Oceaan waar Engeland bin
nenkort zijn eerste waterstofbom tot
ontploffing zal brengen, werden vrij
dag per schip naar elders overge
bracht.
Het eiland werd in 1777 door ka
pitein Cook ontdekt, In 1888 werd
het door de Britten geannexeerd.
LUXEMBURG. Prinses Jo
sephine Charlotte van Luxemburg
verwacht in mei haar derde baby,
aldus een officiële mededeling.
(Advertentie LM.)
De kortste en eoordeliöste opleiding;
(Bekende Schriftelijke Cursus)
FLAK voor me, had de jongeman
hef vieisje op straat aangespro
ken1 mef de oertekst. ,Jtieb ifc u al
niet eerder ontmoet?" vroeg hy.
Hy zond zijn beste glimlach naar
hoar profiel, want zij was nog niet
toe aan terugkijken, laat staan terug
pratenToch leek hy mij niet ge
heel kansloos.
„In een dancing, darht ik..,." sprak
hy> bekwaam veinzend. Zij legde er
een stapje op en begon de straat
over te steken met een halve meter
voorsprongZd kwam hetdat de
plotseling aanglijdende taxi, haar
vooruit en hem achteruit deed sprin
gen- Het incident scheurde de idylle
door midden als een blad papier.
Toen de auto voorbij was, mat de
jongen zyn achterstandvond 'm te
groot en liet het meisje in het duis
ter oplossen.
Ifc dacht; als de taxi nu eens niet
voorbijgereden was? Dan waren die
liuee misschien wel met elkaar in
kennis geraakt. Eerst alleen maar
bekoorddoch al gauw verliefd, ver„
loofd, getrouwd. Uit dit huwelijk
zou toelicht een kind geboren zijn.
En wie bewijst my, dat dit kind
niet de Shakespeare van morgen
geworden was?
V niet.
In beginsel boorde de taxi ons dus
een genie door de neus. Ifc ben er
bedroefd om, maar niet kioaad.
Want het zelfde domme, deze keer
als automobiel vermomde toeval,
schuift ons ook wel eens reuzen too.
De moeder van Shaw ging in haar
meisjesjaren met een Ierse jonge
ling. Toen zjj eens met hem wan
delde, zag z\j dat hy met een wan
delstok een bloem van de steel
sloeg. Om de een of andere reden
deed het haar aan het onthoofden
van een kind denken en zij maakte
de verloving af. Is dat niet indruk
wekkend? Een vernield bloemetje
leverde de mensheid het rendement
op van de veertig miljoen spitse
tooorden, die de grote George Ber
nard in zyrt bezig Zeven byelfcaar
pende.
Ziet u nu wel, hoe dun de touw
tjes zyn, waarmee het heelal aan
elkaar geknoopt is?
Dat iemand die zoveel schreef als
Shaw zijn erfenis bestemde voor de
vereenvoudiging van het alfabet, is
eigenlijk minder onlogisch dan het
Engelse Hooggerechtshof het blijk
baar yand, toen het besloot zijn
testament ongeldig te verklaren en
de acht miljoen aan een paar mu
sea toe te stoppen.
Het feit dat Shato overleden is
ontneemt aan deze "beslissing de
moed, want het lijkt mij zeer de
vraag oft zelfs het Hooggerechtshof
het by zijn leven gewaagd zou heb
ben, hem iets te weigeren.
/Ds tr loeten wilt hoe ongemakke
lijk hij tras, moet u eens de me
moires lezen van zijn secretaresse
Blanche Patch, die eigenlek het best
zouden kunnen heten: „Een groot
man, opgemeten met het liniaaltje
van een burgerjuf f touw". De laatste
dertig jaar van zijn onnoemelijk lang
leven heeft zij af gevlooid op dui-
zend en een kleine feitjes, maar ook
haar Shaw rijst voor ons op als een
bijzonder eigengereide potentaat, die
dwars tegen alles en iedereen in,
zijn eigen zin deed tot zijn laat
ste snik. Wist dat hij al zijn
hoeken zelf lief zetten, drukken en
binden en dat er geen toneelstuk
van hem in première ging, als hij
met persoonlijk de regie had ge
voerd,-waarbij hij 'alle actrices en
acteurs dioorag zijn tekst precies te
spelen als hij het voordeed?
Staaltje van zijn ^huiselijk leven
in de laatste jaren;
Overdag zat hij in zijn tuinhuisje
te schrijven, maar aan het eind van
de middag kleedde hij zich voor het
diner, trad de eetkame- ïw^cn en
zette tot middernacht de radio
keihard aan. Niet «it belangstelling,
maar om conversatie onmogelijk te
maken, want aan gepraat had hij
een hekel. Vlak na het eten begon
hy, om fit te blijven hij was in
de negentig in de kamer heen
en weer te lopen. Dit irriteerde zijn
secretaresse mateloos, want telkens
als hij langs haar stoel kwam, bracht
hij, door zijn snelheideen hoop
tocht mee. Toen zij eens, binnen
de grenzen der Britse zelfbeheer
sing, tegen hem uitvielmaakte hy
rijn excuses en ging voortaan, in
zijn eigen hoekje van de kamer, hele
korte eindjes heen en weer snellen,
de schouders ferm naar achteren,
als een sportman.
O secretaresses dezer aarde spaar
ons toch uto genieën op pantoffels.
KRONKEL.
hLfclME
riêfc.DAN ZOU PtH£l£
ROTS m STORT EN
UlTDbWtC.
VAAL'M D'R.
McD&Cfl Wc
DEtnOWAMlET
tex?
GEWfctST
SPROfcTlt
Copyright
2938. In de.loop van de middag meldt de uit
kijk, dat er een jacht in zicht is. Dal kan de „Lsü-
ra" zijn. maar Voisin beeft het schip nog nooit
onder zeil gezien. Hij weet alleen, dat het een
kits jacht is en alvorens dit schip te gaan volgen
•wil hij toch wel eerst zekerheid hebben. Maar
wanneer hij eveneens naar boven is geklommen i „We volgen het schip op een flinke afstand,"
en hel schip In de verte nauwkeurig dooi* Zijn j zegt Voisin, „en wel wel zo, dst de uitkijk de
kijker heeft gade geslagen, komt' hi] tot de con- „Laura" kan blijven zien. Maar ze mogen ons niet
clusie, dat dit inderdaad de „Laura" moet zijn. in de gaten krijgen. Geloof maar, dat ik ze een
„Wat gaan we nou doen?" vraagt zijn stuurman. 1 loer zal draaien!
57
„Vrijdagochtend."
„Ik kan haast niet wachten," zei
mevrouw Sharpe,
HOOFDSTUK 15
Die vrijdagmiddag was Robert
aanzienlijk minder overtuigd van de
uiteindelijke overwinning van het
goede.
Het was niet de brief van de bis
schop die ?\jn vertrouwen schokte.
Er waren andere gebeurtenissen die
die hele brief in de schaduw stelden.
Als iemand hem woensdag gezegd
had. dat hij 't bitter zou betreuren
als de brief onbelangrijk was, zou
hij het niet geloofd hebben, ^ocb
wenste hij nu vurig dat de bisschop
zijn grootste zorg was.
Het geschrift was precies zoals ze
verwacht hadden.
De Watchman (begon het) was
altijd tegen gewelddaden geweest en
wilde die zeker nu ook niet goed
praten, maar er waren momenten,
dat geweldplegingen slechts een
symptoom betekenden voor een die
pe sociale onrust, voor een gevoel
van weerzin en onveiligheid. Zoals
in het Nullahbad-geval bijvoorbeeld.
(De onrust, weerzin en onveilig
heid In dé Nullahbad-zaak lagen
voornamelijk in de harten van twee
dieven, die de briljanten armband
waarvoor ze kwamen, niet konden
vinden en toen uit wraak de zeven
bewoners, die in het huis sliepen,
maar afmaakten.)
Er waren tijden (vervolgde het)
dat het proletariaat zich hulpeloos
voelde en geen kans zag een groot
onrecht recht te zetten. Het was dan
ook geen wonder dat hartstochtelij
ke mensen ertoe werden bewogen in
zulke ogenblikken persoonlijk te
protesteren.
(Robert veronderstelde dat Bill en
Stanley de schooiers van maandag
met bepaald „hartstochtelijke men
sen" zouden willen noemen en
„persoonlijk protesteren" was bij
zonder zacht uitgedrukt voor het in
gooien van alle ruiten.)
De mensen die werkelijk verant
woordelijk waren voor de onrust (de
Watchman was bijzonder goed in
hut bedenken van vriendelijke woor
den voor afschuwelijke begrippen:
onrust, onprettig, incident en derge
lijke voor de ergste gebeurtenissen
die een mens zich kan denken), de
mensen dus, die verantwoordelijk
waren voor de onrust waren zij, die
een groot onrecht zonder vervol
ging lieten passeren.
De Engelse bevolking verlangde
niet alleen dat er recht zou geschie
den, maar dat het openlijk zou gaan:
in een rechtszitting,
„Wat denkt hil te bereiken met
die onzin?" vroeg Robert aan Nevil,
die over zijn schouder meelas. „Er
zijn geen bewijzen genoeg voor een
rechtzaak. Ze zouden onherroepelijk
verliezen. Dat zou ze geen goed
doen,"
„Het zou ons goed gedaan heb
ben," zei Ne*'il. „Maar daar denkt
hij gewoon niet bij. Ben je al aan
de blauwe plekken?"
„Nee."
De blauwe plekken kwamen aan 't
eind. Het „arme, blauw geslagen
lichaam" van dit jonge, onschuldi
ge meisje, was een aanklacht tegen
de politie, die gefaald had haar te
beschermen en nu faalde haar te
wreken.
„Hier zal de Yard een leuke och
tend door hebben," zei Robert.
„Een leuke n.'ddag," antwoordde
Nevil.
„Waarom middag?"
„Niemand leest daar toch zo'n
ding als de Watchman. Ze rien 't pas
alt> een vriendelijke geest ze een
nummer stuurt."
Maar ze hadden het wel degelijk
die ochtend gelezen. Grant had het
blad aan een boekenstalletje ge
kocht, niet omdat het z'n keus was,
maar omdat hij 't prefereerde boven
een tijdschrift met badende juf
frouwen.
Robert stond op om de Watchman
en de Ack-Emma naar de Fran
chise te brengen- De Ack-Emma
had overigens totaal geen interesse
meer in de zaak. Na die ene briet
op Woensdag hadden ze niets meer
gepubliceerd.
Het was een heerlijke dag. Het
gras in de tuin van de Franchise,
was ongelooflijk groen en zelfs het
vuilwitte huis leek helder en mooi
in het stralende zonlicht.
Ze hadden gezellig met z'n drieën
in de zitkamer gezeten, nogal te
vreden met de gang van zaken. De
brief van de bisschop was brg mee
gevallen en de Ack-Emma leverde
helemaal geen gevaar meer op, Alec
Ramsden was voor ze aan 't werk
en zou zeker resultaten boeken,
Stanley was een gast met wie ze
zich heel gelukkig voelden en ze
waren de dag tevoren weer naar
Milford geweest zonder dat zion
iets voordeed, behalve een paar
boze blikken. Al met waren ze
't erover eens, dat he. erger had
kunnen zijn.
„Zou hier nog iets van komen*'
vroeg mevrouw Sharpe aan Robert
en ze tikte met haar benige wijs
vinger tegen d* Watchman-
„Dat neem ik niet aan. Ze"' door
de Watchman-lezers wordt ue bis
schop niet helemaal serieus meer
genomen na Mahoney."
„Wie was Mahoney?" vroeg Ma-
rion.
„Ben je Mahoney vergeten' Hy
was de „Ierse patriot", die een bom
in het fietstas je van een vrouw
stopte, midden tn een drukke straat,
Vier mensen werden in stukken ge
scheurd, de vrouw o^k natuurlijk.
(Wordt vervolgd)
