HET ONTWAKEND AFRIKA
Onschuld op schoolschoenen
Molière: synthese
tussen toneel en tv
Letteren
mmm
RADIO
EN T.V.
CSEaEESEQGSSBEia
Eisenhower vraagt
Congres respijt
voor Engeland
SPROETJE SPARKS doof FRANK &QDM
AVONTUREN
VAN
Subsidie vereniging
Hmnanitas Nijmegen
KAPITEIN
door
JOSEPHINE TEY
He'rjg-s!"dleopri"iim
s JTJM havon seweest'
Donderdag 7 maart 1957
EIt is veel bemoedigends in de totstandkoming van de zelfstandige
staal Ghana aan de Goudkust. Natuurlijk is deze emancipatie uit
de koloniale status niet zonder wrijving verlopen. Dr. Kwame
Nkroemah, de ziel van de nieuwe staat, is indertijd premier gc-
v.orden zo van dc gevangenis uit. waar het Blitse bewind hem in had ge
stopt. Dat deze merkwaardige mutatie echter mogelijk was, pleit voor dit
bewind. De zwarte staatsman is gioot genoeg gebleken om geen wrok te
blijven koesteren. Ghana wordt zelfstandig, maar het blijft, als India cn
Pakistan, deel uitmaken van het Britse gemenebest. Er blijft een gouver
neur namens de Britse koning; en er blijft mede daardoor misschien een
stukje staatkundige continuïteit, dat de jonge staat in hoge mate nodig
heeft.
Groot is Ghana naar Afrikaanse verhoudingen niet; liet beslaat yog
geen procent van het grondgebied van het werelddeel. Maar de indruk
van het gebeuren daar aan de Goudkust reikt zonder twijfel zeer verre.
Alie moderne schrijvers o\*er Afrika gewagen van de gevoeligheid van de
inheemse bevolking lot in de verste uithoeken voor alles, wat te maken
heeft met doorbreking van koloniale verhoudingen. Er zullen hier en daar
wei portretten van Kwame Nkroemah hangen in de optrekjes der neger-
bevolking aan de Witwatcrsrandzijn naam is wel bekend aan de leiders
der inheemsen in Kern a en Rhodesië en Frans Equatoriaal Afrika.
De idee. het ook wel te kunnen, is zeer verheffend voor de gekleurde
volken van het zwarte werelddeel. De slichting van een Afrikaanse staat
met een bekwame neger-staatsman aan het hoofd moet wel het streven
naar onafhankelijkheid elders ongemeen versterken. Hier ligt een der
voornaamste gronden ïan gramschap, welke de regering-Strijdom I" Zuid-
Afrika koestert jegens Groot-B riitanme. Hoe meer zelfstandige neger
staten, hoe minder kans van sJagcn de apartheid heeft.
DE vrasg, waarom de onafhankelijke staat Ghana er zo betrekkelijk
gemakkelijk is gekomen, terwijl oj) tal van andere plaatsen de
vrijwording op zulke enorme bezwaren stmt, vindt haar beant
woording in de betrekkelijk ongecompliceerde bevolkingsverhou
dingen! er zijn in Ghana bijna geen blanken. Wel bestaan tussen de in
heemsen als gevolg van het gebrek aan verkeerswegen en het overwegend
leven in stamverband aanzienlijke verschillen, die de regering misschien
zullen dwingen tot bet varen van een principieel federale koers; doch
rassenonderscheid is er niet. De vele op gewin beluste blanken, die in de
loop der eeuwen aan de Goudkust hun geluk hebben beproefd, hebben
bet vrijwel allen moeten afleggen tegen bet ongunstige klimaat. Zo heeft
de Goudkust overvloedig kennis gemaakt met koloniale methoden, maar
is ïdf nooit kolonisatiegebied geworden.
Dit ontbreken van een blanke bovenlaag is het grote verschil met dc
hoger en gunstiger gelegen gebieden in het Zuidoosten. In Kenya zit een
zelfbewust slag Britse grootgrondbezitter op de berghellingen, en in
Rhodesië exploiteert een niet minder zelfbewust slag Britse industriëlen
de minerale rijkdommen. Daar is voorshands geen plaats voor inheemse
vrije stalen. Het jonge Ghana berust op zwarte levenskracht onder dezelfde
tropenzon, die al van de zestiende eeuw af zo talrijke blanke conquistadores
in plaag en doodsnood de ijdelheid heeft doen inzien van alle zucht naar
geld en goud. Hiervan profiteren dr. Kwame Nkroemah en de zijnen, en
zij, behorende tot de sterkeren, hebben het historisch recht om het doen.
ER is, gelet op het bovenstaande, geen reden om de totstandkoming
van de staat Ghana al te veel te idealiseren. Ook de Fransen plegen
in hun Afrikaanse gebieden met een weinig gemengde bevolking
een grote mate van liberaliteit aan de dag te leggen, al gaan ze
niet zover als ditmaal de Britten. Van veel meer belang trouwens dan wat
Europa denkt van deze soevereiniteitswisseling is, wat Afrika er van
denkt-
De fluisteringen cn ridderingen gaan door de wouden en de savannes
en de woestijnen; ze gaan over de wateren en de bergen. Dertig miljoen
vierkante kilometer beslaat het werelddeel Afrika, de reus dielangzaam
ontwaakt. Egypte is vrij en de Soedan is vrij; nu is Ghana vrij en men
zou dit gebied aan de Atlantische Oceaan kunnen zien als dc hand, die de
xeus kan helpen bij het verdere proces van upstaan. Het gebeuren is groots
en boeiend, maar geenszins zonder gevaren, wanneer de tegenstrevende
krachten al te hardnekkig en onverzoenlijk zijn.
Eens te meer moet worden vastgesteld hoezeer het perspectief dreigend
is voor de blanke bewoners der Zuidafrikaansc Unie, die zich roet zoveel
kracht verzetten tegen de rechtsgelijkheid van allen zonder onderscheid
van huidskleur, Knjgt men niet het gevoel, dat zij vechten tegen de ge-
'•schiedenis zelf? f. -_rr£ -«» r i»
n E VARA heeft gisteravond Mo-
■*-* lières „Ingebeelde zieke" op
het beeldscherm gebracht. Regisseur
Kees van ierset slaagde erin. een
gelukkige synthese tussen toneel en
televisie tot stand te brengen, zoals
er in de opvoering steeds een even-
wicht was tussen blijspel en kl-ucht.
-*n Biizonder prettige verrassing was
het debuut als tv-actrice van Geor
gette Hagedoom, die we sinds jaren
bijna uitsluitend als voordrachtskun-
stenares kennen.
Zij maakte van
de rol van Tai-
nette, de piente
reniet op haar
mondje gevallen
1 dienstmeid, iets
verrufckelyfcs.
Geestig en spits van mimiek, z?oor-
treffehjk van dictie. De gehele
rolbezetting was trouwens goed.
Kans Tiemeyer was 'n moote Argan
met overtuigend geloof in z'n denk-
beeldige kwaaltjes. Het raffinement
■van madame Béline kreeg m het
spel van Loudi Ntjhoff 't volle pond.
Komiek was het dokters duo van Wil.
ly Rugs en Steto Hoving. Er werd
met deze uitzending een hechte brug
geslagen tussen de klassieke come-
die en de beeldradio
Aan Molière vooraf ging een de
bat tussen de hoogleraren Diepen
horst en Banning over „polit'^ke
partijvorming". Een geanimeerd en
boeiend gesprek, door Utrechts bur
gemeester jhr. mr. C. J. A. de Ra-
mtz, rustig geleid, over antithese en
doorbraak. De partners bleken ge
lijkwaardig. Mooi was de spontaneï
teit, waarmee prof. Banning het
„personalistisch socialisme" ver
wierp. H. S.
(Advertentie J.M.)
Mooi en Gezond f
HAMEA-Gelei: mooie, gayehanden. 95 et
HAHEA-Crème: fris gezonds huid 95 ct
Het is de Hamamelis die hot 'm doet
fi, UCHT. IN. UNOBEKCH-
DRAMA? 1
- aerasiatfe hrSemVork
y*rk X ft 5 Vo-tws* m 3
m ,tt J&wkü i,l V j-,
«fcttüiS ft- Tv-* Vwk. wn luais-Mtmufep fet>
f* VWi-üarM njawb. foriro&lre»-
v tl.t ttj ,is «itWBjfsMf -in-i tnUjy" rii!<J-7
fe&Vh nee» <U
ma >uiMvftrt f*?**!,-
iVtüiV*. wh ran ,03,
?\r* acusjwdwi iHf essiM'aifc v
«frlA n Cr-f oj tok
V^a mJ«U
w. m v&uic
Vacftr WHTtt pi-mm. OM Of» Wt fcry
MwA6 7< fïwljfift}
*,stthtnp V&'ïfct SftUvrtfiö
Ijsum. i« «au Jae&par
die komen tanken, het nummer te schuur wijkt een plank iets af van ontvoering zal hij worden uitge-
noteren.) Met dit biljet gaat do po- de andere Losgemaakt, blijkt het leverd aan de staat New Jersey,
htie de adressen van nabij gelegen geen plank maar een korte balk te Twee dagen houdt de politie de
tankstations langs.
Garagehouder Walter Lyle be
vestigt. dat dit nummer in pot
lood inderdaad een auto-nummer
is en dat hij het biljet van S 10
heeft ontvangen. Het is op de
bank gekomen via het loonzakje
van zijn bediende John Lyons.
De auto blijkt toe te behoren aan
een zekere Hauptmann. Hjj
woont op nummer 1297 \an de
222-de Stiaat, een afgelegen deel
van de Bronx.
zijn. Aan de achterzijde zijn gaten arrestatie geheim. Dan verstrekt de
geboord. Eén ervan bevat een Duitse regering 'n communiqué over de aan-
revolver, uit andere komen stijf op- houding van Bruno Richard Haupt-
gerolde pakken geld te voorschijn, mann. Weer breekt alle emotie om
Onder de vloer, achter oude rom- het Lindbergh-drama los. Jouma-
mel, m een bus, overal blijkt geld listen en fotografen belegeren het
te zitten. huis Van bewaring -waann Haupt-
Er komt uit een bureaulade een mann verblijft Wanneer hy ge-
papier te voorschijn met aanteke- fcoeid en zwaar bewaakt wordt weg
hingen van een paar jaar oud. Het geleid om te worden verhoord, roept
papier lijkt hetzelfde als waarop de men hem toe: „Hé. Hauptmann, heb
ontvoerder of de ontvoerders hun je het gedaan?" Hauptmann vertrekt
boodschap aart Lindbergh achter- geen spier van zijn gelaat Ontken-'
Een paar dagen volgen rechercheurs lieten Op een kestdeur staat iets met nend schudt hij het hoofd. De po-
DUS toch!
hem Ze zien hem winkels binnen
gaan Inkopen doen Als hij verder
gaat. vraagt een rechercheur inzage
van de winkelkas Raak! Biljetten
van de Lmdbergh-lijst!
I11 de val
Dinsdag 16 september laat de po
litie de hand zwaar vallen op de
vermoedelijke ontvoerder van baby
Lindbergh. Drie onopvallende poïi-
tie-auto's staan in de straat waann
Hauptmann woont. Elke wagen is
Tr, I?.?» 7 t bemand met een paar potitie-mensen.
riet pubuetc hüd Teeds Idïig Hauptmann komt na enige tijd uit
de hoop op een ontknopma zyn hllis- HlJ steekt een paadje over
t. Ll r: jl „7 j naar de schuur, waarin hij njn auto
ran het Lindbergh-drama heeft. H« start. Rijdt weg en be-
verloren. Twee en een half paait de koers, mot van een, maar
jaar riin nnnrhi', nennnr, Yan 4 auto's- de City, op Park
jaar zijn voor dij gegaan AvEnUe haalt Ma van de achtcl--
sedert de ontvoering van volgers Hauptmann m. Hij klemt
de babi/. hem tegen het trottoir. Meteen
t,, 7 j - t t 7 i springen anderen op hem toe. „Po-
In het dutster hebben de utie. Uitstappen''*
schurken toegeslaqen. In Zonder opzien te baren brengt men
- - - - - - - - - hem over m een van de andere wa
gens. Ter plaatse nog moet Haupt
mann zijn bezittingen een onderzoek
laten ondergaan. Weer komt gere
gistreerd geld -te voorschijn.
„Hoe komt u aan dit geld?"
potlood gekrabbeld. Met veel moeite litie heeft de grootste moeite hem
valt hieruit te ontcijferen het adres tegen lynch-justitie te beschermen,
en telefoonnummer van, dr. Condon.
„Waarom schreef u dat op?"
„Ik las ove*- de zaak Lindbergh
in de krant. Het interesseerde me."
het duister liehben zij het
losgeld geïncasseerd. Zij
liebben de camouflage-
kleur van de menigte aan
genomen en zijn onvind
baar.
Perfecte misdaden blijven
onopgehelderd en zo een
scheen de saak-Lindbergh.
Luchtfoto van de vionii s van. Haupt
mann, het witte houten Jtul*, Unks op
de foto. Rechts op de foto de schuur,
waarin Hauptmann het losgeld op
geheime plaatsen had verborgen.
„Het is spaargeld van me."
„Hebt u er nog meer van?"
„Neen, dit is het laatste."
Losgeld gevonden
Hauptmann. die opvallend lijkt op
De werkelijkheid is anders portret, dat de politie van de
M onbekende dader heeft laten teke-
ET het geduld van katten, die nen, wordt teruggeleid naar zijn
prooi beloeren, verzamelt de po- woning. Dg huiszoeking neemt twee
litïe de duizenden gegevens, die in de dagen in beslag. Dan is ruim
loop der maanden binnen stromen. S 14.000, een derde deel van het los-
Vaak zijn ze lijnrecht mei elkaar in geld. terecht. Alles in coupures, die
tegenspraak. Desondanks levert de dr. Condon destyde aan „John" uit-
onbekende dader m de loop der betaalde.
jaren zijn eigen signalement af, 2n- In één van de wanden van, de
specteur James Finn heeft al twee
|en eon half jaar van zijn pohtie-
i loopbaan m deze zaak zitten. Hij
weet heel veel van dader X, Welis-
'waar moet hij diens naam nog m-
vullen en is zijn adres nog met be-
kend, maar in de legpuzzel van aan
wijzingen tekent zich een man af,
die:
;1. Vermoedelijk woont in dat deel
van New York dat de Bronx
1 heet.
'2. "Vermoedelijk een Duitser is vata
geboorte en spreekt met een licht
Duits accent.
3. Vermoedelijk ongeveer 1.70 meter
lang is. slank, blauwe ogen heeft
en een spitse kin.
4. Vermoedelijk een teruggetrokken
leven leidt, een auto bezit en
ondanks het losgeld een betrekke
lijk spaarzaam leven leidt.
5. Vermoedelijk een technisch be
roep uitoefent.
Aan de hand van wat hij weet en.
vermoedt, laat hij een portret van de
gezochte tekenen en verspreiden.
Het meeste wat hij van hem weet
is Fmn te weten gekomen via de
geregistreerde bankbiljetten, die dr.
Condon destijds 3an „John" uitbe
taalde. Telkens weer. nu eens hier
dan daar, duiken biljetten van het
losgeld op. De ene keer wanneer
een winkelier zijn overtollig kas
geld naar de bank brengt. De andere
keer b.v, wanneer do bedrijfsleider
van een bioscoop, 's avonds de kas
opmaakt.
Geduld beloond
15 September 1934 zal de dag wor
den waarnaar de speurders al maan
den hebben uit gekeken. De Corn
Exchange Bank in New York meldt
een biljet van 10. no. 73976634, te
hebben ontvangen. Op dit biljet
staat m potloodschrift een tweede
nummer genoteerd: 417-13-41. Dit
kan het nummer van een auto zijn.
(Benzine-stations hebben van de po
litie het verzoek gekregen van auto's
Morgen: Amerikaanse
ambtenaren van justitie
steken de oceaan over om
in Duitsland meer te we-"
ten te komen over de le
vensloop van de 34-jarigë
Hauptmann, die in 1923 als
verstekeling de VS bin
nenkwam. Wat zö rappor
teerden is het leven van
een slecht mens.
Hauptmann, Unk* op de toto, ter
wijl een politiefunctionaris «en vin
gerafdruk van hem neemt-
Hauptmann ontkent
Hauptmann ontkent hardnekkig
iets met de affaire uitstaande te j
hebben. Er is desondanks aanlei-
ding genoeg hem in te sluiten op
het politie-bureau aan Greenwich-1
street. De staat New York zal hem
vervolgen wegens afpersing van
50.000. Voor de berechting van de 1
WASHINGTON. President Eisen
hower heelt het Congres verzocht
een overeenkomst goed te keuren,
waarbij uitstel verleend wordt aan
Engeland van betaling van zeven
jaarlijkse termijnen van de hoofd
som en de rente op de Amerikaanse
leningen-
Later werd uit Ottawa meegedeeld
dat een gecombineerd Canadees-
Amerikaans plan, waaronder deze
landen Engeland uitstel .verlenen
van jaarlijkse betalingen op de gro
te leningen aan dat land van 1946,
in het Canadese Lagerhuis hékend
gemaakt is.
De Canadese minister van Finan
ciën, Harris, heeft eveneens meege
deeld, dat Canada tot na het ein
de van de periode van terugbetaling
van de lening in het jaar 2001 de
rente zal uitstellen die verleden jaar
betaald moest worden en dit 22 mil
joen dollar bedraagt.
Amerika zal betaling van de rente
over 1956 van 81,8 miljoen dollar
eveneens uitstellen.
HlJriOUOT
JtVOORDCOEM.BuCK
-K0«„.lKMÊB
HOn&ER.
nouvooR.
UiT iKDORf
WfcL-
ten sPoofltiUttD?
Da'i onzin!
witztor
HAAR
YfEPDAT HE ÉR 6DlJt
KRIJ&EM
op mijn bureau gemaaid»
*-* cataloguè, belooft mij «Oor
slechts drie -gulden negentig een ro
man „met originele stukken oan at
schrtjfster".
Wat zou dat zijn kannibalisme
of gewoon maar een stilistische kui
tenflikker? Ik hou het op het laaj»
ste, trant de faal is erg verrader.
iyk. Als u de zojuist verschenen
schrijversalmanak voor 1957 opent
vindt it daarin, om te beginnen een
JcaZender, die als volgt wordt moe-
leid.* Kalender voorzien van data
nan overlijden van vele schrijvers,
van geboortedata van medewerkers
aan vorige jaargangen en van meer
of minder bekende feestdagen en
-roeken". Taalkundig is deze zin coU
komen correct, maar toch— U hoeft
de klemtoon maar een béétje ver
keerd te leggen, om de indruk t«
wekken, dat u de overlijdensdata
van schrijvers tof de feestdagen, ra
kent.
En dat kan toch echt niet in d«
bedoeling liggen.
Gelukkig bevat de almanak oo*
beluste grappen, in de tuin der Iet.
teren geplukt
Toen Kloos zeventig werd U94
ik «rilde zijn vrouw, de bedrjjvi.
ge Jeanne Reyneke uan Sttnce, be.
werkstelligen, dat Boutens hem op
de ojfictële receptie toespreken sou.
Maar Boutens voelde er niets voor
en zei, toen zy haar tranen te hulp
riep om hem van mening te doen
veranderen: „Mevrouw, ik laat ma
niet bedillen, maar ik laat me ook
niet bekrokodiUeri". En hoe vindt
u deze uitspraak van Achterbergen
een gesprek over lilliputters: „1Zou
den hun woorden nu ook zoveel
kleiner zijn?" of dit antwoord van
A. Roland Halst aan een tijdschrift
redacteur: „lk schrijf nïef meer, ik
lees niet meer, ik sterf nog alt een
lucide analfabeet
De zo weinig geëxploreerde anek
dotische kant van het letterkundigs
leven krijgt een goede beurt' in d»
herinneringen van Annie Salomons
die op verschijnen staan. In JAaat-
staf" werden ze maandelijks gepu
bliceerd geestige, voortreffelijk
geschreven stukken over reputaties
van vroeger: Van Genderen Stort,
Carry van Bruggen, Boeken, juf
frouw Knappert, het echtpaar Si-
mons-Mees en ueïe anderen. Mejuf
frouw Mees was een schatrijke, lit
terair begaafde bankiersdochter dï»
met haar echtgenoot in kennis u-as
gekomen door een recensie, die hij
aan haar eerste toneelstuk tandde.
Dit gaf Johan de Meester Sr. aan
leiding tot deze, door Annie Salo
mons genoteerde bespiegeling\t ,Jïu
schrijf ik winter na winter de ene
toneelbespreking na de andere in de
courant en daar geven ze me drie
duizend gulden in het jaar voor.
En Simons schrijft één recensie en
hij krijgt drie miljoen''.
Aardig is de anecdote die Annie
Salomons vertelt aver Israel Queri-
do, de in zijn tyd zo befaamde,
thans geheel vergeten schrijver.
Quendo nam eens deel aan een
litterair congres en tcerd „ïngektoar-
tierd" bij een plaatselijke collega.
Het toas een huishouden met kin
deren.
Toen de meester, die er lange,
artistieke lokken op na hield, des
ochtends aan het ontbijt zat kwam
een van die kinderen, een klem
meisje, de kamer binnen, wierpeen
blik ap hem en sprak:
„Dag juffrouw
„Dat mag je niet zeggen", zei d»
moeder gegeneerd.
Waarop het meisje met zo'n ge
zicht van o ja, ik. weet wel hoe het
moet, verbeterde:
Dag mevrouw,"
KRONKEL.
NIJMEGEN. Naar aanleiding
van een verzoek „Humanitas", d®
vereniging voor maatschappelijk
werk op humanistische grondslag,
stellen b. en w. de gemeenteraad
voor om over 1957 een subsidie te
verlenen van f. 5.5WL
Deze uitgave is evenredig aan die,
welke het Sociaal Charitatief Cen
trum krijgt.
(Advertentie l.M.)
2946. Met een hoffelijkheid, die niemand van
deze ruwe zeeman zou verwachten, onderhoudt
Voisin zich met de Arabische vi ouw. „Ik had met
kunnen vermoeden in deze afgelegen oorden een
yo schort* vrotJW 1» te 7llller> oottpnelen," zegt
h:j met vriendelijke gryns. „cn nog minder
een vrouw, die met zaveet smaak zich weet te
tooien met de sieraden, die slechts de schoonste
vrouwen weten te dragen." Omar ben Abas'
vrouw is zeer gevlrid door deze complimenten en
zij antwoordt dat zij nog veel meei rietaUan m
haar tent heeft, ja, zoveel, dat zij ze nog lang met
alle heeft gedragen. Omar ben Abas loodst zyn
vrouw voorzichtig in het afgeschoten verblijf
van de tent en hij verzoekt haar hem met tn het
gesprek met deze vreemdeling te storen; hu heeft
I belangrijke zaken te bespreken!
ring op. „Ik kwam hier gisteravond
op mijn wekelijkse zaterdag-ronde.
Dat is onze oplossing van het huts-
houd-probleera, als 't jullie interes
seert. Een keer per week ga lk alle
vloeren van het hele huis langs met
een grote dweil, gedrenkt in lysol.
Het kost vijf minuten per kamer en
het houdt 't stof weg."
Kevin liep de ruimte rond en bekeek
het uitzicht uit het raam.
„Dit is dus wat ze beschreef," zei hij.
„Ja," zei Marion, „dat is het uitzicht
dat ze beschreef. En als ik me de
juiste woorden van haar verklaring
herinner, dan heeft ze iets beschreven
dat ze nietRobert, wil je dat stuk
je even voorlezen, waarin ze bet uit
zicht weergeeft?"
Robert zocht het gedeelte op en be
gon te lezen.
Kevin stond een beetje vooroverge
bogen uit 't raam te kyken en. Ma
rion stond naast hem, met een vage,
geheimzinnige glimlach.
„Uit het raam van de vliering," las
ergens anders een klein buitenhu'~:e
te kopen.
-Niemand koopt 't," zei Marion. „Het MV,
is wat jc noemt een witte olifant: Robert, „kon ik een hoge, stenen
niet groot genoeg voor een school, te muur zien met een hek ra het mïd-
afgeiegen voor ilats en te gröot voor den. Er was een weg aan de andere
een gezin. Het zou een geschikt gek- kant van de muur, want ik kon tele-
6" „5^, ,n voegde ze er- graafpalen zien. Nee, 't verkeer niet
1 j i.oe en ze nadenkend naar daar was de muur te hoog voor Soms
'„Niet makkelijk nis hij je vijand is, ue hoge muur. t Is hier in ieder ge- het bovendek van een vrachtwagen,
'maar anders bijzonder charmant." "Y rS? ~pe,n_ krakende bomen, Door het hek kon ik ook met kjjken,
„Dat zijn alle leien," zei Robert som- £1^? op' a£ ,e^jn riuten kan want daar zaten ijzeren platen voor.
ber. „Wij Engelsen doen alles even ',Kkeu. geen vogels die tjilpen tot je Binnen het hek was een oprijlaan dte
plomp. We kunnen ons alleen maar ?en "ee* vreAige pielc «en eindje rechtdoor liep en zich dan
afvragen hoe zij 't voor eikaar kry- j j zenuwen. Misschien m tweeen splitste tot een cirkel voor
gen" Ze had zich omgedraaid om SI ,,5^ e»f,f - de deur, Nee, het was geen tuin
hem het .*lad aan te geven en hun 5.® do shIte<dus prettig, de stilte „Wat1" schreeuwde Kevin en hij
handen raakten elkaar bijna. Ya geleken Mis- vloog 1 echt overeind.
n semen had ze hier wei altqd naar tgat is ervrocz Robert verschrikt.
m het washok." En toen ze terug- nemen wat rc hid vL 7 7 V
kwam, lachte ze; ,4k heb horen ver- j;n nu*> 2e; Marion worden nul lie t 11 f- nSlw
tellen dat sommige mensen dingen m verzocht de vliering' te mspekteren. ?Zie je'hetr^ W3S'
Kevm; A aA?s Ja." lliiivm zachtjes, ..dat was Iets
nt£L" hebben ze 8clukk!g niet ïftdat kind gmdentifi- waar ze niet op gerekend had-"
£^7 haax verklaringen le- Marion ging opzij om Robert tt la-
Terwyl hy de koffie naar de zonnige ken mij het resultaat van een lo- ten zien waar ze over praatten,
zitkamer droeg, stelde hy Zich voor eische redenering. Het hardere be- De rand van het dak sneed het ge-
hoe onverdraaglijk koud die keuken kleedsel op de trap van de tweede zicht op de oprijlaan af lang voordat
in de winter moest zijn. Hij wilde verdieping by voorbeeld. Of de hou- deze zich splitste. Niemand die in de-
Manon uit dat huis weghalen. Waar ten commode. Of de koffer met het ze kamer opgesloten had gezeten, kon
hy haar heen moest brengen, wist hij platte deksel. Die dingen vind je in iets afweten van de cirkel naar de
nog niet Zyn eigen huis was te zeer ieder buitenhuis." voordeur
vervuld van tante Lin. Het zou trou- ,Ja. Op het moment zelf was het fee- „Snap ie!" zei Marion, 'toen d« in-
wens iets moeten zijn waar weinig angstigend, maar ik merkte later ook specteur dat voorlas, zaten we «He
te wry ven en te poetsen vieL Hij kon. hoe weinig positiefs het eigenlijk was. maal in de zitkamer dus iedereen
zich Marion met voorstellen in dienst En ze heeft één enorme blunder ge- dacht dat de beschrijving juist ^as-
van een paar stukken mahonie. maakt. Heb j« haar verklaring, Ro-, Het kwam bu geen van on» vp
Toen ze koffie dronken, opperde hij bert"" <t van de vliering anders zou
vomzichtig de mogelijkheid om met- „Ja," zei hij en haalde het vel papier
tertyd de Franchise te veikopen en uit zyn zak. Ze ging hen voorde vlie- <Wordt vemc.g'd)
