Moerdijkkanaal van de baan
Een nuttig rapport
DR. ADAMS STAAT MAANDAG
VOOR ZIJN RECHTERS
Garagehouders verliezen de
over., schade-clausule
Onschuld op sclioolsclioenen
Gulden
Vele getuigen in de
zaak-Eastbourne
I
Atoomreactorin
V.S. ontploft
JORDANIË tegen
„Eisenhower-leer"
Engeland Jboudt
rantsoenering
van benzine
Familiefeest
in de radio
INTERESSANT ARREST HOGE RAAD
B
SPROETJE
SPARKS
éMBSIp
door FRANK GODWIN
AVONTUREN
VAN
- KAPITEIN
ROB
door
JOSEPHINE TEY
MULO-DIPLOMA A en
HILVERSUM (Beleende schriftelijks cursus)
Vraagt ons prospectus
Zaterdag 16 maart 1957
UIT de verklaring van minister Luns in de Eerste Kamer, kan ge
voegelijk worden afgeleid, dat het Moerdijkkanaal van de baan
is. Aan de ene kant is deze medede.' *.g niet .helemaal 'verrassend
daar de bewindsman al bij een eerdere gelegenheid heeft gewaagd
van de mogelijkheid van een andere oplossing in .verband met de Delta
werken. Aan de andere kant is de formulering definitiever, dan velen
hadden verwacht of durven hopen. In Brussel laat men zich wel heel wat
voorzichtiger uit. Dit is echter oiet verwonderlijk; de Belgische regering
wil formeel, niets prijsgeven van wat wij als de onbetwistbare rechten van
het land beschouwt.
Dit Moerdijkkanaal 13 jaren achtereen een obsessie gQffeest: in Neder
land maar niet minder in België. Het was de dubieuze vrucht van een
heiast verleden, waarin men terugvond de eeuwenlange afsluiting van de
Schelde, het met pijn tot stand gekomen verdrag van 1839 en de Belgische
annexatie-aanspraken na de eerste wereldoorlog. Anton Musaért begon zijn
politieke loopbaan door exploitatie van de onrust,-teweeggebracht door
de voorstellen inzake het Moerdijk kanaal in de twintiger jaren, die de
Tweede Kamer aanvaardde, maar de Eerste Kamer met één steni meerder
heid verwierp. -
Het kanaal had door de joop'der omstandigheden het karakter gekregen
van een óffer, dat Nederland'behoorde te brengen op het altaar der ver
zoening tussen de beide landen. Intussen was die geforceerde verzoening
hoe langer hoe minder nodig, daar immers langs natuurlijke wegen de
volken voortdurend naar elkaar toe groeiden. Het bleek daardoor mogelijk,
de kwestie van het kanaal steeds meer in een objectieve sfeer te benaderen.
Was deze waterweg nóg wel de meest praktische oplossing? Zou hij niet bij
de feiten achter blijven, tenzij hij iets zeer vervaarlijks werd? Bij deze
twijfel kreeg het kostenelement een sterk reliëf. Antwerpen moet toch al
zeer veel; uitgeven voor de modernisering van zijn havenuitrusting. En
IS'ederland financiert zijn Deltawerken zelf.
DE z.g. tussenwateren, die thans de naaste verbinding zijn tussen
Antwerpen en de Rijndelta zijn onderhevig aan eb- en vloed-
verschijnselen en voor de riviervaart minder geschikt. Het is
echter duidelijk, dat zij een heel ander karakter zuilen krijgen,
wanneer dijken hen vart.de zee hebben afgesloten. Dan worden ze veel
rustiger en aanmerkelijk minder gevaarlijk, mede door de eenvoudiger en
duurzamer bebakening van de vaarroutes. Het stemt tot verheugenis, dat
de Belgische autoriteiten vertrouwen genoeg hebben om deze ontwikkeling
te willen afwachten, ook al geven ze niets van de rechten van hun land
prijs.
Natuurlijk zijn zij verstandig genoeg om te begrijpen, dat een Moer
dijkkanaal niet het ene ogenblik kan worden'prijsgegeven en het andere
ogenblik weer kan worden verlangd. De aanleg ervan was niet uitsluitend
een Belgisch belang. Van Nederlandse zijde hielden plannen tot ontwikke
ling van Westelijk Brabant er nauw verband mee. Komt het kanaal er niet,
dan moeten die plannen op andere wijze Worden verwezenlijkt. Minister
Luns heeft nu meegedeeld, dat dit inderdaad zal gebeuren. Het is niet te
zien hoe, nadat het Nederlands belang bij het kanaal is v ervallen, het'
Belgisch belang nog eenmaal doorslaggevend zou kunnen worden.
Van één ding moet men zich intussen rekenschap geven, n.l. dat onze
zuiderburen recht hebben op een goede verbinding met de Rijndelta. De
erkenning hiervan en de bereidheid, aan deze erkenning vorm te geven,
zijn en blijven voorwaarden, tot de verwezenlijking van de Benelux-
gedaebte. Concreet gesteld komt dat neer op het betrekken van België in
de verdere voorbereiding van de Deltawerken en het cp loyale wijze reke
ning houden met de wensen, die ten behoeve van de scheepvaartverbin
dingen van die kant mochten worden geuit.
MEN kan uit het. deskundig rapport, over het verhand,tussen het
roken en de longkanker niet met volledige zekerheid concluderen,
dat dit verband inderdaad bestaat De samenstellers van het
rapport zijn zieb bewust geweest, dat de medische wetenschap
geen wiskunde is en in vele gevallen dan ook maar niet .moet proberen,
een exact bewijs te leveren van dingen, die zij menselijkerwijs, gesproken
toch wel als vaststaand aanneemt. Met deze omschrijving is het geval, ge
loven wij, het best gekarakteriseerd. Er wordt veel gerookt in Nederland
in alle variaties van zeer matig tot uiterst onmatig; maar niemand kan
zich in feite meer beroepen op de twijfel, die het'rapport zou laten. Want
het levert dan wel niet het exacte bewijs, maar is verder duidelijk genoeg.
Reden tot paniek „is er volstrekt niet. Er is hoogstens reden tot be
zinning. De mensen dienen'te beseffen, dat matigheid bij'bei; roken minder
kwade kansen geeft dan onmatigheid, en een geheel afzien van het-roken
weer gezonder is dan matigheid, met overigens vooral in het laatste geval
de mogelijkheid, dat op andere gronden het middel erger is dan de kwaal.
Kortgeleden overleed een Amerikaansmedicus, die een der grootste
experts was op het terrein van het verband tussen roken en longkanker...
aan longkanker. Hij was een hevig roker en beeft aan een korter leven
met sigaret de voorkeur gegeven boven een langer leven zonder. Hij
koos bewust; en het is ook de bewustheid omtrent de feiten, die alle
rokers maar vooral de sterke rokers, voortaan dienen te bezitten.
In de statige zalen vanv;het Londense Hoge,
Gerechtshof, de „Öld Bailëy" zal maandag
dokter John Bodkin Adams voor zijn rechters
staan. Dan zal, het doek in deze geheimzinnige
zaak waarin hét gaat om het .vaststellen van
de doodsoorzaak van verschillende- oude
dames uit Eastbourne (Zuid-Engeland), voo-
de derde en laatste maal opgaan.
LOS ALAMOS, De Amerikaanse
commissie voor atoomenergie heeft
gisteren te Los Alamos Nieuw
Mexico bekend gemaakt, dat op
12 februari de kern van een proef
reactor is ontploft. Niemand werd
gewond, de reactor Is volkomen ver
woest.
De reactorkern bestond uit een bol
uranium 235, ongeveer 1? cm in door
snede, op een driepoot.
Het gebouw waar de ontploffing
zich voordeed, is niet beschadigd.
Het gevaar voor besmetting door
straling is met de gebruikelijke rei
nigingsmiddelen opgeheven. Het
apparaat ontplofte toen de hitte te
groot werd als gevolg van een „ver
keerd functioneren van speciale
proefapparaten".
AMMAN De Jordaanse premier,
Soeieiman Naboelsi, heeft gisteren
op een massabijeenkomst te Amman
verklaard, dat zijn regering niet ge
bonden zal zijn aan de „Deer van
Eisenhower" voor liet Midden-Oos
ten.
De Arabieren zullen niet toestaan,
dat enige buitenlandse regering zich
in hun politiek mengt. De Arabieren
zullen, zelf hun vaderland verdedi
gen, aldus Naboelsi,
WILLEMSTAD (Curasao). De
KLM-piloot Petrus Stein, die bij een
duik in het zwembad van de Pis-
cadera-club zo ongelukkig terecht
kwam, dat hij drie halswervels brak
maakt het na operatief ingrijpen
redelijk wel.
Tegelij kei-tijd is. de kwestie van
de doodstraf in het Engelse parle
ment nog steeds actueel. Mocht de in
bewerking zijnde wet van kracht
worden voordat Adams eventueel
veroordeeld is. en wanneer boven
dien vast kromt te staan, dat hij één
rijke patiënte om het leven heeft
gebracht, dan zal het vonnis luiden;
levenslang.
Kan het openbaar ministerie aan
tonen. dat dr. Adams schuldig is aan
nog meer sterfgevallen in East
bourne. dan kan de rechter aan het
eind van het proces John Bodkin
Adams de zwarte kap over het hoofd
laten leggen en de gevreesde woor
den van het doodvonnis uitspreken,
Herbert Hannam. detective
commissaris .van Scotland Yard,
heeft meer dan twintig sterfgeval
len in verband met de zaak Adams
in onderzoek gehad.
De Kroon heeft dokter Adams (58
jaar) de moord ten laste gelegd op
mevrouw Alice Morel!die in 1950
stierf. Tijdens het vooronderzoek is
dr. Adams nog van twee .andere
moorden beschuldigd: die op het
rijke echtpaar Hullet.' Dit zou in
1956 zijn gebeurd.
Het eerste, bedrijf van het drama
speelde zich af in Eastbourne waai
de arts op 23-jarige leeftijd een
praktijk begon. In 1953. werd in het
Zuid-Engelse stadje uitgebreid ge
sproken over het testament,van een.
overleden patiënte, dat. op naam van
haar dokter kwam te staan. De fa
milie trachtte het testament gewij
zigd te krijgen, doch dit mislukte.
DR, JOHN BODKIN ADAMS;
j; lirysprcalc
LONDEN De Engelse regering
is niet van plan fle benzinerantsoe-
nering te beëindigen? zolang het
vraagstuk van het vervoer van de
olie uit het Midden-Dosten niet op
bevredigende wijze is geregeld.
Volgens de Engelse minister van
Verkeer Watkinson, stelt de ben-
zinerantsoenering Engeland in staat
to tonen, dat het niet bereid is
iedere prijs te betalen om het Suez-
kanaal te kunnen, gebruiken.
De afgelopen maanden hebben
volgens hem aangetoond, dat het
Suezkanaal niet zo onmisbaar voor
de Engelse economie is als velen
menen en al heeft Engeland dan
meer dollars moeten uitgeven, het.
is er in geslaagd zijn economische
bedrijvigheid te handhaven en
werkloosheid te voorkomen, aldus
minister Watkinson.
Toen de verhoren
tijdens het voor
onderzoek in de
zonk tegen dok
ter John Bodkin
Adams in vol if
gang waren tra
den onder onde
ren oIs getuige op
de verpleegsters
Ah..~ Helen Ma
son—Ellls, en me
vrouw Stronach.
De oto werd in
januari gemaakt
toen beide dames
van de trappen
van het gerechts
gebouw in East
bourne afdaalden
Bovendien ging het feit over de tong
dat dokter Adams na een verbroken
verloving jaren later.pas.de bruid
schat terugbetaalde.
Zo vasthoudend als de roddelaars
in Eastbourne vorig jaar waren,
kwam echter niet eerder voor. De
politie kon de geruchten over de
kleine, gezette arts niet langer on
derdrukken.. Toen begon de tweede
akte van hei drama. Het bewijs
materiaal, tijdens het vooronderzoek
verzameld, rechtvaardigde een be
handeling voor het Hof in Londen.
Daarmee zal dan voor.de derde maal
het doek opgaan. Een maandenlang
zwoegen van Scotland Yard is hier
aan voorafgegaan.
De beschuldigde: arts zit nu al
twee maanden gevangen. Hij heeft
in deze tijd veel in de bijbel.gelezen.
Zijn familie heeft brieven ontvan
gen, waarin hij schrijft dat hij vrij-;
spraak verwacht, IVoor de lekereeh-
ters verklaarde hij onlangs onschul
dig te zijn.
Dokter - Adams, verdacht van
moord op één van zijn vrouwelijke
patiënten, heeft zich verzekerd van
juridische bijstand van Geoffrey
Lawrence, .één van de briljantste
strafpleiters in Engeland. De. zaak
tegen Adams wordt geleid door Sir
Reginald Manningham Buller, aan
klager des Konings. Dit is traditie
in belangrijke vergiftigingszaken.
Ook rechter Devlin, die op de nomi
natie staat voor het minïstersambt,
z.it achter de groene tafel. De advo
caat van Adams heeft zes raadslieden
■naast zich, die hem bij de pleidooien
zullen steunen,
Er is een lange reeks van getuigen
en getuïgen-deskundïgen voor de
zaak tegen dokter Adams opgeroe
pen.; Artsen, verpleegsters, ambte
naren, en zelfs de stoker van een
crematorium.
iiiBBiiiiiiilpiimriiiiiiniiiijiiiiiii!»
7 AN de vijftigste uitzending van
V z'n veel beluisterd serie-hoor-
spel „De jeugd vliegt uit" had Jan
de Vries een drievoudig familiefeest
gemaakt: kleine Elsje thuis rut haar
operatie; vader De Wit ontdekt by
toeval dat hy z'n zilveren jubileum
viert; Gerrit telegrafeert dat hij over
'n maand uit hef sanatorium rutar
huis zat komen. De. tekst van dit
aan coïncidenties rijke half uur was
minder jeestetijfc dan men had mo
gen verwachten. Het gebruiken van
een paar maten uit Mozarts ihooiè
jeugasonate in G ("gespeeld door
Alice Heksch en Nap de Klijn) voor
de overgingen deed wat onwezenlijk
aan. Er werd ook wel erg veelhoor-
baar heen en
weer gelopen
Geluidseffecten
werken, als ze
te veelvuldig
worden toege
past, licht pre
tentieus. En dit
is jammer voor zo'n gemoedelijk
familie-hoorspel, dat het juist van de
pretentieloosheid moet hebben, En-
ny Mols-de Leeuwe kreeg overigens
weer 'n mooie gelegenheid, die ze
dan ook dankbaar aangreep, om
haar faam als stem-virtuase te be
vestigen. Ze zette een lekker „volk
se" tante tegenover een lieve, alge
meen beschaafde sprekende moeder.
Hoewel Anne Marie du Pon-Van Ees
zelf sinds jaren mama is, speelt ze
de haar toebedeelde kinderrolletjes
nog' steeds aandoenlijk.
H. S. -
T WEE regionale orkesten laten
-*■ zich morgen via oe Hilversum-
se zenders horen. Het Gelders Or
kest voert in een concert, dat om
2.20 op Hilv. I begint onder leiding
van Jan Out en met medewerking,
van de violist Herman Krebbers
werken uit van Bela Bartók, Nicco-
lo Paganini (Vioolconcert in D) en
Anton Bruckner. Om 23.15 speelt het
Brabants Orkest, gedirigeerd door
Hein Jordans, Moesorgsky's „Schil
derijententoonstelling". (Hilv. II)
De discussie in de rubriek „Opde
keper beschouwd" (Hilv. I, 19—19.30
tiur) zal gewijd zijn aan de toe
komst van de Nederlandse speelfilm.
DEN HAAG. Is de z.g.n, Bovag-
clausule, welke de garagehouder-
autoreparateur vrijwel van Iedere
aansprakelijkheid voor schade aan dé
bij hem gestalde of gerepareerde
auto's ontheft^ cn bovendien' van
'diens dient eist, dat deze hem zal
vrijwaren tegen elke aansprakelijk
heid jegens derden, een geoorloofd
beding of moet men aannemen, dat
deze clausule nietig is omdat haar
strekking in strijd is met de goede
zeden cn de openbare orde? Over
deze vraag heeft de Hoge Raad on
langs een interessant arrest gewezen.
Iemand had bij een garagehouder.,
dié aangesloten; was bij dé Bond van
Automobiel- en Garagebedrijven
(Bovag) zijn auto laten repareren.
Tijdens een proefrit, door een werk
nemer van de garage gereden, werd
een ongeluk veroorzaakt, waarbij
derden, schade opliepen. De verzeke
ringsmaatschappij, welke de schade
had moeten, vergoeden, eiste het door
loofö is," gezien haar inhoud en. de
wijze waarop zij is tot stand geko
men. ■-/A'-.r. 7 A'
Alle garagehouders in Nederland
(zo. overwóog het Hof)' zijn aangeslo
ten bij de Bovag, die echter van zijn
leden eist, dat zij in haar stallings en
reparatie-overeenkomsten de bewus
te clausule opnemen. Volgens het
Hof kómt- het er dus opneer
dat men In .Nederland gedwongen' is
zijn auto te stallen en te laten repa
reren op dé door de Bovag gestelde
voorwaarden. Het Hof noemt dit on
der deze omstandigheden misbruik
van macht.
Dc strekking der clausule wordt
daardoor ongeoorloofd en dientenge
volge nietig, aldus het Hof.
De garagehouders legden zich bij
dit oordeel niet neer en gingen in
cassatie bij de Hoge Raad. Zij berie
pen zich erop, dat de inhoud van de
clausule op zichzelf genomen, toch
moeilijk als onzedelijk en -in strijd
haar uitgekeerde bedrag terug van r?„K «L
de garagehouders. Dezen wezen oo openbare orde kan worden
hun beurt de eigenaar van de auto b hr
aan als. degene, die de schadevergoe.
ding zóu moeten betalen. De garage
houders beriepen zich daarbij op de
Bovag-clausule, welke een onderdeel
was van de overeenkomst waarbij
zij de reparatie van de auto op zich
hadden genomen.
Het Gerechtshof achtte de eigenaar
'van de auto niet aansprakelijk:, op
grond van de overweging, dat de
strekking van dé clausule óngeoor-
De Hoge Raad aanvaardde dit ver
weer in beginsel echter niet
Betekent dat alles nu, dat de Hoge
raad van" oordeel isj dat de Bbvag
clausule eens envoor al nietig: is?
Zover is de Hoge Raad niet gegaan!
De Hoge Raad - wenst inv iedere
concrete situatie uitgemaakt 'te. zien
of zo'n clausule onder, die spéciale
omstandigheden, moét. worden.7 be
schouwd als een overeenkomsti.met
een ongeoorloofde strekking.; De
Hoge Raad wees de zaak terug naar
het Gerechtshof- opdat zij opnieuw
zou kunnen worden bekeken met in
achtneming van deze richtlijnen.
TOEN ik b\7 mijn htds.liep, zag ik
Karëltje plotseling op rolschaat
sen uit de zijstraat schieten.
Vlak voor een met alle remmen
piepende auto zweefde hij in mijn
richting» dreef inHef voorbijgaan
een in het nauw .'gebrachte brom
fietser de stoep op en stopte voor
me met het siermanuaal van Sonja
Henie in haar beste tijd,
„Dag meneerriep fdjstralend.
Ik prcheer'dq ntijnjiart, dat door
z-jn'exercities óp de rand van de
dood het kloppen voor een poosje
had opgegeven, .weer aan de gang
té krijgen en Jiracht eindelijk uit:
,;Hoe kom je aan die dingen?"
„Me rolschaatsen?" vroeg hij, „O,
die heb ik voor mijn verjaardag ge
had. Ik ben gisteren jarig geweest.
Acht geworden".
Hij mam een effect pawze.
Ik begon aan het karakteristieke
tasten naar de beurs in de achterzak
dat. ik mijn ooms vroeger, op hoog
tijdagen altijd .zo graag zag doen.
„Dat hoeft niet..." zei hij.
Maar ik zette door, want Kareltje
is een buurtmakker van me. Om on
verklaarbare redenen doet hij de he
le dag niets anders dan stralen. Ziet
hij my- lopen, dan-roept hij altijd;
„Gaat u naar deradio meneer?"
Want hij waant mij voortdurend
naar die uitvinding op weg en trekt
er zo'n feestelijk gezicht bij, dat de
heer Ary van Nier op. zijn dagelijkse
plichten met dubbel plezier zou
waarnemen, alshij het eens kon
zien. Meestal schud ik van neen,
maar" zó nu en dan roep ik' maar
„ja". in 'slrijd met' de waarheid dik
wijls, maar je wilt zo'n jongen toch
niet altijd teleurstellen. Soms hangt
hij uit zijn raam en vraagt:
„Meneer, schrijft u een stukje over
me iti dc krant?"
In zulke, gevallen hul. ik rnij in
een vaag eventueelgebaar, want
de hoofdredacteur' wil perse niet
hebben dat wij de krant maar uol
schrijven over alle jongetjes die dat
vragenEr moet ook nieuws in, zeg
nu zelf...
„Wat heb je nog meer gehad?"
vroeg ik, toen ik mijn bijdrage in
zijn hand had gestort.
,Nou, een trui van me opoe", zei
hij mihdchtend.
Maar oplevend:
„En ook een onbreekbare draad
voor me hengel van mijn oom Jan.
En een stripboek van me zusje. Een
dik stripboek".'
Hij wees hoé;dik.
Het was behoorlijk dik.
„En dan een gulden van mijn tan
te Ans en me oom Gerard", besloot
hij'.
Dat klonk net zo 'sip als die trui,
zodat ik sprak:
„Daar kun je toch wat voor gaan
kopen?".
„Ja; maar ik heb'er toch een strop
aan", zei hij, „want mijn' zusje was
in december jarig en toen hadden ze
ruzie, me tante Arts en me oom
Gerard. Dus toen wilden ze niet
samen op haar verjaardag komen.
Hij keek me heel link aan.
,,'s Ochtends kwamme oom Ge
rard", vervolgde hij,, „en die gaf
haar een gulden.
En middags kwam me tante
Ans;. En dié. gaf haar ook een gul
den. Toen had me zusje twee gul
dens. Maar ja, nou zijn ze weer
goed. Nou^doen ze' wéér alles saamp
jes".
Hyhaalde zijn schouders-op;Maar
de lach kwam spoedig terug,
„O, ze krijgen heus wel tóeer ruzie
hoor", riep hij; ,JJat zegt me moeder.
Ze krijgen het vast weer; Dag me
neer!"
Hijzettezich af en zwierde weg,
maar halverwege de .rijweg draaai-
de hij om en riep:
.Meneer, schrijft u. een'stukje over
me in de krant?"
Nou, vooruit dan maar.
Zoveel optimisten zpn er tenslotte
ook niet, tegenwoordig.
KRONKEL
ÉRtiwELtEnSEEn Y':W IMn0IJ
LOhSCMttn in DÈ Jkif HtTOPPÈ
SC.nOOBSTE.Efl A Klbt
2954. Jaap wil proberen zijn achtervolgers op
een dwaalspoor te brengen en hij rent niet direct
in dc richting van de baai waar de sloep ligt.
Hij houdt zich enkele minuten schuil achter en
kele rotsen. Voisin en Omar raken het spoor
bijster, doch dan opeens zien' zij hem weer, juist
•wanneer hij om een rots heenklimt, waardoor hij
enkele ogenblikken geheel onbeschut staat, „Vlug,
Voisin!" roept Omar. „Dat hoef je mij niet te
zeggen," snauwt Voisin!" die zich al plat op de
'5
„U wilt dus nog iets hebben met het
handschrift van Gladys Rees?"
„Ja. En nu ik erover nadenk, is dit
haar eerste baantje, geloof ik. Ze is
dus. waarschijnlijk pas van'school.
Misschien kunnen ze U daar helpen.
Het zou een geweldig punt in ons
voordeel zijn, als we zonder slinkse
manieren haar verhaal konden on
dermijnen. Zou 't mogelijk zijn hier
in iets te bereiken, denkt U?"
„Beslist", zei Ramsden alsof hij
zeggen wou alles wat redelijk is, kan
ik voor elkaar krijgen. "Is ze hier op
school geweest?"
„Nee, er is me verteld dat ze' uit
eer andere streek komt."
„Goed, daar kom ik wel achter>
Waar werkt ze?"
„Op die afgelegen boerderij van
Bratt. Hij ligt voorbij de velden van
de Staples."
„En wat dat meisje Kane be
treft..."
„Valt er niets meer in Larborough
te doen. Tk weet best dat U Uw vak
uitstekend verstaat, maar ze is toch
beslist in Larborough geweest".
„Inderdaad. We hebben ook iedere
rotsen heeft neergeworpen, aanlegt, mikt en de i gelegenheid ontdekt, die ze heeft be-
haan overhaalt. Driemaal weerkaatsen de rotsen I zocht. Maar die X kan wel in Lar-
de echo van-het salvo. Omar en Voisin zien de 5 borough wonen. Zé kan wel bij hem
vluchteling omlaag storten. Hebben de kogels J ingetrokken zijn; Een maand is een
hem dodelijk getroffen? I lange tijd om te verdwijnen, meneer
(Advertentie IJM.)
Wilt GU| in I95S slagen?
Sluit U dan xo spoedig mogelijk tan bij
Keuze uit ?at van opleidingen o.a. MIDDENSTANDSDIPLOMA.
Cursu-sadres.' Scestdifkersiraaiweg 03 - Telefoon 5432
'rough wegging, was ze niet meer te
herkennen."
Robert zat haringgraatjes te teke
nen op zijn vloeiblad, heel netjes en
decoratief, „U begrijpt zeker wel wat
dit betekent," zei hij .moedeloos, „we
zijn verloren."
„Maar U hebtdit," protesteerde
Ramsden, op. het briefje en het hor
loge wijzend.
lrDat maakt alleen.een. eind aan de
rechtzaak. Het doet niets af aan het
verhaal van Betty Kane. Als de
Sharpe's ooit rust willen krijgen,
moet dat kind voor leugenaar gezet
worden. En om dal te kunnen doen,
zouden we moeten weten waar ze
die weken gezeten heeft."
„Tja, ik begrijp 't"
„U hebt natuurlijk aan de particu
lieren vliegtuigen gedacht?"
„Zeker. Maar ook daar .geldt het
zelfde. We hebben geen foto. van die
man, dus hij kan een van de honder
den zijn die. in die periode met
vrouwelijk gezelschap is vertrokken."
„Niets aan ie doen.-We zijn ver
loren."
„U bent moe, meneer Blair. U hebt
een beroerde tijd gehad."
„Ja. Het gebeurt niet vaak dat een
advocaat een dér gelijke, zaak op zijn
nek krijgt."
Ramsden keek heen aan met iets
van oprechte bewondering in zijn
ogen.
„U hebt 't er lang niet slecht afge
bracht, meneer Bloir. Lang niet
slecht" -
„Dank Tl," zei Robert glimlachend.
Uit *de mond van Ramsden. waren
die woorden zo goed als een diploma.
„Maar laat U dé meed niet zakken.
In het ergste géval, hebt U toch een
mooie troef in handen. Of zal U heb
ben, als ik dat bewijs in handen
krijg."
Robert gooide mét een plotseling
gebaar zijn pen neer. „Troeven in
teresseren me niet," zei hij onver
wacht heftig, „rechtvaardigheid in-
tereresseert me. En ik heb maar één
verlangen op het ogenblik: dat beie
verhaal van die Betty- Kane ontzenu
wen. Dat "is het'.erge, hoeveel kans
is daarop. En wat hadden wé meer
..moeten doen om het .voor elkaar te
.krijgen?" v
,Jk weet rt niet." zei Ramsden
ernstig, „bidden misschien."
(Wordt vervolgd'
Blatr. Een scharrelpartijtje duurt
gewoonlijk niet langer dan 'n week
end, hoogstens een week. Ze kan heel
goed in zijn huis gelogeerd hobben."
„Denkt U dat het zo gebeurd is?"
„Nee," zei Ramsden langzaam;
„als U het precies wil weten, meneer
Blaïr, dan denk ik dat we haar bij
een van de uitgangen gemist hebben.
„Uitgangen?"
„Ja. Ik geloof dat 2e het land uit
is geweest, maar dat ze er toen zo.
anders uitzag dat niemand haar van
de foto herkende."
„Hoe anders."
„Nou, ze zal heus geen valse pas
gehad hebben. Ik neem aan dat ze
als zijn vrouw mee is gegaan."
„Ja, heel goed mogelijk."
„Maar dat kon niet met dit uiter
lijk. Ze zal zich opgemaakt hebben
en misschien heeft ze haar haar wel
opgestoken. U hebt er" geen idee van
hoe opgestoken haar een vrouw ver
andert De eerste keer dat mijn
vrouw hét deed, herkende ik haar
haast niet. "We waren twintig jaar
getrouwd, maar ze zag'er zo anders
uit, dat ik me wérkelijk verlegen
voelde."
„U kunt heel goed gelijk hebben,"
zei Robert treurig, „zo kan het best
gegaan zijn."
„Daarom moet U geen geld meer
weggooien ..Heus, meneer Blair, het
heeft geen nut. Het meisje» dat we
zoeken, zag er totaal anders uit
dan op die foto. Iedereen herkende
haar dadelijk op plaatsen waar ze
er nog wel net zo uitzag, in de bios
copen bijvoorbeeld. Maar verder gaat
't niet meer op. Toen ze uit Larbo-
