Onschuld op schoolschoenen
i
Uit
Levend „ebbehout
gaat in
stroom over
Zéér jonge sterren
in de televisie
flSS-DAMPO
u
osie m
Mexico eist
26 doden
Gaasterland krijgt
bungalow-kamp
Berger wil 130
van rijk
Duitsland wil meer
boter invoeren
door. FRANK GODWIH I
VAN
KAPITEIN
door
JOSEPHINE TEY
Donderdag 28 maart 1957
EUROPA groeit; Wat kornt cr van-de afzonderlijke landen terecht?
Men -boort ;<le laatste tijd vel eens bezorgde stemmen opklinken.
Het eigene'gaat. verloren, wordt gezegd; nog meer dan tot dusver
zal bet leveiyitr kleine, overzichtelijke kringen in liet gedrang komen.
Kjet waar, wanneer nu al in nationaal verband sprake is van vereenza
ming. hoezeer zal 'dat verschijnsel <Jpn nog toenemen, wanneer in feite
<2e grenzen worden .uitgewist? Iedere socioloog weet. hoezeer de doorsnee-
mensbehoefte heeft aaii een thuis in een vertrouwde omgeving. Iets van.
de geest'en'de kleur 'van die omgeving zal hij in zijn leven altijd mee
dragen. Hét is vaak een voordcel e» meer dan eens ook een nadeel, maar
een binding én een houvast is het bij voortduring. Iemand kan een Zeeuw
ojn of een Waal of-een Breton of een Siciliaan: wat is echter de inhoud,
wat de achtergrond, van de Europeaan?
Her is een punt. dat in de komende tijd veel bezinning verdient. Er
bestaat hierover ontzaglijk vee) misverstand, in Nederland in verhouding
waarschijnlijk nog wel -meer dan elders. Dc neiging, erg internationaal te
doen. is in-ons land sterk, merkbaar. Ze uit. zich op allerlei wijze: zo in
bet onnodig en veelvuldig gebruik van buitenlands taaleigen, in de naam
geving der kinderen, welke in sommige kringen uitgesproken uitheems is,
in de hier en daar aan het komische grenzende verering voor Parijs.
Breder-gezien is er sprake van twijfel,of Nederland nog op enig punt
tou kunnen meetellen."
De nationale fierheid is wat zeek in ons land. Het feit vindt een ver-
klaring in de wel overduidelijke status van kleine mogendheid na de af
scheiding van Indonesië, maar ook in bet gebrek aan geestelijke weer
baarheid, nadat de oude zelfgenoegzaamheid, die b.v. nauwelijks sympathie
toeliet voor de strijd .van de Vlamingen, zo'n zware knauw beeft gekregen.
ONDER die omstandigheden is er wel rede» voor de ongerustheid,
waarvan wij jn de aanhef gewaagden. Wat voor goeds kan er uit
voortkomen wanneer Europa wordt opgevat als een soort stortbad,
geschikt om er de gevoelens van spijt cn onbeduidendheid in af
te spoelen? De conclusie zou kunnen zijn, dat een verenigd Europa toch
niet zo.veel aanbeveling verdient. Er kan weinig aantrekkelijks zitten in
•het toekomstbeeld van een werelddeel, bewoond door een alag-van ceu-
heidsmensen. De massa's zijn nu ai groot genoeg, ze hebben waarlijk geen
versterking meer nodig.
Op dit punt -aangekomen lijkt het nodig om vast te stellen, hoezeer
degenen zich vergissen, die menen, dat een verenigd Europa een soort
superstaat wordt, waarin de verschillende delen zich na verloop van tijd
spoorloos oplossen. Wanneer dat dc strekking was van het integratie-
streven, verdiende het de scherpste bestrijding. Doch allen, die over het
probleem hebben nagedacht en gewapend met ideeën voorvechters van de
Europa-gedachte zijn geworden, stellen dc zaak heel anders. Zij zeggen,
dat de rijkdom van Europa steeds zijn verscheidenheid is geweest: de
veelheid der culturen op een betrekkelijk klein gebied, in goede, nationale,
•wedijver elkaar bevruchtend. Zonder deze verscheidenheid kan Europa
hoogstens een technisch monstrum zijn.
Niet de eenvormigheid moet daarom het doel zijn maar integendeel
juist het behoud van de verscheidenheid. De douancgrcnzen zullen ver
vallen, maar de cultuurkringen zuHcu blijven. Dc toekomst ligt niet in een
doods enkelvoud, de toekomst ligt in een kleurrijk meervoud, waarvafh
echter dc delen, anders dan voorbeen, zich hun samenhang, solidariteit
cn principiële gelijkwaardigheid bewust zijn.
ZO voorgesteld klinkt liet nogal fraai: en als ieder er zich van be
wust was. zou er van bezinning geen sprake behoeven te zijn. In
Nederland, w-ij zeiden het echter reeds, staan de zaken er niet zo
gunstig voor. De oorzaak daarvan is 'niet, dat de neiging tot massa-
vorming hier groter zou zijn. dan elders. De oorzaak is de innerlijke on
zekerheid, niet in de laatste plaats bij vele intellectuelen. Wij duidden
daar boven reeds op.
Er is aan de universiteiten hier cn daar een gevoelen merkbaar, dat
men eigenlijk niet helemaal meedoet, gedwongen als men is gebruik te
maken van een taai, die maar door weinigen wordt verstaan. In sommige
letterkundige, kringen heeft men naar dc geest ook reeds afscheid geno
men van Nederland, al hanteert men nog zo goed en zo kwaad dat gaat
de landstaal. Kunst cn weienschap zijn iniernationaat, horen wij al zeggen.
In algemene zin kan echter worden gezegd, dat ze zonder nationale trek
ken nooit internationaal kunnen worden.
AU universiteit en kunst twijfelen aan hun roeping, leiding te geven
aan het nationale culturele leven, wat kan er dan van de inbreng van
Nederland in een verenigd Europa terechtkomen? Dit t$ het gevaar dat
dreigt, en waarvan valt te hopen, dat het in de komende lijden meer en
tneer wordt onderkend. I» ieder geval maken wij er bezwaar tegen, bij de
Europese integratie schuld ie zoeken, die ligt bij de Nederlanders zelf en
bij niemand anders.
(Advertentie l.M.)
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN* In Gaaster
land, dat tot nu toe een vrfjwel
vergeten recreatiegebied in de zuid
westhoek van Friesland vormde, zal
dzer dagen worden begonnen met
de bouw van een groot vakantie-
centrum, dat zal bestaan uit 50
geprefabriceerde bungalows.
Voor het centrum is een - bos-ter-
rein van 4\'a hectare bij Oudemir-
dum beschikbaar, waarop behalve
de bungalows, die plaats bieden aan
50 gezinnen, een wonine voor een
kampbeheerder, een aantal dagwin
kels en een recreatie-gebouw met
restaurant t zullen verrijzen. Met
pinksteren'zal een kwart van hot
centrum klaar zijn.
DEN HAAG In een civiel geding
voor de rechtbank heeft ing. W. van
Wiepen gisteren door middel vaP zü"
advocaat 130.000 gulden van de staat
gevorderd, als vergoeding voor de
gedeeltelijke berging van een jaren
geleden in de Westerschelde gezon
ken Engels tankschip,
De eiser kocht het wrak in
van de Engelseregering maar op
grond van de wrakkenwet legde 'de
Staat er beslag op. Ir. Van Wienenj
kon toen alleen, als aannemer tot de
berging overgaan. Het voorschip en
een grote hoeveelheid olie werden
geborgen. De opbrengst hiervan, in
totaal ruim 100.000 gulden kwam in
de „wrakkenpot". De berger kreeg
echter om allerlei redenen' geen be-r
loning en stelde daarom de vordering
tegen de Staat in. -
DJAKARTA. De districtsrecht-
hank in Ngaji bij Soerabaja heeft de
Nederlanders H. van S. en E. M. ver
oordeeld'tot negen maanden gevan
genisstraf, zij maakten zich schuldig
aan diefstal van spoorrails.
optreden in de naaste toekomst was
geen sprake. Op de vergadering
werd verder nog veel gepraat over
andere landen in Azië. Afrika en
Zuid-Amerika. waar hier en daar
nog een gematigde vorm van lijf
eigenschap voorkomt, die is te wijten
aan historische en sociale achter
gronden. In gelijke tred met de ont
wikkeling van deze landen zal zich
dit echter grotendeels vanzelf op
lossen.
Dit kan jammer genoeg niet wor
den gezegd van Saoedi Arabië, waar
de slavernij door de despoot Ibn Sa-
kijkt er misschien van op maar dag', keerde :de afgevaardigde van-i-oed.-regelrecht wordt aangemoedigd.
nu-in het midden van de Sauedi Arabie terug ora te vertel-In het land. wordt veel geld- ver-
twintigste eeuw tiert nop een len, dat. in'-het■'■Britse voorstel „ko- diend. Het goud stroomt ;er net zo
handel, dié ieder beschaafd mens de lonialistischê" motieven scholen. hard naar binnen als: de. olie maar
haren té berge doet 'rifzen. Dat is de Rusland, dat- door het Suez-cón- uit, de bronnenwil- komen.Koning
HANDEL IN SLAVEN. Toen u lang fhet 'juist in het Mïdden-Oosten een Saoed en zijn sjeiks willen dë olie-
geledsn de laatste bladzijde omsloeg vinger in de pap begon te, krijgen, bronnen echter zo goedkoopmoge-
van' het beroemde boek „De neger- steunde de Arabieren natuurlijk. Delijk exploiteren. En wat is. goedko-
hut '- 'van oom Tom," zuil waar- Britten hadden het pleit:.verloren en per dan een .slaaf1 Hoe kunnen zij
schiïnlijk de verzuchting hebben ge- stuurden niet eens meer aan op een bovendien hun harems met tiental-
slaakt: de hemel zij dank, dat dit stemming. len vrouwen stand houden als
tot het verleden behoort. Welwu, dit Wel werd er:een resolutie aange- geen „zwart„ivoor" meer-uit Afri-
behoórt NIET tot het verleden In- n°raen, waarin Iri feite Saoedi Ara- ka. wordt geïmporteerd? .De; slaver-
tegendeel, de slavenhandelaars be- bië, Jemen en wat kleinere Arabi- nij mag voor hun'dan wel géén le-
leven sinds de Tweede Wereldoor- sc"e vorstendommen werden veroor- vensbelang ztjn, maar het maakt hun
log een tijd van hoogconjunctuur, ze deeld. Maar deze resolutie was ei- leven'toch weel goedkoper en aan-
verdienen schatten en er is -geen «enljjk jiwt meer dan een machte- genamer... Redenen, genoeg, om de
kijk op, dat er een einde aan komt. loos. gebalde vuist, want van enig toestand zo te laten zoals zij is.
Dagelijks -varen'van Afrika over
de Rode Zee naarhet Arabische
schiereiland, onopvallende scheepjes,
met een kostbare lading: „levend
ebbehout." Op markten, die zich
voornamelijk in Saoedi Arabie be
vinden, worden negers als vee ver
kwanseld. .De fantasie over zo'n
markt kan men de vrije loop laten,
want het .is onvoorstelbaar zoals
hét daar toegaat. De „koopwaar"
wordt bekeken en betast, spieren en
.gebit krijgen de speciale - aandacht,
leeftijden worden, geschat (de opga-
ve van de handelaar is natuurlijk
j onbetrouwbaar) en er wordt lustig
een soort handjeplak gespeeld.
1 In de volgende artikelen van deze
serie zullen wij uitgebreid ingaan op-
de omstandigheden waaronder de
slaaf in een" aantal Arabische lan
den leeft, hoe hij daar terecht komt
en waarvoor hij wordt gebruikt, of
liever, misbruikt.
Iedereen die niet op de hoogte is.
van deze afgrijselijke gang van za
ken, zal zich allereerst afvragen hoe
dit mogelijk is en hoe de slaven
handel wordt bestreden. Het is pijn
lijk om te schrijven,, maar er kan
maar bitter weinig tegen worden ge
daan. De Verenigde Naties, de in
stantie 'die de „rechten van de mens"
verdedigt, is vrijwel machteloos.
Dit bleek duidelijk op de bije
komst van de Sociale Raad van de
Verenigde Naties, die de afgelopen
zomer in Genève werd gehouden.
Hier werd voor de zoveelste maal ge
tracht radicaal een einde aan de sla
venhandel te maken.' Engeland had "amer
hiertoe het initiatief genomen.
Hetdiende een voorstel; iri,-. waar-,
door alle zeemogendheden het recht
zouden krijgen,- verdachte schepen,
aan te houden en te doorzoeken. Na
dit voorstel verliet de, afgevaardig
de van Saoedi Arable niet enige kor
nuiten van andere;;,Arabische staten,
boos de vergadering. Hij deed alsof
bij ten zeerste "op zijn teentjes was
getrapt. Het voorstel van Engeland
was regelrecht tegen zijn land ge-
richt. Maar had hij tevoren .niet be
zworen dat van slavernij in Saoedi
Arabië geen sprake was?. Men ge
loofde hein niet en terecht,
De bewijzen verklaringen van ont-!
vluchte slaven en ooggetuigen, lagen
bij stapels op tafel. De Volgende
WK?»
^-öSgi
Zijne majesteit koning Saoed ibn'/Vbd
al-'Azlz Al. Faisal Al Saocd, despoot
over een onherbergzaam en ontoegan
kelijk land, dat schatten verdient aan
de olie en die rijkdommen besteedt om
„zwart Ivoor" te kopen. Alle verschrik-
hingen, die alleen het woord „slaven
handel" wekt, zijn In het rijk van deze
vorst aan de orde van de dag.
Morgen: cén ontvluch
te slaaf vertelt zyn
trieste historie.
v Woest zijn de bergen cn dor de woes-
v t»jnén van Arabic- Arm Is de bevolking.
.eek duidelijk op de bijeen- Verzengend de gloed van de zon OP
----- zand en rotsen. Maar een kleine kaste
van slavenhouders, met harems, die
;,air-coriditïoned" zijn, heeft onmetelij
ke rjjltdornmcn te verteren en houdt
met brutaal geweld mensonterende toe
standen in ere. die hun leven aange-
gemakkelijkcr maakt.
BONN Het Westdultee ministe
rie van Landbouw heeft-bekendge
maakt, dat grotere Invoer van boter
toegestaan zal .worden, omdat Weat-
Duitsl&nd zelf niet voldoende produ
ceert.
De landen die hiervan het meest
profijt trekken zijn Nederland, De
neraarken en Zweden.
Hët: ministerie schrijft het tekort
toe aan. de. slechte oogst'van vee
voer en de toegenomen vraag ten
gevolge van een recente verhoging
van de pensioenen.
MEXICO. Tengevolge van een
ontploffing van verscheidene tonnen
dynamiet ï«n een vuurwerkfabriek op
vjjf km afstand van de Mexicaanse
hoofdstad hebben gisteren 26 perso
nen het leven verlorenen zijn 122
mensen ernstig gewond.
Er deden zich met een tussentijd
van een kwartier twee ontploffingen
voor, die een. krater van 27. meter
middellijn en drie meter diepte sloe
gen. In de. nabijïiggende buitenwij
ken van Mexico en op het vliegveld
op twee km afstand werden
ruiten vernield. Vier brandweerlie
den, die .terstónd na.de eerste explo
sie op het terrein waren verschenen,
lieten het leven bij de volgende ont
ploffing.'
Er zouden behalve de zwaargewon
den meer dan tachtig lichtgewonden
zijn.
Het ongeluk schijnt veroorzaakt té
zijn door onachtzaamheid van de
vrouw van de bewaker van de fa
briek. De vonken van een oven, die
zij in haar afwezigheid had laten
branden, zouden op het kruit zijn ge
vallen.
ti sterren vandé -•televisie wa-
Z-S ren gisteravond een jongetje
van. zes en een meisje van tien. Het
jongetje was de jongste van de vijf
viool spelende broertjes Bor uit
Amsterdam, die eerst met-z'n. alien
onder 'aanvoering ..van hun vader,
een muzikaal begaafd kunstschilder,
een stuk van Pleyel uitvoerden.
Daarna kwam die kleine Christiaan
met grote overgave, een aandoenlijk
serieus smoeltje en Beethoveniaans
vooruitgestoken kin een deel uit een
vioolconcert van Vivaldi strijken.
Het iras een grootse ervaring. We
waren er nog meer van onder de
indruk dan van
de-, meesterlijk-
virtuoze presta
tie van broer
Dick, die met
wapperende
lokken en toe
geknepen ogen,
op een échte Stradivarius (hem in
bruikleen gegeven door een rijke
bewonderaar), De Folia's Dance Es-
pagnol in een bewerking van Kreis-
ier vertolkte. Het was een aller
aardigst onderdeelvan de rubriek
i „Televizier", deze kennismaking, met
de familie Bar.
HET tienjarig ."meisje speelde de
rol van Tina, in lan McCor-
micks televisiespel „De wenende
Madonna". Pet diep af voor de
knappe geheugenprestatie van dit
'nichtje van regisseur Walter van
der Kamp, die bovendien bijzonder
aardig spel te zién gaf. Eén keer
slechts was ze er even uit en toen.
corrigeerde ze zichzelf spontaan met
een „neeom de zin opnieuw
te beginnen. Zulke menselijke trek
jes geven televisie een. voorsprong
op de technisch perfecte film. Het
stuk van McCormiek heeft veel
goeds, alleen het, middendeel is iets
te uitgesponnen. Het probleem, dat
hij aansnijdt, heeft een historische
fundering: u herinnert zich mis
schien de berichten, van enkele ja
ren geleden nog over een beeldje
van de Moeder Gods, dat heuse tra
nen plengde. Met milde humor en
een zekere wijsheid heeft de au
teur het thema uitgewerkt. "Willy
Ruys typeerde de niet al te pien
tere houtsnijder kostelijk. Van de
vele andere spelers noemen we
Gisteravond zei mijn vrouw,
met een bh/c.in de ogen die van
alles betekenen kon:
„Ik ben moe";
„Hou, laten we dan vroe„.." begon
ik, maar'zij schudde ai.
„Nee, naar bed kan ik altijd nog.
Ik tuil naar de bioscoop", besliste
ze. Ik knikte instemmend en zei:
„In de kritiek stond, dat cr zo'n
aangrijpende film gaat in..."
„Nee, dat is kunst. Ik wil geen
kunst. Van kunst word-je nog veel
moejer",
Ik nam hetbioscoopprogramma
tef hand,
„Iets om te lachen?" sloeg ik voor.
„Dat is te gevaarlijk", vond ze,
„Want als 't om te -lachenbedoeld
'is, maar niet echt om.'te lachen,
word jê er veel droeviger van dan -
,van een film die droevig bedoeld is,
maar niet echt droevig".
v Ze leek me niet te helpen, maar
een vermoeide vrouw- geef je steun,
nietwaar?
„Anastasia?"
„Nee, weet je wat toè doen?" zei
re. „We gaan gewoon lopen en de
•plaatjes kijken,- overal, .- Aan de
plaatjes kun je het altijd het beste
zien".
Even later sukkelden we - de stad
in. Daar ik zeer scherpe ogen heb
kon ik, toen toe de eerste bioscoop
naderden, de titel veel eerder lezen
dan zij.
Daar staat „Bloed op dc weg".
Zou je dat smaken, denk je?"
„Mbm....*'
Maar ze legde er toch .een stapje
op.
„Nee", zei se ontgoocheld, toen
we' in de hal bij de plaatjes ston
den. t Gaat over hardrijders. Met
auto's. Zie je wel? Dat is dat bloed
op de weg. En ik toil ujet bloed.
Maar geen ongelukkenbloed".
We liepen verder.
,JDeze is Over een spionne", las ik
bij de volgende.
.Duits", antwoordde ze.
Ze keek de plaatjes niet eens.
„Dat kan toch best mooi wezen?"
pleitte ik.
Kraht. Ik mag dat mens
niet".
Ze:zei het, of het de buurvrouw
was.
Drie minuten later bereikten we
een lekkere titel, maar.vlakbij walg
de ze:
«•O nee. Dat is met Indianen...,"
Zelfs een enorm monster, dat op
een gevel handerct' 'meter t:crder,
werd bestreden door een man met
een krom zakmesje, kon haar «iet
bekoren. -\
Waarom.nou niet?"
Dat is .flauwekul. Tk ^wil' wel
flauwekul. Maar dhdere,,.."
„Wdt dan?" riep ik.
Jets met gangsters in van die
mooie pakken die je hier niet kópen
kunt", droomde ze. „Ze moeten zo
praten als een geperverteerde Bern-
hard Shaw en ze moeten wreed
aocn weemoedig glimlachen als
beeldschone vrouwen in peilloos die
pe kalkputten vallen, (erwyl aan
morfine ve slaafde dokiers duivel
se bankroofplannen op papier zet
ten en...."V.
„Stoort 'het je als 'ik* een.paar
notities maak?" vroeg ik,'
Maar zeliep vastberaden verder.
„metzei" ze. stilstaand als. een
telepaat. .-y
Het heette „De dodende kus" en
de plaatjes vormden een compact
museum vaii 'alle -denkbare, geweld
daden. We rénden. binnen. Negentig
minuten lang kwam cjrgeen - fat
soenlijk niens op"het doek. Toept, :we
er uit.- wankelden zei/mijnvfóüw:
„He, -: héérlijkndu .;nöef. ik er
Weer-, An "maanden
"Wfa-rtt 'anifté^ilfiw^yóörHe»'tri'-een
behoefte,geloof - ik."''-V-
KRONKEL.
.iV,
v;"::vvrrKiwï
Jeanne Verstraete om haar natuur
lijke, nérgens geforceerde moeder
rol; Jacques van Bijlevcld. die een
waardige pastoor was en Lex Goud
smit, die een letterlijk en figuurlijk
mooi gewichtige veldwachter voor
de camera's bracht. De regie van
Van der Kamp was vakkundig.
Het was een sympathiek idee; om
Alex de Haas in „Televizier" de
filmregisseur Max Ophuls te laten
herdenken. Hij deed het op een heel
prettige manier, getuigend van har
telijke bewondering, zonder in af
gesleten plichtplegingen te verval
len,
H. S.
TT et VPRO-kleinkunstprogramma
A „Het zingende hart" zal op vrij
dag 5 april worden verzorgd door
Ambrose Campbell and African
Rhythm; trommels, ritme, dans en
muziek. Rogey Pool zorgt voor de
toelichting.
NfcE,Z£ GÉBRUIKEN ,'T
OPttETTOKEEL.OPEEn Af-
GTAhD Li) KT HET ri£T ECHT
J AHtt£R MK HAD 8EST l K OOK.HaARW£
EErt niLjOEHTJE KUnft'TflllET OP.
GEBRUIKEn'.
watbcdoelj nou.iEHEBBtn oirKfts.
tEELTOCH IÉKER MIÊT MET
rOhEELGELD BETAALD.tR
LIGT VAiT Etn ÊCHT£
SCHAT
I5_ISDAT0ELP..
«IETGOEO
2964. Het liefst zou .Volsin onmiddellijk een
overval op de „Laura" ondernemen, maar Chris
Boonsraa praat hem dat uit het hoofd. Hij kent de
situatie aan boord van de „Hudson" en weet. dat
de voorradenin 'net voorschip onbereikbaar zijn,'
tenzij men over allerlei hulpappavaten beschikt.
„Dia wij niet, maar zij wel," zegt hij,:
„laten .'we ze dus maar laten" modderen en als ze
straks de boel boven halen..hebben wij nog alle
gelegenheid de kostbaarheden'vin te palmen." En
Voisinweet, over welke apparaten Rob en Ralph
beschikken: hij heeft nauwkeuvig toegezien, toen
de „Laura" in de haven van Durban werd gela
den. Ja; het denkbeeld van Chris Boonsma is
misschien toch zo. gek niet.Alleen valt hel
wachten'Voisin wel lang! Ondertussen zwoegen
op een klein stukje, strand van het eiland Jaap
.Terwiride, Abdocl en de weduwe van. Omar om
de sloep weer in orde të brengen.
„Nee."
„Góed. Nu we dat vastgesteld heb
ben zou tk graag willen boren wat
u uit het raam van uw gevangenis
op de vliering hebt gezien. U zei, in
uw verklaring tegenover de politie,
dat de oprijlaan van het hek tot de
deur „een eindje reehtuit ging en
zich daarna splitste om in een kring
weer bij-de deur samen te komen."
a."
„Hoe wist u dat?
„Hoe ik dat wist? Ik heb •'t gezien."
„Waar?"
„Uit het raam van de vliering. Ik
keek uit op het gedeelte voor het
huis."
- „Maar uit dat raam van de vlie
ring is alleen het rechte gedeelte
van de oprijlaan zichtbaar. De rand
van het dak snijdt het verdere ge
zicht af, Hoe wist u dan dat die op
rijlaan zich splitste?"
„Ik heb het gezien!"
„Hoe?"
„Uit het raam."
,U ziet dus andere dingen dan ge-
85
maakte ze dat iedereen.ademloos en
bewegingloos luisterde. Het enige
verschil bij.de vorige keer was, dat
de rechter haar niet zat te aan-
bidden. Integendeel, de uitdrukking wone mensen? Zo ongeveer als een
op het gezicht van Mr. Saye was Ier die om een hoek kan schieten?
vetre van aanbiddend. Rohert vroeg Of gebruikte u spiegels."
zich af hoe dat zou komen. Had de „Het is precies zoals ik het be-
rechter vah-nature een afkeer van schreven heb."
Het was erg warm en. de overvolle* het onderwerp,, of. concludeerde hij „Het is inderdaad precies zpals u
rechtszaal had weinig geduld voor dat Kevin Macdermott niet klaar het beschreven hebt. Mensen, die bij-
alle voorafgaande formaliteiten. zou zitten voor de verdediging als voorbeeld over de muur keken, za-
Robert zat met het stukje karton hij niet een bijzonder goede verde- gen het uitzicht dat u beschreef,
të spelen, dat Christina gisteren voor digi ng had. maar uit het. raam van de vliering
zijn vertrek in zijn hand had ge- Het verhaal van het meisje over was dat niet zichtbaar en u ver-
alles wat ze geleden had, bracht in zekert ons dat u er alleen van daar
de rechtzaal een golf van emotie te- uit naar gekeken hebt."
zij-
stopt. Er stond met gouden letters
op: GEEN SPREEUW ZAL VAL
LEN.
Maar hoe vroeg Robert zich af,
móest hij hun vertellen dat ze geen
huis meer hadden.
Het plotselinge geruis in de recht
zaal en de diepe stilte daarna, bracht
hem tot de werkelijkheid terug en
hij zag, dat Betty Kane, de eed af
legde.
„Ze heeft nooit iets anders gekust
dan de bijbel," had Ben Cariey bij
de vorige gelegenheid gezegd. En zo
zag ze er ook vandaag, uit. Het'
blauwe pakje deed denken aan
jeugd en onschuld, de opgeslagen
rand van haar hoed liet nog steeds
het kinderlijke voorhoofd vrij en
mooie haar-inplanting. En opnieuw
was Robert, die nu toch alles van
haar -leven afwist, verwonderd toen
hij haar zag.
•weeg. En in deze sfeer was het, dat
Kevin opstond voor het kruisver
hoor,
„Juffrouw Kane," begon, hij met
zijn vriendelijkste stem, „U zegt, dat
het donker was toen u bij de Fran
chise aankwam. Was het werkelijk
zo donker?"
„Ik neem aan," zei dc rechter,
„dat u getuigen hebt die dat_uii-
zicht van het raam hebben' gezien".
„Twee Edelachtbare."
..Een met een normaal gezichtsver
mogen zal genoeg zijn," zei de rech
ter droog.
„U kunt dus niet verklaren hoe 't
Deze vraag; zo gemoedelijk gesteld, komt dat u de politie een beschrij
gaf baar de indruk dat hij niet wilde
dat het zo donker was;
„O ja, het was echt donker,",zei ze
dus.
„Te donker om de-buitenkant van
het huis te zlen7"
„Ja, veel te donker.'*
Hij deed of hij het opgaf en Iets
nieuws wilde proberen.
..Maar de avond dat u ontvluchtte.
-Misschien was het toen niet zo don- Denemarken geweest? In Kopenha-
ker?" gen bijvoorbeeld?"
„Integendeel, toen was het nog ..Nee." Haar gezichtsuitdrukking
Weer legde ze haar getuigenis af vqgl dopkerder." veranderde geen moment, maar Ro-
met de rustige kortheid van de vo- „U hebt dus bij geen 'enkele, ge- bert dacht dat haar stem even wcï-
rige keer, haar "jónge heldere stém. legenheid de omgeving van hét huis félde.
hoorbaar voor alle aanwezigen. Weer kunnen zien?" (Wordt vervolgd).
ving kon geven van iets dat u nooit
gezien kan hebben, als uw verhaal
waar is. Bent u ooit in het buiten
land geweest, juffrouw Kane?"
„In het buitenland?" vroeg zc, ver
baasd door de verandering van on
derwerp. „Neei nooit."
„Nooit?"
„Nee, helemaal nooit."
„U bent dus niet kortgeleden in
