OVER DE VOETBALPOOLSj5uperf anfast Jules Verne
.schoot' kogel naar maan
H
Voorzichtigheid geboden
s
i
m
Thuis bij
Wim\
Kan
Communisten regeren
Kerala (in India)
-CHECHAQUO-
JACK LONDON
Ministers reden voor met
Sowjet-wimpels op auto
i Jr
Sri—
onder de
goudzoekers
•door
DJ
Commissie zal
andere punten
bestuderen
üoPmêér snet KAAS
Voor provincies
autonome
bevoegdheden
Wachtlijst voor
telefoon zal
nog groeien
Nederlands-Duitse
commissie voor
waterwegen benoemd
SPROETJE SPARK
FRANK GODWIN.
2
Vrijdag 12 april lq57
-T?T k.,11 -„1 _:„L r
"ET voetbalpool-geval wikkelt zich af lang» de justitiële banen, die
de enig mogelijke zijn gebleven, nu het kabinet op de toekende
gronden er van heeft afgezien, in deze materie iets te doen. De
Hoge Kcad za! tenslotte krijgen te ooidelen over de K,N.V.B.-pool
en misschien cv.v "og meer pools; en er moet maar worden afgewacht,
boe de uitspraak zal uitvallen.
De risico's ontbreken natuurlijk niet bij deze methode. In het voorlopig
verslag over de begroting van Justitie van de Eerste Kamer komt het besef
daarvan tot uiting in de zinsnede, waarin de minister wordt opgewekt
doortastender tegen de K.N-V.B.-poo! op tc treden, aangezien het duide
lijk is, dat de beslotenheid daarvan niet meer is dan een fictie. De be
windsman komt aan deze mening geen haarbreed tegemoet, gelijk hij ook
geen krimp geeft jegens degenen, die een wettelijk geregelde voetbalpool
xvensen. Hij houdt zich aan de afspraak. Dc Loterijxvet wordt niet gewij
zigd, en de rechter moet maar uitmaken, in hoeverre de voetbalpool - er
mee in strijd zijn.
De onzekerheid gedurende de tijd. dat de Hoge Raad geen uitspraak
heeft gedaan, en de mogelijkheid, dat de uitspraak van ons hoogste rechts
college in eik geval de mazen toont, waardoor men de wet kan omzeilen.
zc horen bij het spel, dat thans wordt gespeeld, Wij zeggen volstrekt niet,
dat het een onbehoorlijk spel is. Wel is het onverstandig, wel is het on
wezenlijk.
DE minister van Justitie kan hiervan geen verwijt worden gemaakt.
Hij acht zich als eerlijk man gebondeD en handelt dienovereen-1
komstig. Het feit doet zich echter voor een ieder kan het waar-
nemen dat de neiging om deel te nemen aan een of andere
pool in Nederland geleidelijk onbedwingbaar is geworden. Er is geen
reden er zeer verheugd over te zijn, maar men mag de zaak ook weer niet
dramatiseren. Het wagen van een kansje i* zeer menselijkzorg is slechts j
op haar plaats over het exces, dat evenwel te gemakkelijker optreedt,
naarmate een regeling verder af is.
Geheel denkbeeldig lijkt ons de kans, aan alle pool-activiteit in Neder
land een einde te maken. Zo gebruikelijk en wijd-verbretd zijn de kans
spelletjes bij de sport geworden, dat het politie-apparaat wel verdriedub
beld mocht worden voor een enigszins afdoende controle; en wat zou de
politie impopulair worden! De zaak is, dat de overgrote meerderheid van
het volk niet inziet, met het deelnemen aan een loterij in deze vorm iets
onbehoorlijks te doen.
Op de duur zullen naar onze mening wettelijke maatregelen ter regeling
en begrenzing van het pool-wezen niet kunnen uitblijven. De reden, waar
om het nu niet gebeurt is dezelfde als die, waarom aan blokkering van de
helft der opbrengst van de komende huurverhoging niet valt te ontkomen:
afspraak bij de kabinetsformatie! Men kan er, zo men wil, een vermin
dering der betekenis van het parlement in zien, doch wij hebben over dit
geval in Trouw nog geen manmoedig hoofdartikel kunnen vinden.
k ATGENE, wat minister Cals in dc Eerste Kamer heeft gezegd
over het lichtvaardig toelaten van leerlingen tot de middelbare
scholen, is naar onze mening wel iets minder overtuigend dan het
lijkt. Het is mogelijk, dat de toelatingseisen strenger moeten zijn
of althans strenger moeten worden toegepast; maar men beware ons voor
de waan van een systeem 2onder nieten. De psycho-techniek willen wij niet
onderschatten, vooral niet wanneer die open staat voor correctie door
praktijk-ervaringen over een langere termijn; maar de kans blijft, dat men
sommige jeugdigen te hoog en andere tc laag taxeert.
Tal van nu vooraanstaande mensen zijn indertijd op hun middelbare
school niet zo best begonnen; en wie zal zeggen of ze op twaalf- of der
tienjarige leeftijd niet waren blijven steken, wanneer ze waren onderwor
pen aan een overigens alleszins verantwoord onderzoek. Wij willen maar
zeggen, dat het experimenteren roet jongeren op de beginrand van de
puberteit in bet schoollokaal als correctief en als middel tot het doen
ontwaken van onvermoede talenten onontkoombaar is.
Het kost geld en het legt een druk op het toch al zwaar belaste mid
delbare onderwijs, wij weten het. Maar aan de andere kant voorkomt het
schade en onbillijkheid. Het gaat liier, om zo te zeggen, om menselijk
materiaal, welks geestelijke mogelijkheden en vermogens op zo jeugdige
leeftijd nooit met exacte maten kunnen worden gemeten.
Vervolg ram pag. I
ben toegezegd dit punt in overweging
te nemen, maar hebben, hier tevens
bij verklaard, dat dit punt allang in
bespreking is bij het Algemeen Mijn
werkers Fonds en dat van daar uit
tenslotte ook de beslissing zal moeten
komen.
Daarnaast zijn de werkgevers in
de raad is verder gegaan dan m de
laatste raadsvergadering van 30
maart, over het onderwerp van de
verdere gelijkschakeling van onder
en bovengronders. In hun verklaring
zeggen zij hierover: „Terwijl dus de
noodzaak van het instellen van een
zodanig onderzoek Üoonsverge5i)king
rnet andere groepen van Nederlandse
werknemers) onverminderd aanwe
zig blijft erkennen de directies dat
de gebeurtenissen van de laatste da
gen wel hebben aangetoond dat de
.verbondenheid van het ondergrondse
en bovengrondse mijnbedrijf in en
gere zin specifieke problemen met
zich mee brengt. De directies zijn
bereid de wenselijkheid te erkennen
deze verbondenheid ook in acht tc
nemen bij de eventuele totstandko
ming van een bijzondere premie
regeling voor het mijnpersoneel en
derhalve terug te komen van het eer
der ingenomen standpunt dat een
dergelijke verbetering alleen, voor de
ondergrondse bezetting zou kunnen
worden gegeven
Tenslotte verklaren de directies
zich bereid bij voortgezette behande
ling in de MIR de voorstellen van de
organisaties te bezien in het licht van
boven vermelde opvatting. Op enkele
punten hebben de leden van Doh-
mens bond hun zin dus gekregen: het
is alles echter nog geenszins zeker
en men mag ook aannemen, dat in de
nu in het leven geroepen speciale
commissie voor bestudering van de
aanwezigheidspremie en de dienst-
tydtoeslag niet alleen de werkgevers
vertegenwoordigers zich tegen inwil
liging van deze eisen zullen verzet
ten. De kleine Algemene Nederlandse
Bedrijfsbond Mijnindustrie (een af-,
deling van het NW) bijvoorbeeld
blijft zich zeker verzetten tegen een
dergelijke buitennormale verhoging
van het loon. Hij geeft verre de voor-
keur aan een verlaging van de sociale
lasten óf een normale loonsverho-
ging.
("Van een onzer redacteuren)
Herinnert u zich nog het volgende,
fragmentarisch weergegeven ver
haal?
„De eerste december was aange
broken. Een gewichtige dag, want
öing het stuk die avond niet af en
wel om 10 uur, 46 minuten, 40 se
conden, dan zouden ruim achttien
jaar verlopen, eer de maan diezelfde
stand had Het was heerlijk weer
en ojseiioon de winter voor de deur
stond, verlichtte de heldere zon de
aardedie binnenkort door drie van
haar bewoners zou worden verlaten.
...Daar verschenen de drie koene
reizigers. Als door een elektrische
stroom ontstoken, hieven de ontel
bare scharen tegelijk het Ameri
kaanse volkslied aan.„ Het werd
tiert uurHst ogenblik van insiappen
was daar. Want er waren wel enige
minuten nodig om tn het projectiel
af te dalen, de sluitplaat vast te
schroeven en de stel tinge uieg te
nemenEnige minuten later wa
ren <le drie mannen in het projectiel.
De mond van de Cotumbiad wendde
zich rry en onbelemmerd naar het
doel van de reis, ergens in de hemel.
Nicholl, Barbieane en Michel Arden
tcaren voorgoed in hun metalen ge
vangenis ingeker/cerd.Nog 40se
conden achtendertig, negenender
tig, veertig. Vuur!!
Murchison drukte op de knop
en de vonk vloog door de la
ding. Een vreselijke slag daverde
door de lucht, geen menselijke taal
is m staat dat uit te drukken. Een
allerverschrikkelijkste vuurgloed
deed de grond sidderen als braakte
een vulkaan zijp vlammen uit. De
aarde werd opgekeven. Slechts aan
weinigen gelukte het in dat ogen-
blik van schrik het projectiel glorie
rijk fussen de vlammen en damp op
waarts te zien snellen.
Juist: zó beschreef Jules Vcrnc het
vertrek van de eerste (fantasie-)
mensen, die een (fantasie-)reis naar
de maan maakten. Zijn geweldige
kanon „Columbiad" liet hij op pa
pier dromend over het grootste avon
tuur, dat de mensheid ooit kan be
leven: de ruimtevaart rechtstan
dig m de grond gieten, stapelde
daarin duizenden kilo's schietka
toen en dèiirboven de maankogel.
waarin Barbieane, Ardan en Nicholl
achtentwintig dagen en twaalf uur Kosmische toeristen op de maan tot Nicholl, sarbicane «n
door het heelal suisden. Ach, wat hun enkels m goudstof en -korrels Jules Verne's /ant
hebben wij als kinderen meege- zullen wegzakken, de droom van de
droomd met Verne's wonderlijke fantasierijkste gouddelvers uit Klon-
boek „De reis naar de
maan'» en wat heb ben
volwassenen zich
amuseerd over die dol
le verzinsels. .lfce
toch nooit werkelijk
heid zouden kunnen
worden
Maar daarin heb
ben zij zich sterk ver
gist. Tochten door de
Michel Arflan
/antasle-maanrclzl-
gers zijn in hun hermetisch geslo
ten kogel vlak by de maan, als deze
de zon „verduistert". Het wordt
ijzig koud in hun ruimte-projectiel:
buiten daalde de temperatuur tot 140
graden onder nuli
Dromen, niets dan dromen, ver
brijzeld door de harde feiten der na
tuurwetenschappen. En waarlijk, ae
nieuwste, uiterst ingenieuze instru
menten. der sterrekundigen laten
geen speling meer voor fantasieën
kosmos vanaf d* „arde over onbegrijpelijk rijke schatten,
zijn al werkelijkheid.die op de planeten opgetast zouden
zij het dat nog geen zijn. Hoe ziet het er dan wèl uit op
mensen zich er op kunnen beroemen dike in werkelijkheid belevend? de maan en de zusterplaneten? Wel,
te hebben meegereisd Op „Dag Nul" Zou het waar zijn. dat de stralende de wetenschap heeft met alle fan-
in do geschiedenis van de ruimtevaart Venus gehuld is in een kleed van tasie de nek omgedraaid en daarom
2.4 februari 1949 heeft een door diamanten, onbetwist eigendom van kan dezelfde redacteur, die kort ge-
mensenhanden ontworpen en ge- de eerste eerlijke vinder? Dat Mars leden, de ontwikkeling, legenwoor-
bouwde raket, de WAC-Corporal, ge- zijn rode kleur dankt- aan ^itge- .dige stand en perspectieven "van de
vlogen vèr buiten de aardse .damp- strekte robijnenvelderi: dicht 'opeen ruimtevaart schetste, u meenemen
-- *-x- op reis door de kosmische ruimte.
Morgen vertrekt hij.
kring, n.L tot 403 km hoogte. En heb- als tulpen in Hollands grootste 'tuin,
wachtend om geoogst te worden?
ben niet al Rhesusaapjes de (schijn
baar onmogelijke) sprong in het
heelal overleefd?
De ruimtevaart is geen droom
meer. En de dag is nabij dan
„Dag één" in de historie van de
ruimtevaart dat een reusachtige,
3-delige raket met al zijn miljoenen
paardekrachten zal rukken aan de
laatste ketens, welke hem nog aan
de aarde binden om óp te daveren
naar ruimtestastion „Estella VII',
daar brandstoffen te tanken en dan
met een snelheid van ruim 40.000
km per uur te ontsnappen naar de
maan. Misschien zal die raket, als
eresaluut aan de grootste technische
dromer aller t3jden, de „Jules Verne
I" heten. Later zullen wellicht de
„Jules Verne IV" of „IX" of „XV"
de maan als tussenstation gebruiken
voor hun reizen naar Venus, Mer-
curius en Mars en wie weet?
naar nog verder weg ronddwalende
planeten.
In. 1928 draaide Fntz Lang met
medewerking van de ruimtevaart-
theoreticus prof. dr. Hermann Oberth
zijn vermaarde film „Die Frau
im Mond". Doel van zijn fantasie-
heelalreizigers was: goud halen,
ontzaglijke hoeveelheden goud,
dat op de maan voor het rapen zou
liggen. Kijk maar naar de gulden
schijf, die onze nachten verlicht, en
bron is van duizenderlei dromenverzekering, dat de PTT^met de be
over liefde, geluk enrijkdom.
Rykdom? Zou het waar zijn, dat'
(Advertentie I.M.)
KAAS is voedzaam en gezond
P»M. N»k - 0»n
li» i!J!i[i"!ii!"iH5illl'i!i' ÜHÏ
We zyn gisteravond op bezoek ge
weest bij Wim Kan in Aals
meer. Dankzij de camera-man van
dc VARA-tv en we zijn he.n daar
voor erg dankbaar. Jammer, dat een
dergelijk bezoek zo kort moet duren.
Kan praat zoveel en zo goed. Voor
zover het nodig was werd hij door
vlieger-schrijver Viruly aangemoe
digd tot praten, 't Ging allemaal heel
spits. Wat zie je op zo'n. reis? Veel
en niet veel. De vraag waar we
echt naar uit hebben zitten „kijken",
wat kon het anders zijn dan de
vraag: „Hoe denk je over de tegen
stelling blank-bruin?, werd door Vi
ruly heel listig gesteld. Het ant
woord was toch teleurstellend en
leek teveel op de waarnemingen van
de lieden die in b.v. 1938 in Berlijn
of een andere Duitse stad waren en
bij hun terugkomst zeiden niets te
hébben gezien van ce Jodenvervol
ging. alhoewel ze ge'oofden dat de
ze bestond.
Dat bezoek aan het huis van "Wim
Kan was slechts een deel van een
voortreffelijk programma, waarin
vooral Wim lbo met zijn „oog" schit
terde en dr. C. v. Rijstnge op prettige
manier de nieuwe rubriek „De we
reld waarin wij leven'* introduceer
de.
PARIJS. Het officiële Franse
discontotarief is verhoogd van 3 tot
4 procent.
Djoeanda in radiorede:
DJAKARTA De nieuwe pre
mier van Indonesië, Ir. Djoeanda,
heeft ïn een radiorede tot heel In
donesië als directe taak van zijn re
gering genoemd het verlenen van
grote autonome bevoegdheden aan
de provincies en het intensiveren
van het opbouwwerk.
In tegenstelling tot wat president
Soekamo beweerde, verklaaide
Djoeanda dal zijn parlement even
als voorgaande regeringen wèl ver
antwoording schuldig zal zijn aan het
parlement. Verwacht wordt, dat de
premier, die in zijn rede aandrong
op „begrip en verdraagzaamheid" de
volksvertegenwoordiging een. motie
van vertrouwen zal vragen.
Leiders van de „Bantengraad" op
Midden-Sumatra verklaarden dat zij
gedwongen zouden kunnen worden
„drastische stappen" te nemen, als
het nieuwe kabinet te ver naar links
zou zwenken. Sommige leiders schij
nen te vrezen, dat zij de steun van
het volk zullen verliezen, als zij er
niet in slagen de verbeteringen tot
stand te brengen, die van de regering
in Djakarta zyn geeist.
Volgens politieke waarnemers op
Sumatra zou de raad grote buiten
landse oliemaatschappijen willen ver
zoeken hun betalingen aan Djakar
ta te staken. Deze maatschappijen
dragen jaarlijks miljoenen dollars af
1 aan dc centrale regering.
(■Bijzondere correspondentie) kele andere half-afgestudeerde be-
gering van Kerala, een staat in het
AMSTERDAM. Het is mogelijk
dat de wachtlijst voor telefoonaan
sluitingen, die sinds 1954 groeiende
is, in omvang zal toenemen. Dc be
hoefte aan aansluitingen is door tal
van factoren sterker gestegen dan de
technische en financiële mogelijkhe
den %-an de PIT toelieten.
Aldus de minister voor Verkeer
en Waterstaat, mr. J. Algera. in een
brief aan de Amsterdamse Kamer
van Koophandel.
Het ligt geenszins in de bedoeling
de verbetering van de apparatuur in
sterke mate aan banden te leggen.
Bij het bepalen van het offer, dat de
PTT in het raam van de mveste-
rmgsbeperking zal moeten brengen,
is ernstig rekening gehouden met de
ongunstige invloed die er van een
al te rigoureuze ingreep zou kunnen
uitgaan.
De minister geeft in zijn brief de
'rzekering, dat de PTT met de be
langen van het bedrijfsleven, reke
ning houdt.
BONN. Het Westduitse ministe
rie \-an Buitenlandse Zaken heeft
bekend gemaakt, dat er een Neder
lands-Duitse commissie is opgericht
om het probleem van de waterwe
gen te bestuderen.
Het voornaamste probleem is het
Nederlandse plan om de Dollart in
te polderen. Duitse deskundigen vre
zen, dat dit tot verzilting van de
Eems zal leiden en het scheepvaart
verkeer in de haven van Emdett zal
benadelen.
ruiden, van India, geïnstalleerd. Dc
menigte riep: „Lang leve het com
munistische regiem!" toen de leden
van de nieuWe regering met wappe
rende Sowjelvaandels Mi Je gouver
neur voorreden om de eed op de
grondwet af te leggen.
Intussen werden de auto's met de
wimpels der revolutie vervangen
door de dienstauto's van de nieuwe
ministers. Toen de mensenmenigte
na de plechtigheid opnieuw het „Zij
leven lar.g" aanhief, waaide op de
luxe-auto's de driekleur van de In
dische IJnie.
Nu regeert dus in Kerala (het
vroegere Tra van core Cochin) een.
groep communisten, die zonder re
volutie. zonder hulp van vreemde
bajonetten aan het bewind is geko
men een unicum in de geschiede
nis. Het zijn geen typische vertegen
woordigers van dc «boeren of de ar
beiders van Kerala. Integendeel:
minister-president Nambudiripad
bijvoorbeeld, is een telg van een or
thodoxe Brahmanen-familie. Naast
hem hebben in het kabinet nog en-
had Er zijn vier algemeen geachte
advocaten onder en verder een arts
en een hoogleraar in de letterkunde.
Niemand m New Delhi heeft een
lage dunk van deze mannen, nie
mand twijfelt er aan dat zij in me
nig opzicht tot een betere prestatie
zuilen komen dan hun voorgangers
van de Congrespartij. Maar onder
het waakzame oog van de gouver
neur zullen zij de grondwet van de
Unie ook dan moeten respecteren,
wanneer deze hun in de weg staat.
Enkele van de moest in trek zijn
de programmapunten, van de com
munisten in Kerala zijn het recht
streekse gevolg van het falen van de
beide Congres-regeringen. Zo willen
zij het bestuursapparaat zuiveren
van corruptie cn de lang uitgestelde
bodemhervorming tot stand brengen.
De bestrijding van de corruptie zal
ook door de niet-communistèn wel
kom worden geheten, maar anders
ligt het met bet gecompliceerde
vraagstuk van de landhervorming;
als dit tot versnippering zou leiden,
zou de opbrengst van deze staat die
•toch al op landbouwgebied onder de
maat blijft, nog geringer worden.
(Advertentie LM.)
SHELPON Sijmtbreukenenbreektsnetheidsrecords veu»oïï
da'6 gebeurd., nu «oo
m ZAL DAT IfclLDOEhOVER
DltSTAKfctl SPA««£.n...
DA« BUIVEtl WEDROOG
WEKUMNEIt WEL
paar plakken
MET KAMEEL
HALEN
ZoDa'O
KLAAR... MET
DRIJFT «00
OOK!
IET5 waarmee W£
KUMMEM R0£!Êrt
OU 2.977
2977. Ofschoon Jaap Terwinde nog altijd niet
goed begrijpt, wat er is gebeurd, weet hij wel,
dat die onbekende schipper hier een vuil spel
letje heeft gespeeld met de schatten van het
wrak van zijn schip. Ze moeten snel handelen,
jij di« vent voor je rekening, Abdoel",
fluistert hu. „dan sla ik die andere neer". Dan
springen zy te voorschijn. De mannen van de
„Caprice" zijn ?o verrast door deze totaal on
he houden je gemak", schreeuwt hij naar zijn
gevangenen, „als je het waagt aan dek te komen,
schiet ik meteen". Wanneer hy aan dek ver-
verwachte overval, dat zij nauwelijks in staat schijnt begrijpt hij van de situatie helemaal niets
zyn zich te verweren. Voisin hoort echter in de Wie zyn die kerels, die proberen zijn schip te
kajuit het geschreeuw en. rent naar boven. „Jul- overmeesteren? En waar is de stuurman"
fietsbroek. Zij was gekleed, zoals een
vrouw op reis overal gekleed zou
gaan. Wat hem vooral trof, was, dat
zy daar hoorde. Bovendien was zij
jong en mooi. De :a 't oog vallende
schoonheid en kleur van. haar ovaal
gelaat boeide hem en hij bleef haar
aanstaren aanstaren tot het haar
verveelde en zij haar eigen ogen. don
ker en vaa lange wimpers voorzien,
op de zijne richtte met een koele kri
tische uitdrukking. Van zyn gelaat
gingen ze in blijkbare verbazing naar
de grote revolver op zijn heup. Toen
viel haar blik weer op zijn gezicht
en nu lag er 'n spottende minachting
in. Dat trof hem als een klap. Zij
wendde zich tot de man naast haar
en wees op Kit, De man. nam hem op
met dezelfde spottende minachting.
„Ckecïiagito," zei het meisje.
De man, die er uitzag als een land
loper in zijn goedkope broek en ge
scheurd wollen buis, grinnikte even,
en Kit voelde zich als vernietigd, of
schoon hy met wist waarom.. Maar
zij was toch een buitengewoon knap
i en die drukte door de ogen van een
kunstenaar. Hij nam het niet ernstig
„Het is slechts een vakantie van op. Zoals hij op de stoomboot zei: het
enige weken." legde hij uit „Je moet was zijn begrafenis niet. Het was
de een of andere gek zien-te krijgen, slechts een vakantietochtje, en hij „mn «i»«
pm vervolgen van die roman m af- was van plan over de top van de pas Sothit SSiÜ7wee wég-
leveringen te schrijven, 't Spijt me, te gluren om „een kijkje te nemen" SS HH lrtte ro™aT S m *ei
beste kerel, maar voor mijn gezond- en dan terug te keren. araten. xin iene op naar eanc en zei
S Z«n geselschap op het zand achter-
maal zo hard p.oeteren, als ik terug latend, druk be2ig met de bagage aan
H. land te brengen, slenterde hu het
strand op naar het oude handelskan- oncewonden toon. Weet ie wie hu
Wit laoiw toor. Hij stapte niet gewichtig rond, °P?,ewonaen to0n- »wee* l*> w,e n»
rivïfktp van hstltnrf in rJ riJÏL ofschoon hij opmerkte, dat vele van
elhninf mpj noSll w?" de met revolvers voorziene personen
gehoopt met duizenden ponden we- j:*. deden Een Tndiann tp*
gwtemtrwta*» van duizenden 5?
'gingen. Hij lette op haar gang en zei
tot i'chzelf dat hij die na duizend
jaar nog zou herkennen.
„Heb je die man met het meisje
gezien?" vroeg Kit's buurman hem op
opgi
is?
Kit schudde zijn hoofd.
„Cariboo Charley. Men heeft mij
...c. .vu he™ id's' aangewezen. Hij heeft een
ongewoon zware last op de rug. Kit «oede slag geslagen te Klondike. Een
Die verschikte!yke grote mas- vojgeje hem en bewonderde de prach- kolonist. Hij is een dozijn jaar in 't
sa bagage en voedsel, by bergen aan tige benen van de man en het gemak> gebied van de Yukon geweest. Hij is
land geworpen door de stoomboten waarmee 21ch voortbewoog met 3uist aangekomen."
verspreidde zich langzaam m het dal vracht. De Indiaan liet zijn pak »Wat betekent chechaquo?" vroeg
on over Chslcoot. Het was een afstand ou de schasl teepnover w kantoor Kit.
van acht en twintig mijlen, en de ba- vajjen en Kit voegde zich bij de »JÜ bent er een; en ik ben er ook
vervöerd wordetl °P groep bewonderende gouddelvers, die een," was het antwoord,
mensenruggen, hem ornriRgljen> jjet pak woog hon- „Misschien wel, maar je moet het
N ïettegenstaande het feit, dat de derd twintig pond, welk feit van m« uitleggen. Wat betekent het?"
Indiaanse lastdragers de vrachtpry- ^ond tot mogndP°fn°g op egn to0n van „Nieuweling."
«en f Aer T,g van ac t cent eerbied cn ontzag. Dat was nog eens °P terugweg naar het strand
Xïnde moeite waard, vond Kit, en hij was 5"h®alde dat wo.ord telkens weer.
L benieuwd, of hij zulk een gewicht Het hinderde hein, nieuweling te wor-
lyL, dat de winter het giootste deel zou bunnen oplichten, laat staan er den genoemd door zo'n meisje,
van deze uitrustingen zou overval- mee V00rti0nen> Met 't gezicht van de Indiaan met
ien en vasthouden. „anr hot t z'n zware vracht nog steeds voor ogen
De g/oenstc van alle nieuwelingen ^^daarmee naar het meer Lin- ging Kit Qaar een hoek waar hopen
was Kit Evenals vele honderden derman. vroeg hy. vrachtgoed lagen en beproefde 2ijn
anderen droeg hy 'n grote revolver De Indiaan, trots op zijn kracht, krachten. Hij zocht een zak meel uit,
in z'n patronengocdel. Z'n oom, nog bromde een bevestigend antwoord, die ruim honderd pond woog, ging er
vol hennnenngen aan de vroegere „Hoeveel krijg je voor dat ene pak?" wijdbeens over staan, bukte zich en
tijd zonder wetten en gezag, had zich „Vijftig dollar." trachtte hem op rijn schouder te wer-
ook daaraan schuldig gemaakt. Maar Hier brak Kit het gesprek af. Zijn pen. Zijn eerste gedachte was, dat
Kit Bellow was romantisch. Hij werd blik viel op een jonge vrouw, die in honderd pond erg zwaar was. Zijn
aangetrokken door de schittering en de deur stond. Zij droeg niet, zoals volgende, dat zijn rug nog zwak was.
kleurige zeepbellen van het leven in andere vrouwen die met de stoombo-
de goudvelden, cn bekeek dat leven ten aankwamen, een. korte rok of een (Wordt vervolgd)
