fcum ER IS WEER GRASBOTER CHECHAQUO~\ JACK LONDON T.V-spel waarin eigen taal sprak Schönbrunn onder de AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB - mm mm Frits v. Dixhoorn Britse militairé dienstplicht in 1960 afgeschaft Onderwereld in VS zwijgt in zaak-Riesel SPROETJE SPARKS v, c loor TRANK GODWIN fiEt,&utK,vi£Kurmfcn HEM mtRM IET ACHTER. laten help nt r\£T ct DÉK5E L,DAH6AATDE V VAL OPEfl 1 A fctMTÜOEWOn^ MÊflÉERSniTH? r flÉE.METniJ 16'T GOED. Jullie zijn FLimtt JOnGENS1 Spro etje,alj> hij hier lit pt VAL ZIT KUHflEn WIJ tR VAM. DOOR GAAH 3013, Dé metalen stem. spreekt; „Wat hebt gij mij t* melden? Spreekt' Ik luister!" De oudste van de"groep indianen roept dan met: luide stem: „O, heerser van de Arano, er zijn twee blanke mannen uit deTucht, gedaald .in een molenwiek- vogel an zij zijn naar het kamp gegaan, waar twee indianen de wacht houden over de benzine, die Dinsdag 28 mei 1957 HET K.V.P.-Kamerlid, de heer Hoov, heeft onlangs de bezitloze onge veer beschreven a!« een mens zonder houvast, een zwerveling, die geen binding kent aan Jandatreek en gemeenschap en altijd en overal geneigd is, zijn diensten te verkopen aan dc meestbiedende. Waar schijnlijk zonder het te weten, is de lieer Hooy hiermee vrij dicht bij Marx terechtgekomen, die van een arbeider heeft gezegd, dat zijn vaderland daar is, waar hij zijn bestaan vindt. Hoe dit zij, tegen de achter grond van het ongunstige portret, dat de heer Hooy schilderde, is het niet moeilijk, de verwening van bezit als een zegen te doen voorkomen. Naar onze mening echter is de beschrijving van de heer Hooy eenzijd en onbillijk en misleidend ook. Het zou er in Nederland maar slecht uit zien. indien elke bezitloze een losgeslagene was, en men zou de kleine bezitters wel mateloos idealiseren, indien men ben weergeeft al* de kern van een in liefde bloeiende gemeenschap. De waarheid is. dat zeer v'ce! eenvoudige mensen zonder onroerend goed aanmerkelijk meer voor de gemeenschap beduiden dan ongetelde kleine bezitters, wjer geest en arbeid zodanig door de zorg voor hun eigendom in beslag worden genomen, dat er bij hen voor andere dingen geen tijd en energie meer overschieten. Wij kunnen ons onmogelijk druk maken over de cis van bezitsvorming, en willen er trouwens de aandacht op vestigen, dat het >n een vrij land moeilijk aanvaardbaar is, dat iemand tegen 2ijn wil tot deze bezitsvorming wordt gedwongen. Nu zal men ons toevoegen, dat dit ook nimmer de bedoeling kan zijn, maar in dat geval ontgaat ons de zin van de hele actie, die met de rede van de heer Romme kortgeleden in de partijraad yan de K.V.P. in een nieuwe verhevigde fase is getreden. DE moeilijkheid bij de beoordeling van de bezitsvorming is, dat niemand eigenlijk goed weet wat er onder moet worden verstaan. Er schijnt bij de kabinetsvorming te zijn gesproken over de mogelijkheid van spaarregelingen bij overheid en particuliere werk gevers, die aanlokkelijk zouden worden gemankt met een toeslag, en er is klaarblijkelijk ook gedacht aan een rijksbijdrage op de tegoeden vaat jeugdige spaarders. De laatste tijd echter hoort men veel meer spreken over vergemakke lijking van het verwerven van eigen woningen en het beschikbaar stellen van aandelen van bedrijven in kleine coupures, zodat de massa des. volks financieel belang krijgt jn de desbetreffende ondernemingen. Het is alles nogal verward, omdat op deze wijze de bezitsvorming misschien bevorderd kan worden; maar geen enkele waarborg bestaat, dat die bevordering tot iets van belang leidt. De aantrekkelijkheid van het bezit van enige'aan deeltjes van b.v. ƒ50 ontgaat ons, nog afgezien er van, dat het eerder een. investering is dan een besparing, terwijl juist aan sparen uit economisch oogpunt zoveel behoefte bestaat. En het lijdt geen twijfel, dat de grootste moeilijkheden zouden ontstaan, wanneer loontrekkers werden gedwongen, ten behoeve van hun geestelijke en zedelijke gezondheid een deel van hun verdienste af te staan voor de aanschaffing van aandeeltjes. De heer Romme wil, dat de regering op het punt van de bezitsvorming jets doet; maar waar-is zijn plan, dat voor de regering leidraad zou kunnen zijn? Dit plan bestaat niet Het enige wat bestaat, ia een hopeloze spraakverwarring. Laat de K.V.P., die het heil der mensheid zozeer aan de bezitsvorming verbonden acht, nu eens met enkele duidelijk om lijnde voorstellen komen. Het i« onbillijk van een in haar totaliteit weinig overtuigde regering iets tc verwachten, wat de K.V.P. met al haar geest drift zelf niet kan uitvinden, ZOALS wij het zien is, los van de vraag hoe men over bezitsvorming in het algemeen denkt, de praktische moeilijkheid van dit ogenblik, dat ondernemingen en de overheid niet in staat zijn om boven loonsverhogingen en verbeteringen van de sociale zorg nog iets extra'6 te doen voor bezitsvorming. De redenering was ongeveer: dldus: het gaat zo goed, dat nu de bezitsvorming (beter misschienbczitsspreiding). ter band kan worden genomen. rï7 Doch deze opvatting is door de feiten achterhaald. Het gaat helemaal niet zo goéd. Bestedingsbeperking is thans de boodschap, .versobering is overal geboden. De eis van bezitsvorming is daarmee in de lucht komëri te hangen. De heer Romme riet hem daar ongaarne, maar hij moet dan maar eens zeggen, hoe de overheiddit luchtkasteeltje naar de aarde v kdn overplanten. - Men begrijpe ons goed: het is niet onze bedoeling; de "huidige toestand '"'somberder voor te stellen dan'hij is. Tenslotte zijn' de spanningen van dit ogenblik roede teweeggebracht door ;'een'vmaatregel, die wel 'niet. recht- streeks als. bezitsvorming kan gelden, maar die toch het effect beeft van bezitsvorming in de gunstigste zin. Wij bedoelen de ouderdomsvoorziening, die iedereen op bepaalde leeftijd een waardevast minimum-inkomen ga-1 randeert. Dit is geen luchtkasteel, doch'.gelukkige werkelijkheid. j Sff \te 1 1 aan ■ET zigeunerfeest te Saintes- Maries-de-la-Mer is voor de sensatiepers eten en drin ken. Ieder jaar verschenen in de Franse revolverbla den" artikelen over heidense ritten die 's nachts in de crypt van hun patrones Sara plaats zouden vindeix. Geruchten over bloedoffers, ja kan nibalisme zelfs, dui ken steeds weer op. Ze geven voedsel aan de -stereotiepe, onge gronde uerdac/itma- kingen dat men bij zigeuners met kinder rovers en bandieten doen heeft. De Roms zijn gewend aan het venijn in de blikken, op de tongen om hen heen, maar is deze 'stille hefre in feite minder 1 creed dan Hitlers radicale „Ausrcdierung"? Zoals b\j de Negersbij de Joden ook, hebben we hier tc maken met een minderheid. Het zijn mensen, zij hebben recht op een plaats om te leven, op een plaats in ons hart. Het wantrouwen van de gevestig de burgerij voor de rondtrekkende zigeuner js wederkerig. Neemt ener zijds een baas niet graag een ,boho- mer* in dienst uit angst bestolen te zullen worden, anderzijds vertrouwt de zigeuner aan een school niet licht zijn kinderen toe. In Toulouse is men al jaren, bezig om de kinde ren uit een woonwagenkamp naar vakantiekolonies te krijgen, het mislukt steeds, want als puntje bij paaltje komt zijn de ouders bang dat de gadjo's alles in het werk zul len stellen om de kinderen van hun ouders te vervreemden.- Door dit wantrouwen, door hun eigen taal óok (het .Manisch'), blijft de .zigeu nerwereld voor een gadjo gesloten. Een enkele uitzondering daarge laten. We spraken een aalmoezenier die op hun onbegrensde vriendschap 'it-- b* Spaanse zigeunerinnen als zij die zeil ook niet maken. Leven en laten leven. Een kleinigheidje dienstplicht opgeroepen worden. maar.vra(,èn mBar ee£ klefn doch voor de rest in de marge van plaatsje. In de wereld. In ons hart. de maatschappu blijven. Kampeer- r\j5 ,ve ge wat vaker tegemoet tre- terreineo heoben vaak betere accom- den met de welwillendheid die ge modatie, zijn zindelijker en liggen dezer dagen in Saintes-Maries vindt. zal de minachtende' blik plaats ma ken voor een glimlach. door dichter bij de steden dan de kam pen en plaatsen waar zij met hun woonwagens mogen staan. Men kan zich voorstellen' dat zij sedert de jaren doorgebracht in con centratiekampen (Perpignan!) het kampleven zoveel mogelijk mijden. Zij voelen er zich gevangen. Als men bij ons bij een woonwagenkamp een wagen vlak bij de uitgang apart van de anderen ziet staan, is net in en hulp kan rekenen, sedert het hem van de 30 gevallen een Rom. gelukt is een (,met goede bedoelin gen') ontvoerd zigeunerkind bij de ouders terug te brengen. Ook-'onze rechtspraak krijgt bij de zigeuners geen voet aan de grond. Is er een Leven en laten leven In Saintes-Maries-de-la-Mer wa ren vorig jaar 2000 zigeuners ver enigd. Slechts twee of drie families conflict, een vete, dan wordt dat on- waren nog met paard en wagen on- dftflu uitvochten. Krijgen Ie ge- ff SSttS rechtsoienaren er lucht van, dan aan de vele dure Amerikaanse wa- worden ze om de tuin geleid door gens en ,de diverse Iong-long-trai- eeh gemeenschap die zich plotseling lers-met-ijskast die er onder de ta- .,r m. t marmden te pronk stonden. Het ge- als eén man tegen hen keert. Liefde neraiiSeren zit 'n- mens in het blJed voor-een vaderland is hun .-vreemd, en men komt daar, bij dat feest waar, politiek interesseert heft niet," zel den of nooit gaan zij stemmen- Zij vinden het onrechtvaardig dat ze wel als normale burgers voor de /^ISTERAVOND heeft een Neder- VTlandse televisie-regisseur een prestatie geleverd, waarvoor hij ze ker in'een land waar de beeldradio op een grotere ervaring kan bogen, dc hoogste lof geoogst zou hebben. Kees van Iersel, die al eerder blijk heeft gegeven de grootste „kunste naar" het woord wordt hier zon der reserve gebruikt onder de Bussumse spelleiders te zyn, heeft van de naar een hoorspel bewerk- ie thriller „De lifter" iets onge looflijk knaps en boeiends gemaakt. De merkwaar digste ervaring was wel dat An Lucille Fletcher oor voor het woord ge- door deze spronkehjk schreven eenakter, het beeld 'n autonome taal ging spreken. In Ko van Dijk, de ras-acteur, had "Van Iersel. eenideaal instru ment gevonden. Nee. dit is een on derschatting. Van Dyks natuur be let hem immers alleen, maar werk tuig te zijn; hij gaf echter in. z'rt magistrale solo-spel blijk de inten ties van de regisseur volkomen aan gevoeld te hebben. Wat ook de overige acteurs, die we slechts In een waas zagen, gedaan moeten hebben. Nooit eerder heb ik de close-up zo consequent en zo func tioneel gebruikt gezien; nooit de super-Imposing (beelden „over el kaar") zo virtuoos gehanteerd. Toch werd het verhaal niet onder geschikt gemaakt aan de presen tatie. het kreeg er eerder grotere kracht door.. Het zwakke punt wa ren de geluiden. De quiz -„Weet 'wel wat je waagt" dreigde in pijnlijkheid ver loren te gaan; slecht gekozen ge heugenvragen werden stuntelig be antwoord toen kwam de Utrecht se schaker-advocaat mr. Spanjaard het spel redden met z'n innemende gevatheid. Wonderlijk was het, dat de quizmaster tot tweemaal toe een goed antwoord fout jureerde. De sympathiek van de tongriem ge sneden vertegenwoordiger gunden we graag de. pot, al had hjj het winnen daarvan te danken aan het feit, dat hü de Raad van State en de Staten-Generaal door elkaar haspelde- Het aandeel dat de' Ramblers in dit programma-onder-! deel leveren kan ik niet bewonde-1 ren. De „show" van Marcel Thieüe- mans bijvoorbeeld is er beslist naast. ,H. S. P) E pianist en componist Ignace Lilien wordt zestig jaar. Mor genmiddag zal hij samen met een instrumentaal trio, bestaandeuit dc fluitist Jolle de Wit, de hoboist Gijs Reyns en de pianiste Tineke 1 werk versierde wardo's (woonwa Zeevenhooven een concert geven inïgcns), zoals in het liberale Enge- het programma van Hilversum IIJ land, waar men de gypsies niet te j (2-2.30 uur). veel moeilijkheden in de weg legt het geld rolt, al gauw tot de slotsom ,dat er toch meer geld onder de zi geuners zit dan je gewoonlijk denkt'. Inderdaad, de zigeunerwe- reld kent rijkaards, multi-miljonairs •zoals de ctrcuskoningen Bouglione Jvan ?t Parijse Cirque d'Hiver, Maar Les-Saintes is bedriegelijk, in zovcr- ire dat de welvarende, zigeuners er 'beter vertegenwoordigd zijn dan de armen. Voor velen is de reis te duur; als u nagaat dat de groep Kalderas, de ketellappers, alleen al vijf mil joen zielen telt en dat Frankrijk- zelf in totaal een goede 100.000 zi geuners herbergt, dan js dat getal van 2000 bedevaartgangers niet eens zo hoog. Velen leven dan ook onder •uiterst armoedige - omstandigheden, u hoeft er niet eens voor naar Spanje te gaan om dat te constate ren. Als het begrip er wederzijds maar was zouden zij gemakkelijker en met lichter hart de hulp van de' gadjo's, zelfs opname in hun maat schappij, aanvaarden. WIE bij de hond slaapt krijgt er vlooien van' zegt het spreekwoord: bedenk dus door wie deze woorden worden gezegd. Want ik hoop en bid dat die anderen die het blijven rooien, goed rooien soms, op de landstraat mogen blij ven in goed-geverfdc, met houtsnij- LONDEN. De Britse regering heeft maandag éen^witboeK gepu bliceerd, waarin Wordt meegedeeld, dat zU van plan is de militaire dienstplicht tegen het einde van 1960 af te schaffen. 7 Het aantal manschappen onder de \yapenen zal worden beperkt van 680.000 tot 375.000."-/, "V '- DE enige Habsburper die Oorten- rfjk niet binnen mag is Otfo. want hij blijft in het buitenland ostentatief verlangen naar die' lege troon. Zijn volgelingen hebben hem eens per week liéf 'in hun blad „Die Krone" dat niet alleen zijn onbe duidend glimlachende beeltenis ver spreidt doch ook krachtip van leer trekt tegen óe tinpest. Dit \is een niet onder mensen, doch onder sar- kofagen voorkomende ziekte. De pa tiënten vindt U, netjes naast elkaar, in de Weense Kaïsergruft, waar twaalf keizers en vijftien keizerin nen liggen uitgestrekt in pompeuze tinnen sierklsten, dtc langzaam maar zeker door de vocht worden opge vreten. Aangezien de lichamenzijn gebalsemd xn een tijd,, toen men deze techniek nog niet geheel be heerste werden de harten en de in gewanden verwijderd en vervolgens verdeeld onder enige, kerken; die ze- eerbiedig bewaren, zodat men zeg gen mag dat de relikwieën van de. grote tijd, op de ruimste schaal zijn verspreid. Wie wil weten waar het verleden hof hield begeeft zich, ih de toe risten meute, naar Schönbrunn, pas1 genezen van een paar uoltref/ers uit dc laatste oorlog. Mocht Ótto te rugkeren, dan zul hij het tinpro- b leem oplossen, doch een tboninp- probleem scheppen, want het groot ste deel van het geweldige gebouw wordt nu bevolkt door verdienste lijke gemeente-ambtenaren, die er moot uitkijken op een park, dat met Versailles kan wedijveren. Zowat veertig gelijkvloerse kamers mag je zien, onder leiding van een dikke urouu? fn een loden jas, die de ha- bttus van een bedilzieke jeugdher- bergmoeder combineert met 'n mat te waardering voor vazen, wand schilderingen en ingelegde vloeren, die ze, als we' ze bijzonder moot moeten vinden, aanduidt met de doublure „sehr schonen, schones". Keizer Franz Jozef heeft dit va leis bewoond, zoals Drees - het doe» zou: door en door eenvoudig. Hij gebruikte maar drie karig gemeu belde kamers en Ziet de gouden krullen op de 'muur wit schilderen. De weelde van Maria Theresia komt verderop, maar zolang men rond neust in vertrekken die eens be- "ioorT,., war*n' aanschouwt men eigenlijk een gewoon burgermans- milieu, 2y het bezocht door de eb». Janttasis va» het keizerschap. By u en mU ihtds zeggen we: Kijk,.':hier hangt de trouwfoto van pa:en .moe. En zie je dat ktei NEW YORK. De openbare aan klager heeft afgezien van- een on- middellijke vervolging in de recht zaak tegen Johnny DIo en drie an deren die terecht stonden wegens medeplichtigheid aan" het werpen van zwavelzuur In het gelaat van de New Yorkae journalist Victor Riesel die hierdoor vrijwel blind la-géwor den. 7 - De openbare •aanklager verzocht de zaak te schrappen van de rol van het federale districtshof daar vol gens hem een onmiddellijke vervol- ging hoogstwaarschijnlijk op vrij spraak zou uitlopen. Met bijtende woordenbeklaagde hij zich over de weigering der getui gen om verklaringen af te leggen, een weigering, die volgens hem de macht van de onderwereld weerspie gelt. Twee getuigen, die In de eerste fase.,van de zaak reeds waren ver oordeeld kregen nieuwe straffen op gelegd wegens hun weigering te ge tuigen. ne jongetje daarDat Is Eddy Christiani van de radio." In Schönbrunn is het geen foto. maar een schilderij, zo groot als een beddelaken. En daar hebben ze ge zegd: - ,Jtijk, hier hangt de bruiloft van opa en oma. Ze eten van gouden bordjes. En zie je dat kleine jonge sje daar, naast die kardinaal? Dat is Mozart". De kiek van tante vereeuwigt .eén koningin, de gekkeklok die oom eenj meebracht, was het geschenk van een keizer, de foto's van,, de kinderen zijn pastels van eén Itali aanse meester net als bij.u en mij werden] de dingen waar: ze geen. rMd],mee l wisten op de gang gehangen: eenwezenloos schilderij van een everzwijn en- de beeltenis -van honderd kilo arrogant proio- plasma in zijde en kant, waarvan niemand de naam meer weet...'. •»Pas' in- de. stotievertrekkën, waar de hoogeplaatste particulieren kun schitterende rollen speelden, krijgt het palels allure. Maar daar Is een remedie tegen: als we de grote,'rijk beschilderde ontvangstzaal binnen- .sloffen, stuiten weop een particu lier-met een fototoestel, die ons. tot een geordend groepje samenkneedt, een nummer aan. onze moede voe ten plaatst en een kiek maakt, die ie aan het .eind van de .tocht kunt kopen. - 7;":7- Ik heb - het natuurlijk gedaan en lang op het document humdin .ge tuurd, Waar hovelingen voor' kei zers knielden, waar Napoleon ruste loos heen en weer liep en de her tog vtm Reichstadt zy» dood voel de naderen, kijken nu dikke bur gerdames, oppassend glimlachende jongetjes en ernstige heren met wandelstokken in de lens, om een stemmig te bewijzen dat glorie per definitie behoort tot de dingen die voorbij zijn. „Ein sehr schönes,, schönes Bitd", zegt de gids. En zij sluit haar mond en opent haar hand. KRONKEL. IAdvertentie LM.) of zes dagen terug zijn. Maar het Is toch tfjd' voor. jou om op. te breken. Stoom." Breek sneed met z^n jachtmes de touwen van de gevangene dopf.en keek naar. de vrouw. ,.ïk hoop.dat' U ér niets tegen hebt?" zei hij, met veelbetekenende beleefdheid. - .v.. „Als jullie gaan schieten," barstte de oude mah uit, „dan wil ik graag dat iemand mijeerst naaf een an dere hut brengt." „Vooruit maar, stoor je niet aan mij,":zntwoardde Lucy. „Als ik niet goed genoeg ben om een man op'te hangen, dan ben ik ook niet goed genoeg om hem vast te houden." Stoom stond op en wreef, zijn pol sen, waar de touwen 'de bloedsom loop hadden gestremd. Jk heb el een pak voor je klaar- 40 en duwend door. De rechter schud- «r— de de inhoud van het neoerblikle oö 8GmaakL «i Breek. „Eten voor tien „Sam stond ook mei hem te lluis- tafel uit en het gezicht van de ruwe gs.fen> de>«m luciters tabak, een teren, eer.hy wegging,' zei iemand, goudkorrels dreef noe een half dn- byl en een geweer." ..Hoor eens, Mr. Breek," ging Shunk zijn "mannen naar de deur, msar» moedigde Lucy aan, wuson voort. „Je hebt ons gestoord „Waar ga je heen?" vroee Eli Har- »>Zet eT pas maar in, vreemdeling. J!h«- 011. „i.L gereed. -Tk fff perst fUnle eten "o-oer ik o „Ik ga eerst flink eten voor ik op weg ga," zei Stoom. „En als ik ver- „Mijn honden "halen, natuurlijk." *rek' ga ik de rivier op,_ en niet af. „Zal hij dan niet worden opgehan- i*' met mij meeging, gen?" f Breek, wjy moeten op die andere - - v oever zoeken naar de man die Joe daar is aangevoerdLupardi grijnst. Hij heeft durven gaan zoeken, want ze wagen zich hier ,'nJi.ADn Aft AA 1-IAÏa— J_ nlll- T» f. de indianen behoorlijk gedresseerd en ze hele maal ingeschakeld in zijn plannen. Hij kan ze met behulp van een televisietoestel zien en de sterke luidspreker, die zijn stem. laat horen, is zo goed verborgen, dat de indianen dat ding nooit kunnen, vinden. Trouwens, ze zouden niet eens niet op de vulkaanhelling. In korte'zinnen geeft hij de mannen opdracht de helikopter te ver nielen en de blanken te verjagen. „Denkt u. dat het dezelfde kerels zijn van laatst?" vraagt Yoto, „Er is geen twijfel "mogelijk," antwoordt Lupardi, bij onS werk en Je'jsult <WWen diSg toen ShS Wcff ok hKSukr1™- Waar0Ver had ie ?n.te^olgïn Breek schraapte verlegen zijn keel en antwoordde: ..Ik trachtte juM wat eten-te ko- „Dat JOU rul te lans duren Hij is S,™!, "eken naaj Wsarvtvfr?» ?ok nog» als wiJ terugkeren; de -Kinade doodde. °2 a zitting is verdaagd, 't Is nu geen tiid 3® naar my -wilt luisteren, ga „Stofgoud, natuurlijk. om te dralen." je de Stewart en dan de Yukon af. „waar heb je dat vandaan?", 7 Harding- aarzelde. Hü keek woe- bracht Breek hiertegen, in.; „Als die ffii dend naarStoom? zag Pierre bij^Ie troep teru^ kotot xullea.ze woedend de bovenvlakte der deur Louis wenken, wierp een laat- Zi^n' Stewart gezworven. merkte een s^e byjj op de j^omp goud en nam Stoom lachte en schudde z'n hoofd, man op „Een week geleden, toen ik; een besluit P B en "am „Ik - kan dit land niet verlaten, op jacht was, kwam ric bti zijn kamp. je ^oeft niet-te proberen te ont- Breck- Ik heb hier wat te :doen. Ik AfmTinni6rin snappen,"-snauwde hij nog over zijn moet; hier bleven! Ik- weet niet,of geheimzinnig deed." schouder. „Bovendien zaL ik i^bon- je "Pj 2elo0ft- ik heb het Ver- „Het stofgoud is daar niet van- den lenen." rassingsmeer gevonden. Daar fs ;dat daan" zei Breck. „Ik heb slechts „Wat is het weer een van die 8°ud vandaan. Bovendien hebben ze een plan voor waterwerken." ellendige goudjachten'" vroeg de ou- mi3n Londen' meegenomen, en ik moet „Breng je zak hier en laat je stof- de blinde met een verdrietige schel- wachten om ze. terug te krijgen. 1 goud zien," beval Wilson. Ie stem, toen het geschreeuw van öók weet ik wél, wat ik doe. Er „Ik zeg u, dat het niet daar van- mensen en dieren, en het geknars" was een man verborgen op die oever. iOaanis. van sleden de stilte in de kamer Hij heeft haast zijn-.heie voorraad „Laar het toch maar zien.' stoorde. munitie op mij verschoten." Breck hield zich, alsof hij wilde „Ja," antwoordde Lucy En ik heb Ben haJf uur later,:, toen -hij met weigeren maar om zich heen zag hij nog nooit zulk goud gezien. Voel cen bord elandsvlees, en ;n grote kop mets dan dreigende gezichten. Lang- - eens." koffie voor zich zat,, sprong -Stoom zaam en met tegenzin grabbelde hij Zij legde de dikke klomp in zün verschrikt, op van rijrx stoeL HÖ-.had m zijn jaszak. Toen hij daar een hand. Hij stelde er maar matig be- de geluiden het eerst gehoord. Lucy peperblikje uithaalde, stootte dat lang in. deed de deur open,.- tegen een ander hard voorwerp.- t(Het was een prachtig land voor ..Hola, Spike; hola Methody," groet- .Haal alles er uit!" donderde pelsjagers," klaagde hij, „eer die te.zfj de twee met fjzel-bedekte man- Shunk Wilson. vervloekte mijnwerken kwamen en nen, die zich over de vracht op hun En er uit'kwam 'de dikke klomp het wild verjoégen." sleden bogen.- goud zo groot en geel, als de om- De deur ging open en Breck kwam vwy komen van het Bovenkamp, standers nog nooit hadden gezien, binnen. zei een van hen, toer» rij de. kamer Shunk Wilson hijgde naar adem- Een^„Nu zei 'hij, „zijn wij vieren de binnenwaggelden met een jn pelzeo half dozijn, mannen, die er maar een! enigen, die in het kamp zijn achter- gepakt-voorwerp, dat rij met grote enkelen blik op'hadden geworpen,^ gebleven. Het is veertig mijl nhar voorzichtigheid behandelden. ,*Enidjt baanden zich een weg naar de deur, de Stèwart langs de'kortste weg, die bebben wij/ onverwacht -gevonaeu. Ze bereikten die op hetzelfde ogen- ik gemaakt' heb, en 'de vlugste, van -Hy 15 er bijna geweest, denk ik. blik en drongen er vloekend, stotend hen kan niet eerder dan over vyf (Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1