OVER HUMANISME
Arbeiders ronselen
neemt steeds toe
Henri Moissan zei: „Ik maakte
eerste kunstmatige diamant"
m
soepen
Diamanf: mooi
eimzin
n fataa
Dodelijk ongeluk
in Nijmegen
meer...
meest...
CNV LUIDT ALARMKLOK
TV-uitzending
van de KRO
verboden
Berisping gevraagd
voor kapitein van
Moby Dick"
Pineau ziek tijdens
staatsiebezoek
aan Luxemburg
SNELPONvoegtdegeksted
ingensamen velpon
fJL
door Ugalo ÏÏlarsh
SPROETJE SPARKS
ioMFRANKGODWIK
Dt dokter otPony I Patty
6&TER KAP AAKfcM Ir». HOOPT...
AVONTUREN
VAN -
- KAPITEIN
Vrijdag 21 juni 1Q57
EEN bestuurlid van een vereniging van politiepersoneel hoeft in
ona vrije land gelukkig van zijn Hart geen moordkuil .te maken,
wanneer hij kritiek heelt op bepaalde omwikkelingen in de maat
schappij. Dool) de eis mag wel worden gesteld dat deze kritiek
Stf'iaJte heelt,Een,..vakbondsleider „is.niet zomaar eenwillekeurige
man; zijn woorden, vooral" als- zè worden uitgesproken bij de opening
var. een congres, moeten worden geacht tamelijk vérgaand het standpunt
van zijn organisatie weer te geven. Uit vereist een zekere zorgvuldigheid
in woordkeus ea bovenal in argumenten.
Volgens Het Vrije Volk heelt dc keei C. van Netten, voorzitter van de
Bond van Cbr. Politieambtenaren, te Zeist in het congres van zijn orga
nisatie uitgeroepen: Tegen het humanisme het evangelie, in het verslag
in Trouw vonden wij dit gevleugeld woord niet terug, maar dit verslag
maakt wel aannemelijk, dat de beer Van Netten deze uitdrukking of
althans woorden van gelijke strekking heeft gebezigd. Er wordt lang niet
krachtig genoeg meer opgetreden en streng genoeg meer gestraft, ver
klaarde de heer Van Netten.Jeugdige, maar ook oudere delinquenten
worden met fluwelen handschoenen aangepakt. Aldus wordt het Godde
lijk gezag ondergraven.
Dit laatste staat wel in Trouw. Wij weten niet precies, wat de heer
Van Netten onder Goddelijk gezag verstaat, maar eigenlijk zijn wij wel
verplicht' om aan te nemen, dat bij er. het oog om oog en tand ora tand
onder verstaat. En daarmee is inderdaad niet goed verenigbaar, het reke
ning houden met voorlichtingsrapporten, met de resultaten van een psy
chologisch onderzoek, met de vTaa$ of de daders van misdrijven op andere
wijze dan door middel van zware straffen in het spoor kunnen worden
gehouden. Evenmin er mee verenigbaar is het feit, dat de gevangenissen
aanmerkelijk vriendelijker zijn dan voorheen. En is de hele reclassering
er niet mee in strijd?
k E heer Van Netten geeft .,het humanisme" de schuld. Wanneer
men in Nederland van ,.het humanisme" spreekt, dan bedoelt
men daarmee veelal de geestesrichting van het veelomstreden
.Humanistisch Verbond. 'De leden vatf dit verbond behorentot de
categorie der onkerkelijke]], en. in zoverre kan iéder-tegenover hun opvat
tingen het evangelie steiieu als hij vindt dat zoiets zin heeft en pas geeft.
Het getuigt echter van een vervaarlijke overschatting van de macht, van
dit verhond wanneer de indruk wordt; gewekt, dat het bij uitsluitingde
leverancier-is van de fluwelen, handschoenen in de Nederlandse rechts
pleging. '.-'V' -V
Hier bespeurt men iets. van de verwarring in bét hóófd van de heer
Van Netten. Hij draagt zijn stemgeluid bij aan het koor der bestrijders
van het goddeloos" humanisme en hij haalt er de Bijbel bij, die zo een
geheel andere kant uit zou'wijzén; maar hij bedoelt de humaniteit en hij
vergeet, dat zeer velen juist'op!grond van hun opvatting van Het evangelie
van ganser harte meewerken aan een met meer begrip tegemoet treden
van degenen, die tegen de strafwet bebben gezondigd-
Wil men het verschijnsel, dat de heer Van Netten hekelde, toch huma
nisme noemen, dan mag worden geconstateerd, dat bet zicb. gelukkig niet
beperkt tot het in verhouding geringe ledental van. het Humanistisch
iVerbond. Het is zelfs de vraag of het zwaartepunt er van-bij hen moet
worden gezocht. De lieer Van Netten mag zeggen'wat hij;wil; naar 0112e
mening is het onbetwistbaar, dal in de nieuwere opvattingen omtrent
schuld en boete" een stok evangelische naastenliefde is terug te vin
den. Juister dan de slagzin, „tegen het humanisme het evangelie'* lijkt
in dit geval dan ook een andere term.: het evangelie tegenover de parti
culiere opvatting van de heer Van Netten.
HET heelt, geloven wij, zin otn (nu wij toch bezig zijn) de vinger,
te leggen op nog een ander aanvechtbaar punt in de rede van de
heer Van Netten. - Volgens het verslag in Troüw stelde hij een
slechter wordende verhouding vast tussen politie en. publiek, die
hij toeschreef aan eén verslapping van de gezagsverhoudingen. De.publieke
jnoraal devalueert, en. daardoor ziet men. de politie te veel als tegenpartij.
Naar onze mening is de verhouding tussen politie en publiek er, laat
ons zeggen, de laatste kwart eeuw volstrekt niet slechter op geworden.
Het tegendeel is het geval. Nu is het wel juist, dat het Nederlandse
publiek tegenover de politie lang niet altijd reageert, zoals het zou moe-
ten reageren, maar hier mag tegenover worden gesteld, dat het optreden
van de politie meer dan eens ook beter kon. Op het verband tussen deze
heide verschijnselen hebben wij bij een. vroegere gelegenheid al eens ge
wezen. Waar het echter op aankomt is, dat het erger (hier en daar veel
erger) is geweest, dan het thans is.
In de oorzaken er van zullen wij ons niet verdiepen, al kan het rijn
dat de discipline, die het toegenomen verkeer vereist, en de gewaardeerde
functie die de politie vervult hij de regeling f van en bij bet onderwijs
in de verkeersregelen, een wezenlijke bijdrage tot de verbeterde atmosfeer
heeft geleverd. De beer Van Netten heeft ook in dit geval te veel willen
bewijzen en daarmee over rijn doel heen geschoten.
De chauffeur moest plotseling uit-1
wijken voor een bromfietser die on
verwachts links aanhield om een zij
weg in te slaan. Daardoor kwam de
automobilist die oen vaart had van
75 kilometer op het linketpad van dc
brug. Alle drie de meisjes werden
aangereden maar Geertruida van
Kempen werd zodanig tegen de
brugleuning geslingerd dat zij inwen-.
dige kneuzingen kreeg en overleed.
(Van een onzer redacteuren)
KXËÏN enmager is de man, 'die
nerveus-gespannen staat gebo
gen over zijn apparaten. Z'n scherp-
gebogen, spitse neus boort hij bijna
in ieeri-kleine oven, waarin twee zui
vere koolstaven vlak bij elkkar zijn
gebracht. Op tafel liggen papieren
vol berekeningen en formules: nu en
dan grijpt de man een vel, leest en
strijkt daarbij peinzend door haar of
baard. Een gewoontegebaar, prof dr.
Henri Moissan hoogleraar in de
scheikunde, aan' de Parijse Sorbonne,
No bei prijswinnaar Vis zich daarvan
nauwelijks bewust. Nogmaals over
ziet hij de resultaten van zijn 'jaren
lange studie, dan mompelt hij: „Zó
en niet anders moet het gebeuren".
Hij wenkt een. van zijn assistenten:
„Beginnen!". Een grote schakelaar
klikt, tussen de kooistaven flitsen
vonken over, dan ontstaat één helle
vlam. Moissan's elektrische oven
Nijmegen. op de 'st-Anna-
brug over de spoorlijn Nijmegen
Venlo is gistermiddag de 14-jarige
Geertruida van Kempen die daar
met twee vriendinnen reed door een
auto aangereden en gedood.
(Advertentie fJU.J
werkt: temperatuur ruim 3000 gra
den Celsius De professor draait
langzaam aan knoppen, die met kool
stof verrijkte ijzeren staven in de
vlam boog voeren. Het felle licht ver
blindt hem bijna, maar hij gaat door.
Deze proef moet beslissen over zijn
theorie. Het ijzer smelt, sissend val
len druppels in een bak met vloei
baar lood en koelen daar af. Uzer
zet uit als het stolt. Om de druppels
vormt zich een harde korst, die ook
naar binnen toe uitdijt en op de nog
vloeibare kom ontzaglijk hoge druk
uitoefent. Moissan schreeuwt: „Ge
noeg!" "De stroom wórdt uitgescha
keld, de vlam verdwijnt, de kool
spitsen gloeien nog na. De loodmassa
wordt gezeefd. hete. ijzerdruppels
blijven achter. -
kristallisatiepvoces, dat
miljoenen-jaren .gele
den geschiedde in
gloeiende kratermqn-vi
den, heeft hij in .zijn
laboratorium nage
bootst. V'!
Heeft Moissan, tegen
het eind van de vorige
eeuw, inderdaad syn
thetische diamanten
gemaakt?" Latere on
derzoekers twijfelen
er aan, omdat Mois-;
san's kristallen zijn
zoek geraakt,Men
meent dat wat Mois
san uiteindelijk in zijn
van ontroering trillen
de handen hield
slechts carborundum-
kristallen waren.- die.
niets met diamant te
maken hebben. Latere
experimenten van
de' General Electric
Company in New York
en van de Nederlandse
scheikundige jr. T.
Mackensie, in de labo
ratoria van .dé N.V.
„Brons werk" heb
ben betere resultaten
opgeleverd: de kunst
matige diamant is er,
hoewel hij voorlopig
nog rond tien keer. zo
duur is als de door de
natuur gevormde, Hoe
de G.E.C. en „Bronswerk''
maakten is„fabrieksgeheim".
WAAROM tracht, men langs syn
thetische weg diamant te ma
ken? Louter ter bevrediging van we
tenschappelijke nieuwsgierigheid
diamant niet stellen: alleen deze za
gen, gevat in. stalen schijven, blok
ken optisch glas tot dunne, platen,
waarvan men leuzen slijpt, nodig
voor - microscopen, andere weten
schappelijke instrumenten en foto
toestellen. De schilder, die ruiten op
"maat moet snijden, gebruikt diamant
als hij stie! en nauwkeurig wil wer
ken. Zelfs de tandarts gebruikt te
genwoordig boortjes, die bezet zijn
met kleine diamantkristallen: ze bo
ren sneller, zekerder, veroorzaken
minder wrijving, minder warmte, dus
minder pijn- Als de mensheid eens
verzadigd raakte van sierdiamant
voorlopig lükt het er niet op: in de
Verenigde Staten bijvoorbeeldver
dringt de met diamant bezette
trouwring steeds meer de gladde
ring dan zou er nog grote vraag
naar diamant blijven.
DE steeds méér geautomatiseerde
industrie vraagt een verfijnder
instrumentarium.' Geen delfstof is zo
geschikt dat.te fabriceren dan dia
mant Eens raken de vindplaatsen uit
geput, danzal synthetische diamant
natuurdiamant moeten vervangen, 't
Grootste probleem bij het maken
van synthetische diamant is het be
reiken van zo hoge temperaturen,
dat koolstof smelt. Geen mens twij
felt er aan dat de „atoomoven"
waarmee nu nog wordt geëxperimen
teerd dit eens kan presteren.
hem
Diamant in Industrieel gebruik: boor-
kroon, die oliemaatschappijen helpt
speuren naar r oliebronnen, (lot©: D.
Drukkerij diamantbedrijf)
Dan begint moeilijk chemisch
werk. Uzer, kiezelzuren en andere
stoffen moeten worden „opgelost".
Het uiteindelijke resultaat: triomfan
telijk: buigt prof. Moissan zich. over
ten paar kleme kristallen. Hij heeft
in zijn elektrische oven kunstmatige
diamanten gemaakt Het machtige
MolwaiVs elektrische oven, waarin kool
stot tot diamant ion xi)n gekristalli
seerd.
Alleen om de natuur wéér een ge
heim te ontfutselen -Kunnen de
vindplaatsen in Afrika, Zuid-Ameri-,
ka en Azië niet meer voldoen aan de
vraag r.aar sierdiamant? Dit laatste
speelt zeker geen rol: overtrof de
vraag naar briljanten en andere ju-,
welen het aanbod, dan zou de dia-
mantincustrie, ook de Nederlandse,1
beter floreren, dan nü.
De laatste tientallen jaren is een',
belangrijker afzetgebied voor dia-
mant ontstaan: de industrie1
schreeuwt er m Ongeveer twee-
derde van alle opgedolven diamant
vindt rijn weg daarheen. Het zijn
vooral de in elkaar gegroeide kris
tallen waarnaar grote vraag is. Zij
Zijn-imoeilijk. Splijt- en. slijpbaar.
Vooral de in BrariJaë gevonden „car
bonado"- zwarte diamant,.zo ge
kleund door ingegroeide grafretdeel-1
tjes leent zich voortreffelijk voor]
industriële doeleinden. Er is geen,
petroleumindustrie meer denkbaar
zonder de met deze brokken „boort"
Een fraaie collectie rnw» diamant (foto'
D. Drukkers diamantbedrijf).
Deze mannequin draagt, tijdens een New
Yorkse Juivelenshow, drie beroemde
stenen. B« bovenste, donkere diamant
is de Wope, daaronder de Ster van het
Oosten-'De vierkante, onderste steen is
de Jonker.
bezette boorkernen, die zich door de
hardste steensoorten vreten naar de
oliehoudende lagen. -
Zonder boort ook geen gloeilam
pen- en radio-mdustrie. De daar
voor' nodige uiterst dunne metaal
draden kan men slechts trekken door
minimale gaatjes, geboord in indu
strie-diamant. Gloeiöraden zijn soms
maar één-honderdste millimeter
„dik": uit anderhalve kilo wolfraam
een zilverwit metaal met een zeer
hoog smeltpunt: bijna 3400 graden
Celsius trekt men, duizend kilo
meter van dergelijk draad. Alleen
diamant slijt vrijwel niet, de draad
blijft dus overal even dun.
Voor héél nauwkeurig metaalslijp
werk ls diamant bijzonder geschikt.
Modernste sproeiers van oliestook-
insta 11aties; doorboorde diamanten.
De optische industrie kan het zonder
Prof. dr. Henri Moissan:
synthetische diamant?
'i
(Advertentie IJlt.)
UTRECHT. De verbondsraad
van het Christel Uk Nationaal Vak
verbond in Nederland heeft zich be
zig gehouden met de problemen
welke verband honden met.; de toe
neming; van het ronselen van ar
beiders. Hoewel deze rouselarij niet
van recente datum b, neemt dit
verschijnsel fn deze tijd dusdanige
vormen aan. dat gesproken moet
worden van een groot maatschappe
lijk kwaad.
Reeds is, aldus het CJT.V., in- ver
scheidene gevallen gebleken, dat
door het Inschakelen van geronsel
de arbeiders de arbeidsvrede werd
verstoord. Bovendien blijkt volgens
het C.N.V., dat daarbij veelal zowel
de sociale verzekeringswetten, als de
veiligheidsvoorschriften met voeten
worden getreden-
De verbondsraad besloot, een na
der onderzoek in te stellen naar de
omvang van dit kwaad. Zodra uit
dit onderzoek voldoende, gegevens
beschikbaar zijn, zal worden over
wogen welke stappen in verband
met deze materie nodig zijn.
De verboüdsraad heeft tevens de
vraag besproken,- wat gedaan kan
-worden omde totstandkoming van
bedrijfschappen ia 'de 'industrie te
bevorderen. Met instemming nam
de ver bondsraad kennis van hetgeen
de staatssecretaris van Binnenland
se Zaken, Bezitsvorming en P-B.O,
in de Tweede Kamer over deze ma
terie heeft gezegd.
De verbondsraad 'meent, dat het
in de huidige situatie onjuist is, in
dien de regering alleen met verte
genwoordigers van werkgeversorga
nisaties spreekt. In elke bedrijfstak
bestaat de wettelijke mogelijkheid,
te komen tot een bedrijfsorgaan. Wil
men de instelling daarvan met, dan
zal de regering, volgens htj C.N.V.,
moeten bevorderen, dat besprekin
gen over economische zaken, deze
bedrijfstakken betreffende, worden
gevoerd zowel met werknemers- als
met werkgeversorganisaties.
HILVERSUM Het programma,
dat de K-K.O.-televisie sectie gister-
ja vond uitzond moest in de rubriek
„Televitrine" op het laatste moment
een wijziging ondergaan, omdat men
;het programmadeel, gewijd aanplas-
tic artikelen moest laten vervallen,
In verband met een daarin aanwe-
1 zig geacht reclame-element, werd
uitzending van dit programma door
de regeringsambtenaar voor radio en
televisie,, verboden.
Men had in de middaguren het
programma in de studio nog gerepe
teerd. Later kwam telefonisch het
verbod binnen. De uitzending was
voorbereid en zou worden verzorgd
in samenwerking met een finna'in
plastics te Amsterdam, die enkele
dagen vóór de uitzending een fol
der aan haar clientele zond. waarin
de naam der firma ten nauwste
werd beirokken bij deze uitzending.
Uit de kring van handel- en. indus
trie kwamen toeh protesten, bij het
ministerie binnen.
AMSTERDAM. Op 9 november
1955 Hep het tot vrachtschip omge
bouwde 786 ton metende landings
vaartuig „Moby Dick", dat van En
geland op weg was naar Malmö,
bij de ingang van de Sont voor de
Zweedse kust aan_ de grond. De
kapitein, de 54-jarige H.D.S. ver
klaarde gisteren voor de Raad voor
de Scheepvaart dat men zich bij de
navigatie had vergist in het herken
nen van een lichtboei en dat men
was afgegaan bp dé koers van een
voor de .Jdoby Dick" varend schip.
Nadat het schip in de mist bij
het schemerduister van de vallende
avond aan de grond was gelopen,
heeft men 90 ton van de lading
steenkool laten lossen, waardoor
het enige tüd later weer vlot kwam.
De Hoofd-inspecteur voor de
Scheepvaart, de heer J( Metz, con
cludeerde dat er te weinig gebruik
was gemaakt van. de hulpmiddelen-
Hij vond het een tekortkoming, dat
er gedurende twee uur voor de aan
varing geen bestek meer was opge
maakt en vroeg zich af, waarom
de kapitein geen vaart had laten
verminderen toen er twijfel bestond
over de boei. Als verzachtende om
standigheden voerde hij aan dat de
betrokkene een goede staat van
dienst heeft Hü stelde voor hem
te straffen met een berisping.
LUXEMBURG. President Coly
is donderdag te Luxemburg aangeko
men voor een staatsiebezoek van
twee 'dagen aan het groot-hertogdom.
De Franse minister van buitenlandse
Zaken, Christian Pineau, die Coty
vergezelt, is plotseling ziek geworden.
Ofschoon hij een deel van de dag
in bed heeft doorgebracht, schijnt zijn
ziekte echter niet van ernstige aard
te zijn. Hij ondervindt last van een
oude leverkwaal, die hiS gedurende
de tweede wereldoorlog in een Duits
concentratiekamp heeft opgelopen.
(Advertentie IJliJ
Oesnelste
/noztifioen j
nou.mooK.NOOR
T£X,PEn« JIJtGHÏfWf f IKHOOP'T
SPROUit zau'mEieLimvmoEn
AL5 Ot PDMYDOOD 6AAT
TöbmAAR.&tEM
WtKIAPPEnJt
WÊEROP
kortom
3032. Yota is zo Ingespannen bezig, dat hij de
twee Indringers niet opmerkt. Rob en Eddy ko
men verder in de fabrieksruimte en kijken hun
©gen uit naar al die vreemde apparaten en In
strumenten. Voortdurend klinken er* hoge ge
luidssignalen, verschillend in toon en. ritme. Kijk,
daar hangt een grote kaart aan de Wand van een
soort glasachtig materiaal vervaardigd. Dat moet
de kust van Chili zijn met al die duizenden
eilandjes. Sommige eilandjes gloeien rood of
'blauw op. Zouden dat de bases zijn, van waar
de mechanisch* condors opstijgen? Eddy haalt
zijn notitieboekje voor de dag en noteert de po
sitie van de eilandjes. Maar zij weten niet, dat
hun aanwezigheid inmiddels is verraden, want
Yoto heeft op het televisiescherm beide mannen
ontdekt en volgt hun bewegingen nauwkeurig.
Eèn-twee en hup-twee," riep de
jonge vrouw terwijl ze opgewekt
I naar_ Paul en Fenella zwaaide.
.Kom es hier!" riep Fenella. De
'jonge vrouw het de kinderen achter
en kwam hen tegemoet Het zingen
ging. met minder volume, door. Ze
was bijzonder knap. Fenella stelde
haar voor; Caroline Able. Ze gaf
Troy een stevige hand. Troy zag
hoe het kleine meisje, dat het jon
getje omver had gegooid, nu op zijn
hoofd zat en zijn gezicht systema
tisch met aarde bepleisterde. Om
dit te kunnen doen had ze eerst
een merkwaardig wit mutsje moe
ten verwijderen. Troy zag, dat enke
le andere kinder en hetzelfde mutsje
droegen.
fr «Je houdt ze wel bezig niet, Ca
roline?" vroeg Fenella,
„We stoppen over vijf minuten.
Ze zijn heel behulpzaam, weet je-
Ze voelen, dat ze iets constructiefs
doen. Iets, dat sociale waarde heeft,"
zei juffrouw Able warm. ,.En als je
de kinderen, vooral de naar binnen
gekeerde, eenmaal zover hebt, ben
je een mooi stuk op weg."
Fenella en Paul, die met hun rug
naar de kinderen stonden, knikten
ernstig. De jongen, die het meisje
nu had afgeworpen, deed een moe
dige poging haar de kuit af te bijten.
„Hoe gaat het met hun hoofd?"
vroeg Paul. Juffrouw Able haalde
haar schouders op. „Gaat wel," zei
ze. „De dokter komt morgen weer,"
Troy riep onwillekeurig en op het
zelfde ogenblik gilde het kleine meis
je zo schel, dat haar stem boven
het onmiddellijk wegstervende ge
zang uitklonk.
„Eb misschien kunt vl beter
even kijken," 2ei Troy en juffrouw
Able draaide zich bijtijds om om
te zien hoe het meisje hardnekkig
irobeerde de jongen, die haar been
•leef vasthouden, te schoppen.
„Laat me los, koei." riep het meis
je.
..Patricia! David!" riep juffrouw
Able en liep op hen toe. De aDdere
kinderen hielden op met werken en
luisterden zwijgend. De twee vech
tenden, die elkaar vasthielden, be
gonnen wederzijdse beschuldigingen.
„Ik vraag me af," zei juffrouw
Able opgewekt en met een air van
belangstelling, „waarom jullie von
den dat je moest vechten." Er volg
de terstond een reeks verwarde ant
woorden. Juffrouw Able scheen ze
te begrijpen en maakte, tot Troy's
verbazing, een paar notities in een
boekje, terwijl ze op haar horloge
keek.
„En nu," zei ze, nog opgewekter,
„voelen jullie je opgelucht. Jullie
waren boos en wilden dat uitleven,
nietwaar? Maar ik kan je wel iets
vertellen wat veel leuker is dan
vechten."
„Dat kunt u niet," zei het meisje
onmiddellijk: en viel woest op haar
tegenstander. „Ik vermoord je,"
riep ze.
„Ik stel voor," riep juffrouw Able
met vastbesloten opgewektheid bo
ven het gegil van de vechtenden
uit, „dat we allemaal de spa over
de schouder nemen en een mars
liedje zingen."
Het meisje liet zich van haar tegen
stander afrollen, pakte een handvol
aarde op en wierp die kwaad maar
nauwkeurig naar juffrouw Able. Het
jongetje en enkele andere kinderen
lachten luidkeels om deze ontwikke
ling. Na enkele seconden stemde
juffrouw Abie met het gelach in.
„Kleine rotmeid." zei Paul, „Heus
Fenella. ik geloof dat een flink
pak
„Nee, nee," zei Fenella. „Het is
nu eenmaal de methode. Luister
maar."
De eeuwig-opgewekte juffrouw
Abie zei: „Ik zie er zeker erg grap
pig uit, hè? Goed, nu een spelle
tje. Met tweeën en drieën. Kies je
partner, jongens."
De kinderen verdeelden zich in
groepjes en juffrouw Able kwam ter
wijl ze de aarde van haar gezicht
veegde, bij de drie grote mensen
staan.
„Hoe je het met Broekje uithoudt
is me een raadsel." zei Paul
„Oh, maar ze reageert werkelijk
erg gDed." zei juffrouw Able. „Dit
is het eerste gevecht in zeven en
een half uur en David wr= begon
nen. Hij heeft zich. vrees ik. nog
niet goed aangepast. Okay, Patri
cia, riep ze, „in het midden jij. En
jü, David, moet haar vangen. Ik
probeer zoveel mogelijk, dc woede-
impuls in minder emotionele banen
te leiden," verklaarde ze.
Ze verlieten haar en zetten hun
beklimming voort. Op het vierde
terras ontmoetten ze een lange en
bijzonder knappe vrouw in een
tweed pakje, die een vilten hoed en
lange handschoenen droeg.
„Dit is mijn moeder," zei Paul
Kentish,
Mevrouw Kentish groette Troy
enigszins onzeker. „U bent gekomen
om vader te schilderen, nietwaar?"
vroeg ze terwijl ze haar hoofd op
de manier van een toneelfreule
scheefhield. „Prachtig. Ik hoop, dat
u het naar uw zin zult hebben. Men
kan tegenwoordig" ze klaarde
iets op „maar misschien heeft
een kunstenares als u geen bezwaar
tegen wat bohémien" haar stem
dwaalde af en ze wendde zich tot
haar zoon: „Paul liefste," zei ze
fors. „je had niet al die trappen
moeten oplopen met je arme been.
Fenella, liefje, dat had je hem niet
mogen laten doen."
„Het. is goed voor mijn been,
moeder."
Mevrouw Kentish schudde haaT
hoofd en keek mistig naar haar
zoon. „Dappere, ouwe jongen," zei
ze. Haar warme stem trilde een
beetje en Troy zag met ontstelte
nis, dat haar ogen zich hadden ge
vuld met tranen, ..Zo'n echte Tro
jaan," murmelde ze, „nietwaar, Fe
nella?"
Fenella lachte, niet op haar ge
mak, en Paul stapte haastig achter
uit. „Waar gaat u heen?" vroeg
hij.
„Juffrouw Able zeggen, dat het
tijd is om uinnen te komen. Die
arme kinderen werken zo hard. Ik
vind maar goed. Ik ben bang.
dat ik tamelijk ouderwets ben, me
vrouw Alleyn. Ik voel, dat een moe
der het toch 't beste v;eet,"
„Maar moeder," protesteerde
Paul „er móest toch iets aan
Broekje gedaan worden. Ze was echt
niet te harden."
„Arm Broekje," zei mevrouw Ken
tish a bitter.
„We moeten verder, tante Pau
line," zei Fenella. „Cedric rijdt de
wagen. Voorzover ik hem ken zaï
hij hem niet afladen."
„CedriC!" zei mevrouw Kcnttsn.
„T'uh!"
Ze glimlachte Troy vorstelijk toe
en liep door,
„Mijn moeder," zei Paul wat ver
legen. „windt zich nogal op over
allerlei dingen."
(Wordt vervolgd)
