LEVE DE KONING!
m:
1
m.
„VOOR GEEN GOUD WEER TERUG'
Welke soort reactor
is nog niet bekend
Nuttig
MüttswsrsïïSc se**
MINISTER ZIJLSTRA
Weer onrust op
Oostduitse
universiteiten
Duitse rector
treedt op tegen
studentenduels
Indonesisch toestel
landde op N.-Guinea
SPROETJE SPAR
sporry
door lig
aio
lUarsli
AVONTUREN
VAN*-'.
KAPITEIN
ROB
dacht Tw'
LEVE DE KONING!" riepen volgens dc verslagen te Dreux de
burgers der Franse republiek na dc voltrekking van zijn
huwelijk de man toe, die misschien dc Franse kroonprins was
geweest als er nog een Franse noon had bestaan. Het was een
dure en drukbezochte plechtigheid; en enige bewondering is misschien
op haar plaats voor de hardnekkigheid, waarmee de nazaten van de
Franse'koninklijke familie de schijn ophouden. Want meer* dan schijn is
het natuurlijk niet. Sinds in de zeventiger jaren van de vorige eeuw het
herstel van het Franse koningschap op dc kwestie van de vlag is afgestuit,
heeft naar menselijke berekening dc monarchie in Frankrijk afgedaan.
Het „leve de koning!", dat ie Dreux weerklonk, was waarschijnlijk
meer een vriendelijkheid dar» een politieke leuze. Het aantal royaiisten
in Frankrijk was voor de tweede wereldoorlog niet bijzonder groot, maar
roerig was de groep wel. cn ze beschikte over een aantal schriivet*. die het
af en toe gelukte, met ensg talent bet klavier «Ier volksronseiëntit* te be
spelen. In de tijd van oorlog cn bezetting beeft deze groep zich echter
nogal gecompromitteerd. Als geestesstroming heeft bet Franse royalisme
thans weinig meer te betekenen. Het i« typerend, dat uit de toeschouwers
te Dreux wel de kreet „leve dc koning!" opsteeg, maar dat nergens sprake
is geweest van enige demonstratie tegen de republiek-
3$ dit een vooruitgang? Het is maar zoals men het bekijkt. Wij hebben
nimmer een spoor van bewondering gehad voor de ze. ..camcJots du roi"
en hun herriemakerij, maar nu zij in feite hebben afgedaan, zou he; toch
wel prettig zijn, een stroming te ontwaren, die er, voor wat de toekomst
van het land betreft, op andere en betere wijze licht in zag. De Gaulle
heeft eenmaal iets om zich verzameld, en later heeft Mcndcs-France het
gedaan, maar het élan is verzand, cn thans is het tamelijk wel de dood
in dc pot in de vierde republiek.
WIE een studie zou willen schrijven over het Franse royalisme
van deze eeuw, kwam vermoedelijk tot rie conclusie, dat bet is
ondergegaan aan zwakheden van dezelfde soort als dio, welke
het met zoveel rumoer bestreed. Misschien zit er wel iets in het
betoog van Jacques Bainville. dat de Fransen niet aan zichzelf overgelaten
mogen worden, omdat ze dan ondergaan "aan hun verstandelijkheid cn
scherpte van geest, die niets heel laten, ook henzelf niet. Maar dc verklaring,
dat een koningschap daarop als correctie zou moeten gelden, is op baar
beurt in de geschriften van Bainville van veel te verstandelijke aard, dan
dat ze. in redelijkheid het middel tot bestrijding van het verval zou kunnen
aangeven.
Ook bij een man als Charles Maurras treft de neiging om met Franse
logica allerlei dingen te verdedigen, die dwars tegen de begrippen van
redelijkheid van zijn tijd ingingen; en trouwens ook dwrar? tegen de moraal.
Meer zin voor traditie, meer respect voor de onverklaarbare dingen; het
•was een betoog, dat samenging met cynische afbraak van wat de huidige
tijd als betekenisvol had leren erkennen. De grote fout van Maurras was,
dat hij met alle verworvenheden van dc nieuwere tijd een verleden wilde
Jaten herleven, dat alleen maar onder de toenmalige omstandigheden
denkbaar was. In feite varen Maurras en trouwens Bainville veel te
Jnisp, dan dat ze de mensen konden overtuigen van de waardevolheid
der onwetendheid en kritiekloze gehoorzaamheid aan de boven hen ge
stelde machten.
Bij gemis aan royalisme kreeg de plechtigheid te Dreux ecu weinig
bet karakter van een operette; en van de operette is wel eens gezegd, dat
ze de karikatuur is van het sprookje. Het „leve de koning" is verklonken
boyen de Franse velden. Ze leven lang en gelukkig in rust en onbekend
heid! En hopelijk vindt Frankrijk een zinrijker idee voor zijn herstel.
R. VAN BINSBERGEN gaat heen als waarnemend procureur-
generaal van de.Antillen; en voor de journalist De Wit ziet
het er niet gunstig uit. Zijn uitwijzing zal nu wel onvermijdelijk
zijn. h hier sprake vaa slapheid van de Nederlandse regering?
Naar onze mening niet. De blik op deze zaak is verduisterd door het feit,
dat in Nederland de consequenties ran dc vrijwording der Westindiscbe
gebieden onvoldoende zijn beseft.
Wat op het spel stond in het conflict tussen Den Haag en Willemstad
was niet de vraag of de uitwijzing van de journalist De Wit rechtvaardig
was of onrechtvaardig; op het spel stond iets geheel anders, namelijk het
récht van een regering om zich te vergissen. Van zelfstandigheid van
enig gebied komt immers niets terecht, wanneer de regering niet haar
weg mag zoeken met vallen en opstaan.
Er is gesproken van een juridische puzzel, en dat zal liet ook wel zijn
geweest; maar men bedenke dat een regering, die wordt verhinderd, ver
keerde beslissingen te nemen, geen regering is. Wij zijn bereid om aan
te nemen, dat de journalist De Wit niet zeer verstandig heeft geschreven,
en wij zijn er vast van overtuigd, dat in een democratisch land een
journalist niet zeer verstandig moet kunnen schrijven. Doch de correctie
die op de regering van Curasao mogelijk is, dier.t van het eigen parle
ment te komen. Op Willemstad, niet op Den Haag, richtc zich de druk
der publieke opinie.
Ce Canadese bevolking vertoont
de laatste jaren een zeldzaam ster-
ke stijging. Een kwart eeuw gele-
den waren er nog maar acht mil
joen Canadezen. Dit jaar zal het be-
volklngscijfer de zestien miljoen teel
overschreden..,. Daarvan zijn er bij-
na 120.000 na de oorlog uit Neder
land geëmigreerdeen koloniedie
door geboorten in Canada vermoe
delijk reeds tot dicht bij de 160.000
is aangegroeid. Daarenboven treft
men in vrijwel alle delen van Ca
nada en in de meest vooraanstaan
de posities vroegere Nederlanders
crun, die voor de oorlog vooral in
de jaren '25 tot '27 zijn geëmi
greerd.
Op iedere honderd bewoners van
Canada komen er twee uit Neder
land. Men treft hen overal. In het
van levenslust bruisende nieuwe ge
bied van Alberta aan. de voet van
de Rocky Mountains, waar sedert
acht jaar het goud in clievorm uit
de grond spuit. Het meest in het
milde landbouwgebied van Ontario.
Maar ook vrij
wel in de algeme
ne verhouding
in zulke barre ge
bieden als Yellow-
knife en Churchill
aan de rand van,
of reeds in de uit-
gestrekte boomloze
toendra van de North West Terri
tories,
In Yeüowknife aan het Grote Sla-
veruneer stónd een prille Groningse
schoonheid in de avonduren in de
receptie van het enige hotel. Pas
terug van een goede vakantie in
Groningen, het oog gericht op een
volgende vakantie naar Zuid-Ame-
£*ka,-. Overdag buigt zij zich over de
boekhouding van een van de twee
goudmijnen, die de enige reden van
bestaan van. deze verloren buiten
post vormen.
„Terug willen? Voor geen goud!"
Zij niet; de 32-jarige Bernard Boer-
dijk uit Dalfsen (O.) niet, die in
Groots is de natuur iri Canada. Dit is zich kunnen permitteren, wat zij
universiteit kan laten gaan. Voor
de meesten de omstandigheid, dat
zü zorgeloos kunnen leven ineen
eigen huis, kunnen rondrijden in de
eigen auto, msar vooral dat zij de
kinderen behoorlijk kunnen, voeden
,en kleden, en dat zij hun de weg
kunnen banen tot iedere functie in
het Canadese maatschappelijke le
ven. „Dit hadden wij in Nederland
nooit bereikt:*" is do overtuiging
van zeer velen.
In Nederland doet dc legende op
gang. dat degenen die emigreren
„de beste Nederlanders" zijn, en dat
wc met het zwakste deel der natie
blijven zitten. Het is een praatje
van eer. handvol politieke tinnegie
ters. Een praatje voor de vaak. Het
zijn gewone Nederlanders, die men
alom in Canada treft. Doorsnee Ne
derlanders met dezelfde twijfels en
dezelfde zorgen als degenen, die het
thuis nog eens willen proberen. Men
aarzelt hun te zeggen, dat het op
dit ogenblik in Nederland ongekend
goed gaat, omdat cr dan toch weer
iets peinzends in.' hun. blik komt,
dat licht te -begrijpen valt. „Canada
is een hard land. maar het is eer»
prachtig land en het heeft moge
lijkheden, die Nederland toch. nooit
zal kunnen bieden, vooral voor de
kinderen, herhalen zij- dan, meer te
gen, zichzelf dan tegen mij; en luch-
tig volgt daarop dan de verzekering
spoedig eens met vakantie te zullen
komen kijken om te zien of ik niet
gelogen heb. Ze komen vast. want
dat' behoort nu weer tot de moge
lijkheden van de immigrant, die
slaagt. Niet ieder jaar. maar-wel al
spoedig!
„Wij die geëmigreerd zijn, "zijn
geen betere Nederlanders dan- de
genen, die in Nedei-land bicven,"
zegt Vic Laiteyn in Vancouver: ..Dat
wij er een paar treden op de maat
schappelijke ladder stijgen, vloeit
voort uit de omstandigheid, dat Ca
nada, staande aan het begin vaneen
fantastische economische expansie,
die sléchts door gebrek' aan man-
w 1 nier, die in ccn deel van i,efc Columbia ljjveltl, de 2lch in Nederland nimmer veronv-
ill aan de Hudson Baai (boomloos Columbia en Alberta. Veel toeristen, de Nederlandse journalist in Ed- woners- mogelijkheden biedt,- die
Pcoiklimaat, 's winters 40 graden die d« hete bronnen in de^ westelijke monton het feit, dat hij na vijf schier .geen land ter wereld heeft
met winden van 100 km npr nnri bergen bezoeken, nemen ook graag ccn jaar zwoegen van zijn zeven kinde- te bieden. Het'geeft het echter niet
niet. En de meesten vati vrijwel W1W* b« deze ,-norme fjrfonnatie. ren de vijf. die het willen, naar de cadeau!"
vroegere Nederlanders niet, jje vrouw moest gaan meewerken.
ontmoet. Niet omdat jn avonduren moest men er nog
Jn<5a j het gebra- wat bij doen en ais een van. de kin-
t?ejrri?nc' deren nog een grijpstuiver kon bin-
^,«t§en' Sf- kard, heel hard nenbrengen was dat meer dan weK
worden aangepakt. Slechts wemi- kom.
hbegin-niet heel Maar na een jaar is voor de
£5?ela' iok. alzfJn er„?e" meesten het keerpunt bereikt. Daar.
^riSen» ^en na gaat het betrekkelijk snel om-
moet een geemigreerde Nederlander hoog; Na twee jaar denken ze niet
«ju „vrouw in het eerste aan terugkeer. Niet omdat deze Ne-
jaar niet vragen of saj met liever derlandeis dan. Nabobs zijn gewor-
terug zouden gaan De lippen klem- den. Zeker er zijn er, die zonder
men zich dicht. Het antwoord, dat een cent 0p zak negen jaren gele-
Dinneri wordt gehouden kan ook den naar Canada zijngekomen, en
niet evenwichtig zijn. Men heeft op die thans eigenaar, zijn van een
te dure kamers moeten wonen. Men luchtvaartmaatschappij, zoals, de
heeft een baan. gehad en daarna 'jonge Nederlander in Vancouver, die
ontslag omdat de produktie wat ha- op alle frontpagina's kwam omdat
perde; al gauw. weer een andere hij deelgenoot in de. welbekende, ló-
oaan., maar weer ontslag omdat men cale lijn was géworden.. Maar dat
met "geschoold genoeg was; men zijn uitzonderingen. De norm voor
zakte geleidelijk^ terug op de maat- geslaagd zijn varieert naar gelang
schappelijke ladder totdat het ogen- van de. persoonlijkheid. Voor de
blik- van aanpassing bereikt werd. meeslen echter is de norm, dat zij
BERLIJN De Liga van Vrije
Juristen heeft gisteren meegedeeld,
dat 70 anti-communistische stu
denten gearresteerd zlin of de toe
gang tot Oostduitse universiteit
ontzegd xverd.
De Liga deelde mee. dat de com
munistische politie zes leden van de
evangelische studentenvereniging in
"Weimar en crie studenten var. de
theologische faculteit van de uni
versiteit van Leipzig arresteerde.
(Advertentie IM:
Een 24-jarige student 'is tot negen
maanden veroordeeld, omdat hij be
zwaren had gemaakt tegen de kort
geleden, gehouden gemeentelijke
verkiezingen, waarbij' de kiezers
si echts op een. lijst Konden stem
mer». In 'totaal go studenten werd
de toegang tot dc universiteiten
onzegd, omdat zich kantten tegen
het recente reisverbod voor studen
ten naar West-Duitsland.
DARMSTADT De reetor van de
technische hogeschool te Darmstadt,
Walter Brecht, heeft zestien studen
tenverenigingen, 'waarvan, de leden
op de sabel duelleren én in. het
openbaar de kleuren en muhsen van
hun verenigingen dragen, de ver
gunning van de hogeschool ont
nomen.
Hij zal de verenigingen weer toe
laten Indien deze afstand 'doen van
de oude Duitse studententradities
van het duelleren en het dragen var»
kleuren. De conferentie van reetoren
van Westduitse hogescholen heeft
zich. reeds in. 1948 zonder succes te
gen deze verenigingen uitgesproken.
Ongeveer 35.000 studenten in West-
puitsland en Wesl-Berlijn zijn te
genwoordig georganiseerd in onge
veer 1.000 duellerende en kleuren
dragende verenigingen.
Holland!» Vorige week is een
passagiersvliegtuig van de Garuda
Indonesian Airways, dat op weg was
naar Ambon, op het vliegveld Jef-
ïnan bij Soron? in Nederlands Nlcuw-
Guinea geland wegens slechte weers
omstandigheden.
Van de drie Indonesische militai
ren i» uniform, die zich aan boord
bevonden, werden dé wapens en de
munitie, die zij bij zich hadden, in
genomen. Bemanning en passagiers
kregen maaltijden >en onderdak. De
volgende ochtend zette het toestel,
nadat de wapens en de. munitie aan
de militairen waren teruggegeven,
de reis naar Ambon voort.
Vervolg van pag- I
gen verwachten, dat deze prijsver
houdingen zich steeds meer ten gun
ste van de kernenergie zullen
wijzigen.
In verband met de kostenstructuur
verdient het aanbeveling de „grond
last" var» de elektriciteitsvoorziening
door kernenergiecentrales te laten
verzorgen en de conventionele cen
trales voor de. levering van de
„piekbelasting" te gebruiken.
Met nadruk wordt in de nota vast
gesteld, dat nog niet is te overzien
welk type kernreactor op den duur
de beste mogelijkheden voor elektri
citeitsopwekking zal bieden. De mi
nister acht het daarom niet wense
lijk, het gehele centraleplan voor
lange tijd aan een bepaald type te
binden.
In 1975 zouden de noodzakelijke
uitbreidingen cn vervangingen in
elektriciteitscentrales geheel op
basis van kernenergie kunnen plaats
vinden. In dat jaar zal Nederland
verhoudingsgewijs iets verder zijn
dan in het rsporl van de „drie
wijzen" voor de zes landen van
Euratom is voorzien.
De voor dit programma vereiste
extra-investeringen zullen in de
jaren. 1962—1975 gemiddeld onge
veer zeven pet van de investeringen
in de_ gehele industrie, of gemiddeld
ca. .3,5 pet van de totale investerin
gen in Nederland uitmaken; Het .valt,
aldus minister Zijlstra, moeilijk te
voorzien of de besparingen daartoe
voldoende ruimte zullen laten.
Gezien de reeds bestaande schaarste
aan financieringsmiddelen is een
extra-behoefte voor dat doel van ge
middeld f 200 miljoen per jaar een
niét te verwaarlozen factor.
Gezien de urgentie, die dit pro
gramma heeft, moet het uiterste
worden gedaan om .de realisatie van
de plahnen mogelijk te maken,
De- uitvoering van het kernener-
giecehtraïeplar» zal primair voor de
verantwoordelijkheid van de lande
lijke overheid komen Via een ver
gunningenstelsel zal déze daarop in
vloed kunnen uitoefenen..
„Wil NedeiTand de snelle ontwik
keling van de kernenergie kunnen
volgen, dan zal het moeten beschik
ker» over ervaring, over een indu
strieel apparaat en over de nodige
deskundigen," zegt minister Zijlstra,
die het daarom van belang acht dat
men met de uitvoering van het plan
niet wacht op vérgaande technische
perfectionering van de reactoren, in
het buitenland.
Gisteravond had ik dc keer
Graasbader weer eens óp, be
zoek, Die visite's verlopen altijd vol
gens hetzèlj de plan. Mij gaat zitten
en heft aan:
,Jk heb vanmorgen nog even een
kopje koffie gedronken, in de stad.
Ik kwam mijn huis uit. 'tWns op
slag van elven. Mooi weer. Ik denk,
kom, denk ik, ifc ga eens een kopje
koffie drinken. En dat heb ik ge
daan óókNu is er vlak bij mij in de
buurt zo'n cafeetje, daar kwam
i ik vroeger vaak. Maar ik dacht van
i morgen: nee. Jk dacht, ik wil eens
'een. lékker kopje koffie drinken. Dus
\ik ga naar dat nieuwe zaafeje, je weet
i wel, daar is de koffie erg lekker.Nou,
'ik-, er; naar toe, hè. 't Was mooi weer'.
127c liep metme -jas los. Ik denk, zal
|ifc nu rechtdoor lopen of zal ik
i linksaf gaan? Want dat kan allebei.
1Linksaf is een beetje korter. Maar
'ik. had geen haast, dus ik denk, al id,
ifc loop recht door. Goed, ik loop dus
recht door. En ik kom daar, bij dat
nieutoe zaakje, je weet wel. Ér teas
'n meneer vóór me'aan de beurt, die
neemt 'n grote koffie. Toen zegt,-die
juffrouw tegen mtj: „U ook een grote
koffie?" Ik zeg: „Nee juffrouw, geeft
u mij maar een kleintje." Want dat
■vind ik lekkerder, een kleintje. Ifc
neem lieuer twéé. kleintjes dan een
grote. Gek hè? Maaf dat is nou een
maal zo. Dus ik neem een kleintje.
Ik drink het op'miin gemak leeg. jfc
zeg: Dag juffrouw."- Ik betadl, na
tuurlijk. En ifc weg, hé. Nou, zo te-
pen een «ur of twaalf was ik weer
thuis
Hij kijkt ons guitig aan.
ff et verhaal is uit.
Weet :u nou, wat je dan zeggen
moet?
Ik volsta met: j
„Ja, ik vind óók een klein kopje
koffie lekkerder dan een groot."
't Klinkt flets, maar dat breekt
niks, want'hij luistert tóch niet. Zo
dra een ander praat, worden zijn
ogen vaag. Bij wacht tot je geen ge
rucht meer maakt en. hervat:
„Gisteren heb ik nog eveti in de
stad gekeken naar een zemerpak. Je
ziet veel blauw. Overal. Ifc dacht,
wat zie je toch veel blauw tegen
woordig. Nou moet ik toegeven, dat
blauw
Enzovoort.
Hij heeft wel duizend van dit sa art
verhaalt jes in voorraad en vormt een
levend bewijs, dat- conversatie nooit
hoeft te stokken, als je maar van de
pointe af ziet. Ifc voor my, mag hem
wel graag horenHij is net een reis
naar Maastricht: je doet iets en kunt
toch suffen. Oppervlakkige mensen
zijn wellicht geneigd, hem een „ver
velende vent" te noemen,maar als
ik hem beoojdcel naar.zijrinuti moei
ik toegeven dat ik. hem. veel ver
schuldigd ben, *v.
Tijdens de visite zie ik mijn vrouw
namelijk langzaam maar zeker in-
eenzijge n.
Eerst zit -ze nog netjes rechtop,
knikt eens wat of valt hem bij., met
een beetje wezenloze tekst, maar na
een uur: is zij definitief gevloerd en
hangt in haaf zetelt gelijk iemand op
wie de third degree met succes is
toegepast, -f-N\-rA
Als Graasbader ons pend eindelijk
pertaten JteejVleés ifc in haar ogen
louter dankbaarheidomdat zij niet
met hem getrouwd is.-Vlant hij is zó
veèl vervelender dan ifc, dat. ik uit de
contrastwerking met. een zekere gla
mour te voorschijn kom. Op zulke
ogenblikken fcijkt zij mij dankbaar
aan en knijpt haar handen dicht, v
Jn een lang huwelijk is dat héél
belangrijk.
Een vrouw moet zo nu e» dan eens
in een afgrond kijken? dat bevordert
de tevredenheid met het verworven
kleinste kwaad: Daarom, vraag ik
Graasbaderminstens eens perviaand.'
Mocht uw vrouu» zich ostentatie/ bij
Ur.vervelen, dan wil ik hem. gerust
een keertje aan u uitlenen.
Aanvragen uitsluitend schri/te-
lijk,, ik mag mijn telefoon niet over
belasten worden behandeld in
volgorde van binnenkomst. Over uw
plaats op de wachtlijst kan, met het
oog op het personeelgebrek, niet
worden gecorrespondeerd.
KRONKEL
MOSKOU. De regering van de
Sowjet-Unie heeft een verkeers
vliegtuig van het type Iljoesjin 11-14
geschonken aan de president van
Noord-Vietnam, Ho Chi Minh. Het
toestel is maandag in Peking over
gedragen aan de Noordvietnamese
ambassadeur in de Chinese hoofd
stad.
AMERSFOORT.' Het stoffelijk
overschot van de zaterdag j.l. op 74-
jarige leeftijd overleden gepensio-
rieerde generaal-majoor A. It. van
den Bent zal woensdag 10 juli om
11,30 uur worden ter aarde besteld
op de begraafplaats „Rusthof' ta
Amersfoort.
oPRGtfjÊöoto rtieuub
Vader laat otpo»ysp£Ci-
AUöT HALtfl
v>P0ffy
Tijdvoorte
DRANKjt
HAAR Pt PonY lb Tt litn OM Tc K'JhtlitN OM
HET HOOFD OP Tt TlLLtfi.
NA Fijn MISHOOP
DAT 'TMltT TE
LAAT 16
2047. De steen van de bolero treft Bobs muil
ezel, die even, steigert en dan valt. Rob springt
uit het zadel en kijkt verschrikt om zich heen.
Waar staat de man. die de bolero zo.precies heeft
geslingerd? Eddy probeert nog zijn pistool te
trekken, maar door het krijgsgehuil van de In
dianen raakt zijn'rijdier helemaal overstuur, het
dier draait op zijn achterpoten rond, en rent dan
dodelijk geschï'okkert weg. Daar suist weer een
bolero door de lucht- Het touw slingert zich om
de voorpoten van Eddy's muilezel. Het dier strui
kelt en smakt tegen de grond. Tegen deze wapens
kunnen Rob én Eddy weinig uitrichten. Maar
waar zijn Apóén.en zijn zoon gebleven? Rob ziet.
ze nergens. Zij zullen toch niet in het komplot
hebben gezeten en gemene zaak hebben gemaakt
met de overvallers?
Een langdurige hoestbui schudde
haar metgezellin door elkaar. „Ik
ben gek geweest," hijgde de verstik
te stem. „om in. deze rotmist naar
buiten te gaan. Ik had het kunnen
weten."
„Heeft Broekje het u verteld?"
hield Troy aan. „Ik heb het nie
mand verteld. Heeft zij u verteld,
dat ze het gedaan heeft?"
Een heftige aanval belette juf-
frouw Orrincourt het spreken maar
26 De bejaarde apotheker overhan- ze knikte driemaal, terwijl ze Tróy
Nou ia «Pt au iif m it 'w digde Troy twee flesjes. Aan èèn over.de opgeslagen bontkraag aan-
rin'i on NnVirH' mLI w !?e? ervan was een enveloppe bevestigd, keek met haar mooie, grote ogen.
wereldje en Vo k het lk f ,Voor de kinderen van het Huif?" ,,Tk zou het nooit geloofd hebben,"
een dat h«3 l il k «m t vroeg hij. „Dit is het En het kleine zei Troy, „nooit"
hebben waar ie met fles3e voor Sir Henry." Toen ze De schouders van juffrouw Orrm-
lemand die ceen AhltJd k TM«n weer °P óe hok was geklommen, zag court huiverden en. schokten. „Als ik
zou bet misschien "niet met me eens kS!f(eid v ^ruMoen=riS- HOOFDSTUK VI
zijn „Wilt u alstublieft op de voorschnf-
„Dat is natuurlijk mogelijk". ten letten? De doses variëren, weet Qp dezelfde avond was er open-
„Nee. Maar hij is wel aardig voor u- Het hangt van het gewicht van ]jjk een hevige ruzie tussen Paiu en
me." De dunne stem werd sober- öe patiënten af. Dr. Withers vroeg Fenelia aan de ene en Sir Henry
per. „Maar maakt u niet bezorgd me> er juffrouw Able vooral op te Ancred aan de andere zijde. Het
ik weet wel waarom", voegde juf- wijzen. Een ongewoon recept, overi- gebeurde tijdens de climax van een
frouw Orrincourt eraan toe. „Hij zit gens. Jawel, opallebei zit een etiket, spelletje trlktrak tussen Troy en
altijd omhoog met geld, die sukkel, Danlc u wel._ Men moet ten slotte g^r Henry. Hij had er op gestaan
en hij wil dat ik mijn invloed ge- voorzichtig ziju... Spijt me, dat ik haar het gecompliceerde en ver
bruik. Hij durft niet naar z£jr» flat te- geen pakpapier meer haa. Goeaen- moeiende spel uit te leggen. Ze. zou
rug te 'gaan en nou moet hij wach- avond". Hij stootte een kort lachje er meer plezier in hebben gehad als
ten tot ikzelf goed onderdak ben. uiten drentelde terug naar zijn win- ze niet reeds in het begin had gcr
Dar» zullen we wel verder zien. Het kei. Troy stond op het punt Rozi- merkt, dat haar tegenstander zó
kan mij niet zoveel schelen, hoe het nante te later» keren toert juffrouw slechts tegen zijn verlies kon, dat
gaat als ik het zelf voor mekaar Orrincourt haar vroeg nog even te zelfs baar geluk van de beginnelin-
heb". wachten, van de bok klauterde en de ge bem in een diep-melanciiolische
Ze keken elkaar aan. Troy zag het winkel inging. Een paar. minuten la- stemming dreef. Hij had getracht
voortreffelijk opgemaakt gezichtter kwam ze terug met een voor- haar de kansen van mogelijke com-
van haar metgezellin. Daarachter werp m haar 2ak. binaties van twee dobbelstenen
stonden bomen ais grafkransen, on- „Iets waar m'n oog net, op viel", voor te rèkenen, .waar bij aan toe
beweeglijk. doorschoten, met mist- zei ze. „Allez-houp, liefje. Terug naar voegde, dat hü het probleem ge-
weefsels. Troy dacht; het zou een huis en spaar de paarden, niet". Op heel onder de knie-had. Troy had
scherp, surrealistisch masker kun- de terugreis bad ze het. voortdurend zijn uitleg geheel onbegrijpelijk ge
nen zijn, met die donkere achter- over de ringworm van. de kinderen, vonden en. was begonnen haar stuk
grond. Ze hield de kraag van haar bont- ken met meer oog voor hun patroon
In de vrieslucht klonk een klein, jas voor haar mond en haar stem op het bord dan met een kans op
ritmisch geluid. „Ik hoor -ergens een erachter klonk onwerkelijk.„Dat is winst te schuiven. Ze had bijzonder
kat miauwen," zei Troy, terwijl zé tach wel erg, hè. Die arme Broekje, veel succes. Sir Henry, die het spel
aan de leidsels^trok. Over haar hele .hoofd, en haar haar golont was begonnen, hier en daar
,„P«ms goed!' nep juffrouw Or- is het eDige mooie aan haar, vind «en gelegenheid had gevonden
nncourt lachend en hoestend. ...Een- uc" Troy's vingers aan te raken, werd
kati' Dat is mijn borst,/liefje Al- nadenkend, keek dan pynlfjk en ten
'ijd met dié ivervloekte avondlucht.' IJlrÜo Trr?v bevriend, slotte verstoord. Zyn familieleden,
tun je die bruut niet wat opzwe- nietwaar, vroeg rroy. die zich er van bewust waren, ke
pen?" - "Ze is "een heel. vreemd kind, zeg. ken in nerveuze stilte toe. Troy ver-
Troy moedigde hét paard wat aan Wat ze allemaal niet doei Om op zette haar stukken roekeloos. Sir
en-ten slotte reden ze het dorp bin- Noddy's, spiegel te schrijven en. dan Henry rammelde wild mat de dob-
nen, én stopten voor een apotheek, zo. grof. Als. ze dat nog vaker doet belstenen. Tot haar opluchting keerde
die ook op een gewone winkel Teek. graaft ze haar- eigen graf. Haar het getij eindelijk. Ze zag kans te
„Zal ik even halen wat u hebben moeder is natuurlijk wild. Wist' u gaan verliezen, keek op en zag Paul
moet?" vroeg Troy. dat ze het eerste in het testament en Fenelia met ongewone spanning
„Goed. Ik denk niet, dat er iets is genoemd? Dat zal niet lang meer naar haar kijken. Sir Henry, werd
is wat me interesseert. Geen par- duren als ze zo doorgaat."En dan opgewekter en. straalde even later,
fum. Dank u. Het is apul voor de die verf op uw. trapleuning! Dat is Paul en FenoIIe keken elkaar aan.,
ringworm van de kinderen. De dok-.wel het toppunt". Fenelia knikte en werd bleek,
ter heeft een recept geschreven. Het Troy keek haar aan. „Hoe wiet
moet al klaar zijn". u daarvan?" (Wordt vervolgd)
