NA EÜEN'S MISLUKKING jBEZETTERS ZIJN' ONMISBAAR Reizen
A
III
vinden bijna alle Duitsers
Amerikaan voorspelt snelle
groei tv in Europa
U
Ooggetuige over
ongeluk met de
„Neutron"
Duitsland
in greep der
verkiezingen
Britse leger krijgt
eigen vliegtuigen
SPROETJE SPARKS
door FRANK' GODWIN
AVONTUREN
VAN
- KAPITEIN
ROB
5S&
XJT U ll\ V 1«%1 lïl \J ilirllSt* lit al >lr> L.UMlu J I* T
NTHOJSY EDEM is thans ambteloos burger; en de tegenwoordige
bewoner van Dowm'ng^treet 10» Harold MacmiUan. jg nog altijd
bezig om oa te gaan hoe het toch is gekomen, dat hij plotseling
de opvolger is geworden van een man. die het niet aan bekwaam
heid, karakteivastheid en gematigdheid ontbrak. Want hij weet best, dat
de ziekte van Eden niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Zè hield
nauw \erband niet de mislukking van een idee en *>an het beleid. Eden ia
een gevoelig man; en 2ijn gezondheid is altijd enigermate labiel geweest
sinds zijn gasvergiftiging in de eerste wereldoorlog. Er klopte iets funda
menteels niet in Groot-Brittartje, daarom was Eden zjek en daarom is hij
algetreden.
De fout van Anthony Eden is. gelogen wij. geweest, dat hij te vast en
te onwankelbaar h«efi geloofd in de grootheid van bet Britse rijk. Uit
gaande van deze grootheid was hij redelijk en vriendelijk. Maar hij ver
strakte, zodra het er op aankwam, een houding aao te nemen, waarmt
iets als erkenning van het verval van deze grootheid zou blijken. Louter
verstandelijk heeft Eden natuurlijk wel geweten, dat de positie van zijn
land niet meer was zoals voorheen; want een dwaas was hij niet. Maar
de geestelijke verwerking van dit feit is bij hem op moeilijkheden gestuit.
Er zit hierin een stuk trouw, dat wel past bij de figuur van Eden, maar
dat niet paste bij een tijd. welke be«ef eiste van de nieuwe machtsver
houdingen. De Suez-crisis is Eden noodlottig geworden. Het had echrei
ook een andere crisis kunnen zijn; het had elke crisis kunnen zijn. waarbij
het ging om Britse macht en invloed, die niet meer vielen waar te makeD.
HET einde van Eden was bet einde van een illusie. Harold Macmi!-
lan. en vele andere ministers in bet oude kabinet hebben de
illusie niet willen verstoren; maar nu ze eenmaal verstoord is,
kruinen zij niet doen alsof er niets veranderd is. Zij moeten de
hoel redderen, wetende, dat de dingen niet zijn, zoals- ze gaarne hadden
getrild dat ze waren. De vereiste bezinning, dat vereist aanpassing. Mac-
millan en zijn kabinet zoeken wel nieuw houvast, maar gemakkelijk is het
allesbehalve en graag doen ze bet niet.
Van allerlei moet er gebeuren, veel te veel ont op te noemen. Laten we
hij deze gelegenheid alleen maar eens naar Cyprus kijken. Gouverneur
Harding is in Londen en schijnt ziek te zijn. Het hoeft niet een ziekte
te wezen, die naar haar oorsprong verwant is aan die van Eden; maar
dat de taak van Harding haar einde nadert, is toch wel duidelijk. De
Britten zijn fors opgetreden op^ Cyprus; hard tegen hard is het gegaan
op het zonnige eiland in de Middellandse Zee. Het uitgangspunt van de
regering te Londen en van zeer vele Britten van de oude stempel was,
dat Cyprus een Britse kroonkolonie was en moest blijven ook, noodzakelijk
als deze post was voor het handhaven van de positie des lands in het
midden-Oosten.
Is dit uitgangspunt ongewijzigd gebleven? Het zou het geval zijn
geweest, wanneer de aanval op Suez was geslaagd, Wanneer Nasser was
afgetreden en( wanneer de Arabische landen het bewijs hadden gekregen,
dat Engeland nog de oude machtsfactor was. Nu dit niet het geval is,
hangt, om het in gevaarlijke beeldspraak uit te drukken, Cyprus in de
lucht. Er staat een aanzienlijke en dure strijdmacht in een gebied, waar
ze geen betekenis meer heeft en welks bevolking voor het overgrote deel
zeer beslist af wil van de Britse heerschappij.
DE terreur en de krasse tegenmaatregelen zijn opgehouden, sinds
Makarios zijn verbanningsoord heeft mogen verlaten; maar de
opzet van de Britten-is nooit geweest^ eerst een einde te maken
aan de ongeregeldheden en dan heen te gaan. Gaan ze nu heen?
Het zal er toch wel binnen afzienbare tijd van komen» al hebben ze het
er voor zichzelf niet gemakkelijker op gemaakt. Zij hebben in een politiek
van verdeel en heers de Grieken en Turken tegen elkaar uitgespeeld en
het daarmee zover gebracht, dat Turkije heeft verklaard, onder geen
beding te kunnen toestaan, dat Cyprus zich bij Griekenland aansluit.
Een jaar of vijf geleden was dit waarschijnlijk zeer wel mogelijk
geweest, mits de Turken, nog geen twintig procent van de bevolking,
«en apart statuut hadden gekregen. Nu wordt al gedacht over een soort
Europeïsering of over een splitsing van het eiland in een westelijk Grieks
«n een oostelijk Turks deel na een tijdelijke periode van zelfstandigheid.
Over deze vragen wordt Harding geraadpleegd; als hij genezen is. Het is
wel heel anders gelopen dan. bij zich had voorgesteld.
Het is zeerwel mogelijk, dat men er te Londen niet uitkomt, en voor het
■vraagstuk een oplossing op internationaal niveau moet worden gezocht. Het
zou betekenen, dat het eens zo machtige Engeland niet alleen buiten staat
is, zijn gezag te handhaven, maar zelfs bet vermogen mist om vrijheid
te schenken. Men ziet, hoeveel reden er is Voor Harold MacmïUan om
na te gaan, welke de positie is, waarin hij door de val van Eden is terecht
gekomen.
De-bezettingstroepen, hoewel soms
niet populair, zyn «oortopig nop
onmisbaar vinden de meesten in
West-Duits! and.
{Advertentie iJd.)
Vervol# van pa#- 1
De vraag is gerezen of de Neutron
wellicht evenals de Triton te Shan
non inplaats van normaal te klim
men hoogte heeft verloren en on
verwachts het water heeft geraakt.
Van de kant van de KLM deelt rn«n
ons echter mede. dat er geen enkele
aanwijzing is, die er op wijst dat het
vliegtuig niet normaal op hoogte is
gekomen.
De mogelijkheid dat by het i^den
van benzine een tank met gesloten
zou zijn, waardoor benzine kon Uit
stromen, wilde men niet uitsluiten,
doch „er waren ook geen positieve
aanwijzingen voor!"
Dat het toestel in het water is „ge
stort" - wordt niet waarschijn
lijk geacht, in aanmerking genomen
het getal der overlevenden en het
feit, dat een aantal van hen slechts
zeer licht is gewond. Die factor duidt j onderzocht, maar er'zijn geen voor-
er op, dat het toestel nog enigszins werpen meer gevonden.
onder controle in glijvlucht in zee
terecht is gekomen. Maar de klap.
moet toch veel heftiger zijn geweest,'
dan by een zeelanding volgens de
voorschriften mogelijk is.
Als gevolg van het ongeluk hebben;
van de 25 kinderen, die aan boord
waren, er 21 tussen 1 en 15 jaar, be
horend tot negen gezinnen het le
ven verloren. Dit vooral maakt de
ramp met de Neutron tot de af
schuwelijkste uit de luchtvaartge
schiedenis
Om twaalf uur gisteren is het op
sporingswerk gestaakt. Het gebied,1
waar de Neutron is neergestort,
tevoren nogmaals systematisch
DE avond vóór ik weg reed naar Bonn, was ik in Den Haag
samen met een diplomaat van één der grote mogendheden.
„Morgenmiddag .heb ik een gesprek met Ollenhauer" vertelde
ik hem. Toen wij uiteengingen merkte hij nog op: „Ik hoop
dat gij morgen niet de aanstaande Westduitse Bondskanselier
ontmoet/'
Deze voorliefde in het Westen voor Adenauer, de man die
Wesl-DuiIsland in Atlantisch verband heeft gebracht, is be
grijpelijk. De Westduitse socialisten hebben, hem daarbij uit
alle macht bestreden. Zij hebben legen de Europese Defensie
gemeenschap gestemd en tégen de Westerse Unie. Lang hebben
zij de herbewapening van West-Duitsland dwars gezeten. De
i geest van Schumacher spookte na, en Adenauer werkte een
samengaan in vitale kwesties niet in de hand.
DE socialistische partij tactiek was der Grote Vier, met deelneming van
nogal dwaas, Ze heeft, juist ons en anderen. Een hereniging van
door een, op zichzelf begrijpelijke, Duitsland in vrijheid zou daarbij op
geest van bitterheid zijn figuur te de voorgrond moeten staan, omdat
meer relief gegeven, te xneer zyn on- dit de beste basis ia voor het schep-
misbaarheid tegenover binnen- en Pen van het evenwicht en het ver-
buitenland in het licht gesteld. Van- trouwen dat nodig is om de grote mi-
daar de vrees in het Westen voor Htaire blokken als de NAVO en het
een nederlaag van Adenauer, 'Zijn pact van Warschau overbodig te
val zou in de vrije wereld waar- maken. Een veïligheidsstelsel voor
schjjnhjk een schok te weeg bren- Europa 2oti daarvoor in de plaats
gen, gelijkend op het effect van de moeten komen- Komen wy zover,
ziekten van president Eisenhower, dan zullen wy onze bondgenoten vra-
En toch zou na enige tijd, na een gen ons te ontslaan van onze ver
periode van onwennigheid en gestun- plichtingen tegenover de NAVO,
tel, in de Westduitse internationale
politiek weinig erdoor veranderd
blijken.
door
dr. M. v. Blankenstein
Twee jaar eeJeden reeds bekende vast omlijnde denkbeelden on'wm'-
een van de socialistische topfiguren pen jUJn- Wellicht ware dit wel het
in een langdurig gesprek dat wij ««val als m de leiding der SPD het
over het onderwerp voerden, dat hij ««loof overwoog, dat er een ernstige
niet zonder schrik aan een neutra- kans bestaat voor het overnemen
lisatie van Duitsland kon denken. var* de regering. Totnogtoe echter
„Als wij ons niet kunnen yerdedigen zweven al deze dmgen in de nevelen
worden wij Russisch. Wij vormen va„n, ®e verkiezingsatmosfeer,
dan een vacuüm, dat onvermijde- Maar door die nevelen heen was
lijk met communisme zal worden tp«h duidelijk een substantie licht
gevuld." „Maar kunt gij ti dan ®ar va" "et standpunt dat de SPD-
verdedigen?" „Natuurlijk alleen leiders, ingeval de regering huö. zou
met hulp van het Westen."
.Maar gij hebt u tegen samengaan
met het Westen verzet" Er kwam
een wegwerpend gebaar als ant
woord, dat betekenen moest: „Dat
was ongelukkige partijtactiek."
„Gij zijt het dus feitelijk met
Adenauer eens." „Niet helemaal;
vraagt de Duitser bezorgd. En dan De socialisten ontdekten, dat
is weer een verdere vrees: Als de
socialisten aan het bewind komen er met alles van aie aard m-
zullen dan de westerse Groten niet -l,;;
„Wij zullen de NAVO moeten, ver- de handen van Duitsland aftrekken? Singi zeHS met Dij rilin eigen
bouwen," zei een ander weer. „En Ollenhauer, in de Bondsdag het voor- uublïek. De bezetters moeen
als Rusland geen hereniging van raad vormen van kernwapens door
Duitsland wil toelaten, en daardoor de Amerikanen bestrijdende, heeft soms in Duitsland niet pODU-
het hele plan ia duigen valt?" laten doorschemeren dat hij, bij de ls,
vroeg ik. „Dan blijft ons altijd weigering hiervan, een terugtrekken •iair zlJn> ae Dezeiting zeil
nog de NAVO. Maar wij willen pro- van de Amerikaanse troepen uit wordt in West-Duitsland voor-
beren die overbodig te maken." Duitsland desnoods zou trotseren. womi m wesc ^unsiana voor
Ik moet erkennen, geen,'«duidelijke Dit had voor de SPD heel ongunstig lopig nog als iets onmisbaars
voorstelling te 'hebben gekregen van effect, en het bleek nodig dit stoute
die plannen. „Hoe-wilt gij de veilig- woord te verwateren. erKena.
heid van Europa Waarborgen?" vroeg
ik een man die in het gegeven geval
een der belangrijkste posten zou
toevallen. „Iets in de trant van een
Locarno", was het antwoord. Natuur
lijk merk ik op, dat Europa met een
Locarno niet de beste ervaringen
heeft opgedaan. „Dat kwam omdat
de Engelsen het verdrag nier ernstig
hebben opgenomen." Ik onderdrukte
de vraag, of alle leden van het ge
zelschap van het nieuwe Locarno
deze keer zouden kunnen vertrouwd
worden. Want waarom zich verdie
pen in iets met zó vaag karakter. Het
antwoord bewees reeds dat nog geen
toevallen, zouden innemen.
1 Onrustige periode
Van eeneventuele socialistische
regerjng \«are geen ongedaan-
making van het werk van Adenau-
7,er te vrezen. Zij zqu eer verheugd
ik zou nooit in de NAVO zijn ge- 2ljadat hetgeen de tyd nodig maak-
gaaiu Dat was nodeloos provocerend te_ is verri|ht 20ndbr dat him
tegenover de Russen. „Maar gy vroegere, bedenkelijke tactiek hoe-
U ven. te verloochenen,-Wat de wereld
52f tegemoet zou moeten
wel, maar door ons bondgenootschap 2£en ware een onrustige periode,
met Engeland en Prantoy kladden van tasten naar .wat men. zou kunnen.
S2'mtil Amerikaanse doejl( ora met behoud van de NAVO,
PwiSm riï,T en toch met zoveel mogelijk. recht-
tv wu vaardiging van het beleid tegenover
rvn Adenauer, de hereniging van Duits-
beiden en gingen op iets anders over. Jar)d te weeg te brengen. De socia-
_nn .T,n listen zijn overtuigd dat voor het
jyrls en r<A.V(J Westen daartoe concessies nodig zijn.
NWant rij weten, wel dat de Russen,
u voert men dergelijke gesprek- nog altijd de Duitsers vrezende, niet
ken. niet meer met de voor- licht in een. hereniging zullen, berus-
naamste leiders der SPD over de ten, en vooral niet zolang de NAVO
NAVO, Zij werken mee aan de uit- daardoor met die gevreesde macht
voering der verplichtingen, ook aan zou worden versterkt. Dit tasten
de herbewapening. Er is vertrouwen met ongeschoolde handen, gewapend
over en weer tussen hen en de mili- met vage denkbeelden, zal uiteraard
i-taïre leiding. De uitspraak: .Aan allerlei beroering veroorzaken. Maar.
de NAVO hebben wij tenminste een er moet veel gebeuren, zou het nu
rustig bestaan te danken," vermeld- aan, de orde komen. En een zeer ver-1
den wij reeds. 2e kwam van een top- sterkt streven naar hereniging, met
figuur, die eens een der felste tegen- nieuwe denkbeelden en diplomatie-
standers was van Puitslands aanslui- ke middelen is ook voor anderen
ting aan het Westen, en uit wiens dan de socialisten, een onvermijde-
mond deze woorden nogal verrassend lijke taak.
klonken. Wat ik van alle grote figu- Het vertrouwen dat Adenauer bij
ren uit de partij waarmede ik ge- de westerse mogendheden verwor-i
sproken heb, hoorde was dit: „De ven. heeft, en het gevoel in het volk
aansluiting aan de NAVO is een gedekt te zijn voor onmiddellijk
legaal tot stand gekomen verdrag, Russisch gevaar, zijn voor de CDU i
dat ons bindt" Maar een lijn is uit- natuurlijk sterke troeven in het ver- j
gestippeld, ofschoon nog allerminst kiezing sspel. Maai' daar staan ook
scherp getrokken: weer wantrouwen en onzekerheid te-
„Alswü aan de regering komen, zul- genover. Het verzwakken van de
len wij druk zetten achter een poii- westerse troepen in West-Duitsland
tiek van ontspanning en oatwape- wekt zekere onrust en doet afbreuk
ning tussen Oost en West In de san Adenauers positie. Hoever zal
eerste plaats hebben wij voor ogen dat gaan, en zal het niet op een in de
het voorstellen van een conferentie steek laten van Duitsland uitlopen?
ROBERT SARNOFF, Amerikaans
televisie-magnaat (president van
de National Broadcasting Com
pany) Is vier weken in Europa ge
weest. Hö heeft daar ontdekt, dat
de Europese beeldradio aan het be
gin staat van een soortgelijke storm
achtige ontwikkeling als die, welke
de Amerikaanse heeft beleefd in t
jaar 1950, toen het aantal toestellen
steeg van 3,9 miljoen tot 10,5 mil
joen (op het ogenblik zijn het er
43,6 miljoen).
Het Europese tv.-ïand is in op
komst, aldus Sam off, West-Duits
land dat met 32
zenders reéds 85
procent van de
bevolking bereikt.
De Franse televi
sie verkeert, vol
gens de Ameri
kaan, in de posi
tie van een hond die achter zijn
staart aanjaagt- De beschikbare fond
sen zijn met voldoende voor uitbrei
ding van het programma. Samoff
heeft gewaarschuwd voor overstro
ming van de Europese markt met
Amerikaanse t.v.-programma's. Ten
slotte constateerde hij, dat er in Eu-
repa onmiskenbaar een tendess naar
commerciële televisie is.
In dit verband is een bericht in
„Time" van deze week over de re
sultaten van de concurrentie op zon
dagavond tussen Samoffs, eigen NBC
en CBS, het andere grote netwerk,
leerzaam. Op die avond, brengt de
NBC de populaire Steve Allen-shows,
CBS komt met de even populaire
Ed rSulliuan-shoio. Nu heeft Nielsen
de grote man van het kijk-onderzoek
vastgesteld, dat de kijkers op zon
dagavond meer dan veertien keer
in één uur van de ene show op de
andere overschakelen. De „gemid
delde" kijker blijft niet langer dan
vier minuten achtceen hetzelfde
programma trouw. Nielsens interes
santste conclusiebij geen van bei
de programma's hebben de „com
mercials" (reclame-inlassen) de be
langstelling van de kijkers
week
„Tris
tan and Isolde" rechtstreeks uitzen
den uit het Festspielhaus in Bay-
reuth. De rol van Koning Marke
wordt gezongen door de Nederland
se bas Arnold van MilL tl kimtde
TNe AVRO zal volgende
dinsdag Wagners opera
drie aktes horen van 3,55 tot 5.25;
van 6.15 tot 7.40 en van 8.35 tot
10.00 uur.
OP zaterdag 27 juli zendt de KRO
opnamen uit, die werden ge*
maakt van. een concert door de ver
maarde Amerikaanse jazz-klarinet-
tist Tony Scott. Bij dit optreden
werd Scott begeleid door de Wessel
Ilcken Combo. Diezelfde avond zul
len Guus Janssen Jr. en Ton Kool
in hun rubriek „Jazz" aandacht wij
den aan het werk van de deze
week overleden musicus Wessel He
ken. die zo'n grote rol in het Neder
landse jazz-wereldje heeft gespeeld.
PERSONEELSLEDEN van de
klokkengieterij Petit en Fritsen
te Aarle-Rixtel hebben de eerste
Nederlandse ,flandbelclub" opge
richt. Vrijdagmiddag zal deze club
met als instrumenten verschil
lend gestemde bellen ire de fa
briek z'n eerste concert geven. Ra
dio en televisie komen opnamen vm-
ken.
VANAVOND is Wim Sonneveld
de gast van de KRO-televisïe.
•waarvoor hij met het trio Cor Le-
maire—Jan BlokHenk Orthmann
en de danser Berti Ekkart een show
zal verzorgen <9.1010 uur) Over
HEversum II van 9.45 tot 10 uur een
gitaarrecital (op grammofoonpla
ten): Laurindo Almeida speelt wer
ken van Albeniz Via de andere
zender kunt u van 10.15 tot 10.50
luisteren naar een concert door de
Britse tenor Peter Pears en Julian
Bream, die zowel de luit als de gi
taar bespeelt Het concert wordt ge
geven in het Muiderslot,
LONDEN De Britse minister
van Oorlog, Hare, heeft liet Lager
huis meegedeeld, dat het Britse le
ger eigen vliegtuigen krijgt. Deze
zullen o,a. worden gebruikt voor
het leiden van. artillerievuur, het
wegvoeren van dringend noodzake
lijke voorraden en het wegvoeren
van gewonden.
tuimelt niet uit uuj stoel, als ik
zeg dat een mens zijn gezond
heid pas waardeert als hij zich ziek
voelt, want dat is een waarheid a!a
een koe, die ik echt niet de voor dar
tele lammetjes geschapen weide van
uw geestelijk lepere hoef binnen t*
drijvenToch doe ik het, want ik moet
er telkens weer a an denken als ik in
de trein zit en kijk naar andere
koeien, aan gene zijde van hel ven
sterglas. De romantiek die het reizen
in lang vervlogen jaren, zelfs in
Nederland gehad moet hebben, is ver
moord door het gestroomlijnd com
fort. Eéns hebben onze voorouders in
hobbelende postkoetsen zitten «erlan
gen naar de landelijke herberg, waar
de paarden gedrenkt en zijzelf ge
restaureerd zouden worden. Tegen
woordig ga je i» een «ooftylend#
restauratiewagen zitten en bestelt
waar je lust in hebt. Die luxe maakt
een mens verwend en ontevreden.
Als - je zo gemakkelijk een broodje
kaas kunt krijgen, is net niet begeer
lijk. Daarom ben. ik zo blij, dat ook
de Spoorwegen worstelen met perso-
neeltekort, want dat schenkt ons een
verloren gewaandauoretuurlyk «Zo
ment terug.
Als je 's avonds om 'n uur of elf, bij
voorbeeld uit Rotterdam hoofdstad-
waarts reist, kun je weliswaar in de
restauratiewagen stappenmaaï het
staat in het geheel niet vast, dat de
dienstdoende particulier, die zich
daarin ophoudt, bereid zal zijn je iets
te leveren, 't Is een gokHet hangt
helemaal af van zijn karakter en van
de mate waarin hij zich met onze
wakkere Spoorwegen identificeert. Je
hebt er kelners bij,; die zelfs om elf
uur, nog blaken van serviceMaar
vaak tref je er een die, dadelijk als
je binnenkomt, somber met het hoofd
oegint te schudden.
„Nee meneer, we gaan eens een
beetje sluiten..."
Dat is aan de ene kant pech, doch
aan de andere kant genot, want dro
men hoe lekker koffie had kunnen
zijn, is veel heerlijker dan de koffie
zelf, vooral in de trein dat merk
je, als je een kelner treft die Tn
Rotterdam nog ta.pt, omdat hij pas
te Delft „de zaak eens gaat dicht
doen". Je moet je kopje wél een
beetje rap uitdrinken, natuurlijk
want te Schiedam wil hij het terug
en ter hoogte van VGrauenhape pakt
hij ook je asbakje af, en klapt de ta
feltjes omhoog, waardoor m de wa
gon de stemming ener rijdende ver
huizing ontstaat
Met diepe afgunst bïyik altijd zit
ten toekijken, hoe voortreffelijk zo'n-
jongen zijn levensmeet te timen.
Razend snel regelt hij zijn admini
stratie, veegt, dweilt en sluit aZIes
wat daarvoor in aanmerking komt
steekt zich, in. wandetpewaad ere
springt, op het Centraal Station, net
iets eerder uit de trein dan wij.
Hoe intens begrijpelijk is dit alles.
Natuurlijk zijn er mensen die zeg
gen: ,gLls je een restauratiewagen tot
Amsterdam laat meerijden, moet je
'm ook tot Amsterdam laten functio
neren" maar dat is kleinzielig
bazel, uit een feodale tijd, die geluk
kig voorbij is. Zo'n jongen verlangt
■naar huis. Alleen slechte mensen ver
langen niet naar huis. Maar treinI oi-
ners zijn goede mensen daar zit
het in. Slechte mensen kunnen ze
niet krijgen voor zo'n baantje. Die
zijn veel te lui. Zolang trouwens de
machinist nog niet ter hoogte van
Delft begint „op te ruimen", is er
geen «uiltje aan de lucht.
Trouwens, dat romantisch- „zal ik
ja, zal ik néé iets krijgen?" speelt al
leen 's avonds. Overdag loopt alles
op rolletjes. In Amersfoort stapte ik
laatst, op een middag, in de restau
ratiewagen, nam de spijskaart en las
„U kent ze wel, die bordjes „tussen
twaalf en veertien uur eten wij", die
ons met een beleefd „dank u" de
ontknoping op het raadsel van de ge
sloten deur leveren
,JZo, we gaan eens sluiten", sprak
de kelner, „mijn dienst loopt af\
„Ik wou nog graag een biertje"1,
zei ifc.
Hij aarzelde even, maar liep toen
toch naar ztfn keukentje, ffc «eruolg-
de de lectuur: ,De Wagon Zit* kent
dergelijke bordjes niet, maar staat
continu «oor haar gasten klaar..."
Verder kon ik niet lezen, want de
kelner kwam de menu's ophalen en
zette een flesje bier voor imr neer.
Zijn administratieboek openslaand,
wierp hij een onderzoekende blik op
m(j. Toen vroeg hij ongelovig
„Hebbu daar genoeg aan, tot Am
sterdam?"
Ik heb er nog maar een flesje naast
laten zetten. Maar ik ben wél even
in de toiletspiegel, naar myn gezicht
gaan kijken
KRONKEL
!DATnAG]fcnier
Daar k om
Dat is juist
POKTERftiUtR
OflTZAt
ZAL WEL VEEL
HACyHlj
LOPEM
wel..m; iï»
RtrttliCM
G£M£bn
KoniPaoeijfc
I nttm Spotty
WÊL...}ÊHtBTm DA
0EHNl£TÖ0tD&t_
öETEh!
3035. Lupardi heeft deze grote condor gebouwd
om diepst te doen als zijn privé-vliegtuig. Het
toestel wordt door een paar krachtige straalmo
toren aangedreven en kan binnen «en paar mi
nuten een grote snelheid bereiken. Op grote
hoogte zal niemand van de. aarde _sf zien. pat
hij te maken heeft met een vliegtuig, want het
toestel heeft precies de contouren van een grote
condor. Yoto bestuurt de machine en houdt een
zuidwestelijke koers aan. Weldra zijn rij'hoog
boven de wolken en Lupardi hoeft niet te vrezen,
dat hij nu nog ontdekt wordt. Een kwartier na
het vertrek van de condor volgen enkele hevige
ontploffingen in het binnenste van da vulkaan
Araoo. gepaard gaande met hevige rook-uit-
barstingen uit de krater. De Indianen, die nog
niet de oever van het meer hebben bereikt, druk
ken zich, verstijfd van schrik, tegen de bergwand.
Dan snellen zij, zo gauw hun benen hen maar
kunnen dragen, naar de oever van het meer
ep vluchten met d« kano weg.
door niemand anders. Cedric vond
het een giftig commentaar op het
karakter van het kind, w*t bet
niet was.
Troy herinnerde zich later hoe ze
naar de avondjurken had gekeken,
<Ue ze had meegebracht en besliste,
dat geen van hen voldoende was
voor deze grote gebeurtenis. Ze her
innerde zich dat het gevoel van
feestelijkheid steeg toen het avond
en een zondvloed van regen stortte werd en dat Barker en zijn groepje
neer op de grillige daken van An- dienstmeisjes in een voortdurende
„Nou zei Jenetta Ancred, „met creton. Zaterdagsochtends werd staat van beheerste opwinding wa-
die zeerheid om ons kracht te ge- Troy gewekt door een eentonig con- ren. Meestal, hoewel met een ge-
yen, Een, moest je me naar Paul cert: ping, ping, ping, voel van ongeloof, leek het haar,
Toen n nur de badkamer liep, dat atmosfeer van een -tij-
brengen'
Ze gin
en Pauline kwamen beneden. „Wat
hing, een sfeer van beslissing. Op
dat ogenblik zei Troy tot zichzelf:
in "van een zich uitbreidende, natte „Het komt, omdat Rory thuiskomt.
A, r. nrw vlek op het plafond. Het regende Het komt, omdat ik een stuk inten-
„Als je herover de kamers hebt, p.ehe1f daff. Om drie tn.r was het sief werk in snel tempo heb afge-
delen".
Milly", zei Desdemona, „wil ik jé
w-el ronduit vertellen dat ik niet in
de gehele dag. Om drie uur was het
te donker geworden om te schilde- maakt. Maar in retrospectie klon-
ren in het theater, maar se had de deze antwoorden niet overtui-
dï fatten S.Sf ieB «ehcle ochtend doorgewerkt en toen Eend en ze vroeg Ilch af ot mla.
mX? r,J!J won „.„line laatste streek met haar pen- schien de gedachten van eên kwaad-
„Maar Dessy - begon Pauline. sed had gegeïe„ Uep 2e acWeruit '««end creatuur een nevel van
j "Is,„ ie die ratten 2e* en ging zitten. Ze voelde die merk- vrees vooruit had kunnen uitzenden.
aaBarker" zei Millamant onsreluk- waardige leegheid, die yolgt op het Troy had haar palet schoonge-
kig „heeft' het arsenicum verloren. berindigen van een schilderij- liet maakt, haar verfdoos gesloten en
Ik geloof, dat hij een poosje geleden was i1 4l\ wa? °°be- haar penselen voor de laatste keer
in de kamer van ?ufSouw oSS woond' .Het bIeei e?Aer met iang genassen. Het portret was op het
court hoeft gestrooid en daarna is zo' discip]lrie van haar toneel opgesteld, omrankt door don-
het blikje verdwenen' wer£ terZr£.e kon \vor£en geschoven kerrode fluwelen gordijnen, die hun
„Lieve God^ zef Thomas. werden Troy s gedachten vervuld best deden het te vermoorden. „Als
hy SetTaï in haar dacht Troy
glas heeft gedaan", zei Desdemona hS rSries lekfn nu jnfweXSllt V ,°ü<ien het ^ir5ch,i «?k
h„ ™t Plt,n z' wJen'tmeSSSSS ï?u&n hebb™ bch-ngch
„Ellen die op een voortreffelijk toneel ac- Ze was rusteloos. In die zondvloed
tu «-5W t t," leerden. Deze reactie bleef haar de kon ze niet wandelen. Het diner
et»1 __i" Jenetta in ..lerrj jaatste twee dagen van haar ver- was ora negen uur, ze had nog drie
stoppen. blijf op Ancreton bij. uur de tijd. Ze nam een boek met
„Kom by my in „Bernhardt zich mee en liep onzeker van kamer
De»', Mi Pauline grootmoedig. Ze zoui aich blijven heriraleien, ,ot hamer en waar ae ook kwam,
„Het lykt me ïetih., dan kunnen we dat Sir Henry de gehele dag on- waren twee Ancreds in eer privé-
praie30e kcV'a üciitt,a/r bleef, bij voorbaat uit- gfSprek gewikkeld. Nadat re Paul
„Het etuge .vat daar op tegen is rustend voor het verjaarsdmer; dat en Penelia in een stevige omhei-
rei Millamant. Baar wenkbrauwen er een gevoel van afwachting in zjng ta de studeerkamer had aan-
fronsend, is dat er geen plaats voor het grote huis was: dat rijn ge- getroffen, stoorde re Desdemona en
een tweede bed is, sinds Papa daar schenken in de bibliotheek stonden Pauline heftig fluisterend in de sa- -
al die oude meubelen in heeft la- opgesteld efi dat de familieleden Ion, onderbrak Millamant in een wat
ten zetten. Ik kan wel een bed bij daar voortdurend een bezoek brach- kwaad gesprek met Barker, keek on-
mij in de kamer hebben. Desdemo- ten om eikaars cadeaus met duide- der de trap en kwam tenslotte in
na. Als je er niets op tegen hebt lijke partijdigheid te bekijken. Troy een kamer naast de bibliotheek, het
„lady Bancroft je weet wet. Heel had, voor de verjaardag, een leven- Grote Boudoir. Gewaarschuwd door
ruim en genoeg kastruimte." dige tekening van Broekje ge- haar vroegere ervaringen wachtte
„Als het jou n:et ondersteboven maakt, die ingelijst en tussen de Troy buiten de deur en luisterde.
£°olt." andere geschenken was gezet. Alles was stil Ze duwde de deur
„Helemaal niet, zei Millamant waarbij ze zich afvrvo* of dat, in open en zag Cedric èn juffrouw
verband met Broekje's val uit de Órrincourt naast elkaar op een sofa
I 1 f. -.„ia.. T a,..
kOUd. J.««D CiTitlOi ,J EU,, Wi„
„En dan kun je toch nog met me gratie, niet wat ongepast was. De zitten!""ine'en^extase"Van 'stü age-
babbelen", zei Pauline, rik zit naast tekening werd met grote waardering lach.
je." 1 bekeken door Broekje-zelf en haar
Vrijdagavond sloeg het weer om moeder en,- behalve door Cedric,
lWordt vervoIgcU
