BURGERRECHTEN iPost uit Maria -Land D D vmmm sproetje;sparks Problemen A bsolutisme, traditie en democratie Nu ffifiilE; wmmmm Eisehower stelt zijn vakantie uit Cholera-epidemie j in India Bron van gezondheid f Óöor FRANK GODWIN WK Goedkoop hier voor Schotten Dinsdag 6 augustus 1957 DE BEHANDELING van de wet op de burgerrechten heeft in de I Verenigde Staten de gemoederen behoorlijk verhit Het gaat er bij deze wet om. of de Amerikanen van donkere huidskleur nu eindelijk als volwaardige burgers zullen worden erkend, niet alleen formeel, maar ook inderdaad. Gods molens malea langzaam in dit opzicht, en de zindelijke senatoren Stijn er zo veel mogelijk op uit, de gang van deze molens nog te vertragen. President Eisenhower beeft reeds bij meer dan een gelegenheid getoond, dat hem deze zaak ernst is.. Maar hij vindt tegenover zich de publieke opinie, van het zuiden, die niet van plan is haar tradities van blanke superioriteit tc laten aantasten. Men herinnert zich het verzet, dat daar as opgelaaid, toen het opperste gerechtshof zijn positieve beslissing nam inzake de integratie, de toelating der negers op de openbare sciiolen, 'en de beschamende tonelen welke zich hebben afgespeeld tegen een ge- kleurde studente die' zich op dc universiteit van Alabama bad laten inschrijven. Bovendien hebben daar de strijd om het publieke vervoer, en de molestatie vau predikanten die het voor de negers' opnamen, duidelijk aangetoond dat de macht van de.Ku Klux Klan en aanverwante bcwégin- gen in het zuiden nog niet tot het verleden behoort. Callao en Santiago had Jk al een keer gezien en dus stemde ik grif toe. valt het nergens beter om perspectief van hét vasteland te krijgen dan op zee. De tijdloos- oe 1 E AANHANGIGE wet was er op gericht, de formele burgerrechten der negers te verzekeren. In dit geval ging het zeer bijzonder om. het stemrecht. Dit behoort tot de formele rechten der negers, maar het is een recht dat zij praktisch niet iu staat zijn uit te oefe nen in bepaalde staten. De neger, die hier dc buitengewone uiocrl aan de dag legt om van dit recht gebruik te maken, wordt wel met zulke middelen bewerkt, dat he to tcrWille van zijn eigen leven en dat van zijn familie de lust vergaat om bet ten. tweeden male te proberen. De wet wilde hieraan een einde maken; het verhinderen van een neger in de uitoefening van zijn stemplicht zou strafbaar worden ge steld. Dat zou tussen haakjes nog niet betekenen dat de arrogantie der blanken voorgoed gebroken zou zijn; want voor het indienen van een aanklacht terzake zou zeker ook wel een grote mate van moed en onaf hankelijkheid nodig zijn. In elk geval werd zo de mogelijkheid opengesteld voor individuele dapperen, die het spits voor hun rasgenoten gingen afbijten in een proces, dat-niet bij voorbaat uitzichtloos zou zijn. E ZUIDELIJKE senatoren zijn echter op hun post. -Ze hebben eerst al gedaan weten te krijgen, dat de integratie op de open', bare scholen buiten dc wet raakte, en inbreuken hierop dus niet onder aangenomen bepalingen vielen. Dc grootste overwinning „rL-oi.* j«. 1 'v'S ik aan ooora naar cue nme wuaen met je aoie levenspatroon Jiebbe zij thans geboekt, toen een amendement werd aangenomen waarbij geschakeerdheid zat te kijken moest laten uitstippelen door de regering. js bepaald, dat de betreffende zaken behandeld zullen worden door een jury. - Dat betekent dus, dat de neger met zijn aanklacht cnoet verschijnen voor een rechtbank van gekozenen en gezworenen uit de eigen streek, met Andere woorden dat hij zijn lot in handen van de Ku Klux Klan legt. Hiermee is de wet dus praktisch vrijwel krachteloos gemaakt. „Een der treurigste dagen in de geschiedenis van de senaat" was het oordeel van Nixon. Geen rassenproble T)E democratie-wordt In Dat; Amerikameestal door CALLAO. Chilolen de men sen van het grote Chileense eiland Chiloë zijn onvervaarde vissers en zeelui. Op hun kleine vaartuigen dobberen zy soms weken langs dedingen in de weg gestaan: im^u- westkust- en gaan niet zelden nog probleem en traditie, noordelijker, dan Peril. Met dat eerste hebben onze voor- Een professor uit Santiago ver- ouders nogal korte metten" gemaakt: telde mü dat hy en een vriend een 't gros van de Indianen is eenvoudig poosje op vissersboot mee gin- uitgeroeid, behalve natuurlijk een gen en toen hy hoorde dat ik toch stam als de Araucaniërs, die door, zijn binnenkort weer terugreizen zou taai verzet tenslotte gelijke burger- =s vroeg bij. of ik ook niet mee wilde, rechten heeft'gekregen. Maar goed, De Pan-American Highway", tussen ej- was hier van meet af meer het verschil tussen arm en ryk dan tus sen de rassen. Qua traditie waren we meer patriarchaal dan democratisch ingesteld." „Hoezo?" „Je weet toch wel dat dc Span- heid van de deinende golven doet jaarden en de Portugezen het be- het aardse betrekkelijk lijken, maar stuursapparaat van hun land in de geeft ook de bezinkir.g, die wij voor nieuwe wereld getrouw copieerden?" onze waarnemingen zo. nodig kun- ,',En je zult ook wel weten dat nen: hebben.- Spanje, en Portugal absoluut gere- Van uit de pacific leek het Andes- geerd werden," zei de dokter. .„Zes- land nu eens onwezenlijk ver, dan 'honderd jaar. vechten tegen de Mo- weer: als geprojecteerd in een soort ren gaat je niet.in je koude kleren 'kaleidoscoop. Die keren toonde het zitten. De zaak móést wel gecehtra- zijn hele scala van gerekte of samen- liseerd worden, anders .waren ze gedrongen kusten, barre rotsen of 'nooit weer vrij gekomen!" luisterrijke bergterrassen, palmen- „Daarom wilden wij in. Nederland stranden en met sneeuw bedekte zeker geen Spaanse koning!" zei ik. bergmassieven, die zich in de -hoge „Natuurlijk,":, beaamde de .prof. wolkenlucht verloren.,- „Jullie waren dwarskoppen en jullie Als ik aan .boord naar die rijke wilden niet je. hele levenspatroon BRAZILIË A4A wgxrtAA/r/scner1' 8H§ fik onweerstaanbaar denken ...aan de Bij ónze voorvaderen was dat gelei- J.talloze nuances, die de volken van delijk traditie geworden, De regering Latijns-Amerika tot zo'n heterogene vertelde zelfs hoeveel' knopen de i massa maken. kleermakers aan de. uniformen en „Jullie Chilënen liggen het verst later aan de kleren moesten - zet- I van Europa af,, maar in veel opzich- ten." „Maar er is toch veel onrust?" daaróm is fiet nodig dat de universi- Iten staan jullie er nog het dichtst „In het begin van de vorige eeuw „Zeker. Alleen duidt: dat-nog niet :teiten voorgaan bij het bundelen van f bij," zei ik op een van die keren te- vochten wij én een deel van. ons con- op onrijpheid. Chili behoort tot de onze krachten en bij het openen van f gen mijn vriend de professor. tinent ons wel vrij van Spanje," politiek rijpste landen, maar ei- zijn de weg tol betere leven svóorwaar- I „Geen wonder," antwoordde, hij.merkte de dokter nu op, „maar het vaak-stakingen en zelfs relletjes. In den. Waar het" een. gemengde bevoJ- I ..Ik geloof, dat wij de ideale „mei- systeem - van de leiding-uitsluitend- Venezuela is uiterlijk meer rust. king betreft hebben landen als Mexi: Jtingpot" smeltkroes zeggen,jullie, van-boven-af bleef nog een tijd be-maar het bewind heeft veel meer een co (en in onze tijd Bolivia) het spits j.geloof ik.-T zijn.Onze ondergrond staan. Je begrijpt dat het in landen autoritair karakter" afgebeten. Hun voorbeeld vindt I is natuurlijk. .Spaans, maar de. met een practisch rechtenloze Indi- :Dus vaak is Cr geen orde te berei- langzaam maar zeker navolging en meester» van ons hebben wel wot aanse „onderlaag ook niet zo gemak- ken zonder druk van boven af?" zal geleidelijk voeren tot hai mom- Yoor president Eisenhower betekent de aanneming van dit amendement tEngels. Duits. Iers. Frans en... Ne- kelijk verdwijnen kon, Bij ons was^ „Dat menen veel regeerders; Het sche ontwikkciing van de rijkste ge pen zware nederlaag. Voor ieder, die meende dat het met de ra««en jderlands bloed. Wc gaan er prat op die belemmering er niet en toen js nu eenmaal waar dm ons conlineni binden ter aarde: Latijns-Amerika, j- a -i V 1 n I dat we pioniers zijn: vroeger kon je de fosfaat, en kopenndustne de vo- vrj; onstabiel is doordat het noe niet .Manana-land." maar dan als hoi land discrimmaUe in Amerika nu wel wt zou zijn, een even zware teleurstelling, j maar het besoom Kaap^Hoorn varen, rige^ eeuw ^opkwamen ontstond er in zi)n geheel hét groeiproces naar van morgen!" De oude spanningen van de burgeroorlog in de vorige eeuw, die de i slavernij tot inzet had en waarbij Noord en Zuid tegenover eikaar stonden, j schijnen nog steeds te leven in Amerika. Wetten als deze zijn pogingen I om liet centrale gezag greep te geven op de toestanden ia dc afzonderlijke J staten, die zich verzetten met een beroep op hun autonomie. WASHINGTON. President Eisenhower stelt zyn zomervakantie uit om in Washington te bleven, zo lang het Congres in zitting is. Oorspronkelijk zou dezo weck het Congres op 'réces gaan, maar door bet lange debat over de burgerrech ten zal dit aan het einde van dc maand of 'begin september gebeu ren. als je naar Chili wou. Dat. reisje was eerst een arbeidersklasse en toen een democratie heeft doorgemaakt Er geen picknick en alleen de sterksten. middenstand. Die gingen hun rechten komen no<, cippH* rpvoluii^s rli'e ei- durfden het aan."- eisen en zo werden wij een van de genlijk in een vroeger tijdvak moes- land». ,n T {ttiUlioroi,. Daarom za! het in- teil eet de' weg móeten wijzen naar er aan toe. „De basis voor democratie dus." NEW DELHI Do autoriteiten J meende ik. „En die-lieten zich liever ook niet eerste democratische landen in La de wet voorschrijven," voegde zijn tijns-Amerika. Trouwens in Costa vriend, een - dokter uit Valparaiso, Rica, in Uruguay en zelfs in. Argen- hebben bekend gemaakt dat in oen drietal districten in de Indiase staat Bihar een' cholera-epidemie heerst Tot dusverre zijn 166 dorpen ge troffen. De epidemie heeft geduren de de afgelopen, maand aan 1.500 personen het leven gekost.' tinië, waar de bevolking ook groten deels, blank is, stonden de kaïisen van meet af het best voor de democratie." Later, toen ik aan land gezet was in Callao en'toen mijn twee vrienden al" weer verder dobberden, moest ik nog vaak aan deze woorden denken; Democratie welke klank, wei een harmonische ontplooiing en HANS YK.EMA. in een scheepje" als een nótedor» voeren wc lanss. de kusten van de Stille Oce aan. Jüaarb ij kou ik het zeemanschap yan de Chilaten-rbemanning bewonde- - ren. (Advertentie t.M.) D-fovnt „Ja, maar zó eenvoudig is. het nu ook weer niet," hernam de prof. Op de heenreis had ik de Pan-Ameri can Highway al gezien. Er reden veel- vuidige muilezel-transporten, zoals dat ke betekenis had dat woord hier ei- van deze voerman, die een lading kren- ten vervoerde. „Natuurlijk zijn wij democraten," vond. dr. Ramón Diés Sanchez, het hoofd van de Venezolaanse regerings. persdienst, toen ik hem hierover eens polste; - „Wjj regeren ons -zelftoch, zonder buitenlandse invloeden? Bo vendien heeft-onze regering de sanc tie van bet volk!" Driemanscliap NU is deze regering een verleng stuk van het driemanschap, dat in 1946 de pas gekozen regering Ro« mulo Callegos wegjoeg, om zelf „de macht over .te nemen" en door een nieuwe grondwet door het parlement te drijven heeft Marcos Perez Iimé- nez zijn voorlopig presidentschap met een wettige termijn geprolon geerd Het leek niettemin moeilijk hierover met de heer DiasSanchez in discussie te treden. Maar de heer^ Alberto Lleras Ca- margo; oud-president van Columbia, vervolgens zes jaar secretaris-gene-, raai van de organisatie van Ameri kaanse staten en daarna nu sinds korte tijd president van de universi teit van Los Andes in zijn vader land, had een meer omvattende me ning: Is onstabiel onrijp? „De meeste buitenstaanders zien. Latijns-Amerika als een groep lan den, die voortdurend, te lijden heb ben van revoluties, opstanden, ge weld, scheidsrechtelijke uitspraken en dictatuur. Zo nu en dan zijn er werkelijk van die incidenten en die schijnendeze mening dan te beves tigen. Daarbij worden de landen met een stabiel bestuur over het hoofd gezien. Die komen immers veel min der gemakkelijk in het nieuws!" Hl ER !L Eli afllÉFVAfl pOKTtR MlLLtR IHlJÓCHRyFT DATSPOTTy nAC>OPTREDEN. HtTttftn CiEETt hWAAD ïYatmag? Hetmao Htf HAó! Jippit 3071. Nu kunnen beiden aan het werk gaan. In de eerste plaats moet het Lutonium, dat zich, ver spreid over vele .eilanden in de buurt, nog in de „lichamen" van vele condors bevindt naar Lupar- di's rtieuwe hoofdkwartier worden gedirigeerd. Yoto heeft destijds een klein meertje geschikt ge maakt voór^ het afwerpen van. lading. Radio bakens zullen dé kunstvogels hier- naar toe: ge leiden. 'Lupardi neemt nu plaats'achter een groot bedieningspaneel, en schakelt een reeks zenders in. Op alle eilanden in de wijde omtrek, waarheen yoto de condors heeft gestuurd, die uit de krater van de vulkaan opstegen, geladen met Lutonium, verheffen zich nu dé .vogels om koers te zetten naar de plaats, waar Lupardi zich nu heeft ge vestigd. Op het televisiescherm kan Yoto de he rwegingen van de vogels nauwkeurig volgen. 50 Ancred, en in wiens kamér?" „In Sonia's "kamer," zei Thomas." „Liet hij de stolp of de kaas val- „Arsenicum." len?" ,J)e kaas? Lieve help!" riep de r geschokte Thomas, „wat een idee! Sonia was weggegaan, werd .er een hedoel ik." heleboel gepraat Niemand wilde JA EN Nederlander in Chicago, die viijn ongezov.de belangstelling noor alles wat mij niet aangaat, goed begrijpt zendt mij,, het opmerkelijke trouw,uit Amerikaanse kranten ge- kniptc vragenrubrieken toe, {waarin dc Jezp.Ts hun menselijke problernen aarï dc rcdoc'ie imorlepfjen. Je kunt er een hóóp uit leren. Bijvoorbeeld de infernale rol, die de lechniek daarginds in. het dagelijks leven speelt en bfj ons dus in de toekomst spelen zal. „Ik ben achttien jaar", sc/iryjt een meisje, „en ik hel) een broer urm ze ventien. Hij is het familicgenic, al tijd aan het knutselen, weet u wel? Pa ziét.hem. als eem-uitvinder in de dop, maarik weet beter, waarvoor hij'; opgroeien|eafe Zaterdagmiddag ^was mijn vnehdjeihij mij 'op bezoek. We hebben. veèi ^epmdat^Tiöu ja', over persoonlijke dingen. Toen hij weg was. zei mijn broer: .Jk. had een mi- eröjoon verborgen onder je tafel alles wat jullie, gezégd hebben, staat óp mijn tape".'Nu dreigt hij, het hele gesprek te zullen voordraaien aan vader en moeder en - dat 'wil ik natuurlijk- niet.'Maar ik kan het „af kopen" zegt hij;' Wat moet ik doen?" Antwoord: „Vertel alles zélf aan. jc ouders, dan is deze „home prou>n Borgia" machteloos". Moeilijker ligt hel probleem ran een 3Ü-j«Hgre «rouu>, die klaagt: .Als het bedtijd is, rolt mijn man zich in een deken en gaat voor de iclevisi% zitten. Zeg ik: „Kom je?" dan antwoordt hij: .Jóiefde is iels voor de voQeltjcs". Hij heeft veel meer op met die programma's dan met mij. Wat moet ik beginnen?" Antwoord: „Laat hem cer.s met een goede dokter, pvd(en.- Als hij: dadrria nóg met: eén- deken om voor de tele visie gaat zitten; -inóet u bëterVsto-; ken".' - VVJ;rr;' V, '.'A-'--';:-- Talloos'zijn de vragen op het ge- bied pfjn liefde en huwelijk, die f in dagbladen met enorme oplagen openhartiggesteld en pittig beant woord worden. Een jongeman,- die verliefdis op een rijke, reeds drie maai gescheiden dame van 42 met een racewagen en haar beschrijft als -: ;,c? sweet kid" met duidelijke behoef te, aan steun, krijgt dit bescheid: !- ..Your lady friend sounds as help less as Bethlehem Steel". 1 Hoe een tragediekomisch eindigen kan leeft onsdeze brief van een 'danic: „Tussen iriijh.man én mij gaat' het al jaren niet zo goed meerHij is niet geméén of grof tegen mé, maar ik hang hem de keel uit, dat.kan ik- duidelijk merken, want hij- zit altijd .als een toonbeeld van verveling in de kamer. Ik ben raad gaan vragen bij '.'een hdtoelifks-deskuhciige! Hij. was dc vriendelijkste man, die ik ooit heb ontmoet. Na een paar goede ge sprekken, sijh wij verliefd gewor den. op elkaar, een vreselijke, toe stand, .want hij. is ook getrouwd, maar zijn vrouw houdt niet meer van hem". Anni?Qarti.i „Uw huwelijksdeskundi- ge heeft behoefte aan een huwelijks- deskundige en u ook, 'maar niet aan deze.- U hebt dé. pech gehad dat u op zoek haar een schouder om uit te huileniemand trof die juist ook naar ,zo'n schouder uitkeek". Niet alleen vrouwen, ook mannen klagen hitn. nood. ,Als ik slaap", schrijft er een, „staat mijn vrouw stilletjes -op: en haalt al 'mijn gelei uit mijn zakken. Ze doet het zo grondigdat ik laatst niet eens de' bus betalen kon en er af moest, uilgelachen, door de, andere passagiers, 'omdat de chauffeur zei: „Kop op Buddy, mischien heb je 't morgen bij elkaar gespaard". Waf moet ik hier aan. doen?" v; r Het antwoord; is kort maar krach- tig: ,{Zorg dat je vrouw deze kolorh niet leestdoe je geld in jé schoenen en slaap voortaan mét jé schoenen aan". Vv;* 'KRONKEL. EDINBURGH.Politie-versterkin- -• '■en. werden gezonden naar de Grass- market in Schotland,: te Edinburgh, toén zon dag een trailer van een bier-vrachtauto omver viel en 20.S80 flessen bief overde straat rolden. Tizn poliiie-mannen hielden meer dan 200 dorstige mannentegen, ter wijl arbeiders van dc brouwerij de flessen verzamelden. dicht bij te zijn. Die kamer heeft geen naam, omdat Papa er geen meer kon bedenken, zodat bij er een nieuw bordje voor had laten 'maken met „Omncourt" erop, waar iedereen natuurlijk woest over was ómdat Sonia, wat je ook van haar zeggen wilt, geen grote actrice is. Eigenlijk helemaal geen actrice. Heel droevig". i „En U trof uw- zusters 'en me vrouw Henry Ancred in die. kamers aan?" „Ja. De kamers van Sonia liggen in een toren. Net als waar uw vrouw heeft gelogeerd, maar de toren van „Het was een idee van Cedric en «„„v. «=•.- -a»i,5toM de meisjes", zei Thomas. „Nadat f.on'a "JïfR. ïa tatoum. werd er een <?.'eAnereton heeft-gedouwd a gril- ligheidgeloofde. Daarom heeft So- „Welk boek?" vroeg Ailejm auto matisch. nla rattenvcrgift in de warme drank r slaaokamer- is nog „Hèt boek, weet u. Dat boekje .van Papa had gedaan, maar zelfs deurtje met een trapje naar een van de curiosa-tafel in de salon," Milly merkte op, dat Sonia het de kamer in het dak. waar ze „Oh."* zei Alléyn na een poosje, laatste .tijd had bereid Papa zei. opbe/nt-Zewarenindafka- „Dat boek. Over balsemen." hpriipnd^^nf miv w niertje .aan het snuffelen en toen al dat spul. bedienden of Milly zelf., Z,e nam het „En arsenicum" HërfakW'h'ÏWuriijKv omdat'Pi: altijd mee naar boven en: zeïte het SoaiaV feïdSmll' pa, volgens zijn wensen gebalsemd dan naast zijn bed neer. Cedric her- vonden. op het etiket staat, dat bet is. Iedereen xréeg het op zijn zenu- innerde zich bonia gezien te heb- arsenicum-Drenaraat is!" wen. Zo smakeloos, en natuurlijk ben met de thermosfles in haar han- wat heeft u er mee gedaan? werd onmiddellijk van allé kanten den. Hij passeerde haar in dc gang "Heel vervelend" zei Thomas „Broekje" geroepen: èn. tóen viel Pau- toen hij die avond naar bed SfnS"- boos. „Ze zeiden dat ik het moest line vóór de tweede maal in drie „Op dat moment",- vervolgde bewaren voor geval het als bewijs- dagen. bhna:flauw.': .Thomas, „zei iemand ik" weet materiaal nodig mocht zijn. Cedric, „O ]a„'.jniet meer wie dat we eigenlijk die detectiveboeken - leest,was' er' „Ja. En- toen herinnerde Milly. de kamer van Sonia moesten door- heel fel op en hij wikkelde het bus- zich, dat zeSonia in het boekje zoeken. Jennetta, Fenella en Paul je in een van mijn zakdoeken. Ik had zien'bladeren en Sonia zei,, dat waren er tegen/ maar Dessy, Ce- heb hét hier op mijn Londense ka- ze het nog nooit gezien had en toen drie en Pauüne waren er erg vóór. mers, als u het. wilt zien", las Cedric er een paarnare stuk- Ik had Caroline Able een boek te „Daar zullen we voor zorgen", jes uit voor over arsenicum en toen leen beloofd, zodat ik me er dus zei Alleyn. naar Fox kijkend. Fox herinnerde iedereen zich, dat Bar- gelukkig, aan kon onttrekken. Caro- maakte een bevestigend geluid. „Als ker het rattenvergift. niet had kun- line Able is onderwijzeres van. de het u uitkomt, meneer Ancred", nen vinden toen het nodig was voor Moeilijke Kinderen, waar Broekje ging Alleyn voort, „zullen Fox of ik „Bracegirdle". Toen keken Pauli- ook .toe behoort, en ze. rnöakt zich eens bij u langs komen om bet ne en Desdemona elkaar, zó veel- zorgen, omdat Broekje nog niet kaal blikje op te halen", betekenend aan, dat Sonia wild van genoeg is. Ik ging misschien een uur „Ik hoop. dat ik het dan kan vin- woede werd en zei, dat ze Ancreton later terug, naar het; huis en daar den", zei Thomas 'somber, op stel en sprong zou verlaten,- al- lag Cedric op de loer voor me. Nou „Hoezo?" leert kon dat niet, want er liep geen ja, hij is nu het hoofd van de fami- „O, ik' raak altijd alles kwijt. Gis- trein en toen ging' ze naar buiten lie, zodat ik hemniet al te hard teren nog „Thomas raakte wéér in de regen met paard en wagen mag vallen. Hü was helemaal my- in trance en ditmaal wachtte Alleyn en nu ligt ze met bronchitis in bed, sterieus en aan het' fluisteren". tot et*iets zou doorbreken. „Ik" zat waar ze chronisch last van heeft."; „Sttt", zei hij, „kom mee naar er net aan te denken", begon Tho- Js ze nog op Ancreton?" - boven!'. mas nogal luid, „we stonden daar „Ja," zei Thomas. Zijn uitdrukking „Hij wilde verder niets zeggen, allemaal in haar kamer en toen verglaasde wat en hij' bleef wéér stil. tk vond het erg vervelend, maar ik keek ik uit het raam. Het regende. „En dat is," vroeg Alleyn, „devolgde hem naar boven". En ergens verweg, als iets uit; de ontdekking waar u het door de tele- „Naar de kamer van'.juffrouw Or- Arke Noachs, reed daar de wagen loon over had?" rincourt?" vroeg Alleyn toen de met Sonia in haar bontmantel, ter- ,Dat? Ontdekking? Welke ontdek- ogen van Thomas weer vaag wer- wijl ze met de leidsels klapperde, king? O nee!" riep: Thomas. .„Ik den. En daariging dus,'als' je Pauline, begrijp wat u bedoelt. Nee,- dat was „Inderdaad. Hoe raadt u het zo? Dessy, Cedric én Milly. mócht gelOr nog niets vergeleken met wat we En daar waren Pauline/..Milly en ven, de moordenares van Papa." later .in haar kamer vonden." Dessy. Sonia had éen kleine suite - „Wat heeft u gevonden, meneer vlak bij de kamers van Papa om (\tordt vervolgd;

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1