EEN WEG TERUG
Rijk der atomen is
nog
voor
a
i
ennis
Nerveus?
ass w™ «ww-
...HET ATOOM,
basis van ons
bestaan"
Toch nog vijftien
slachtoffers van
„World Splendour"?
Sleepboot „Thames"
brengt olieboor
eiland naar Perzië
Eerste prijs voor
Polygoon op
filmfestival
SPROETJES SPARKS:
"TTH"
door Hgaio Tttarsk
DE rede van de.Rtilterdanue burgemeester op hel vliegveld Zestien-
boven heelt opnieuw de aandacht gevestigd op dn aantasting van
de gemeentelijke autonomie en de daarmee samenhangende onder-
mijning var» de burgerzin, die rich vanouds zozeer in aangelegen,
heden van plaatselijke aard placht te uiten. Den Haag. zo zei de heer Van
w alsum. behoudt rich geleidelijk in alle belangrijke gemeentelijke zaken
het beslissende woord voor. Hij nocn.de het bedenkelijk, dat op deze wijze
een stuk hes-tuursveraiitwoordeJijkheid aan de publieke controle wordt
onttrokken, cn sprak de vrees uit, dat deze toestand de meer en meer
gebruikehike wordt, hetgeen heickem, dat de gemeenteraden worden
gedegradeerd tot loutpr decoratieve organen.
De klacht van de heer Van Walsum i, een hoogtepunt ineen hele reeks
Tan soortgelijke stemmen, die men de hatMc tijd heeft kunnen vei nemen,
voor een juiste beoordeling is hel goed. er rekening mee te houden, dat
in bet proces van vermindering der gemeentelijke autonomie de besteding*.
b.c.^.k,,nR *r" "«celling heeft teweeggebracht, die voorshands als van
tijdelijke aard moet wenden beschouwd. Men neme voorts.:n acht. dat de
tegenstelling over het vliegveld Zestienhoven tussen rijk en stad recht
geaarde Rotterdammers licht in tuur zet. Lot hiervan blijft er echter
genoeg over om de bezorgdheid van burgemeester Van Waisum te delen.
net betreft hier eer» probleem, waarover al veel geschreven en gesproken
Js: ovengen? mei meer begrip voor de oorzaken en de gevaren van dc
ontwikkeling dan met fri.-se ideeën over een paal en perk stellen cr aan.
Vaker dan eens krijgt met. de indruk, df- bij alle klachten en alle kritiek
de achtergrond toch ja het bewustzijn, zich druk te maken over een ver-
Jorcn zaak. Misschien is dit nog wel het meest verontrustende van al.
«et zou een aanwtjzing zijn, dat ook de publieke zaak is beland in de
troosteloze sfeer van het cultuurpessimisme.
T*E,R ^°"rkorn'n8 van misverstand zij opgemerkt, dat wij geenszins
de bedoeling hebben, de heer Van Walsum bij de cultuurpri
js. misten in te delen. Wanneer er ergens nog iets leeft van lokale
trots en geestdrift.* dan is het wel in Rotterdam: en de burge
meester is daar zonder twijfel een goede vertolker van. Men moet
er zich echter rekenschap van geven, dat het hoofdthema van het poli-
tieke leven nooit kan zijn en nooit kaa worden de strijd tussen de hogere
en de lagere overheden om "de macht. Dat een burgemeester en een
minister de accenten anders- leggen is normaal: maar niet normaal is. dat
verdienstelijke mensen, van wie sommigen toevallig ministers en anderen
toevallig gemeentebestuurders zijn. zo radicaal van mening verschillen
over de verdeling der bevoegdbeden als blijkt uit de uitlatingen van de
jongste tijd.
Als het een (vermoeid! spel is. kan men het de burgers beter ont
houden; nis het ernst is, is het onbegrijpelijk, dat er binnen of tussen
de partijen niet heviger strijd .oyer komt dan in feite het geval js. Wie
de huidige toestand, eventueel niet enige correcties, aanvaardt. m<>ct maar
niet zo erg klagen: wie hem niet aanvaard), kan onmogelijk volstaan met
hekiag. Er is sprake van ccn halfheid, die nok tot uiting komt in het
resultaat van de langjarige arbeid der oomniissie-Oud. De gemeenten
moeten meer bronnen van inkomsten hebben, verklaart die commissie;
maar zc verklaart oiet. dat de gemeenten weer in staat behoren te zijn.
een eigen inkomstenbelasting te beifen.
De bezwaren tegen zo'n belasting kennen wij zeer wel. De rijke ge
meenten willen b3ar misschien wel terug, maar de arme gemeenten
protesteren al bij de gedachte alleen. En uit een oogpunt van belasting-
techniek is de vereenvoudiging door de toepassing van één uniform
complex van loon- en inkomstenbelasting een zeer prettige zaak. Doch
de vraag mag worden gesteld of dit alles doorslaggevend is, waar bet
gaat om een zaak, die de democratie zo bij uitstek raakt.
TER doorbreking van dc yupasse zouden wij gaarne enige sug
gesties uiten. De toestand is thans zo, dat dc gemeenten van
het rijk een deel van de opbrengst der belastingen ontvangen.
Het zou in beginsel zo kunnen worden, dat de gemeenten dit deel
voortaan zelf heffen. Daarmee ware het goede uitgangspunt, dat de
.gemeenten zich door het aanslaan van de burgerij eigen midden
verschaffen voor de eigen daden en voorzieningen, in hoofdzaak hersteld.
Enige correcties zouden echter, gelet op het verleden, naar onze mening
nodig rijn. De eerste is, dat een zeker deel (h.v. tien procent) van
de opbrengst der belastingen wordt gestort in een vereveningsfonds, dat
hoofdzakelijk beoogt, de minder gefortuneerde gemeenten tegemoet te
komen. En de tweede is. dat een redelijke grens naar boven wordt gesteld
aan de gemeentelijke directe belastingen.
Is een zodanige weg terug nog mogelijk? Is on? land m"et te. dichthcvolkt
om hernieuwd de nadruk tc leggen op eea plaatselijke aanpak der pro-
fclemen? Wij kermen de argumenten wel, maar als zij zwaarder wegen
dan die van de heer Van Walsura en al die anderen, dan ware het toch
wel gewenst, dat zulks op een duidelijker manier werd vastgesteld dan
fc-ans geschiedt. Het is ongezond en niet eerlijk ook, dat binnen dezelfde
staatkundige groeperingen de autonomie onder lofprijzingen naar het
•chavot wordt gevoerd.
E (V'an een onzer redacteuren) IVtcn zou zijn teleurstelling, cn die
R stulpen voortdurend nieuwe v*n duizenden andere bezoekers, uit.
woordeu in onze taal. Soms is sluitend kunnen gebruiken als ver
liet tempo traag, som? zoals tijdens wÜt het bestuur van. Het Atoom
de laatste jaren worden we er T~ cn het zou niet eens moeilijk zijn
mee overspoeld. Waren voor onze "ie kritiek tc concretiseren en aan
grootouders woorden als, fiets, tete- le vullen maar helemaal billijk
fooi», elektriciteit, radio. jazz. aspl- zou dal r,iet zi'n- Primair moet men
riet», vliegtuig, typewriter, dicselmo- ficn. voor welke ongemeen moei lij
tor e.d. nieuwigheden, die vreemd in ke tsak het bestuur stond; dat wilde
de mond lagen, onze ouders en wij zeJfs onze ontevreden collega toege-
zelf zien noch horen er veel bü- vcn- Nimmer tevoren is er waar ook
zonder? in. cvn dergelijke tentoonstelling ge- i
Wij vinden jetjagers, televisie houden.-Men kon zich dus niet spie-
of nog „moderner'': teevee ge- Rclcn aan de prestaties <cu fouten)
iuidsbarricrc. radar, atoomsplits-ng. j'.r-de,'t!n 0,1 noS spic*c.lt
H-bom. kobsltstraier. rock 'n roll, nu die zich aan een ander rpicgclt.
Salkvaccin, poliomyelitis, „de tour" 7.ieh zacht: hij loopt bctiekkehjk wei
en meer van zulke woorden bijna se- ,u~. riRlco
wovn, al zullen wc niet altijd weten A4Maar dc samenstel,ers van Het
wat we er mee bedoelen En onze Atoom moesten ynjwel uit het niets
t kleini-kindereu zullen,, mét evenveel scheppen Zij. zullen uiteraard diep-
gemak. praten over protonen, neutra- gaand heboen overwogen, .bij welke
- - - - - - graad van ontwikkeling der bezoe
kers zij moesten aansluiten/ Een
moeilijke en ondankbare taak, omdat
mennet als in de atoomfysica zelf teert men-aan een kennis, di
st trachten !ipt vriiwri on- ->„/>„fna »ln t,t,.
nen, mesonen," fotonen..atoomfusie,
kernreactox-s, „suspop", „slave-mani-
pulators" isotopen, ultra-sonore: gol
ven enz. als; wij het nu hebben over.
leerling van ulo, hbs en -
shelbrommer,.; gas verwarming, - luid- moesr xraenten _,iet vrtjwci on- menige
tijdperk zjl.rulta,met twee Penen *»«-
stevig-middenin staan.
Hye. vreemd het rijk dor atomen,
nog is," met. hoeveel wantrouwen en
wanbegrip ook de meesten van ons
bet betreden bleek uit de teleurstel
ling die een collega uitte na bezoek
aan de tentoonstelling Het Atoom.
..Eer»' paar uur lang. heb ik rondge
dwaald tussen al die aan en ui.tfloe-
den in hun vormentaal uit te beelden
wat- geleerden in laboratoria of stu
deervertrek ..hadden ontdekt. Met
.anderewoorden: moest de artis
tieke suggestie een rol spelen, opdat
do bezoekers via hun fantasie zouden
kunnen begrijpen waarom het gaat?
Men heeft ons inziens terecht
het laatste gekozen. Dat het nu toch
vele bezoekers ontgaat wat het atoom
is, eri welke ontzaglijke betekenis
kernenergie zal hebben voor de ge
hele mensheid, dat is hot tgntoon-
steUingsbestuur nauwelijks aan te
rekenen. Het moest in het algemeen
den is:
Slechts, enkele voorbeelden daar
van: in de overigens helder geschre
ven catalogus spreken de samenstel
lers van „het" isotoop-235, gesuspen
deerd in gewoon, doch zeer zuiver
water", kennelijk zonder meerver
onderstellend. dat alle bezoekers we
ten wat suspenderen en suspensie is.
Staat er niet. dat „gasvormig zuiver
uraniumfluorjde door een enorme
diffusiefabriek wordt gepompt"? En
slechts één der overal opgehangen
teksten, die iets willen ophelderen:
„Isotopen, variaties van een element,
lijken ..sprekend" op elkaar, maar zij
zijn niet even zwaar en soms niet
Ook vakgeleerden bewegen zich nog
dikwijls niet grote schroom op het
nieuwe, niet gemakkelijk te verken-
nen gebied van de atoom-energie^
In Harwell (EngelandIs daarom
een „atootmchool" geopend, waar.
zij wegwijs worden gemaakt. Dr.
Johnston wijst zijn „leerlingen" hoe
een apparaat werkt, waarmee men
flesjes met radio-actieve stoffen
hanteert In een „cyclotron".
bestuur de sprong, die de simpele
bezoeker moet maken van zijn alle-
dagslevèn naar dat. van" de atoomge
leerde te. klein geschat. Maar..
is ook niet de pers tekort geschoten
vragen wij ons af? Zij praat de- le
zers voortdurend aan, 'dat. in de niet.
zo vérre toekomst een belangrijk
deel van onze' mechanische, energie
zo niet alle! gewonnen móet
worden uit ..hét atoom". Steenkool.
pende lichtjes,", zei -hij;.: ,4k heb metken. In een; begrijpelijke èn lovens-
intense aandacht allerlei ingewik- waardige poging de bezoekers zo
kelde modellen, voorbeelden.gra- veel mogelijkte verklaren, heeft
fieken er» machines gezien, ik heb men wellicht soms. uit het oog ver-
eerlijk geprobeerd te begrijpen waar- loren, dat hetovergrote deel der
voor dat allemaal dient, waarom het eenvoudige huismoeders en arbeï-
z6 en niet anders is bijeengezet, ik der$ >- die ook ,tfei Atoomw de-
heb geduldig geluisterd naar de ex- zoeken niets.dan. lager onderwijs
plicaties - van de studenten-gidsenheeft gehad. Ietwat- te veel appel
maar.'.ik bén er niet uitgeko-
msn. Het ts misschien allemsal reu- .„„JggS.
ze knan en. wetenschappelijk valko- tnonstéiling „Het Atoom". Het
mem verantwoord, maar mij zegt het beeldt uit een „onbeheerste ketting.
- even stabiel. Onstabiele isotopen val-
Set kmócn^vêrlïan e 1Jjlt.ult«n daarb« «taling Dlie. ,.n_andera ertergis-;schenkende
A/1 ISSCHIEN had men .en wij. „Maar als de bezoeker dé calalo-
mien deze kritiek met schroom slIS g0ed leest kan hij alles begrij
pen". horen wij tegenwerpen. Goed,
dat kan hij héél misschien als hij
dit boekje" koopt: bet kost één gul
den! maar.pas als hij thuis
is. Want het werkje telt 72 bladzij
den: men leest het niet „even" tij
dens een rondgang langs allerlei ap-
de
diger.
jehele expositie wat een
kunnen opzetten, en uit).
niets!"
reactie". Mooi, maar
ioetlijk.
LONDEN Een vertegenwoordi
ger van de Niarchos-Scheepvaart-
Maatschappij, eigenaresse van de in
brand geraakte en gezonken tanker
„World Splendour", heeft in de Brit
se hoofdstad meegedeeld, dat er na
de ramp, die dit sch.p heeft getrof
fen toch nog 15 leden van de be
manning worden vermist Er bevond
zich ook een Frans journalist aan
boord. Jean Hallier, die de reis mee
maakte om een reportage over. de
olie-industrie te schrijden.
In Marseille zijn 21 overlevenden
van deze scheepsramp aan land ge
zet.
RENDSBHRG Uit de W'estduitse
stad Rensburg is gisteren de Neder
landse zeesleepboot „Thames" <3.000
pk) vertrokken, met op sleeptouw
de „Adma Enterprise", een drijvend
platform met olieboorinstallaties,
Pompen, -werkplaatsen ën. een he
likopter dek, dat vier enorme, mo
menteel opgetrokken benen heeft,
waarop het in de Perzische Golf zal
worden verankerd.
De reis door Noordzee. Atlanti
sche Oceaan; Middellandse Zee en
Rode Zee zal ongeveer drie maan
den duren. Het olieboor-eiiand is
gebouwd op een Westduitse werf, in
opdracht van een Engelse maat
schappij-
m
'delfstoffen worden steeds schaarser,
„het atoom" is vrijwel onuitputtelijk
als energieleverancier, v Maar men
verzuimt.de lezers de nieuwe taal "te
verklaren, die zij moeizaam moeten
leren opdat hun kinderen haar
vloeiend kunnen spreken.
WIT willen trachten een (kléin)
deel van -die leemte te vullen,
daarom schreef een onzer redacteu
ren deze serie artikelen waarin hij
probeert duideljjk te maken wat pro
tonen.' neutronen, elektronen en iso
topen zijn, wat het verschil is tussen
uranium-238 en üranium-235. wat
„radio-activiteit", kernsplijting en
kernfusie zijn. Hij pretendeert niet
iets te vertellen, dat men niet ook
duidelijk, te maken wat een „kern-, en wellicht.beter, zeker.uitvoeriger—
reactor" is en hoe. in principe. zo'n kan vinden in de vele boeken.;over
apparaat werkt. Maar. hij, die zich atomen en atoomenergie, die de laat-
onvoorbëreid gevoerd ziet langs mo- ste jaren zijn verschenen spéciaal
dellen van gasgekoelde grafietreac- met het doel. leken in. dit weten
tors, natriumgekoelde grafïetreactors, schappelijke labyrint wegwijs te ma-
bassinreactors. suspop-re.-ctors, ken..De voorbeelden, die hij gebruikt,
zwaarwaterreactors, kok*-- cater- zijn niet origineel.' Maar - uitgaande
reactors, hogedntk-wati ^actors, van de zekerheid, dat te grote
onel!e-,.broed"-rèactors en homogene- schroom velen nog weerhoudt die
energiereactors, moet verdwalen in' moeilijk lijkende lectuur te lezen,
dit voor hem nog mysterieuze rijk waagde hij het toch zijn serie- te.
van ..hei atoom". schrijven, onder het motto „Het i
Mbgelyk heeft het tentoonsteilings- 'atoom, basis van ons bestaan"*. i
paraten ën preparaten, die zó nieuw,
en vreemd aandoen dat zij alle aan
dacht opslorpen. En later is het niet
goed mogelijk zich. weer vooi' te stel
len wat bij welketekst boort.
Men is zich ietwat tè buiten ge
gaan aan een overdaad die zeker
in dit geval schaadt. Natuurlijk
moest men proberen de .bezoekers
PEKING. Een gezelschap van
41 Amerikaanse jongeren heeft
het verbod van het Amerikaanse
ministerie van Buitenlandse Za
ken getrotseerd en is vrijdag voor
een bezoek aan communistisch
China in Peking aangekomen.
De groep kwam na een reis door
Siberië met een speciale trein uit
Moskou aan,waar zij hadden deel
genomen aan het jeugöfestïval. Bij
de groep bevinden zich ook. Ca
nadezen en Westafrakaneix,
De Amerikaanse regering had
gewaarschuwd dat met een be
zoek aan China de Amerikaanse
reisbepalïngen zouden worden over-,
treden. De Amerikaanse" jongeren
lopen kans hun paspoort, kwijt .te
raken.
VENÉTIE De eerste prijs voor
de produktie van nieuws journalen op
het Venetiaanse filmfestival -werd
gisteravond toegekend aan 't nieuws-
journaal, gemaakt door Polygoon.xiit'
Haarlem. De pry s werd/.unaniem
toegekend en de toekenning was. ge
baseerd op. de selectie Van nieuws
gebeurtenissen en de techniek van
de produktie.
SJJ de jiost wos ee» brief van.
een lezeres Uit Bussnm, die my
verwijt dat ik te critisch schrijf
over andere mensen en mij advi
seert- eerst eens wat zelfkennis te
vergaren, omdat daarjnee de ware
wijsheid sinds jaar en dag begint.
Gelijk heeft ze.
lilaar koe verover je _die schat?
Ik. voor mij, heb niijn pogingen
in deze richting al lang opgegeven
Ais .me niet overdekt waren met
een difekej ondoordringbare fcorsê
van eigenliefde zouden ■we' ons zelf
net zo zien; al* wij onze medemen
sen en onze medemensen ons, zodat
iedereen onverwijld in de gracht
sou springen.
iYoti, .dut kan .natuurlijk niet.
Wé; behelpen ons dus^m 't pseuéo
zelfkennis, doen bescheide.-', lank-
moedig; eenvoiidig: of mild m frus
treren de rest,': Een andere oplossing
is uitgesloten. "Want echte onyer-
.sneden zelfkennis ZOUik niemand
aanraden'. Die is te hardhandig.
Daarom waardeer ik het altijd zo,
.dat het onmogelijk bhjkt er toe te
geraken.
„Ja, maar IK ken mezelf!" roept
U. geprikkeld uit,
U eergist u.:
Hebt u een bandrecorder thuis?
Neem dan uw eigen stem eens op
en it - zult bemerken dat u heel an
der* praat dan;ti' dacht
„Dat zeg 'ik met veel. tact", meen-
de u tijdensde opname.
'Maar wat hoort u bij 't afdraaien?
Gebluf van een heer, ca« u?ie u
hooit is voorgesteld.
Dit houdt in dat de indruk, die u
en ik van ortó eigen optreden heb
ben nooit .overeenstemt met. het
beeld dat. anderen, door de zeef van
hun kritische functiedaarvan krij
gen. Tel daar .eventjes «w uiterlijk
bij, en u geeft, het als ik, alle hoop
op zelfkennis prijs.
„Maar de spiegel liegt toch niet!"
roept
Nee,- de spiegel niei.
Maar cis u en ik er in kijken-,
dóen wé. het ineLTk zal v. een ecla
tant voorbeeld geven, dat mij per
soonlijk, heeft doen berusten, in het
onwrikbare feit, dat ik mezelf hooit
zai leren kennen.
Gistermiddag liep ik, vers gescho
ren, met een splinternieuw zomer-
pak aan énin de beste stemming
een café binnen.*Bij 'de tapkast ging
ik op een kruk zitten. Ik voelde mij
een vriend vari alle schepselen, en
zou mijn doodsvijand1 zonder de 'ge-'
ringstei aarzeling op beide wangen-
heb ben gekust. Gelukkig was hij niet
in het café, dus ook dat was een
meevallertje.
Met mijn glos in de hand zat ik,
intevreden, op de kruk,
Vlak naast mij stond, met zijn
rug naar mij toe, een man en sprak
wartaal.
Hij .had irtijn binnentreden niet
opgemerkt, omdat hij 'was gehuld
in Schiedamse nevelen, die de we-
reld aan zijn oog cn aan zijn oor
onttrokken. j-* -
Hoewel ik alleen een rug zag en
een siem hoorde, had ik ook deze
man innig liefwant dat paste nu
eenmaal by mijn stemming. Na eni
ge tijd draaide hij zich moeizaam
om en en nam mij, met. rijn troebe
le lodderogen, voor liet eerst waar.
Ik keek terug op een manier die,
naar mijn vaste overtuiging, mild
en U'elu-'tlZenrt was.
Maar hoe bitter weinig er óver
kwam- van mijn humane bedoelin
gen kem' ik' zien aap de angstige
uitdrukking, die op het geziekt van
de man postvatte en horen .aan de
ontstelde intonatie waarmee hij te-,
gen zichzelf mompelde:.
,Neé,'; nee, in vrédesnttam geen:
moeilijkheden
KRONKEL.
DEN BURG —- Prinses Margriet,
die drie weken incognito in De Koog
op Tebcel heeft gekampeerd nX van
2 tot 23 augustus is gisteren met de
,vDr. Wagemaker" naar de vaste wal
vertrokken. Zij was op 2 augustus
met „De Dageraad" gearriveerd om.
deel te nemen aan een meisjeskamp.
(Advertentie IM.)
kalmeert de zenuwen zonder slaap te verwekken
BAriDfcn&PORfcrtCR H££fT
HIER EEft TRUCK GE&TAAH—
ItriAttD fttt-M SPOTTy
DESTOLEn
IJtt'OEHOtFAF.
ORUKKtbLtlOtfl
MAAR Pt (ïQOTt
WEG
MOET ÉEtt PAARD
MEB&eri VOORDE
ACHTERV0L&1H&!
377
30Ö7. Maar de ontpkt'finR volgt niet. Tenmin
ste. dc daverende knal. die Rob en Eddy ver
wachtten. blüft uit. maar zO worden wel door een
ontzaglijke luchtdruk op de grond gedrukt en de
hitte is enkele seconden lang schier ondraaglijk-
Dan klettert een stortregen van steenbrokken. on-
rrüdd«,1li'k gevolgd door een vloedgolf, die over
de rots heenspoelt. over de hom'dm van beide
mannen neer. Versuft staan ze op. met trillende
benen. Maar zjj zijn er goed afgekomen. Alleen de
motorboot is totaal versplinterd en van de „zee
hond" is ook niets over...,. Më_ar wat nu? „Dst
ziet
er lelijk voor ons uit," zegt Eddy, „daar zitten j woordt Rob.
we nu.de gevangenen van Lupardi op zijn
eigen eiland. Heb je nog één van je schitterende
ideeën. Rob. om hier heelhuids vandaan te ko
men?" ..Laten we eerst maar eens gaan kijken,
waar wij precies terecht zijn. gekomen," aat-
66
„Weet u", ging Alieyi. 'standvas
tig voort, „de vliegende k^e was de
laatste grap in een serie van vijf en
■was, voor zover w|j weten, de defi
nitieve redén voor Sir Henry om
zijn testament die avond te wijzi
gen. Men had hem heel duidelijk be
wezen, dat Broekje het niet had ge
daan en het ia mogelijk, dat Sir
Henry, niet wetend wie het dan wèl
had gedaan, wraak heeft genomen
op de hele familie."
„Ja. maar..."
„Wie dus deel heeft gehad aan
,.ïk heb het niet gedaan", her-
haalde hij.
„Nou zeg", kakelde hij, „daar zie „En de mededeling die met dieTTgraPP?n';"„1, w
je maar weer eens. De liefste Sonia schmink op de spiegel was geschre- .«p h*oet toch tiaegi<tat j]®*
heeft u dus in vertrouwen geno- ven? En de schmink op de kat?" nie^_ waarschxjnlijk is, dat ik zou
men." En na een korte aarzeling Cedric giechelde nerveus. „Nou—'Pr°beren mezelf uit het testamen
voegde hij eraan toe: .Wat mij be- „Kom", zei Alleyn. ,.U had don- te doen sdirappen-.
treft, beste meneer Alleyn,is dit kerrode schmink onder uw na- ^k vermoed dat dat resultaat niet
het einde van de liefste Sonia." gels." voorzien was. U hoopte wellicht in
z i.„+ »v tt „Wat een scherpe ogen!" riep Ce- uw vroegere positie te worden her-
,JVIisschien is het beter als ik_u dric_ fiDie liefste me^xouw Alleyn! steld, nadat'Broekje terzijde was
zeg zei Alleyn, ,4atjuffrouw Or- Ze moet een grote steun voor u geschoven. Zoiets als tijdens het di-
rinco^ geen verklaring heeft „af- y ner uit het testament werd voorge-
gelegd over de practical jokes. hebt dus lezen, .maar dan nog beter. U heeft
,0 nèè?" De uitbarsting was zo „De Oude Persoon", onderbrak me gezegd dat u en juffrouw Orrm-
snijdend, df t het moeilijk was om Cedric hem, „was bijzonder onple- court partners zijn geweest in èen
aan te nemen, dat Cedric haar had zierig geweest Ik kon de veriei- van de practical jokes. En u heeft
geuit. Hij liet nu zijn hoofd zakken ding niet weerstaan. De kat ook. Ik laten doorschemeren dat u iets af-
en keek tüssen zijn voeten door naar vond het zo leuk." wist van al die grappen."
het tapijt. Alleyn zag dat zijn han- „En had u iets te maken met het Cedric. begon zeer snel te spre-
den over elkaar gleden. „Wat stom" geliefkoosde kussen op zijn stoel?" ken. houd niet van al iat ge-
zei Cedric, „Wat een oud grapje! „Wel wat vulgair, niet? Iets van praat over partnerschap. Be houd
Heel oud. Ik wist hét niet, tot u het Rabelais. Sonia had het gekocht en niet van de implicaties en ontken
me vertelde. En ik loop er hele- ik ik kan het niet ontkennen het U dwingt me met uw sugges-
maal in." Hij hief zijn hoofd op. ik legde het daar neer. Maar waar- ties en mysteries een onmogelijke
De rose kleur was teruggekeerd en om niet? Als ik een klein protestje positie op. Ik neem aan, dac me
zijn uitdrukking was van een jon- mag laten horen, beste meneer Al- niets anders overblijft dan u te ver-
gensachtige bedroefdheid- „Beloof leyn,. wat, heeft dit dan allemaal, te tellen, dat ik wiat wat ze deed en
me, dat u niet al te boos zult zijn. maken met die andere zaak?" waarom ze het deed. Het amuseer-
„Ik denk dat het misschien wel de me en het verlevendigde de gru-
allemaal bedacht is om het testa- welijke verveling van dat afschuwe
ment van Sir Henry te "beïnvloeden lijke feest. Ik vind Broekje abomi-
en met zijn beide testamenten heb- nabel en het spijt me bepaald niet
jammer. De facade. De afschuwe- ben we, zoals u zult willen toegeven, dat. ze verdachtwerd of dat ze uit
lijke onregelmatigheid van de voor-, heel vèèl te maken." het testament werd gelaten. Ze
kant. De verschrikkelijke Victoria- „Dat is, vrees ik, te subtiel voor zwom waarschijnlijk van plezier m
na binnen. Let vooral op de som- mijn arme hersens." haar geleende glorie. Alstublieft!
berheid." „Het was bekend, nietwaar, dat ,Danfc u". zei Alleyn. „Dat ruimt
Tk ben banv" zei Alleyn, „dat ziin jongste kleindochter op dat mo- een hoop van de mistigheden op.
ik u niet betrriio* Tenzii u me wilt ment de voornaamste erfgename En bent u er nu zeker van. Sir
vorteiten hooote de architec- was?" Cedric. dat u niet weet wie de brxe-
tuur en het decor van Ancreton op maar ie wist het nooit zeker, ven heeft geschreven?"
Ult ^=S1U er zeker dz«
waw'gK^radw^ Portie „Als dat zo ls. zouden die grapjes, bet be ,n over balsemen niet in
van uw grootvaoer. t< als ze haar werden toegeschreven, de kaass?'>P heeft gelegd?
„Maar aat heb ik niet gedaan haar positie toch enorm beïnvloe- Cedric gaapte hem aan. „Be?
protesteerde Cedric schril. „Dat den-( Alleyn, wachtte maar kreeg vroeg hij. „Waarom zou ik? O, ne«.
verbluffende portret! Geloof me, dat geen antwoord. „Waarom heeft u Be wil niet, dat Sonia de moordena-
heb ik met gedaan. toegestaan dat hij gélóöfclé, dat zij res blijkt te. zijn. Dat wildé ik tbéü
„En de verf op de trapleuning?" de schuldige was?" in elk geval niet. Ik dacht eigenlijk
„Heb ik ook niet gedaan. Die lie- t „Dat duivelse kind", zei Cedric, we hadden... het geeft niet.
ve mevrouw Alleyn; ik zou er niet '„voert de meest afschuwelijke din- Maar ik moet zeggen, dat ik het
aan denken!" gen uit. Het gevoel van beledigde on- wèl zou willen weten,"
„Maar u schijnt het in elk geval schuld moet, eens een verandering
wel geweten te hebben." voor haar zijn geweest" (Wordt vervolgd)
Het klinkt, kinderachtig, ik weat het.
Maar ik smeek u, meneer Alleyn,
kijk eens rond u. Bekijk de eigen
aardigheden van Kasteel Kattenge-
