O
OP EEN DWAALWEG
naar
isten: sinistere
de steen der wijzen
1
ABAS IN,
prochirmro
RAF-officier
ton van
kinderjuffrouw
Nieuwe postzegels
van Nieuw-Guinea
„HET ATOOM,
basis van ons
bestaan"
handen
SPROETJE SPARKS -*> door FRANK GODWIN
AVONTUREN
VAN
- KAPiïEIN
ROS
Nieuwe schietstoel
Donderdag 29 ausu-::u>- |;i"
.VER de vraag of een bezoek aan liet Moskouse jcugdfeslival laak*
i baar of in elk geval onverstandig was, is veel getwist inzonderheid
in kringen dcrgèncn, die het op prijs stellen, te gelden enerzijds
als niet-communisten maar anderzijds als tegenstanders van de
"ftestelijkc politiek van bewapening en verdragen. Het argument, dat bet
niet goed is, zich geheel van Rusland en de andere communistische landen,
af te «luiten, onderschrijven wij gebed. Het afwijzen van alle contact met
de achter het ijzeren gordijn wonende mensen lijkt ons een onjuiste hou
ding. Maar wel is het redelijk om te verlangen, dat dit contact vrij is van
regie of van controle, zoals In het algemeen een bezoek aan een vreemd
land slechts waarde heeft, indien het gepaard gaat aan een behoorlijke
bewegingsvrijheid.
Naar on2c mening is in de discussie he* grote misverstand geweest, dat
zovelen een bezoek aan het jcugdfestival gelijkstelden met zomaar eens
een reis naar Rusland of naar Moskou. Wij lazen uitdrukkingen aJs: Hoe
kan men over landen en volken oordelen als men ze uiet kent? De zaak
.is echter, dat degenen, die het festival hebben meegemaakt, moeilijk kun
nen beweren thans land en volk wel te kennen. Er dient aan te worden
toegevoegd, dat ze vooruit hadden kunnen weten, dat het zo zou zijn.
Jn het gedjng was dan ook niet of men wel of niet eens in de Sovjet-Unie
zou kijken, iu het geding was of vrije mensen zich zouden lenen voor het
gebruik maken van bepaalde faciliteiten voor het bezoeken van een gocd-
geregisseerd communistisch feest in de Russische hoofdstad. En wij heb
ben het meeste respect voor hcu, die deze laatste vraag ontkennend hebben
beantwoord.
AT de schrijver Viruly, ondanks het feit dat hij voorzover ons
bekend niet meer tot de jongeren" behoort, ook bet jcugdfeslival
beeft bijgewoond, is iets wat per slot van rekening alleen hemzelf
aangaat. Wanneer hij echter een apologie schrijft in de Groene
Amsterdammer. stelt hij zich bloot aan discussie en bestrijding: en sterk
Maat zijn zaak niet! Wij willen heel graag onderscheid maken tussen de
■verdienstelijke schrijver en de politieke dilettant en daarom maar niet al
te categorisch de vraag stellen, wat de ontwapenaar, die hij is. er tóch toe
beweegt, zo vol begrip te staan tegenover het land met het sterkste en
•waarschijnlijk best uitgeruste leger Ier wereld.
Wel mag iets gezegd worden van de wijze, waarop hij zich schuldig maakt "^ct zwarte
aan .vereenzelviging van de vrije Europese landen met de totalitaire slaat
Rusland. Hij vindt niet. dat de Russen zich erg netjes gedragen hebben in
Hongarije, maar. zo zegt hij ongeveer, je mijdt Londen toch ook niet
vanwege Cyprus en Parijs niet vanwege Algiers en Pandvoort niet vanwege
Celebes. Mel endere woordenr het is toch allemaal céo pot nat.
Boos zullen wij er maar niet om worden omdat er, zoals gezegd, ten
slotte ook nog een andere Viruly is; maar her lijkt ons toch nuttig om
uiteen te zetten (en niet voor de eerete maal) dat dit soort vergelijkingen
niet klopt. Hel staat zo, dat Viruly en alle andere Nederlanders mede
verantwoordelijk zijn voor feiten en fouten, verricht door de Nederlandse
regering, terwijl de Russen zich alleen maar kunnen neerleggen liij het
beleid van hun niet gekozen machthebbers, en het uel uit hun hoofd
zullen laten, kritiek te oefenen op en vergaderingen te organiseren tegen
Chroesjtsjew cn Zjockow terzake van hun optreden tegen Hongarije. Wat
voor de Nederlanders geldt, geldt in gelijke mate voor de Fransen en
de Britten en alle andere vrije volken.
ET trekt telkens weer de 'aandacht, hoe weinig waarde in feite
mensen als Viruly en zijn politieke vrienden al kritiserend.- toe-
kennen aan hét; recht van. keuze van de politieke leiders en het
recht van kritiek op deze leiders. Zij houden onwelwillende rede
voeringen en schrijven onwelwillende stukken en stellen het klaarblijkelijk
niet eens op prijs, dat ze dat mogen doen. Men krijgt zo nu en dan
inderdaad de indruk, dat zij zouden wensen. Russen te zijn, zo vrij van
verantwoordelijkheid voor de ernstige gevaren, die op het ogenblik de
mensheid bedreigen.
Natuurlijk hebben langs democratische weg gekozen regeringen wel eens
laakbare daden gepleegd, natuurlijk zijn ook in parlementaire landen de
politieke leiders geen engelen. Maar wat zij misdoen, is principieel toch 1
van een andere orde dan wat totalitaire machthebbers verrichten. De vrije
volken hebben verbaal. Zij kunnen de leiders ter verantwoording roepen,
gij kunnen deze heensturen en anderen in hun plaats benoemen, zij kunnen
fouten zo goed mogelijk herstellen.
AU Viruly een beter systeem 'weet, kan hij het vrijelijk zeggen. Zoals
de dingen nu echter staan, ontkomt hij niet aan het verwijt, zich te willen
losmaken van zijn. verantwoordelijkheid als burger van een democratisch
land voor dingen, die hem niet bevallen of waarvoor hij bevreesd is. Het
onbewoonde eiland bestaat niet; er bestaat alleen een solidariteit met
mensen, die zich hun feilbaarheid bewust zijn en bereid zijn. naar eikaar
Ie luisteren.
(Van. een onzer redacteuren)
DE geheimzinnigste figuren
uit de middeleeuwen, wa
ren de alchemisten: sinist.ere
zoekers naar „de steen der wij
zen". In duistere "spelonken
brouwden zij htm stinkende
mengsels en mysterieuze dran
ken, speurend naar methoden
om „onedele" metalen —ko
per, zink,, ijzer, tin in het
„edele" goud te veranderen.
Hun „theorie" luidde ongeveer:
„Als men goud wil maken uit tin,
dan moet men de eigenschappen
van het edele metaal toevoegen aan
die .van het onedele". Tin is wit,
goud geel, dus nioet tin worden ge
kleurd met een gele stok in - de
meeste gevallen zwavel. Goud is on
vergankelijk, dus „rijk aan géést",
tin is geeslarm,- dus moet men er
wil het goud worden „geest" aan
toevoegen. Kwik hij voorbeeld is
rijk' aan geest. Conclusie: wil men
van tin goud/haken, dan moet het
samen met zwavel en kwik worden
gekookt.
Nog naar een ander wonderlijk
iets zochten de alchemisten wier
naam uit het Arabisch zou stam-
j-men, van de woorden „ai kern', die
„het zwarte" o£ zwarte kunst be
tekenen en wei naar het „levens
elixer": een drank die wellicht min
der smakelijk zou zijn dan wijn,
maar wel de mens het eeuwigedeven
kon schenken. De griezeligste ingre
diënten hadden de alchemisten
nodig om hun wondervloeistof te
bereiden: tandenvan hagedissen, metaal uranium spontaan, gp- ,;d«! ■Jchemist",zoajg Ae ievisn-- ten; men noemt hen, omdat.ze op
schedels van pasgeboren, dode-kin- heimzmnige stralen uitzendt 'Het schilder.. ve- dezelfde plaats staan óp de lijst der
deren, slakken, paddeu. slangen enz. echtpaar Marie en Pierre Curie m elementen, „isotopen", naar 't Griek-
Was het wonder, dat zij - volgens kwan) spoedig daarna een stol op "n4rin mï,t mJÏÏ *e word dat betekont:,op dezelfde
het spoor, die nog veel sterker (SchUderij'uit het Maurit»huis, neti plaats staand. Maar... we onder-
stroalt" dan uranium doch bij z6 Ha»r). zoeken dus het „norma.e uranium
ontzaglijk kleine hoeveelheden in de bemerken, dot in zijn kern
aardkorst voorkomt dat hij vrijwel oprecht geloofden in hun „kunst". 92 protonen door 146 neutronen zijn
onvindbaar blijkt. Toen zij eenmaal Maar hun methoden? Werkten zij samengeklit. volgens alledaagse
na bovenmenselijke lichamelijke wel volgens iets, dat moderne ge- menselijke begrippen is dit urs-
en geestelijke inspanning dat leerden, methode noemen?Het is r mum-238 <92 f Ml6,-dus 238 ,kern-
wondermfitaal „radium" in hun moeilijk te achterbalen.veeivnn deeltjes), „stabiel Maar het is met
schamele laboratorium (eigenlijk '-hun--"werk is'verdwenen in het duis- ®fht stabiel: als we een kilo zuiver
verdiende die stal deze weidse fc>e- ter van hun werkholen. Vrijwel U-238 hermetisch zouden opsluiten
ütcling niet!) voor zich hadden en zekér is, dat ieder van ben zijnw de hechtste brandkast, ter wereld
zij z'n eigenschappen-diepgaand, on- eigen weg ging met eigen middelen.' en me£ .daar_zouden laten zodat
derzóchten deden zij de yerbijste- Van wat .chemie" (scheikunde) en
curieuze, maar waarschijnlijk niet rende ontdekking, dat het .via.enkele natuurkunde volgens hedendaagse
geheel waarheidsgetrouwe verhalen tussenfasen, „vanzelf.overgaat mopvattingen zijn hadden.zij .niet het
veelal 's nachts ronddoolden op lood! Ook een element. Daarbij vaagste begrip.
kerkhoven? Dat alchemisten intieme kwam ook een „nieuw' gas te voor- Toch kan de ene „oerstof" (ele-
verhoudingen hadden met duivels, schijn: radon eyeneens een ele- ntentj. in de andere overgaan! De
spoken en heksen stond voor de .'inent dat echter na rond 80 uur natuur kent daarvoor haar eigen w'üi. -.r
middeleeuwse mens evén vast als zichzelf voör de helft omzet in een middelen, de mens heeft er de zijne no?- 0,in" hebben gezeten tnorium,
het hechtste kasteel van zijn land- soort polonium: weer een element, aan toegevoegd. Met andere woor- raaium,.radon, polomum en
heer. waarvan de Curie's .het bestaan den: er. bestaat nat«uriyke en kunst-D'© hebben we er beslist met m-
Wiï, zakelijker twintigste-eeuwers. aantoonden. Vóór hen was het on- matige radio-activiteit. -geborgen, en nu komt nog het
zijn geneigd dat zoeken en speuren hekend geweest. Al die processen wonderlijkste van alles onze verre
der alchemisten te betitelen als de waarbij dus elementen, onont- \V7 At raHir._aetk-Hv.lt? na vé- nakomelingen zouden er ook vrijwel
LONDEN Een officier van de
BAF, eskader'commandant Donald
M. Clause, heeft gisteren vernomen,
dat zijn onlangs overleden vroegere
kinderjuffrouw hem J20.000 gulden
heeft nagelaten.
De kinderjuffrouw, RenriëUe Mann.
die negentig jaar oud is geworden,
gei In haai- testament, dat hij al haar
geld kreeg uit erkentelijkheid voor
gijn hartelijkheid en goede zorger»
voor haar.
Toen Donald volwassen was ge
worden, heeft bjj zijn oude kinder
juffrouw nooit vergeten. Hij bezocht
haar dikwijls en hielp haar waarmee
hij kon, „omdat zij altijd zo aardig
voor hem was geweest in zijn kin
derjaren". zoals Donald zelf zei.
Donald is thans particulier secre
taris van de Britse minister van
Luchtvaart, George Ward.
DEN HAAG, De postadmini
stratie van' Nederlands Nieuw-
Guinea zal binnenkort een serie bij
zondere frankeerzegels uitgeven met
een bijslag ten behoeve van de
kind erste rftebestr ij ding.
De serie bestaat uit 4 zegels, n.h:
de 5 ende 25 ets zegels (bijslag
respectievelijk 5 en 10 ets) met een
afbeelding van een Papoea-meisje,
strand met palmen en een bootje,
de 10 en, de 30 ets zegels (bijslag
respectievelijk 5 en. 10 ets) met een
afbeelding van. een Papoea-jongetje
met op de achtergrond een paal
woning.
De kleur van de zegels is res
pectievelijk bruin-rood, sepia, mos
groen en blauw-zwart. De verkoop
prijs is ook voor Nederland vastge
steld op respectievelijk 10. 35, 15
en 40 ets.
Voor toezending van afgestempel
de eerste-dag-ornslagen kunnenzij,
die geen relaties iu Nieuw-Guinea
hebben, zich wenden, tot de: Filate
listen-vereniging- Nederlands Nieuw-
Guinea, poste restante Hollandla-
Adoertentte IJlt.)
Het >i de Hamemelis dle'l'm doet
zodat
niemand er jnee kon knoeien dan
zou na viereneenhalf miljard
(4.500.000.000) jaar toch blijken dat
de helft er.van.was „vergaan"- Van
zelf omgezet in een ander élement,
in lood namelijk. En in die tussen
tijd. zouden er indiebrandkast ook
halve of
misschien,
hele krankzinnigen - - -. --
misdadigers. Want zou- gaan m andere elementen tonen iaRg niet in alle kernen, der ver-
WAT raHIn netlvHidt? TlA t»f» wuuwi ei uui vujwa
fcle natuur IrhUnt^'te «reven
nf eRj sieke natuurkunde, vanzelf over- naar een evenwichtstoestand die SevbrlT?de elementen zouden, even
anderi nlomchion naar een .eyemviLxiisioesicu-a, UAt- jnvsteneus ajs ze zijn gekomen, weer
mysterieus als z
raT»r«35ïai tai SS^^éhünis^i-to men ..ral StóSde ÏÏomïn SSC Zhs'wl hSjLtoSST
vergiften hebben gekookt m hun dio-activiteit noemt. hehhpn hpstaan Ha kernr-n uit n?, zo" ook te bemerken.
eivormige potten, welke gifraoorde-
hebben. gezien bestaan de kernen uit
pus hadden de alchemisten tóch posilief-elektrisch. geladen protonen.
dat er ook voortdurend„naakte"
naars ook de middeleeuwen moe- «WkT Öeilgderi.inissohiem hun me- dS'dmr o^efadên"nïutVo^n"Sjeën i5^J^:S"engWM1n!SlrOTen
ten hen hebben -gekend w van thoden .ijiett zijn, rü;-te lang. en worden ïehouden. Ec omheen wer- •gjffJSgSS. SJ^.'iSkSSSS
„dienst waren? En dan. fcp le loch volkomen ten onrechte. uitgekreten -velen „evenveel elektronen >a]i er
pure dv.-aasheld te menen, nat men v'oor „gevaarlijke tovenaars", duivel- protonen in 'de kern kleven. MMr
uit koper oi tin goud kan maken, bezweerders en heksenmeesters? Ja, voorat in grote atoomkernen zit wol St-
dat het ene clement-(eenstof dus. en neen. Zonder: twyfel waren velen eens een neutron te veel of te wei- a-'éltoten.
vart hen- achtenswaardige lieden, die nig dan het „normale" aantal. In
zo'n kern heerst dan- geen even
dat het ene element (een ..stof dus,
die: zich. niet verder ;x ontbinden)
zou kunnen overgaan ut het andere!
SCHORT uw voorbarige oordeel
op, tot u de wonderlijke ge
schiedenis van het element radium
hebt vernomen, De Franse professor
HenrrBecqtierel had tegen het-eind
van de vorige eeuw. ontdekt, dat
De moderne ^alchemist":1; kernfy-
stctis In dienst HU Phtttpt, radio-'
actief fosfor onderzoskend. Geen
rompiel, geen geheimzinnige borre
lende potjes, toeft ii» wezen
even mysterieus.
/Foto: Anero-Phltlps).
wichtstoestand, hij- ie onstabiel «n 7 O staan we dus nu met twee
zal trachten .eigenlijk een veel te ietwat bibberende benen in het
menselijk begrip! stabiel te wor- wonderland der radio-actieve ato-
den, in evenwicht'te geraken. Deze men, waarvan enkele voor ons van
werkzaamheid in de atoomkern uitzonderlijke betekenis kunnen zijn.
noemt men radio-activiteit. Het blijkt namelijk, dat die atomen
Maar hoe voorzichtig moet men'ónder bepaalde omstandigheden
zijn met de uitdrukking „onstabiele -in brokken uiteen kunnen vüe-
kern"! Want laten we eens beschou- gen, en. bij deze kernexplosies komt
wen het metaal uranium, en dan de een ontzaglijke hoeveelheid 'energie
meest voorkomende soort er van. vrü. Een volgend artikel zal deze
Tussen haakjes: er zijn meer soor- kernsplijting' trachten, té verklaren.
rAdvertentie IM.)
kalmeert rie zenuwen isave^
zonder slaap tewerwekken)
P U6VE HÉIP* AtiDE
POLITIE BüOtePAKItn
KRIJGT BtrtmtP
mTQ^th <hDt )AÓ£Ri>CLU$
WAT |&ER,AGfcKT
tRGtMbtettGtVAK.
btfii; OKTSftAPf
WttT jfcWAT OfcHOORD HE.&.
C LA R A I EttArtD HtEPT hPROfcTJt'h
pofiyotöTOLfcn'DtPou.
UtIi6£WAAR5CHbW0j
POUTIt
tvtn.ftt.
KtEQ!
3091 Ongezien bereiken de vrienden zwem
mend d« Plato" Nu moeten «j zich van hun
vennomminc ontdoen, want zó zullen langs de
ankerketting naar boven moeten klimmen! Het
risico, dat zü ontdekt worden, moeten zij nemen.
Maar wonder boven wonder lukt dit huzaren
stukje. De gehele bemanning is bezig ©m de liggen, een paar dekkleden. ..Da^n we die kle-
lading te stuwen en niemand heeft ih de gaten, den gewoon gaan versjouwen," stelt Rob fluis-
dat er tv/ee verstekelingen aan boord zijn geko- térend voor: „iedereen heeft het fech te druk óm
men. Eddy en Rob houden zich schuil achter de op ons te letten en als iemand on ziet., denkt hij
ankerlier, maar hier kunnen zij niet blijven., misschien wel, dat wij tot de beminning behoren.
Maar hoe komen zij hier vandaan? Kijk, daar Maar verberg je gezicht wel zoveel mogelijk."
TfEN enQueteformulier ontvangen
1 *-•' van e'en jeugdblad, waarin ohder
meer wordt gevraagd:
„Welke ftuteur zoudl D het liefst
•persoonlijk ontmoeten?"
Ik vond het een moeilijke keuze,
,tot ik, op een leestafel in een café,
een nummer van een tijdschrift voor
i jagers vond, waarin de heer L. H.
„schreef:
„Op jacht iu centraal Europa zat ik
eens klaar met mijn geweer, toen
plotseling meer dan honderd gariztn
voorbijvlogen. Maar ik schoot niet,
want het was zo'n mooi gezicht
i Na het lezen van deze regels heb
i ik aan het jeugdblad geantwoord, dat
ik het liefst de heer L. H. zou willen
ontmoeten. Want hij lijkt mij nu echt
èen hele aardige man..
Gehoord van Louis van Gasteren:
Toen Albert van Dalsurn, in zijn
jonge jaren, voor het eerst de Gya-
breght van Aemstel spelen moest
ging h(J naar Louis Bouurmeester en
zei;
„Meneer Bouwmeester, ik zit nogal
in met, deze zware rol en U hebt er
zo veel gespeeld - kunt U me niet
een paar adviezen geven?"
Waarop Louis Bouwmeester vol
stond met deze .volzin:
„Kijk, je moet rustig beginnen.
Want er komt nog zo véél
Een boekhandelaar vertelt m.è:
„Onlangs kreeg ik een echtpaar van
middelbare leeftijd in de winkel. De
vrouw begon ijverig te snuffelen, d*
man stond er gedesinteresseerd bij.
Eindelijk viel haar. keuze op een
dichtbundeltje
„Moet je dat hebben? vroeg de
man geringschattend,
,Ja", zei ze.
Hij bekeek het boekje even. 't Was
zelfs voor een dichtbundel, bijzonder
dun. Aleer dan tien verzen stonden
er niet in. -
„Hoeveel?" vroeg hij zakelijk.
„Vier aulden negentig", antwoord'
de ik. -
Hij betaalde met een zucht.
„Zal: ikhet inpakken?" vroeg ih
„Nee'?, zei hij toen; „Mijn vrouw
leest het hier. wel even".
v a
1 „Op een warme avond", schrijft
een lezeres, „kan mijn zoontje - van
uier. jaar. niet slapen. Hij roept uit
i bed om een beetje water, krijgt het
'■en klaagt dat het zo benauwd.is.
dat duurt niet lang meer", zeg
ik,.„Kijk maar, het gaat regenen".
i Hij werpt, een dankbare blik naar
1 builen, denkt even na en concludeert
dan;
Onze Lieve Heer heeft het zeker
ook warm"*
.Jttijn: vrouw heeft een nieuw hoed
je gekocht", meldt een lezer uit Den
Haag, „Spaar me een „beschrijving,
IJc sta trouwens op het standpunt
dat hoedjes uitsluitend, worden ga*
dragen door vrouwen die dit souden
moeten nalaten. Goed, gisteravond
ainpen we samen naar .debioscoop.
Er draaide zo'n' Weense gemoedelijk
heid met muziek, .zoete narigheid,
maar het moest nu eenmaal. Natuur*
lijk had mijn vrouw de hoed op. Toen
we een poosje zaten, fluisterde ik:
„Zou je 'm niét afnemen? Mis
schien hebben de mensen achter ons
er hinder van".
Ze 'draaide zich om en vroeg aan
een man, die net als ik, haast *ön
vrouw gelaten het avondje uit zat:
„Wilt U dat ik die hoed af zet?"
Och nee dame", zei de man, ioud
17 'm maar op. Hij is leuker dan de
film".
KRONKEL
LONDEN Om de doeltreffend
heid van een nieuwe automatische
schietstoel te bewijzen, heeft een,
jeugdige Britse piloot met zo'n .stoel
een straalvliegtuig verlaten, toen
het zich op slechts anderhalve meter
van de grond bevond, kort na de
start. Het had toer» een snelheid van
circa 200 km per uur. De vlieger
werd tot een hoogte van 25 meter
weggeschoten enkwam aan een
parachute heelhuids op de grond.
over eens dat een politie-officier
met twintig jaar ervaring in elk ge
val een blik van- echte verbazing
kan herkennen. Hjj herkende die blik
nu bij Millamant Ancred.
„Wat vertelt u me nu?" vroeg ze
tenslotte. „Bedoelt u dat
„Sir Cedric heeft me verteld dat
hij betrokken was bij èèn van de
andere practical jokes die met Sir
Henry zijn uitgehaald en vsn alle
andere afwist. Hij is ook verant
woordelijk voor deze grap".
Ze nam haar borduurwerk weer
op. „Hij probeert iemand te helpen"
„Zij wist er van. Ze zegt dat hij
.x.. het haar die avond heeft laten zien".
„Ik zou graag willen F zei by en- „En behalve juffrouw Orrln-
kele mmuten later, „dat u me uw COurt?"
eigen visie op deze geschiedenis zou „2e waren bang dat hij 'iets der- zei £G'
geven". gelijks zou doen. Hij veranderde zijn ''Srxeyeiï. ^r'.
••pver de^ dood van myn schoon- testament voortdurend. Maar ik ge- «Dat den5c niet
vader? Ik dacht eerst dat hy stierf loof niet, dat verder iemand wist „Het was heel ondeugend van-
aan de gevolgen van zijn diner en dat hij het weer had gedaan". hem",'zei ze met baar vlakke stem.
zyn temperament". „Ik heb me afgevraagd of Sir „Als hij èèn van die Jrappen heeft
„En wat dacht u toen die brie- Cedric uitgehaald, maar ik geloof het niet,
ven arriveerden. De indruk dat het gesprek met dan ia dat heel ondeugend. Maar ik
„rk wist met wat ik. er van moest Millamant bij wat rustig babbelen begrijp niet ik ben misschien erg
denken, Ik weet het nog met. En ik zou blijven, werd onmiddellijk weg- dom, maar ik begrijp nieV meneer
moet zeggen, dat het moeilijk is er gevaagd. Haarkorte handen sloten Alieyn, waarom xi zich bezig moet
heider over te denken nu iedereen als klemmen om haar borduurwerk, houden met deze dwaze grappen",
zo opgewonden en dwaas doet 2e zei bijtend: „Mijn zoon wist er „Gelooft u me, dat zouden we ook
Wat het boek betreft dat in de niets van. Niels". niet doen als we meendendat-het
kaasstolp werd gevonden,... begon „Be dacht dat hij als opvolger van. niets te betekenen had",
i"!- Sir Henry„U bent", zei ze na een poosje,
Mi 11 am a rit wees met haar hoofd „Als bij het had geweten zou hij .zonder twijfel beïnvloed door Uw
in de richting van de curioaa-talei, bet me verteld hebben. Hij wist vrouw. Zij was er van overtuigd,
,,D8ar ugt het. Het ib er w«r door van nieta. Het; was een grote slag dat Broekje onschuldig was".
iemand neergelegd voor ons beiden. Mijn zoon", voegde „Ik ben beïnvloed", antwoordde
Hu Rep naar de tafel en sloeg Millamant'er, redat voor haar uit- Alieyn, „door wat Sur Cedric en
de glasplaat op. „Als u er geen kjjjcend, aan toe. „vertelt me al- juffrouw Orrincourt me hebben ver-
bezwaar tegen hebt zou xk het even. jeJ alles". teld".
willen meenemen. U heeft gezien, prachtig", mompelde Alieyn na Ze draaide zich naar hem toe, met
tl?6 er v j -u-u, ti f een P00®!0- Haar bitter# stilte scheen een stijf bovenlichaam. Voor de eer-
,Jk zag haar er in kijken, «.et om commentaar te vragen. „Het ste keer klonk er angst door in haar
was op een avond vóór het diner. js 3neen maar dat ik zou willen stem, „Cedric?En die vrouw?
Een paar weken geleden denk ik weten of dit tweede testament is Waarom heeft u het zo over hen sa-
,^unt u haar houding en gedrag gemaakt toen Sir Henry die avond men?"
beschrijven? Was ze alieen. naar zijn kamer ging. Meneer Rat- Het blijkt dat zij samen de prac-
„Ja. Ik kwam binnen en ze stond tisbon kan ons dat natuurlijk vertel- tical jokes hebben bedacht",
er net zo als u nu, met de plaat len". „Dat geloof ik niet. Dat heeft
opgetild. Toen ze me zag, liet ze „ïk denk van wel", zei Millamant zij u verteld, ik begrijp het al", zei
het deksel dichtvallen. Ik was bang terwijl ze een draadje mosterdkleu- Millamant met" stijgende stem. „Ik
dat hti 'misschien was gebroken, rige zijde pakte. ben gek geweest",
maar dat was - ïlukkig niet zo". „Wie ontdekte het schrijven op „Wat begrijpt u ah mevrouw An-
Alieyn liep natjr .de koude haard de spiegel van Sir Henry?" cred?"
met zijn handen in. de zakken. „Zou „Ik, Ik was naar binnen gegaan „Zij heeit dat allemaal bedacht
u", vroeg Milly, „een lucifer bij de om te kijken of zijn kamer goed was natuurlijk. Ze wist dat Broekje zijn.
"haard willen houden? We steken opgeruimd. Hij was daar erg op ge- favoriete was. Ze hééft het bedacht
hem altijd om half vijf aan". steld en de meisjes zijn al ouder en en toen bij' zijn testament veran-
Verheugd over het vuur ,want de vergeten het sotns. Ik zag het met- derde, heeft ze hem vermoord. Ze
rood-witte kamer was bijzonder een. Eer ik het weg kon vegen probeert mijn jongen met haar mee
koud, en vaagjes geamuseerd over Irwarn hij binnen. Ik geloof niet", te slepen. Ik heb op haar gelet,
baar huishoudelijke air, deed hij wat zei ze nadenkend, „dat ik hem ooit Ze is een duivelse, konkelende vrouw
ze vroeg.'Ze verhuisde met haar bor- zo kwaad heb gezien.. Een ogenblik en ze heeft geprobeerd mijn jongen
duurwerk naar een stoel voor de dacht hij werkelijk dat ik het had er in te halen. Hij is edelmoedig,
haard. Alieyn en Fox gingen naast gedaan, maar toen realiseerde hij verdenkt niemand en is vriendelijk,
haar zitten, zich natuurlijkdat het Broekje ge- Hij is te vriendelijk geweest én nu
„Mevroujv Ancred", vroeg Alieyn, weest was", hangt hij van haar. af", riep-Milla-
denkt u dat iemand in het huis, „Het is Broekje nietgeweest", mant scherjj, terwijl ze haar han-
iets wiat óver het tweede testa- zéi Alieyn. den wrong.
ment"? Hij en Fox waren het er al lang (Wordt vervolgd)
