Terugkerende vluchtelingen
A.
ai
Nieuwe constructies
Nieuwe vormen
Pauselijke zendbrief over
filmradio en televisie
Deens protest
tegen Hongaarse
aantijging
Jongelui in arrest na i
i beroving
West-Du itsland
ongerust over
Tito's standpunt
Blijf
CSaatólHÈEBl^iQil
Hof in VS verwerp t
aanklacht tegen vijf
communisten
SPROETJE SPARK
döorFRANKTSODWï
door 11 ij aio lllarsh
Donderdag 12 september 1957
HET is 'bekend, dat van de vluchtelingen uit landen achter het
ijzeren gordijn een deel na korter of langer tijd het niet uithoudt,
•en terugkeert. Het geldt voor de Oost-Duitsers, het geldt voor de
Hongaren. Af co toe worden cijfers genoemd. Onze landgenoot
J. C. van Broekhuizen, die zich speciaal bezighoudt met de voorlichting
van naar het Westen gekomen Oost-Duitsers, heeft in een vergadering te
Huinover meegedeeld, dat een vijfde deel van hen niet blijft. Voor wat
Nederland betreft is dezer dagen verklaard, dat ongeveer 350 Hongaarse
vluchtelingen tot I September van dit jaar naar hun vaderland zijn
gerepatrieerd.
Uit het verschijnsel der terugkèer onder een tyracniek regiem, dat hien
liortgeleden niet zelden met levensgevaar was. ontvlucht, zou een tekort
schieten van h'et Westen kunne» wórden afgeleid. De heer Van Broekhui
zen heeft dat dan ook gedaan, te Hannover en daarvoor trouwens reeds
op tal van andere plaatsen. Oolc de Nederlandse minister van Maatschap-
pelijk^ werk, mcj. KJompé. is blijkens een door haar in Nijmegen ge
houden rede geneigd, de schuld te zoeken bij de ontvangende landen. De
vluchtelingen, komen met hooggespannen verwachtingen, die maar al te
dikwijls niet met de harde werkelijkheid blijken overeen te stemmen. De
schone dromen gaan te niet in een anti-climax van teleurstelling. Zo ont
staat de wens om dan toch maar liever naar de eigen omgetdng terug te
gaan. Het zou anders kantten en moeten zijn. vond mej. Klompé.
De vraag, waaraan het in het Westen ontbreekt, beantwoorden de heer
Van Broekhuizen en mej. Klompé grotendeels in dezelfde zin. Er is in liet
Westen te weinig solidariteit en te veel zelfzucht. Men zegt: Ge strijdt
over de hoogte van de brandverzekering, terwijl het huis al in brand staal
(mej. Klompé), Men zegt ook: Landen, die zich de gevaren zo weinig
Bewust zijn, moeten worden geacht, ten dode te zijn opgeschreven (Van
Broekhuizen).
"V E zelfkritiek, waaraan de beide deskundigen het niet laten ont-
8- 1 breken, kan ongetwijfeld haar nut hebben; maar zou het succes
I -S daarvan op korte termijn zo groot kunnen zijn, dat de vluchte
lingen plotseling vlotter,, om in de termen van de heer Van
Broekhuizen te spreken, geestelijk door het Westen worden opgenomen?
Naar onze mening -moet men zich hier niet te veel van voorstellen. Mis
schien kan dé ontvangst heler geregeld worden, misschien valt er aan de
vorming van de vluchtelingen meer te doen; doch dat is dan ook ongeveer
alles.
Dit is geen pessimisme: het is alleen een erkenning van de onvolko
menheden, die de democratie altijd en overal zal vertonen. Democratische
samenlevingen vertonen allerlei zwakke punten. Wanneer zc desondanks
verre de voorkeur verdienen boven de andere, dan komt dat, omdat ze bij
voortduring vatbaar zijn voor correctie. Dit is de zin van het „politiek
geharrewar", dat volgens mej. Klompé de vluchtelingen, zozeer tegen de
horst stuit
De gedacbténwereld van tal van vluchtelingen is zeer simpel. Zij
verwachten, in bet -vrije buitenland de mensen en de strijdmiddelen te
vinden, die op het geschikte moment zich zullen keren tegen de tiran
nieke vijand. Inplaats daarvan merken zij op, dat er wel haat is jegens de
Kussen inaar geea spoor van een gezindheid, nu maar op dood en leven
tegen ben in het strijdperk te treden. Zij ontwaren ook politieke strijd
over allerlei dingen, die, vergeleken bij wat hun het hoogst zit, maar van
secondaire orde zijn. En zij zullen, in onze meer individualistische wereld,
inderdaad, ook keunis maken met naakte zelfzucht. Er is nu eenmaal geen
dwang tot solidariteit.
HET ontbreekt bij de ontvangst van de vluchtelingen in de Weste
lijke landen overigens niet aan goede wil en aan mededogen.
Ieder wordt voorlopig zo goed mogelijk geholpen. Maar zo vreug-
- de- en liefdevol, als bedreigde groepen veelal hun medestanders
opnemen, js de ontvangst nu ook weer niet. Er is immers geen bedreiging.
Er is wel vrijheid, ook voor'de vluchtelingen. Wanneer wordt gezegd, dat
er meer kan geschieden, oin de betrokkenen deze vrijheid niet als verlaten
heid, te doen ervaren, zit daar waarschijnlijk wel w-at in. Maar het neemt
niet weg, dat voor elke vluchteling het ogenblik moet komen, dat hij op
eigen wieken drijft.
Het streven, iedere vluchteling zich m het nieuwe vaderland thuis te
doen voelen is zeer waardevol; alleen, het zal nimmer volledig met succes
kunnen worden bekroond. Er zijn kleinmoedigen, er zijn ai te zeer aan hun
vroegere omgeving gehechten, er zijn mensen die alles of niets wensen,
er zijn niet weinigen, die zich in een democratie nog minder thuisvoelen
dan in een dictatuur. En er zijn er die alleen maar. vragen en niets kun
nen geven.
Wij willen maar zeggen, dat het niet anders dan nuttig kan zijn, wan
neer de bewoners en de regeringen van de. Westelijke landen de hand in
eigen boezem steken, wanneer het er om gaat, de-oorzaak te vinden van
de terugkeer van politieke vluchtelingen onder de macht van het verfoeide
dwangsysteem. Maar het is al te veel gevraagd, wanneer wordt gesteld,
dat de democratie zich zal moeten aanpassen aan de gevoelens, gevoelig
heden en gezindheden van mensen, die er niet in slagen, him evenwicht te
hervinden.
heeft gezien, zal moeten erkennen
V" dat er. op z'n zachtst gezegd, iets
gaande is. Van aardverschuivingen
kan nog niet gesproken, worden,,
daarvoor is de doorwerking van de
- vormgeving in de andere afdélin-
•'-% .v gen van oe beurs te gering. Maar
A ASde deftige, nogal saaie, landse meubel-industrie zich jets het eigen atelier nog zo "ontzaglijk het mag toch als een hoopgevend
L\ Utrechtse Prins Hendriklaan aan vormgeving gelegen liggen, vee}' productief werk te verrichten teken worden beschouwd, dat _n
staat een huis/ dat ook de meestKenmerkend - voor zijn ontwerpen heeft. grote meubelindustrie als de. UMS,
argeloze voorbijganger onmiddellijk -is echter we) r en in dit. opzicht Gerrit Rietveld is een te mild en aie voor de oorlog zwoer by old-
zal treffen door zyn heel eigen ka- gaf- hij de richting aan voor de te sociaal voelend man, om het bij finish en .^othisch',', na '45 ee_n to-
rakter. Het is wit en rechthoekig, latere industriële vormgevers dat een louter negatief oordeel'té laten, talë ommezwaai heeft_gemaaktr dat
met enkele kleurige vlakken. Archi- zy met alleen maar „fraai", of Hij stelt vast/ dat merkwaardiger-; aardewerkfabrieken die voorheen
téeten en kunsthistorici' over de ge- „knus", i doch vooral constructief wijs de produkten van een draad-: zonder meer „voor de grote, markt
hele .wereld kennen dit huis. als het gedacht waren. Functie (een stoel verwerkende industrie droogrek» werkten thans welbewust de goede
zuiverste voorbeeld van de abstracte is er om in te zitten) en constructie ken, allerlei handige dingen voor smaak stimuleren met „vormgege-
rlchting in - de architectuur, het (poten,zitting, leuning moeten 'n ste- in' de keuken de beste indrukven" produkten,.- Niet. alles op die
bouwkunstig hoogtepunt van de vig,. logisch geheel zijn) bepaalden maakten; Produkten, die niét door tentoonstelling van de ontwerpers
„Stijl''-beweging.—een typisch Hol- de vorm. Voor zijn „abstracte" huis vormgevers zijn ontworpen, maar is even gaaf en even .functioneel,
landse stroming in de ontwikkeling aan de Prins Hendriklaan gold hun gaafheid te danken hebben aan Maar het is..een prettige gewaar-
der beeldende kunsten, waaraan trouwens ook ..reeds, dat het niet het materiaal .en het begrip voor wording er even goed stofzuigers
thans internationale betekenis wordt van buiten uit getekend, maar van de functie van de vakmensen, die en bedden, als geluidsversterkers
toegekend. Indelingen zijn altijd ris- binnenuit gedacht is. Het uiterlijk dat materiaal hanteerden. Een gun- en tafelgerei: aardewerk en ge
kant, als het om dc bepaling van is de lijnrechte consekwenüe van stig aspect van de Nederlandse in- als weegschalen en schoolmeubelen
culturele waarden gaat. Het begrip het interieur. zending in vergelijking met de door te zien-
„abstract" lijkt in strijd met het we- Rietvelds mening over de stand andere landen ingezonden collecties Hagenaar W H. Gispen, pio-
zen van de architectuur, die immers van zakeu op het gebied van de is, dat zij niet slechts meubelen. -ta'len me"Ubel: de
de. meest concrete der kunsten is. industriële vormgeving in ons land? glaswerk en keramiek maar ook tal Maastrichtenaar Edmond Bellefroid,
Bovendien ir. Gerrit Rietveld, de De oogst aar. goede voorwerpen, die van doodgewone gebnuksrvoorwer- kunstschilder én vormgever van
ontwerper van het huis aan die hy naar Milaan kon brengen om pen omvat. Mosa-serviezen- de Utrechter C-
Utrechtse laan, een concreet den- daar Nederland te representeren, Braakman jr 'ontwerper van Pas-
kend man. voor wie de vorm slechts acht hy schraal. Het oordeel kUnkt I je industriële vormgeving ls Toe-meubelen: de Hagenaar Rob
waarde heeft als resultaat van de streng. Maar het is dan ook dat A-S jong in ons land Zij moet m parrv dje zowel stoelen als-elek-
constructie. In dit opzicht kunt ge van een man, die zeer kritisch ten vele opzichten de kinderschoenen kacheltjes ontwierp; Pen-
zijn uit J924 daterende schepping, die opzichte van zyn eigen werk staat nog ontgroeien. Het isechter een ragt Cocn de JVries; Berkovich
naar zyn eigen overtuiging zuiverder et\ die krachtens eigen pres.ataes verheugend feit, dat haar-belang. j5 gj^hts een willekeurige greep
is dan een van z'n.volgende werken "fü? onder" «W
maar voor herhaling niet in aanmer
king kwam, zien als een „unicum",
in de geest van de. door de Leerdam-
se glasontwerpers gecreëerde unica.
Ook de landhuizen, die hij de laat-
[ste jaren heeft gebouwd, beschouwt
Rietveld alsstudies. Hij hoopt er-
(mee nader te komen tot zijn ideaal;
i massa-pro'duktie in de vólkswoning-
1 bouw. Het scheppen van wooncom
plexen, die opgebouwd kunnen wor
gden uit in.de fabriek in grote series
'geproduceerde onderdelen.. Huizen,
'die zo economisch mogelijk tot stand
kunnen komen, maar waarin het
niettemin goed leven en werken is.
Menzou dus zonder bezwaar
architectuur kunnen zien als een
der aspecten van de industriële
vormgeving. Hierbij dient aangete
kend te worden, dat .in de principes
van de „De Stijl", zoals die vooral
door de theoreticus van de groep,
Van Doesburg, werdén geformuleerd,
het begrip „vormgeving" een be
langrijke rol speelt; In verbinding
met andere begrippen: eerlijkheid»
geometrische, eenvoud, construct! vi-
teit, functionalisme. Het is dan ook
ruet zo vreemd, dat Gerrit .Riet
veld, dieinhet buitenland, in
Amerika' met" name/ grotere ver-
maardheid- "geniet dan in' zijnwat
behoudende vaderland, als een dér
pioniers van de industriële vormge-
ving mag worden beschouwd. Advi
seur van het InstituutvoorIndu-
striële Vormgeving te Amsterdam,
samensteller/ ook dit jaar weer,
van de Nederlandse inzending voor
de Milanese Triënnale,
ZELF/heeft Rietveld in-de.i.loop
der,, jarén talvan meubelen
voorbeelden ervan zijn o.a. te zien
in het Museum voor Moderne Kunst
te New York. ontworpen. In
hout' zowel- als.in staal., De meeste
ervan, daterend uit de vooroorlogse
tijd, waren niet voor., serie-próduk-
,tie :inde fabriek .bestemd. Voor
1940 lief slechts een. enkele! Nedèr-
die het hunne ertoe.
"SS! iWJH Sïïft TflJ?' ^evên^/waf
noemen, de cultuur van het dage
lijkse leven in nieuwe banen te
befaamde Max Bili. als docent op dertig /leden tellende 'Kring van ®eVen\
te volgen? Hij is'er niet op m'. ge-,-Industriële; Ontwerpers op 'de nat
gaan, hoe groot de verleiding ook jaarsbeurs- een royale expositle-
■was, omdat' hij, die volgend jaar ruimte beschikbaar heeft- gesteld,
de zeven kruisjes vol zal maken, in "Wie de Uetitdopstel^g/.inHalC
leiden.
H. 'SCHAAFSMA
KOPENHAGEN. De Deense re
gering heeft woensdag by de Hon
gaarse zaakgelastigde te Kopenhagen
krachtig geprotesteerd tegen de uit
lating van een Hongaarse vertegen
woordiger in de algemene vergade
ring van de V.N.
Hij had gezegd dat Andersen. de
Deense voorzitter van de speciale
commissie, die een onderzoek heeft
ingesteld naar het gebeurde in Hon
garije, „indertijd als minister van
Defensie dc Duitse bezetting van
Denemarken heeft vergemakkelijkt"
In het protest wordt deze beschul
diging als „belachelijk en beledi
gend verworpen.
EINDHOVEN De recherche i
heeft de 23-Jarige W. M. cn de 21-j
jarige S/ gearresteerd, omdat
een man uit Helmond op een stil
pieltje in Woensel van een porte
feuille met 40 gulden hadden be
roofd.
De ene had de Helmonder, <üe(
heni een adres had gevraagd waar j
iets „te beleven" was, achterop zyn]
fiets meegenomen- In dc buurt van
de Kersenstraat had hij de man j
onder bedreiging met een mes de J
portefeuille afgenomen. Inmiddels]
was toen. volgens afspraak, ooki
zijn compagnon op het toneel ver- j
schenen. De meest actieve \Tan hetj
duowas nog slechts twee maanden
op vrije voeten, na -voor soort-1
gelijke fei ten een gevangenisstraf te j
hebben uitgezeten.
BONN, De Westduitse staats
secretaris van Buitenlandse Zaken,
Hallstein heeft woensdag de Joego
slavische zaakgelastigde bjj zich ont
boden om opheldering over Tito's
verklaring te vragen. Tito had. dins
dag ter gelegenheid van het bezoek
van Gomoelka gezegd, dat hy de
Oder-Neissé als definitieve grens van
Polen en Duitsland erkent,
Hallstein zou gezegd hebben, dat
Westduiisland, de Gder-Neisse-grens
hiet a'ls huidige of toekomstige Duit
se grens erkent, maar dat het niet
zal trachten de kwestie door. middel
van geweld op te lossen, maar door
onderhandelingen In regeringskrin
gen in Bonn had de steun van maar
schalk Tito: aan de. Poolse opvat
ting enige opwinding verwekt. -
Het bezoek, dat de Poolse com
munistische leiders aan Joego Slavië
brengen,' is te Moskou gunstig ont
vangen. De Pools-Joegoslavische
besprekingen zouden, niet slechts de
samenwerking tussen beide lauden
bevorderen, maar ook de saamho
righeid tussen alle „socialistische
krachten", versterken.
(Advertentie l-M.i
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Zij schenken de rust tot herstel
,»i»n aTrSl4-i"f.'.. "r»tvy"r-
pen voor Gispen's Fabriek, voor Mc-,
taalbewerklng te Culeniborg. Voor-
fcceld; van 'n geslaagd produkt van
industriële vormgeviny:Vpraktisch
Cfunctdoneel), stytvot én verhoudings-
lewljs dank zij de serte-produktle
—goedkoop.
DE paÜB. heeft in een encycliek,
die" gisteren werd gepubliceerd,
aangedrongen op hetgebruik van
film, radio en televisie ter verbe
tering van het
leven der men
sen in mate
rieel en geeste
lijk opzicht. In
zijn zendbrief
aande bisschop
pen gewaagt de' paus van de zege
ningen, die deze „opmerkelijke uit
vind ingen0 kunnen brengen; hy
geeft echter ook uitüng aan zijn be
zorgdheid ten aanzien van de ge
volgen die misbruik van de nieuwe
media voor het christelijk geloof
en de moraal kan hebben.
De bisschoppen worden opgeroe
pen, om in hun landen nationale
bureaus op te- richten, die. toezicht/
kunnen, houden op film. radio en.-
televisie, met het doel de christe-
lijke moraal te beschermen. Deze
bureaus zouden een internationale
vereniging moeten vermen.
OOK de NCRV komt in het nieu
we seizoen met eén.: radiospéL
Het wordt uitgezonden tijdens, de
Steravond en heet „Raak de roos".
In elk ster-programma zullen drie
gezinnen op het podium komen om
met toepassing van een bepaalde
„gezinsstrategie" vijf vragen te be
antwoorden, die geleidelijk aan
moeilijker worden. De eerste vier
vragen mogen, slechts door één lid
van hetgezin beantwoord worden;
dit lid wordt voor de volgende vra
gen uitgeschakeld.
Zie hier de strategie: de familie
leden moeten voor de microfoon
uitmaken, wie de vraag moei be
antwoorden. Alleen bij de laatste
vraag, de z.g, „Roosvraag", -betrek
king, hebbend op een onderwerp
dat de deelnemers zelf mogen op
geven, krijgen alle gezinsleden een
kans. Elke avond is er 'n hoofd-
pr(jsj aan het slot van het seizoen
wordt aan het beste gezin de com-
pebtieprijs, een veertiendaagse va
kantie voor vier personen in vZwit-
serland, toegekend. Het ligt in de
oedoeling van de NCRV, de drie
gezinnen die per steravond zullen
„optreden", steeds uit verschillende
milieus te zoeken;
ALS' op woensdagavond. 18 sep
tember de Ramblers optreden
in hetVARA-programma, zult u
tussen de nummers door dé onthul
ling kunnen, horen van het geheim
van de Bijstandkrant, U weet wel,
de hui?/aan huis bezorgde krant,
die is gewijd' aan de prijsvraag ten
NEWHAVEN. Een federaal
hof van beroep .heeft, gisteren de
aanklacht tegen vijf communistische
leiders verworpen; Het hof stelde
vast, dat de regering- haar beschul
digingen niet heeft bewezen
Zij waren in maart .1.356 schuldig
bevonden aan samenzwering tegen
de staat/ Een vonnis was nog niet
uitgesproken.
behoeve van het Koningin Juliana-
fönda. T/vV- T
Vanavond in «n gezamenlijk
programma via Hilversum H de
eerste van een reeks van zes radio
uitzendingen in het kader van de
actie „NOVIB" voor hulp aau de
minder, ontwikkelde gebieden. Om
8.50 wordt een door Gabri de W'agt
en Bob Dschi geproduceerd klank
beeld, getiteld „Niet kleiner dan de
wereld", uitgezonden. Prof, dr. W,
Banning geeft commentaar op de
in dit klankbeeld verwerkte feiten
en cijfers. .- -
ZJ ET was' een waagstuk van re-
1 gUseur. Walter van der Kamp,
om een tv-voorstelling van An-
nouilh's%Gdsteit op het kasteel*, te
brengen. "Want zoals ih alle stukken
van de'virtuoze Fransman komt het
ook in „dit,„rode spel" (pièce rouge)
uoorcï -op dé dtotoop dan, die moet
schitteren en fonkelen. Al eerder
hebben wij uiting gegeven aan onze
opvatüng, dat de beeldradio in/haar
taak te kort zou schieten, als zij uit'
sluitend speciaal voor tv geëigende
stukken zou brengen; als zij de vorm
altijd boven de inhoud zou laten pre
valeren. Daarom zyn toe Van der
Kamp erkentelijk voor zijn moed,
ook al zal het sommige kijkers mis
schien zelfoverwinning hebben ge
kost de voorstelling uit te zitten"-
Tocii was het goed, dat in de tekst
géén coupures waren aangebracht
Een kunstwerk en AnnoutlH's
stukken zijn niet zo maar „spelle
tjes" gedoogt geen verminking.
Natuurlijk zijn er gisteravond wat
foutjes gemaakt. Dat tuas gezien de
technische eisen, die de voorstelling
stelde, vrijwel onvermijdelijk. Maar
als geheet uiet de uitzending te roe
men. Henk van "Ulzen speelde de
dubbelrol, jaren geleden door Kees
Brusse in de schouwburg vertolkt,
voortreffelijk."Van de anderen noe
men we Ineke Brinkman,. Yda An
drea, Vera Bondam, Mieke Ver-
straete en Willy Haak, (de laatste
■werkte indertijd ook mee aart de
voorstelling van het Rotterdams To
neel).
WfctT )t ZÊKtP DAT ]t neuron
&AAS KUflT
Hij i5 tfcfi BtLArtoft'j" ham in
DEZfc6TKtEK.
fc/lT DlOtRDAAD
OVtRTUiOfcbD OtttOtO
rt ntB tRo OVfcH'UiGcnPE:
ARbVJHtnTÈW
3103. De „Piato"' zinkt bïjna rechtstandig langr
2aam naar de diepte en is binnen een kwaitier
geheel onder de waterspiegel verdwenen. Met
tran.en in de ogen kijkt Eddy naar de plek, waar
het schip is verdwenen. Lupardi heeft hem dan
toch nog beet gehadEn aan lichten van het
schip valt natuurlijk niet te denken, want het
echolood wijst hier een diepte van ruim 2400. koerst enkele malen langzaam over de piek, waar
vaam aan. „Ik heb je wel gezegd, dat wy te deen de „Plato" is gezonken. Nauwkeurig-stelt hij de
hebben met iemand, die zich niet gauw laat over- positie van het wrak vast/ want hij is vastbeslo-
troeven," zegt Rob, „en tenslotte...., laten we ten de lading té bergen/Hij beschikt nu eenmaal
blij zijn; dat we het leven er hebben afgebracht." over technische hulpmiddelen, die anderen niet
Wanneer de „ïnes" al lang verdwenen is/komt kennén..,.
Lupardi uit 'zijn schuilhoek te voorschijn en
82
meneer Alleyn. En dit is mijn neet
Paul Ancred"..
„Het spijt me, dat ik zo. kom bin
nenvallen", zei Fenella. „Hoe
maakt u het?. Mogen we alstublieft
met u praten?" Ze stak haar hand
uit.
„Niet op dit moment", zei haar
moeder. „Meneer Alleyn en ik zijn
druk bezig. Het is toch niet erg,
liefje?"
Fenella's handdruk waa dringend
en nerveus geweest, Ze had gefluis
terd: „Alstublieft". Alleyn vroeg:
„Mogen we 'in elk geval even ho
ren waar het over gaat, mevrouw
Ancred?"
„Mammie, het is belangrijk-
opzichte van juffrouw
toonde?"
„Ze waren allemaal "druk over
haar bezig. Behalve Cedric. Maar
ze waren allemaal twaalf keer per
maand boos op de één of ander.
Dat heeft niets te betekenen".
„Mevrouw Ancred," zei Alleyn;
„als jé plotseling een tamelijk aar
dig fortuintje wordt ontnomen, is
je woede meestal niet zonder be
tekenis. U moet zelf toch wel spijt
maar kort, een kort oponthoud in
de effen stroom van hun stemmen,
Ze zei veel te. luchtig: „Mijn ar- raaar hij vön.d het ophelderend. Het
me Fen heeft iets van het tempe- was alsof za was teruggeschrokken
irament/van de Ancreds, maar. ge- van een reeds verwachte pijnstoot
lukkig niet te veel. Paul schijnt er en zichzelf samenraapte om die ie
goddank aan ontkomen te zijn, wat bestrijden. Ze leunde voorover en Heus!" „Paul", zei haar moeder, Trkün
maar goed is, want hij schijnt mijn stelde met een airvan groie open-- je dit stukje vuurwerk niet wat in
schoonzoon te worden". hartigheid haar vraag. de hand houden?"
„Kunt u me ook zeggen of een „Meneer Alleyn", zei ze, „ik ga Ik vind ook,dat het belangrijk
van hen tijdens dit gesprek tekenen u een gunst'vragen. Laat u Fen er is tante Jen"/
van duidelijke wraakzuchtigheid ten alstublieft buiten. Zé is ergZgevoe-' „Liefste/kinderen, ik geloof, dat
van infftwiw Orrincourt lig. Wérkelijk gevoelig, bedoel ik. jullie niet weten
Het is niet de schijpgevoeligheid van „Maar datweten we wèl, tante
de Ancreds. Al die toestanden rond Jen. We hebben er heel rustig over.
haar verloving en de dood van haarzitten -praten, "We weten "dat, wat
grootvader en nu deze hare zaak; wij te zeggen hebben misschien een
ze is er erg van in.de war. Ze. heeftboel publiciteit en schandaal over
me gehoord toen u me. voor deze onze familie ten gevolge zal heb-
afspraak opbelde en /daar raakte ben," zei Paul met iets dat veel op
ze al van overstuur. Ik heb ze alle- plezier léék, „we vinden het geen
beiweggestuurd. Wilt u alstublieft leuk idee/ maar we geloven datelke
begrip tonen en ze er buiten laten?", andere weg oneerlijk, zou zijn."
u xu i. j- v Hij aarzelde, vroeg zich af hoe „We accepteren de bescherming
nebben genad over de positie die bij zijn weigering moest. Inkleden van. de.wet,zei Fenella nogal luid.
uw dochter nu inneemt'. en o£ haar spanning niet was geba- /Het zou onlogisch en oneerlijk zijn
„Nee", "zei zé snel. „Ik wist al seerd op een veel ernstiger reden, om te proberen het gezicht van de
meteen toen ze me van haar ver- °an ze hem had opgegeven. familie te redden door de politie te
loving met Paul vertelde, dat haar „Gelooft, u me" zei._,/Fenella misleiden. We..weten dat het om iets
grootvader het niet zou goedkeuren, kan u heus met helpen akeligs gaat,' maar we accepteren
Hij had een afschuw van een huwe- Eer hy kon antwoorden kwam Fe- de verantwoordelijkheid, nietwaar
lijk tussen neef en nicht. Ik wist binnen, gevolgd door Paul. Paul?"
dat hij hen beiden zou onterven, »Het spyt me, mammie zei ze „J3," antwoordde Paul, „we vm-
hij was een wraakzuchtige oude gehaast en met een hoge stem. „Ik den het niet zo leuk, maar we moe
man. En Fen had niet de moeite weet dat u niet wilde, dat ik kwam. ten wel."
genomen haar afkeer van juffrouw Maar ik moest wel. Er is tets, dat „Oh!" riep Jenetta hartatochte-
Orrincourt te verbergen. Ze heeft meneer Alleyn niet weet en ik moet lijk, „doe alsjeblieft niet zo hero-
gezegd..." Ze zweeg. Hy zag haar hem vertellen'. isch. Ancreds, 2ijn jullie, Ancreds,
handen heftig bewegen. HOOFDSTUK XVI ""SëLle, dat zijn we niet. V
„Ze was heel oprecht. Die ver- Naderhand, toen hij Troy vertel- weet niet eens wat we zeggen wil-
bintenis stuitte baar tegen de borst, de over For.eiia's binnenkomst, zei len. Dit heeft niets met het toneel
■Dat was alles". Alleyn dat wat hem op dat moment te maken: het is een principiële
„Wat is haar mening over deze het meeste opviel Jenetta Ancreds kwestie, als u wilt een kwestie van
zaakde brieven en zo?" beheersing van „savoir-faire" was. opoffering."
„Ze is het met me eens". Het was. ongetwijfeld een qnt- ,^n jullie zien jezelf als opoffe-
Dat het/hele verhaal alleen maar wikkeling, die ze niet had voorzien, rend en uitermate principieel. Mé-
een 'reeks', fantasietjes is van de die haar ontstelde,-Toch zakte haar neer Alleyn," zei Jenetta en het
meer fantasierijke leden van de fa- rustige zelfverzekerdheid niet in,/was alsof ze daar aan toevoegde:
milie?" evenmin verwaarloosde ze het tik- „Ten slotte spreken wij beiden de-
je ironie dat in-haar goede manie- zelfde taaL Ik smeek u ernstig om
„Jk zou haar graag even willen ren besloten lag. wat deze kinderen ook te zegge»
spreken als het kan".- Ze zei: „Lieveling, wat dramatisch hebben met een enorme korrel zout
De stilte die tussen hen viel was en alarmerend. Dit is mijn dochter, te nemen." (Wordt vervolgd)
