Industriële woningproduktie; bruq naar nieuwe toekomst D lm mm GUI EP OORDEND OERAS Geen handmolen in de eeu w der atoom-energie SPROETJE SPARKS fiSS 881 door-ERAHK GODWIN; m «ïfiÉig 1 S £52 ipï ;1|j Veel belangstelling voor broodcxposilie Geslaagde proef met Thör-raket LOPENDEBAND NOODISHOOG |p door Andrew Garve Acnlfgin. F wits/ Zatcrda?--!2 oktober T 95 V ZES jaar achterren zijn nu de conservatieven aan het bewind geweest in Crooi-Brittannio. cn niemand ontkomt aan de 'indruk, dal ze tamelijk wel aan liet einde van hun latijn zijn. Dat is veel minder hel gevolg van het gemis aan leider? dan van het ontbreken van een program. De leider van een grote partij is een belangrijk man in tngoland. maar iu normale lijden i« toch niemand geneigd lieni als on vervangbaar Ir lie.-rlit>iiuvn. Wie de trrnggang in populariteit van de con servatieve partij zou «illpu toeschrijven aan hei zich terugtrekken van Churchill; doet goed terug tc denken aan 1945. toen de op het toppunt van -zijn 'mem staande Winston niet in staat bleek, de zijnen naar de verkiezingsoverwinning te voeren. Kn het heengaan van Eden is een feit. dat veel meer to niak*n heeft mei gevolg dan met. oorzaak. Churchill's opvolger voerde oen heleid. da! de hartelijke instemming had van onge telde duizenden Britten, maar dat bleek te beTusten op een verkeerd geschatte positie vau het land. War is er van d.e conservatieven nog te verwachten? Het zal moeten 'klijken op hun congres, dat tton's te Brighton wordt gehouden, en waar- over tot nog. toe niemand ook met de beste wil een geestdriftig woord heeft kunnen schrijven. De vindingrijkheid van Harold MacMillan en de ontwijfelbare bekwaamheid van Peter Thomeycroft vermogen weinig tegen èf> algemene stemming van moedeloosheid als gevolg van het feit, dat de 'dingen ?o anders zijn gelopen dan men gaarne had gezien. De Britse grootheid, onder leiding van Churchill in de oorlogsdagen nog eens zo duidelijktot uiting gekomen, moet in het licht van de ontwikkeling daarna worden gezien als een soort laatste blink. Dat hel niet meer is zoals het was, tekent zich ook binnenslands af. De economische positie is moeilijk. Torneycroft's zeven procent zijn er cm het te bewijzen. De dingen zijn zo vecj minder eenvoudig dan vroeger. roer om, maar daar is hervormingsgezindheid voor nodig. En de conservatieven danken hun verkiezingsoverwinningen immers voor een belangrijk deel aan de verwachting, dat zij iets van de glorie en de verhoudingen van good old England zouden prolongeren. INTUSSEN zit in de huidige conservatieve malaise ook de vermoeid heid, die zovele regeringspartijen na verloop van een zekere tijd ver tonen. De slinger beweegt zich weer naar de andere kant. De stem ming, dat het zoetjesaan de beurt van anderen wordt, groeit. Het is wel goed, het normale van dit verschijnsel in het oog te houden. De bij omstandigheden zijn de conservatieven niet gunstig geweest en hebben de „slijtage* bevorderd; maar ook anders had hun uur wel eens weer ge- slagen. AJs Labour te eniger tijd het bewind overneemt, gebeurt dat ook stellig niet voor eeuwig. Het kan niet ontkend worden, dat de arbeiderspartij zich opmaakt voor een nieuwe regeringsperiode. Op dezelfde kunstijsbaan, waar thans de conservatieven conpresseren, heeft een week eerder Labour zijn wapen schouw gehouden. Het ontbrak op dit congres niet aan meningsverschil len, maar ze' zijn uitgevochten in een sfeer, welke sterk verschilde van die van vorige jaren. Toen had het congres bij voortduring te maken met een rebelse minderheid onder leiding van Aneuran Bevan. Ditmaal bleek Be van tot de gematigden te behoren, hetgeen het duidelijkst tot uiting kwam in zijn rede tri verdediging van het Britse bezit van de H-boin. De min ol meer georganiseerde oppositie schrompelde hierdoor geheel ineen Als achtergrond hiervan zie men Labour's verwachting, de regeermacht zeer binnenkort over te krijgen, en Bevans verwachting, tot minister van Buitenlandse Zaken te worden benoemd. Er is op het congres fiks ge discussieerd, maar de opvatting overheerste niettemin, dat de tijd van onenigheid voorbij is cn de gelederen moeten worden gesloten. NU hoeft het kabinet-MacMillan volstrekt niet een twee drie af te treden. Als alles goed zou gaan. kon het rustig blijven zitten tot 1959. De kwestie u e.r.hter, dat het helemaal niet zo goed gaat. De tussentijdse verkiezingen leveren de laatste tijd voor de con- servaiieven wel zeer ontmoedigende resultaten op. Geen enkele Britse regering kan zich veroorloven, aan het bewind te blijven als het rie cnr, nai da andere tussentijdse verkiezing feitelijk of moreel verliest, ook al blijft voorlopig haar meerderheid groot genoeg. Het feit. dat MacMillan ontkent de bedoeling te hebben, het parlement voortijdig te ontbinden, behoort tot de geijkte Britse gebruiken. Een voor tijdige ontbinding komt altijd als een (betrekkelijke) verrassing. Een he. kend gemaakt voornenten, de kiezers te laten spreken, zou een wel zeer deprimerende noot zijn op hel toch al 7.0 kille kunstijs te Brighton. Men kau ook veilig aannemen, dat het op het ogenblik geenszins in het voor nemen >ligt. Wie weet. gaat er van het congres ern stimulerende invloed Wh. Wie wéét. doe! zicli hmnenkort. enigerlei gunstige ontwikkeling voor. Een officies! optimisme behoort elke regering er op na fe houden. Waarschijnlijk raaken echter minder officieel MacMillan en Thomeycroft zich niet zoveel illusies meer. De conservatieve partij moet nieuwe im pulsen hebben, en daarvoor is een vertoeven in de oppositie vanouds heter middel dan liet dragen der regeringsverantwoordelijkheid. En voor Labour is de tijd gekomen, zich eens als regering bezig- te houden met moeilijk heden. die liecl wat diepere oorzaken hebben dan een verkeerd conser vatief beleid. (Van een onzer redacteuren) Bij alle meningsverschillen, die er in ons daaraan zo rijke vaderland bestaan, is er één ding. waarover iedereen het eens is: de woningnood is vijand no. 1 voor onze snel zich uitbreidende bevolking. Ondanks een respectabele inspanning van de overheid, van onze architecten, aannemers en bouwvakarbeiders, is er geen Nederlander, die het gevoel heelt, dat de strijd tegen deze vijand al gewonnen is of wat kalmer aan zou kunnen wor den gevoerd. GCÊN Troonrede is er.ult.de pen tien jaar, fn aan de woningnood niet een passage werd gewyd. Géén jonge Nederlander is er, dio met de woninioood niet direct te maken heeft of te maken heeft gehad. Welk jong paartje in ons land heeft niet jaren lang tevergeefs ge droomd vatt een eigen huisje? Hoevelen daarvan 7.tjn er,-voor wie die droom nog altijd een droom gebleven, is? Wie schat het aantal jonggehuwden, dat uit bit tere ervaring maar al te goed weet, wat de misère van de Inwoning betekent? Men behoeft zjjn oor maar te luisteren te leggen en men verneemt dc bittere klacht, dat de nieuwbouw in ons land te lang zaam gaat, récl te langzaam... Is de noodtoestand, waarmee wij op dit gebied te maken hebben, alleen maar een gevolg van de ver woestingen en de achterstand, die de oorlog heeft veroorzaakt? De Ne derlandse Maatschappij voor Nijver heid en Handel heeft deze vraag het vorige jaar gesteld en met ..Nee!" beantwoord. Ook zonder oorlog, zegt zij, zouden wij in moei lijkheden verkeren, omdat wij ons bij de woningbouw nog altijd van verouderde methoden bedienen. En wat zeg; een bekend Nederlands bouwmeester n's prof. dr. Ir. H. G. van Beusekom? ..Om binnen rede lijke tijd uit de woningnood te ge raken, zullen wij in de woning bouw iets moeten overnemen van de produktiemefchoden van Ford. van Philips of van Van der Heem". „Wie wel eens" zo zegt ir. Van ...De loopVat Uit het zware element Beusekom. „een moderne autofa- oit de hekirtlns brick heeft gezien, waar de nieuwe wagens aan de lopende^ band wor- woningen in systeembouw te doen den gemonteerd en achter elkaar optrekken. Van iets ouder datum r.aar buiten rijden, die zal zien 2ijh de plannen van een aantal ge- hebben afgevraagd, waarom wy met meenten in de Randstad Holland, op dezelfde manier onze jonge ge- Rotterdam. Schiedam. Vlaardingen. zinnen van een woning voorzien". Spijkenisse en Ridderkerk om een Rotterdamse aanriemirigsf irm» jgjiasv-"^*2 Advertentie (fit) AMSTERDAM - De Nederlandse Bakkerijen ten toonstelling in '1 gebouw heeft sedert de opening 20000 bezoekers getrokken. De ten toonstelling, die van zaterdagmiddag één uur tot maandag tien uur geslo ten zal ziiu, duurt nog tc»t woens dagavond. KAAP CANAVERAL Een pre- jectiel, waarvan aangenomen wordt, dat het de Thor van de Amerikaan. se luchtmacht is. is vrijdag afge- rio boten. Het projectiel; dat een reik- 1 wijdte van 1.500 mul heeft, kon on- geycer drie minuten gevolgd wor- j den, voordat het boven de Atlantï- sche Oceaan verdween, Indien het de Thor was. dan is het1 de tweede keer geweest, dat dit! projectiel voor middelgrote afstan den met succe? afgeschoten is. Rusland is van plan een veertig-' tal projectielen af te vuren van een| schip tot een hoogte van 109 km' in de Indische Oceaan cn aan de zuidpool. Dit heeft een Sow jet-rege ringsleider meegedeeld. YY7ONINGFRODUKTIE aan de'lo- VV- pende band; - het klinkt .als een wensdroom van verloofden, als een sprookje, als .een. toekomstmuziek. Maar dat is het geenszins. -Waar ir. Van Beusekom 'n lans voor breekt, dat is..'t bouwen,van huizen met dé- zelfde methoden, waarvan men zich bedient in het'doet er niet toe wél ke grote industrie,; 't Gaat noch om iets nieuws, 'noch -öm dé verwezen lijking van de fantasie, doch ora de aanpassing van de bouwnijverheid aan de, maatschappelijke ontwikke ling. Anderhalve eeuw geleden maakte; het handwerk plaatsvoor. de ma- chine. Van dal; moment af. heeft mén met minder arbeiders,-méér en goedkoper kunnen produceren. Wie zou er thans in de eeuw van de atoom-energie en van de televisie nog op het dwaze denkbeeld komen, het koren met de hand ie. laten malen? Maar is het dan met de woningbouw r-ó erg gesteld, dat de ze vergelijking opgaat? Gelukkig niet. Maar één blik over" de gren zen kan ons ervan overtuigen, dat wij op dit gebied een achterstand hebben én dat' er in ons land nog zéér veel te doen valt: Vandaar clan ook. dat „industriële woningproduk tie" oftewel ..systeembouw" thans het wachtwoord is geworden. In het begin van' dit jaar is op een congres van een onzer grootste politieke partijen een krachtig plei dooi gevoerd, de mogelijkheden, die systeembouw ook voor Nederland zou kunnen bieden, nader te onder zoeken. Luttele weken geleden heb ben B, en W. van Leeuwarden de gemeenteraad voorgesteld in de ja ren '1957 tot 1960 ongeveer duizend drieduizend systeemwoningen op hun grondgebied te Idtën bouwen JARENLANG beeft men er In. ons land niet aan gewild. Men. zag in de systeembouw een gevaar voor de schoonheid van onze steden en dorpen. Ir. Van Beuse.kom noemt die betwaren niet steekhoudend. „Zijn", zo ;roept hij uit. „de stads wijken. die wij met onze traditio nele bouwmethoden hebben neerge zet, niet dikwijls een toonbeeld van naargeestigheid?" „Het is", zo voegt hij daaraan toe, ..niet meer moge lijk, iedere woning iets individueels, te geven; Het gaat om. goede ver houdingen en om eén goede groepe ring van de massa's". Of dat algemeen erkend wordt, is OG eventjes doorzetten en den is hét zondagavond. Heerlijk! Wont de K\R.O. zendt' weer elke week „De sprong in het'heelal" uiten én dat bemopen- spel óver de ruimte- vaart,' behoort tot de weinige wer kelijke verrukkingen in mijn onbe duidend; Iepen. Kijk, het gedrag van Steve Mitchell Wat zegt v.? 0. ;U luistert et nooit naar. Daar haalt u dé fijn besneden heus voor op. U is meer iemand van: Alleen. Bach en anders moct-ie uit." Goed, ik toll aan uw Bach niet komen, maar de Sprong mag er ook wezen. Ik ontleen er tenminste veel dieps aan en dat zult. u ook doen, als n vo.n nu af. regelmatig luistert. Even een beetje voorgeschiedenis, anders snapt u het maar half. 't Speelt in de toekomst. De maan is zoiets als het Kalfje -— daar ga-je even heen met de kinderen. Maar Mars is nop steeds een hele wande- ling. Een paar wakkere jongens Engelsen, dat spreekt laten er rich in raketten, die nu gelukkig nog niet uitgevonden zyn, naar toe «chieten. En wat merken ze? Mars bereidt een aanval voor, op de aarde. „Dot lijkt me heel eng," zegt u. Neen. dat is niet enp. Dat i* in tegendeel. erg troostrijk. Want nu zitten we de hele dag te denken: „Komen ze of komen ze niet, de Russen?" Maar zodra je weet dat Mars onderweg is, worden Kremlin en Pentagon irrelevante huikjes op de baren van de gemeenschappelijke nood. Tegen zo'n planeet kun je op de Veluwe niet gaan oefenen, dus bewapenen hoeft niet. De toekomst ivordt derhalve: zitten, wachten en een mooi boek lezen. En dat is dt lang verbeide rust. De Sprong geeft trouwens nog meer. Want tvat hebben die raketjon- gens op Mars gezien? Dat daar een heleboel mensen wo nen. die van -'de aardezijn ont vreemden denkendat'zij. hun le- ven in Londen,, in Parijs of- in Australië; gewoon, voortzetten. Een oude man, die ,tn een' spookland schap reuzentarren hoedt, meent: dat het zijn schaapjes zijru Dat kamt, omdat hy door 'n geheimzinnige Mars- kracht geestelijk is „aangepast?'. Laat dat nu eens rustig - door /uw geest wentelen.1//. Als ik 's ochtends wakker. word, heb ik. nooit zin om op te}staan.en aan.het werk: te gaan. V wél? Snelt u jubelend! naar de kantoorkruk? Natuurlijk niet. Net als ik, denkt tt. „Laat ife er nou maar uitkomen, want ik moei nu eenmaal: mijn brood verdienen. "Bijna niemand zegt tegen zijn vrouw: „Nee hoor, ik. doe het niet méér. Gd jij fjtaar met een marmot langs de deuren, maar, ik blijf in bed." Waarom brengen wij deze voor. dé hand liggende gedach ten niet onder woorden? Omdat toe dan slecht zouden zijn én van moe der hebben geleerd, dat slechte men sen ter helle varen.- Nii uüï ik u allerminst ondermij nen, maar- soms -denk ik wel eens, dat we allang in de hel zyn.; We merken het alleen niet, omdat we zijn „aangepast", net als die mensen op Mars. We geloven dat we in Am sterdam wonen, of in Soest* We wa nen ons per bus op weg: naar onze ■levensvulling. Maar in ujerkelykheid zioeven we allemaal in regenjassen en met actentassen onder de arm door.de Satanswijk en verbeelden óns het leven1 -maar. :'s .Nachts - al», we dromen, gaan onze ogen soms even open cn ochtends, «a de tpekker, p%I f voelen we in de brakke- sfeer tussen ■■^■'slapen en waken het vage heimwee, naar de tijd vóór de aanpassing-toen we nog ravotten in hetparadijs en niet van de appel wisten af te blij ven, terwijl er, toch zo'n hoop mooie peren hingen. Begrijpt u nu mijn liefde voor de Sprong? V Morgenavond om half tien zit ik weer gekluisterd aan mijn toestel. De wakkere- jongens zijn nu pp aarde/maar ze moéten weer terug naar Mars. Jeff Morgan gaat-mee. En Jimmy. Louis de Bree ook. Dat vind ik een beetje onwaarschijnlijk, 't Lijkt me zo niks voor Louis de uUu«L,MO» Minstens 100.000 Japan- i.Bree. En wat ik onmogelijk snappen Nocera hii SaWno ziin overbite- se .arbeiders in de staalindustrie zijn kon. ts waarom Karei Prior niet a' D|J oaierPO. zijn oieroujise i vnjdag voor 48 uur in staking ge- i mee gaat. Want daar op Mars lachen len van een muur en een marmeren gaan. Zij eisen meer Joon. Op 8 ok- \-ze vast om iets héét nieuws beeld- van Minerva te voorschijn tober hebben zy 24 uur gestaakt. KRONKEL gekomen» daterend uit de zesde eeuw j voor Christus. Mogelijk zal deze ontdekking van nut bij het opspo- j ren van de oude stad Nuceria Al- faterna.I TUdens de montaze gUldt .de portaal- k vr^f kraan heen en weer langs het blok is het, dat de nood.-y. hoog is gestegen naar Frankrijkben gereisd om er en dat.-...— - gelijk de praktijk van de fabriekmatige een Frans spreek- woningbouw met éigen ogen te aan- wóórd zegt gro- gehouwen. De Fransen kennen se tekwalen ook gro- -dért--hun bevrijding een woning- te oplossingen ver- nood, die minstens zo groot ig ais eisèn. ih Nederland, De Fransen .vormei» In het land, bovendien een individualistisch waaruit deze zegs- volk. dat minstens zo afkerig is wijze stamt, heeft van massaficatie aig het onze. Men men het eerder in- kan Nederland en Frankrijk dus gezien dan bij óns. zeer goed met elkaar vergelijken, (et gevolg is, dar Hoe heeft men daar de problemen de Fransen de weg opgelost? Hoe zien de stadjes er uit, naar de industriële die men in de fabriek op. stapel woningbouw thans heeft gezet? Hoe ïs het Interieur volledig hebben af- van die „fabriekshulzen" en hoe vol- gelegd. Dat wil doen zü in de praktijk aan hun be- natuurlijk niet zeg- woners? Dat zQn de vragen, waar- gen, dat -zij daar op ik een antwoord zocht te .vin- algemeen toepas- den dóór het bestuderen van de re- sïng vindt. Maar er aljteit. Wat ik op mijn onderzee- worden in dat land klngstocht beleefde had veel weg -' Inderdaad woain- van een sprookje gen ,;aan de lopen- 1 i_-• de ba,nd" vervaar- digd én per auto naar de plaats hun.-- ner definitieve be stemming gebracht Ook in Neder land echter zal dat binnenkort het geval zijn, nu de systeemwoningen in de Randstad Holland in licen tie volgens die Franse methode zullen worden gebouwd. Er is een kentering op komst en men kan rich daarover: slechts verheugen. Het is om al deze redenen, dat Ik Dinsdag? het wonder van Evreux. v-\jv plaimeiy van een aantal ^emeen- ten In «e puuidstad Holland: sys teembouw naar Trans voorbeelfl, ont werp Van de Rotterdamse architect E. F. Grooaman, te vervaardigen door de N.V. Dora's aanhemlngsmaat- schappij. Hi TOKIO Qp de bouwplaats in Advertentie l.M Met "AKKERTJES" rolt U er vlug doorheen! WAAftÖM AA KI Zo AM NOMWOtH tAttTWAHAT WJÓ ibriAARttnjon Dtn.DithdAflPvAn ^oRTOh'j» Farm KtTHAbGÊwoon £cn Hono.mjnotr IÊf5 HfcBBifl Of1&É600l0.1H Pt Tfcrit nt&)tnCMTtPWi htfiGCrtRtOth HltHAiHET nllHfl OOKWAi h') 2AI tR iR'jf VA rl KFUJOtn WAARZEGSTER. yy GN3I2Q Ï129. Doch Mario onderbreekt zyn gezang toch even. Hij «rijpt zijn vrouw bij de arm en fluistert met een" hese stem .Zegweet je wat dit is? Dat zijn die" geroofde schatten uit de tweede we reldoorlog! Herinner jc jé niet. dat de kranten er een paar jaar geleden vól over hebben gestaan? ik twijfel er niet aan. of dit rijn-die schatten.*' 1 man hier naar toe en dan heb je poppen aan Lucia knikt. „Ja. dat herinner ik mc wel... Zou- J het dansen." Weer zingt Mario een nieuw lied, den dit werkelijk Maar dan meet hier voor terwijl Lucia zich over een der koffers buigt om miljoenen en nog eens miljoenen opgestapeld die open te maken. Maar wanneer hel deksel open liggen. Vooruit. Mario, zingl Anders komt Sande- I gaat, deinst zij verschrikt achteruit 10 Quent zweeg even en het', was heel stil in de kamer. Edward zat voor overgebogen, bijna alsof hij sliep, „Het ergste komt nog." zeiQuen- tin op zo'n objectieve manier, dat het leek of het buiten hem omging. Je kent Jos Saberton toch wel, de sèinwachter van Southgate Mill Box? Nou. hij stond op de trap van zyn huisje, waar hij "altijd staat als hij de staf, of hoe heet dat ding aan de machinist, heeft gegeven, en hij heeft alles gezien. Hij heeft opge beld naar het. Steepieford;-'.station, nog voor.de trein aankwam, en rap porteerde dat hij getuige was ge weest van een geval van aanranding. Hij was bang, dat er iets ergs met het meijje gebeurd was want, vól gens- hem, werd haar hoofd half 'uit hèt raam gedrukt. Later is hij naar het station gegaan 'om zijn verhaal nog eens te herhalen. Dat is alles, Hugh. Je zal hu wel begrijpen 'dot we een aanklacht verwachten," .„Maar..." Hugh was zo veront waardigd. dat hij geen woord kon uitbrengen. „Je bent 't toch met -'me eens, dat dit krankzinnig is?" zei hij tenslotte. „Niemand -zal zoiets toch geloven yan vader?" Nerveus wendde hij zich tot Ed ward. „Wat is er in werkelijkheid gebeurd, vader?" Edward keek. hém aan en zuchtte diep. „Het is het zoals Quent 2egt. We stondenbij -het .raampje, en. ik boog me over het meisjeheen -om naar haar oog te kijken. Plotse ling. ehsloeg ze haar armen om mijn hals en omhelsde me. Ik ik was zo !verbaasd, dat ik. aanvan kelijk' niets deed, maar toen pro beerde ik natuurlijk van haar los te komen. En dat was-niet eenvou dig. Ze was een sterke, jonge vrouw en we hebben inderdaad een beetje geworsteld. Ik was in de war. dat geef ik toe. maar ik heb in de verste verte niets gedaan wat op het ver haal van Joe Saberton lijkt. Voor het overige is het hele verhaal precies zoals je net gehoord hebt." „Juist." Hugh zag eruit of hij er iets van begon te begrijpen; „Wat voor meisje was het, vader? Een brutaal type?" „Helemaal niet. Ze was knap, maar niet op een ordinaire manier.. Ik vond. haar,-totdat dit gebeurde, een heel prettige vrouw.Het was het laatste'wat ik van haar verwachtte," „Nou, ze had blijkbaar toch een potje voor je op het vuur," zei Hugh grimmig. „Is er iets over haar bé kend, Quent?" „Ze-heet Helen Fairlie en ze woont In Kensington. Vader denkt; dat ze zeven- of achtentwintig jaar' is. Dat is-alles wat we weten op het ogen blik Hij aarzelde. ..Zie je, Hugh, om het meisje zelf maken we ons niet 7.0 druk. We zijn benauwder voor de getuigen; Iedereen weet. dat neurotische vrouwen zo vaak met dit soort vérhaaltjes aankomen. »Alfi het haar woord tegen dat van vader was, zouden we een mooie kans heb ben. Maar met twee getuigen, die on afhankelijk van elkaar hetzelfde hebben verklaard „Toe Quent, hou op met je waan zin. Ze hebben zich doodgewoon ver gist, dat is alles. Wanneer- je om hulp hoort roepen in een trein en je. gaat er naar toe. en jé ziet. eén man en een meisje worstelen, dan is dat nogal logisch dat je dé man voor de aanvaller aanziet, Zo zou iéder-' een reageren, vooral als het meisje, na afloop, hetzelfde, beweert. Wie was trouwens die - vént in die. andere .COUpé?"-'-;.'- „Een zekere Walter Vulliamy. di recteur yan een maatschappij. .Hij woont hier in de omtrek, -een. man van: een jaar of zestig, van prima fa milie. Absoluuteen achtenswaard!g "mens." „En wat dan nog?; Kan een ach tenswaardig mens zich niet vergis sen?" Hugh begon zich te ergeren. „Natuurlijk wel. maar hij zal zijn verklaring niet gemakkelijk veran deren. Vader zegt. dat hij heel ver ontwaardigd was cn er niet bepaald omheen draaide. Bovendien zitten We ook nog met Joe Saberton." In gedachten zag Hugh Saberton voor. zich,., 't openhartige gezicht en de vriendelijke ogen, de vroegere slagersjongen, met wie 'hij gevoet bald had in zijn jeugd. Zijn gezicht werd ernstig. „Ja. ikbegrijp, dat het met Joe een toer zai wordernlk had ook niet gedacht, dat hij een type was om zich dingen te verbeelden; maar-het moet. wel." - „De trein reed heel langzaam," zei Quent. Hij is vastbesloten, dacht Hugh woedend, om de zaak zo be roerd mogelijk voor te stellen." Sa berton kon duidelijk alles bekijken en hij is volmaakt zeker over wat hij. wat hij denkt te hebben ge zien. Hij zegt, dat het hoofd van het meisje niet alleen naar achteren ge drukt werd, maar dat hij de hand van vader aan haai- keel heeft ge zien." „Maar dat kan niet!" riep Hügh. Quentin scheen: minder overtuigd te zijn. „Vader zegt. dat ze tijdens de-worsteling haar hoofd achterover hield en dat hij niet gelóóft, dat'hij haar bij de keel gegrepen heeft." „God nog aan toe!"' Hugh begon zich nu pas te realiseren hoe ern stig het was.. „Wat eenellende." Weer Was het onbehaaglijk stil. Edward staarde hulpeloos naar het haardkleedje, het enige teken dat hij luisterde, $.as de hoogrode kleur op zijn wangen.. „Het hééft geen zin te gaan zitten treuren." zei Hugh na een, poosje. „Wat-moeten we doen? Dat moet jij maar uitmaken, Quent." „Niet helemaal," .zei Quent stijfjes. „Ik heb het met vader besproken, de hele nacht door, maar we zijn het niet eens." „Hoezo?" Hugh keek ze om beur ten aan. „Vader wil 7.ijn onschuld volhou den, zijn verhaal vertellen, zeggen da. het meisje opzettelijk liegt en dat de getuigen het mis hebben,". „Allicht. Wat kan hij in 's hemels naam anders 'doen?" „Als hij dat doet." zei Quentin, „is het verloop duidelijk. Hij maakt geen etikele kans tegenover het be wijsmateriaal en als politierechter weet hij dai net zo goed als ik; Wat denk je, dat zijn uitspraak zo» rijn als een aardig, uiterlijk alleszins be hoorlijk meisje met 'zo'n aanklacht zou komen en aL er blijkbaar geen enk<?!e reden zou bestaan waarom ze zou liegen? Bedenk dan ook r.vg, dat- een fatsoenlijke, onafhankelijke ge- tui. haar verhaal bevesngt en aat een andere, even .fatsoenlijke en on- afhanke' jke getuige beweert het met zijn eigen ogen gezien te heb- ben." (Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1