V
NA EEN JAAR
mmm
DE LAATSTE KANS
V Dl APARTE WERELD DER VEROORDEELDEN^*
GETAFLEZ lijmt kond alle bont!
OORDEND
OERAS
Jeugdgevangenis Zutphen:
Plastic-cultures niet zo
bijzonder als tv dacht
ZMHHAOEL
Grote omzetten
in Wallstreet
geruststellen
Eisenhower wil Staat van beles;
Amerikanen in Guatemala j
moeilijkheden
met kabinet
door Andrew Garve
AVONTUREN
VAN -
- KAPITEIN
v ROB
■VTornscIas 23 oktober I
t AN DAAG een mar geleden brak i» Hongarije de revolutie uit die
aanvankelijk leidde tot een overwinning van de krachten van de
vrijheid. Maar van lange duur was het succes niet. Begin novem
ber grepen He Russische troepen in. en n> eindigde dat. wat zo
hoopvol nas begonnen, in een bloedige nederlaag. F.en herdenking van
het gebeurde schijnt dan nuk vooral een droeve zaak. De golf van vreugde
over wat eerst Ipefc te gelukken, de ontzaglijke geestdrift over de omver
werping van de tirannie, ze'zijn immers maar al te gauw en al tc gron
dig ondergegaan in de teleurstelling en de jammer, teweeggebracht door
het'niet!* ontziende geweld van de'Russische-wapens, liet is zo tragisch;
de koude rukwind uit het oosten, die de pas ontstoken lichten der vrij
heid doofde; en daarna de uittocht der tienduizenden, de nood en de
wanhoop van. de achtergeblevenen,, het genadeloos herstel van de oude
methoden, van geestelijke knechting.
.Wij kunnen óns voorstellen, dat velen een herdenking alleen maar op
haar plaats achten, wanneer ze geschiedt in een sfeer van rouw. Dat de
regering te Boedapest dit ook beseft, bewijst haar verbod om vandaag
enig teken van rouw te dragen. Bij gemis van elk spoor van vreugde wil
zij toch gespaard blijven voor duidelijke blijken van verdriet. Doch dit
verbod op zichzelf kan gelden als bewijs, dat er van de tevolutié wat
mèer is blijven hangen dan enkel een trieste herinnering. Wat vrezen
Jasos Kadar en de zijnen? Fen nieuwe opstand? Zij weten zeer wel, dat
thans de Russische troepen veel paraier zijn dan vorig jaar, toen de ge
beurtenissen hen verrasten. Veel meer dan voor geweld zijn de Hongaarse
machthebbers bevreesd voor de geest der vrijheid, die het gebouw, dat zij
moeizaam weer zo'n beetje hebben opgericht, in zijn grondvesten onder
mijnt. Zij zijn als alle geweldheersers. die de historie heeft gekend: wan
trouwig, schrikachtig, ongerust en in feite zeer eenzaam, omdat er zo wei-
nigen zijn die bet met hen houden en die van hen houden.
VEEL sneller dan in vroegere tijdperken draait thans het rad der
historie; maar het draait sommigen nog niet snel genoeg. Zij rien
de mislukking van Hongarije anno 1956 en rij weten iets van de
kracht van het rode leger; wat wonder, dat zij moedeloos vragen
hoe He bevrijding van de geknechte volken dan ooit tot stand kan komen.
Het is deze stemming, die de Hongaarse regering en de andere regeringen
achter het ijzeren gordijn met alle kracht trachten te bevorderen. Begin
«r niét aan, het helpt toch niets3 Wij rijn sterker dah u! Leg u neer bij
wat wij deen, als u de vrede wilt.
Dan is de stemming wd verklaarbaar van hen, die vinden dat, och ja,
«ie Russische machthebbers en hun handlangers in de satellietlanden mis
schien niet uitmunten door braafheid, maar dat wij in het Westen ons
nok maar niet al te ostentatief op de borst moeten slaan. Leven en laten
Je verf*. Iaat ons de vrede verwerven, door dit te erkennen, en mitsdien de
bevrijdings-aspiraties, gegrondvest als die rijn op de waanidee der morele
superioriteit, prijsgeven. Praten, onderbandelen, coëxistentie, en ook het
goede it» de ander zien. Wie zijn wij in het Westen, dat wij ons vermeten,
de beteren te wezen?
Het is een bekend relaas.- en met zorg voorgedragen kan het zelfs iet
«f wat evangelisch klinken. Wij verwerpen het niettemin uit de grond van
ons bart. Het zal ons hopelijk, boe oud wij ook worden, nooit overkomen
dat wij enige vrijheidsstrijd bagatelliseren of relativeren en aldus dege-
nen die rich geven voor dat. wat de mensen in het Westen rich moeizaam
hebben verworven, in de rug aanvallen. De demagogische kreet, dat wij t
dan blijkbaar de oorlog willen met alle vreselijke gevolgen, horen wij aJ
opklinken. Het is niet meer dan een kreet. Wil men weten, wie verlangen
naar eeir oorlog? Het ts droevig: maar het zijn vooral de slachtoffers van
totalitaire- regerir"*»m, die al het andere heter achten dan de knechting, j
waaronder rij gebukt gaan. Dat is geen fantasie. Ieder, die met mensen i
achter het ijzeren gordijn in vertrouwelijk contact komt. kent de stereo- J
tiepe vraag: Wanneer slaan jullie er eindelijk op los?
NATUURLIJK propageren Wij de oorlog niet. maar wij verwer-'
pen ook de al te lichtvaardige vrede. Een jaar geleden is het, J
dat de Hongaren te hoop liepen, en rij hebben wel meer gedaan
dan strijden en ondergaan. Zij hebben de wereld het benij< ge-
leverd, dat in de communistische landen niet uit naam van raaar tegen J
de volken wordt geregeerd. De opstand is onderdrukt, maar de mythe'
ligt er niet minder r»m aan scherven. De uilwerking is ontzaglijk geweest
men kan zeggen, dat de Hongaarse gebuurten»s«en het einde hebben be-
tekend van alle communistische kan>en in de Westelijke landen, en daar i
boven «it een grote bijdrage hebben geleverd tot de ondermijning van
het communistische 'systeem in Ivf algemeen; 1
"Van i« voor niemand enig hei] meet te verwachten. Maar wel ts
iets te verwachten vat» een krachtig en voortdurend uitdragen van de geest
der vrijheid over alle. grenzen. Geen vrede en geen verdrag is aanvaard-1
baar, die enig obstakel in de weg leggen aan het recht, de boodschap der
democratie alom ter wereld te doen horen. Het zaad, dat in Boedapest en
in andere Hongaarse steden is gezaaid, zal met hulp van deze boodschap i
zonder twyfel opschieten ten eenmaal maken, dat de instrumenten der
dictatuur breken in de handen van die ze hanteren.
niet tot de uitblinkers. Selectie zou zwak staat, onder toezicht wordt gc-
een brevet van vertrouwen zijn, dat houden.
op de overgesiagenen meteen het
stempel van wantrouwen zou schij
nen tc drukken.
En vertrouwen*is de eerste factor,
die in de jeugdgevangenis geldt.
Ais men de ^eudige gevangene ver
trouwen geeft zal hij. het :o6k terug
geven.. En -hij zal verantwoordelijk-
Jeugdgevangenis Zutphen. een
laatste kans. Wordt die kans gegre
pen? Komen uit die gevangenis
vaklieden te voorschijn, die voor
goed hebben geleerd, dat de misdaad
niet loont? .Het is natuurlijk heel
moeilijk'om daar een definitief ant
woord op te geven. Tenslotte is con-
De
heidsgevóel krijgen.- Dat is" de theo- trole hierop na de proeftijd-niet mo-
gelijk. Maar het is wel een feit. dat
het aantal gevallen van recidive,-het
terugvallen' naar het misdrijf tij
dens die driejarige proeftijd bij de
oud-gedetineerden van Zutphen pro-
centsgewijs zeer laag ligt. In .1952
bleek, dat 86 procent van de jongens,
voor wie toen de proeftijd was ver
streken, zich in die drie jaar hebben
„Gedenk aan mi?, o Heer, gedenk aan mij." rie. die jn de 'praktijk' in Zutphen
Tweestemmig zingen ze een chrhteliik tied. Een m??r l™4? beschaamd,
j9 J Verantwoordelijkheidsgevoel.
huisorgel hijgt de zware melodie mee. Tunnttg eenling krLri het voor de gehele
jongemannen zingenOp de ganqen slaan htm meen.-chap. voor de uitstekende ou-
stemmen stuk tegen het vijandige ijzer ven de inw«k™<g hü
lange overlopenvan de trappen, tegen de hermetische deuren daar aflevert. Voor de vrijeactivi-
van de cellen. Over de gang gaat een bewaker. Zijn sleutels tonnen handhaven, tn hit algemeen
rinkelen. Hinkelende sleutels, dat is het ergste geluid in een maatschappij leen: kennen. Voor de is de recidive ongeveer zestig pro-
gevangenis.' Nu helemaal, want het lijkt of ze een spotliedje inrichting van zijn cel. waar.htj ie- cent
r\ y_r„is. c«r dere avond en nacht weer de een- Ook de „conjunctuur .waarin, ons
dingen, dnars tegen dat „O, Heer, gedenk aan mij in. Sleutels, zaamheid, maar ook de rust vindt. land leeft, geeft zijn stempel op de
waarmee iedereen weggesloten kan worden. Ook die twintig En js dat vertrouwen en verant- misdaad.' Een zeer negatief stempel.
zingende jongens in de Bijzondere Strajgevangenis voor Jonge
lieden, de jeugdgevangenis" in Zutphen.
Ze repeteren met zichtbare toewij- ben het hard. Ondanks de vele om- -. -
ding. Hun koor zal gaan zingen in standigheden, die privileges lijken, altijd open vinden-en hun maaltij- ogenblik biedt. Het rijn de wankel-
een. kerkdienst in het dorp. Ze zin- Zij komen veel buiten, hebben uit de den gebruiken, op een gemeenschap- sten onder de-wankelen,
gen, omdat ze goede stemmen heb- verte contact met de vrije wereld, pelijk zaaltje. Nog door een: ander feit Is de be-
ben en gelovig zijn. Een vrijwillig doen mee aan sporteveraenten. Ze Het rijn vrij zware straffen, die in volking van de jeugdgevangenis zeer
koor van gevangenen. Hun lied lijkt zingen gezangen in de protestantse Zutphen worden uitgezeten. Een jaar moeilijk. Omdat het in tegenstelling
een smeekbede om een laatste kans. kerkdienst Ze gaan naar een eigen gevangenisstraf zonder aftrek is het tot voor de oorlog ni^j; da eerste.
Het is hun laatste kans. Niet dat werkgever, helemaal vrij. wanneer minimum. Dat wil zeggen, dat de maar de laatste kans is. die geboden
zingen, maar die jeugdgevangenis, zij bet vertrouwen hebben gewon- kortst gestraften altijd nog een wordt. Voor het grootste deel rijn het
Laatste kans voor de losgeslagen pen, dat hen geschikt maakt voor de maand of acht in deze gemeenschap recidivisten, die door de geheel an-
jongeman, die weer heeft gefaald, „open afdeling" van de gevangenis, leven en de langer gestraften onge- dere instelling van de rechtspraak na
Voor de zoveelste keer. Laatste kans, het „Werkseveid". de laatste etappe veer veertien maanden. Tussen het de oorlog hun eerste kans ni®t in "de
dat hem hier de weg wordt afge- op de weg naar de vrijheid. Het zijn uitbrengen van het eerste voorlich- jeugdgevangenis kregen maar in
sneden, die leiden moet naar het le- omstandigheden, waar iedere ge- tïngsrapport tijdens de voorlopige voorwaardelijke vonnissen, doch in
ven van de beroepsmisdadiger. Hier vangene naar zou snakken. Maar hechtenis en de afloop van de drie- de vrije maatschappij niet reclassa-
kan hij een vak leren, dat hem een steeds komt na die vrijheid weer de jarige proeftijd na de voorwaarde- bel bleken.
plaats in de maatschappij kan ge- teruggang naar het onvrije, steeds lïjke invryheidsstelling liggen dus Nu worden ze getraind op de vrij-
ven, een plaats die hü daarvoor niet weer is de eerste stap naar buiten gemiddeld ongeveer vier jaar. Vier heid. die ze niet aankonden. Getraind
gevorderd dan zijn er kansen ge
schapen, die kunnen leiden naar de
open afdeling Werkseveid of naar de
bovenste gaanderij in de gevangenis,
waarvan de bewoners hun'celdeur
Wam de misdadiger van vandaag is
altijd een zeer moeilijk „geval", ie
mand, die rich geen enkele'van de
talloze kansen heeft weten te ver-
•erven, die de maatschappij op het
kon of wilde veroveren.
De jeugdgevangenis is een V.I.-
gestieht bij uitstek. V.L, voorwaar
delijke in vrijheidsstelling. Het klinkt
paradoxaal, maar hier v»orden jonge
mensen gevangen gehouden om ze
op de vrijheid voor te bereiden. Het
gehele regime in dit gesticht is erop
gericht om de gedetineerden binnen
de mogelijkheden, die er liggen
want een gevangenis blijft een ge
vangenis naar een normale maat
schappij terug te voeren.
De gevangenen zijn over het al
gemeen jongens 20 tussen de 18 en
23 jaar. die nooit hun draai hebben
gevonden. Ze maakten kennis met de
onderwereld en opvoedingsgestich
ten. En roe* de rechtbank, die hen
tenslotte naar Zutphen stuurde, waar
zij een vakschoolopleiding krijgen,
precies zoals zij die in de vrije
maatschappij hadden kunnen heb
ben. Dezelfde scholing als van de
Rjikswerkplaatsen. Hetzelfde diplo
ma van de Rykswerkplaatsen, wan
neer zij na vijf tot acht maanden
voldoende vakkennis bezitten.
Vakkenuis als metselaar. lasser,
timmerman, monteur. Ze kunnen zelf
hun keuze bepalen. Ze ondergaan een
test. psychotechnisch, psychologisch,
lichamelijk, die moet uitmaken, of
zij inderdaad geschikt zijn voor het
vak, dat zij kiezen. Er wordt ge
praat, wanneer het tegendeel blijkt
En meestal vindt men dan een mid-
ook weer de eerste stap naar de cel. jaar. waarin een jongeman, die zeer op de vrijheid van morgen. Maar
vannacht gaat de celdeur achter hen
op slot. Door het ijzeren trappenhuis
rinkelen de sleutels van de" cipier.
Door het ijzeren trappenhuis klin
ken de stemmen uit het koor:
„O, Heer. gedenk aan mij." De
laatste kans: Zutphen.
Oralis dierfiguurtjes bij
ZA AN HAGEL I
Vr.iag inlichtingen bij
Uw winkelier voor het
verkrijgen van 10 plastic
dierfigyurtjes in ivoor- en
transparante kleuren. Uw
kinderen zijn er de hele
dag zoet mee.
150 gTam
68 cent
de lekkerste chocoladekorrel*
van échte chocola
NEW YORK De omzetten op de
effectenbeurs teNew York waren
dinsdag het grootst sedert 27 sep
tember 1855. op welke dag presi
dent Eisenhower begon t« herstellen
van zijn hartaanval. Er werden, dins,
dag 5.090.000 aandelen verhandeld,
vergeleken met 5.300.000 op 27 sep
tember 1953.
De markt sloot verdeeld na een.
beursdag. waarop koersdalingen en
stijgingen, elkaar herhaaldelijk had
den afgewisseld.
Het leren van een valt kan voor de
jeusdlge delinquenten uit de Zutphen-
s« gevangen!* de laatste kans op een
„normaal" leven rijn
Het regime in Zutphen kan dan
- 5H ïTV!jr~ ook geen naam dragen van ..slap" of
denweg naa. pen \ak in dezelfde „streng". Het is niet alleer. „humaan"'.
Het kan keihard zijn,, harder dan
sfeer.
Toch berust de reclassering in de
Zutphense jeugdgevangenis niet uit
buitend op een arbeidstherapie. Vak-
bekwaamheid maakt nog geen ev-en-
w uiuucri f LTr n:<*rvtii vttii «iit ql a
™'™lï ISSuES? iJLS? Ï5? JÊT definitief nMidiCen zullen worden.
-elk ander gesticht ook, omdat
deze gemeenschap veel kwetsbaar
der is- Omdat men hier ..mensen"
probeert te maken van wat anders
vormde aiektriscfa lasser kan zijn
kennis in de maatschappij misschien
uitsluitend toepassen voor bet vak
kundig openbranden van een brand
kast. Daarom is de gehele „behan
deling" niet alleen in de opleiding,
maar ook in alle andere facetten ge
richt op een positieve kennismaking
met de maatschappij.
De gevangenen van Zutnhen heb-
Zutphen kent geen selectie voor
welke activiteit ook. Iedereen krijgt
er gelijke kans. Voor het zangkoor
tje, ook al heeft hij geen mooie stem.
En voor de relatieve vrijheid van
het Werkseveid aan het einde van
zijn opleiding, ook, al behoort hij
O
GUATEMALA De regering van 4
Guatemala heeft de staat van beleg
j afgekondigd voor de duur van 30
4>1>11 A iC,lüUU C.JOCH- ^acen- Zondag zün er in Guatemala I
howë;' SjTin "rkitzinten sthood.n. waarbij de i
d, Imminde -n-rlbn in verschridbne ïan hrl hooss-rrclmhof.
delöl van het land het woord zal 1 'Usu<-| Pasarelli. die zr.leund werd
voeren om het vertrouwen van de j door een anti-communistische eoali-
Amerikanen in de wtterschappriljke "n rirr pavttjon, tot prr.idrnt
Verdediging van het volk en in de werd uitgeroepen,
binnenlandse economische programs
versterken. Aanhangers van. generaal Miguel
Hij kondigde dit aan op een diner.Idigoras Fuentes. die in de mening
dat te New York werd g~zeven. De verkeerden, dat hun kandidaat de
president bond zijn landgenoten op overwinning had behaald, hielden
het hart, „elke ziekelijk pessimisme een bijeenkomst. waarop_ zij protes
ten aanzien van het vermogen van teerden tegen de verkiezing van Pa.
het stelsel van particulier initiatief j sarelli, d;è volgens hen op frsudu-
praktische tuinbouw bestreden. - Of
we ons nu bekocht voelen door die
tv-reportage? Ach nee. het was toch
wel heel interessant. Alleen zal Pe
ter van Campen er, als "n dergelijk
geval rich nog eens voordoet, goed
aan doen er óók een deskundige bij
te halen. Want met alle respect voor
de zakelijke en culinaire talenten.
onrtesJcundiff als 1 Nicolaas Kroese tuinbouw-
u?ij. rich ver- specialist of bioloog zal hij zich niet
hevad i»i de grote j durven.noemen.-
n taekomxt'Kofje- /"Li ISTERAVOND is de pianist
A/jnnoiiAn linnff Tijk heden die des George van Henesse in bet
/\ueiiauer Ht/VJXL heren Kroese's plastic-vultures leken AVKO-programma begonnen met a*B
'te bieden. Wy droomden nl rnrt op- serie iznprovisatie-uitzendinkjes. Een
JLTEBf v zich ook zo verbaasd.
J over die kolossale prote bldren
z^aw linde en goudenregen, in de kas
sen van Nicolaas Kroese. icoarin de
televisie ons maondaporona 'n kijkje
gundeMisschien hebt u. op het ge-
bied iNiji tuin-
btmir en planten-
fysiologie even
in. de V.S. om het hoge peil van
werkgelegenheid, produktie en in
komen te handhaven, te laten aren'
leuze wijze gekozen is. Zij eisten,
dat de gehouden verkiezingen ongel
dig zouden worden verklaard.
1 heffing van het u-ereldmedscltckort
En au komen daar in Wapeningen
die knappe wetenschapsmensen ttrtn
het A.N-P. venetien dat. al dat moois
helemaal zo bijzonder niet is.
Bij het Instituut voor Tuinbouw-
techniek van onze Landbouwhogc-
BO.VN. Adenauer is gfstereiij- 5Chool wordt allang met .plastic^'ge-
door de Bondsdag opnieuw gekozen experimenteerd, heeft ir. G. H. Ger-
al» kUMltot. maar al» terolï van miD meegrdevlci. Van veonieren is
dr «tmstelltatfo tmtcn «n-Mt sprake geweest: Hoe in Wei-,
dansers, heeft hy niet onm.ddrIIijk mond die verbluffende resultaten
een kabinet kunnen vormen. 1 dan wél bereikt konden worden?
Als gevolg van de "tegenstelling i Da's heel eenvoudig. Ze werden ver
over de verdeling van de portefeuil- kregen aan afgesneden takken of
les en speciaal over de toekomst van j getopte bomen. Elke tuinder kent
de vroegere minister van Financiën.het verschijnsel van de snelle groei
Schaffer. moest Adenauer de be- i van het waterlot en de plantvergro-
kendxnaking van zijn regering uit- ting, In het vrije veld zouden de re-
stellen van vandaag tot volgende «uitaten nog opzienbarender geweest
week dinsdag- moeten zijn. Want plastic laat wel-
Schaffer heeft op voorstel van ïswaar meer ultra-violet licht door
Adenauer om hem tot vice-kanselier dan. glas, maar de hoeveelheid is al-
te benoemen, geantwoord met te- tijd nog kleiner dan in de buiten-
genvoorstellen. lucht.
Verder wordt vernomen, dat Lud- j Eh", ir. E. W, B. v. d. Muyzenberg,
wig Erhard ontevreden zou zijn, dat i directeur van het Instituut voor
leuk idee. dat door veel muzieklief
hebber» gewaardeerd zal worden.
Vooral omdat Van Renesse 't op zo"n
prettige manier realiseert.. Hij ver
telt heel ongedwongen, met 'n stem
die we ..introvert" zouden willen
normen, en speelt heel makkelijk.
Echt 'n programma om na 'n drukke
dag rustig in 'n luie stoel van te ge-
nieten. En je kunt er nog iets van
meenemen ook.
INT programma van Hilversum II
kunt u vanavond luisteren naar
Verdi's opera .Attila". die onder lei-
I ding van Carlo Maria Giulini wordt
uitgevoerd door koor. solisten en or-
kest van de Italiaanse radio <afd.
Milaan n Na deze opera-uitzending,
1 die van 8.15 tot 9.50 duurt,Tsje-
chow's eenakter ..Een zwanenzang",
in de regie van S. de Vries Jr.. ge
speeld door Ko van Dijk en. Pierre
Myin. Over de andere zender
i om 8.20 uur een vraaggesprek met
dr. Anthony van Hoboken, die on-
langs rijn Haydn-catalogus voltooide,
daarna worden werken van Haydn
wij_
4 hij niet naast zijn portefeuille van 1 Landbouwtechniek, heeft de opvat- uitgevoerd door het Londen* Barok
'Economische Zaken ook niet het I ting dat de ervaringen in Warmond Ensemble onder leiding van Karl
J •»ce-ka"«'>»L»öt-Lw- Vriigt. i betekenis zouden hebben voor de Haas.
Advertentie I M.j
IK LCOPGÊHOOn VAftDt BArtrt WEG
nitMAno
Ito junm>,
ENm non noon MttRTtRUG
VtRPCNKT
Honfctnö'
18 Holt zag er miserabel uit. In zijn
dertig dienstjaren had hij tweemaal 't
Edward was verrast toen hij zijn onderzoek in een moordzaak geleid,
bezoekers herkende. „Nee maar. in- maar beide keren waren het bet rek-
pecteur, wat komt u hier doen?" kelijk gewone, duidelijke gevallen
„Hebt u haar alleen die keer ge
schreven of later nog eens."
„Alleen die keer. Het is inder
daad deze brief; of wat er van over
is."
„Waarom hebt U die plattegrond
getekend?"
.Dat heb ik niet gedaan." Edward
was plotseling zeer gespannen. „TT
veronderstelt waarschijnlijk, dat ik
baar in die brief heb verzocht mij
te ontmoeten en dat ik die schets
maakte om haar de plaats duideiyk
te maken."
„Vader!" riep Quentin. „Wat klets
je toch!"
Edward schudde rijn hoofd. „Je
weet niet half. Quentin, hoe enorm
ik hierbij betrokken ben. Ziet
-•"» .ij.* ,1 vi uu.uniin.^
kleurde en voegde eraan toe: geweest en nooit had hij er een rech- inspecteur, het :s omgekeerd. Ik zou
1.1. -i.*» J juffrouw Fairhe inderdaad ontmoe
ten, maar zij stelde de plaats vast en
ik denk dat ze die plattegrond voor
zichzelf heef; gemaakt."
„Toch geen officiéél bezoek, hoop ik? ter voor hoeven ondervragen, die hij
Ik ben niet al te best in orde, ziet u."* al zo lang kende en respecteerde.
„Dat begrijp ik, meneer." Holt „Het zit zo. meneer Latimer," zei
kuchte verlegen „Het is allemaal hij tegen Edward. „We hebben iets
hoogst onaangenaam. Ik heb erg met
u meegeleefd toen ik het hoorde.
Eh. dit is sergeant Farrow."
Edward knikte. ,,We hebben el
kaar wei eens op de rechtbank ont
moet. Wilt u niet gaan zitten?"
7.e namen plaats, niet op hun ge-
de tas van het meisje gevonden
waar vve niet goed raad mee wisten.
Vandaar dat we besloten er met u
>ver te praten."
Hij haalde een slordig afgescheurd
stuk papier uit zijn portefeuille. Ed-
ird nam het aan en Quentin keek
SiM. Rob traarecnowi 5»ml«iSaik dit hij' dit aa*C vértèlL dat «U ttöjil wit Jüwc.rt, <.*tl hiJi» i.tri ha»r rfiao. Juwelen, zegt deze. zt|n vvenK-
viMersvaartuig niet vertrouwt en ook de overige heeft meegenomen. Lucia ..Iaat hHar enkele brauwen fronsend. en ik dacht, dat Mario
casten worden ingelicht. Sandeman haalt zijn J sieraden tien. Ja. het Is misschien niet 20 ver- Tarda het financieel zo slecht had. Nou be-
schouders «>p: zeeroveriris iets van vroeger' eeti- standig om ze mee te nemen, maar nu er mis- grijp ik er mets meer van. Maar maak je toch
wen en hij gelooft met in die romantische ver- 1 schien gevaar dreigt, kan zij ze toch beter goed geen zorgen over die tonijnen visser, kindje. Ik
halen. Maar2»jn vrouw. Doris, vindt het toch wel I opbergen.Doris vertelt een en ander direct j geloof tenminste niet in die xeeroversverhalen."
t*a beetje eng. En rij schrikt, wanneer Lucia t
mak en een beetje schutterig. Toen mee over zijn schouder. Het was het
begon Holt: „Het spijt me dat ik u bovenstuk van een vel schrijfpapier
Lastig moet vallen op zondag, maar van Edward, waar zijn adres en te-
het kon niet anders. Het gaat over lefoonnummer op afgedrukt stonden,
die jonge vrouw, die bij u in de Daaronder was een ruwe schets gete-
treln zat," kend van de omgeving van Cowfleet,
..Ja?" Edward was onmiddellijk gc- met de plaatsnamen in blokletters
mteresseerd.
..Ze is vermoord."
Even bleef bel doodstil in de ka-
ver. ..Grote God." zei Quentin to-u
.*n Trudie hijgde hoorbaar.
Edward staarde ongelovig naar
iv inspecteur. „Hoe?" vroeg hij.
..Ze is gewurgd, meneer."
„Waar?"
weer
Quentin keek zijn vader bijna
angstig aan, „Je zou haar ontmoe
ten
„Ik bèn er heen geweest." zei Ed
ward.
Het bleef ijzig stil. Toen zei Holt
langzaam: „Tk wil heel graag achter
de waarheid komen, meneer Latimer,"
maar zoals de zaken nu staan, moet
ik u er toch op attent maken, dat u
niet hoeft te antwoorden op
..Dat is in orde, inspecteur, ik ken
de regels, Maar ik heb absoluut niets
te verbergen."
..Vader, luister naar me." Quon-
tin's «tem was smekend. „Zog alsje
blieft niets meer. Nu niet. Toe, laat
je èvo keer door me raden."
„Het heeft geen zin, Quentin. Het
is mijn plicht de inspecteur alles te
vertellen wat ik weet en dat ben ik
van plan ook. Je hebt me veel te
lang het zwijgen opgelegd. Laat me
verder zlsjebl.eft mijn eigen rechter
zijn."
Bleek maar vastbesloten wendde
h»j zicht tot Holt..
„Ik zal u zeggen wat er gebeurd is.
aangegeven. De brief, die daar
onder gestaan moest hebben,
weggescheurd op drie woorden na:
Waarde juffrouw Fajrlie," geschre
ven in Edward's handschrift.
..Je hebt haar geschreven, vader."
Quentin's stem was razend. ..En je
hebt me er niets van verteld."
Nu xva? het Edward's beurt om mi-
Niet ver hier vandaan. D kent het serabe] te kijken. „ïk had de brief al
Virp Cowfleet 'och wei? Daar vlak verstuurd. Quentin, toen we dat ge-
Oij in het moeras. Er staat, zoals u snrek hadden en jij er zo tegen bleek
weet. een oude schuur, vlakbij die te zij ft. dat ik contact met haav zocht.
kreek daar. Een paar honclerd meter Het leek met toen niet erg verstan- -- - -
verder is het meisje gevonden. Er dig erover te praten. Het zoti je boos inspecteur. Vorige week vrijdag
was gisteren een roeiwedstrijd op de gemaakt hebben en er was toch niets ^n^brtef yan Helen Fairhe.
rivier en een van de deelnemers ont
dekte het lichaam."
„Juist.' zei Edward langzaam.
..Hebt u er enig idee van wanneer ze
vermoord is?"
„Twee of drie dagen geleden."
..Weet de politie wie het gedaan
hè-ftr*
..Nee meneer, nog niet."
Edward leunde achterover in zijn
stoel. „Een onbegrijpelijke historie."
„Waarom komt u dot speciaal aan
ons vertellen, inspecteur?" vroeg
Quentin,
meer aan te veranderen." z* schreef, dat ze roe moest spreken
Quentin zuchtte. „Wat Leb je haar °ver iets heei belangrijks, dat er om
geschreven?" mand bij mochf zijn cn dat ze alleen
„Dat miïn leven geruïneerd was als diezelfde dag nog niet bezet was,
ze bij haar beschuldigingen bleef en uur de plaats gaf ze ook aan.
dat ik een beroep op haar deed om Het moest o™ twee uur gebeuren en
de waarheid te zeggen. Dat was al- zouden elkaar dan ontmeden op
Jes." v»iri afgeiegpn plaats'm de bmirt van
„Wanneer hebt u die brief gesehre- fowfleet. had een plattegrond op
ven. meneer Latimer?" vroeg Hnlt. haar brief getekend, ongeveer net zo
„Zoals u ziet, is de datum eraf ge- *,s deze En we zouden ons gesnrek
scheurd." hebben naast de oude schuur waar
„Gisteren een week geleden, in- u het zojuist over had..."
specteur. Voor de middagUchUng." CWorüt vervolgd)
