CRISIS IN STRAATSBURG
Herstelde samenwerking
t
BELANGRIJK STUK
VERNIEUWING
DE APARTE WERELD DER VEROORDEELDEN
Be baas
OORDEND
OERAS
Observatiekliniek:
Beruchte gangster
in New York
neergeschoten
SPRIETJE SPARKS *•*- -door' FRANK GODWIN,
AVONTUREN
VAN -
- kAPITEIN
door Andrew Garve
Zaterdag 26 oktober 1957
MJNISTI'K Li;.\S tva> uifl in hlfadGhurg vcrsrhcnen voor rle ver-
ilrrligiiij: van z»j» eigen rapport. Mij had in zij» eigen land wat
ander- le doen. Than- hebben de Nederlandse Tweede Kamer
leden, die deel uitmaken van het Straatshurgse parlement, hem
-gesommeerd, nu maar e*-n> te vertellen. Itoe dat kwam. Zij zijn ontstemd,
r.n trouwen* /ii niet alleen. Il«»c kati de adviserende vergadering van de
Baad van Europa zinvol werk doen /.onder tegenspeler? Inderdaad, een
parlement heeft alleen betekenis in een spanningsverhouding tot een ol
andere vorm van uitvoerende macht.
Het i» niettemin de vraag of minister I.uns ecg verontrust is door de
'actie van de Kamerleden. Hij had wat anders te doen; en een minister
nwet al gauw geneigd zijn om le denken, dat hij wat beters heeft te doen,
dan in Straatsburg deelnemen aan ..academische" discussies. Het mo
gelijk, in het Straatburgse van alles ie bpsprckei». en het is mogelijk,
•besluiten te nemen; alleen, deze laatste binden niemand. Men zon er
hoogstens voor de leden van het ministercomité een zekere morele plicht
Uit kunnen afleiden.
VandaaT dat de neiging. Straatsburg niet helemaal ernstig te nemen,
klaarblijkelijk toeneemt- In de jongste zitting van de adviserende ver
gadering was dan ook veel onlust te bespeuren. Men praat wel en doet
vel rijn best, maar het sprclt zich alles -af in een hinderlijk luchtledig.
Het is geen prettige idee, dat de redevoeringen en handelingen eigenlijk
nergens een echo vinden. Zoveel ijver voor niets, zoveel werk voor niets.
En wanneer de procedure de aanwezigheid van een of meer ministers
vordert, komen die niet eens.
ZOALS wij het zien, wordt de Raad van Europa gehandicapt door
het feit. dat hij >e ver vooruitloopt op de grootscheepse vorm van
Europese integratie, waarvan men na de oorlog droomde. De ver
schillende landen hebben toentertijd een tegemoetkoming gedaan
san de alom aanwezige wens tot versterkte samenwerking, maar /.ij hebben
zich. bij gebrek aan een duidelijke conceptie, angstvallig gehoed voor het
sfstflan van ook maar een spoor van souverciniteit. De vrijblijvendheid
maakte een deelneming op grote schaal mogelijk: ook van Engeland en
ook van de Scandinavische landen. Maar zij was tevens de grondslag van
de latere klachten.
Want de noodzaak tot Europese samenwerking heeft zich sindsdien
niet via Straatsburg in daden omgezet. De integratie is bezig, zich over
een aanmerkelijk smaller front te voltrekken. De vorm van deze samen-
smelting j's niet de politieke of parlementaire, maar de orcauisohe. Uit
gangspunt is, dat men een of meer onderwerpen gemeenschappelijk aan
pakt: kolen en staal, de atoomenergie, de markt voor de wederzijdse
prodnkten; en daar worden dan de organen voor in het leven geroepen,
de parlementaire uiet uitgesloten.
In klein-Europa werken zes landen samen, te Straatsburg zijn zeven
tien landen vertegenwoordigd. Wanneer op enig ver tijdstip deze zeven
tien lauden doen, wat de zes nu beogen le verrichten, dan zou er in
Straatsburg een parlement kunnen vergaderen, waar de ministers on
mogelijk verstek konden doen gasn. Voor het ogenblik cn vermoedelijk
nog wel gedurende lange lijd zal Straatsburg weinig anders kunnen zijn
dan een gelegenheid voor het uitwisselen van meningen cn een kweek
plaats van ideeën. Ondertussen kan men vooral do ministers van «Ie zes
niet al te kwalijk nemen, wanneer hun belangstelling meer uitgaat naar
en hun tijd meer dient voor de problemen van de werkelijke integratie.
DE halve breuk tussen de V.S. en Croot-Brittanmc als gevolg van
de Suez-kwestie is thans geheeld. Eisenhower, die indertijd door
rijn vertoornd terugwijzen van elke poging tot toenadering van
Anthony Eden. zo'n groot aandeel heeft gehad in de val van de
Britse premier, heeft nu Harold MacMillan. in de Suez-dagen helemaal
geen tegenstander van Eden. met veel vreugde en vertoon van vriend
schap ingehaald.
Aan tc nemen valt. dat beide regeringsleiders een vorm van gemeen
schappelijke politiek voor het Midden-Oosten zullen vinden, die minder
dan gedurende liet laatste halve jaar uitgaat van de opvatting, dat de
Britten in dc Arabische wereld hebben afgedaan. Op dit punt zal men
misschien niet alles wat ts afgesproken ui-"1'* hekend maken.
Minder geheimzinnigheid .wordt..al aan de ,dag gelegd omtrent de sa
men werking.op hetstuk van de atoomwapens ën ballistische projectielen.
De Russische uitdaging ft'éeft een antwotfrd nodig; vooral in Amerika, waar
de Russische prestaties van de laatste tijd nogal wat verrassing en verwar
ring hadden veroorzaakt. Het feit, dat .Britten en Amerikanen-mi hun ken
nis'en resultaten in cén pot gaan doen, moet men inderdaad niét gering
achten.
Overigens zal dit besluit pas Ir werking kunnen treden, nadat het
Amerikaanse Gongres dé MacMahon-wet van 1946, welke samenwerking
van deze aard verbiedt, heeft gewijzigd. Zonder, verzet zal dat niet gaan.-
maar de noodzaak dringt le zeer, dan dat de tegenstanders veel kans op
succes zouden hebben. Het AA'esten heeft reden tot voldoening over het
te Washington bereikte resultaat. Nog altijd is een hechte samenwerking
van de Angelsaksische landen de beste waarborg tegen Russische machts
begeerte.
Het is 1 nog niet no.heel lang geleden, dat een
ambtenaar van het Openbare Ministerie een
advocaat-generaal bij een gerechtshof nota bene)
in eeiï requisitoir fel uitviel tegen het feit,
dót over de verdachte een psychiatrisch rapport
iüos uitgebracht. „De psychiater gaat tegenwoordig op de rech
tersstaat zitten/' zo ageerde de advocaat-generaal en hij advi
seerde het Hof-met klem om dat rapport terzijde te leggen! Het
was een bewering, die niet alleen kortzichtig en eigenwijs was,
maar in zi/n feitelijkheid vólkomen onjuist. Geen rechter zal
zich door welk rapport ook de onafhankelijkheid in zijn eind
oordeel laten ontnemen, tenzij hij incompetent is en zich niet
de moeite getroost zelf een inzicht' te krijgen in de verdachte.
NEW YORK. Albert Anastasia,
53, een der beruchtste gangsters ran
New York, is gisteren in de kap
salon van het hotel Sheraton door
gemaskerde mannen neergeschoten.
Anastasia was één der moordenaars,
die werkten vroor „Murder incorpo
rated". een gangsterorganisatfe. die
ln opdracht moorden verrichtte.
Anastasia was bij tenminste
moorden betrokken. Voor vijf i
3!
deze moorden stond hij terecht, maar
hij werd steeds vrijgesproken. Ir»
1921 werd hij ter dood veroordeeld
maar hij kon door machinaties van
zijn gangsterbende een nieuw proces
aanhangig maken waarbij fcy werd
vrijgesproken.
Men vermoedt dat de moordenaars
tot een concurrerende bende beho
ren.
BEIROET In Cairo zal 1 no
vember een Russische wetenschap
pelijk tentoonstelling geopend wor
den. aldus is in Beiroet Vernomen.
Op deze tentoonstelling zouden mo
dellen te zien zijn van de ..Spoet
nik" en internplanetaire raketten.
Verder wordt midden-november c^n
Russisch circus in Egypte verwacht.
Het is een gelukkige omstandig
heid, dat deze edelgrootachtbare heer
advocaat-generaal met zyn mening
in de moderne rechtspraak praktisch
alleen staat en dat men steeds meer
doordrongen raakt van de noodzaak
van een psychiatrisch onderzoek van
del ink wen ten. Dat dit in Nederland
niet op veel grotere, schaal gebeurt
dan nu het geval is, is roeer. eer» ge
brek aan materiële mogelijkheden
dan aan principiële instelling. De
goede wil tot een wending in de
rechtspraak blijkt uit het voortreffe
lijke werk. dat sinds 1949 wordt ver
richt in de Psychiatrische Observatie
kliniek van het Gevangeniswezen in
het .Huis van Bewaring II in Utrecht.
Na de oorlog begon men bij de
rechterlijke macht zelf in te'zien,-dat
het domweg opsluiten van een mis
dadiger in een gevangenis heel vaakr
geen oplossing bood. Men hielp de
delinkwent in het wegstoppen van
zijn problemen, nam hem al zijn ver
antwoordelijkheid af en kweekte dé
kansen op terugval in het misdrijf,
zodra de gevangenisstraf achter de
rug was. Met deze wetenschap werd
na de oorlog de mogelijkheid tot an
dere straffen dan gevangenisstraf
zeer verruimd: een voorwaardelijke
veroordeling, een voorwaardelijke of
onvoorwaardelijke ter beschikking
stelling van de regering.
Voor vonnissen van dergelijke in
houd was echter een diepere kijk in
de geestelijke structuur van de ver
dachte een eerste vereiste. Dus wer
den door de rechtbanken psychiaters
aangezocht om'in voorkomende ge
vallen te beoordelen of de verdachte
een patient was of een crimine©!-
zonder-meer. Het was voor vele van
deze psychiaters geen aantrekkelijk
werk: zij hadden weinig tijd. zij wa
ren niet gespecialiseerd op "dit zeer
speciale soort onderzoek, waren niet
op de hoogte met de instelling van 'n
rechtscollege en zoveel meer. Klini
sche proeven in een psychiatrische
kliniek wai-en praktisch onmogelijk,
onidat de rechtbanken hier - mis
schien niet ten onrechte -v- niet aan
wilden met-tiet oog op "nntsnappings-
gevaar.
De psychiaters zelf hebben met het
Gevangeniswezen, en de rechterlijke
macht de doorstoot gegeven naar
de gedeeltelijke oplossing, die nu m
de Psychiatrische Observatiekliniek
gevonden is. Een kliniek, maar een
mét de: juridische status van Huis
van Bewaring. De capaciteit van de-,
ze inrichting is beperkt, tc beperkt.
Aluar in ieder geval worden daar de
zeer moeiljke gevallen, waarover al
leen na een zeer uitgebreid cn ge
specialiseerd onderzoek een veranfc-:
woord persoonlijkheidsbeeld kan
worden gegeven, behandeld: ver
dachten van' moord, zedenmisdrijven,
zware recidivisten.
De vraag,is dikwijls in discussie,
of niet eigenlijk iedere misdadiger
een geestelijke afwijking heeft, die
niet genezen kan worden met ge
vangenisstraf. Voor negentig procent
is dit misschien waar. De moorde
naar of de dief, de kleine oplichter
en de zedënmisdadiger moeten er
gens buiten die vlakken vallen, die
ondanks hun vele nuanceringen de
„geestelijk normalen" bijeenhouden.
Maar hierbij moet niet vergeten
genisstrai eén -— voorlopig nog nood
zakelijk kwaad. Mensen, die de.
vrijheid niet aankunnen wordt de
vrijheid ontnomen, recidivisten, aan
.wie dit een paar maal is; overkomen,
worden .als mens gedeformeerd;
Daarom pleit de hedendaagse psy
chiatrie voor open gestichten, waar
in de belangen van de maatschappij
kunnen worden gecombinèerd met
die van de: gevangene. Open gestich
ten, dieechter wel een fictie moe
ten blijven, zolang de-publieke in
stelling tegenover, de gevangene niet
verandert, zolang men niet meer be
grip toont en verontwaardigd blijft,
wanneer hij zal. proberen te ont
snappen;:
In de Psychiatrische Observatie-
woruc.i, dat de criminaliteit zich niet
beperkt ti t de mensen, die door deze
misdrijven met de rechter in aanra
king. komen. De man, die dronken,
achter het stuur gaat zitten, de fa
brikant die door belastingontduiking
het rijk vopr tonnen benadeelt is
even. crimineel als de kleine wanho-
pjgè fietsendief En in feite is hij er
ger, omdat- hij. geen „patiënt" is,
jrnaar een crimineel-pur sang. Crimi-
jnaliteit als deze kan slechts langs een
'wpg worden genezen: de weg naar
de gevangeni-
Voor de anderen blijft de. ge van-
De vakbekwaamheid van Varkenhei-
de's pupillen wordt ©P eigen terrein
dankbaar gebruikt
Witte jassensfeer' van het zieken
huis en van vertrouwen
kliniek werken vier psychiaters,
twee a drie psychologen, maatschap
pelijke werksters en voorlichtings
ambtenaren onder leiding van'prof.
dr.mr, P. A. H. Baan. De sfeer in
hun gesticht is hoewel het een
Huis van Bewaring is heel anders
dan in een 'normaal gevangenis-
gebouw. Al was het alleen maar door
het feit, dat er naast de gewone be
waarders ook verplegers en verpleeg
sters werken- Voor de gedetineerden
is dat wit van de verplegers jas een
bijna vriendelijk symbool naast hc*
sombere zwart-grijs van het bewa
kersuniform. Het regiem in de kli
niek past zich ;hierbij- aan en is aan
merkelijk soepeler dan in elk ander
gesticht.
De gedetineerden worden in de
kliniek ongeveer twee maanden ge-
observeeixi. Regelmatig onderzoek
van psycholoog, psychiater, internist
en maatschapplijk werkster leveren
tenslotte een persoonlijkheidsbeeld,
dat in een rapport aan de berechten
de instantie wordt voorgelegd. Met
de wachttijd van om en bij de drie
maanden, die voor de opname in de
kliniek ligt, duurt het voorarrest van
degene, die voor een onde zoek bij
prof. Baan in aanmerking komt dus
minstens vijf maanden. Naast het
plaatsgebrek is ook deze lange perio
de van voorarrest reden, waarom een
Een ;Cel in ..de observatiekliniek van"
dr. Baan,
gedetineerde, .voor wie- een korte
straf wordt verwacht, moeilijk naar
de observatiekliniek kan worden ge
stuurd. Ï;.-Y :JJ'
De medische faculteit van de rijks
universiteit te Utrecht biedt gelegen
heid om dié onderzoekingen, die niet
in de beperkte outillage van de ob-
servatieklimek kunnen worden ver
richt, in de uhïversiteitekliniek .te
doen geschieden.:
De rapporten aan de rechtbank
zijn. tweeledig. In de eerste plaats
gever» zij de conclusie over dé al of
niet toerekenbaarheid van de onder
zochte. In hoeverre medische ontoe
rekenbaarheid en juridische verant
woordelijkheid samengaan is een
vraag, waar juristen eit psychiaters
nog steeds het exacte antwoord op
zoeken,
Naast de medische conclusie geeft,
het rapport ook een advies, waarin
de psychiater zijn mening geeft over
de meest juiste straf of maatregel.
Vaak luidt zo'n advies ;.ter beschik-1
king stelling van de regering". En
dan zit men in de praktijk -meteen 1
met een grote moeilijkheid. De ter
beschikking stelling eist een „ver-
pleging", maar ontaardt vaak in een i
„opberging", omdat er geen behoor- 1
ijj ke verplegingsgestichten genoeg
zijn. ;J" i
Dan begint dé tweede taak voor
de psychiaters en psychologen.In
hetzelfde Huis van Bewaring is een,
selectieinstituut gevestigd. Iedereen, i
die de maatregel van ter beschik-'
king stelling over zich heeft horen
uitspreken, komt eerst in dit insti-
tuut. Daar wordt uitgemaakt in wel-!
ké inrichting de veroordeelde het'
best kan worden ondergebracht Een
stuk of tien man gaan per week door
deze „zeef heen, waar zij een glo-1
baal onderzoek ondergaan. 1
Vandaar gaan zij naar een van de
rijksasielen voor psychopatben als
Avereest. Scheveningen of Groningen
of naar het katholieke asiel in Heiloo
of de protestantse Rekkense Inrich
tingen- Maar de psychotherapie, die
zij nodig hebben, krijgen ze daar niet,
behalve' in- Groningen. Daarnaast
heeft het Leger des Heils een „be
handelingsinrichting" „Groot Bate
laar" in Lunteren en is er de dr. van
der Hoeve-kliniek in Utrecht, nauw
verbonden aan de Psychiatrische Ob
servatiekliniek.
De vrouwenafdeling van dit Huis
van Bewaring herbergt zowel de pa-
tienten van de P.O.KL als de vrou
wen uit het selectieinstituut. Zij wo
nen in behoorlijke ruime celkaraers
met vier bij elkaar.
Zoals in het hele gebouw zijn "ook
daar wasgelegenheden en toiletten,
een luxe. waarop maar weinig'ge
stichten kunnen bogen Het is een
'dierlijkheid als een van die vele,
dit Huis van Bewaring een geheel
ier aanzien geven als een gewone
gevangenis.
Achter deze uiterlijkheden: werkt
een staf van mensen tegen de men
taliteit van degenen, die iedere mis
dadiger zonder meer naar de gevan
genis willen verwijzen. De mensen
met de witte jas, die ér beslist niet
naai- baken deze te ruilen voor een
rechterstoga. zoals men zelfs in hoge
justitiefuncties nog wel eens blijkt
tc denken.
1 P heï perron, »n het gedrang hij
va de trein, zei een klein, uiige,
teerd mannetje tegen een rijzige ou
de lieer met een jraai gesneden over
jas aan:
„Dag meneer Vermalen".
Zijn slem was vol blijde eerbied.
De ander, uit zyn pednehteti opge
schrikt. kneep de open umt dicht,
keek eens goed en sprak toen. kolo.
nellerig:
„Eli Willems, hè? Jij bent toch
Willems?"
{Iet mannetje knikte.
„Ja meneer Vermalen", zei hij, op
een toon of hij er niets aan doen kon
dat hij Willem* ma*. Voor me uit.
inerden 2e naast elkaar de trein in
gedrongen.
,W«s jy niet ziek? Hoorde ik dat
niet. van de personeelschef? Hè?"
ja. Willems was ziek.
Maar nou was Willems gelukkig
Weer beter.
,JZo. zo, zo, zo, zo," zei meneer
Vermalen.
Ze zaten nu tegenover elkaar in de
coupé. Willems met. iets feestelijks
omdat hij met de bao* reisde en de
baas een beetje opgezadeld met Wil-
Icms.
„Zo. zo, zo. zo dus.jij bent weer
beter,stelde hij nog eens vast. Hij
keek spijtig naar zijn krant en legde
'm opgevouwen naast zich op de
bank. Dararop gordde hij 2teh aan
tot een gesprek, toont Willems zat er
als een meisje, dat Qevraagd moet
morden.
„Zep ch Willems, heb jij televi.
sie?" vroeg hij, plompverloren. Nee,
Willems had er geen.
Hij had heel andere zorgen, dat
stond op zijn gezicht.
,£o. Non. ik heb er wel een", zei
meneer Vermalen. „Maar die pro
gramma's, da's nog «iet veel. hoor."
„Ze worden misschien later wel be.
ter", hoopte Willem maar.
„Dal kén, natuurlijk. Dat kén."
De heer Vermalen sprak deftig
plat en met het snauwerig aplomb
van iemand, die in Leiden heeft ge
studeerd en de ctoonaard, waarin feu
ten worden gedonderdnooit hele
maal tc boven gekomen is. Omdat de
televisie, als conversatieinotie;, in
de wieg was gesmoord, viel er een-
bevangen stilte.
„Nee. wat ik wél ecus denk", zei
he. kleine mannetje. „Zo'n pick up
op dc radio, dat zou ik wel fijn
vinde?r
De baas knikte met afwezige ogen,
„Met mooie platen", droomde Wil
lems verder. ,JZn dan maar genieten,
■zo 's avonds
.Ja, dat is mooi. .Mooie platen.
Nou", vond dc ander ook.
„Maar duur," zei Willems.
Opeens legde de heer Vermalen
zyn grote, rulle oude herenhand jo
viaal op de knie van zyn onderge
schikte en-riep:
,,'t Is echt iets voor een cadeau,
zo'n pick up. Je bent al zo lang by
ons. Jubileer je niet eens gouw?"
Dc glimlach verwelkte op het ge
zicht van Willems.
Jk heb vier jaar geleden gejubi
leerd". ze: fiy.
En met wrange mond:
„U hebt me toen nog heel mooi
toegesproken".
KRCNKEL
tAdvertentt. Ï.M
Radio-actie ïn jomenwerking *n
bale von: Stichting 'Prinj &ernhordfo«d*.
Stichting Het Nederl. Blindenweien. NV
derl. Vereen. Sociale Zorg voer Mind«r-
Vtti.den „AVO" en Stichting Nederl. Org.
d.d. 27 eugustvi 1957 no. 10261257.
Allo cijfers
opgeteld:
Uitzending elke
zaterdagavond 9.45.
Hilversum II (298 m.)
In»enden oon s Kkrver Vier, Hïlverwwi
9t X X
Op HtnzifDt nontnTOPftoRTOH'ï fARn
frt Dt OVERDtKït HAGtN HOUDTnttittR TURNS Dl
7Ai) niroec,7oiui gild dicht noen it cn aan.
Och n££,PATKAn
mr.nAfip,Geu)0f
IK
6 PROETJt .OCiOOf \\f
DArZIGtUntRiWÉRKÉ.
Lijn DerotKon&TKUH.
VOORSPELLtn
n£B jEMET
LriDtRE&THÊBlK
VERSTOPT OP CEM
PLAATS WAAR IK
nAKK£UJK8ijKAH>
«141. -■ nob loot rioii ecfctrr rtp paar sietea
uit °rn maohineseweer niet uit sijn evenwicht
breneen, Hü ïrtjpt het fluurwiel er. brengt de
Havik" nat voor dc wind. Ook de hulpmotor
draait op volle krach! en door behendig raanoeu.
vreren weet hij de afstand met cie „Stella Ma na
vrij aanzienlijk te vergroten, Het gaat er rrn maar
om die voorsprong te behouden tot zij de kust
van Corsica in zicht krijgen, want dsn zullen die
piraten, wel afdeinzen. Pirelli staat knarsetandend
van woede aan dek van zijn schip. Daar zit blijk
baar ten schipper aan boord var dat Amerikaanss
jacht, die weet wat zeden is. Maar 20 gemakkelijk
Iaat PireJIi zich zijn buit niet ontglippen. Hij
geeft opdracht alle zeilen bij te zetten. En nu eens
kijken, wie het wint...
..De arme lieverd. Hoe moet dat af-
lopen. Quentin?"
„Ik neem. aan. dat hij tot Broad
moor veroordeeld zal worden. Maar
maak je daar nog *maar geen zorg
om."
..Is dat een krankzinnigen-inrich
ting voor misdadigers?"
„Zo noemen 7.e het, ja. In werke
lijkheid heeft het meer van een goed
ziekenhuis voor geesteszieken. Ën ze
houden de mensen er ook niet voor-
goed. Als ze de diagnose hebben ge
steld, in vaders geval bijvoorbeeld.
15 het best mogelijk dat ze hem kun
nen genezen. Laten wc nou niet al
le hoop verliezen." Hij zuchtte en
stond op-
„Ik moet Hugh nog bellen."
Het werd een telefoongesprek van
een half uur. Toen hij tenslotte op-
ihing. zag hij er weggetrokken en
beroerd uit. „Het was zo'n tik voor
Hugh." zei hü ellendig en hij nam
dankbaar do kop thee aan die Trudie
voor hem had ingeschonken.
..Wanneer ga je naar hem toe?"
Morgen zodra ik weg kan. Er ts
eerst nog een heleboel te doen. We
moesten maar naar bed gaan. ïk
neem wat slaaptablet ten van vader.
Doe jij 't ook Trudie, dan kunnen we
er wat beter tegen als we wakker
worden." Hij kuste zijn zuster met
ongewone zachtheid én ging naar
bed.
De volgende ochtend ging hij. zo
dra hij de kans schoon zag, naar
Chelsea. Hugh zag eru«r of hij een
geweldige kater had. He- ">s duide
lijk dai hij de hele n= zoen oog
had dichtgedaan.
„Quent," zei hü en hield de
band van zijn broer stevig vast, „dit
is niet te geloven. Ik heb liet gevoel
of ik een nachtmerrie beleef."
„Ik weet V zei Quent, „we den
ken altijd dat dit soort dingen al
leen met andere mensen kunnen ge
beuren. Het zal wel even duren, voor
we het kunnen verwerken,"
„Hoe verklaar je het. Quent? Wat
denk je dat er gebeurd is?" Quent
ging zitten. „Ik ben bang, dat het
maar al te duidelijk is. Mijn inzicht
is blijkbaar juist geweest, meteen
al na die treingeschiedenis. We heb
ben het ons niet gerealiseerd, maar
vader moet at een hele tijd ziek zijn,
wat zich voor liet eerst uitte in die
aanranding van dat meisje. Ik twij
fel er mc1 meer aan. dat hij dat heeft
gedaan. Maar hij herinnerde het zich
met. zodat hij haar schreef in de
hoop, dat ze haar verhaal zou wil
len wijzigen."
..Maar waarom stemde ze daarin
toe?"
„Onidat ze medelijden met hem
had, neem ik aan. We hebben haar
heel verkeerd beoordeeld. Intussen
had hij een ellendige tijd in het
dorp. Hij gaf het meisje daar de
schuld van en nam het haar bitter
kwalijk, volgens Trudfe. Ik veronder
stel geen moment dat hij haar kwaad
v.ou doen toen hij naar haar toe ging.
maar het moet te veel voor hem ge
weest zijn haar terug-te-zien na al
les wat hij had meegemaakt. Of mis
schien verliep het onderhoud niet zo
als hij gehoopt had. ïn teder geval
moet hij in de war geraakt zijn en
haar. gewurgd hebben, zonder te we
ten wat hij deed. Zo zie ik het ten
minste-"
„Maar je 2egt. dat hij bijkwam uit
zijn flauwte op dezelfde plaats waar
hij gevallen was en dat het meisje
heel ergens anders lag."
..Dat zegt vader en het kan best
waar zijn, maar het maakt geenver
schil. Van de tijd ertussen herinnert
hij zich niets. Er kan dus van alles
gebeurd zijn. Hij kan met het meisje
gewandeld hebben, hij kan haar ge
dood hebben en. daarna naar de
schuur teruggegaan zyn. Hij weet het
niet,"
..Ja...ja. Maar Quent, kin hij haar
gewurgd hebben? Die kracht heeft
hij niet, lijkt me."
,3Hjkbaar wel. Zijn polsen zijn
smal. maar heel sterk door zün
werk in de tuin. Bovendien is een
mens veel sterker Gjd'ms een aan
val van waanzin."
„Waanzin?" Hugh probeerde het
tot zich door te laten dringen.
„Het is zo onwerkelijk. Quent. rk
zou nog eerder geloven, dat een ba
by in de luiers zijn moeder dood
sloeg. Een vlaag van waanzin! Va
der een vlaag van waanzin."
..Zoals wij hem kennen, lijkt het
ook onmogelijk. Maar krankzinnig
heid kar. een mens totaal verande
ren."
..Vader heeft nooit iets gehad dat
erop wees
„In onze ogen niet, maar we wisten
ook met waar we op moesten letten-
Als een specialist hem onderzoekt
„Hoe kan een mens nou zo plotse
ling, zonder waarschuwingen, krank
zinnig worden? Allemaal door die
zonnesteek? Ik kan het niet gelo
ven."
..Er zal zeker wel een oorzaak zijn.
Ik h :b at gedacht, dat die bomin
slag in 1941 hem meer geschokt «"-cd
bobben dan wij vermoedden."
„Hij mankeerde niets," ze» Hugh.
..hij was alieer, een beetje onderste
boven."
..Dat weet ik wel, maar de ellende
die aangericht weid. maakle hem
toch erg van strek. Je herinnert je
toch nog wel ai die kindoren? We
kenlang kwam er geen glimlach op
zijn gezicht. Een gevoelige geest kan
daar best een tik \an krijgen-
..Het is tien jaar geleden. Dan
heeft het wel verdraaid lang ge
duurd voor het zich openbaarde."
„Dat komt wel meer voor. Maar
goed. het kan ook iet* anders zijn
Misschien had hij 't toch wel In zich.
Tar.te Harriet is tenslotte ook in een
inrichting gestorven."
„Wat heeft dat er mee te maken.
korr»t m ongeveer iedeie fatru-
l;o voor. Bovendien was beslist
met ktatik/.iTiriig. Ze was gewoon een
bizonder lastig exemplaar."
„We /.uilen hot toch onder ogen
moeten zien Er zit ongetwijfeld iets
in ce familie Ik oei me persoon
lijk lamel ijk uitgebalanceerd, maar
Truc?:* is erg opgewonden en vader
heeft eigenlijk altijd een abnormaal
leven geleid
„Dat ben ik met mei je eens. Hu
?S triek «ri^ar «r>0«r fin'K li"'
..Best. excentriek Maar waar ligt
de grens tussen excentriciteit en een
psychose?
(Wordt vervolgd!
