Pijnlijke vereenvoudiging
L
m
HET DROEVE SPROOKJE VAN DE PATINO'S
OORDEND
OERAS
van Patino klinkt immer
-
1,
Verbolgen boeren
krijgen een sluis
Dr. Drees naar de
NAVO-conferentie
HflffiEBSprookieshcnden J
Commissie van
advies voor tv
IN
^^^iFISHBITS
Verkeersdrukte
eist spreiding
arbeidstijden
„Geen stagnatie
in woningbouw-
program 1957"
a«swyk.(z.H.).domineer met KAAS
SPROETJE SPARKS -
door FRANK GODWI
AVONTUREN
VAN -
KAPITEIN
ROB
door Andrew Garve
Vrijdag 15 november l'J.S
EM Herinnert zich de wijze waarop Churchill, kort na de overval
l\/l van Hitle^ op Rusland, de Sowjet-Unic welkom heette in het
T JL, kamp van de geallieerden. De Britse premier zei, dat het geen
lijd was om kieskeurig tè-zijn. En hij voegde er de bekende
ïhtsnede aan toe.'dat: hij bereid zou zijn, zelfs aan de duivel een goed
voord te wijden, wanneer die de'.strijd tegen de nazi's steunde. Het was
een van die kernachtigevergelijkingen,":'die Churchill beroemd en gevreesd
hebben gemaakt. Er blijkt^tets uit van de vereenvoudiging der .verhoudin
gen onder moeilijke omstandigheden. In 194-1 hadden inderdaad de sub
tiele onderscheiden hun betekenis verloren. Hel ging er om.'de gemeen
schappelijke vijand zo «nel en zo grondig mogelijk te verslaan.
Vereenvoudiging der dingen is een typisch kenmerk van moeilijke
tijden. Ondergeschikte punten worden naar de achtergrond geschoven en
onderlinge geschillen' aan kam gezet. Men verenigt zich op de hoofdzaken.
Iets-van deze aard slaat-op het ogenblik 4e geschieden in de boezem van
de •Atlantische verdragsorganisatie. Het is in zoverre geen goed teken
omdat bet wijst op de aanwezigheid van gevaar. Er zijn weJ ecns.kritische
en. bittere.geluiden vernomen over het uiteendrijven van de democratische
landen na de oorlog. In-deze tijd echter dringt het besef door. hoe belang
rijk en goed het is. dat deze landen zich kunnen veroorloven, over allerlei
problemen ongelijk te denken.' Hét feit. dat het nu daartoe niet het ge
schikte ogenblik is. kan niet anders dan tor spijt en ongerustheid stemmen.
Daar zijn de spoetniks, die ©rri de aarde wentelen, en daar is de Rus
sische bluffcrij omtrent datgene, waartoe het rode leger en de rode lucht
macht in «taat zijn. Deze feiten hebhen de alarm lichtjes doen opgloeien in
het Westen. Men is daar nu gedwongen, de hoofden bij elkaar te steken
en voorlopig niet meer te denken san de onderlinge meningsverschillen,
hoe reëel en zinvol die ook zijn.
1?^' dc Verenigde Staten drukken de gespannen internationale verhou
dingen zich zelfs uit in de interne politieke constellatie. Bij de ver
kiezingen vorig jaar hebben de Republikeinen Stevenson geschilderd
als een man, die geneigd zou zijn, bet land lichtvaardig bloot te
stelleo aan oorlogsgevaar. De Democraten van hun kant hebhen vooral
dé figuur van Dulles aangegrepen als voorbeeld van Eisenhower's onmacht,
zich van goede raadslieden te omringen. Thans is Stevenson officieel
uitgenodigd om Dulles te assisteren bij de voorbereiding van de grote
NAVO-cónferentie van medio december; cn de Democratische leider heeft
niet neen gezegd.
Hoe ver ligt de Suez-crisis nu achter ons! Amerika heeft daarin een
radicaal andere houding aangenomen dan zijn grote bondgenoten Engeland
en Frankrijk. Een onderzoek naar de gronden van deze houding wijst op
heel wat minder vastberadenheid en weloverwogenheid dan velen destijds
jn Washington aanwezig veronderstelden. Het is een punt echter, dat de
geschiedschrijver mag uitzoeken. Hoofdzaak is, dat thans de Westelijke
janden ten opzichte van bet midden-Oosten een gemeenschappelijke
houding moeten vinden. Het voorrecht van onenigheid is hun ontnomen.!
De vereenvoudiging tan de toestand laat ook de positie var» Israël niet'
ongemoeid. Deze jonge republiek heeft lang gestreefd naar een soort
midden-positie, een status van neutraliteit. De loop der gebeurtenissen
heeft echter gemaakt, dat bet land nauw met Frankrijk bevriend raakte.
Zonder de Franse Mystère-9*raaljagers was de aanval op het Suez-schier-
-eiland niet mogelijk geweest. Voor de Westelijke landen, hoezeer ze de;
Arabische wereld ook willen ontzien, staat de zaak thans duidelijk zo, dat
Israel de enige betrouwbare bondgenoot is in het midden-Oosten.
"if ""V E Westelijke landen verafschuwen niets 2ozeer als de oorlog en
I 1 hebben* de voortdurends neiging, het kalm aan te doen met hun
- - -1- verdedigingsmaatregelen. Het is zo zonde van het geld en er is
zoveel beters te doen dan het opleiden van soldaten cn het kopen
van dure uitrusting Elke andere weergave van de feiten is onjuist. De
ware toestand wordt bet best uitgedrukt in de opmerking van een boge
officier, dat de NAVO er blijkbaar is om er zoveel mogelijk op te beknib-
-« beien. Dc bekoring, die zit in dit beknibbelen, is inderdaad zeer groot;
maar alweer, de omstandigheden maken het noodzakelijk, voorlopig van
dit genoegen af ,te zien. Er hangt helaas daarvoor veel te veel dreiging in
de lucht.
Wij gewaagden zojuist van de Frans-Israëlische samenwerking. De
grondslag hiervan is de gemeenschappelijke bedreiging door het Arabisch
nationalisme. Voor wat Frankrijk betreft zetelt deze bedreiging in Algerie.
Et is nauwelijks een Westelijk land. dat-enige fiducie heeft in wat
Frankrijk in Algerië nastreeft. Hel ig echter thans niet de tijd om tegen
de Fransen te zeggen: schei daar toch mee uit! Men moet nu de dingen
_aemen zoals ze zijn. Frankrijk hoort tot het Westen, en daarginds
dreigen de atoomwapens cn de ballistische .projectielen. Het evenwicht
moet hervonden worden. - 'i;' v.
Dit alles betekent nog niet, dat de NAVCEconférëntie van over vier
weken' een eenvoudige zaak wordt. Het betekent echter wel, dat er weinig
gelegenheid zal bestaaD, zich te begeven op zijpaden. Voorzover de eenheid
van de Westelijke landen, door welke redenen dan ook, in het gedrang
is gekomen, dient ze te worden hersteld. Iets anders zit er nu eenmaal
niet .op. - t 'j V;
IJ et Patifio Un-mo-
A* nbpoUe regeert
de tintoevoer tfjdens
de eerste wereldoor
log'. Hij levert aan bei
de partijen en aan bel
de partijen „exclusief".
De sluwe Indiaan is
ontelbare financiers te slim ai. Be
kwame politici leidt hij zonder meer
om de tuin omdat niemand van dc
kleine Indiaan zoveel gemeenheid
verwacht. Door de gebeurtenissen In
de Eerste Wereldoorlog gewaar
schuwd, pogen de Amerikanen een
herhaling in de Tweede Wereldbrand
te vermijden. Ze hopen het Fatino-
monopolie te breken. Dat begint met
ccn vernietigende perscampagne, zo
wel binnen als buiten de Verenigde'
Staten. Het publiek verneemt hoe
de „tinbaron" zijn volk behandelt en
al Is er wel eens wat overdreven, er
zit belaas een grote kern van waar
heid in. In Zuid'Amerika is men
vooral niet karig met het publice
ren van cijfers van dc kapitalen die
Patino zo In de loop van veertig
jaar naar Europa heeft gesleept en
eigenlfjk zonder meer heeft vergooid, ianfj verlaten*'om niet de kans Juan Lechin, een van de volksleiders
In plaats van ze in zfjn arm land te tc i0pen vermoord te worden. triomfeerde in. 1952 en maakte «en
steken. Id Boll vie ergert men er zich Patino zelf houdt zich' in Argenti- ei„d aan het regime van de tin baron-
pJrfls meest TndAkbafe hl:!? niS °?i Da!^ ver?eem' 6lJ- hoe Je n,n. Roniom htm xUo weiter», ,»m--
Parijs in öe meest ondenkbare inxe getergde mijnwerkers proberen de «et helmen.
leeft, niet eens de moeite heeft ge- tinmonopolies en het regime van de
nomen oude machines en oude werk- blanke kapitalisten te breken. De op-
wIjzen In «e myaen te moderniseren standen worden onderdrukt, bloedig
en de grond, alsmede de mens die onderdrukt. Een voorvechter van het
erop of erin werkt, zonder meer uit- volksregLme wordt met de voeten
mergelt. aan een lantarenpaal gehangen. Maar
r"v r" W l k A i i lang duurt het niét, of inderdaad zaP.
t rV A A AA cen ..links-getint" bewind de macht
rtffiKWl./ L I Nr\/AfV\ van de tinbaronnen doen uiteenspat-
rij!;;12 rn- .ra'.Uüünï r r "4 »ri-5fï nog ais een soort vloek
Europa leert de schandalen ken- ten. Dat zal pas in 1952 plaats vin
nen. die met de regelmaat van de den, wanneer de mijnwerkers krach-
klok. het „geslacht" Patino en bun re- tige leidsmannen hebben gevonden
laties bezoedelen. Vrijwel alle hu- als de in Moskou getrainde Juan
Welijken lopen op een fiasco uit, om Lechin, de latere president Victor
de doodeenvoudige reden dat met Paz Estensoro. Die opstand kost een
kinders, die in zulk een verspilling paar duizend doden, maar dan zijn
zijn grootgebracht geen huis is te hou- dc arbeiders baas in huis. De mijnen.
den. Er is geen nachtclub in Parijs, oude vaak uitgemergelde -mijnen
aan de Kiviéra, in Spanje of in worden genationaliseerd. Dat is het
Frankrijk, of de Patifio's staan er einde van het driemans-tinrijk: Pa-
slecht aangeschreven. Daar kan de tino, Hochschildt en de nog kleinere
oude vergramde Simon Patifio, die Aramayo.
nu door zijn land officieel tot am
bassadeur is verheven weinig meer "P\ IT heeft Simon Patino niet meer
aan doen. Trouwens ook als arabas- LJ beleefd. Kort na de oorlog sterft aiimj--i--r~Ti-.
sadeur staat hij zowel in zijn land hij. Sterft hij of wordt hij om het
als bij het Corps Diplomatique slecht leven gebracht. Hij is al zo in het
Dr. Victor Paz Estensoro, president!
van Bolivië, nationaliseerde: In 1952
de tinmijnen 'en paf ze „aan do
A arbeiders"
niet verzonken, dat men dit niet eens
precies weet. In 1947 reist Don Si
mon Bolivar I turn Patino voor het
laatst naar ..zijn ontworteld land om
in een mausoleum van blauw mar
mer (waarde 4 miljoen gulden!) te
worden bijgezet. De kist die. hem
draagtisvan hetzelfde metaal,
het metaal van de duivel (zoals de
Bolivianenzeggen) metal del dia
blo dat hem verhief van schoenlap-
perszoon tot machtigste industriëel
ter aarde en hem later verstrikte en
tot. nietig, stof deed v;eerkeren:! tin
Het interesseert geen enkele mijn
werker en aan het graf zijn vrijwel
geen vrienden, om de doodeenvoudi
ge reden. dat hij ze nooit heeft ge
had. Wat men weet is, dat het gé-
- Vaar dood is, een monopolie gebro
ken; en eert vorst geveld. A
Gelukkig is Simon Patifio met al
zijn geld nimmer geworden en hét
lijktalsof op het hele geslacht de
■rampspoed is neergedaaldHet ia
symbolisch, dat om het mausoleum
in Cochabamba dorre stugge cacteeën
groeien en dat de naam Patifio alleen
nog maar klinkt als een soort vloek.
De vloek van een land, dat zó rijk
en welvarend had kunnen zijn,": zó
verheven en geëerd, maar dat er hu.
bijligt in schuld en ellende uitge
mergeld en kaah met honger en ziek
te allerwegen, als na detijd. dat
Spaanse sprinkhanen het de eerste
keer hadden leeggevreten.
.In.1;- .tegenstelling tot geschreven
sprookjes, is ook. dit aardse sprookje
bitter afgelopen! SLOT.
ALMELO. Op de plaats van de
dam, die verbolgen boeren enige
weken geleden in de z.g. Weite-
manslanden ten noorden van ALme-.
lo doorstaken om hun. overstroomde
weilanden van' water' te. ontdoen,
zal een sluis worden aangebracht.
Dit heeft de ruiverkavehngscom-
missie Vriezenveen besloten, in af
wachting van de bouw van! een
f'ondduiker onder de weg Almelo-
riezenveen. Met deze noodoplos
sing zijn de boeren in de Weite-
manslanden voorlopig gebaat.
DEN HAAG. De minister-presi- i
dent dr. W. Drees, zal als leider'
van de Nederlandse delegatie deel
nemen aan de ministers-conferentie,
van de .Navo-landen. die van 16 tot-
18 december te parijs wordt gehou-
den.
Verder zal de Nederlandse delega-
tie o'.m. bestaan uit de minister,
van Buitenlandse Zaken, mr J.M.'
A.H. Luns,.: de minister, voor De
fensie, Ir. C. Staf en de staatsse
cretaris 'van Buitenlandse Zaken,
drs. E. H. van der Beugel..
Advertentie IM.)
aangeschreven. Hij doet niets meer
dan alleen zijn eigen belangen ver
dedigen en bekommert zich volstrekt
niet over het..andere" Bolivië, dat
hij alleen nog maar kent van ver
halen van vleiers en leugenaars. Hij
is honds in zijn optreden, honds, on
gemanierd, ongelikt
TIJDIG weet hij zich Uit het door
dc Nazi's overrompelde Parijs te
redden door naar Spanje te vluch
ten. Alleen al die vlucht doet hem
bosjes vijanden maken want had Pa
tino met zijn miljoenen ontelbare
vluchtelingen, Fransen, Joden kun
nen redden hij redt alleen zichzelf
en een deel van zijn eigen bezittin
gen. Nog is zijn rijk onaangetast
want zijn mijnen in Bolivië werken
gestaag door en maken enorm-hoge
winsten. Nóg werken zijn smelto
vens in de wereld en als „non-belli
gerent" wordt de Boliviaan door de
Duitsers gerespecteerd. Opnieuw
zelfs belooft er een gouden tijd aan
te breken, als het hem gelukt een
tinsmeltery in Noord-Amerika te
vestigen, zodat hij ook aan deze oor
log kan verdienen. Hij gaat naar1
New York op weg, maar daar heb-;
ben de perscampagnes hun uitwerk-
king niet gemist. Zodra bij voet aan
wal wil 2etten. breekt een enorm1
tumult los. Men wenst deze uitzui-;
ger deze verspiller niet te ontvan-,
gen en allerwegen wordt er zo ge-'
dreigd, dat Patino niet de moed kan
opbrengen het schip te verlaten,
waarmee hij is gekomen. Ondertus-,
sen sluit de Amerikaanse regering
een contract af met Patino's con
current. de veel minder machtige!
Hochschildt. Dat is de nekslag.
Patifio voelt, dat de hele wereld
nu tegen hem samenspant en dat hij
dreigt te verstikken in het éigën
geld.
Ondertussen is in Bolivië de arbei-'
dersmassa ontwaakt. De Indiaanse;
mijnwerkers zijn een willige voe-
dingsbodem gebleken voor fascisti
sche en communistische propaganda.
Het is als het ware door Patifio zelf
uitgelokt. Regimes die beloven dat
de rijkdom van de bodem niet meer
naar één man zal gaan, maar over
de massa zal worden uitgesmeerd,
krijgen aanhang, Patino wordt als
een doodsvijand van het gewone
volk geschilderd en de haat laait zo
op, dat zelfs verre bloedverwanten
van" Patino het raadzaam vinden" het
DE VPRO heeft thans dc samen-
stelling van de door zijn be
stuur ingevolge het advies van. het
driemanschap, dat naar aanleiding
van deuitzen-
ding ,JDag Ko-
J ninginnedag" een
rapport uitbracht
Kayja Ingestelde Ad-
miËJIIJi viescommissie
voor het Televi
sie-programma bekend gemaakt. De
leden vertegenwoordigen vele sec
toren van hét volksleven: Kerk,
kunst, wetenschap. "7* bedrijfsleven,
landbouw, onderwijs-en sport. Er
zijn bestuursleden van de VPRO bü,
maar ook niet-leden van deze-om
roeporganisatie, die niettemin met
haar streven sympathiseren.
Wij geven.u hier de lijst.van na
men, zoals wij die aantroffen, in
„Vrije Geluiden": ir. E. E.' van An-
dèl, (Boekëlo), dr. N-.Beets (Utrecht)
dr. A, van Biemen (Bentveld), dr.
K." v. Dijk (Groningen);, mevrouw
D. Elema-Bakker (Groningen),dr.r
H. Faber (Wassenaar), mr, W: H.
'Fockema Andreae (Rotterdam),
prof- dr, Sj. Groenman (Utrecht)
(Advertentie iM.y
muurvast'
t jaonUs-vci'P'fcW/'ifl 1.20
tuumst htiun «.v.u Mttuoa* .4ivTa
mevrouw Hella Haasse (Amster
dam), F. Hengeveld (Rotterdam),
ds.- R/ Hensen (Baarn), prof.-dr. L.
v.. Holk (Oegstgeest), dr. Anthon
v. d. Horst (Hilversum), prof. dr, V.
J, Koningsberger (Utrecht)^ ir. -K.
Kobij (Geldermalsen), dr. J. Lint
horst Homan ('s Gravenhage), ir.
H. J. Louwes (Ulrum). Prof. dr.
J. M. W. Milatz ('s Gravenhage)
prof. dr. F. L. Polak ('s Gravenha
ge), prof. dr.' ir. W. L. H. Schmid
(Eindhoven), dr. J. W. Schulte
Nordtholt (Wassenaar), dr. F.
Smits ('s Gravenhage), mr.' dr- W.
Verkade Arnhem.)dr. H. VisSer
(Heemstede), Erik de Vries (Am
sterdam). P. de Vries (Bussum),
mej. J. TL Wolff ('s Gravenhage),
BU de AVRO zijn gistsrevond
versriieidené télefoontjés bin
nen gekomen van - luisteraars, die
zich. verontwaardigd toonden over
het-feit dat .direct na de nieuws
berichten van uur, waarin de
ramp die de Bussumse- Palmkazer-
ne had getroffen bekend werd ge
maakt. een ontspanningsprograhima
voor militairen (de Tip Top Tap
toe) werd uitgezonden. Een van de
telefonisch reagerende luisteraars
kreeg als antwoord;: „De directeur
ligt in het ziekenhuis en de pro
grammaleider is niet aanwezig".;
hët programma van .Hilver
sum I vanavond van 9,25 tot
10-25 ëen luistersjjel -van Josef Mar-,
tin Bauer; „Geronimo en de ro
vers". Regisseur ..is Willem Tolle
naar; van 11.15 tot middernacht
presenter en Guus Janssen jr. en
Ton Kool een programma van' rit-,
me en blues, waarin ook een Jazz-
forum is opgenomen Via dean-,
derezenderkunt u van 9 tot. 8.30
luisteren naar „Prikkebéeh", een
politiek cabaret, waaraan o.a* Enny
Mols-de Leeuwe, Peronne - Hosang
en Han Bentz v. ;d. -Berg mede
werken. Samensteller is Adri Kaan.
A- su:
PARIJS De 95-jarige Franse
vrouw Mathilde .Marty uit Mont-
pellier vernam donderdag, dat zij
door de geboorte van een achter
achter-achterkleinkind betoudover-
grootmoeder was geworden.
(Advertentie l,M.)
in bacöncrême
in paprikasaus rnèi room
in mosterdsaus
Probleem voor hoofdstad.
AMSTERDAM. „De verkeers-
opstopping In Amsterdam, met na
me In de binnenstad, die zeer ver
ontrustende vormen heeft aangeno-
men; vooral door het economisch
nadeel tengevolge van het optre
dende tijdverlies, zal steeds groter
worden indien niet Ingrijpende
maatregelen worden genomen. Een
spreiding van de arbeidstijden, tot
stand te brengen door vrijwillig
overleg tussen dc belanghebbende
bedrijven, ion een der middelen sjjjn
tot de oplossing van dit probleem".
Aldus heeft de voorzitter van. dë
Amsterdamse Kamer van Koophan
del verklaard. Naar zijn mening
moet er met alle kracht naar wor
den gestreefd, de hoogtepunten in
de verkeersdrukte te verminderen
en de verkeersafwikkeling meer ge-
leidelljk te laten verlopen.
Minister Struycken:
DEN HAAG, „Er kan op het
ogenblik niet worden gesproken van
een feltelUke stagnatie bij de uitvoe
ring van het woningbouwprosjamnu
1957 of bij het bouwrijp maken van
gronden, bestemd voor de woning
bouw In 1957 en 1958." Dit heeft mi
nister Struycken, mede namens de
ministora Witte en Hafstra, geant
woord op schriftelijke vragen van
het Tweede-Kamerlid Verkerk.
Het aantal woningwetwoningen,
waarvoor minister Witte na 12 juli'
machtiging tot gunning heeft ge-,
geven, is per maand niet veel gerin
ger geweest dan in de voorafgaande -
maanden van dit jaar. De ministers
zijn, voor wat de woningwetwonin
gen betreft, niet bang dat het pro-
duktiepeil en de continuïteit in de
bouw zal worden bedreigd. Het is
niet te voorspellen, hos' het verloop
zal zijn bij de bouw van particuliere
wóningem
Advertentie LM.)
De bruid vroeg om kaas
„Frcderik", zei ze. „nu niet zo'n ouderwetse grote bruids
taart, maar een stevige homp kaas. Da's beter voor Je maag
'ook, Frederik." y
Dit is natuurlijk wel vreemd, het gebruik van kaas moet
niet worden overdreven. Blijft het feit, dat Hollandse kaas
een verrukkelijke, gezonde lekkernij ls, een traktatie voor
bijna iedere gelegenheid.
Vraag het Kaasreceptenboek je (25 ets) bij Uw winkelier of
schriftelijk,(25 ets postzegel bijsluiten!) aan Het Nederlands
Zuivelbureau, Cort. van
der Lindenetraat 7, - w 'V
1 -V AA u i» i ---*
•rW WifcÊfihcT ccftói
rrühi' in
HET U)KT OF fCnAbD
AnDCR5bÖbVt,üOOtR
Hl)
Ducn >5»
nOGriifcl m
mute
dfcwonntn'/-
3158. Nauwelijks is Rob in zijn hut, of er
wordt geklopt. Wanneer hij verbaasd de deur
ojent. komt Lucia binnen. Zij houdt «en klein
doosje in de hand en begint onmiddeUijk druk
te praten. .Mijn-man-en *ik hebben zó in angst
gezeten toen de storm losbrak," zegt ze met een'
lief lachje, .unaar, u hebt er. ons'veilig doorheen
geloodst. Wij zijn u erg dankbaar,en misschien
wilt u van ons.een klein geschenk aanvaarden.iï.:
Een sieraad voor uw vrouw., die u zo lang moet
missen." Rob begrijpt niet goed hoe hij. het heeft.
Die Italiaanse zanger is hem van het begin af
onsympathiek geweest en datmooie vrouwtje
van hem bevalt hem eigenlijk nog minder. Hij
dacht trouwens, dat die. gei'oelens wederkerig
waren en nu opeens ditOf heeft, hij zich al
die tijd vergist en ls dit kleine geschenk inder
daad een bewijs van sympathie?
Quentln.zette zyn kopje neer. „Uit
stekend. Dan ga ik meteen maar.
Misschien kan hjj het vanavond-nog
in orde maken. Als ik jullie niet meer
zie: tot morgen dan. En veel geluk
vanavond."
Hugh en Cynthia namen'een paar
uur hun gemak, voor ze weer naar
Steepieford Hard gingen. Het water
stondnu zo hoog dat ze in de jol
naar Waterbaby konden roeien. Toen
Hugh de lampen aanstak en de mo
tor liet draaien, werd Cynthia voor
het eerst ademloos van opwinding.
Er zat avontuur in de lucht. Iedere
sekonde scheen de geheimzinnige X
een bdetje dichterbij te brengen.
Het lawaai van de motor maakte,
het moeilijk een geregeld gesprek te
voeren, maar ze waren moe van de
lange, uitputtende dag en toen ze
eenmaal op weg waren, vonden ze het
heerlijk zwijgend bij elkaar te zitteh.
De lucht was warm en rustig, de geu
ren van de nacht verrukkelijk en
strelend. Na een poosje dommelde
Cynthia in.
Even over half elf maakte Hugh
haar wakker en wees. op de rij;
lichtjes voor. hen uit.
„Daar is de Ray," zei h|j. „zie je
die rij boten? Ze zijn niet allemaal
verlicht, maar je kunt. de meesten
tóch wel zien." Ze gingen nog een
klein ..eindje verder. Toen gooide
Hugh het anker uit en zette met een
tevreden gebaar de motor af. Voor
hiy goed en wélklaar was, sliep
.Cynthia, alweer.
Hugh lag nog even wakker,-zijn ge
dachten bij de onbekende X.Hët was
vreemd zoveel van iemands doen en
laten te weten en zo .weinig van de
man zelf,:Hij zag hem bijna:, voor
zich:, een gespierde man" met een
wreed, hard gezicht. Het soort man
waar mensen instinctief bang voor
-zijn. Een gevaarlijk man een moor
denaar* Geen risico's- nemen, dacht
Hugh, zeker niet waar Cynthia bij
was. De laatste fase kon hij beter
Quentin meenemen.
Hij keek naar Cynthia. Haar ge
zicht leek te glanzen in het donker,
haar blote arm lag ontspannen op
haar slaapzak. Het beeld van X
verdween uit zijn gedachten. Als de
ze nachtmerrie voorbij was, zouden
hij en Cynthia het leven kunnen heb
ben dat ze zich gedroomd hadden.
Als deze nachtmerrie voorbij was
Een ogenblik later sliep hij geluk
kig In.
HOOFDSTUK 13
Hij werd wakker door het heldere
zonlicht en zag op zijn horloge dat
het acht uur was. Cynthia had een
boek op haar schoot en glimlachte
tegen hem.
„Luilak," zei ze.
Hij ging rechtop zitten en rekte rich
uit. „Lieve hemel, wat heb ik gesla
pen. Goeiemorgen lieveling." Hij boog
zich naar haar toe en kuste haar.
„Wat een prachtige dag, hè."
„Fantastisch! Ik heb de zon op rien
gaan."
„Je bent veel te volmaakt voor dit
levert. Of heb je een slecht geweten
dat je uit je slaap houdt?"
„Niet bepaald. Maar ik voelde een
bons en toen ben ik gaan kijken wat
het was."
Hij lachte. „En wat was het? Een
stoomboot?" .-' ij,.
„Nee; modder. Ik heb m'n ogen
uitgekeken, Hugh- Er stond bijna
geen water meer. We lagen op de bo
dem van een smal kanaal met mad-
dermuren om ons heen. Zo vreemd.
Net of we in een grot lagen." Hugh
knikte. „Het is niet. te geloven als je
het nog nooit gezien hebt. Trek in
thee?" v -•'!•;
,<Ja zalig." ó.-.-:
Hij verzorgde de primus, en vulde
de kete] uit ^de voorraad vers water.
Toen keek hy uit over het water, near,
de boten die er lagen. Ze waren niet
groot over het algemeen, maar ygr-
derop zag hij een paar hoge masten
die hij onmiddellijk herkende. Fla-
via was ook aanwezig.
„Gaan we zwemmen?" vroeg Cyn-
thla.
„Nee, bet ls te gevaarlijk." zei
Hugh, „maar als je graag wil, kan ik
je aan de lijn houden."
-,Nee. het geeft nie*. Een andere
keer dan."
Hugh zette thee en liet het ontbijt
verder aan Cynthia over.
Hij nam de jol en roeide op zijn
gemak de boten langs. Er waren er
tien, buiten Flavia, en hij kende ze
op twee na allemaal van de Hard. De
Penguin van dokter Munro. de Agnes
van Sylvester, de Witte vleugel van
Frampton... Hij. noteerde alle na
men, maar kon zich geen van de
ze mensen voorstellen als meneer X.
Op.de acht boten die.hü kende, zag
hij geen mens. Van de twee vreem
den, waa één bewoond door een
oude man én een meisje, zijn klein-
dochter waarschijnlijk, en de andere,
door een jong stelletje met een baby;
Dat.beloofde ook niet veel. Hij be
antwoordde hun groet en roeide ver
der naar Flavia, maar er was nog
niemand aan" dek.
Tegen de tijd dat hij bij Waterba
by terugkwam, rook het heerlijk
naar gebakken spek in de kajuit. Het
ontbijt vond Hugh de lekkerste maal
tijd als hij op het water was en ze
hadden allebei een gezonde eetlust.
Ze rookten nog een sigaret en waren
net klaar met afwassen, toen ze een
motor hoorden en Flavia. in bewe
ging zagen komen. Hugh schrok
even, want hij bad de Mosselen Wil-
len spreken, maar hü zag al gauwdatj
ze niet in de richting van de zee gin-
gen.
„Wat gaan ze nou doen?" vroeg
Cynthia,.
„Ze gaan hem op 't strand zetten,,
zei Hugh. „Als ze goed en wel staan,
zullen we,, ëen praatje gaan maken.
„Is die mpn'met die boothaak me
neer Briggs?"
„Ja." '•-..■
„"Waarom loopt hij zo heen en weer
te.,springen? En waarom duwt hu
steeds de boothaak in het water-
'„Omdat het water .aan alle kan
ten ongeveer even hoog móet staan.
•■Als je' een boot op het strand z.ét*
moet je daar wel degelijk voor zor
gen. Dan heb je een mooie plaats al*
het èb wordt. Doe je het niet, dan,
kun je op zo*n moddermuur terecht
komen, zoals jij ze vanmorgen hebt
gezien en dat is niet leuk. Er zijn wel
boten helemaal omgevallen."
(Wordt vervolgd)
