De ene zijn dood...
Oók al aan
jisseur v. Hemert
maakt goede rentree
MÊÊÊ
OORDEND
OERAS
«KSSmmSmtÊÊSSBm
2
7- g§
Puzzels hadden
invloed op de
Staatsloterij
Tijd dringt voor
gesprek met
Rusland ry
RADIO
Nog een titel voor
Prinses Margaret
SPROETJE SPARKS
door FRANK GODWIM
I
AVONTUREN
VAN
KAPITEIN
door Andrew Garve
Donderdag 12 december 1957
I EOJiGE F. Ken nan, de vroegere Amerikaanse - ambassadeur in
„Moskou, heeft in een rede voor de Britse radio de kwestie van een
terugtrekking van vreemde troepen uit Duitsland weer ter sprake
gebracht. Wij hebben dc rede niet gehoord, maar stellen een
merkwaardig verschil vast tussen de verslagen en de commentaren. Vol
gens de verslagen heelt Kennan verklaard, dat niet te» eeuwige» dage
vreemde troepen in Duitsland kunnen blijven, en dat hij 20U voelen voor
een regeling, volgen» welke de Russische iroepcn uit Oost-Duitsland en de
troepen van de Westelijke geallieerden uit Wes-l-Duitslaud verdwijnen.
Kennan ging trouwens nog wel verder: hij dacht aan algehele terugtrek-
king in Europa van troepen, uit lande», waarin ze niet thuishoren. Het is
begrijpelijk, dat dit i» het hijzonder sloeg op de verlating van de satelliet-
landen door de delen van liet Russische leger, die daar zijn gestationeerd.
In de commentaren r»ti gaat ine» er van uit, dat Kennan heelt gezegd,
dat Duitsland geneutraliseerd moet worden. Neutraliseren, dat zou beteke
nen. dat bet geen verbond met het \Ve?ten of het Oosten zo» mogen
sluiten °cn zelfs geen" duidelijke voorkeur voor één van beide aan de dag
leggen. Achter het ijzeren gordijn vindt men dat natuurlijk prachtig: dat
bad men daar altijd wel gezegd, lilbriehl heeft Kennan geprezen, cn ook
uit Moskou waaièn al instemmende geluiden over. En in het Westeu zegge»
de bladen, dat dit toch onmogelijk is. dat het geen basis kan zijn en dat
Kennan liet toch werkelijk verkeerd ziel.
r AAR "onze mening beèft Kennan als: eerste stap wel gedacht aan
het vértrékkeii;van .de vreemde troepen, uit geheel Duitsland, maar
niet aan een neutralisering van/; hetgrote land; D,it immers ïs
onmogelijk. Men kan een -.vrije en souvereine mogendheid eenvou
dig niet het recht onthouden, verdragen te. sluiten én afspraken te maken
roet wie het dat wenst. Het is trouwens, onaannemelijk, dat een. man als
Kennan dat niet zou begrijpen. Kennan; moet er verder wel van zijn uit-
gegaan, dat Duitsland zelf het militaire: vacuum opvult, dat ontstaat door
dé aftocht 'van de troepen dpr bondgenoten.
Aldus .beschouwd krijgt zijn suggestie een geheel ander karakter. Wij
zeggen niet, dat wij het er op alle punten mee eens zijn. Er is zeer veel
aan te voeren tegen -versnippering .van de. verdediging van ..het. Westen..
Coördinatie van dé; strijd kracht en als onderdeel van den groeiende Europese
integratie is een redelijke zaak. Maar een regeling, volgens welke in ce»
bepaalde strook van Europa alleen maar. nationale troepen mogen staan,
vinden wij in beginsel niet onaanvaardbaar. Wij vrezen echter, dat dit niet
de ganzen zijn van boer UIbricht en boer Chroesjtsjew. Vandaar, dat men';
aan de suggestie van Kennan, in de Interpretatie die wij er voorshands
aan 'géven/-niet 'al -té veel. waarde mag toekennen. Dé idee is goed, maar
jmst.;omdat dit het geval is. behoeft men. er weinig.van te. verwachten:
Kn als Kennan toch neutralisatie heeft bedoeld, is het helemaal, niet nodig,
dat er lang over gediscussieerd wórdt omdat die eenvoudig niet in aan-,
merkingkomt. y.; yy
E ene zijn dood is de ander zijn brood, redeneert het Handelsblad
I van Antwerpen. Er is ee» conflict tussen Nederlanden Indonesië,
dat zo/boog gélopèn is, dat laatstgenoemd land tju bezig is, de-
Nederlandse belangen te liquideren. Welnu (zegt het Handelsblad
van Antwerpen). ,.er is geen enkele reden om uit het Nederlandse fiasco
in het Verre Oosten voor ons niet te balen wat er uit te halen valt."
Moeter. die Nederlanders maar niet zo dom zijn. stijfhoofdig vast te houden
aan een koloniale politiek, waan oor hu» sedert lang de middelen ont
breken. Japan, Duitsland. Engeland, de Sowjet-Unie. ze liggen allemaal
op de loer om een deel van dc buit binnen de halen. „Letten we op, dat
anderen Antwerpen de toef niet afsteken."
Het is. kunnen wij wel zeggen, het meest platvloerse verbaal, dat wij
tot dusver over de huidige gebeurtenissen in Indonesië hebben gelezen.
Wij hebben gelukkig geen reden om te veronderstellen, dat in België
iedereen zo denkt als de schrijver van de rubriek „Schip en Haven" in het
Handelsblad van Antwerpen. Het zou weinig i» overeenstemming zij» met
de krachtige solidariteit, die tussen Nederland en België groeiend is. en
die ook weer tot uiting is gekomen in het Nieuw Cuinea-debat in de V.N-
Bezonncn geesten in alle Westelijke landen zien trouwens wel de onheil
spellende'kanten van wat zich in Indonesië afspeelt, verband als dit houdt
minder met de kwestie-Nieuw Guinea dan met een ontwikkeling S» com
munistische richting tegen 'een achtergrond van totaal onbevredigende
politieke en economische toestanden.
Vandaar in het fa'gemeen ,in het Westen een aanmerkelijk minder
grote geestdrift dan bij de Antwerpse commentator en een aanmerkelijk
groter solidariteit met ons land en met de Nederlanders daarginds, die nu
zozeer in moeilijkheden verkeren. Men zou tleze zuiderbuur overigens
haast toewensen, dat er lieden zijn die op zijn aanbevelingen ingaan, omdat
die dan. kunnen ervaren, dat zelfs de grove opvatting van zaken zijn zaken
niet altijd opgaat.'Er zijn zaken èn zaken. Van de ene wordt me» beter,
met de andere komt men er alleen maar bekaaid af.
(Advertentie LM)
DEN* HAAG. De vraag naar lo-
iten van de Staatsloterij, die tn de
I laatste Jaren voortdurend toenam,
was In 1957 groter dan tevoren.
Maar deie geleidelijke toeneming
van de vraag kwam in het tweede
kwartaal tot stilstand. De voetbal
pools en de puzzels waren hieraan
niet vreemd.
Dit zegt de minister- van Finan
ciën in zijn Memorie van Antwoord
op het voorlopig verslag der Tweede
Kamer inzake zijn begroting.
De inkomsten van de Staatsloterij
voor 1958.' zijn f 400.000 hoger ge
raamd, omdat de feitelijke: uitkom
sten van 1957 boven de raming vooï
dat jaar uitgaan en voorts ia het
laatste kwartaal van het lopende
jaar de vraag weer is toegenomen.
De minister schrijft deze kente
ring toe aan. de omstandigheid, dat
een deel van het publiek is. gaan
beselfen, dat de kans op verlies
van de inzet bij dc voetbalpools
en dc puzzels veel groter is dan bij
de Staatsloterij.
PARIJS. Verschillende Franse
ambtenarenbonden, waaronder de so
cialistische, vinden het compromis,
dat in de boezem van het Frame ka
binet is bereikt over de verhoging
van de ambtenarensalarissen, onvol
doende.
HÖE stond hét ju 1923 met de
prijzen? Wel, de eerste soort
goudreinettcn dóet 13-cent per kilo.
In Bilthoven wordt aangeboden een
lief klein landhuis met garage op
een terrein van 2Ö0Q m2, vrU en
zonnig gelegen. Koopsom 8000, He-
renoverhemden noteren 1.48, twee
persoonslak ens 1.38. „Rookt Fair
fax, gegarandeerd Amerlkaansehe
import slgarettes. 20 stuks voor 10
cents." 5
Het was de 'periode van de „po
litieke splijtzwam".- Voor de - verkie
zingen voor. de Tweede Kamer in
1922, dongen 53 partijen naar onze
gunst. Er \vas een Rapaille-partij
en mén kón onder meer kiezen - uit
drie Bonden van Plattelanders, drie
VInr. trainer Warburton, .l.'dtt Ma
tris (AJax). H. Legger (Be Quick),
H; ftodermond, aanvoerder (Be Quick)
Ir. H, Denis (HBS), J. Lietzen (Blauw
Wit), H. v. Tilburg (NOAD), M. Xetz-
uer (Be Quick),.A. JPelser (Ajax), ,T. v.
Geruit tfSpartaan). n. Hordijk (.Ajax),
H. Dclscn (Ajax).
Hoe zal het /nu aflopen? Zooveel
is zeker, dat onze sterkste combina
tie naar onze Zuiderburen is afge
vaardigd en dat iedere rechtgeaarde
Nederlander hoopt, dat morgen
avond - de bulletins in de verschil
lende steden van ons land een Hol-
landsche overwinning zullen ver
melden., Wij vertrouwen dan ook
dat onze afgezanten de Hollandsche
voetbaleer hoog zullen houden."
De dag na de wedstrijd lazen ive:
„De Belgische Leeuwen hebben
weer gebruld. De Hollanders zijn
verpletterd. Ja waarlijk, wij zijn
verpletterd met een 40 nederlaag,
maar er bestaat een kans op re
vanche over zes Aveken in Amster
dam. Maar ook toen wonnen de
Belgen. (21).
A propos; „Charlie Chaplin de
meest bekende- filmspeler ter wereld
doet weer -eens -van zich spreken
door zijn op Nieuwjaarsdag - te - sluï-
'en huwelijk met de evenzeer be
faamde filmactrice Pola Negri. Onze
Fotograaf kiekte, het paan Een knap
stel inderdaad."'.
Morgen: 1927: „Lucky Lin-
dy" over de oceaan. Geruzie
met 'België. Vooravond con
cert. De Charleston.
De, hoer' en
Chaplin—Negri.
Middenstandspartij en .en drie Bon
den van Belastingbetalers.
We waren begaan met hè't' lót van
hongerend Rusland; en met dat van
de bewoners van plaggenhutten in
Drente, achter Emmen, „het kleine
plaatsje in het hongerende veen, een
schurftig land; waar niets groeit en
niets gedijt. „Er werden steun-comi-
té's opgericht. die liefdadige soiree's
organiseerden. „Mejuffrouw. Jo Vin
cent, sopraan/zangeres trad belange
loos op."
Maar Boer anti zomertijd -.
Braat was.d'r teuge. Hij stelde vra
gen aan. de minister vanBinnen
landse Zaken en verzocht de /.minis
ter de nodeloze geldverspilling
aan arbeidsonwillige elementen;:/in
het veen te beëindigen,
V- OETBALLEN tegen dé' Belgen
was ook toen al een'jaarlijks,
terugkerend feest. Op 28 maart
moest- Nederland in Antwerpen aan
treden: De dag tevoren speculeerde
een sportredacteur: „Het vorig/jaar,
in een tijd van voetbalmalaise in
ons land speelden de onzen gelijk
tegen de Belgen met.h—
LESTER PEARSON
OSLO. Nobelprijswinnaar Les
ter-Pearson, de voormalige Cana
dese minister van" Buitenlandse Za
ken, heeft in een toespraak te Oslo
gezegd, dat thans* I.de tüd voor het
Westen is aangebroken om zich meer
toe te leggen op de mogelijkheden,
om met het Kremlin tot- overeen
stemming te komen".
Hij meende, dat dit moestge
schieden „niet vanuit' een positie
van kracht, doch uit verstandelijke
overwegingen en vervuld van. zelf
vertrouwen.":-.-.
Pearson pleitte voor een openhar
tige, welgemeende en volledige mé-,
ningsuitwisseling tussen. Washington
en Moskou, die hij via de diploma
tieke kanalen wilde zien verlopen.
Hij sprak zich ook uit voor .vrijer
handelsverkeer,V'"
J\/S ET de uitzending van Ugó Bet-
7 J U's to-spei „De winter duurt vijf j
jaar" heeft Wiïly van Hemert, na
zich enkele maanden aan de filmregie j
te Hebben gewijd, een fraaie rentree'
gemaakt.. De keuze tras typerend
voor Van Hemert: een intelligent
gecontrueerd, toch .wel écht „gecon-,
strueerd" drama met '11 symbolische
betekenis, gesitueerd in 'n. ■mërje-
waardigervjvze „Slovenië" genoemd
fictie/ Balkanslaatje. Shaw -. heeft
een van ±h ko
medies k: in
zo'n denkbeeldige
Balkanstaat laten
spelenHem-was
het vooral om de
spot te daen.,Ugo
Betti washet om
meer begonnen; dat hij ook meer
heeft, bereikt, zou ik niet millea Öc-
weren. Niettemin is de probleem
stelling intelligent- gevonden en knap
uitgewerkt:- Dankzij de gespannen re
gie en- hetgoede spel is het'n
boeiende avond geworden.
Plaats van handeling ris het raad
huis van een grensplaats)e, waar een
aantal vreemdelingen die. het land
willen verlaten, wordt opgesloten en
ondervraagd door leden van 'n'revo
lutionair, comité. De figuren van de
beroepsrevolutionair ('n bullekab van
4n' generaal) en de profiteur (tolk
genoemd) zijn vrij: schetsmatig neer
gezet; beter is de'intellectueel van
het befaamde keiharde type uit de
verf gekomen (commissaris Amos).
Tegenspeelsters van dit drietal zijn.
in 'n schilderachtige entourage van
jongere en oudere boeren, burgers en
buitenlui, de ci-devant groother
togin, niet meer dan 'n bang opge
jaagd schepseltje, en 'n vroijw van
lichte zeden die als het er op aan
komt 'n grote geestelijke moed weet
op te brengen. Zij geeft het volk de
Illusie dat de vorstin werkelijk de
dappere .vrouw was, die zij volgens
de legende moet zijn, en ze verschaft
commissaris Amos,die haar spel
doorzieV .de mogelijkheid het vonnis
te voltrekken waarvan het welslagen
van de revolutie afhankelijk is./
Bijzonder mooi heeft Enny Meu
nier de voornaamste rol, die van de
moedige vrouw gespeeld: eerst ver
liefd, canailleus; later waarlijk vor
stelijk; 'n Prestatie, zoals we die op
het televisie-scherm zelden te zien
krijgen. Onmiddellijk na haar moet
Bernard Droog worden genoemd,
wiens nuchter-intelligente spel hein
tot !n volkomen overtuigende volks
commissaris maakte. De andere rol
len waren goed bezetwe noemen
de aandoenlijke bode van Herbert
'Joeks, de sanguinische generaal van
Richard Flink, de verachtelijke tolk
van Piet van der Meulen en de zie
lige groothertogin van Jeanne Ver-
straete. Het stuk was wat men noemt
„bewerkelijk". Voor Van Hemert
bleek dit geen bezwaar. Hij zorgde
voor 'n .gave voorstelling met tal
van'mooie effecten.
v h. s.
ZONDAGAVOND bréngt de NTS
een tele-recording van de Duit
se familie-quiz „Die gliicklichen
Vier", die zaterdag onder leiding
van Hans Joachim Knlenkampff
door de Hcssischer Rundfunk wordt
uitgezonden. Er nemen gezinnen" uit
België, N'ede r 1 and, Oostenrijk en
Zwitserland aan deel.
In het programma van Hilversum IX
concerteert van 3.03 tot 9 uur het
Omroepksmerorlc«st onder leiding van
Roelof Krol met medewerking van
het Omroepkamerkocr. Het program
ma wordt geopend met het Concerto
CroMO van Pteter Hellendaal. bevat
verder werken van Otto Ketting en
Benjamin Britten-
Onmiddellijk na dit concert een
hoorspel bewerking van Jules Vernea
„De reis naar de maan". Kommer
KLeijn voert de regie. T-ot de mede
werkenden behoren Hulp Orizand en
Piet te Nuyi gr.
De televisie begint met 'n filmpje
in. de serie .Luipaard op schoot"; ver
der o.a. een bezoek aan het jubileren
de Artis-Aquarium en het forum., „Ie
dit ook uw probleem?"
Laatst, op een avondïiep ifc
door het liefelijk Edam en
ging, omdat het begon te regenen
het Damhotct binnen, een bejaard,
eerbiedwaardig bouwwerk, vlak
bij een brug, die zo'n 'ongewoon
hoge ruig tegen jë opzet; dat al
leen mensen met enige aanleg voor
Alpinisme er - overheen" kunnen ko
men. In de gelagkamer was nie
mand. Ik begon de schilderijen te
bekijken, waarmee de muren van
onderen tot boven, warén behangen
en stond net uoor een mooie, uit
I9J3 stammende tekening van Van
Welte, d«e een trotse, in historisch'
gewaad gestoken jongeling voor
stelde, toen de deur open pinp en
een verregende*man op de leeftijd
des onderscheids druilerig binnen,
stapte. Hij groette met een schorre
klank, ontdeed zich van overjas en
colbert en nam een queue uit het
rek. met de gelatenheid waarmee
biljarters zich meestal tot hun
hartstocht vermannen, als was 't
nachtarbeid, die nu eenmaal ver
richt moet worden* Terwijl hij het
krijt hanteerde, zèi hij peinzend:
„Gek hè. Nou ben ik net een dag
of tien. t» Duiteland geweest. Met
me wagen. Ik heb een nieuwe wa
gen. Voor mewerkNou w?et ik
die wagen kan honderdzeventig rij'
denr Als ik wil. Maar. ik had 't
nooit gedaan: .Tachtig, negentin
dat is voor mij genoeg."
Hij legde het krijtje op de rand
van het büjart. Opeens kregen zijn
sombere ogen iets vurigs en hij
sprak: J
„Maar gék hé. Je bent toch stiet
gerust yyy-y
>Jioe bedoelt v?'r vroeg ik.
Want. als voetganger volg. je zo'n
gedachtengang niet. zo makkelijk.
,yJe weet, hij kan honderd-en-
zeventtg maken en dan mot j»
een keer", zei hij. Je mot. Gek h&
Eerder ben je met gerustZo is het
met een wagen. Ik rij daar in Duits
land. Op de Autobahn. - En ik zeo
tegen mezelf, Louis,nou doe je -Jt.
want het vreetaan jej. Nouf bette
man, ik trap 'm op zijn staart en
daar ging hij. Honderdveertig hon-
derdvyft;g, honderdzestig, honderd
zeventig Dat is hard, hoor".
Met de vreemde vervoering die
atieen geboren automobilisten ver-
mogen op te brengen keek hij mij
aan. Toen verduisterde hij weer en
vervolgde: y ■■■,•-
Daarna heb ik langzaam aan ge
minderd. Tot negentig. En nou kan
voortaan., altijd negentig
blijven. Ik heb het gedaan./ Ik weet
dat hy t.kan. Nou bert ik gerust.
A ou- taal tk ej; niet meer naar".
Hij ging tegenover mij in eert
stoei zittenwreef vermoeid over
zijn gezicht en dacht hardop verder:
„Gek he. Nou ben ik net thuis. En
n* Zlh^ weer bier.' In een café.
Maar. kyk €ens, ik heb een goeie
vrouw, ten best mens. Een dag voor -
\k, wegging, naar: Duitsland, is ze
Je da£ ik voor haar
gekocht heb? Een peignoir. Ja niet
zo n gewone. Een hele elegdnte'peig-
ik/voQ-r haar gekocht. Hier
£)le, ynan had er maar een,
noor. Maar iets bijzonders. Franse
import. Met zwarte kant er aal
Iets aparts"
fchddde langzaam het geteis
terde hoofd. ■/:-■■■
Nou hom ik terug", sprak: hij.
A'anmiddag kóm ik terug, 't Is een
órave vrouw, hoor. Ik vraag- aan
w5.r 7" fn-; óoebepait de peignoir?
Wat denk je dat ze zegt?"
Ik wist. hét niet. V ...yy- .V
y'Zezegt, jk heb 'm geruild"-, riep
m, „Dat vind ik niet,'éfg. Dat-mag
eert vrouw rustig doen. Daar gast
/iet-niet om. Maar wat denk je-dat
ze er voor genomen heeft?"
'mZ ^OÏ1 ik niet beuroeden,
„i needoeken en handdoeken!" riep
hy radeloos, „Weet je wat ik tegen
mezelf heb gezegd? Ifc heb gezegd,
Louis, jongen, jij gaat Vanavond een
biljartje maken." KRONKEL
LONDEN Na haarere-docto-
raat .in de muziek heeft prinses
Margaret van Groot-Brittannië een
andere universitaire eretitel ont
vangen.. Gisteren werd ean. de
prinses tijdens... eën speciale, plech
tigheid in het hoofdgebouw Van
August Royal Society of Medicine
een honorair diploma uitgereikt
door Lord' Evans, een. van de dok
toren van koningin Elizabeth IT.
*t:
MitRibttrtfOTOvAn \r Dat ttLpPT.1
TuRrth IHIJ lb BLOno^J maar DIT 16
DATPOrWERÊlbALLt-
mAALVtRf.WASZijrt
0£2.1 CUT rtAAP ££06'
WELHE6IK
OOIT
DATnoCT ttli
VÈRGIbSin&ZiJM
£n Hifcpih 'URrtb 0c
DAnMRovtR' nttnMtn
HAAR
En LiCHT
ortz&nAn
yjMW
%1&l. Terwijl Lucia en Mario'met de eigenaar
van de club aan tafel gaan voor een klein souper,
rijden Pirelli en Ceeco 'naar de haven. „Over een
Êaar uur vertrekt de „Taifoen" met die twee aan
oord, die jou zo netjes uit de club hebben ge-
%v«rkt"; vertelt Cecco; „hun bagage is al aan
boord, maar ik weet baast.wel zeker, dat ze de
juwelen zelf zullen meebrengen. Dat..is je kans,
Pirelli." Ze hebben tijd en gelegenheid genoeg om
de omgeving van de pier waaraan de „Taifoen"
is gemeerd, te bestuderen. Het schip ligt op een
afgelegen plek in de haven en bovendien is het
een donkere nachtAls jc die sieraden nou
niet in handen krijgt, is je leans verkeken", zegt
Cécco.ViNvant ze zullen natuurlijk proberen die;
spullenVin Amerika van: de hand te doen." Dat
begrijpt Pirelli ook.' En zijn. handen jeuken om
wraak te nemen op Lucia en Mario, die hem zo
smadelijk "de deur uit hebben laten gooien..
Mijn verloofde en ik hebben het van
avond net zo voor u opgevoerd."
,;Als jé me nou'." zei Jóe. v
Cynthia keek haar Ferraby, onze
ker af hij haar glimlach zou beant
woorden of niet;-,fHet was verschrik
kelijk om zoiets te doen, Sir Andrew.
Kunt u het oris vergeven?" Ze
waagde de glimlach toch maar, „Ik
trek mijn aanklacht heus In."
„Het was een' uitzonderlijke daad,"
zei hij nadenkend.
„Mijn vader is ook in uitzonder
lijk gevaar" zei Hugh; „Het was de
enige manier óm Joe's getuigenis te.
verklarenOns lot ligt in uw han
den, Sir Andrew. Als dit gevolgen
heeft, zijn we uiteraard bereid ze te
némen." y y.'.'-y'-:
Ferraby soheem niet te luisteren.
Hij was al bijna vergeten, dat hö het
slachtoffer van een samenzwering
was geweest. Hij had honderden
vragen te stéllen,maar één ding
dróng zich het sterkste aan hem: op,
Hij wendde zich tot Saberton.
1 „Was het precies hetzelfde als de
vorige keer?" vroeg hij. „Probeer het
voor u te ..zien, "Was het in alle on
derdelen gelijk?".
Mtfou," zei Joe, ,de dame was na
tuurlijk anders, maar verder was al
les hetzelfde."
„Dat kan niet," drong Ferfabj' aan.
„Als ik me goed herinner, had .de
eerste aanranding plaats in een der-,
de klas coupé." X
Hugh haalde ineens hoorbaar adem.
Joe dacht na; „Welnee," zei hij lang
zaam, „in een eerste klas coupé. Pre
cies in het midden nog wel. net als
vanavond. Dezelfde trein en dezelf
de coupé."
Hugh greep hem bü zijn arm.
„Weet je dat heel zeker, Joe?"
„En of." zei Joe. „Ik herinner het,
me duidelijk. Het hoofd van het
meisje hing half uit het raampje,
vlak boven dat ronde ding van. de
Engelse Spoorwegen, dat op iedere
eerste klas wagen geschilderd is.
Daarom weet-ik het zo goed.".
Triomfantelijk, maar Kees van ont
roering zei Hugh: .Dat bewijst alles,
Sir Andrew O Joe. 'waarom heb je
dat niet eerder verteld?.".
„Niemand vroeg erom," zei Joe.
De Procureur-Generaal stond óp.
„Verbazingwekkend," zei hij uit. de
grond van zijn hart. Hij keek naar
Hugh en Cynthia en het leek even of
hij grinnikte. „Ik moet maar zo snel
mogelijk de rest van uw verhaal ho
ren," zei -hij. „Zoals de zaken :pü
staany zou ik als kroongetuige moe
ten fungeren voor. de verdediging. En
dat moeten we toch echt proberen, te
vermijden!"
HOOFDSTUK 24
Edward zat op zijn geraak in een
ligstoel, omringd door zijn' familie.
Hij droeg zijn oude jasje, maar een
gloednieuwe panamahoed, een ca
deautje van Cynthia. Hij nam zijn
herwonnen vrijheid, althans uiter
lijk, vrij rustig op. Zijn ogen hadden
de vredige blik van een man. die na
een lange reis, gelukkig weer thuia
ia.
Het was een heksenketel geweest
dat weekend. Alle advocaten, die. bij
de zaak betrokken waren, had men
weggehaald van hun golfspel en hun.
uitstapjes om een conferentie met dc
Procureur-Generaal bij te wonen. De
zondag was een drukke wer.kdag ger'
worden en hetresultaat was te - Ie-,
zen in de kranten van maandag, on
der de kop: ONTSTELLENDE ONT
HULLINGEN.: y.
De korte rechtzitting die" dag was
op een. heel müde, vriendelijke ma
nier gepresideerd door mr.Hanbu-
ry. Sir. Andrew. Ferraby. had öm le
beginnen verklaard, dat, de verkeer
de man in de beklaagdenbank zat en
hij had het verhaal verteld, dat vol
gens hem „fantastischer was dan
welk detective boek ook". Edward
was vrijgelaten na een speech waar
in hij werd gefeliciteerd met zijn
eerherstel en waarin, namens de
Rechtbank, verontschuldigingen wer-
den aangeboden voor de geleden el
lende,. •-•v;>'
Nu was bij'alweer een paar uur.
thuis en de opwinding zakte een
beetje. Er was een hele stroom men
sen geweeet om hem de hand te
schudden en Tru'die had geen aekon-
de van de telefoon weg gekund. Ver-'
slaggevers en fotografen hadden hun
materiaal gehaald en langzamerTrand
werd het weer rustig en genoegljjk
in het Lavendelhuis.
Hugh lag achterover in zijn stoel
met een verzaligde glimlach op zyn
gezicht. „Het zal niet meevallen je
aan te passen," zei hij. „Na alle goe
de zorgen in-de gevangenis zullen
Trudie's maaltijdenmoeilijk: te ver
teren zijn.".
„Dat is smaad," zei Truaie.
„Laster," verbeterde Quentin goed
gehumeurd, Hij keek naar alle ge
lukkige gezichten, „Het is Pu echt
allemaal voorbij."
„Dank zij Cynthia,", zei Hugh.
„Dank -zij. Cynthia," herhaalde
Quentin. Hij was. tot in *t diepst van
zijn advocatenziel geschokt geweest
toen-hij hoorde dat ze de .Procureur-
Generaal had aangerand en alleen
het prachtige resultaat had. hem er
mee. kunnen .verzoenen. Het was net
zoiets als ongehoorzaamheid tycmoi
een oorlog succes kon er een hei
dendaad van maken. --•
„Ik had niet gedacht, dat do rech-
ter. zich zo izou gedragen," zei, Hugh..
„Ik zie hem nog voor me. Hij..gnnr
nikte zowaar. En hij zei: fk kan...
ehdeze eigenaardige methode na
tuurlijk niet goedkeuren, maar het
maakt me zeer gelukkig dat er een
gerechtelijkedwaling door verme-
dén is."X/V '/".v Xé" -y/-'
„Ik vónd hem - een lieverd, rei.
Cynthia/„en Ferraby ook/Hy. heelt
het ontzettend goed opgenomen.^
„Hij had niet te klagen. Ik - vjea
dat hij -nog.nooit door een aardiger,
meisje'gekust is... Wat ik zegS&i
wil,vader, als 3e morgen naaro*
stadgaat om met Ferraby - tun"
chen/reis': dan maar in- de goederen-
wagen. Dat is de enige manier orn^
aan die avonturiersters te ontkomen-
De telefoon rinkelde weer en .Tru-
die ging naar binnen om.hem te by*
antwoorden. - j':/
Edward, die geen zin meer haa in
verdere gelukwensen, verontacnUJ-
digde zich en wandelde de tuin 10.
Toen hij bij het kreupelhout kwam.
werd er net een -klein .gezicht)*
zichtbaar.
„Dag meneer Latimer."
..Nee maar Carol Anne. Hoe is nei
met jou?"
„Goed, dank u." 'Ze stond °P haar
ene voetje en keek hem hoopvol
aan. „Mammie zegt. dat ik met
mag spelen."
Edward glimlachte. „Morgen mis
schien. Ik beb het vandaag nogal
druk." t
„Mammie zegt, dat je op rei» bent
geweest. Heb je een. fijne vakanti»
gehad?" - 1
Edward lachte. '..Het had veel er
ger gekund," 2ei hij teder.
EINDE
