l!
1927:
De moordenaar speel! klarinet
Ministerssteek in
zwarte trommel—
Omkijkeji
Luisterspel als praatstuk
toch heel boeiend
Mislukt Lutine-
plan oorzaak
van debacle?
Ex-leider Duits
vakverbond
vrijgesproken
Minister bevoegd de
investeringsaftrek
te dóen herleven
Bill Mamman
krijgt gezonde
nier van broer
„Markelo" op eigen
kracht vlot gekomen
Atoomgeleerden in
Frankrijk staken
Hoger loon vooi
metaalarbeiders
in Duitsland
SPROtDE SPARKS
H m
door FRANK GODWIN
AVONTUREN
VAN
KAPIFD-
2
Saterdag 14 december 1957
I EZEGD kan worden, dat Nederland in het algemeen rustig en
.waardig heeit gereageerd op de gebeurtenissen in Indonesië. Aan
uitingen van verontwaardiging heeft het natuurlijk niet ontbroken,
maar tegelijkertijd ie er toch ook van de aanvang af een duidelijke
neiging geweest tot een. realistische beoordeling van de dingen. De
regering heeft de zaak in de NAVO-raad gebracht en is gereed, zich tot
de V.N. te wenden, wanneer de behandeling van de Nederlanders daar
ginds het karakter krijgt van een duidelijke schending van de mensen
rechten. De. grootste activiteit van regering en particuliere instellingen
js ook gericht op veiligheid van de getroffen landgenoten.
Wij geloven, dat deze betrekkelijke terughoudendheid getuigt van wijs
heid. Al te veel zijn ook in ons land in de vergane jaren de gedragingen
en uitingen ten opzichte van Indonesië beïnvloed geweest door sentimenten
en ressentimenten, die bun wortels hadden in het verleden. Thans, voor
het eerst eigenlijk, is er een duidelijke geneigdheid tot berusting in het
onvermijdelijke. Wil men de Nederlanders en de Nederlandse economische
activiteit in Indonesië met alle geweld kwijt, welnu, dan moet dat maar
gebeuren. Het is geen leven en het U geen zakendoen in een sfeer, die
wordt bepaald door wraakzucht en willekeur eerder dan door normale
rechtsregels.
Er zit wel grimmigheid in deze stemming, maar het is geen agressieve
grimmigheid. Men hoort, om het zo uit te drukken, de Nederlandse leeuw
niet brullen. Voor zover er sprake is van vastberadenheid, heeft die be
trekking op de weigering, zich *nog langer bloot te stellen aan de grillen
van onberekenbare gezagsdragers en aan de occupatielust van communis
tische organisaties. Tal van bedrijven hadden het zwaartepunt van hun
activiteit al naar elders verlegd. Van Nederlandse zijde zal. thans in
versterkte mate moeten worden uitgezien naar emplooi voor kennis en
bekwaamheid elders in de wereld.
NIET, dat wij licht denken over datgene wat nu, naar het lijkt, in
Indonesië moet worden opgegeven. Wij onderschatten in genen
dele de menselijke tragiek, gelegen in de ongewilde terugkeer van
duizenden mensen, die hun verwachtingen in rook hebben zien
opgaan; en wij onderschatten evenmin de waarde der materiële dingen,
die niet zijn te handhaven. Pijnlijk en zeer nadelig is dit alles, maar, het
is niet onoverkomelijk, wanneer vlijtig en stelselmatig wordt gespeurd
naar nieuwe mogelijkheden.
Van verschillende kanten wordt overigens de opmerking gemaakt, dat
de gang van zaken voor Indonesië nadeliger is dan voor Nederland. Op
dit gezichtspunt willen wij niet tc diep ingaan; om twee redenen. De eerste
is, dat wij niet de minste behoefte hebben, deelgenoot te zijn in de vol
doening, die er misschien uit blijkt. De tweede is, dat, wanneer tiet zo is,
de Indonesiërs bet beter zelf kunnen ervaren dan dat anderen het consta
teren. De laatste dagen is daarginds al een zekere kentering te bespeuren.
Er is een neiging merkbaar cm terug te komen op al te vérgaande uit
spraken, maatregelen en daden. En bovendien ontwaart men een duidelijke
ontnuchtering.
Wa'arschijnlijk heeft de Nederlandse houding daartoe veel bijgedragen.
Een Nederlands beroep op verdragen, goede trouw of onmisbaarheid is
uitgebleven. De Nederlanders hebben slechts gezegd: Goed, dan gaan wij
weg. Zij hebben er aan toegevoegd: Hoe eerder hoe liever! Deze geresig
neerde en toch geenszins vreesachtige reactie op de opwinding en willekeur
heeft, hoe vreemd het moge klinken, regering en publiek in de republiek
veel houvast ontnomen. Het is een doorkruising van de bij voortduring
verkondigde en graag geloofde opvatting, dat Nederland nog altijd zo
ongeveer teert op Indonesië. En bet is bovendien een politieke misrekening,
in zoverre het een eind maakt aan de mogelijkheid, de Nederlanders van
alles en nog wat de schuld te geven.
HET betekent het terugvallen op de eigen verantwoordelijkheid, wat
geen onverdeeld genoegen is in een veelszins chaotische maat
schappij met het communisme zozeer in de 'aanval. Tot nu toe
heeft dit communisme vooral gediend om er druk mee uit te
"oefenen op het buitenland. Het alternatief was: of Indonesië tegemoet
komen, of het risico lopen, dat de communisten zich van de macht meester
maakten. Laatstelijk heeft nog zo'n verstandig man als Palar, voormalig
Nederlands Kamerlid en nu Indonesisch ambassadeur in Ottawa, zich van
deze methode bediend, toen hij de V.N. er een verwijt van maakte.
Indonesië in de kwestie-Nieuw Guinea niet te hebben gesteund, omdat dit
de binnenlandse toestand van zijn land zo nadelig zou beïnvloeden.
Omtrent de vraag of het tóch met de Nederlanders in Indonesië en hun
bedrijven niet wat zal meevallen, durven wij geen enkele voorspelling te
doen. Voorlopig lijkt het er nog het meeste op, dat het niet meevalt. Het
leven en werken voor Nederlanders en .andere buitenlanders in Indonesië
zal in elk" geval slechts mogelijk zijn, indien zij te maken hebben met
geordende toestanden en een goed functionerende regering. Zo'n regering
kan niet tegelijkertijd zich van bet communisme bedienen en er tegen
strijden. Ze kan evenmin de buitenlanders bestaansmogelijkheid bieden er.
tegelijk hun de schuld van alles geven, wat niet deugt. Ze moet er van
uitgaan dat zij en zij alleen verantwoordelijk is voor de binnenlandse
toestand. Voor een werkelijk aouverein land geldt, wat de oud-Nederlandse
spreuk zegt: Help u zelf, zo helpt u God.
Drie jaar geëist
AMSTERDAM. De officier van
justitie bij de Amsterdamse recht
bank heeft drie jaar gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest geëist te
gen de 59-jarige koopman H. M. v.d.
B., die zich schuldig zou hebben ge
maakt aan flessentrekkerij voor een
totaalbedrag van ruim f 45.000.—.
Verdachte, die directeur was van
de in mei jj, failliet verklaarde
N.V. Intcrocean, verklaarde o/m- dat
de debacle van deze N.V. mede te
wijten was aan het mislukken van
het plan om het goud van de ..Iai-
tine" te bergen. Ede mislukking zou
op haar beurt weer een gevolg zijn
van.de publicaties omtrent verdach
te in een Amsterdams dagblad.
De officier noemde v.d. B. iemand
die nooit reële zaken, had gedaan
en bij de politie een slechte naam
had.
De verdediger meende, dat er van
flessentrekkerij geen sprake kon zijn
en verzocht de onmiddellijke invrij
heidstelling van zijn cliënt. De
rechtbank, die 24 december uit
spraak doet, wees dit verzoek af.
(Advertentie I-M.)
NET aTs in 1922 organiseerde „Het
Leven" ook in 1927 een enqnête
naar de populairste Nederlander.
Koploper was wederom Willem Men
gelberg, tweede werd mensenredder
Dorus Rijkers, derde minister Kan;
minister van Binnenlandse Zaken, In
de volksmond „onze sportminlster".
Zijn zoon, Wim Kan, vertelt in zijn
boekje „Corrle en ik" van zijn va
der, dat hy zwoer btf zijn fiets.
„We hebben m'n vader op de
fiets naar het hofbal zien uitrij
den,, gehuld iri het statiepak, zijn
regenjas daarover heen, de steek
in een zwarte trommel achterop
gebonden en. de degén aan het
KARLSRUHE Dr. Viktor Agartz.
en zjjn secretaresse. Ruth Ludwig,
ziju vrijgesproken van de hen ten
laste gelegde samenwerking met de
Oostdultse geheime dienst.
Gustav Wieiand, Agartz'a chauf
feur, werd' echter, door het federale
hoog gerechtshof tot acht maanden
veroordeeld.
Onder andere was tegen Agartz,
een hoge functionaris van het West-
duitse vakverbond aangevoerd, dat
hij in minder dan twee jaar. 130-000
mark had ontvangen van dé Oost-
duitse inlichtingendienst, Hij zou
het geld gebruikt hebben om een
economisch instituut op te richten
Het geld was gedeeltelijk van de
Oostduitse vakbonden afkomstig;
gaf Agartz In zijn verdediging toe,
maar het waren abonnementsgelden
op dë economische nieuwsbrief die
zijn instituut uitgaf.
De chauffeur werd in maart van
dit jaar bij de zonegrens gearres
teerd met een bedrag van 20.000
mark'; in zijn auto. Dit geld was
uit Oost-Duitsland afkomstig..
DEN HAAG. Minister Hofstra
is bereid de suggestie van vele
Tweede Kamerleden over te nemen,
dat aan de 'minister van Financiën
in overeenstemming met zijn ambt-
jenoot van Economische Zaken de
bevoegdheid wordt verleend in de
loop van 1958 de faciliteit van de
investeringsaftrek geheel dan wel
tegen een lager percentage te kun
nen doen herleven.
De minister merkt op, dat dit en
kel de strekking heeft de mogelijk
heid van een snelle reactie te ope
nen, zonder dat zulks een oordeel
inhoudt over de waarschijnlijkheid
van het treffen van zódanige maat
regelen in 1958. Het betekent even
min, dat, indien het weder verrui
men van de bestedingen noodzake
lijk zou worden bij voorkeur van
deze bevoegdheid betreffende de in
vesteringsaftrek gebruik zal worden
gemaakt.
frame van de fiets bevestigd,
zoals een visser z'n hengel vast
bindt. En van onder de regen
jas kwam de glanzende, witte
broek met de brede gouden
streep uitkijken. Het geheel had
iets van een vluchtende koning
ten tijde van de Franse revolu
tie."
Nooit droeg hij een hoed, en dat
tegenwoordig veel heren zonder hoed
rondwandelen wijten de hoedenma
kers nóg aan minister Kans slechte
voorbeeld.
Dit was ook het jaar waarin Prin
ses Juliana in de Julianakerk in Den
Haag werd bevestigd als lfdmaat van
de Ned. Herv. kerk. „Toen de prin
ses na de kerkdienst naar haar auto
liep, legde onze fotograaf haar vast
op de gevoehge plaat"
DE advertentiepagina's lieten in
1927 de lezer keus maken uit
een nieuwe Ford, „elegant en keurig
van afwerking, 'n sieraad voor de
weg", voor nog geen tweeduizend
gulden en een Buick Standaard
Coach voor 4600-
Deze par "na kon hem ook op het
idee brengen dienst te nemen. „Er
bestaat gelegenheid voor gewone
dienstneming voor 3 en 5 jaren by
het leger in Nëderlandsch Jhdië,
Premie 200.en 400,—. Leeftijd
1830 jaren. Lezen en schrijven ver.
eist."
„Bontmantels in eene groote ver
scheidenheid" deden van 19.50 tot
450.Rookworst noteerde 'n gul
den per pond. En wie vroeg in het
voorjaar van 'S3 een bloemetje in de
tuin wilde hebben kocht hyacinthen
voor 4 cent per stuk, Darwintulpen
op Ce gevoelige plaat
voor 1% cent en narcissen voor 2
cent
Wie een avondje gezellig uit wilde
ging naar de Fritz Hïrsch operette,
die met Kirsch, Friedel Dotza en
Paul Harden in de hoofdrollen
„Wie einst im Mai" speelde.
In de rubriek gevonden voorwer
pen doken rywielplaatjes op.
DINSDAG; 1932: Depres
sie, Koffie in zee. Werk
loosheid. Loonsverlaging.
Tien mandarijnen voor een
kwartje.
Moeilijke operatie in VS:
RICHMOND Bill en Sam Mer-
riman, tweelingbroers van 28 jaar
uit Snawnee (Oklahoma), hebben
een operatie ondergaan die 6Vx uur
heeft geduurd en tijdens welke BUI,
die aan een ernstige nierkwaal leed,
een nieuwe nier van Sam kreeg-
De operatie werd geleid door dr.
David Hume, die tot nutoe vier
van de zeven niertransplantaties
heeft uitgevoerd welke in Ameri
kaanse ziekenhuizen ten uitvoer zijn
gebracht
De operatie werd in twee opera
tiezalen uitgevoerd, door twee teams
van vier chirurgen. Terwijl de ene
groep bij Bill de plaatsing van een
derde, maar gezonde nier voorbe
reidde, werd door de andere bij
Sam een gezonde nier weggenomen.
Zodra de ingebrachte mier normaal
functioneert, zullen de beide andere,
vrijwel niet meer werkende nieren
uit Bill's lichaam verwijderd wor
den. Daarvoor is dan een nieuwe
operatiè nodig.
AMSTERDAM Het 1000 ton me
tende schip „Markelo"van de N.V.
Stoomvaart Maatschappij Noordzee
te Amsterdam, dat donderdag by
Bergen (Noorwegen) aan de grond
is gelopen, heeft op eigen kracht de
haven van Bergen kunnen bereiken.
Het voorschip was licht beschadigd.
Naar verwacht werd, zou de „Mar
kelo" vanmiddag gerepareerd zijn en
vertrekken naar Grangemouth in
Engeland.
L> IET Bakker heeft elke week in
EZseoter een hele pagina nodig
om ons op een onderhoudende wijze
duidelijk te niaken, dat het leven
hem in zijn jonge jaren beter beviel
dan tegenwoordig.
De gay twenties, noemt hij'zijn ar
tikelenserieHet gezichtsbedrog der
herinnering brengt hem er toe, ons
op bewogen toon te verzekeren dat
er vroeger bloedwarm toneel werd
gespeeld, bloedwarm opera werd ge
zongen en bloedwarm pret werd ge
maakt, terwijl er vandaag de dag...
Hier wendt de auteur zich knorrig
mompelend af.
O die uerrukkelyke jaren can. Stoel
en Spree- -f-
Ay, de geweldige Royaards
O, de onvervangbare Louis Boutu-
meester
Kom er maar eens om, tegenwoor
dig.
Ik ben nog net niet oud genoeg
voor dit spelletje, maar geef me nog
tien jaar te schrijven en ik ga ook
T?r lijkt 'n innerlijke tegenspraak
xste schuilen in de constatering,
dat een luisterspel een praatstuk ts.
Luisterspelen zijn altijd praatstukken,
zullen velen zeggen. Dit is, meen ik,
een onderschatting van de handeling
die aan het radio-drama ten grond
slag behoort te liggen. Deze hande
ling nu heb ik in „Zwarte Dage
raad", het spel van Charles Limont
dat de KRO gisteravond uitzond, alleen als 'n speeldoos beschouwt, ge.
i j Oïf n—„Awï^f.'a «I \7an tfi^TPVavnnfl
PARIJS. Tachtig atoomgeleer
den van het laboratorium voor
kernfysica In Orsay, een voorstad
van Parijs, zijn vrijdag een „wissel-
staking" begonnen om hun eisen tot
loonsverhoging kracht' bU te zetten.
(Advertentie l.M.j
Uitzending nik* zaterdagavond 9.43
uur, avnr Hihwiura II (398 m.].
Sehrijf In nik dor Wan vokfn» 1 af 2
of 3. Optellen. Plok dit formulier op ge
frankeerde briefkaart met 50 cent extra
porto op adretzljde. Inzenden aam Klaver
Vier,.Hilversum. Eén oploiiing per kaart.
WekslMke prijzen tot een f in nnn
totale waarde v. mlmtene 'U.VIuU.-
T
Alle cijfert
Radio-actie In wmenwerklng met en ten
bate van St. „Prlm Bernhordfond*",St.„Het
Nederi. Blindenwezen", Ned- Ver, Sociale:
Zorg voor Minder-Validen „AVO" en St. -
„Ned, Org. voor Intern. Bijstand". Goed
gekeurd Dij beil. v.d. Min. Juitltiè d.d. -
27-B-T957 no. 1024/257.
'■■vooral in de eerste helft gemist. Dit
.tvas jammer, omdat ik me kan voor
dstellen dat veel luisteraars door de
uitvoerige exposè's die de voor de
1 rechten der kleurlingen strijdende
pater en de minister, kampioen voor
de apartheidspolitiek, gaven sijn. af
geschrikt. Ten onrechte, zoals uit het
verdere verloop van het in z'n opzet
wat simplistische maar boeiende en
oprechte stuk zou blijken.
Limont heeft hét probleem, dat na
tuurlijk ook z'n economische en so
ciale, aspecten heeft, vereenvoudigd
tot een moreel
vraagstuk,, een
kwestie van recht
vaardigheid. Dit
was zijn goed
recht. AI was het
jammer dat hier
door de rol van
de groot-industrieel, die met kenne
lijke sympathie voor de strijd van de
priester, als bemiddelaar optreedt,
wat vaag bleef. Zoals de minister Wel
heel zwart en dictatoriaal werd ge
tekend. Het zwart-witschema ten
spijt bleek „Zwarte Dageraad" een
luisterspel, zoals er te weinig worden
uitgezonden. Het confronteerde de
mensen thuis met een van de groot
ste problemen van deze tijd, die door
atoomkracht en spoetniks niet op te
lossen zijn.
Voor de regie van "Willem Tolle
naar niets dan lof. Hij., maakte een
uiterst sober gebruik van geluids
effecten, had van muzikale illustra
ties afgezien, markeerde de overgan
gen tussen de scènes slechts door en
kele ogenblikken stilte. De prestaties
van de acteurs sloten zich aan bij
deze regie-opvatting: er werd niet
„gedeclameerd" maar gesproken. Met
name wil ik Rob Geraerdts (pater
Valiants), Louis de Bree (de kanun
nik). en Lo van Hensbergen (Hoff-
meister) noemen,-
EERDER op de avond heb ik ge
luisterd naar dat merkwaardige
VPRO-blok van anderhalf uur ge
sproken woord. Ideaal kan dit na
tuurlijk nooit zijn, maar door de ver
snippering van de zendtijd is de
kleinste omroepvereniging er wel toe
gedrongen. Ik moet zeggen, dat er in
dit blok voor de geïnteresseerde
luisteraar, die z'n radio-toestel niet
noeg variatie zit. Van gisteravond
stip ik aan: het voortreffelijke film-
praatje van dr. H. S. Visscher; de
sobere, typisch op de radio afgestem
de voordracht door Joan Remmelts
van enkele gedichten van J. C.
v. Schagen, de levendig, interessante
reportage van Henk Tee uw over de
Europese school in Luxemburg.
Morgen een, voor vaderlandse be
grippen, „drukke" televisiedag. '«Mor
gens om 10 uur eerst een fllmdocumcn-
taire over het leven van een r.k. paro
chiegemeenschap, daarna de uitzending
van 'n Plechtige Hoogmis uit Zoeter-
woude. 's Avonds van 8.15 tot 10 uur
'n telerecording van Hans Joachim
KulenkampUs quiz ..Die glücklien.en
Vier".
Het avondprogramma van Hilver
sum II begint om 8.05 uur met „De
Zigeuner bar on", de ln 1884 gecompo
neerde operette van Johann Strauss.
Rudolf Moralt dirigeert de Wiener
Symphonlker, het; "Weens Kamerkoor en
een select gezelschap solisten.
Steun voor Nederland
Benelux-raad over
kwestie-Indonesië
BRUSSEL In de middagverga
dering van de raadgevende inter
parlementaire Beneluxraad heeft
voorzitter Frans van Cauwelaert na
mens de Belgische en Luxemburgse
parlementsleden verklaard, dat zij
meeleven met de rampspoedige ge
beurtenissen en het onrecht, waaron
der Nederland heeft te lijden, door
het gebeurde in Indonesië.
De Belgische regering heeft reeds
laten weten Nederland by te willen,
staan. Ook de Luxemburgse minister
van Justitie, Bodson, zei dat het
Groothertogdom al het nodige zal
doen om Nederland te helpen.
voor de byl. Terwijl de zilte tranen
tappelings langs deze kolom lopen,
zal ik hier gewagen van de bloed
warme „Boefje" van Annie van Ees,
van het onvergetelijke ,jEn toen de
ster bleef stille staan ivan Felix
Timmermans en van de nooit opzijde
gestreefde Jacques Reule in „Het po-
litieraadsel".
Kóm er maar eens om, tegenwoor
dig.
Ik heb bij het lezen van Bakkers
herinneringsstukken altyd zo'n innig
medelijden met de jeugd.
Ach, de stakkers.
Ze zullen nooit „De twee wezen"
van Stoel en Spree zien. Of een re
vue van Rido met Heintje Davids,
Of de grote Louis in een onverteer
bare draak. Wat een erbarmelijke,
verminkte jonge leventjes eigenlijk.
Daarom kijken ze natuurlijk zo ;stp,
die kinderen, als ze hun plaatjes van
Charley Parker draaien of naar een
toneelstuk van Hugo Claus of lones-
co sukkelen. Ze missen het bloedwar
me, je ziet het duidelijk.
Memoires schrijft meri met een
grijze haar aan de pen.
Je kunt het doen zoals Bakker, in
de toon van; mijn tijd was de l&dt-
ste tijd.
Maar je kunt het ook doen als Vi-
ruly die in zijn jongste publikatte
„Vroiiioen nemen de tijd", met even
veel ironie als gevoel voor afstand
ronddwaalt door zijn eigen jeugd.
Beuoegden zullen deze badinage
straks in onze krant kritisch ijken,
maar ik wil er, my houdend bij mijn
leest, alleen een kleine, waar gebeur
de anekdote over vertellen.
Dit tmek is geen „uiiegboeJc",
Het gaat over de rol die de urouto
in het leven, speelt en werd door de
schrijver op gedragen aan zijn echt
genote, de actrice Mary Dresselhuys
zonder wier voortdurende toewij
ding en liefdevolle aandacht het twee
jaar eerder voltooid geweest zou zijn".
Toen het pas verschenen was, kreeg
de auteur een briefkaart, waarop
met keurigeb loklettertjes de volgen
de tekst geschreven stond:
„Geachte mijnheer Viruly. Ik ben
vijftien jaar en luchtvaart-enthou
siast. Ik heb al uw boeken gelezen.
Nu hoorde ik, dat er een nieuw boek
van u verschenen is en myn nader
heeft het gekocht. Maar nu zegt hij,
dat het niet geschikt voor mij is en
nu leest mijn, moeder het ook al
maar zij sluiten het steeds in het
dressoir weg. Kunt u mij antwoorden
of het echt niet voor jongens is?"
Viruly antiaoordde:
,JIet is uitstekend geschikt voor
jongens, mits bonen de-3J -jaar. Je
moet dus iri 1977 om de sleutel", van
je moeders dressoir vragen".
KRONKEL
FRANKFORT. De WesWuItsft
metaalarbeiders hebben een bemid
delingsvoorstel aanvaard voor een
loonsverhoging van S procent
voor 2,5 miljoen werknemer» in de'
Westduitse scheepsbouw, machine
fabrieken en auto-fabrieken met in
gang van 1 januari.
Het voorstel voorziet tevens in
een verkorting der werkweek van
45 tot 44 uur met ingang van 1 jan,
1959.
In een verklaring van de werk
gevers wordt medegedeeld, dat.
werkgevers het voorstel hebben aan
vaard, hoewel het waarschijnlijk zal
leiden tot prijsverhogingen of een
beperking der produköe.
feuilleton door Cyril Hare
Ln UzeLf.ntnttRZORRA
lOEM UttljM HAMD IA& -
WA5DAT OCW&ÊDROG
n AA&rton Koninom
lAflTAÖIA ECHT DÉT0Ê
KOMM VOORSPELLEN 7
ntt.nAAR
lekon meel
&im AADtM
HAAR jULUtflOCfEfl
mfcT NEERKIJKEN OPZl&ÊUNERó Lt
ZIJN NIET AUEAAALZO
8188. Wanneer Pirelli in zijn schuilhoek in de
verte de lichten van een auto ziet naderen, haalt
hij zijn pistool eveneens te. voorschijn. Maar hij
moet eerst zekerheid hebben of in die wagen
inderdaad Mario en Lucia zitten. Billy Bold
China staat al ongeduldig op zijn passagiers te
wachten en als de taxj nadert geeft hij opdracht
de trossen al vast los te gooien. Het is de hoogste
tijd om te vertrekken. Lucia, die scherp uitkijkt,
meent een glimp op te vangen van iemand, die.In
de schaduw van een kraan staat te. wachten. Dat
kan Pirelli zijn. „Vlug, Mario," zegt zy, wanneer
de taxi stopt, „spring er uit en ren naar het
schip." ,>En als die vent ergens staatvraagt
Mario, die doodsbang is, „wat moet ik dan doen?"
„Wees toch niet zo benauwd," snauwt Lucia, „ik
zal Pirelli wel ophouden, als hij het mocht wagen
ons nog iets in de weg te leggen."
zijn zak en hield ze dicht tegen
zijn neus.
„Ik neem aan, dat we dit aei_
zoen weer vier concerten zullen ge
ven", zei hü met zijn lichte, hoge
stem. „Twee voor en twee na Kerst
mis?"
Er was een toestemmend gemom
pel.
„Ik heb het Stadhuis maar alvast
j z wilskracht) tenslotte aardig mee te- besproken voor de eerste vrijdag in
-re iuB.r ,recht kon-,ZiJb woord was wet voor november", zei Dixon. „Da: komt
een adellijk persoon die ze zelf ont- haar een toestand van 'onnerrie «Urtrtekend. Ver^r denk ik dat
dekt had dan zomaar voorgesteld extars^Verder 1beschouwde re 1het ?nF donateurs wel een sckst btf
!te worden aan een., graaf. Aan de ais Sar tïïkin Strievef o£ elke iedf c,oncert zuilen verwachten".
andere kant moest hy toegeven, dat onaangenaamheid" voor hem uit de »Ze ko^en gewoon met als we
hy nog nooit had meegemaakt dat weg te mimen wat haar voor- er SeetI hebben", zuchtte juffrouw
'mevrouw Basset werd voorgesteld treffelijk gelukte Porteous. Ze was een gezette,.rozige
aan een graaf, dus helemaal zeker jonge vrouw en een heel goed vlo-
was hij met. Eerlijkheidshalve moest men toe- liste,, maar onredelijk pessimistisch.
„Meneer Pettigrew, wij wachten geven, dat weduwen van die leef- over alles,
op het rapport van de penningmees- tyd. meestal hun aanbidding bij min- ja w„ hebben een treknleister
ter!" der waardevolle personen onder- nodig" vervolgde Evans Ik wilde
Met een schuldig gezicht ontwaak- brengen of gedwongen zijn onder V00r het eerste concert een violiste
te Pettigrew uit zijn dagdromen en te brengen, Clayton Evans was een voorstellen^ Lucy Cm-less biivoor-
'haastte zich rekening en verant- indrukwekkende figuur, zoals hij heïd Ze schreef me daf ze tegen
woording af te leggen. De hele lijst daar in een armstoel midden in £e ti'id in En^elLd terSe is"
was van tevoren al door Eleanor het groepje zat. zijn groot kaal aie tya m üngeiana. terug is -
gecontroleerd en het bestuur kon hoofd wat voorovergebogen, zijn vaj? Carïess, die
zich dan ook overal mee akkoord lange benen recht voor zich uit, zijn ieUs Pettigrew kende, werd met ny-
verklaren. Hij had zich eigenlijk bijziende ogen samengeknepen ach- na, a^8^.Enene bijval ontvangen. De
voorgenomen hierna onopgemerkt te ter de enorm dikke lenzen van zijn entee "ie aarzelde was, vreemd ge-
verdwijnen, want zijn tegenwoordig- bril. Hoe dicht Evans bij volkomen noeg mevrouw Basset. Ze beet op
heid zou voor de rest van de ver- blindheid was, hadden de orkestle- "aa£ ^p, trok haaivwenkbrauWen op
gadering hoogstens een decoratie- den dikwijls met elkaar besproken. en hoog zich naar Dixon over. Festi
ve functie hebben. Een blik doore a.nn grew, die naast Lem zat, hoorde de
de open deur van mevrouw Bas- Hlemand geloofde dat hij, behalve conversatie zonder er iets van te
set's eetkamer had echter zoveel e®rste twee snaar-instrumenten, snappen.
smakelijks onthuld voor hen die 1 ets Kononderscheiaen en de „Weet u zeker, dat 't u niet kan
bleven, dat hij het zonde en jammer ÏJJÏÏSn JSS« rDr.°P ZJin schelen, meneer Dixon?"
vond weg te gaan. Bovendien had Ï!f£' ,w „My? Het iaat me Siberisch."
hij er toch wel plezier in deze on- J'°orS*S" ttemln las „h^,nieï Mevrouw Basset wendde zich weer
bekende wereld op zijn gemak te be- f Eemak muziek, al Evans Lucy Carless", zei ze.
kijken. wist natuurlijk geen mens of hy nef iet<. fe narirnklrelnk dat is ge-
„En nu de programma's" voor de ^aarby gebruik maakte van zijn - -
concerten", annonceerde mevrouw fenomenaal geheugen. Daar het or-
Basset gewichtig. „Meneer Kest zelden 1 moderne werken uit-
Evans.,.", haar harde trekken ver- voerde, was bet moeilijk uit te vin-
zachtten merkbaar, „meneer Evans, den ook. Zeker was}< dat Evans, wat
welke voorstellen hebt u voor ons." ?1J? opleiamg en zyn temperament
Ja, Clayton Evan:. de oprichter bPtrof. een musicus van zeer hoog
en dirigent -van het orkest, was de n*V®au w,as' Pe staat waarin zijn
andere zwakke plek van mevrouwverkeerden, belette hem el-
Basset. Ze aanbad hem op een kri- carriers te maken, zodat hy
tiekloze manier, die iedere minder ^ich nu wijdde^ aan het muzikale is en.
formidabele vrouw belachelijk zou leven op het platteland. De inwo- Evans deed of ze er allebei niet
hebben gemaakt. Terwille van hem P?rs van Markshire beloonden hem waren. „We zijn een beetje laat om
werkte ze als een slaaf voor de hiervoor, zoals te verwachten was, de sterfdag van Mendelssohn te her-
vereniging, dwong haar weerspan- yoor. het volkomen vanzelfsprekend denken. Maar het is in Ieder geval
nige vrienden geld te storten cn Vll}den en waren hoogst verbaasd dit hele jaar een eeuw geleden, dat
bracht een lang niet mals bezoek als met-ingezetenen hen erop attent hij stierf en beter laat dan nooit,
aan ieder orkestlid dat de moed makten, dat ze zich gelukkig moch- Lucy speelt Mendelssohn heel mooi-
had een repetitie te verzuimen. Ter- Prijzen met een kunstenaar van moesten we maar doen."
wille van hem studeerde ze uren- dat formaat.
lang cello tot ze er (puur door haar Evans haalde wat papleren uit (wordt vervolgd'
woon prachtig! Wat gaat ze spelen?
„Beethoven, meneer Evans,
smeekte juffrouw Forteous, „alstu
blieft Beethoven."
„Wacht eens even", riep de diepe
stem van meneer Ventry uit een.
hoek van de kamer, „Beethoven
hebben we eerverleden jaar pas ge
had, Er bestaan nog andere compo