l! 1927: De moordenaar speel! klarinet Ministerssteek in zwarte trommel— Omkijkeji Luisterspel als praatstuk toch heel boeiend Mislukt Lutine- plan oorzaak van debacle? Ex-leider Duits vakverbond vrijgesproken Minister bevoegd de investeringsaftrek te dóen herleven Bill Mamman krijgt gezonde nier van broer „Markelo" op eigen kracht vlot gekomen Atoomgeleerden in Frankrijk staken Hoger loon vooi metaalarbeiders in Duitsland SPROtDE SPARKS H m door FRANK GODWIN AVONTUREN VAN KAPIFD- 2 Saterdag 14 december 1957 I EZEGD kan worden, dat Nederland in het algemeen rustig en .waardig heeit gereageerd op de gebeurtenissen in Indonesië. Aan uitingen van verontwaardiging heeft het natuurlijk niet ontbroken, maar tegelijkertijd ie er toch ook van de aanvang af een duidelijke neiging geweest tot een. realistische beoordeling van de dingen. De regering heeft de zaak in de NAVO-raad gebracht en is gereed, zich tot de V.N. te wenden, wanneer de behandeling van de Nederlanders daar ginds het karakter krijgt van een duidelijke schending van de mensen rechten. De. grootste activiteit van regering en particuliere instellingen js ook gericht op veiligheid van de getroffen landgenoten. Wij geloven, dat deze betrekkelijke terughoudendheid getuigt van wijs heid. Al te veel zijn ook in ons land in de vergane jaren de gedragingen en uitingen ten opzichte van Indonesië beïnvloed geweest door sentimenten en ressentimenten, die bun wortels hadden in het verleden. Thans, voor het eerst eigenlijk, is er een duidelijke geneigdheid tot berusting in het onvermijdelijke. Wil men de Nederlanders en de Nederlandse economische activiteit in Indonesië met alle geweld kwijt, welnu, dan moet dat maar gebeuren. Het is geen leven en het U geen zakendoen in een sfeer, die wordt bepaald door wraakzucht en willekeur eerder dan door normale rechtsregels. Er zit wel grimmigheid in deze stemming, maar het is geen agressieve grimmigheid. Men hoort, om het zo uit te drukken, de Nederlandse leeuw niet brullen. Voor zover er sprake is van vastberadenheid, heeft die be trekking op de weigering, zich *nog langer bloot te stellen aan de grillen van onberekenbare gezagsdragers en aan de occupatielust van communis tische organisaties. Tal van bedrijven hadden het zwaartepunt van hun activiteit al naar elders verlegd. Van Nederlandse zijde zal. thans in versterkte mate moeten worden uitgezien naar emplooi voor kennis en bekwaamheid elders in de wereld. NIET, dat wij licht denken over datgene wat nu, naar het lijkt, in Indonesië moet worden opgegeven. Wij onderschatten in genen dele de menselijke tragiek, gelegen in de ongewilde terugkeer van duizenden mensen, die hun verwachtingen in rook hebben zien opgaan; en wij onderschatten evenmin de waarde der materiële dingen, die niet zijn te handhaven. Pijnlijk en zeer nadelig is dit alles, maar, het is niet onoverkomelijk, wanneer vlijtig en stelselmatig wordt gespeurd naar nieuwe mogelijkheden. Van verschillende kanten wordt overigens de opmerking gemaakt, dat de gang van zaken voor Indonesië nadeliger is dan voor Nederland. Op dit gezichtspunt willen wij niet tc diep ingaan; om twee redenen. De eerste is, dat wij niet de minste behoefte hebben, deelgenoot te zijn in de vol doening, die er misschien uit blijkt. De tweede is, dat, wanneer tiet zo is, de Indonesiërs bet beter zelf kunnen ervaren dan dat anderen het consta teren. De laatste dagen is daarginds al een zekere kentering te bespeuren. Er is een neiging merkbaar cm terug te komen op al te vérgaande uit spraken, maatregelen en daden. En bovendien ontwaart men een duidelijke ontnuchtering. Wa'arschijnlijk heeft de Nederlandse houding daartoe veel bijgedragen. Een Nederlands beroep op verdragen, goede trouw of onmisbaarheid is uitgebleven. De Nederlanders hebben slechts gezegd: Goed, dan gaan wij weg. Zij hebben er aan toegevoegd: Hoe eerder hoe liever! Deze geresig neerde en toch geenszins vreesachtige reactie op de opwinding en willekeur heeft, hoe vreemd het moge klinken, regering en publiek in de republiek veel houvast ontnomen. Het is een doorkruising van de bij voortduring verkondigde en graag geloofde opvatting, dat Nederland nog altijd zo ongeveer teert op Indonesië. En bet is bovendien een politieke misrekening, in zoverre het een eind maakt aan de mogelijkheid, de Nederlanders van alles en nog wat de schuld te geven. HET betekent het terugvallen op de eigen verantwoordelijkheid, wat geen onverdeeld genoegen is in een veelszins chaotische maat schappij met het communisme zozeer in de 'aanval. Tot nu toe heeft dit communisme vooral gediend om er druk mee uit te "oefenen op het buitenland. Het alternatief was: of Indonesië tegemoet komen, of het risico lopen, dat de communisten zich van de macht meester maakten. Laatstelijk heeft nog zo'n verstandig man als Palar, voormalig Nederlands Kamerlid en nu Indonesisch ambassadeur in Ottawa, zich van deze methode bediend, toen hij de V.N. er een verwijt van maakte. Indonesië in de kwestie-Nieuw Guinea niet te hebben gesteund, omdat dit de binnenlandse toestand van zijn land zo nadelig zou beïnvloeden. Omtrent de vraag of het tóch met de Nederlanders in Indonesië en hun bedrijven niet wat zal meevallen, durven wij geen enkele voorspelling te doen. Voorlopig lijkt het er nog het meeste op, dat het niet meevalt. Het leven en werken voor Nederlanders en .andere buitenlanders in Indonesië zal in elk" geval slechts mogelijk zijn, indien zij te maken hebben met geordende toestanden en een goed functionerende regering. Zo'n regering kan niet tegelijkertijd zich van bet communisme bedienen en er tegen strijden. Ze kan evenmin de buitenlanders bestaansmogelijkheid bieden er. tegelijk hun de schuld van alles geven, wat niet deugt. Ze moet er van uitgaan dat zij en zij alleen verantwoordelijk is voor de binnenlandse toestand. Voor een werkelijk aouverein land geldt, wat de oud-Nederlandse spreuk zegt: Help u zelf, zo helpt u God. Drie jaar geëist AMSTERDAM. De officier van justitie bij de Amsterdamse recht bank heeft drie jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest geëist te gen de 59-jarige koopman H. M. v.d. B., die zich schuldig zou hebben ge maakt aan flessentrekkerij voor een totaalbedrag van ruim f 45.000.—. Verdachte, die directeur was van de in mei jj, failliet verklaarde N.V. Intcrocean, verklaarde o/m- dat de debacle van deze N.V. mede te wijten was aan het mislukken van het plan om het goud van de ..Iai- tine" te bergen. Ede mislukking zou op haar beurt weer een gevolg zijn van.de publicaties omtrent verdach te in een Amsterdams dagblad. De officier noemde v.d. B. iemand die nooit reële zaken, had gedaan en bij de politie een slechte naam had. De verdediger meende, dat er van flessentrekkerij geen sprake kon zijn en verzocht de onmiddellijke invrij heidstelling van zijn cliënt. De rechtbank, die 24 december uit spraak doet, wees dit verzoek af. (Advertentie I-M.) NET aTs in 1922 organiseerde „Het Leven" ook in 1927 een enqnête naar de populairste Nederlander. Koploper was wederom Willem Men gelberg, tweede werd mensenredder Dorus Rijkers, derde minister Kan; minister van Binnenlandse Zaken, In de volksmond „onze sportminlster". Zijn zoon, Wim Kan, vertelt in zijn boekje „Corrle en ik" van zijn va der, dat hy zwoer btf zijn fiets. „We hebben m'n vader op de fiets naar het hofbal zien uitrij den,, gehuld iri het statiepak, zijn regenjas daarover heen, de steek in een zwarte trommel achterop gebonden en. de degén aan het KARLSRUHE Dr. Viktor Agartz. en zjjn secretaresse. Ruth Ludwig, ziju vrijgesproken van de hen ten laste gelegde samenwerking met de Oostdultse geheime dienst. Gustav Wieiand, Agartz'a chauf feur, werd' echter, door het federale hoog gerechtshof tot acht maanden veroordeeld. Onder andere was tegen Agartz, een hoge functionaris van het West- duitse vakverbond aangevoerd, dat hij in minder dan twee jaar. 130-000 mark had ontvangen van dé Oost- duitse inlichtingendienst, Hij zou het geld gebruikt hebben om een economisch instituut op te richten Het geld was gedeeltelijk van de Oostduitse vakbonden afkomstig; gaf Agartz In zijn verdediging toe, maar het waren abonnementsgelden op dë economische nieuwsbrief die zijn instituut uitgaf. De chauffeur werd in maart van dit jaar bij de zonegrens gearres teerd met een bedrag van 20.000 mark'; in zijn auto. Dit geld was uit Oost-Duitsland afkomstig.. DEN HAAG. Minister Hofstra is bereid de suggestie van vele Tweede Kamerleden over te nemen, dat aan de 'minister van Financiën in overeenstemming met zijn ambt- jenoot van Economische Zaken de bevoegdheid wordt verleend in de loop van 1958 de faciliteit van de investeringsaftrek geheel dan wel tegen een lager percentage te kun nen doen herleven. De minister merkt op, dat dit en kel de strekking heeft de mogelijk heid van een snelle reactie te ope nen, zonder dat zulks een oordeel inhoudt over de waarschijnlijkheid van het treffen van zódanige maat regelen in 1958. Het betekent even min, dat, indien het weder verrui men van de bestedingen noodzake lijk zou worden bij voorkeur van deze bevoegdheid betreffende de in vesteringsaftrek gebruik zal worden gemaakt. frame van de fiets bevestigd, zoals een visser z'n hengel vast bindt. En van onder de regen jas kwam de glanzende, witte broek met de brede gouden streep uitkijken. Het geheel had iets van een vluchtende koning ten tijde van de Franse revolu tie." Nooit droeg hij een hoed, en dat tegenwoordig veel heren zonder hoed rondwandelen wijten de hoedenma kers nóg aan minister Kans slechte voorbeeld. Dit was ook het jaar waarin Prin ses Juliana in de Julianakerk in Den Haag werd bevestigd als lfdmaat van de Ned. Herv. kerk. „Toen de prin ses na de kerkdienst naar haar auto liep, legde onze fotograaf haar vast op de gevoehge plaat" DE advertentiepagina's lieten in 1927 de lezer keus maken uit een nieuwe Ford, „elegant en keurig van afwerking, 'n sieraad voor de weg", voor nog geen tweeduizend gulden en een Buick Standaard Coach voor 4600- Deze par "na kon hem ook op het idee brengen dienst te nemen. „Er bestaat gelegenheid voor gewone dienstneming voor 3 en 5 jaren by het leger in Nëderlandsch Jhdië, Premie 200.en 400,—. Leeftijd 1830 jaren. Lezen en schrijven ver. eist." „Bontmantels in eene groote ver scheidenheid" deden van 19.50 tot 450.Rookworst noteerde 'n gul den per pond. En wie vroeg in het voorjaar van 'S3 een bloemetje in de tuin wilde hebben kocht hyacinthen voor 4 cent per stuk, Darwintulpen op Ce gevoelige plaat voor 1% cent en narcissen voor 2 cent Wie een avondje gezellig uit wilde ging naar de Fritz Hïrsch operette, die met Kirsch, Friedel Dotza en Paul Harden in de hoofdrollen „Wie einst im Mai" speelde. In de rubriek gevonden voorwer pen doken rywielplaatjes op. DINSDAG; 1932: Depres sie, Koffie in zee. Werk loosheid. Loonsverlaging. Tien mandarijnen voor een kwartje. Moeilijke operatie in VS: RICHMOND Bill en Sam Mer- riman, tweelingbroers van 28 jaar uit Snawnee (Oklahoma), hebben een operatie ondergaan die 6Vx uur heeft geduurd en tijdens welke BUI, die aan een ernstige nierkwaal leed, een nieuwe nier van Sam kreeg- De operatie werd geleid door dr. David Hume, die tot nutoe vier van de zeven niertransplantaties heeft uitgevoerd welke in Ameri kaanse ziekenhuizen ten uitvoer zijn gebracht De operatie werd in twee opera tiezalen uitgevoerd, door twee teams van vier chirurgen. Terwijl de ene groep bij Bill de plaatsing van een derde, maar gezonde nier voorbe reidde, werd door de andere bij Sam een gezonde nier weggenomen. Zodra de ingebrachte mier normaal functioneert, zullen de beide andere, vrijwel niet meer werkende nieren uit Bill's lichaam verwijderd wor den. Daarvoor is dan een nieuwe operatiè nodig. AMSTERDAM Het 1000 ton me tende schip „Markelo"van de N.V. Stoomvaart Maatschappij Noordzee te Amsterdam, dat donderdag by Bergen (Noorwegen) aan de grond is gelopen, heeft op eigen kracht de haven van Bergen kunnen bereiken. Het voorschip was licht beschadigd. Naar verwacht werd, zou de „Mar kelo" vanmiddag gerepareerd zijn en vertrekken naar Grangemouth in Engeland. L> IET Bakker heeft elke week in EZseoter een hele pagina nodig om ons op een onderhoudende wijze duidelijk te niaken, dat het leven hem in zijn jonge jaren beter beviel dan tegenwoordig. De gay twenties, noemt hij'zijn ar tikelenserieHet gezichtsbedrog der herinnering brengt hem er toe, ons op bewogen toon te verzekeren dat er vroeger bloedwarm toneel werd gespeeld, bloedwarm opera werd ge zongen en bloedwarm pret werd ge maakt, terwijl er vandaag de dag... Hier wendt de auteur zich knorrig mompelend af. O die uerrukkelyke jaren can. Stoel en Spree- -f- Ay, de geweldige Royaards O, de onvervangbare Louis Boutu- meester Kom er maar eens om, tegenwoor dig. Ik ben nog net niet oud genoeg voor dit spelletje, maar geef me nog tien jaar te schrijven en ik ga ook T?r lijkt 'n innerlijke tegenspraak xste schuilen in de constatering, dat een luisterspel een praatstuk ts. Luisterspelen zijn altijd praatstukken, zullen velen zeggen. Dit is, meen ik, een onderschatting van de handeling die aan het radio-drama ten grond slag behoort te liggen. Deze hande ling nu heb ik in „Zwarte Dage raad", het spel van Charles Limont dat de KRO gisteravond uitzond, alleen als 'n speeldoos beschouwt, ge. i j Oïf n—„Awï^f.'a «I \7an tfi^TPVavnnfl PARIJS. Tachtig atoomgeleer den van het laboratorium voor kernfysica In Orsay, een voorstad van Parijs, zijn vrijdag een „wissel- staking" begonnen om hun eisen tot loonsverhoging kracht' bU te zetten. (Advertentie l.M.j Uitzending nik* zaterdagavond 9.43 uur, avnr Hihwiura II (398 m.]. Sehrijf In nik dor Wan vokfn» 1 af 2 of 3. Optellen. Plok dit formulier op ge frankeerde briefkaart met 50 cent extra porto op adretzljde. Inzenden aam Klaver Vier,.Hilversum. Eén oploiiing per kaart. WekslMke prijzen tot een f in nnn totale waarde v. mlmtene 'U.VIuU.- T Alle cijfert Radio-actie In wmenwerklng met en ten bate van St. „Prlm Bernhordfond*",St.„Het Nederi. Blindenwezen", Ned- Ver, Sociale: Zorg voor Minder-Validen „AVO" en St. - „Ned, Org. voor Intern. Bijstand". Goed gekeurd Dij beil. v.d. Min. Juitltiè d.d. - 27-B-T957 no. 1024/257. '■■vooral in de eerste helft gemist. Dit .tvas jammer, omdat ik me kan voor dstellen dat veel luisteraars door de uitvoerige exposè's die de voor de 1 rechten der kleurlingen strijdende pater en de minister, kampioen voor de apartheidspolitiek, gaven sijn. af geschrikt. Ten onrechte, zoals uit het verdere verloop van het in z'n opzet wat simplistische maar boeiende en oprechte stuk zou blijken. Limont heeft hét probleem, dat na tuurlijk ook z'n economische en so ciale, aspecten heeft, vereenvoudigd tot een moreel vraagstuk,, een kwestie van recht vaardigheid. Dit was zijn goed recht. AI was het jammer dat hier door de rol van de groot-industrieel, die met kenne lijke sympathie voor de strijd van de priester, als bemiddelaar optreedt, wat vaag bleef. Zoals de minister Wel heel zwart en dictatoriaal werd ge tekend. Het zwart-witschema ten spijt bleek „Zwarte Dageraad" een luisterspel, zoals er te weinig worden uitgezonden. Het confronteerde de mensen thuis met een van de groot ste problemen van deze tijd, die door atoomkracht en spoetniks niet op te lossen zijn. Voor de regie van "Willem Tolle naar niets dan lof. Hij., maakte een uiterst sober gebruik van geluids effecten, had van muzikale illustra ties afgezien, markeerde de overgan gen tussen de scènes slechts door en kele ogenblikken stilte. De prestaties van de acteurs sloten zich aan bij deze regie-opvatting: er werd niet „gedeclameerd" maar gesproken. Met name wil ik Rob Geraerdts (pater Valiants), Louis de Bree (de kanun nik). en Lo van Hensbergen (Hoff- meister) noemen,- EERDER op de avond heb ik ge luisterd naar dat merkwaardige VPRO-blok van anderhalf uur ge sproken woord. Ideaal kan dit na tuurlijk nooit zijn, maar door de ver snippering van de zendtijd is de kleinste omroepvereniging er wel toe gedrongen. Ik moet zeggen, dat er in dit blok voor de geïnteresseerde luisteraar, die z'n radio-toestel niet noeg variatie zit. Van gisteravond stip ik aan: het voortreffelijke film- praatje van dr. H. S. Visscher; de sobere, typisch op de radio afgestem de voordracht door Joan Remmelts van enkele gedichten van J. C. v. Schagen, de levendig, interessante reportage van Henk Tee uw over de Europese school in Luxemburg. Morgen een, voor vaderlandse be grippen, „drukke" televisiedag. '«Mor gens om 10 uur eerst een fllmdocumcn- taire over het leven van een r.k. paro chiegemeenschap, daarna de uitzending van 'n Plechtige Hoogmis uit Zoeter- woude. 's Avonds van 8.15 tot 10 uur 'n telerecording van Hans Joachim KulenkampUs quiz ..Die glücklien.en Vier". Het avondprogramma van Hilver sum II begint om 8.05 uur met „De Zigeuner bar on", de ln 1884 gecompo neerde operette van Johann Strauss. Rudolf Moralt dirigeert de Wiener Symphonlker, het; "Weens Kamerkoor en een select gezelschap solisten. Steun voor Nederland Benelux-raad over kwestie-Indonesië BRUSSEL In de middagverga dering van de raadgevende inter parlementaire Beneluxraad heeft voorzitter Frans van Cauwelaert na mens de Belgische en Luxemburgse parlementsleden verklaard, dat zij meeleven met de rampspoedige ge beurtenissen en het onrecht, waaron der Nederland heeft te lijden, door het gebeurde in Indonesië. De Belgische regering heeft reeds laten weten Nederland by te willen, staan. Ook de Luxemburgse minister van Justitie, Bodson, zei dat het Groothertogdom al het nodige zal doen om Nederland te helpen. voor de byl. Terwijl de zilte tranen tappelings langs deze kolom lopen, zal ik hier gewagen van de bloed warme „Boefje" van Annie van Ees, van het onvergetelijke ,jEn toen de ster bleef stille staan ivan Felix Timmermans en van de nooit opzijde gestreefde Jacques Reule in „Het po- litieraadsel". Kóm er maar eens om, tegenwoor dig. Ik heb bij het lezen van Bakkers herinneringsstukken altyd zo'n innig medelijden met de jeugd. Ach, de stakkers. Ze zullen nooit „De twee wezen" van Stoel en Spree zien. Of een re vue van Rido met Heintje Davids, Of de grote Louis in een onverteer bare draak. Wat een erbarmelijke, verminkte jonge leventjes eigenlijk. Daarom kijken ze natuurlijk zo ;stp, die kinderen, als ze hun plaatjes van Charley Parker draaien of naar een toneelstuk van Hugo Claus of lones- co sukkelen. Ze missen het bloedwar me, je ziet het duidelijk. Memoires schrijft meri met een grijze haar aan de pen. Je kunt het doen zoals Bakker, in de toon van; mijn tijd was de l&dt- ste tijd. Maar je kunt het ook doen als Vi- ruly die in zijn jongste publikatte „Vroiiioen nemen de tijd", met even veel ironie als gevoel voor afstand ronddwaalt door zijn eigen jeugd. Beuoegden zullen deze badinage straks in onze krant kritisch ijken, maar ik wil er, my houdend bij mijn leest, alleen een kleine, waar gebeur de anekdote over vertellen. Dit tmek is geen „uiiegboeJc", Het gaat over de rol die de urouto in het leven, speelt en werd door de schrijver op gedragen aan zijn echt genote, de actrice Mary Dresselhuys zonder wier voortdurende toewij ding en liefdevolle aandacht het twee jaar eerder voltooid geweest zou zijn". Toen het pas verschenen was, kreeg de auteur een briefkaart, waarop met keurigeb loklettertjes de volgen de tekst geschreven stond: „Geachte mijnheer Viruly. Ik ben vijftien jaar en luchtvaart-enthou siast. Ik heb al uw boeken gelezen. Nu hoorde ik, dat er een nieuw boek van u verschenen is en myn nader heeft het gekocht. Maar nu zegt hij, dat het niet geschikt voor mij is en nu leest mijn, moeder het ook al maar zij sluiten het steeds in het dressoir weg. Kunt u mij antwoorden of het echt niet voor jongens is?" Viruly antiaoordde: ,JIet is uitstekend geschikt voor jongens, mits bonen de-3J -jaar. Je moet dus iri 1977 om de sleutel", van je moeders dressoir vragen". KRONKEL FRANKFORT. De WesWuItsft metaalarbeiders hebben een bemid delingsvoorstel aanvaard voor een loonsverhoging van S procent voor 2,5 miljoen werknemer» in de' Westduitse scheepsbouw, machine fabrieken en auto-fabrieken met in gang van 1 januari. Het voorstel voorziet tevens in een verkorting der werkweek van 45 tot 44 uur met ingang van 1 jan, 1959. In een verklaring van de werk gevers wordt medegedeeld, dat. werkgevers het voorstel hebben aan vaard, hoewel het waarschijnlijk zal leiden tot prijsverhogingen of een beperking der produköe. feuilleton door Cyril Hare Ln UzeLf.ntnttRZORRA lOEM UttljM HAMD IA& - WA5DAT OCW&ÊDROG n AA&rton Koninom lAflTAÖIA ECHT DÉT0Ê KOMM VOORSPELLEN 7 ntt.nAAR lekon meel &im AADtM HAAR jULUtflOCfEfl mfcT NEERKIJKEN OPZl&ÊUNERó Lt ZIJN NIET AUEAAALZO 8188. Wanneer Pirelli in zijn schuilhoek in de verte de lichten van een auto ziet naderen, haalt hij zijn pistool eveneens te. voorschijn. Maar hij moet eerst zekerheid hebben of in die wagen inderdaad Mario en Lucia zitten. Billy Bold China staat al ongeduldig op zijn passagiers te wachten en als de taxj nadert geeft hij opdracht de trossen al vast los te gooien. Het is de hoogste tijd om te vertrekken. Lucia, die scherp uitkijkt, meent een glimp op te vangen van iemand, die.In de schaduw van een kraan staat te. wachten. Dat kan Pirelli zijn. „Vlug, Mario," zegt zy, wanneer de taxi stopt, „spring er uit en ren naar het schip." ,>En als die vent ergens staatvraagt Mario, die doodsbang is, „wat moet ik dan doen?" „Wees toch niet zo benauwd," snauwt Lucia, „ik zal Pirelli wel ophouden, als hij het mocht wagen ons nog iets in de weg te leggen." zijn zak en hield ze dicht tegen zijn neus. „Ik neem aan, dat we dit aei_ zoen weer vier concerten zullen ge ven", zei hü met zijn lichte, hoge stem. „Twee voor en twee na Kerst mis?" Er was een toestemmend gemom pel. „Ik heb het Stadhuis maar alvast j z wilskracht) tenslotte aardig mee te- besproken voor de eerste vrijdag in -re iuB.r ,recht kon-,ZiJb woord was wet voor november", zei Dixon. „Da: komt een adellijk persoon die ze zelf ont- haar een toestand van 'onnerrie «Urtrtekend. Ver^r denk ik dat dekt had dan zomaar voorgesteld extars^Verder 1beschouwde re 1het ?nF donateurs wel een sckst btf !te worden aan een., graaf. Aan de ais Sar tïïkin Strievef o£ elke iedf c,oncert zuilen verwachten". andere kant moest hy toegeven, dat onaangenaamheid" voor hem uit de »Ze ko^en gewoon met als we hy nog nooit had meegemaakt dat weg te mimen wat haar voor- er SeetI hebben", zuchtte juffrouw 'mevrouw Basset werd voorgesteld treffelijk gelukte Porteous. Ze was een gezette,.rozige aan een graaf, dus helemaal zeker jonge vrouw en een heel goed vlo- was hij met. Eerlijkheidshalve moest men toe- liste,, maar onredelijk pessimistisch. „Meneer Pettigrew, wij wachten geven, dat weduwen van die leef- over alles, op het rapport van de penningmees- tyd. meestal hun aanbidding bij min- ja w„ hebben een treknleister ter!" der waardevolle personen onder- nodig" vervolgde Evans Ik wilde Met een schuldig gezicht ontwaak- brengen of gedwongen zijn onder V00r het eerste concert een violiste te Pettigrew uit zijn dagdromen en te brengen, Clayton Evans was een voorstellen^ Lucy Cm-less biivoor- 'haastte zich rekening en verant- indrukwekkende figuur, zoals hij heïd Ze schreef me daf ze tegen woording af te leggen. De hele lijst daar in een armstoel midden in £e ti'id in En^elLd terSe is" was van tevoren al door Eleanor het groepje zat. zijn groot kaal aie tya m üngeiana. terug is - gecontroleerd en het bestuur kon hoofd wat voorovergebogen, zijn vaj? Carïess, die zich dan ook overal mee akkoord lange benen recht voor zich uit, zijn ieUs Pettigrew kende, werd met ny- verklaren. Hij had zich eigenlijk bijziende ogen samengeknepen ach- na, a^8^.Enene bijval ontvangen. De voorgenomen hierna onopgemerkt te ter de enorm dikke lenzen van zijn entee "ie aarzelde was, vreemd ge- verdwijnen, want zijn tegenwoordig- bril. Hoe dicht Evans bij volkomen noeg mevrouw Basset. Ze beet op heid zou voor de rest van de ver- blindheid was, hadden de orkestle- "aa£ ^p, trok haaivwenkbrauWen op gadering hoogstens een decoratie- den dikwijls met elkaar besproken. en hoog zich naar Dixon over. Festi ve functie hebben. Een blik doore a.nn grew, die naast Lem zat, hoorde de de open deur van mevrouw Bas- Hlemand geloofde dat hij, behalve conversatie zonder er iets van te set's eetkamer had echter zoveel e®rste twee snaar-instrumenten, snappen. smakelijks onthuld voor hen die 1 ets Kononderscheiaen en de „Weet u zeker, dat 't u niet kan bleven, dat hij het zonde en jammer ÏJJÏÏSn JSS« rDr.°P ZJin schelen, meneer Dixon?" vond weg te gaan. Bovendien had Ï!f£' ,w „My? Het iaat me Siberisch." hij er toch wel plezier in deze on- J'°orS*S" ttemln las „h^,nieï Mevrouw Basset wendde zich weer bekende wereld op zijn gemak te be- f Eemak muziek, al Evans Lucy Carless", zei ze. kijken. wist natuurlijk geen mens of hy nef iet<. fe narirnklrelnk dat is ge- „En nu de programma's" voor de ^aarby gebruik maakte van zijn - - concerten", annonceerde mevrouw fenomenaal geheugen. Daar het or- Basset gewichtig. „Meneer Kest zelden 1 moderne werken uit- Evans.,.", haar harde trekken ver- voerde, was bet moeilijk uit te vin- zachtten merkbaar, „meneer Evans, den ook. Zeker was}< dat Evans, wat welke voorstellen hebt u voor ons." ?1J? opleiamg en zyn temperament Ja, Clayton Evan:. de oprichter bPtrof. een musicus van zeer hoog en dirigent -van het orkest, was de n*V®au w,as' Pe staat waarin zijn andere zwakke plek van mevrouwverkeerden, belette hem el- Basset. Ze aanbad hem op een kri- carriers te maken, zodat hy tiekloze manier, die iedere minder ^ich nu wijdde^ aan het muzikale is en. formidabele vrouw belachelijk zou leven op het platteland. De inwo- Evans deed of ze er allebei niet hebben gemaakt. Terwille van hem P?rs van Markshire beloonden hem waren. „We zijn een beetje laat om werkte ze als een slaaf voor de hiervoor, zoals te verwachten was, de sterfdag van Mendelssohn te her- vereniging, dwong haar weerspan- yoor. het volkomen vanzelfsprekend denken. Maar het is in Ieder geval nige vrienden geld te storten cn Vll}den en waren hoogst verbaasd dit hele jaar een eeuw geleden, dat bracht een lang niet mals bezoek als met-ingezetenen hen erop attent hij stierf en beter laat dan nooit, aan ieder orkestlid dat de moed makten, dat ze zich gelukkig moch- Lucy speelt Mendelssohn heel mooi- had een repetitie te verzuimen. Ter- Prijzen met een kunstenaar van moesten we maar doen." wille van hem studeerde ze uren- dat formaat. lang cello tot ze er (puur door haar Evans haalde wat papleren uit (wordt vervolgd' woon prachtig! Wat gaat ze spelen? „Beethoven, meneer Evans, smeekte juffrouw Forteous, „alstu blieft Beethoven." „Wacht eens even", riep de diepe stem van meneer Ventry uit een. hoek van de kamer, „Beethoven hebben we eerverleden jaar pas ge had, Er bestaan nog andere compo

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1