DWARS DOOR ZUIDPOOLGEBIE
Inhalen van het verzuim
De moordenaar speel! klarinet
weg die pijn
Meer dan 3000 km. door
witte woestenij
Veel gepraat?
Vrijdag 10 januari 1958
Dader moordaanslag
overleden
Tot—65° C.
Hillary verder
FRANS PLAN:
i Enorme stuw
in de Congo
Maria Gallas
naar huis
Russische hulp
voor Jemen
Onderwijzers werken
over in Westzaan r
door FRANK tGÖDWlH
O
METWORPTTijD
DAT jtoon
KOMT.
fl Et,Difc\/tRDV/AAlT nifcT,
WE KUMfftfl 5ETER HAAR
ötDGAAN.
ftttUUMW OE..f'
DenrtjE
DAT WE HEM
notTfcnoAAn
iOEKEn
/CN5 20?l
EISENHOWER is geen wonderman. Gen eten si o] i=, hij zonder twijfel,
en het staat wel va&t dat zijn blik heel wat ruimer is dan die van
een Harding of van een Cooiidge: maar hij heeft zijn kracht altijd
meer gezocht, m het verspreiden van een stemming -van rust en
zekerheid dan in hel attent maken van de Amerikanen op de minder
vrolijke aspecten van wat in de huidige wereld aan de hand is. Eb- -de
Amerikanen, gauw geneigd om de dingen \an de optimistische kant te
bekijken en nog gauwer geneigd om het lastige buitenland uit, hun gedach
ten tc verbannen, hebben zich maar ai te graag overgegeven aön de over-
tuiging. dat zij zo heerlijk ver waren op allerlei gebied, dat hun niet® kon
overkomen. En zo a] eens andere stemmen klonken, dan vermochten die
tóch geen grote indruk te maken. In liet Witte Huis zat immers de man.
die de oorlog had gewonnen. Als die zei, dat er geen reden tot ongerust
heid bestond, hoe zouden anderen liet dan beter willen weten
Het vertrouwen in Eisenhower was zeer grooten het was daarom groot,
omdat hij verklaarde. Wat de Amerikanen zozeer wensten. Hij moest het
toch wel weten. Beschikte hij niet over alle inlichtingen, en over een meer
dan normaal inzicht, en over'een ongewone strategische kennis? Wat ook
gezegd of geschreven werd, ongetelden hielden hardnekkig vast aan de
opvatting: -Ike weet -Ueti beter! Een wonderman zoals ook Roosevelt op
zijn wijze een wonderman was geweest. Maar Eiseithower is geen wonder
man. Het is geblek.cn anders te zijn dan hij dacht. Hij en de Amerikanen
hebben elkaar een reeks van jaren eigenlijk maar wat wijsgemaakt. Dat is
bet, wat het jongste verleden heeft geleerd. Nu nioei de/elfde Eisenhower
het, roer omgooien. Hij heeft, voldoende karakter om dit te aanvaarden.
In hel Congres heeft hij zijn gewijzigde opvattingen neergelegd in een
program, dat inderdaad' ccn basis biedt om in te halen wat verzuimd is.
Maar aan het falen van de president doet dat niets af of toe. Zijn prestige
heelt een schok gehad en 2al wel nooit helemaal meer worden hersteld.
DE zaak is dat Eisenhower, nadat hij jarenlang de Amerikanen in
de waan van een onkwetsbaarheid door voortreffelijkheid heeft
gesterkt, eigenlijk niet de geschikte man is om hun een andere
overtuiging bij te brengen. Daarvoor was hij ook niet gekozen.
Men herinnert zich dc gang van zaken bij de verkiezing in 1956: de mensen
wendden zich tot hem omdat ze veronderstelden, dat hij door een zekere
wonderdadigheid in de Suez-crisis en de Hongaar-e crisis een uitweg zou
vinden, die aan de ene kant getuigde van de macht en de invloed van de
V-S., maar aan de andere kant geen risico's hoegenaamd meebracht. Van
Stevenson was men heiemaal niet zeker of die niet vond, dat zekere risico's
behoorden te worden genomen.
Ziedaar dus de stilzwijgende maar daarom niet minder uitdrukkelijke
opdracht aan Eisenhower: zorg dat wij sterk zijn en zorg, dat wij niet
.worden opgeschrikt uit onze rust. Eisenhower heeft zich vrij lang aan deze
opdracht gehouden. De rustverstoring kwam dan ook niet van zijn kant.
maar van de Russen met hun spoetniks en met hun verhalen over de inter
continentale raketten, die ze zouden bezitten. Toen brak de kritiek op
Eisenhower ook meteen los. Dit was niet volgens afspraak. Want hij had
de Amerikanen wel zoveel mogelijk met rust gelaten, maar hij had niet
gezorgd, dat het land op het terrein van de technische wetenschap nummer
één bleef.
Ondanks een lichte beroerte heeft de president sindsdien vermoedelijk
meer energie aan de dag gelégd.dan ooit sinds hij in 1953 voor het eerst
zijlij functie aanvaardde. Hij is- persoonlijk naar de Navo-conferentie te
Parijs geweest en hij heeft zonder twijfel ook persoonlijk een flink aandeel
gehad in allee, wat moest dienen' om de fouten van liet verleden goed
te maken. De boodschap aan het Congres zal ook wel grotendeels zijn
eigen werk zijn. Maar de ban is er niet minder om gebroken. Een wonder
man is hij niet.
ZIJN programma van acht punten is <r één van inhalen van wat is
verzuimd. Nu eindelijk zullen de staven van de onderdelen der
defensie worden verenigd, opdat een einde komt aan de verspilling
van krachten bij het wetenschappelijke 'werk. Dit wetenschappelijke
werk zal zowel bij het leger als elders met aanmerkelijk meer kracht en
spoed worden voortgezet dan tot dusver. Er zal geen sprake meer kunnen
irijn van intrekking of vermindering van militaire-en economische hulp aan
bet buitenland; het tegendeel is het geval. De handelsbelemmeringen met
bet buitenland moeten worden veimindeid. en de wetenschappelijke en
technische vorderingen behoren met de bevriende landen ie worden uitge
wisseld. Onderwijs en onderzoek zullen moeten worden aangepast aan de
nieuwe eisen. Het zal alles geld kosten, maar het doel. 'het behoud en de
versterking vsh de vrije wereld, is. de opofferingen waard.
•Wie dit programma bekijkt-herkent er eens temeer de mislukking in
van de Eisenhower-politiek. Stevenson had er mee kunnen komen, maar
dan voordat de fouten wateiv gemaakt, die nu het geheel het karakter van
een nerveuze improvisatie geven. Er is geen reden om de macht en. moge
lijkheden van-Amerika te onderschatten. De voorsprong van de Sowjet-Unie
geldt slechts voor'enkele punten; voor het overige is Amerika nog onver
gelijkelijk véél verder dan de Sowjet-Unie'. Het twijfelpunt is alleen of
'al de in de boodschap genoemde dingen tnet gerustheid kunnen worden
toevertrouwd aan mensen, wier hete houding tot dusver is geween er aan i
•te ontkomen. Het republikeins getjj is verstreken, maar er staan nog- drie
jaar republikeins bewind voor de boeg.
(Advertentie IJA.)
en IntO minuien
"AKKERTJES"
helpen direct
TJDEN. Donderdagmiddag is
15-jarige Johan van der Heyde uit
Eerde op weg naar "de ambachts
school in Veghel tegen een naderen
de vrachtwagen gefietst en op slag
gedood. Hij was ae oudste zoon uit
een gezin met zeven kinderen.
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN. De dader van
de moordaanslag, die woensdag in
.Leeuwarden geschiedde, de 38-jarige
straatmaker C. D. die zijn 38-jarige
vrouw K. D.-T.-met een bijl op het
hoofd Sloeg', is donderdagmiddag in.
het stadsziekenhuis overleden.
Hij had na de aanslag gepoogd
zichzelf door ophanging van het le
ven te beroven. Hij werd door bu
ren losgesneden toen hij reeds be
wusteloos was. De toestand van zijn
echtgenote, die in het Diaconessen-
huis is opgenomen, is redelijk.
De aanloop tot de
uiteindelijke over
tocht werd al in de
pool zomer van nov.
1955maart 1956
genomen. In die pe
riode richtte expe
ditieleider Fuchs
aan de Vashelbaai,
de diepe inham in
de "Weddellzee, zijn
hoofdbasis in, die
hoe kon het anders.'
naar Shackleton
werd genoemd. Na
de voltooiing van de
basis keerde de
voorhoede van de
expeditie naar de
beschaving terug,
maar acht bleven
achter om in de
acht maanden lange
poolwinter, waarin
de zon niet boven
de horizon komt het
voorbereidende
werk voort te zet
ten.
Slechts één van hen,
de mecanicien Roy Ho-
mard is getrouwd. Ho-
mard heeft poolerva-
ring opgedaan tijdens
een Britse expeditie
naar noordelijk Groen
land. Mij moest daar
met blote hand schroef
jes bevestjgen bij een
temperatuur van —45
gr. C. en leerde aldus
het ogenblik dat hij zich
vrijwillig voor dergelijk
werk had opgegeven,
grondig i
middelen die de hedendaagse ont
dekkingsreiziger ten dienste staan,
is de overtocht van het Zuidpool
gebied een monsterachtige onderne
ming; dat heeft de expeditie van
Fuchs en Hillary wel duidelijk ge
maakt.
Ai direct kreeg de groep van
Fuchs met tegenslagen te kampen.
Op 24 november van het vorige jaar
vertrok hij met zijn mannen van
Shaekletonbasis; dat wat tien da-
ten later dan oorspronkelijk was
eraamd. De -vertraging was ver
oorzaakt door de moeilijkheden die
een verkenningsgroep op de terug
weg van het verst vooruitgeschoven
depot. Zuidijs genaamd, had onder
vonden, De definitieve trek naar dit
depot, een afstand van 550 km,
waarvoor aanvankelijk drie weken
waren uitgetrokken, kostte 28 dagen.
Geleerde en avonturier tucrkert ten nautosfe samen in
I: de Brits-Nieuwzeelandse aanval op het uitgestrekte
Zuidpoolgebied. Dr. Vivian Fuchs frechtsj, algeheel
leider van de expeditie, en Sir Edmund Hillary, die
aan het hoofd staat van het Nieuiuzeelandse team.
Maar toen dê" gele
genheid zich voordeed,
te worden opgenomen
m de Britse Antarcti
sche expeditie, was hij
er als de kippen bij.
Waarom? „Omdat die
ijsvlakten mij op onver
klaarbare wijze aan-,
trekken," zegt hij en hij
voegt er aan toe: „Myn vrouw weet
dat en ze beeft er daarom vrede
mee dat ik zo lang van huis ben."
In de volgende Poolzomer, dus
in de periode van november 1956
tot april 1957, betrokken de twee
groepen hun uitgangsstellingen; de
ploeg van Fuchs de Shackletonbasis
het team van Hillary een basis
kamp aan de Rosszee. Daar brach
ten zij de Poolwinter .door, op 3200
km van elkaar. ,Te voren had men
verkenningstochten gemaakt en'
vooruitgeschoven depots' ^aangelegd,
waaruit men zou künn'en'putten tij
dens de grote oversteek.. "Elke tocht
was al een expeditie op zichzelf.
DE grote oversteek.. Die moest
worden volbracht ju. de Pool
zomer van 1957-'58. Ruim 3000 km
over grotendeels nog nooit betreden]
gebied, geremd door verraderlijke
kloven, waarin het materieel blijft 1
steken, geteisterd door adembenp- t
mende stormen, gehandicapt door]
hoogvlakten met pieken van 3000
meter, die slechts met behulp van 1
howdensleden kunnen worden over-'
wonnen. En dat alles bij een tem-]
peratmir die tot —65 gr. C. kan da-
lcn. Elk van deze factoren is al 1
voldoende om een expeditie te doen
mislukken. De Trans-.Antarctische
expeditie ondervond ze dikwijls tc-<
gelijk.
Wat. zo vraagt men zich verbijs
terd af, bracht mannen als Seott.
Amundsen en Shackleton er toe.
trut een, in vergelijking met del
moderne hulpmiddelen, gebrekkige]
uitrusting een dergelijke monster- J
tocht te ondernemen? Alleen de ras- 1
echte pionier, de onverbeterlijke
avonturier en de rusteloze ontdek-
kingsreiziger zullen het antwoord
kunnen geven.
Maar denk niet dat de moderne
techniek alle moeilijkheden uit de]
weg kan ruimen; ook met de hulp-
In totaal lag de groep van Fuchs
uiteindelijk - een dag of zeventien
achter op bet schema En de tijd
is kostbaar in de Poolzomer.
MISSCHIEN is het uit de ver
traging die Fuchs heeft on-
det vonden te verklaren, dat Hillary
niet is gestopt bij depot 700, zoals
aanvankelijk het plan was, doch de
tocht in de richting van de Zuid
pool heeft voortgezet. Het lag In
de bedoeling dat beide teams elkaar
omstreeks To januari bij depot 700
zouden treffen. Dit plan heeft men
dus nu laten varen.
Op de as van de aarde hebben
de Amerikanen een station inge
richt. Zij hebben daartoe geen uit
puttende reis over het Pooivaste-
lar.d gemaakt maar zijn met hun
gehele uitrusting letterlijk uit de
lucht komen vallen een daad.
waarover de rechtgeaarde Brit ei
genlijk wat minachtend zijn schou
ders ophaalt. Dat is immers geen
sport meer» De Amerikanen hebben
hi-n eigen methode om de overtocht
te volbrengen: in december 1955
vlogen Amerikaanse toestellen, die
in Nieuw-Zeeland waren opgestegen,
over Antarctica heen. De Ameri
kaan wordt nu eenmaal niet gehin
derd door een traditie die wil dat
een pooltocht voetje voor voetje
moet worden volbracht.
Intussen zitten de Amerikanen op
de Zuidpool en bewijzen met him
radio-installatie onschatbare diensten
aan Fuchs en Hillary,
PARIJS De Franse regering
heeft in principe de plannen goedge
keurd voor de bouw van een stuw
dam in de Congo bij Koeiloe.
Zoals bekeud is, bestaat er ook
een Belgisch plan voor de bouw
van een stuwdam in de Congo, maar
de Fransen zijn met de nodige voor
bereidende studies de Belgen twee
jaar voor. -
De bouw van de dam zal waar
schijnlijk een investering van <30 of
80 miljard frank vereisen.- De dam
zal het mogelijk maken jaarlijks 6
744 miljard kW/u elektrische stroom
op te wekken, waarmede jaarlijks
250.000 ton aluminium kan worden
geproduceerd. Dit is meer dan de
huidige totale produktie van Frank
rijk en zijn overzeese gebiedsdelen
tezamen. In de omgeving van Koeiloe
bevinden zich - rijke bauxiet- en
mangaanertsvelden. De uitvoering
van het gehele project zal 5 of 8
jaar in beslag nemen.
DJAKARTA. De Indonesische
regering heeft toegezegd, dat zij het
door overstromingen getroffen Cey
lon 5000 ton suiker zal doen toe
komen of andere hulp waartoe In
donesië bij machte is. Het aanbod
is vanmorgen besproken door pre
mier Djoeanda en het ministerie
van Buitenlandse Zaken.
(Advertentie IM.)
Droge keel, moe in het hoofd?
'Hier brengt R1VELLA nieuwe
knchc met een "n/eüwe jmaaic
die een weldud li,
■Ltat R1VEULA Uw tong strelen.
Prls dp, wordt weer monter
door d« pittige, zachte
verkwikking die RIVELLA heet.
U blijft erbijRIVELLA Is anders.
Bevordert de spSjjverterihg. -
JP'..
RlVEllA'T» een fïacuufprodtjkt
uit melk- J y
Spronkelend
goudgeel
ROME. Maria Meneghinl Cal-
s, de sopraan zangeres om wie vo
rige week grote deining Is ontstaan,
Is met haar echtgenoot naar Milaan
vertrokken. Over enkele dagen gaat
zü uaar Chicago.
In een artikel in het Italiaanse
weekblad „Oggi" beschrijf de zan
geres de bewuste avond in de Ro
meinse opera als éen van de pijn
lijkste van haar leven. Toen zij voor
de voorstelling haar stem oefende,
was zq over het slechte resultaat in
paniek geraakt „Vergeet niet dat
ik een vrouw ben". Zij had kinine
pillen geslikt en zich een injectie
laten geven, waarvan werd gezegd
dat men daarmee „een dode kon
doen herleven".
CAÏRO De Sowjet-Unie Is van
plan aan Jemen soortgelijke econo
mische hulp te geven als aan
Egypte en Syrië, aldus is donderdag
in welingelichte kringen te Cairo
meegedeeld.
Volgens deze mededeling zal deze
maand een groep Russische deskun
digen uit Cairo naar Jemen reizen
om een onderzoek m te stellen naar
de mogelijkheid van ontwikkeling
van zekere industrieën in Jemen.
De groep zou worden vergezeld
door de Russische ambassadeur in
Egypte, Kisselew.
WESTZAAN. Om het tijdelyk
tekort aan leerkrachten aan de Zui-
der school te Westzaan, veroorzaakt
door ziekte en het nog niet beschik- I
baar zijn van een leerkracht, te I
overbruggen, heeft het personeel be- j
sloten tijdelijk overwerk te verrich-
ten. Er wordt nu onderwijs gegeven
voor een aantal klassen 's morgens
van 8.30 tot 12.30 en 's middags voor
de hogere klassen van 13.30 tot 17.30.
De leerlingen die 's morgens naar
schooi gaan zijn des middags vrij
i en zij die des middags les hebben
zijn 's morgens vrij. 1
Verkrijgbaar bij Uw wijnhandelaar
en de horecabedrijven
.(tiiilleloit door Cyril. Hare
ZEKER Itn WILD
;R Het LIJKT AnDtRb
wtuttrioeesT!!
DIER
J203. Wanneer Hank op de_ bodem van de zee
d* lichamen van de omgekomen bemanningsleden
van de „Servitora" vindt,- begrijpt hij welke tra
gedie .zich hier. heeft afgespeeld. Hij maakt ver-
L^chéidene opnamen,-die later, misschien- alï_be-
wijsmateriaal kunnen dienen tegen Billy Bold
China. Dan zwemt hij terug en dtep onder de m-
druk doet hij zijn verhaal aan Rob. .,We moeten riesJooot on du
onmiddellijk de autoriteiten w«a-schuwen." zegt 'vtdora' meegenomen. Ru hy zal vd zo verstan-
hii die schurk moet gestraft worden." „Dat ben dig zijn om alle berichten af te luisteren. Als hy
ik. met je.eens," zegt Rob. „maar ik denk er niet hoort, dat wij zijn misdaad hebben ontdekt, krïj-
*an om. een radiobericht uit te zenden. Billy heeft gen we de grootste last. Nee. we moeten iets an-
uit het wrak van de „Taifoen" zijn eigen radio ders bedenken.
22
Of het de bedoeling van Jenkin-
son was geweest de inspecteur naar
een punt toe te werken, waarop hij
maar al te blij was van hem af
te zijn. wist niemand zeker. Was
het wel het geval, dan slaagde hij
uitmuntend, want hij was nog maar
net uitgesproken toen Trimble al bij
de deur stond om hem uit te laten.
Daarna keek de inspecteur he,t
groepje mannen en vrouwen rond.
Het was duidelijk, dat ze allemaal
mm cf meer leden onder de reactie
van de schok, die de dood van Lucy
Cariess teweeg had gebracht. Ze za
gen er moe uit. Mevrouw Basset
gaapte openlijk en Evans zat naar
de piano te kijken, alsof hij via de
muziek naar zijn eigen wereld wil
de vluchten om al deze narigheid
te ontgaan. Niet zozeer uit sympa
tic als wel. omdat ze hem op bet
ogenblik vrijwel nutteloos leken,
kwam hij tot het besluit, dat bet
hoog lÜd werd ze le laten gaan.
„Ik hoef u niet langer op te hou
den," zei hij, „meneer Evans kan
misschien over een uurtje, als hij
wat uitgerust is. even naar hei po
litiebureau komen. Er zijn namelijk
nog een paar dingen, die me niet
duidelijk zijn. De rest van u. da
mes en heren, kan naar huis gaan.
Ik heb uw namen en adressen en
sk kan morgen iri de loop van de
dag dan wel contact mei u opne
men. Een ding wil ik echter nog
graag van u weten. De man die net
gedaan heeft of hij Jenkinson^ was,
speelde... hoe heet zo'n ding?"
„Een klarinet," zei Dixon.
„Juist, klarinet. Is daar moeilijk
aan te komen?"
„Goede klarinetten zijn schaars,
zoals alles tegenwoordig." zei
Evans, bijna alsof hij tegen zichzelf
sprak. „Laatst m Londen zag ik een
mooie..."
„Ik bedoel of er veel mensen zijn
die er op kunnen spelen?"
„Een behoorlijk orkest heeft er
op z'n minst twee en een militaire
kapel heeft er een heleboel." ant
woordde Evans, opgeschrikt uit zijn
mijmering. „Maar als u wilt weten
of er hier in de buurt veel mensen
zijn. die eerste klarinet kunnen spe
len in een stuk als het vioolconcert
van Mendelssohn, dan moet ik zeg
gen „nee". Daar zaten we juist zo
mee."
„Prima. Dat maakt 't nu alleen
maar gemakkelijker. Dan nog een
laatste vraag: hoe zag deze man
eruit?"
Hij vroeg het aan Pettigrew, die
het al aan had zien komen en zijn
antwoord klaar had. „Geen flauw
idee." zei hij.
„Wat!"
„Het spijt me, maar zo is 't. Het
licht was slecht en bovendien keek
ik niet naar een mens uit, maar
naar een onderdeel van het orkest.
Als hij opvallend was geweest, 'zo
als meneer Jenkinson, zou ik 'l wel
opgemerkt hebben, maar dat was
hij niet. Hij was doodgewoon Tk
weet alleen dat hij een hoornen bril
droeg en ik geloof dat hij een snor
had, maar daar ben ik ook niet ze
ker van."
„Was hij groot, klein, donker,
blond?"
„Tamelijk donker, dacht ik. en
oen gewone, middelmatige lengte.
Hij zou iedereen kunnen zijn. Heb jij
hem misschien beter gezien,
Dixon?" Maar Dixon kon ook geen
uitkomst geven. Hij had achter in
de 2aai gezeten en hil had nog min
der kunnen zien dan Pettigrew,
Over dc hoornen bril en de snor
was hij het wel eens, maar verder
wist hij mets.
Trimble haalde zijn schouders op.*
„Nou," zei hij, „misschien vinden
we nog wel iemand, die beter opge
let heeft. Dan kunnen we... Ja, wat
is er?"
Het was sergeant Tate. kersvers
van de garage van Barren. Hij had
een inderhaast samengesteld rap
port bij zich, dat hij de inspecteur
met een tevreden gebaar overhan
digde
Trimble bekeek het met weerzin.
„Dat kan ik niet lezen", zei hij en
gaf bet zonder meer terug.
„Ik zal het zo gauw mogelijk ty
pen", zei de sergeant en zijn blik
zei er nog enkele dingen achter.
„Maar u had zo'n haast..."
„Ja, het is best. Vertel me je er
varingen maar. Dat rapport komt
wel','. Tate haalde een ouderwets
brilletje voor de dag. poetste het op
zijn geraak schoon en zette het op
zijn, neus.
„Verklaring van "Wilfred Farren,
oud 46 jaar", las hij.'„Ik ben de ei
genaar van de 2aak, bekend staan
de als Farmi's garage en taxibe
drijf, gedegen Hoogstraat 252, Mark-
hampton. Naar aanleiding van een
telefoongesprek met meneer Dixon.
om tien voor half zes vanavond..."
„Het was op mijn klokje tien over
vijf", protesteerde mevrouw Basset
verontwaardigd.
„Dit is zijn verklaring, mevrouw".
„Hij heelt ongelijk. Mijn horloge
is bijzonder..."
„Ga verder, sergeant", zei Trim
ble.
„Verzocht ik mijn bediende, John
Foch Dawkins. de taxi te nemen,
genummerd RUJ 762 en een zekere
meneer Jenkinson bij het East bury
station af te haien van de trein die
om èèn minuut voor acht aankwam.
De auto vertrok..."
„Welke trein zei u?" vroeg
Dixon.
„Dc trein van èèn minuut voor
acht, meneer... De taxi vertrok uit
mijn garage om..."
„Maar ik heb gezegd de trein van
èèn minuut voor half acht. Die an
dere zou veel te iaat voor bet con
cert geweest zijn".
„Laat de rest van do verklaring
maar zitten, sergeant", zei Trim
ble.
„We weten alles wat we weten
willen van meneer Farren".
„Heel goed, meneer. Dan krijgen
we nu de verklaring van John
Foch Dawkins. 31 jaar oud..."
„Ik wil het met horenJ Dit. me
neer Dixon, verklaart een deel van
het mysterie. We weten "nu hoe het
kwam. dat de chauffeur van Farren
er met was om meneer -Jenkinson
af te halen. Weet u zeker, dat u ge
zegd hebt de trein van èèn minuut
voor half acht?"
„Stellig".
'„Er is geen twijfel aan. Ik heb
het zelf géhoord",' zei mevrouw
Basset.
„Farren wordt slordig. -Een man,
die zijn klok niet eens gelijk, kan
zetten, ts niet te vertrouwen, ik zal
hem niet meer recommancci en ift
de toekomst''. Mevrouw Basset
zelf. dat was duidelijk, 'zou nooit af
hankelijk zijn van .huurauto's.
(wordt vervolgd'
