KINDERKRUISTOCHT
in woningen
moet rendement geven
1
Talloze commissies, geen overzichtn PIJN OF ORiEP!
HilM<
Chefarinft A
39.000 NAMEN
OP WACHTLIJST
VOORTELEFOON
KAPITALISTEN
STOKEN ZELFS
NA HUN DOOD
praat
en
staatsbezoek
VS lm Eurovisie
KR'0-pr.ijs
Vanavond
Lak 't zeil met
Transparants
SPROETJE SPA
door FRANK GODWIN
AVONTURE
VAN
KAPI
- -zSpeelse'Speurtocht
Woensdag 19 maart 1958
ER wordt weinig niecr gesproken cn geschreven over de massamoord
van Katyn, Katyn. dat is het massagraf van de Poolse intelligent
sia. In het bos bij Katyn liggen begraven dé honderden Poolse
officieren., die na de wanhopige strijd van hun land in 1939 tegen
Duitsers cn Kussen zijn neergeschoten. Toen dc zaak uitlekte- gai
Goebbels de schuld aan de Sowjet-Ume en Molotof de schuld aan Duits
land. Het staat zo goed als vast, dat Gocbbels voor deze enkele keer gelijk
had. Twee redenen zijn daarvoor: de plaats waar de moord is geschied
in het aanvankelijk door Rusland bezette deel van Polen het voor
stel van Stalin aan Churchill, ten opzichte van de Duitse officieren hetzelf
de te doen. Dit geschiedde te Jalta: Churchill doet het verhaal in zijn
gedenkschriften en hij vertelt er bij dat. tnen hij de suggestie verontwaar
digd van de hand wees, Stalin en Molotow begonnen te lachen cn het
deden voorkomen, alsof het scherts was, „Maar ik geloof nog altijd niet,
dat zij schertsten", zegt Churchill.
Nog een derde aanwijzing is er, dat de Russen de schuldigen zijn en
wel hei merkwaardige feit, dat noch in Rusland noch in Polen meer van
Katyn wordt gerept. Bet is in de communistische landen bepaald geen ge
woonte om dingen, die de verdorvenheid van de tegenstander bewijzen,
een plaats te geven in het rijk der vergetelheid.
Dat wij op Katyn terugkomen geschiedt met. de bedoeling om de aan
dacht. te vestigen op de machteloosheid van weerloze mensen tegen totali
tair geweld, alsmede op het gebrek aan scrupules van totalitair geweld je-
gens.weerlozen. Er zijn nog meer moorden begaan in Polen, ditmaal door
de Duitsers. De. stem van de miljoenen weerloze Joden is niet gehoord,
toen ze werden vergast; en slechts weinigen hebben geweten dat de rook,
die over Auschwitz trok, kwam uit de schoorstenen van de crematoria waar
de lichamen .werden verbrand. De kracht van de geest willen wij waarlijk
niet onderschatten, maar wij vragen ons toch af; wat ze vermag tegen deze
duivelse wraakzucht.
MEN moet het ons niet kwalijk nemen, dat wij aan deze dingen
denken, wanneer nu van sommige kanten de Westelijke staatslie-,
den-de raad krijgen, zich onder alle omstandigheden van de kern-
wapens verre te houden en daarvoor eventueel een Russische bezet-1
ting te riskeren. Dit laatste zegt niet iedereen er bij; maar het is de lo
gische consequentie. De redenering komt hierop neer. dat een wedloop
op hetstuk van de kernwapens de Russen niet tot betere mensen zal ma
ken, maar. wel een vlotte mogelijkheid inhoudt van de vernietiging van. alle
leven op aarde. Waar de ruwe krachten zo'tekort schieten, moet de zede-,
lijke. verbetering van de. Russen worden gezocht in de zwakke krachten,
waarvan immers ook zo vaak is gezongen, dat ze het sterkste zullen blij
ken. Dr. Berkhof, over wiens artikelen wij onlangs schreven, heeft de aan
dacht gevestigd op wat Augustinus schreef over de barbaren, die vijftien
eeuwen geleden de toenmalige beschaafde wereld onder de voet liepen.
Ons komt zulk transponeren' van historische gebeurtenissen in de poli-
"tiek van het ogenblik altijd gevaarlijk voor. Het trekken van de geschied
kundige üjn moet steeds eindigen ver voordat ze de eigen dagen heeft be
reikt,.; Elke tijd zoekt zijn eigen oplossing. Augustinus"maakte de vloed der
barbaren tnee, de Westelijke landen hebben tot dusver de vrijheid kunnen
redden; en sds onze generatie één taak beeft, dan is liet, die vrijheid
onverlet aan dè komende geslachten over te dragen.
Het zou dwaas rijn, het gevaar van de kernwapens te onderschatten; het
is even dwaas om, inpiaats van koelbloedig dit gevaar bp zijn juiste waar
de te taxeren, er een obsessie van te maken. Wanneer op het ogenblik het
- feitelijke oorlogsgevaar: gering is, ondanks veel haat, veel wantrouwen en
veel vrees, dan is dat hét gevolg van een realistische beoordeling van de
risico's die men op zich laadt door tot de aanval over te gaan. Wij geloven,
dat zonder kernwapens de oorlogsdreiging Jieel wat groter zou zijn dan
ze nu is, zoals ook door een uitbanning van de kernwapens door heli
Westen dit laatste zich aan zeer grote, titans .niet bestaande, gevaren zou
blootstellen. i
DE wereld is er niet mee geholpen, wanneer één partij door het i
prijsgeven van de kernwapens de andere partij de kans zou ge-
ven, er zonder "risico's gebruik van te maken. HetWesten zou
dunkt. ons. in zijn. taak tekortschieten, wanneer het niet volhardt
in zijn "streven naar uitbanning van alle kernwapens als onderdeel van een
algeheel ontwapeningsplan. Er zijn al veel vredes gesloten in de geschie
denis, maar nu moet het er om gaan, een algeheel einde te maken aati de
oorlog.
Er klinkt in de vertogen tlergenen, die uit Christelijke motieven de
kernwapens .willen vernietigen, iets door van de overtuiging, welke tot
uiting komt in Valerius' regels: Uw vroomheid brengt de vijand in ver
storing, al ware zijn rijk nog eenmaal sterk omwald. Doch degenen, die
dit voor het eerst zongen, bepaalden zich toch -niet tot zingen.' Misschien
:is een..'vergelijking met de kinderkruistocht beter op.zijn plaats. De ge
schiedenis vertelt er «iets goeds over, maar N ij li off heeft een ontroerend
gedicht gewijd aan deze vrome mislukking. Het geloof moge een gave zijn,
het verstand is het evenzeer. Het zou niet goed zijn. het uit te schakelen.
(Advertentie IM.j
(Van een onzer redacteuren)
Woningnood. „Volksvijand
nummer één". Voor een deel
van het Nederlandse volk-is dit
het probleem van de allerhoog
ste orde. Maar het is ook een
zaak, die de andere Nederlan
ders zij die al min of meer
redelijk wonen voortdurend
bezig houdt. Er zijn ook tien
tallen (of zijn het er honder
den?) commissies, die het pro
bleem bestuderen. Die komen
allemaal met conclusies, die
door henzelf en door een kleine
groep volgelingen in hoge mate
belangrijk worden gevonden
Soms zijn zij dat ook. Maar ei
zijn er zoveel, dat zij meestal
eikaars resultaten niet verne
men, of als onzinnig van de
hand wijzen. Er is een schrik-* j
barende woningnood in Neder-
land, maar weinig of geen co- f§|g
ordinatie om deze nood op te
i ui i Wil Nederland de voor de consu-
iietten. Niemand, helemaal me- ment betaalbare woning blijven
mand hebben wii in de tnaan- b°uwen in nog aanzienlijk grotere
TT,^ aantallen dan tot nog toe, dan moet
denlange voorbereiding van de woning exploitabel zijn, Zoals "n
deze artikelenreeks kunnen landeluk-bekend autoriteit op het
een beeld te geven van de stugmg
van de bouwprijzen van de gemid
delde Nederlandse woningwetwo
ning sinds 1949:
1949
1950
1951.
1952
1953
1954'
1955
1956
1957 le kwartaal
2e kwartaal
3e kwartaal
r
8.050
8.77Ö
9.450
9.570
10.340
11.590
13.190
14.390
14.350
15.220
De arbeidsprestaties In de bouwnij
verheid zijn weer toegenomen In de
laatste maanden.» de lonen zijn iets
sedaald. Maar aan de sociale voor
zieningen op de bouwplaats outbreeht
nog wel het een en ander.
Huurmaximum
Latere cijfers dan bovenstaande
zijn ons nog niet bekend; gezagheb
bende kringen nemen echter aan,
dat de bouwprijzen de laatste maan
den waarschijnlijk met 10 procent
en. misschien zelfs nog meer zijn ge
daald. Het is in elk geval duidelijk,
dat de exploitatie van die woning
wetwoningen bij het klimmen, van
de prijzen tot steeds hogere huren
in de nietnvboüwsectoV heeft ge
leid. In eèn gedeelte -varl de. nieuwe
woningwetwoningen worden - al hu
ren betaald, die wekelijks bijna 20
procent van de inkomens bedragen.
Deze 20 procent wordt internatio
naal als het maximum van de hüur-
hoogte beschouwd.
Het „woongenot" (een vak
term) moet betaald worden.
TerwiTle van een exploitatie,
die de investering aantrekke-
- vaard begrip, dat de overheid als maakt. Aantrekkelijk son-
- „Voor ons alien, die hier leven en investeerder in een zaak van zo uer meer. Exorbitante Winsten
te nebben van de totaliteit van een redelijke welvaart verlangen, is groot sociaal belang geen winst be-, ynals voor rie» laatefp nnrlntr nn?
j.-.'j..A..het nodig dat de investeringen be- hoeft te maken. Voor een vrnnt ere- ^5"° VU"J" uc uyg
de problemen, die de woning
bouw betreffen.
het nodig dat de investeringen be- hoeft te maken. Voor een groot ge- i v-i v -
taald worden. Het gaat er om, dat deelte moet het kapitaal echter van wei Werden gemaakt (de „hlilS-
er woningen komen. Economisch ge- de particuliere investeerder komen, jesmelker") komen daarbij hé-
zien. doet het er dan niet toe wie zy het.'direct dpor de bouwer, of
jö dit betaalt en aan wie de winsten door dé overheid voor de woning- lemaai niet-
DEN HAAGHoewel de stand
van het aantal mensen, dat op tele
foonaansluiting wacht ln 1957 met
15.265 verminderde, vermeldde de
wachtiyst per 31 december toch
nog- 39.607 namen. Aldus minister
Aigera in de Memorie van Ant
woord aan de Eerste Kamer over
de begroting van het PTT- staats
bedrijf.
Per provincie bedroeg het aantal
•wachtenden per 31 december: Gro
ningen 1H5; Friesland 755: Drenthe
447; Overijssel 895: Gelderland 4004;
Utrecht 1391; Noord-Holland 7710
(Amsterdam met 3497 inbegrepen);
Zuid-Holland 15.258 (Den Haag en
Botterdam met 5138 en 6786 inbe-
grepen): Zeeland 769; Noord-Brabant
4110; Limburg 2621 en Noord-Oost
polder 32. 1
PRAAG, De communistische
ketterjagers in Tsjecho-^ioumkiye
zijn een nieuwe politieke „zonde" op
het spoor gekomen: op spiritistische,
seances contact zoeken met geesten
uan „kapitalistische leiders".
Acht Tsjecboslowaken, onder wie
een voormalig directeur van de Bata,
zijn gisteren tot gevangenisstraffen
van ten hoogste vyf jaar veroordeeld,
omdat zij zich schuldig zouden heb
ben gemaakt aan „tegen de staat ge
richte acties" na op verboden spiri
tistische seances „bevelen" te heb
ben ontvangen van de geesten van
„kapitalistische leiders".
De veroordeelden hadden via een
medium van Thomas Masaryk, de'
stichter van de Tsjechoslowaakse re-]
publiek, Benesj, diens opvolger, en,
wijlen de Tsjechische schoenenko--
ning Thomas Bata de „belofte" ge-'
kregen, dat het communisme ten val]
zou komen en bet kapitalisme in erei
zou worden hersteld.
Op het ogenblik is ons land
de derde fase van de problematiek, op die investeringen dus toevloeien- bouw geleend. En'deze investeerder
Gedurende vele jaren na de tweede particulieren of de overheid." verwacht, rendement van zijn geld.:
wereldoorlog hebben twee factoren Nu is het in het sociale beleid Het is," op dit punt gekomen, mis-
de gehele woningbouw overheerst: vah ons land een algemeenaan- schien nuttig in onderstaand staatje
afwisselend kenden wij een tekort L *>1Lt *-n 11 '-1 *-*
aan arbeiders cn een gebrek aan
bouwmaterialen, die ons land ver
hinderden zoveel te bouwen als het
wel zou willen. Het tekort aan ar
beiders was in 1955 In feite al opge
heven, materialen kwamen van be
gin 1957 af volop aan de markt.
Zeer kort daarna begonnen de fi
nanciële moeilijkheden. Die duren
nog steeds voort.
Bakstenen, pannen, hout, cement
en beton en al die andere materia
len, die voor het bouwen van wo
ningen noodzakelijk zijn, blijken nu
betrekkelijk, ruim voorradig. Tege
lijkertijd bestaat er werkloosheid
onder bouwvakarbeiders.
Er is .wél geld. Het is echter niet
voor de woningbouw. Tijdens de re
cente- Nationale WoTungbouwlening
is* gebleken, dat er meer dan vol
doende belangstelling ^was voqpL.
deelneming aan een lening dié een
gegarandeerde 6 procent zou opleve-
Ten." De gemeenten, die uit de op
brengst hiervan woningwetwoningen
willen bouwen, kunnen het geld .te
gen 4 procent lenen van dè Bank
voor NederlandscheGemeenten. En
4 procent is een rente, die een voor
woningwetwoningen of premiewo
ningen redelijke exploitatie toelaat
bij een redelijke huur. Maar bij een
rente van 6 pet, is een dergelijke
exploitatie uitgesloten.
Niettemin is dit het moment,
waarop de .problemen van de wo
ningbouw in Nederland moeten
warden opgelost. Er zijn meer dan
voldoende aiheidskrachtfen en de
bouwprijzen dalen. ten dele door
een lichte daling van de vaak sterk
opgevoerde lonen van de bouwvak
arbeiders, ten dele door een toege
nomen individuele arbeidsprestatie,
ten dele door een prijsdaling van de
bouwmaterialen en het transport
van die materialen.
aan déordéA
(Vbor de vorige artikelen in deze
serie verwijzen wijnaar de krant .van
zaterdag 15 en dinsdag 18 maart).
Vier Kerkelijk bebouwbare middelen
helpen elkaar endoen wieren I
4 geneesmiddelen, elfe afttndeHijk al
wereldberoemd. Tezamen In één t3yei
verenigd, ondersteunen zij bovendien el.
kaars werking, waardoor deze nèg fcradt.
hger is dan kon worden verwackf. Da
combinatie CMarine „4" doel werkelijk
.wonderen en brengt baat waar andere
middelen (alen!
I«9tn pijntti m g.iep «w dLgevael(gli(,~^"T
W»i d/ewwdt btichtmó door kei ieslanAJeef GeW!
Prijsbeheersing
Velen, «i dat zijn niet de „be
roepspessimisten" van dit tand. ver
wachten een, onmiddellijke stijging
van de bouwprijzen zodra de con
junctuur ïn ons land weer zon gaan
stijgen wat toch door de beste
dingsbeperking wordt beoogd
tenzij een wijziging van het bouw
beleid nu een dergelijke ontwikke
ling onmogelijk zou maken. Een be
heersing van de bouwprijzen is ook
in de toekomst, van het allergroot-
ste belanjr.
r :-V, -
(Van onze radioredacteur)
pR zijn deze week uit de AVRO-
studio een paar nieuwe grammo
foonplaten gestolen» De Hüversumse
politic heeft tot dusverre nog ge?a
spoor van de dieven gevonden. Deze
op zichzelf onschuldig lijkende dief
stal heeft een oud probleem weer in
het centrum van de belangstelling
geplaatst: is het waar, dat samen
stellers van grammofoonplatcnpro-
gramma's, enkelen van hen althans,
worden bewerkt door vertegenwoor
digers van grammofoonplatenmaat-
schappijen, nieuwe platen naar hun
particulier adres toegestuurd krijgen,
ja steekpenningen ontvangen?
Het maandblad „Ithythme" heeft
aar. dit vraagstuk een nogal alar
merend maar ook 'n tikje insinu
erend omdat er geen namen in
genoemd, veel vragen ïn open ge
laten worden artikel gewijd on
der de titel: „Is er iets mis in Hil
versum?" In dit stuk- is sprake van
„pluggers", die vaak in Hilversum
verschijnen, contact onderhouden
met discjockey's en andere pro
gramma-samenstellers, zelfs door
dringen tot „de meest intieme plaat
sen" van. een bepaalde studio, om
er de rekken met gereedstaande
plantjes de plaatjes die de gaat
jes moeten vullen te bekijken.
Zij zouden dan platen van andere
maatschappijen vervangen door pla
ten van mm maatschappij.
Dat dit euvel wordt gesignaleerd
kan zijn nut hebben. Wie enigszins
op de hoogte is van de salarissen
van de 'omroepmedewerkers zal zich
kunnen voorstellen, dat er onder
hen zijn' die voor dé verleiding zou
den kunnen bezwijken. Uit eigen
ervaring, weten we echter, dat er
talrijke - radiomensen zijn die da
ontvangen nieuwe platen recht-
streeks>sturen naar de plaats waar
ze thuis horen: de discotheek van
de Nederlandse Radio Unie, die
sinch jaar .en dag gehuisvest is in
de AVRO-studio, Er zullen anderen
zijn. die de platen wel onder eigen
beheer .houden. (Zoals" verzorgers
van boekbesprekingen, zonder dat
iemand er over denkt het hun
kwalijk te nemen, de hun ter re
censie toegezonden boeken in hun
eigen kast te zetten.
Een gezaghebbend man in Hil
versum zei ons vanmorgen: „Tot
het nemen van bijzondere maat
regelen zien wij op dit ogenblik
geen aanleiding. Natuurlijk heeft
het hele probleem van de omroep
tegenover de grammofoonplatenhan-
dej onze aandacht. Dé normale
gang van zaken is, dat alle platen
in de discotheek terecht komen.
Wij kunnen echter moeilijk alle
grammofoonplatenprogramma's af
zonderlijk volledig controleren".
Wij zijn, eerliik gezegd, door déze
hele zaak niet zó ernstig geschokt.
Al weten we maar al te goed. dat
de samensteller van een. grammo
foonplatenprogramma de mogelijk
heid heeft om 'n bepaalde plaat
de kans te geven een „tophit" te
worden, wat bij de huidige hausse
in de grammofoonplaten-verkoop
natuurlijk economische gevolgen
heeft. Het laat zich denken, dat
hieraan niet altijd de aktiviteit van
„pluggers" te pas behoeft te komen.
Ook discjockey's hebben hup per
soonlijke voorkeurmogen' ze?
en ze hebben zelfs onder dé col
lega's musici en vocalisten hun
goedé kennissen.,.
BBC-producer Harry Mi ddleton, be
last met de coördinatie van het
koninklijk bezoek en. Tom Nicitwen-
huïjzen, chef d'équlpe van de Neder
landse reportageploeg, hebben samen
het plan voor de reportages van de
volgende week opgesteld. De BBC
krijgt voor de eerste dag een cen
trale post in de Amsterdamse Koop
mansbeurs, de Nederlandse radio
heeft haar centrale post in de Nieu
we Kerk.
Van zoveel mogelijk onderdelen van
het bezoek zullen rechtstreekse re
portages worden gegeven. Niet al
leen reportages van de omroepver
enigingen. ook collega's-vah de We
reldomroep werken er aan mee. De
eerste reportage kan dinsdagochtend
om half acht al worden verwacht.
Engelse en Nedériandse verslaggevers
varen namelijk met een met spe
ciale zenders uitgeruste sleepboot
naar de Driemijlszoné, om er de be
groeting te zien. Op dezelfde sleep
boot zullen zij later de débarkatie op
het U verslaan. Dc BBC zendt vol
gende wéék verscheidene klankbeel
den, w.o. een Portret vair Drie Ste
den (Amsterdam, Rotterdam, Den
Kaag), over Nederland uit; Haar rei
portageploeg bestaat uit zes. repor
ters en. één verslaggeefster.
jgfET was een tikje vreemd: een
film over een Amerikaans-stadje
in de serie „Kleine stadjes van Eu
ropa". Toch zijn, we dankbaar voor
„Ancmasa", de documentaire die xoe
pisteraüonct óp ons beeldscherm
hebben gezien, 't Was. een voorbeeld
van wat'n dergelijk filmpje kan
Ditmaal geen oppervlakkige zoande-
iing, maar werkelijk interessante en
leerzame bijzonderheden over het
dagelijks leven van de inwoners van
Anamasa. Over hun landboutumctho-
den, hun manier van winkelen, fuut
scholen, enzovoorts. Eert niet opval
lend knap. maar gedegen stukje vak
werk/ ff. 5.
"p ERNARD - Verhoeven en dr. J.
Starink zullen samen de prijs
van drieduizend gulden delen, die
de KRO had uitgeloofd voor zijn
jaarlijkse besloten luisterspelprijs
vraag, waaraan ditmaal, vijftien au
teurs hebben deel genomen. Verhoe
ven schreef een fantasie in musical-
vorm, „Een engeltje vermist". Ook
SUrink zacht het in 't lichte genre.
Zijn ,;Au bon plaisir duToi" is een
komedie spelend ln de antichambre
van Lodewiik de Zestiende. De ju
ry, gevormd door Annie Salomons,
Paul Huf. Louis Lutz en Willem
Tollenaar achtte over 't algemeen
de kwaliteit van de inzendingen van
heter niveau dan vorige jaren. Ver
wacht mag dan ook worden, dat de
meeste ingezonden luisterspelen uit
gezonden zullen worden.
N het programma van Hilversum 1
weer 'n uitzending in de reeks
„Zo waren de twintiger jaren". S. de
Vries Jr. verzamelde en noteerde
feuiiletonistische en anekdotische bij
zonderheden. Het Promenadcorkest
.musiceert; onderleiding: van Bene
dict Silberman. Leden van de.hoor-
speelkern brengen'een van de popu
lairste stukkenvan weleer „Jonk
vrouw de la Seiglière" van Jules
Sandeau (iri de vertaling van wie.
anders dan Willem Rooyaards') „ten
tonele"). (8.15—10A0).
Via de andere zender kunt u luis
teren naar een concert door het Con
certgebouw Orkest onder leiding van
Eauard van Beinum, Zino Frances-
catti. is solist in het "Vioolconcert ïn
p van Beethoven. Na dit concert,
aat van 9 tot io uur duurt, een inlei
ding door Herman Felderhoff en Jan
de Visser op de vakantierubriek
„Toeristische Perspectieven".
In het door de NCRV verzorgde
televisie-programma een voorstel
ling van „Route Nationale 6", een
door David Koning vertaald en door
Peter Koen geregisseerd toneelspel
van Jean-Jacques Bernard.
(Advertentie LM.)
Produet oan
Ceta-Bever
&'J MIJ IS HU TAM,MAAR
ritT VRfcUIDhttKUHnfcH
BtR&tLOÈVAARUJK
MltR Charlêv...
Voorjouookwat...
Kalm
VRIEND
CHARLty
nEENAAR!
rtljiMAN!
WAPEN
WILD
DOODSBANG!
3261Hank blijft doorpraten. „Weet je dan niet
meer, dat, wij samen op de „Neptune" zijn ge
weest? ik ben Hank Wulf er en jij was verloofd
met Barbara Robinson, Je weet toch, dat wij sa
men het Lutonium hebben gevonden? Herinner
je ie dat dan niet, Donald?" Donald antwoordt
niet direct. Dan stamelt hij; „Barbara.... Bar
baraHank en Rob zwijgen. Kennelijk is
Hank er in geslaagd een naam te noemen, die
herinneringen bij hem wekt. Maar 2al het hem
ook gelukken hem weer helemaal bij zijn posi
tieven te brengen? Donald draait zïch om en gaat
zitten. ,Arme kerel," zegt Rab fluisterend, „hij
is natuurlijk die eerste dagen gek geworden van
de eenzaamheid en door de wétenschap, dat hij
hier nooit meer vandaan zou. kornet."
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE meer luxe wagens werden aan land
gehesen evenals enkele stuks dek-
vraebt waarmee .Julia zich onder de
reis nogal vermaakt had; het waren
houten kistjes met benzine voor si
garettenaanstekers, die niet in het
ruim opgeslagen hadden mogen wor
den en die vastgebonden hadden ge
staan op het bovendek. Gelukkig
konden de sigarettenaanstekers in
Tanger nu gevuld worden.
De Villa Espagnola waar een taxi
haar heenbracht was een klein hotel,
gelegen op het hoogste deel van de
„Alle post duurt een eeuwigheid Julia stond on het dek met Reeder kelstraat- waar deze overgaat in een
sinds de luchtpost begon ik geloof en bewonderde het landschap dat met ^ote in tUiDen gele-
dat ze de brjCven vervoeren op osse- voor haar lag in de fonkelende zon- een huizen, waar de meeste Tee®-*1®
wagens', zei Julia en Lynch begon te neschijn, terwijl hij baar de diverse "?etelfn; °,nder uitpakken schud-
lachen, punten aanwees Ik beniid ti wel n palmen die op een hoogte la-
Hij reed baar zelf naar de haven, een beetje dat hier kunt wonen," g®
Daar ze gebaald en gebracht was zeL hij. „Verrukkelijke stad. Hoe en
door All, had Julia zich niet de moei- lang denkt u hier te blijven?" vJ^hL geneden
te gegeven precies te noteren waar „Ik heb geen idee. Het hangt ervan ï^n^L ibïc?^"Lpnmis"
het schip lag en ze moesten een hele af hoe vlug ik mijn neef vind". ïa vïï cte Khfh riïn S Sl'
tijd onder de booglampen rondtoeren „Ja, zo. Wel, ik wens u succes met vSlvir^r.
voor ze eindelijk de kleine scherpe uw speurtocht. Denk aan Purcell, mis- htot Jnn
vorm van de Vidago in het oog kreeg, schien dat hij u van dienst kan zijn hP?
„Goh, wat een grappig klein note- -maar langzaam aan». Rnl hPnSfhïnv Niet fek
dopje! zei Lynch. „Ik moet zeggen „Ik zal het niet vergeten". ^is'JPUne I,et LoSd^n in la-
dat je een erg toegewijde vriendin ,jk hoop dat u slaagt, al was het nuari dlcht Julia^— op hai gore-
ben., Julia dot je daarom de Golf alleen maar voor uw nicht Edina. serveerde wijze was ze toch een beet-
van Biskaje bent overgestoken en zei n? Leuke naam: een beetje k opgemS
dat nog wel in de winter! Wie geldt vreemd ook". Malr ze was' niet iemand die haar
bii hêfwaaSL ontodulker7 ..g« b een »0«m uit de familie" m vertoden bet gLn en daar Pu.--'
bij he. waard? „Het moet een geweldig meisje ccli's Ear naar alle waarschijnlijk-
„Ik heb geen idee. We waren alle- z«n. dat ze het klaarspeelt zon groot heid een slepend proces zou worden,
bei nog onvolwassen toen ik hem landgoed to leiden, terwijl ze boven- bracht ze daar het eerst een bezoek,
voor 't laatst zag. Nee", zei Julia dien nog een fantastisch salaris De-Spaanse hotelier keek een beetje
peinzend „ik geloof dat de toewlj- heeft van zichzelf", zei .Reeder nar- verschrikt op toen ze de weg erheen
ding eerder betrekking heeft op een denkend. "„De moeite waard om mee vroeg.'maar hij gaf haar tóch" de ge-
landgoed dan op een mens. Op Glen- kennis te maken. Hoe ziet ze eruit?" vraagde aanwijzingen omlaag door
toran hen ik gelukkiger geweest dan „Ze heeft pikzwart haar", zei Julia rfP Medina en de Socco Chico, de
ergens anders op aarde, ik verafgood ondeugend. Kleine Markt en dan een straat aan
het gewoon en het kan niet in „O, mijn god! En is ze misschien de rechterhand, vlak aan de andere
stand gehouden worden zonder Co- ook nog lang?" kant ven de haven,
lin's supervisie;> Daarom moet en zal ;,Heel heel lang 'en zo slank als Julia had de goede gewoonte zodra
een iep". ze in een nieuwe stad kwam altijd
„Help!" zei Reeder. „Als ik haar het eerst een plattegrond, te kopen;
HOOFDSTUKS ooit ontmoet ben. ik meteen van de haar hotel had er evemvelgeen, daar-
kaart". om .ging ze zonder opweg. Iedereen
ik hem vinden."
Vanuit zee gezien biedt Tanger
een veel aantrekkelijker gezicht dan
„Dat zal wel zo zijn ze maakt ïn Tanger spreekt Spaans, zodat de
weg" naar de Socco Chico haar geen
w een heleboel mensen van de kaart"
Casablanca. Een reeks okerkleurige zei Julia. moeilijkheden opleverde: onderweg
rotsen strekt zich ter rechterzijde uit Na hartelijk afscheid genomen te vermeidde ze zich in hetgeen-ze zag:
naar Kaap Spartel, in het midden hebben van kapitein Blyth en de an- troepen ezeltjes, beladen met. onher-
klimt de witte steenmassa van öi- dere officieren ging Julia aan land", kenbare marktwaren, die de straten
reet te herkennen Moorse huizen, de Andrews, typisch voor hem, laadde blokkeerden voor Chryslers, en weer
Kasbah, steil tegen een heuvel op en do „boy" zo vol met haar bezittingen van die wouwen gehuld in"'witte dra
ter linkerzijde daalt de moderne dat de schrijfmachine op de loop- perieën en. mannen in .donkerbruin
stad, eveneens aantrekkelijk wit en plank bijna in het water viel: ze riep wollen djeljaba's, strak hèerbangnnd
helder, af naar de baai en do haven; hem vanaf de kade een koud, zeurde- van nek tot enkel, en het hoofd gc-
daarachter rijst weer in het oosten rig venvijt toe, wat tot gevolg had dekt met breedgerande strohoeden
de Djebe! él Mousa, de Afrikaanse dat hij de rest van de bagage zelf met touwtjes en trosjes van wol. Ben
pilaar van Hercules zovéél duide- naar beneden bracht. (Ze zag de ka-' verrukking voor het oog, dacht ze
lijker pilaar dan zijn Europese tegen- pitein die bij de railing stond onder geen wonder dat Colin en Reeder van
hanger, Gibraltar, die van Tanger de brug rustig grinniken bij dit dit deel van de'wereld hielden,
uit nauwelijks zichtbaar is en meer voorval.) Nog meer tractors en nog (wordt vervolgd)
